Reisverhaal:
Deze morgen zijn we bij het krieken van de dag al uit de veren. Het eerste waar ik aan denk is Sabines' verjaardag: ze wordt 50 vandaag. Zo’n mijlpaal horen we eigenlijk samen te vieren maar dat zal in dit geval echt niet lukken. Ik beloof mezelf om dit achteraf goed te maken.


Pas wanneer we uit onze cabine kruipen merken we op, op wat voor idyllisch plaatsje we deze nacht geslapen hebben. Een groepje eenden zwemmen vrolijk op het vijvertje naast onze bivak plaats en we zijn omringd door landelijke taferelen met pittoreske huisjes en een graspleintje met banken en een pergola. Aan de overkant van het water zit een oma onder haar fruitboom te genieten van de  zonsopgang en zij beantwoordt met een vriendelijk gebaar mijn wuivend hand. De rust is  overweldigend, net als het gesjilpt van de massa spreeuwen die ons vanuit de hoge bomen gade slaan. We genieten nog even van de omgeving terwijl we water koken voor het ontbijt, alvorens we opnieuw aan onze dagrit beginnen.


We opteren om Wroklaw te omzeilen via de autosnelweg en daarna terug over te schakelen op een alternatieve route. Het is ongewoon rustig op de baan. Dit is natuurlijk te wijten aan de feestdag en hierdoor kunnen we deze morgen ongeremd wat kilometers inblikken. Tegen de middag maken we een korte pitstop en koken een portie noedels om vervolgens via bochtige asfaltwegeltjes door de Poolse bossen te laveren. We verwonderen ons over de natuurpracht met zijn uitgestrekte landbouwgronden, besprenkeld met kleine bosjes en her en der gesierd door plassen en vijvers. Langs de weg worden er voornamelijk paprika's geteeld in plastieken serres. Tussen de dorpjes in overheerst enkel de natuur en hoe dieper we het Poolse binnenland binnen dringen, des te meer het Oostblok verleden begint door te schijnen. Alhoewel we opnieuw lange uren achter het stuur zitten vliegen de uren voorbij. We ratelen maar door over de meest uiteenlopende onderwerpen en alvorens we het goed beseffen daalt de zon vlug richting horizon.


Tegen de avond rijden we Radom binnen en blijken we net iets meer als 300 KM ingeblikt te hebben vandaag. We waren eigenlijk van plan om wat vlugger door Europa te reizen maar zijn toch tevreden dat we op slechts vijf wielen toch nog zulke mooie vooruitgang boekten. Net na het binnenrijden van de stad merken we een typische betaalparking op: voor 20 zloties mogen we er onze oranje truck voor de nacht stallen. De wachter is een vriendelijk bejaarde man. Als we hem uitleggen dat we in onze wagen willen slapen deze nacht schudt hij glimlachend maar goedkeurend met zijn hoofd. Hij is het blijkbaar niet gewend dat mensen op zijn parking in hun voertuig overnachten en kijkt verwondert als we hen onze accommodatie voor de nacht tonen. Doordat het vandaag een feestdag was konden we net als de Polen zorgeloos rond tuffen vandaag, want er was toch geen enkele bandenshop open. Morgen gaan we opnieuw op jacht naar nieuwe voorbanden maar beseffen maar al te goed dat dit geen eenvoudige opdracht zal worden en sowieso veel tijd zal kosten.

15-08-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

Reisverhaal:

Met volle moed stappen we deze morgen binnen in de lokale bandencentrale maar wanneer we onze bandenmaat voorleggen aan de uitbater fronst hij de wenkbrauwen en begint op zijn computer te tokkelen om ons even later te melden dat deze maat niet op stock is en niet voor woensdag leverbaar is. Morgen is het op de koop toe nog eens een feestdag waardoor alles nog eens extra vertraagd wordt. Hij heeft ons wel nog enkele telefoonnummers van grote bandenzaken in Duitsland mee maar na een dozijn telefoontjes beseffen we dat we nergens verder geholpen kunnen worden. We spreken ook nog enkele van onze kontakten in België aan maar ook dit levert niets concreet op.

We beslissen na kort overleg dat we opnieuw langzaam op vijf wielen zullen verder rijden richting Polen. Tegen de late namiddag bereiken we uiteindelijk de Poolse grens en gooien de mazouttank nog eens vol en wisselen wat euro's om tegen Poolse zlotties. We zijn verplicht om een transponder te monteren die onze route zal registreren en hiermee wordt onze road tax berekend wanneer we het land opnieuw verlaten. Echter, de bediende zegt dat er een probleem is met zijn computer en dat hij onze transponder niet kan registreren waarop we rechtsomkeer moeten maken en een twintigtal kilometer terugkeren naar een ader afhaalpunt. Na een omslachtige procedure met redelijk wat papierwerk stappen we uiteindelijk buiten met een klein wit kastje in de hand.

We navigeren via kleine binnenwegjes richting Wroklaw en doorkruisen steden en dorpjes waar het "oude Polen" nog overduidelijk overheerst. Door onze aangepaste snelheid vormt er zich geregeld een lange file gefrustreerde medeweggebruikers achter ons. We gaan dan ook verschillende keren op zij om een reeks auto's voorbij te laten. Tegen de avond strijken we neer in een "sleepy town" met een vijvertje en grasperk met bankjes. Een perfecte bivak plaats oordelen we en parkeren onze Renault en houden het voor bekeken voor vandaag.

Traject:

Voor alle nieuwe foto's vanaf reisdag 1: klik Fotoalbum 2017.

14-08-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

Reisverhaal:
We hadden een plan om zo vlug mogelijk Europa door te rijden, maar aan dit tempo blijft er van dat plan niet veel meer over. Toch blijven we positief want elke kilometer brengt ons dichter bij ons einddoel. Kort na de middag bereiken we de vroegere oost/west Duitse grens en springen even binnen in het Dundesgrens muzeum.

Onze flashy oranje truck trekt overal meteen de aandacht en als de mensen polsen naar ons plan krijgen we meestal gefronste wenkbrauwen als respons. "Tadzjikistan?" vragen de meeste mensen als bevestiging, waarop we tweekoppig antwoorden: "jahwol wir fahren nach Tadjikistan!".

De reserve voorraad mazout die we van transport bedrijf Lemaire gesponsord kregen is intussen volledig opgesoupeerd en we tanken deze namiddag voor de eerste maal aan de pomp. Naast enkele zondagrijders ontmoeten we weinig verkeer op deze landelijke Oost-Duitse wegen. Het enige dat ook vandaag sneller gaat dan gewenst is ons brandstof verbruik.

Gelukkig is de hemel ondertussen uitgeklaard en tuffen we welgezind over het heuvellandschap. We vegen onze laars aan onze rijtijden en stoppen pas net voor zonsondergang in de buurt van Halle. We hadden een grote bandencentrale opgemerkt langs onze weg en morgenvroeg zullen we daar ons geluk eens gaan beproeven in de hoop dat zij ons aan een set betaalbare banden kunnen helpen. De teller werd vandaag slechts 240 km aangedikt maar we leven op hoop en zullen trachten om het verlies enigszins goed te maken zodra we nieuwe banden hebben.

In een donkere uithoek van het industriepark zien we een flauw lichtje. Het blijkt warempel een klein cafeetje te zijn en we wippen er nog even binnen voor een slaapmust en evalueren ondertussen onze dag waarna de barvrouw ons bedankt en vriendelijk de deur uit stuurt.
 

13-08-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

Hieronder vind u een interview van Ninofmedia.tv met de Desertlions en hun familieleden aan de startplaats in Meerbeke

Reisverhaal:

Het is nog een beetje aftasten tegen welke snelheid en toerental onze wagen zich het best voelt maar algauw vinden we ons ritme en snorren gestaag richting Duitse grens. De enige bron van zorgen is de brandstofmeter die sneller zakt dan ons lief is en op de parking voor de grens kieperen we dan ook de laatste jerrycan met reserve voorraad brandstof in onze tank. Het verplichte autobahn vignet kost ons maar liefst 120 euro maar we wagen het toch maar niet om zonder tolvignet verder te reizen in Duitsland.

Net toen we goed op dreef waren en Köln in de verte voor ons zagen liggen worden we opgeschrikt door een luide knal en zakt de Renault door zijn rechter voorkant. Ik weet meteen dat we met een klapband te maken hebben en slaag er in om met wat mankracht en gevorderde stuurmanskunsten het gevaarte op de pechstrook tot stilstand te brengen.

  

Gelukkig reden we aan gematigde snelheid zodat erger vermeden kon worden. De rechter voorband is volledig aan flarden gescheurd en het spatbord wat omgekruld. We vatten meteen de koe bij de horens en halen de krik en de wielsleutel boven want we willen zo vlug mogelijk van de pechstrook af. Terwijl Kevin de gevarendriehoek plaatst en het aankomend verkeer waarschuwt met een geïmproviseerd signalisatie bord, demonteer ik één van de binnenste achterwielen en monteer deze vooraan zodat we in een klein half uurtje terug mobiel zijn. We nemen de eerste afrit om te overleggen wat de volgende stap zal zijn. Een vriendelijke allochtone Duitser stop om hulp aan te bieden en na een dozijn telefoontjes naar enkel 24H banden services komen we te weten dat het ons maar liefst 800 euro gaat kosten om de band ter plaatse te komen vervangen. Dat absurde bedrag gaan we niet betalen voor een nieuwe band en omdat het zaterdag avond is besluiten we om op drie achterwielen rustig verder te rijden via binnenwegen. We nemen afscheid van onze Duitse vriend en karren aan een bedeest tempo verder richting oosten.


Nu we de autobahn verlaten hebben komen we op mooie kronkelwegen terecht die ons door de Duitse bossen leiden en desondanks de onophoudelijke regen trachten we toch wat te genieten van de omgeving. Na 400km en 11u50 achter het stuur houden we het voor bekeken en parkeren ons in een kleine industrie zone net voorbij Olm.

Wanneer Kevin in zijn bed wil kruipen blijk dat het dak zo lek is als een gieter. Met wat Mac-Giver truckjes maakt hij een kleine goot van een lege plastiek fles en kunnen we uiteindelijk gaan slapen na een bewogen eerste dag.

12-08-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

11-08-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

 

   

Zoals steeds zijn alle foto's te vinden in ons Fotoalbum 2017.

06-08-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

Met hartelijke dank aan de warme bakker met het warme hart !!

02-08-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

Eindelijk is het zover: we kunnen de hele machinerie gaan testen!! We begaven ons naar een rustig -nou ja, rustig- stukje aan de Dender waar we de brandweerwagen dwars over het jaagpad heen naar de rivier toe konden manoeuvreren.

Gewapend met alle raadgeving van bevriende brandweerlui verbonden we de brandweerwagen middels aanzuigdarm en aanzuigkorf met de rivier en … inschakelen! Vervolgens moest de herstelde vacuümpomp de centrale pomp ontluchten en kon er druk worden opgebouwd na het inschakelen van de hogedrukpomp.

Haspels werden afgerold en de eerste kraan werd opengezet. Meteen ontstond er een straal die tot de overkant van de rivier reikte. Ook de tweede haspel werd ontrold en getest. GRANDIOOS!! Test nummer 1, spuiten met aangezogen water: OK

Tussen de babbels met de kijklustigen door werd Test nummer 2 afgewerkt. Deze bestond eruit om de lansen te gebruiken uitsluitend met het meegenomen water uit de tank van de brandweerwagen: OK

  

De derde test moest het verbruikte water uit tank opnieuw aanvullen met rivierwater, al dan niet tijdens het gebruik van de haspels: NOT OK!

We slaagden er niet in, ondanks dat we menen dat we inmiddels het concept en gebruik van de pompen terdege begrijpen, om één liter rivierwater in de tank te persen. Met zaklampen -in de intussen ingevallen duisternis- werden alle leidingen en kranen nagelopen maar de pompen weigerden rivierwater in de ketel te pompen. De enige verklaring van deze halsstarrige weigering wezen we toe aan een defecte kogelkraan in het leidingencircuit tussen de pomp en de ketel. Gezien het concept van een kogelkraan een uiterst zeldzaam defect en dus onwaarschijnlijk, dus bleef er maar één optie: terug naar huis en de kraan morgen demonteren.

Zoals steeds kunnen alle foto's op groot formaat terugvonden worden in ons fotoalbum (link links bovenaan). Om direct naar de recenste reeks te gaan klik HIER.

01-08-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

Onze brandweerwagen is niet meer van de jongste en dit gegeven tekent debet aan het feit dat er her en der in de loop der jaren al wat speling op lagers en assen is ontstaan. Met andere woorden, het onheilspellend geluid bij het inschakelen van de centrale pomp (zie bericht van 23/7) is niets meer dan het iets wat al te enthousiast ratelen van de aandrijfas in de lagers op stationair toerental. Het goede nieuws hierbij is dat de pomp dus wel degelijk inschakelt, wel degelijk draait en wel degelijk bereid is haar werk te doen, tenminste, als het toerental wat opgedreven wordt. En zie … van zodra het toerental verhoogt verdwijnt het geratel en wordt er water rondgepompt. Hip hip hip … HOERA!!!

Hoe kan het, dat een technisch team als dat van de Desertlions garage, dit niet direct doorheeft vraagt u zich af? Wel, daar zijn drie redenen voor: ten eerste is het team niet vertrouwd met de werking en het samenspel van de drie pompen; ten tweede betreft het een brandweerwagen die een aantal jaren buiten dienst is geweest en waarvan we de staat bij de buitendienststelling niet kennen en ten derde, de combinatie van het niet volledig op de hoogte zijn van de werking en de staat, het onheilspellend geratel én de vrees iets (verder) te beschadigen.

Intussen is de hoop op een nieuw pompdeksel voor de vacuümpomp vervlogen. De pomp is immers zo een 30 jaar oud en de fabrikant, Wasterlaine - Bruxelles, is al jaren van de markt verdwenen. Opnieuw een gelegenheid om het vindingrijke karakter van de Desertlions volop te laten spelen: een eerste poging om het deksel dicht te lassen lukte maar gedeeltelijk mede doordat het materiaal waaruit het deksel vervaardigd is niet te schatten is. Een flinke kluit twee-componeten-hars bovenop de lassen zal moet soelaas brengen.    

Nu wordt het dringend tijd voor een test ten gronde!

30-07-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

Ook u kan ons nog steeds sponsoren op het rekeningnummer BE83 0357 8320 4515 ten name van Desertlions Ninove.

28-07-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

“Een ongeluk komt nooit alleen”; een gezegde dat de Desertlions intussen volmondig kunnen beamen. Wat eerst leek op een vrij banale operatie, het vernieuwen van een paar rubberslangen van de binnenradiator, draaide alweer uit op een helse klus.

U moet weten dat deze kleine radiator zich binnen de cabine bevindt (om de binnenruimte ‘s winters te verwarmen) en toegankelijk is via het dashboard. Echter, de lengte van de bedrading van het dashboard was nogal aan de krappe kant mede door de talrijke modificaties van de verschillende brandweerkorpsen doorheen de jaren die "hun" bedrading aan de oorspronkelijke bedrading hadden vastgemaakt. Voelt u hem al komen?

Ja hoor, een deel van de bedrading kwam lost bij het nochtans voorzichtig optillen van het dashboard. Tientallen draaduiteinden die “ergens” thuishoorden op een schakelaar of controlelampje hingen los in het dashboard. Leuk is anders en een gemakkelijke oplossing is ver weg. De enige goede oplossing bestond erin alle losse draden na te meten met behulp van multimeters en testlampjes. Geen zwaar werk maar alweer twee dagen tijd aan gespendeerd.

27-07-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

  

Spread the word please.

23-07-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

  

  

  

15-06-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

01-06-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

14-05-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

10-04-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

 

 

27-03-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

16-03-2017 om 00:00 geschreven door Webbie

Vele mensen hebben dromen; slechts enkelingen verwezenlijken hun dromen. Zou verwezenlijken dan moeilijker zijn dan dromen? Ongetwijfeld! Bovendien is de escalatie van droom naar verwezenlijking niet uitsluitend afhankelijk van de eigen wil. Sommige vereisten om de droom kunnen waar te maken kunnen wel eens hééél hardnekkig zijn.

En dit was er zo eentje. Alain droomt er al jaren van een brandweerwagen te schenken aan de locale bevolking van de dorpen rond Duchanbe waar een oude brandweerwagen een welgekomen hulp aan de locale bevolking zou zijn. Immers, alvorens een brandweerwagen uit de grote steden de afgelegen dorpen bereikt rest er meestal nog weinig te blussen.

Hij was dan ook maanden in onderhandeling met de bevoegde instanties om de afgeschreven brandweerwagen van de Ninoofse brandweer te bemachtigen maar de deal is uiteindelijk niet doorgegaan en de brandweerwagen werd zonder ons te melden aangeboden op een openbare verkoop en verkocht aan de hoogstbiedende handelaar. Maar zie, ... begin dit jaar deed zich een uitstekende kans voor een degelijke halfzware tankwagen met pompinstallatie in handen te krijgen.

Alain heeft deze opportuniteit met beide handen vastgegrepen en zo kan hij alweer een nieuwe droom naar de verwezenlijking leiden al zal daar ook nog wel wat lijden aan te pas komen 

En voor u beste lezer, hebben wij ook een opportuniteit: met deze blog willen we deelgenoot maken bij het verwezenlijken van een droom; een fel oranje droom ditmaal.

Trouwe lezers, 'volgers' hebben nu eenmaal een ander sociaal medium, kennen na 11 (elf!) jaar het concept al (en anders moet u zeker ook onze vorige blogs eens doornemen (zie rechtermarge)): een verhaallijn van bij de voorbereidingen met alle mee- en tegenvallers evenals een dag aan dag reisverslag vanaf de dag van vertrek tot en met de finale verwezenlijking van de droom. Van een opportuniteit gesproken.

Opnieuw van harte wel gekomen!

13-02-2017 om 00:00 geschreven door Webbie