Na de drukke feestdagen, bourgondische feesttafels, teveel gegeten en voor sommigen nog met een kater-gevoel, terug in de frisse buitenlucht stappen. Dat deed deugd. Onthaasten, ontgiften, in het idyllische Sint-Eloois-Winkel bij de Winkelse stappers.

Een dorp gelegen in West-Vlaanderen, een deelgemeente van Ledegem. Rustige wandelwegen, langs velden en prachtige hoeves. Een historische hoeve “’t Groot Schardauw” aan de Groenedreef was de moeite om even dichterbij (door het slijk) te gaan bekijken. Een omwalde hoeve, daterend uit de 18de eeuw. Rondom het erf is een poortgebouw uit 1772 en een schuur uit 1771. Het stalgebouw en boerenhuis zijn 19de eeuws. Uiteraard is deze hoeve sinds 2001 beschermd als monument.

Sint-Eloois-Winkel is een rustig agrarisch wandelgebied in het hinterland. Het was genieten. Af en toe een beetje regen, maar anders ideaal wandelweer. De controle was in het gehucht van Izegem “de Bosmolens”, namelijk in de basisschool H. Familie. Deze bestaat reeds 100 jaar.  Tegenover deze school staat de kerk (1964) met het kunstwerk “de Ontmoeting”. Dit gehucht heeft ook twee oude kastelen:  Wallemote en Wolvenhof. Ingepalmd in het gelijknamig provinciedomein , een heerlijke groene oase.

Dan terug langs de velden en hoeves, met hier en daar een paard of schaap. Ja Sint-Eloois-Winkel is niet voor niks in de septembermaand , het mekka van de jaarlijkse Winkelse PaardeKoerse. Als dit niet onthaasten is, en van de kleine dingen genieten.

Een goede start, voor een nieuw wandeljaar. Proficiat aan de 2271 deelnemers…en uiteraard dank aan de vele vrijwilligers, na de drukke dagen, vandaag terug hard werken niet zo evident. Laat staan om voldoende medewerkers te vinden. Aan de “Winkelse Stappers”, dank voor de vlotte organisatie, en goede ontvangst. Jullie “rijspoepkesgemeente”, heeft de wandelaar weten te bekoren. Tot een volgende tocht.

Aan alle wandelaars, clubs en vrijwilligers: “ Beste gezonde wandel-wensen voor 2011”.

Met dank aan www.wandelgazette.be  :  auteur Karin Moens

We hadden het reeds enige tijd terug gemeld, geen enkele Winkelse stapper is nog veilig op de Vlaamse wandelwegen. Ook tijdens de organisatie van Kortrijk Feeëriek wist onze paparazzi medewerker enkele leden te spotten.

Walter Declercq , vrouwlief Magdalena en dochter Veronique dachten in alle gezelligheid en in familie verband van een gezellige kerstwandeling te gaan genieten.  Weliswaar zonder onze fotograaf gerekend.

Ook Eddie Vanneste en zijn vrouwtje Rita konden niet ontsnappen. En zo te zien weten ze een lekker jenevertje best te appreciëren.

Geen enkele Winkelse stapper is nog veilig op de Vlaamse wandelwegen. Onze paparazzi spotters zijn overal te lande om hen op de gevoelige plaat te vereeuwigen.

Hier onze kersvers bestuurslid Joris , tijdens de wandeling bij de Aviflorastappers.

Druk op de foto om deze te vergroten.

11° PAARDENWANDELTOCHT – WOENSDAG 7 SEPTEMBER 2011

Op verkenning van St-Eloois Winkel, de West-Vlaamse paardengemeente bij uitstek. Organisatie in het kader van de jaarlijkse Winkelse Koerse.

Startplaats :  Zaal De Link, Dorpsplein 17 te St-Eloois-Winkel

Afstanden : 7-14 km     Starturen : 9.00-17.00 uur

WANDEL MEE DAG – VRIJDAG 11 NOVEMBER 2011

In het kader van Vlaanderen Wandelt stappen we langs de oude spoorwegzate Menen-Roeselare

Startplaats : Zaal Samenkomst , St Eloois Winkelstraat 84 te Ledegem

Afstanden : 7-14 km     Starturen :  7.30-15.00 uur

Als afsluiter van zijn 16-jarig jubileum heeft wandelclub De Winkelse Stappers vrijdag 24  september ll. tijdens een gezellig samenzijn in het Kleine Meer haar ‘verdienstelijke medewerkers’ in de bloemetjes gezet.

“Een vereniging zou niet kunnen bestaan zonder al zijn vrijwilligers en medewerkers.”, weet voorzitster Rachel Pype.  En dit is uiteraard niet anders bij de Winkelse stappers. Daarom wordt er een heus 'medewerkersfeestje' gegeven.

“Hierbij willen we iedereen bedanken voor hun inzet en enthousiasme gedurende het voorbije jaar.”, vult manusje van alles en penningmeester Gilbert Pieters aan.  “ We kunnen terugblikken op een al bij al geslaagd wandeljaar, jammer genoeg kregen we dit jaar de weergoden niet met ons mee “.  “ Onze nieuwjaarstocht bleek nog maar eens het succes van de vereniging te zijn. Na de drukke eindejaarsperiode komen immers velen een frisse neus ophalen aan de hand van een gezellige wandeling.  Dit jaar speelde in de voormiddag gladde wegen alsnog roet in het eten, maar gelukkig zorgden tegen de middag de broodnodige opklaringen en een heerlijk winterzonnetje ervoor dat  menig wandelaar de weg vond naar Winkel St-Elooi “.

“ Steevast kunnen de wandelaars rekenen op een hartelijke ontvangst , mooie omlopen en een vriendelijke lach van onze medewerkers.  Pieterke, zorgt af en toe voor de muzikale noot … “ benadrukt Rachel al lachend.  “ Wandelaars komen dan ook heel graag naar onze organisaties. Jammer dat onze midweekse Paardenwandeling in september, letterlijk en figuurlijk in het water viel.  Dagen en uren van voorbereiding allemaal voor niks … En op onze leeftijd laten we het dan allemaal nog eens extra aan ons hart komen …  “.

“ We zeggen soms wel tegen elkaar dat we er beter zouden mee ophouden, dat het tijd is dat anderen de fakkel moeten overnemen. Maar iets dat men doorheen de jaren met plezier  en met succes opbouwde … geeft men zomaar niet uit handen zeker … “  aldus Gilbert Pieters.

“ Maar kom laten we tikken op een goeie gezondheid en de gezelligheid van onze kleine familiale maar bloeiende Winkelse stappers “, sluit voorzitster Rachel af. Onder de tonen van een dweilorkestje die de avond animeerde nemen we afscheid van het sympathieke wandelkoppel en haar schare medewerkers. Hopelijk mag het zonnetje nog lange schijnen daar bij de Winkelse stappers.

Sint Eloois Winkel profileert zich reeds sinds mensenheugenis als de paardengemeente bij uitstek. Op de eerste dinsdag van oktober vind reeds voor de 153ste maal de “ paardenkoers aan de Stene Molen “ plaats of kortweg “ Winkel Koerse “.

In dit kader organiseerde de Winkelse stappers woensdag  8 september ll. een heuse “ paardenwandeling “ .  Vanuit de Moorselestraat alwaar in de gezelligheid van het plaatselijke clublokaal de inschrijvingen verliepen trokken we meteen het licht glooiend agrarisch landschap van ’t Rijstpoepke in , gestuwd door de drukte en het lawaai van de nabij gelegen autosnelweg. Verwijzend naar de spotnaam van de Winkelse inwoners , zijnde rijstkakkers hadden we wel  onze bedenkingen.  Er waren in de verste verte geen rijstvelden te ontwaren , alleen wat volgestouwde groentevelden en groenrijke kouters. Doch rijstkakkers verwijst naar het feit dat destijds de tramhalte van Sint Eloois Winkel de laatste was op weg naar Kortrijk. De Tram zat natuurlijk altijd overvol , zodat de Winkelnaars moesten plaats nemen in het goederencompartiment tussen de rijstzakken.

In tussentijd hadden we de industriezone van Moorsele-Gullegem bereikt alwaar een bekoorlijk goed onderhouden veldwegel geprangd tussen de gebouwen ons de richting uitstuurde van de Drie Masten en een eerste rust na een drietal kilometers. Hierna stuurde een riante veldweg tussen twee rijen bomen ons definitief naar de boerenbuiten. Vlakbij ‘ het kleine Meer ‘ kwamen we weer op de openbare weg en kabbelde de wandeling verder door het sluimerende landschap van de Tuileboom.  Een tijdlang volgden we nu gestaag de Kapellekesroute , prettig wandelen in ieder geval waarbij zich aan de horizon steevast op een hoogte een watertoren  protesteerde en in de verte de donkere contouren van het Steenbeekbos schril contrasteerden met enkele dreigende wolken.

Tot het Steenbeekbos kwam het niet , we bleven rustig kuieren tussen de velden en weiden , hier en daar keurig gekleurd met enkele oogstrelende frêle merries en stoere hengsten.  Precies halfweg waren we toen we in manege ’t Wilgenhof een tweede rust troffen en een jonge amazone ons wat van haar rijkunstjes bracht. Waarna we langs de manege om eventjes een hobbelige veldweg aftastten die ons de richting uitstuurde van de geklasseerde hoeve ‘ Groot Schardauw “ .  Het was een eikendreef die ons   nu lijnrecht  op weg zette naar de Winkelse dorpskern , teneinde tussen de huizen door een einde te maken aan deze geslaagde paardenwandeling.

In de aftandse bergplaats van de Winkelse stappers heerste in tussentijd een gezellige sfeer waarbij de komende en gaande wandelaars door manusje-doet-het-alles “ Pieterke “ werden geëntertaind  , terwijl vrouwlief Rachel en haar metgezellen zich ontfermden over de geurige pannenkoeken en een frisse pint.   ( Bron : www.wandelgazette.be   editie 2009 )

Uitslag  10^° PAARDEWANDELTOCHT

Woensdag 08 September 2010

Uitslag  16^de ZOMERSERIE-11^DE VLASWANDELROUTETOCHT

Zondag 22 augustus 2010

Op zondag 25 april gingen wij eventjes onze neus ophalen in het paardendorpje Sint Eloois Winkel een deelgemeente van Ledegem. Het dorp is vooral gekend voor zijn jaarlijkse paardenkoers , daar zouden de Winkelse Stappers op inspelen tijdens hun 16de lentetocht waarbij vanuit de jongensschool verschillende parcours aangeboden werden tussen de 6 en 25km . Hoefgetrappel en authentieke koetsen stonden garant voor een onvergetelijke wandeldag in een originele omgeving. Het zou wandelen worden door de groene long in de nabijheid van een natuureiland , Manor genoemd.

Bij het verlaten van de dorpsschool liep het even over het dorpsplein en zo op weg naar een eerste natuurdoorsteek langs een zanderige boerenweg . Onder een stralende zon verscheen het koude ochtendzweet op het gras van de weilanden, alvast een voorbode van een heerlijke wandeldag. Rustige landelijke wegen stuurden ons langs de vele mooie boerderijen  waarbij men ons liet genieten van het agrarisch landschap en enkele mooie zichten in de ruime omgeving.  Menige kleine gehuchten werden doorlopen op onze weg naar Lendelede. Ter hoogte van de Sint Arnolduswijk werden we de Sint Anthoniusstraat op gestuurd, hier hadden ze werkelijk iets te maken met heiligen , maar werd de nadruk vooral gericht op landelijk wandelen. Na enige tijd liep het op de grondvesten van Heule met zijn  Sint Katharina wijk en de Groene Boomgaerd om via een kleine landelijke weg tussen de groene weilanden onze weg door te trekken naar stoeterij Manor, een natuurdomein die ieders verbeelding zou overtreffen , zo mooi .

De Manorhoeve is gelegen midden een rustgevende natuur. Een sprookjesdomein met een landelijke tuin en vijver, laantjes en idyllische plekjes waar men zich in een zorgloze wereld waant. Langs de kleine paadjes liep het even rond het aanpalend bosje met kikkerpoel om zo uit te lopen op het prachtige koetsenhuis waar men  tussen de vele prachtige exemplaren van koetsen eventjes op rust konden komen.

Na een natje en een droogje mocht men verder kennis maken met het domein, kleine paden stuurden ons om de vijver heen door de prachtige tuin,  badend in een oase van rust en groen, waar de fauna  en flora voor uitstraling zorgde, werkelijk een paradijs op aarde. Na dit aangrijpende spektakel verliet men het domein langs een mooie kasseiweg overgaand op een brede kiezelweg . Om te zien of we bekomen waren van al dit moois konden wij hier onze bloeddruk en hartslag laten meten alvorens we de Zuidhoek opstapten, hier kon men genieten van de vele landelijke huisjes en hun met groen geplaveide tuintjes.

Opnieuw stuurde men ons een mooie zandige boerenweg op tussen de velden die uitliep op het Steenbeekpad, een wandelpad lopend door een groengebied in de dichte nabijheid van het recreatiedomein “ Het Kleine Meer”. Hier zorgde secretaris Gilbert Pieters andermaal voor een verrassing toen hij ons het “ Kleine Meer wandelpad “ opstuurde , een klein aarden weggetje die zich een weg slingerde door een prachtig natuurdecor, afgeboord met veel groen, struiken en bomen die ons heerlijke wandelmomenten lieten beleven . En nog was het niet gedaan, we vielen van de ene verrassing in de andere , in de nabijheid van een grote fruitkwekerij konden wij meegenieten van de fruitbomen waar Witte en Roze bloesems de takken bekleden van de bomen , warempel een mooi aanzicht. Verder liep het langs licht op en af lopende wegen gekruid met uitgestrekte vergezichten lopend tot aan een stukje industrie op het Lindeke om achtereenvolgens enkele woonwijken te doorlopen aangevuld met kleine wandelpadjes die ons wisten af te zetten aan het voetbalveld van Winkel sport en zo op weg naar het einde van deze heerlijke tocht.

Voorzitter Gilbert Pieters en zijn volledig team hebben ons een wisselbeker vol verrassingen voorgeschoteld , een feestdag opgeluisterd door heerlijke muziekkale klanken . Deze tocht meetellende voor de trofee De Krant van West Vlaanderen mag beschouwd worden als een der mooiste die de Winkelse Stappers tot op heden op kaart gezet hebben, gekruid met veel natuur , alvast een dikke proficiat waardig .

UITSLAG 16° LENTETOCHT - AKTIVIA WISSELBEKERTOCHT