|
Een tamme kerkuil (in gevangenschap geboren, want alle in het wild levende inheemse roofvogels zijn bij wet beschermd en mogen niet in gevangenschap worden gehouden) werd aangeboden met een open fractuur van radius en ulna (spaakbeen en ellepijp). Dit gebeurde toen het dier in een hondenkennel met horizontale tralies zijn vleugel daartussen stak en in een paniekreactie probeerde los te komen.
Er werd een röntgenfoto genomen en de twee beentjes waren halfweg tussen de twee gewrichten (elleboog en pols) gebroken.
Er werd een pin van chirurgisch staal in het proximaal deel van de ulna (het dikste beentje bij vogels) geschoven tot voorbij het ellebooggewricht.
Dit gewricht werd bij het doorboren sterk geplooid zodat de pin net buiten het gewrichtskapsel terechtkwam. Retrograad werd de pin dan teruggeduwd in het distaal deel van de ulna tot tegen het polsgewricht. Daarna werd het buiten het lichaam liggende deel van de pin teruggeplooid met een paar stevige tangen. Door middel van een rekverband werd de vleugel tegen het lichaam gevouwen en de vleugeltippen werden met kleefband aan de staartpennen vastgeplakt. Immers met alleen een intramedullaire pin is rotatie ter hoogte van de fractuur nog mogelijk.
Tijdens de operatie werden verschillende kleine, versplinterde beenfragmenten verwijderd. Toch bleven er nog enkele aanwezig, zoals blijkt uit de foto direct na de operatie. Deze beenfragmenten bleken al voor een deel geresorbeerd op de controlefoto 3 weken later, net voor het verwijderen van de pin. Eén week na de operatie volgende een controle. De kerkuil werd verdoofd, het verband verwijderd en de vleugel manueel gestrekt om vergroeiingen met bindweefsel ('wild vlees') tussen radius en ulna, en tussen bot en pezen los te maken.
Bij vogels worden fracturen niet zo lang geïmmobiliseerd als bij hond en kat, omdat de fractuurheling vlugger verloopt en omdat er vlugger vergroeiingen onstaan met een stijve, stramme vleugel als gevolg.
De kerkuil wordt nu nog 2 weken rust voorgeschreven. Na één week wordt voorzichtig begonnen met revalidatieoefeningen.
De kansen op herstel zien er goed uit, ook al omdat de perfectie van vliegen niet geëvenaard moet worden, aangezien deze vogel geen prooien in het wild moet vangen.
FOTO 1 en 2 : röntgenfoto voor de operatie
FOTO 3 : beeld tijdens de operatie : het invoeren van de pin
FOTO 4 : na de operatie, de vogel is aan het wakker worden.
FOTO 5 : controlefoto voor het verwijderen van de pin, let op de 'verdichting' van het bot op de fractuurplaats en de beginnende resorptie van de beenschilfers.
|
