VOGELDIERGENEESKUNDE : www.bloggen.be/dierenarts_erwin_louagie
gevallen in een vogelartsenpraktijk : dierenarts Erwin Louagie
Als dierenarts kleine huisdieren (ook honden en katten) is een groot deel van mijn cliënteel houder van vogels (papegaaien, parkiten,duiven, zangvogels, exoten, roofvogels,...) Aangezien er al zoveel informatie over katten en honden terug te vinden is op het internet, heb ik speciaal voor vogelliefhebbers deze blog aangemaakt. Mijn gegevens : Louagie Erwin, wijnendalestraat 23, 8820 Torhout tel 050/216934 Op afspraak
13-05-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.pathologische fractuur tibiotarsus blauwgele ara

Doordat de verhouding calcium/fosfor in zaden slecht is (verhouding minder dan 1) kunnen vogels die uitsluitend een zaadmengsel eten en geen andere calciumbron ter beschikking hebben, osteoporose ontwikkelen. In sommige gevallen kan een bot zelfs door een bruuske beweging breken. Of een klein accidentje dat normaal zonder gevolgen is, zorgt voor een fractuur. Dit was het geval met deze ara die een fractuur had van de tibiotarsus. Met een intramedullaire pin werden de buiging van de twee fragmenten voorkomen. Een uitwendige spalk moest er voor zorgen dat de fragmenten geen rotatie kunnen ondergaan.

Achtereenvolgens op de foto's : fractuur van de tibiotarsus, röntgenfoto's  met intramedullaire pin, het dier met de uitwendige spalk na de operatie.











13-05-2015, 13:32 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
29-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.behandeling aspergillose grijze roodstaart
Aspergillose is een schimmelinfectie bij vogels die de ademhalingswegen kan aantasten. Schimmelspores (de kiemen waarmee schimmels zich voortplanten) zijn overal aanwezig en zweven als microscopische deeltjes door de lucht. Dat is ook de reden waarom brood onder bepaalde omstandigheden (vocht, warmte) zal beschimmelen of waarom muren beschimmelen. Er zijn enorm veel soorten schimmels en één soort schimmel 'aspergillus' kan zich in het lichaam van een papegaai beginnen vermenigvuldigen. Ook andere vogels, maar vooral papegaaien, watervogels en roofvogels zijn hiervoor gevoelig. Papegaaien ademen continu schimmelspores in (ook al omdat ze zoveel stof produceren) en in de meeste gevallen is dat geen probleem. Als een vogel een goede weerstand heeft, zal het immuunsysteem die allemaal neutraliseren. 
In bepaalde omstandigheden (stress, voedingstekorten) kan de natuurlijke weerstand ondermijnd worden. Dit is vooral gekend bij papegaaien die in hoofdzaak een zaadmengeling eten (zonnepitten, pinda's, mais,....) Deze zaadmengelingen bevatten niet alleen te veel vet, te weinig dierlijke eiwitten, en tekort aan calcium, maar vooral een tekort aan vitamine A. Een tekort aan vitamine A maakt een vogel extra gevoelig voor dergelijke schimmelinfecties.(gewoon fruit zoals appel, citrusvruchten bevatten vooral veel vitamine C).
Aspergillose is een zeer agressieve schimmel : het vreet zich een weg door gezond weefsel zoals de longen en de luchtzakken, maar het kan zich ook nestelen in de neusgangen. De luchtzakken staan in contact met de inwendige organen en van daaruit kunnen die ook aangetast worden. De schimmelspores kunnen zich tenslotte zelfs uitzaaien in het bloed (sepsis) wat de dood tot gevolg kan hebben. 
Aspergillose kan chronisch verlopen, waarbij er weinig abnormaals aan de papegaai te zien is, totdat het dier plots doodziek wordt door uitzaaiing in het bloed. Het dier kan ook plots acuut dood gevonden worden, doordat schimmelbrokken (aspergilloma's) de luchtpijp blokkeren en het dier plots stikt.
De meest courante symptomen zijn ademnood, een hese stem, verlies van eetlust, maar de symptomen kunnen wisselen, afhankelijk van waar de schimmel woekert. Soms slaapt een papagaai gewoon veel, maar dat is niet specifiek voor aspergillose. Hou er altijd rekening mee dat een vogel laattijdig zal tonen dat hij ziek is (typisch voor prooidieren) en dat hij altijd zieker is dan hij er uit ziet.
Diagnose wordt gesteld aan de hand van de symptomen, radiologie en bloedonderzoek.
Bij deze papegaai werden röntgenfoto's genomen onder een korte anesthesie en werd bloed afgenomen. De resultaten van beide onderzoeken bevestigden het vermoeden.
De behandeling (indien op tijd ingesteld) is langdurig. Het vernevelen van de gepaste medicijnen (waarbij de medicamenten rechtstreeks ingeademd worden om ter plaatse de schimmel te doden) kan een hulpmiddel zijn bij bepaalde patiënten. In elk geval zal de papegaai gedurende maanden dagelijks een middel tegen schimmels moeten innemen. Het valt moeilijk te zeggen wanneer een papegaai uiteindelijk volledig 'genezen' kan worden verklaard, daarom worden er meestal nog enkele 'vervolgbehandelingen' gegeven.

Op de onderstaande foto's zie je : 

1° een röntgenfoto van een papegaai waarvan de longen zijn aangetast : je ziet een 'sluiering' van de hartschaduw, de grenzen zijn niet meer zo duidelijk. Als hulpmiddel heb ik een pijl aangebracht op de plaats waar zich het hart bevindt. De ruimte rond het hart wordt ingenomen door de longen.

2° een röntgenfoto van een papegaai met normale longen. De darmen zijn hier duidelijker te zien, omdat we een contrastmiddel (barium) via de bek hebben toegediend.

3° en 4° : een kijk op de 'vernevelkamer'  en het systeem om medicamenten toe te dienen die rechtstreeks ingeademd worden. 














29-03-2015, 21:48 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
03-01-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.chronische pancreatitis (pancreasontsteking) bij een grasparkiet
Pancreatitis of pancreasontsteking komt bij vogels wellicht meer voor dan algemeen gedacht wordt. 
De oorzaken zijn niet altijd gemakkelijk te achterhalen maar kunnen virussen (bijvoorbeeld paramyxovirus III) zijn, bacteriën, vergiftiging door zware metalen zoals zink, schimmeltoxines en pancreastumoren, 
In de acute fase kan de vogel ziek worden of kan het zijn dat de ziekte niet opgemerkt wordt, omdat een vogel zolang mogelijk instinctief zijn ziekte zal proberen te verbergen. De pancreas bij een vogel produceert enzymes voor de vertering, maar zorgt ook voor de aanmaak van insuline, een hormoon dat de bloedglucosespiegel regelt.
Wanneer de ontsteking chronisch wordt, zullen er te weinig pancreasenzymes gevormd worden, waardoor het voedsel half verteerd terug uitgescheiden wordt. De vogel zal enorm veel gaan eten en toch vermageren. Er zullen grotere volumes mest dan normaal worden geproduceerd. De mest zal er witachtig uitzien en krijtachtig aanvoelen als ze opdroogt. In dat stadium kunnen vogels ook suikerziekte ontwikkelen door een tekort aan insuline.
Het is belangrijk zo vlug mogelijk in te grijpen, wanneer een vogel ziek is. Immers, als er in de acute fase kan behandeld worden, heeft de vogel kans op overleven. Bij een chronische pancreatitis is de schade aan de pancreas niet herstelbaar, en is het soms beter de vogel te laten inslapen, zoals hij is gebeurd bij deze grasparkiet.
Op de foto's (lijkschouwing bij een grasparkiet)  : de mest bij chronische pancreatitis, de darmen gevuld met de 'pleister'-achtige mest, de pijl op de foto toont aan waar de pancreas zich bevindt bij een vogel : het is een dun sliertje weefsel dat zich bevindt in een darmlus, tussen twee stukken darm in.









03-01-2015, 11:39 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
21-12-2014
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DRASTISCHE OPLOSSING VOOR VERENPLUKKEN EN AUTOMUTILATIE : AMPUTATIE EN BIJKNIPPEN DEEL VAN DE BEK
Zoals reeds vermeld in een vorige bijdrage op deze blog, kent verenplukken tal van oorzaken. In eerste instantie zal de oorzaak moeten weggenomen worden om dit onnatuurlijk gedrag tegen te gaan. 

Er zijn echter situaties waarbij, ondanks alle inspanningen van de eigenaar en de dierenarts, er geen goed resultaat kan bereikt worden.
Dit zien we regelmatig bij verenplukkers die reeds geruime tijd verenplukken (soms reeds jaren). In die gevallen is de oorzaak waardoor het verenplukken is begonnen, niet meer aanwezig, en is het verenplukken een soort tick geworden. Of hetgeen men in de volksmond een 'opneemsel' geworden. Verenplukken en automutilatie die 'tussen de oren' zit, is doorgaans moeilijker op te lossen. 

Soms kan dit gedrag levensbedreigende vormen aannemen, bijvoorbeeld bij automutilatie of zelfverwonding. Soms is het uitzicht van een geplukte vogel voor de eigenaar ondraaglijk.
Een kraag kan in die gevallen tijdelijk soelaas brengen, maar in sommige gevallen begint de vogel zich opnieuw te verwonden of te verenplukken, zelfs wanneer de vogel de kraag aanhad gedurende een periode van een jaar.

In die gevallen (zeker bij herhaalde en serieuze automutilatie)  kan er meer drastisch ingegrepen worden door een gedeeltelijke amputatie van de bovenbek (inclusief een deel van het neusbeen) en door het modelleren van de onderbek, waardoor de vogel zichzelf niet meer kan verwonden of waarbij de vogel nog heel moeilijk een pluim kan vastgrijpen en uittrekken. 
Dit gebeurt uiteraard onder algemene narcose waarbij de bloeding goed gecontroleerd moet worden.

Op de eerste foto's : een naaktoogkaketoe voor de operatie. De vogel heeft een kraag aan om een wonde (automutilatie) op de borst te laten genezen.

Op de volgende foto's : kort na de operatie. Uit de opvolging van de vogel bleek dat hij zich niet meer verwondde en nauwelijks nog kon verenplukken. De poging om veren uit te trekken, verminderde trouwens aanzienlijk na de operatie.

Uit de foto's blijkt dat het esthetisch uitzicht acceptabel is. De vogel kan echter (soms tijdelijk) geen zaden meer pellen en zal op zachtvoer moeten overgeschakeld worden (eivoer gecombineerd met gemalen pellets, geweekte pellets, gepelde zonnepitten,...).

Uiteraard zal altijd geprobeerd worden het verenplukken of de automutilatie op een andere manier op te lossen. (verandering van omgevingsfactoren, voeding, opvoeding, gepaste geneesmiddelen indien medisch probleem, psychofarmaca,....)











21-12-2014, 13:08 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
13-11-2014
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verbrijzelde bovenbek bij een edelpapegaai
Deze jonge edelpapegaai was twee weken uitgevlogen toen zijn ouders hem om onbekende redenen aanvielen en zijn bovenbek, inclusief bot, verbrijzelden.
Drie weken van dwangvoeding, toedienen van antibiotica en ontstekingsremmers zorgden ervoor dat de vogel er weer bovenop kwam.
Zijn bek staat scheef en de neusgangen zijn opgevuld met nieuw bot, maar de bovenbek is nu stabiel en de vogel kan weer zelfstandig zachtvoer eten.
Wellicht zal deze vogels nooit meer zaad kunnen pellen.
Zoals je ziet, kan je met het nodige geduld en volharding soms tot opmerkelijjke resultaten komen.










13-11-2014, 17:19 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
26-08-2014
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.xanthomatose in een grasparkiet
Soms wordt een vogel aangeboden met een geelachtig gezwel op de buik of op de top van de vleugel. Het oppervlak doet wat denken aan cellullitis.
In veel gevallen gaat het om een opstapeling van vet en cholesterol in de huid. Deze gezwellen infiltreren het gezonde weefsel waardoor ze na verloop van tijd gemakkelijk open gaan, infecteren en bloeden. Zo'n gezwel noemen we een xanthoma. De aandoening : xanthomatose.
De oorzaak van deze geelachtige gezwellen is niet goed gekend, alhoewel het dieet van de vogel (voeding bijna uitsluitend bestaande uit zaden, dus te vet) wellicht een grote rol speelt.
Naast een evenwichtiger dieet (meer fruit en groeten, pelletvoeding) is chirurgie soms de enige optie.
Op de eerste dia : xanthomatose bij een grasparkiet (witte pijl)
Op de tweede foto : ook bij mensen komt xanthomatose voor.






26-08-2014, 11:11 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
19-07-2014
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.oorontsteking (otitis) bij een kip
Ook al zijn de oren bij een vogel niet meteen zichtbaar, doordat ze geen oorschelp hebben, toch kun je de uitwendige ooropening tussen de pluimpjes bij vogels terugvinden.
Vogels kunnen net zoals honden (én mensen) een oorontsteking krijgen. Bij deze kip was een grote korst te zien aan de zijkant van de kop. De geelachtige korst was moeilijk te verwijderen van de pluimpjes, maar na verwijderen was duidelijk de uitwendige ooropening te zien. De korst was eigenlijk ontstekingsvocht dat uit het oor liep en de pluimpjes deed samenklitten.
De kip werd behandeld met injecties antibiotica en ontstekingsremmers. In het oor werd door de eigenaar twee maal daags een antibiotica-oorzalf ingebracht.
Op de foto's zie je de kip voor en na het verwijderen van de korst. 






19-07-2014, 11:45 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
10-07-2014
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DIAGNOSE VAN PSITTACOSE DOOR MIDDEL VAN KLEURING ADRUKPREPARAAT MILT
Klik op de afbeelding om de link te volgen Hier zie je witte bloedcellen (eigen microscopische opname, stampkleuring van afdrukpreparaat milt van de hierboven beschreven papegaai), geïnfecteerd met chlamydia. Je ziet de 'intracytoplasmatische inclusies', ophopingen van 'elementaire lichaampjes'. Het zijn 'klompjes' van besmettelijke deeltjes in de cel. De witte bloedcellen zijn behandeld met speciale kleurstoffen (stampkleuring), waardoor de besmettelijke deeltjes zichtbaar worden in de cel. De verwekker van papegaaieziekte infecteert witte bloedcellen. Zolang ze verborgen liggen in de witte bloedcellen zijn ze onbereikbaar voor antibiotica in het bloed. Als de witte bloedcel van ouderdom sterft, gaat de verwekker van papegaaieziekte op zoek naar een andere witte bloedcel. Daarvoor moet ze het bloedplasma passeren en kan ze gedood worden door antibiotica. Aangezien witte bloedcellen van vogels gemiddeld 6 weken leven, moeten antibiotica minimum 6 weken gegeven worden om psittacose te behandelen. (voor psittacose wordt doxycycline als antibioticum gebruikt). Op de foto's zie je witte bloedcellen geïnfecteerd met de verwekker van papegaaieziekte.

10-07-2014, 00:00 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
09-07-2014
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.acute sterfte van een grijze roodstaartpapegaai door papegaaieziekte (psittacose)
Papegaaieziekte, ornithose, chlamydiose en psittacose zijn namen van ziektes die veroorzaakt worden door een en dezelfde ziekteverwekker : de bacterie chlamydophila psittaci, vroeger chlamydia psittaci genoemd. 
De bacterie is in vele vogels latent aanwezig, dit betekent dat er een evenwicht bestaat tussen de weerstand van de vogel en de bacterie. De bacterie wordt dus 'onder controle' gehouden door de vogel zonder dat het dier in staat is de bacterie te verwijderen. 
Als de weerstand van de vogel om een of andere manier vermindert (stress door aankoop, worminfectie, andere infecties,...), dan kan de vogel ziek worden en zelfs sterven. Veel vogelbestanden van vogelliefhebbers zijn op die manier besmet zonder dat ze het zelf weten. Op zich hoeft dat niet altijd tot problemen te leiden. Maar het komt geregeld voor dat iemand een vogel uit zo'n bestand aankoopt en dat door de stress de latent besmette vogel bacteriën begint uit te scheiden in grote aantallen, waardoor er ziekte uitbreekt bij de koper. Vandaar het belang van een goede quarantaine. In principe zou een aangekochte vogel minimum een maand in quarantaine moeten zitten om insleep van infecties te beperken. Papegaaieziekte is ook een zoönose. Dit betekent dat de ziekte besmettelijk is voor de mens. In vroegere tijden stierven er zelfs mensen door psittacose. 
Deze jonge grijze roodstaartpapegaai (dat zie je aan de kleur van de iris die nog is enkele dagen na aankoop acuut gestorven. De vogel sliep veel, produceerde geel-groene dunne mest, maar de nieuwe eigenaars hadden daar weinig belang aan gehecht. Na de dood werd besloten tot autopsie om de doodsoorzaak te kennen. 
Op de verschillende foto's zien we de verschillende stappen. 
Op foto 1 zie je dat de vogel niet dik, maar ook niet echt mager stond. De ziekte moet dus snel geëvolueerd zijn zoals door de eigenaars werd vermeld. 
Op foto 2 werd het borstbeen met de daarop liggende borstspieren (de filet) verwijderd, en zien we het hart en de lever. 
Op foto 3 een close-up beeld van het hart en de lever. 
Op foto 4 een close-up beeld van het hart en de lever. Een pincet werd onder de luchtzakken gestoken. Dit zijn zakvormige structuren, afgelijnd door doorzichtige vliezen, die verbonden zijn met de longen. Hier kan je duidelijk de vliezen zien die de aflijning van de luchtzakken vormen. 
Op foto 5 een close-up beeld van de lever. De pincet wijst naar de rand van de lever, die normaal 'scherp' is. Als de lever gezwollen is, zoals dat bij psittacose meestal het geval is, zien we een afgeronde boord. Dit is hier het geval. Op de vorige foto's zie je vooral 'scherpe' boorden. Op die plaatsen is de lever niet of minder gezwollen. 
Op foto 6 zien we een normale kliermaag. Dit is de eerste van de twee magen bij vogels. (aangeduid dmv punt van pincet) 
Op foto 7 zien we een normale spiermaag. 
Op foto 8 zien we een gezwollen milt. Ter interpretatie van de grootte werd een lucifer naast de milt gelegd. Een normale milt van een grijze rood- staartpapegaai is niet groter dan 6mm. De grootte van de diameter bedroeg minstens 8mm. Bij zwelling van de milt moet altijd worden gedacht aan psittacose. 
Op foto 9 : Op een afdrukpreparaat van de milt werd een speciale kleuring (stamp-kleuring) toegepast, om de intracytoplasmatische inclusies te zien in de witte bloedcellen die typisch zijn bij psittacose. De bacteriën van psittacose nestelen zich immers in de witte bloedcellen en veroorzaken in het 'cytoplasma' typische ophopingen die met een speciale kleuring van een afdrukje van de milt veelal te zien zijn. Hier zie je de verschillende kleurstoffen en ontkleuringsmiddelen die hierbij gebruikt worden (carbolfuchsine, azijnzuur en malachietgroen).




















09-07-2014, 13:16 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
21-06-2014
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.groenvleugelara teenamputatie na teennecrose
Deze groenvleugelara was met zijn voet tussen twee houten panelen terechtgekomen. Na een paar dagen manken, waren geen symptomen meer te zien volgens de eigenaar. De laatste dagen begon het manken weer erger te worden. Na inspectie bleken de twee laatste teenkootjes zwart te zijn geworden. Dit gedeelte van de teen was afgestorven. Aangezien dit kan aanleiding geven tot algemeen ziek worden en zelfs de dood (door afvalstoffen die vanuit het dode weefsel in de circulatie terechtkomen) werd overgegaan tot amputatie. 
De vogel werd gehospitaliseerd en zoals verwacht, was het aanbrengen van een geschikte kraag, een hele onderneming. Papegaaien leggen zich daar niet makkelijk bij neer, worden soms zo opstandig dat ze dreigen te verongelukken of weigeren soms dagenlang te eten. Daarom is toezicht en soms dwangvoeding nodig. Ook werden antibiotica en ontstekingsremmers toegediend via injecties.
Op de foto's achtereenvolgens : 
- eerste twee foto's : genomen tijdens operatie, bemerk het geamputeerde deel van de teen op de handdoek
                        op de tweede foto is duidelijk te zien dat een knelband is aangebracht om bloedverlies tijdens de operatie te voorkomen.
- foto 3 en 4 : na de operatie : foto van de geopereerde teen en van de aangebrachte kraag.











21-06-2014, 18:25 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kromme pootjes babypapegaaien
Klik op de afbeelding om de link te volgen Kromme pootjes bij babypapegaaien zijn doorgaans het gevolg van een eenzijdige voeding van de oudervogels. 
Als de oudervogels hoofzakelijk een zaadmengsel als voeding krijgen, gaan ze tekorten aan vitamines en mineralen opstapelen. 
Zaad bevat immers geen dierlijk eiwit, tekort aan vitamine A en een tekort aan calcium.
De pop zal alleen dat in het ei stoppen, wat haar lichaam zelf kan missen. Het jong wordt dus met een tekort geboren en dat wordt er zeker niet beter op als de ouders uitsluitend zaden blijven voederen aan hun jongen. Aangezien zaden nogal vet zijn, gaan deze jongen redelijk vlug zwaar worden, terwijl hun beenderen pas laattijdig verkalken. Het gevolg is dat de pootjes onder het gewicht van de vogel beginnen buigen, waardoor ze kromme pootjes krijgen. Dit is in een vroeg stadium (hoe vroeger hoe beter) en indien niet te erg, nog te verhelpen, mits de nodige chirurgie of mits een aangepaste spalk met toevoeging van de nodige vitamines en mineralen.
Deze amazone-papegaai bleek echter in het nest een knieletsel te hebben opgelopen : alle gewrichtsbanden waren gescheurd geweest en het kniegewricht was door granulatieweefsel (wild vlees) weer aan elkaar gegroeid, maar op een verkeerde manier. Gevolg was dat de poot vanuit het kniegewricht volledig verkeerd stond én dat de knie geblokkeerd was. Onder verdoving werd het kniegewricht geopend, maar de schade was zo groot, dat besloten werd tot euthanasie.


21-06-2014, 18:06 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.overdosering rode kleurstof (pigment) aan kanarievogels
Via de kapoetsensijs is de roodfactor ingekruist in kanarievogels. Om een mooie egale kleur te krijgen, wordt aan deze vogels rood pigment (canthaxanthine of caroteen) toegevoegd. Dit is ook de rode kleurstof die flamingo's of ibissen uit kleine garnaaltjes halen, waardoor ze hun roze kleur krijgen.
Maar overdaad schaadt ! 
Het is belangrijk je aan de voorgeschreven dosering te houden, omdat er anders stoornissen in de lever kunnen optreden.
Deze kanarievogel is gestorven aan een overdosering van canthaxanthine. Bemerk de intens rode kleur van het buikvet.






21-06-2014, 17:50 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
07-06-2014
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kerkuil met gebroken vleugel
Een tamme kerkuil (in gevangenschap geboren, want alle in het wild levende inheemse roofvogels zijn bij wet beschermd en mogen niet in gevangenschap worden gehouden) werd aangeboden met een open fractuur van radius en ulna (spaakbeen en ellepijp). Dit gebeurde toen het dier in een hondenkennel met horizontale tralies zijn vleugel daartussen stak en in een paniekreactie probeerde los te komen.
Er werd een röntgenfoto genomen en de twee beentjes waren halfweg tussen de twee gewrichten (elleboog en pols) gebroken.
Er werd een pin van chirurgisch staal in het proximaal deel van de ulna (het dikste beentje bij vogels) geschoven tot voorbij het ellebooggewricht.
Dit gewricht werd bij het doorboren sterk geplooid zodat de pin net buiten het gewrichtskapsel terechtkwam. Retrograad werd de pin dan teruggeduwd in het distaal deel van de ulna tot tegen het polsgewricht. Daarna werd het buiten het lichaam liggende deel van de pin teruggeplooid met een paar stevige tangen. Door middel van een rekverband werd de vleugel tegen het lichaam gevouwen en de vleugeltippen werden met kleefband aan de staartpennen vastgeplakt. Immers met alleen een intramedullaire pin is rotatie ter hoogte van de fractuur nog mogelijk.
Tijdens de operatie werden verschillende kleine, versplinterde beenfragmenten verwijderd. Toch bleven er nog enkele aanwezig, zoals blijkt uit de foto direct na de operatie. Deze beenfragmenten bleken al voor een deel geresorbeerd op de controlefoto 3 weken later, net voor het verwijderen van de pin. Eén week na de operatie volgende een controle. De kerkuil werd verdoofd, het verband verwijderd en de vleugel manueel gestrekt om vergroeiingen met bindweefsel ('wild vlees') tussen radius en ulna, en tussen bot en pezen los te maken.
Bij vogels worden fracturen niet zo lang geïmmobiliseerd als bij hond en kat, omdat de fractuurheling vlugger verloopt en omdat er vlugger vergroeiingen onstaan met een stijve, stramme vleugel als gevolg.
De kerkuil wordt nu nog 2 weken rust voorgeschreven. Na één week wordt voorzichtig begonnen met revalidatieoefeningen.
De kansen op herstel zien er goed uit, ook al omdat de perfectie van vliegen niet geëvenaard moet worden, aangezien deze vogel geen prooien in het wild moet vangen.
FOTO 1 en 2 : röntgenfoto voor de operatie
FOTO 3 : beeld tijdens de operatie : het invoeren van de pin
FOTO 4 : na de operatie, de vogel is aan het wakker worden.
FOTO 5  : controlefoto voor het verwijderen van de pin, let op de 'verdichting' van het bot op de fractuurplaats en de beginnende resorptie van de                   beenschilfers.














07-06-2014, 17:08 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
20-05-2014
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Valkparkiet ziek na chronische eierleg
Klik op de afbeelding om de link te volgen Deze valkparkiet leefde in de huiskamer en legde quasi constant eieren. Dit probleem komt regelmatig voor bij agaporniden en valkparkieten.
De meeste vogels putten zichzelf op die manier uit en het is best zoveel mogelijk de omstandigheden te vermijden die dit stimuleren.
Dit betekent : nestgelegenheid wegnemen, een koudere omgevingstemperatuur, te energierijke voeding vermijden, de daglengte inkorten, de partner (tijdelijk) afzonderen. In veel gevallen beschouwt de vogel echter een menselijke huisgenoot als partner en het is dus belangrijk dat die persoon zich minder met de vogel gaat bezighouden. 
Doordat de voeding van die vogels meestal heel eenzijdig is, weinig calcium en geen dierlijk eiwit bevat, gaan deze vogels zich soms letterlijk doodleggen. Soms komt het tot 'buikleg' of 'ei-peritonitis', waarbij een dooier van een ei in de buikholte terechtkomt en een chronische ontsteking veroorzaakt. 
In dit geval werd de vogel aangeboden met 'een ei op'. De röntgenfoto's leken er op te wijzen dat er een misvormd ei in de eileider zat. Het bleek onmogelijk om dti via massage onder verdoving te verwijderen. Toen werd een 'keizersnede' uitgevoerd en bleek het om een ingedroogde eidooier te gaan. Er werden nog enkele gelijkaardige verharde structuren verwijderd die niet op de röntgenfoto te zien waren.
In bijlage : de röntgenfoto, de verharde structuren die tijdens de 'keizersnede' werden verwijderd (kleine foto) en de patiënt direct na de operatie, toen hij al wakker was.








20-05-2014, 00:00 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
28-02-2014
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ingegroeide/ingesnoerde ring bij koningsparkiet
Een voetring kan bij een vogel beginnen 'spannen' omdat er zich vuil tussen de ring en de poot opstapelt. Daardoor kan de voet beginnen zwellen, waardoor de ring nog meer gaat spannen en op den duur krijgt de voet geen bloed meer.
Nadat de voet extreem gezwollen is, gaat ze afsterven. De vogel heeft veel pijn, trekt de poot op en wordt ziek. Afvalstoffen van de afstervende poot kunnen de bloedcirculatie bereiken.
Indien een vogel mank is of zijn poot optrekt : altijd rekening houden met een ingegroeide ring.
Op de foto zie je een extreem geval van ingegroeide ring.






28-02-2014, 17:25 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
01-10-2013
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.extreme wormbesmetting rosé kaketoe (eosolophus roseicapillus)
Deze kaketoe werd binnengebracht, omdat hij al een paar dagen 'niet goed' zat in de volière. 
De vogel was niet mager,maar produceerde weinig mest, omdat hij weinig tot niets at, of omdat hij geobstipeerd was.
Mestonderzoek bracht een extreme wormbesmetting aan het licht : er werd een groot aantal wormeieren teruggevonden in de mest via miscroscopisch onderzoek. Aangezien dergelijke wormbesmetting aanleiding kan geven tot een verstopping door wormen die fataal kan zijn, werd de vogel gehospitaliseerd. Samen met een wormmiddel, werden ook laxeermiddelen via een kropsonde toegediend. Minder dan 24 uur later werden hoopjes van in elkaar gedraaide dode wormen uitgescheiden. Daaruit bleek dat de behandeling geen dag te vroeg werd ingesteld. Voor hetzelfde geld was deze kaketoe niet meer te redden. Vlug handelen bij ziekte vogels is uiterst belangrijk !! Uiteraard werden ook vitamines toegediend en werd een goed ontwormingsplan uitgestippeld voor de toekomst.
Nogmaals blijkt dat australische parkieten en kaketoes extreem gevoelig zijn voor worminfecties en dat je niet zomaar aan een vogel of aan zijn mest (met het blote oog) kan zien dat hij met wormen is besmet. 
Opmerking : wanneer je vogels ontwormt en je ziet geen wormen in de mest, betekent dat niet altijd dat de vogel niet besmet is geweest met wormen.
Wormen  hebben namelijk een speciaal laagje op de huid die hen beschermt tegen spijsverteringsenzymes. Wannneer een worm sterft, valt dat laagje weg en wordt de worm verteerd. Alleen wormen die achteraan de darm aanwezig zijn, en uitgescheiden worden voor ze verteerd worden, vind je terug. Als je dus wormen ziet in de mest na ontworming, heb je wellicht met een extreme wormbesmetting. Niet ieder wormmiddel is geschikt voor vogels !
Op de foto's : de patiënt, de microscoop en het tv-scherm dat er aan is gekoppeld (op het scherm zie je een worm-ei van een rondworm), de abnormale mest van de vogel kort na de ontworming en het laxeermiddel, een hoopje uitgescheiden dode wormen en rechts daarvan terug normale mest.














01-10-2013, 09:11 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.leverproblemen bij een grijze roodstaart door overgewicht
Klik op de afbeelding om de link te volgen Deze grijze roodstaart met overgewicht wilde niet meer eten en sliep abnormaal veel de laatste dag(en).
De borstbeenkam die normaal een uitstekend gedeelte van het borstbeen is, was niet meer te voelen. Integendeel, in het midden van de borst was in plaats van een uitstekend gedeelte, een gleuf te voelen door de vetopstapeling ter hoogte van de borst.
Door overgewicht te wijten aan een te vetrijke voeding (zonnepitten, pinda's, mais,...) en te weinig beweging, kan er leververvetting optreden. Vetcellen gaan dan de levercellen infiltreren en aangezien vetcellen groter zijn dan levercellen, duwen ze de levercellen 'plat', waardoor ze niet meer normaal kunnen functioneren. De lever kan dan niet meer normaal werken. Er ontstaat een soort 'foie gras'. Aangezien de lever de grootste fabriek in het lichaam is, en aangezien de lever (samen met de nieren) het lichaam helpt ontgiftigen, gaat de papegaai zichzelf intoxiceren. Soms begint hij jeuk te krijgen door bloedvergiftiging en gaat hij verenplukken. Dergelijke vogels moeten dwangvoeding krijgen, want de vlugge vermagering door vasten, zorgt er voor dat er nog meer afvalstoffen geproduceerd worden en de vogel zich verder vergiftigt. De dwangvoeding gebeurt met pap (babyvoeding) met een kropnaald, dus de vogel moet gehospitaliseerd worden. Wanneer de vogel terug eet, mag hij naar huis. Uiteraard moet zijn voedingspatroon veranderd worden.


01-10-2013, 08:45 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
27-06-2013
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.BLAUWGELE ARE MET KLIERMAAGDILATATIESYNDROOM
Deze handtamme blauwgele ara van 3 jaar oud werd gepresenteerd met verschijnselen van anorexie (geen eetlust), braken, weinig tot geen mestproduktie sedert 2 dagen.
Er werden onder algemene anesthesie röntgenfoto's genomen en bloed getrokken.
Alles wees in de richting van kliermaagdilatatiesyndroom.
Een speciale behandeling met ontstekingsremmers werd ingezet om het tij te keren. Dwangvoeding met laxeermiddelen, antibraakmiddelen, produkten tegen schimmelvorming in de darmen worden toegediend. Serum wordt via het beenmerg (speciale injectietechniek omdat vogels zulke kleine aders hebben en het moeilijk zou zijn om zonder verdoving een klassieke'baxter' aan te leggen) toegediend om uitdroging tegen te gaan.
Toch blijft de prognose bij kliermaagdilatatie somber en is het moeilijk te voorspellen of vogels die herstellen ook definitief genezen zijn.
De oorzaak, is onlangs gekend, blijkt het borna-virus te zijn, dat tot jaren in het lichaam aanwezig kan zijn voor de ziekte optreedt. Niet iedere vogel die besmet is, wordt echter ziek. Ara's zijn het gevoeligst, dan volgen kaketoes, en op de derde plaats grijze roodstaartpapegaaien en amazones. 
Maar bij de meeste krombekken is de ziekte al vastgesteld. Het virus tast de zenuwen van de kliermaag aan, zodat deze niet meer kan samentrekken. Ook de krop en darmen kunnen aangetast zijn. In sommige gevallen worden ook de hersenen aangetast en kan de vogel abnormale gedragingen vertonen (bvb een 'tick nerveux) of evenwichtsstoornissen.
Op de zijdelingse foto is de vergrote kliermaag te zien.








27-06-2013, 11:34 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MOLUKKENKAKETOE MET DIEPE WONDE TER HOOGTE VAN BINNENKANT DIJBEEN
Soms kunnen kaketoes, vooral tijdens de sexueel actieve periode, nogal agressief uit de hoek komen.
Deze molukkenkaketoe pop werd serieus verwond aan de binnenkant van haar dij. Een diepe vleeswonde was het gevolg.
De wonde werd verzorgd en gehecht onder verdoving. Een kraag werd geplaatst omdat ze de wonde met haar bek niet terug open zou bijten.
Dit vraagt een zeker aanpassing voor de vogel en sommige kunnen er danig door gestresseerd raken. Een kraag plaatsen is daarom niet altijd zo evident !
Antibiotica en onstekingsremmers moeten infectie, onsteking en pijn voorkomen.






27-06-2013, 11:25 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rosékaketoe krop ledigt niet
Deze rosékaketoe baby werd uit het nest gehaald wegens een enorm opgezette krop. De verzuurde kropinhoud werd er uitgezogen en er werd gespoeld met een lichaamswarme zoutoplossing en brandnetelthee. Ondanks alle pogingen om de krop terug laten functioneren (lactulose, brandnetelthee, papaya,primperan, 'krop-bra') werd besloten een buisje direkt in de kliermaag aan te brengen. Een deel van de extreem uitgerokken krop werd operatief verwijderd. De vogel kon rechtstreeks via dit buisje worden gevoederd. Ondertussen krijgt de krop de kans zich te herstellen.
Deze noodoplossing kan het leven redden, op voorwaarde dat de vertraagde kroplediging niet het gevolg is van een algemene ziekte (bvb polyoma-virus). Uiteraard mag het jong niet al te verzwakt zijn om de operatie te kunnen doorstaan. Bemerk de extreme graad van vermagering.


27-06-2013, 11:04 geschreven door dierenarts erwin louagie  
Reacties (0)
Archief per week
  • 04/03-10/03 2024
  • 19/02-25/02 2024
  • 05/02-11/02 2024
  • 22/01-28/01 2024
  • 15/01-21/01 2024
  • 04/12-10/12 2023
  • 16/10-22/10 2023
  • 09/10-15/10 2023
  • 02/10-08/10 2023
  • 07/08-13/08 2023
  • 10/07-16/07 2023
  • 01/05-07/05 2023
  • 03/04-09/04 2023
  • 13/03-19/03 2023
  • 06/02-12/02 2023
  • 31/10-06/11 2022
  • 03/10-09/10 2022
  • 25/04-01/05 2022
  • 21/03-27/03 2022
  • 17/01-23/01 2022
  • 27/12-02/01 2022
  • 11/10-17/10 2021
  • 23/08-29/08 2021
  • 28/06-04/07 2021
  • 31/05-06/06 2021
  • 01/03-07/03 2021
  • 25/01-31/01 2021
  • 02/11-08/11 2020
  • 14/09-20/09 2020
  • 10/08-16/08 2020
  • 18/05-24/05 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 02/12-08/12 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 26/08-01/09 2019
  • 05/08-11/08 2019
  • 22/07-28/07 2019
  • 29/04-05/05 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 11/03-17/03 2019
  • 28/01-03/02 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 15/10-21/10 2018
  • 27/08-02/09 2018
  • 20/08-26/08 2018
  • 30/07-05/08 2018
  • 30/04-06/05 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 11/09-17/09 2017
  • 28/08-03/09 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 26/06-02/07 2017
  • 22/05-28/05 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 26/12-01/01 2017
  • 21/11-27/11 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 08/08-14/08 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 28/03-03/04 2016
  • 11/01-17/01 2016
  • 02/11-08/11 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 10/08-16/08 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 11/05-17/05 2015
  • 23/03-29/03 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 15/12-21/12 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 25/08-31/08 2014
  • 14/07-20/07 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 30/09-06/10 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 17/06-23/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 14/01-20/01 2013
  • 31/12-06/01 2013
  • 19/11-25/11 2012
  • 13/08-19/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 21/05-27/05 2012
  • 23/01-29/01 2012
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 14/02-20/02 2011
  • 17/01-23/01 2011
  • 27/12-02/01 2011
  • 13/12-19/12 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 28/12-03/01 2010
  • 14/09-20/09 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 02/02-08/02 2009
  • 19/01-25/01 2009
  • 05/01-11/01 2009
  • 29/12-04/01 2009
  • 22/12-28/12 2008
  • 08/12-14/12 2008
  • 01/12-07/12 2008
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs