|
Beste loopvrienden,
Dit weekend stond er met de wedstrijd dwars door grijsloke
een belangrijk evenement in de kalender
van mezelf en mijn vrouwtje genoteerd.
Deze loopklassieker is een must voor de meeste wedstrijdlopers en
joggers uit de omgeving van Anzegem en omstreken. 
Inmiddels sta ik wel een 6-tal weken ver in mijn
marathonvoorbereiding (8-tal weken in totaal, door noodgedwongen ietwat late start). Gezien
de volgende 2 weken in het teken staan van afbouw, konden de voorbije week dan
ook de trainingen maar weinig worden teruggeschroefd. Van specifieke voorbereiding en tapering off
was dan ook nauwelijks sprake. Nu ja, ik
had al eerder gelijkaardige voorbereiding gevolgd, en toch de wedstrijd tot
goed einde gebracht. Aldus hoopte ik ook
zaterdag op een goed resultaat.  Toch was
het vertrouwen vrij laag. Misschien
gebeurt dat wel vaker bij een belangrijke afspraak. Maar nu had een mindere intervaltraining en
een mindere prestatie op halve marathon in Zaventem mijn vertrouwenspeil
serieus aangetast.
Gezien de 10mijl mijns insziens niet meer past in de
marathonvoorbereiding (te zwaar) koos ik terug (zoals de voorbije jaren) voor
de 7km. De concurrentie is er echter
niet minder om. Vooraf waren de namen
reeds gekend. Samen met Francis
Vansteenbrughe (topfavoriet), Fabrice Laga (winnaar vorig jaar), Stephen
Soetaert (jong talent) en Pedro Dujardin (man-in-vorm) zou het strijden zijn
voor de eerste 5 plaatsen. 
Van bij de start nam Francis reeds enkele meters. Fabrice en Stephen volgden, waarna ikzelf de
aansluiting maakte. Ik schoof nog voor
het begin van de Pikkelstraat naar voor, en leidde de achtervolging. Halfweg de klim moest ik eventjes Fabrice en
Stephen laten gaan, maar boven kon ik als 2de de afdaling
inzetten. Hier was het terug Stephen die
doorzette. Het was alle hens aan dek om
zijn ritme te volgen, maar eenmaal op het gravelpadje richting fonteinstraat
kon ik terug overnemen (moeilijk terrein ligt me wel, afdalen minder). Op de helling aan de boskant was de
achterstand op Francis niet al te groot, maar de vogel leek definitief gaan
vliegen. Tijdens die beklimming kwam
stephen halfweg wat in de problemen. Ik wachtte
niet af, en kreeg snel enkele meters bijeen.  Eenmaal boven was het niet noodzakelijk veel
makkelijker. Op het vernieuwde parcours
boven op het plateau in Grijsloke wachtte ons veel wind. In een man tegen man gevecht had ik echter
vrij veel vertrouwen. Ik voelde me nog
goed, en ook tijdens de afdaling moest ik mijn voorsprong niet vrijgeven. Na 2010 werd ik terug voor een 2de
keer 2de in Grijsloke. Met
een derde podium op laatste 3 deelnames ben ik dan ook supertevreden!
Ook Ulrike deed het uitstekend. In de ongelijke strijd met Sylvie Verthez
moest ze helaas in Sylvie haar meerdere erkennen. Doch, haar overwinning van vorig jaar wordt
gevolgd met een schitterende 2de plaats, met dank aan luxe-hazen
Kurt De Frene en Yves Noppe. Ook onze
kindjes liepen een voortreffelijke en ongeschonden wedstrijd. 
Nu wordt het voor mij verder toeleven naar 9 sept toe. Ik weet niet wat ik van mijn 4de marathon
moet verwachten, maar het gevoel in de beentjes zal me de volgende weken wel
verheldering schenken.
Hasta la vista,
joost
27-08-2012 om 11:37
geschreven door joost 
|
hard tegen hard
