Traditioneel betekent de relais givres te neder-over-heembeek mijn eerste confrontatie met het resterende conditiepeil na rust. Ik moet bekennen niet volledig te hebben stilgezeten en hoopte aldus vrij vlot het sportief jaar 2010 binnen te glijden.
Net zoals ieder jaar is deze wedstrijd een aflossingswedstrijd met 5, waarvan elk 8km dient af te leggen, om uiteindelijk samen de laatste 4km te overbruggen (44km over geaccidenteerd bosparcours). Onder de deskundige leiding van Norbert Devroede was Popuelles Dream Team er dit jaar in geslaagd 4 ploegen samen te stellen, elk met eigen doelstellingen. Met een eerste plaats in de joggingklassering vorig jaar waren de verwachtingen voor dit jaar dan ook vrij hoog. Samen met Sylvie Verthe, Ludovic Vangrootenbruel, Eddy Rasschaert, en Ludovic Vanlede vormden wij PDT1, een ploeg die op papier heel evenwichtig is samengesteld.
Toch stonden we niet voor een makkelijke opdracht. Het viel immers sterk af te wachten wat de echte waarde van deze amateurploeg zou betekenen in een veld met enkele eliteteams aan de start (bij de vrouwen enkele toppers zoals Catherine Lallemand, Virginie Vandroogenbrouck en bij de mannen niemand minder dan Tasama Dame...). Uiteindelijk werd ook nog het aantal deelnemende ploegen opgetrokken van 250(max vorig jaar) tot 300. Met 1500 lopers die elk 3 rondes dienen af te leggen van 4km zou het voor de toeschouwers en de deelnemers opnieuw een waar totaalspektakel worden.
Bij de start was het parcours her en der bedekt met ijs, maar dit zou gaandeweg veranderen in een immer dikker wordend laagje modder op een bevroren ondergrond... De dames gingen als eerste van start, en Sylvie kon gewoontegetrouw een positie afdwingen vooraan. Tijdens de eerste doortocht (4km) passeerde ze knap als 9de. Uiteindelijk had ze haar krachten vrij goed verdeeld en kon als 10de de wisselstok doorgeven aan Ludovic VGB. Hij kon snel enkele plaatsen opschuiven, waardoor we na zijn sterke beurt als 6de stonden geklasseerd. Met Eddy Rasschaert (de veteraan van dienst) zetten we onze opmars nog iets verder door. Hij deed het ronduit uitstekend waarna we reeds als 4de stonden geklasseerd bij de joggings (er was nog een apart bedrijfsklassement, terwijl het niet duidelijk was of er dit jaar nog een aparte eliteklassering was). De verschillen met de ploegen voor en achter ons waren inmiddels wel vrij groot geworden. Tijdens de beurt van Ludovic VL konden we dan ook onmogelijk nog ploegen inhalen. Hij deed het voortreffelijk waarna ik omstreeks 15u de fakkel kon overnemen.
Ik begon nogal voortvarend, en moest snel ervaren dat het echt wel afzien zou worden. Ik had mijn keuze echter gemaakt en probeerde mijn tred zo goed als ik kon door te zetten. De vele modderstroken, nijdige hellingen en gedubbelden maakten het echt niet makkelijk om tempo te houden. Zeker de eerste 2km van het parcours waren bikkelhard. Daarna was er ruimte om te recupereren. De strook naar de aankomst was daarentegen weer loodzwaar. Na de eerste ronde was ik zeer tevreden van mijn tijd, maar moest tegelijk beseffen dat het beste er echt wel vanaf was. Tijdens de 2de ronde ging ik stukken trager bergop om tijdens de afdalingen en technische stroken de schade te beperken.
Reeds bij het begin van de 2de ronde ging dan ook het voltallige Poolse team op en over mij heen. Ik moest met enig schaamrood op de wangen toekijken hoe de poolse blondine me ter plaatse liet. Hoewel ze enigszins werd geduwd door haar landgenoten was dit toch een harde noot om te kraken. Op karakter vocht ik mij terug tot in hun spoor, wat me zeker heeft geholpen een goeie (tja wat is goed) tijd te lopen. Doch kon ik het moeilijk verkroppen mijn meerdere te erkennen in deze mooie verschijning, alsook het besef dat onze ploeg een hele ronde, oftewel een volle 15minuten achterlag op deze winnende ploeg (ethiopische ploeg werd 2de)!
In deze laatste ronde was het aan Sylvie om het tempo te bepalen. Toch liep het iets anders. We hielden een stevig tempo en kregen na 1km een ploeg voor ons in het vizier. Waarschijnlijk liepen die in de bedrijfscompetitie, maar ja, een ploeg is een ploeg he... Met het mes tussen de tanden gingen we naar hen op zoek, om tijdens een eerste afdaling de ploeg in te halen. Hierbij hadden we echt wel het onderste uit de kan gevraagd van Sylvie. Toen ze dreigde dood te vallen hebben we onze hormonen wat in bedwang gehouden om vervolgens terug ingelopen te worden tijdens een volgende helling. Dit was echter buiten Sylvie zelve gerekend. Tijdens een stukje plat kon Sylvie haar tempokwaliteiten demonstreren. In de afsluitende modderstrook richting finish werd nog keihard gestreden, maar we haalden de bovenhand. Uiteindelijk werden we blijkbaar 5de v de joggingcompetitie en 8ste totaal (eliteploegen waren dit jaar ook gerekend bij de joggingklassering) , hoewel het ons nog niet duidelijk is hoe en waar er ons nog iemand zou kunnen zijn voorbijgegaan. Misschien was de registratie toch niet zo feilloos. Bon, of we nu 4de of 5de zijn van de joggings, algemeen of hoeveel ploegen er voor ons staan van de bedrijfscompetitie maakt eigenlijk niet echt uit. We kwamen vooral aan met het besef dat we het citroentje volledig hadden leeggeperst, en dat we dus een fantastische groepsprestatie hebben neergezet. Ze mogen mij nu reeds inschrijven voor volgend jaar.
Hieronder enkele fotos en hopelijk binnenkort een uitslag.
18-01-2010 om 00:00
geschreven door joost
|