Bezoek onze gouden sponsors!!!

Bezoek onze sponsors!
IDEA reclame
Brakelsesteenweg 66
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Adviesbureau Walravens
Albertlaan 200
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Dakwerken VANDENBRANDE & Co
Wallestraat, 64
9506 Waarbeke

 

 

Bezoek onze sponsors!
Houtbewerkingsmachines
Steenstraat, 12
9402 Meerbeke-Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Oudenberghof - Restaurant - Taverne
Edingseweg, 13
9500 Geraardsbergen

 

 

Bezoek onze zilveren sponsors!!!

Bezoek onze sponsors!
Moto's Van Rossom
Edingsesteenweg 416
9400 Denderwindeke

 

 

Bezoek onze sponsors!
Textieldruk en fabricatie van sport- & reclamekleding
Molenveld, 4
9450 Haaltert

 

 

Bezoek onze sponsors!
Patrick's Garden Team
Hauwijkstraat 34 A
1790 Essene - Affligem

 

 

Bezoek onze bronzen sponsors!!!

Bezoek onze sponsors!
Afbraak en grondwerken
containers

0477/95 62 14

 

 

Dierenartsenpraktijk Buyl Peter
Brusselsesteenweg 46
9400 Ninove
054/341609

 

 

Bezoek onze sponsors!
Bankservice
Verzekeringen - Vastgoed
Edingsesteenweg, 296
9400 Denderwindeke

 

 

Café Gonzo
Geraardsbergsestraat, 33
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Airstream bvba 9400 Denderwindeke
0496 45 22 12

 

 

Zakenkantoor Bombeke
Verzekeringen-Kredieten-Bank
Kleine Steenstraat 23
9420 Mere
Tel: 053 830570

 

 

Bezoek onze SYMPATHISANTEN

Bezoek onze sponsors!
DE ROOSE nv
Houtzagerij - Schaverij
Algemene hout- en platenhandel
Leopoldstraat, 112
9400 Okegem-Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Drankencentrale Malfroidt BVBA
Oude kaai, 34
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Brusselstraat, 64
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Euro - Mousse
Herremansstraat 58-60
9402 Meerbeke

 

 

Bezoek onze sponsors!
Ijzerwaren, gereedschappen, ...
Sint-Berlindisstraat, 19
9402 Meerbeke

 

 

Bezoek onze sponsors!
Bouwmaterialen
Nederwijk - Oost 281 (zone II)
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Algemene elektriciteitswerken
Van Geert Danny
Godveerdegemstraat 240
9620 Zottegem

 

 

Bezoek onze sponsors!
Brandstoffen Gabriëls
Leopoldlaan 83,
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Plastiek Hofstade Nv
Hekkestraat 33
9308 Hofstade-bij-Aalst

 

 

Bezoek onze sponsors!
Wijngaardveld, 52
9300 Aalst

 

 

Bezoek onze sponsors!
Hardrock Peken Saloon
Bovenhoekstraat, 2
9400 Outer

 

 

Bezoek onze sponsors!
Dakwerken Jerom
Lindestraat, 47
9470 Denderleeuw

 

 

Bezoek onze sponsors!
Van Den Broeck-De Sutter
Ferro & non-fero metalen
containerdienst

Aalstersesteenweg, 364
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Meerschman nv
Elisabethlaan, 201
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Zakenkantoor Krikilion-Van Belle
Statiestraat, 92
1570 Tollembeek

 

 

Bezoek onze sponsors!
Amplifon Hoorcentrum
Biezenstraat, 5
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Architectenburo
Stef Van den Haute BVBA

Hemelrijk, 96
9402 Meerbeke

 

 

Betonwerken
De Groote Nico BVBA

Neuringen, 48
9400 Ninove (Denderwindeke)
054 32 34 51

 

 

Vloer- en wandbekleding
De Pauw Marnix BVBA

Edingsesteenweg 215
9400 Ninove (Denderwindeke)
054 32 22 06

 

 

Bezoek onze sponsors!
Garage De Smet BVBA
Leopoldlaan, 126-130
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
brood & zo
Ternat, 255
9402 Meerbeke

 

 

Bezoek onze sponsors!
Brandstoffen De Graeve
tankstation - brandstofleverancier

Stationsstraat, 15
9450 Haaltert

 

 

Bezoek onze sponsors!
Dierenoppas Service
0477/03.48.30

 

 

 

 

U kunt ons kosteloos steunen
door gebruik te maken van onze
Trooper pagina:

 

 

The Desertlions goes Mongolia 2011 - 2012
A daring challenge from Belgium to Mongolia
04-09-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 21 - Eenbenige wezens

Reisverslag:Eenbenige wezens

We springen deze morgen vlug uit bed ,want we hebben dit weekend veel kostbare tijd verloren. Na afscheid te hebben genomen van Viktor en zijn crew ,zetten we de boeg terug richting oosten.

Met een doffe klik schakelt Priscilla in haar eerste versnelling en alhoewel we gisteravond reeds een geslaagde testrit deden houden we nog steeds ons hart vast elke keer de automaat een versnelling omschakelt. Maar onze angst bleek ongegrond en Priscilla doet het beter dan ooit.

Tegen de middag beginnen we de klim naar de hoogste regionen van het beruchte Oeral gebergte. De natuurpracht van deze bergketen is oogverblindend en ondanks de hellingshoek van meer dan 12 % trekt Priscilla haar lome gewicht zonder tegensputteren naar boven.

De Oeral staat bekend om zijn wilde natuur en de bewoners ervan. Naast klein wild leven er ook heuse elanden,wolven en beren. Ondanks dat we deze niet te zien krijgen voelen we sterk hun aanwezigheid, honderden mysterieuze ogen lijken ons na te staren van uit de donkere bossen.

Sinds mensen heugenis vreesden rondzwervende stammen deze mythische bergen en slechts zelden waagde iemand de oversteek naar het onbekende achterliggend land. Vele sagen en legendes verwittigden dan ook voor de gevaren van het gevreesde land aan de overkant. Oude Russische geschriften bestempelden het als de voorgeborchte van de hel.

WEE JE GEBEENTE, VERMETELE REIZIGER! WAAG JE NIET VOORBIJ DE OERAL. DAAR LEVEN EENBENIGE WEZENS DIE ZOWEL MENSEN ALS HUN EIGEN SOORTGENOTE VERSLINDEN.

Maar wij negeren alle waarschuwingen en glijden langs de overkant langzaamaan in een verborgen wereld, Aziatisch Rusland.330 keer groter als België en meer dan 18 keer Frankrijk. Groter dan het Romeinse rijk en toch weten we er bijna niets van. Siberië, de grootste blinde vlek op onze planeet.

Het landschap verschilt sterk met de Europese kant en we zien steeds meer truckers uit de zuidelijke ex USSR staten. De meeste zijn duidelijk herkenbaar aan de kleurige gordijntjes waarmee ze hun wagens aankleden, zo kruisen vandaag ook de eerste Chinese vrachtwagens onze weg. Truckstops dragen namen als café Azerbeidjaan en brengen herinneringen boven aan onze vorige trip door centaal Azië. Het verkeer wordt steeds rustiger naarmate we vorderen en Rusland kruipt per meter dieper onder onze huid.

Gunther zal morgen spijtig genoeg afscheid moeten nemen van de rest van het team, we trachten er niet te veel aan te denken en maken er samen nog een gezellige avond van. De temperatuur zakt 's avonds steeds verder richting vriespunt naarmate we verder oostwaarts rijden en iedereen duikt met koude tenen in bed. We zijn vandaag dan ook nog twee tijdzones vooruitgeschoven en zitten ondertussen al vier uur voor op Belgische tijd.

04-09-2012 om 00:00 geschreven door JP  


03-09-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Goed nieuws en bijkomende foto's.

Beste lezers,

Zoals u reeds kon zien hebben we vandaag niet alleen een leuk reisverslag binnengekregen maar werden er ook nog een tal van foto's bijgevoegd, ditmaal vooral van Pasca en Marie. Klik HIER

Als we even terug gaan in de berichten dan zien we dat zij op dag 17 een smsje verstuurd hebben dat ze 500 km gestrand waren van Ekaterinburg. Bekijken we daarnaast de routesituering van Webie met maps van google dan komen we volgens onze schatting uit op Ufa. Dus als wij het goed inschatten, moeten zij nu vandaar verder trekken. Afwachten maar op verder bericht of dit klopt. Bovenaan zien jullie de lokale tijd van Ufa.

opnieuw veel lees- en kijkgenot.

03-09-2012 om 00:00 geschreven door JP  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 20 - Tranen van geluk.

Reisverslag: TRANEN VAN GELUK RazzLaughing

Het waren bange dagen voor het desertlionsteam verleden weekend . Vrijdag gaf de versnellingsbak van onze trouwe Priscilla er plots, zonder waarschuwing, de brui aan. We moesten beroep doen op de hulp van enkele russische truckers om ons naar een truckstop, in the middle of nowhere, te slepen.

Er was een atelier op de parking, gerund door Viktor een gedreven jongeman die tijdens zijn studies economie in Amerika perfect engels leerde spreken. En geluk bij een ongeluk bleek dus.

Helaas was de garage pas maandag terug open. Het was dus een sombere episode. Er hingen letterlijk en figuurlijk donkere wolken boven ons hoofd.

We braken deze voorbije dagen dan ook ditzelfde hoofd over het probleem en verbroederden met de Truckers die hier kwamen overnachten. Het was er koud en de regen viel onophoudelijk naar beneden. We konden onmogelijk beginnen aan de werken, in deze modderige omstandigheden .

Het evalueren en repareren van een automatische versnellingsbak is geen sinicure en we zagen het met momenten dan ook somber in.

Gelukkig mochten we van Viktor onbeperkt gebruik maken van de internetverbinding. Zo konden we de mensen van Nostalbus kontakteren.

Olivier van Nostalbus mailde ons alle schema's en werkdrukken door en zo konden we volgens zijn aanwijzingen, stap voor stap, het probleem opsporen.Idea  Er zat één van de magneetkleppen binnenin de bak vast. Alhoewel we reeds een plan B hadden uitgewerkt en enkele rampscenario's hadden klaarliggen, gaven we de hoop nooit op en konden niet geloven dat onze trouwe bus ons hier, aan de voet van de oeral, in de steek zou laten.

De vreugde binnen het team is niet te beschrijven. We kunnen morgen terug de baan op maar we zullen moeten voortmaken want we hebben reeds veel kostbare tijd verloren.

Bovendien moet het zwaarste deel van de rit nog komen en moet Gunther binnenkort terugvliegen naar Belgie. Zijn professionele verplichtingen beginnen echter teveel druk op hem uit te oefenen.

Er staan ons beslist nog grote uitdagingen te wachten maar we zijn er opnieuw klaar voor.

GO PRISCILLA GOOOO .....you can do it !!!!!!!

 

03-09-2012 om 00:00 geschreven door JP  


01-09-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toevoeging van reisverslagen
Beste lezers,

Amai, we hebben na een 'stilte-periode' op vlak van de reisverslagen een aantal berichten doorgekregen.

Blijkbaar is het onze leeuwen gelukt om onderweg internet te vinden om een update te maken van de laatste dagen... en wat voor een verhalen...
Dus jullie zullen moeten teruggaan van dag 13 tot en met dag 18.

Ik heb naar mijn beste vermogen gepoogd de lessen van mijn leermeester, Webbie, in praktijk om te zetten en heb zoveel mogelijk in dezelfde stijl verder gewerkt, dit wil zeggen dat de reisverslagen ook in magentakleur worden weergegeven.

Voor de foto's: klik HIER.

Veel leesgenot.

01-09-2012 om 00:00 geschreven door JP  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 18 - Big Problem!!!!


Reisverslag: Big Problem!!!!!

Toen we deze morgen stapvoets door de modder baanden van de dorpsweg, wisten we nog niet welk onheil er boven ons hoofd hing.

De hemel was grauw en het regende onophoudelijk, was dit een voorteken?

Priscilla reed gezapig de hoofdweg op tot ze plots op een kruispunt niet vooruit wou. De versnellingsbak slipte door en we lieten ons uitbollen .

Met onze beperkte technische informatie van de automatische versnellingsbak, konstateerden we dat het elektrische stuuringsysteem nog werkte en dat het probleem binnenin moest zitten.

Dit soort reparaties kunnen enkel door gespecialiseerde bedrijven uitgevoerd worden. Met andere woorden, we zaten dus gestrand.

We riepen de hulp in van de penzinepomp-bedienden. Niet te verwonderen zeker dat dit een ware volkstoeloop had veroorzaakt en geloof het of niet, na een hondertal telefoontjes, kwam een oude Kamaztruck de parking opgereden die ons naar een nabijgelegen truckstop takelde.

Hier zullen we ons maandag ,samen met de mensen van de werkplaats ,over het probleem buigen. We houden de moed erin en hopen een oplossing te vinden voor onze visums verlopen.

De temperatuur zakte ondertussen tot een 12°C, de parking is één modderpoel en we maken er het beste van en verbroederen met de russische truckers.

01-09-2012 om 00:00 geschreven door JP  


31-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 17

19u59 SMS - Vandaag op 500 km gestrand van Ekaterinburg met defecte versnellingsbak. We zijn inmiddels reeds naar de parking getakeld, maandag gaat de garage pas open en kunnen we de diagnose stellen. We gaan morgen een taxi naar een stadje nemen en proberen internet te vinden.

 

31-08-2012 om 00:00 geschreven door JP  


30-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 16 - Wind, regen en flikken


Reisverslag wind, regen en flikken

Tijdens de nacht valt de regen met bakken uit de hemel en wanneer we 's morgens onze gordijnen opentrekken merken we dat de zandweg van gisteravond omgetoverd is in één grote modderpoel. Gelukkig slaagden we erin om al glijdend de hoofdweg opnieuw te bereiken.

Net als we de verharde weg terug oprijden zien we een politiekontrole staan en zetten vlug onze lichten aan. Maar het was al te laat, oom agent had gezien dat we zonder lichten reden en fluit ons opzij. Rolling Eyes

Het spelletje kon beginnen . De meeste politieagenten zijn gewoon uit op smeergeld en schrijven slechts zelden effectief een boete uit. Het was deze keer dan ook niet anders.

Na kontrole van de boorddocumenten dreigde hij met "sjtraf" omdat we zonder licht reden en ook omdat Sabine achteraan zonder gordel zat. We slaagden erin ons eruit te praten maar toen merkte hij op dat we geen busrijbewijs hadden ...alweer "sjtraf" (boete) dus. Mad

Nadat we bij hoog en laag beweerden dat ons voertuig géén bus is maar een mobilhome, komen we er als bij wonder zonder betalen vanaf. De politie onze vriend. Laughing Duidelijk misnoegd trekt hij zijn "oversize" kepie over zijn oren en druipt af .

Vandaag trekt het landschap geleidelijk open en maken de bossen plaats voor grasvelden die uitstrekken zover het oog reikt. Op deze open vlaktes beukt de wind ongehinderd in op onze zijflank, waardoor het uiterste concentratie vereist is om onze Priscilla recht op de baan te houden .

Later die dag rijden we door uitgestrekte landbouwgebieden waar voornamelijk graan en zonnebloemen geteeld worden. De zonnebloemen staan er wat triest bij na de zware regenval van verleden nacht .

We worden voor de tweede keer vandaag opzij gezet door de sterke arm der wet en voeren nogmaals ons toneelstukje van de onwetende buitenlander op. Zo glippen we nogmaals door de mazen van het net.

Als we plots op brutale wijze de pas worden afgesneden door één van de roekeloze truckers, beslissen we de hoofdweg te verlaten en via een alternatieve weg onze etappe voor vandaag verder te zetten.

We beseffen goed genoeg dat dit onze gemiddelde snelheid sterk naar omlaag zal halen maar het is wel stukken veiliger dan de befaamde Transsiberian .

Vanaf hier rijden we door idyllische dorpjes met meer pluimvee op straat dan mensen.

Alhoewel de huizen een likje verf kunnen gebruiken, werden ze destijds blijkbaar in bonte kleuren geschilderd en verfraaid met houtsnijwerk en bloemmotieven.

Het is nog steeds een moslim regio en we zien dan ook overal kleine moskees i.p.v. kerken. De wegwijzers zijn allen tweetalig: in Russis cyrillisch en in een ander cyrillisch...

We kunnen de verwonderde blikken al lang niet meer tellen wanneer we met onze oranje bus voorbijrijden. De ruitenwissers draaien op volle toeren, tot ze plots rare kuren krijgen en er uiteindelijk volledig de brui aan geven . De jongens herstellen ze voorlopig zodat we onze rit kunnen verderzetten tot we 's avonds stoppen bij een klein "magazin" voor wat inkopen.

Als we de bazin vragen of we naast haar winkeltje mogen kamperen, vertelt ze trots dat het stukje grond haar eigendom is en dat we daar gerust mogen parkeren.

De straten van het dorpje zijn onverhard en vol kuilen die meer weg hebben van kleine vijvers. Rechtover ons staat een huis dat zo scheefgezakt is dat we niet begrijpen hoe het overeind kan blijven staan.

De lokale jeugd raapt hun moed bij elkaar en komt ons verwelkomen in dun dorpje. Alhoewel ze geen woord engels spreken verstaan we toch dat ze als soldaat gekazerneerd zijn in Siberie maar nu op verlof zijn en dus alle dagen vodka mogen drinken.

Ze bieden aan om samen iets te gaan drinken maar we bedanken hun voor het voorstel en vertellen dat we hier met een missie zijn. We moeten deze bus veilig in Mongolie afleveren zeggen we, ze hebben er begrip voor en wensen ons verder nog een prettige avond.

30-08-2012 om 00:00 geschreven door JP  


29-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Artikel in Streekkrant 29/08

 

29-08-2012 om 21:29 geschreven door JP  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mededeling

Sabine laat ons weten dat zij vanaf nu -en tot tegenbericht- enkel te bereiken zijn op dit nummer: +79 197 78 66 28 en dit om de communicatie kosten tussen de teams onderling binnen de perken te houden.

29-08-2012 om 20:23 geschreven door JP  


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 15

19:08 SMS - Door een navigatiefout Wink lopen we achter op schema. Opnieuw een dagje adrenaline tussen de russische kamikazepiloten. Morgen richting Perm


Reisverslag

Zoals gepland springen we deze morgen eerst nog even in het lokale Kremlin binnen voor enkele foto's .

Kazan is de regio van de Tataren en daardoor staat er naast een orthodoxe kerk ook een immense moskee binnen de muren van dit bolwerk. Het is met name de moskee die er letterlijk boven uitsteekt.

Het blijkt niet eenvoudig om de stad in de juiste richting te verlaten zonder gedetailleerde kaart. We vragen dan maar hulp van een voorbijganger. Hij biedt aan om met ons mee te rijden en ons op het juiste spoor te zetten. Alhoewel hij al van s'morgens ruikt naar een wodka brouwerij, is hij toch zeer behulpzaam en wenst ons nog een goede reis oostwaarts.

Een tijdje later zijn we het spoor opnieuw bijster. We nemen een lifter onder onze hoede die ons, achteraf gebleken, waarschijnlijk heeft misbegrepen. Het resultaat was dat we volledig de verkeerde kant uitgingenConfused . Gelukkig oriënteren we ons meestal op de zonnestand, zagen we onze blunder tijdig in en maakten rechtsomkeerRazz .

Wegwijzers zijn in deze streek eerder schaars en vaak onduidelijk, de meeste mensen aan wie we de weg vragen, kunnen dan ook helemaal geen kaartlezen.

Hierdoor schieten we vandaag niet echt goed op, Murphy heeft blijkbaar vele troeven voor ons in petto.

Eens terug op de goede baan beleven we opnieuw een stevige adrenalime rush tussen de Russische kamikaze piloten. We zijn dan ook niet verwonderd weer een resem verkeersongevallen te zien. Vooral het ongeval met twee trucks en een totaal vernielde bestelwagen maakt diepe indruk.

Echt veel opgeschoten zijn we niet op het einde van de dag. Toch met Priscilla loopt alles immers weer vlotjes en we zetten dan ook ons kamp op in een zandweg tussen de velden.

Als we nog even zitten na te praten, worden we ineens opgeschrikt door geklop op de ruit van onze bus. We stappen naar buiten op inspectie maar zien niemand in de buurt. Waarschijnlijk enkele kwajongens uit de omtrek die ons even wilden laten schrikken.

Iedereen is doodmoe na een dag intensief rijden onder een hete zomerzon en we vallen dus zonder probleem allen in slaap als een blok. We schieten nog even wakker als onze plaaggeestjes met kluiten aarde tegen onze bus gooien. Door er niet op te reageren druipen ze het even later vanzelf af en kunnen we rustig verder slapen .

29-08-2012 om 00:00 geschreven door JP  


28-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 14 - Murphy is back !!!!

21:45 SMS : Na een dag rijden en sleutelen, met Murphie als reisgezel, toch tot in Kazan geraakt. Nu Kazan by Night Cool

Vanaf Moskou wordt voor zo goed als mogelijk de route van de Trans Mongolië Express gevolgd. Wetende dat het eerst volgende reisdoel Barnaul is, waar zij vrienden zullen bezoeken en afhankelijk van de timing waarschijnlijk Gunther het team zal verlaten, kunnen we stellen dat ze nu  ongeveer 1/3 van deze afstand overbrugd hebben.
Ter situering: Moskou - Novgorod - Kazan - Ufa - Ekaterinburg - Omsk - Novosibirsk - Barnaul.

Arrow Noot: ook een Webbie mag al eens op verlof gaan en dat is dan ook precies wat ik ga doen maar helaas, ook ik zal niet altijd over internet kunnen beschikken. Echter, niet getreurd want JP zal mijn taak intussen overnemen en de verslaggeving op deze blog blijven onderhouden als vanouds. Anderzijds, waar mogelijk, zal ik de blog uiteraard ook blijven volgen, als lezer ditmaal. Het kan verkeren ... Surprised.

Verder wil ik bij deze onze Leeuwen en Leeuwinnen nog een voorspoedige verderzetting van hun missie toewensen en tot binnen 14 dagen (of tot op deze blog)!


Reisverslag: Murphy is back !!!!!

Om zeven uur deze morgen is de kok al druk in de weer met het hakken van hout voor zijn bbq. Dat word weer een druk dagje koteletten bakken.

Als dank voor zijn gastvrijheid schenken we hem twee grote parasollen voor zijn terrasje, een cadeau waarmee hij blijkaar zeer tevreden is. Hij geeft ons aanwijzingen naar het dichtsbijzijnde magazijn voor onderdelen van vrachtwagens.

Op de weg daarheen geeft Priscilla er opnieuw de brui aan, maar met wat prutsen komen we gelukkig toch nog tot bestemming. We kopen er o.a wat koperen dichtingen en bouten voor de stabilisatiestang. Met wat inventiviteit en een ijzerzaag toveren we een olieleiding van een russische Kamaztruck om in een mazoutleiding voor onze bus .

Op een gegeven moment komt een onvoorzichtige trucker eveneens de parking opgereden, hij draait wat te kort af en onze achteruitkijkspiegel moet er aan geloven . We vrezen dat er hier nog even over gediscussieerd zal worden, want russische truckers genieten nu eenmaal niet de beste reputatie . Maar verwonderlijk genoeg, biedt de vriendelijke man zijn excuses aan en koopt ons ter plaatse een splinterniewe spiegel. Het kost hem waarschijnlijk een klein weekloon en we voelen ons eigenlijk een beetje schuldig tegenover de arme ziel. we beslisten samen, hem nog iets ter compensatie te schenken, maar ondertussen was hij er alweer vandoor. Het leven op" the Transsiberia" moet nu eenmaal vooruit gaan .

Murphy was blijkbaar goed uitgeslapen want op de weg naar Kazan stonden we ongeveer nog een viertal keer in de berm te sleutelen.

Zo begon het elektroventiel van het stopsysteem opeens een eigen leven te leiden, met alle gevolgen vandien. Dus alles maar afgekoppeld en een noodstopsysteem gemonteerd met een stukje ijzerdraad .

Tijdens de werkzaamheden in het krappe motorkompartiment had de gaskabel ondertussen ook schade opgelopen en stonden we hierdoor ook alweer een uurtje stil op een parking.

De meisjes braken de verveling met wat lezen en Pasca daagde een russische jongen uit voor een vriendschappelijk voetbalmatchje. Gelukkig kon de jongeman na afloop ook lachen met de uitslag Russia-Belgium 1-6. Hadden we het ooit al over girlpower gehad?

De stroomomvormer staakt uiteindelijk ook nog dienst voor vandaag maar gelukkig kan de positieve "vibe " in de groep niet stuk en kunnen we er nog met lachen ook. Het probleem word vlug verholpen met een nieuwe zekering.

Bettina neemt het stuur van de ambulance in handen en we trachten, na alle tegenslagen van vandaag toch nog voor donker Kazan te bereiken.

 

Een man met een scheefgezakt vrachtwagentje, die een nog erbarmelijker vrachtwagentje sleept, deelt al de ganse dag de weg met ons . Zijn reis verloopt al even moeilijk als de onze, en om beurten passeren we elkaar terwijl één van ons staat te sleutelen. Dat schept een band natuurlijk en we voelen ons dan ook niet misbedeeld door het geluk vandaag.

 

Tegen zonsondergang rijden we de rivierdelta van Kazan binnen. Het is een prachtige streek met veel water en ontelbare eilandjes .

Met de bus raken we spijtig genoeg niet door de kleine zandwegjes tot bij het water .

We besluiten de stad binnen te rijden en zien op onze rechterkant de witgekalkte wallen van het kremlin. De hoge minaretten van de moskee steken hoog boven de muren uit en zijn prachtig verlicht, waardoor het geheel een sprookjesachtige uitstraling krijgt. Deze kans kunnen we niet links laten liggen, we plannen morgenvroeg een bezoek aan het indrukwekkend komplex.

Uiteindelijk vinden we een stelplaats op een parking van een verlaten fabrieksgebouw, aan de rand van de stad. We vragen toestemming aan de omwonenden om hier te overnachten en dat mag als we morgen op tijd vertrekken. Ze bellen zelfs een nachtwachter op om onze voertuigen gade te slaan terwijl we nog even de stad intrekken. De man weigert achteraf elke beloming en zegt dit graag uit vriendschap voor ons te hebben gedaan.

28-08-2012 om 00:00 geschreven door JP  


27-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 13

21:47 SMS : We zijn op 200Km van Kazan. Deze avond met de bus een beetje panne Sad. De diagnose is al gesteld, morgen wordt ze hersteld.


Reisverslag

De ochtendmist hangt beweegloos over het land wanneer we onze etappe van vandaag starten. De eerste kilometers is het dan ook oppassen geblazen .

Opnieuw zijn we getuigen van enkele vreselijke verkeersongevallen met een motorfiets en enkele auto's. Wijzelf voelen ons wel lekker veilig in onze bus .Vanuit de hoge bestuurderskabine hebben we een goed uitzicht over het verkeer

Gelukkig lost de mist vlug op en komt de zon opnieuw tevoorschijn. Moskou, de tweede mijlpaal in onze reis, ligt nu al een eind achter ons We rijden vanaf nu voor het eerst op de échte Trans Siberain Highway.

 

Deze autosnelweg gaat er prat op de langste weg ter wereld te zijn, maar van snelweg is er hier echter niet veel te bespeuren, we rijden meestal over hobbelige asfalt en slechts sporadisch komen we op een vierwegsbaan van betere kwaliteit.

Ons kompas staat steeds pal Oost en we vorderen langzaam maar zeker richting Siberië.

Het zijn lange opeenvolgende uren achter het stuur, in zeven uur legden we slechts een driehonderdtal kilometers af. We besluiten er nog een paar uurtjes bij te doen voor vandaag.

Terwijl Sabine achteraan aan het kokerellen slaat, studeert Bettina het cyrillische schrift en speelt copiloot voor Gunther en Alain, die om beurten Priscilla bij de teugels nemen.

Het is een land van grote contrasten, in sommige steden zien we moderne gebouwen en immense hypermarkten en enkele honderden kilometers verder kruisen we steden die hoofdzakelijk uit communistische woonkazernes en kleine houten woningen, niet veel groter als het doorsnee belgische tuinhuisje, bestaan.

Het zware verkeer bestaat dan ook uit een mengeling van ouderwetse sovjet vrachtwagens en oversize amerikaanse Peterbuild trucks.

 

In een motel langs de baan trachten we ons migratieformulier te laten afstempelen, in dit land van stempels en papiertjes gaat dit echter niet zonder een ticket van een betaalparking. Dit hebben we natuurlijk niet op zak en dus vragen we aan een parkingwachter hoeveel een overnachtse parkeerbeurt bij hem kost, honderd roebel is het antwoord (2,5€) We kopen een ticket en laten ons hiermee registreren.

De vriendlijke parkingwachter geeft ons nadien het geld terug en we rijden verder richting Kazan. Het landschap wordt glooiender en vanop een heuvelrug hebben we een prachtig panorama over de uitgestrekte bossen en rivier. De wolken hangen als grote proppen dons, hoog tegen de blauwe hemel, we zijn geïmpressoineerd door de uitgesterktheid.

Op wonderbare wijze raken we elke keer door de politie checkpoints zonder opzij geroepen te worden. We wijten het aan het feit dat onze bus precies dezelfde kleur heeft als de voertuigen van de russische staatsdiensten. Hierdoor valt het blijkbaar niet op dat we buitenlanders zijn, en worden we tot nu toe met rust gelaten door de, op roebels verzotte, agenten.

Overal staan er mensen met autopech en stukgereden banden, de meeste mannen zijn hier gelukkig technisch aangelegd en duiken meteen zelf onder de motorkap om hun wagen terug aan de praat te krijgen.

Aan de rechterkant merken we plots een raffinaderij op die de grootte blijkt te hebben van een middelgrote stad, het is een wirwar van schoorstenen, pijpleidingen en gebouwen. De indringende geur en de grote vlammen uit de schoorstenen verraden de aard van het beest.

Alles loopt perfect tot Priscilla ineens vermogen begint te verliezen, ze raakt nog met moeite de volgende heuvel op en dan slaat de motor plots af en bollen we uit in de berm. Hier blijven staan is levensgevaarlijk.

Gelukkig krijgen we haar nog even aan de praat en sukkelen tot bij een klein eethuisje langs de weg. Het is een krammikkig houten hokje met buitenkeuken, op de menu kan je kiezen tussen koteletten en koteletten, we laten de bus even afkoelen en bestellen de specialitiet van het huis, koteletten, enkel te verkrijgen op plastieken bord, met brood.

Er blijkt een luchtlek in de mazoutleidingen ontstaan te zijn, hierdoor kwam er lucht in de pomp en strandden we hier in het bos. Bij de reparatie werkzaamheden merkten de mannen ook op dat er twee dikke bouten van de stabilisatorstang,losgekomen en beschadigd waren. De Transsiberie laat blijkbaar niemand passeren zonder zijn tol te eisen.

De vriendelijke kotelettenbakker nodigde ons uit op zijn kleine truckstop parking te overnachten, en wij boden hem een belgisch pintje aan die nog overgebleven was in onze frigo. Iedereen blij en we gaan tevreden slapen.


27-08-2012 om 00:00 geschreven door JP  


26-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 12 - Suzdal

16:05 SMS : Nu onderweg naar Suzdal, een historisch stadje.

17:15 SMS : staan nu op bewaakte parking in Suzdal. We blijven vanavond hier en proberen aan internet te geraken.




26-08-2012 om 18:00 geschreven door Webbie  


25-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 11 - Ring around Moscou

Reisverslag

Als we opstaan zien we onze buren van vorige avond reeds in de weer met hun twee koeien: ze leiden de magere dieren na een drinkbeurt uit het meertje naar een nabijgelegen grasveld waar ze gestekt worden, even later worden hun twee geiten er bijgezet. Dit is waarschijnlijk hun belangrijkste dagtaak want verder beweegt er buiten de spelende honden niet veel op hun erf . Na het ontbijt schenken we de overschot van ons brood aan de twee boerkes en Bettina rijdt voor de gelegenheid onze bus door de smalle veldweg tot aan de hoofdbaan.

De weg naar Moskou is verschrikkelijk; buiten de diepe sporen lijkt het wel of een bommenwerper zijn volle lading op het asfalt heeft neergegooid. We moeten snelheid minderen want alles davert bijna uit elkaar en als we één van de grote hobbels in het asfalt niet tijdig opmerken wipt Piscilla even met de zes pootjes van de grond. Als ze met een doffe plof terug het aardoppervlak raakt wordt gans ons interieur door elkaar geschud en vrezen we het ergste. Na controle blijkt ze haar sprong echter zonder schade te hebben doorstaan, the good old girl !

De Russische truckers trekken zich van het erbarmelijke wegdek echter niets aan en razen ons aan hoge snelheid voorbij. We zijn dan ook niet verwonderd om geregeld een gekantelde of uitgebrande vrachtwagen aan te treffen in de berm. De lokals uit de achtergelegen dorpjes in de bossen riskeren dan hun leven door hun waren te slijten op de motorkap van hun Lada’s en Moskvitschen. Ze bieden emmers vers geplukte bessen en paddenstoelen aan en een kleurrijk assortiment aan fruit en groenten. Maar het zijn vooral de pelsen mutsen en beren vellen die onze aandacht trekken. We houden even halt om een kijkje te nemen. We voelen medelijden met de berenvellen die compleet met hoofd en poten verkocht worden als souvenirs. De enorme, aan een houten plankje genagelde everzwijn-koppen, zien er in onze ogen ronduit zielig uit. We maken de bedenking dat roebels meer waard zijn voor de Russen dan de bescherming van deze prachtige dieren, maar waarschijnlijk is het een vorm van overleven voor deze mensen.

De vele kruisbeelden langs de weg getuigen van de verkeersslachtoffers die hier reeds vielen. We zijn dan ook opgelucht als we de buitenste van de drie ringen die Moskou omcirkelen, oprijden. Hier is het asfalt van veel betere kwaliteit en onze dreamcatcher bengelt terug vrolijk heen en weer aan de achteruitkijkspiegel. We moeten ons dringend laten registreren bij de politie. Een vriendelijke Rus rijdt ons voor naar het politiekantoor in een levendige buitenwijk van Moskou. De schildwacht meldt ons echter dat de ambtenaren pas maandagmorgen terug aan de slag gaan en dat niemand ons hiermee kan verder helpen. Aaaai … dit zal later waarschijnlijk nog problemen geven want onze 72 uren zijn reeds overschreden.

Tegen 's avonds rijden we een groter dorp binnen en parkeren ons op het dorpsplein in de schaduw van een prachtige orthodoxe kerk. De ondergaande zon verlicht nog even de grote blauwe koepels alvorens de duisternis definitief intreed. Gunther bereidde ons onderweg al een avondmaal met streekproducten zodat we meteen aan tafel konden en wat later maakten we nog een avondwandeling door het dorp. Veel was er niet te beleven. We zagen wèl bij de drankkiosk net nog twee flink beschonken jongeren wegscheuren in een klassieke Lada sport.

Even later kropen we allen onder het dons tot we plots werden opgeschrikt door het geluid van gierend autobanden. Onze twee lokale helden waren rondjes aan het draaien met hun auto op het dorpsplein. Ze trakteerden ons op een spektakel dat gepaard ging met veel rook en lawaai. Toen de show er op zat konden we eindelijk allen indommelen.

25-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


24-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 10 - Day one in Russia

21:35 SMS : Jooeeppiiee, de meisjes zijn er ook door geraakt. We zijn weer één team!! Rusia, here we come
De wegen zijn barslecht maar morgen willen kilometers kloppen.

Reisverslag

Eens de laatste slagboom achter ons dicht gezwaaid komen we in een andere wereld. Er staan welgeteld zeven kilometer vrachtwagens aan te schuiven om Rusland buiten te rijden. Wij zijn blijkbaar de vreemde eend in de bijt want we worden met een verwonderde blik nagekeken door de wachtende truckers. We houden halt bij de eerste benzinepomp en gooien onze tank vol met goedkope Russische diesel en kopen een verzekering voor de bus. De weg loopt loodrecht door de woeste loofbossen. Het wegdek is van redelijke kwaliteit en we rijden na een twintig kilometer links een kleine zijweg in om even later neer te strijken in een klein, vergeten dorpje.

We parkeren ons naast het kruispuntje dat eigenlijk meteen het center van dit dorpje moet voorstellen. Er is een vervallen postkantoortje en een klein magazijn (kruidenierswinkel) maar verder valt er niet veel te beleven. Hier staan amper een tiental houten huisjes met scheefgezakte afsluitingen en vervallen stalletjes. De honden liggen aan de ketting en bekijken ons met trieste ogen van bovenop het dak van hun hok. Ze stralen dezelfde lusteloosheid uit als hun omgeving. Het verkeer is schaars maar bestaat grotendeels uit oude Lada's. Soms wordt het dorpje wakker geschud door voorhistorische mastodonten van landbouwvoertuigen. Er is hier de laatste vijftig jaar blijkbaar niets veranderd en het ziet er naar uit dat dit de komende jaren zo zal blijven. Het is het Rusland zoals we het altijd al kenden.

De baboeskas slenteren voorovergebogen door de straatjes met de boodschappentas in de hand. Ze bekijken ons verwonderd van onder hun kleurige hoofddoek en besteden verder geen aandacht aan de vreemde oranje bus die hier volledig uit de toon valt. De rust en stilte zijn hier bijna angstwekkend voor westerlingen die gewend zijn aan ons jachtige bestaan, maar hier komen we eindelijk even tot rust na de commotie van de voorbije dagen. GSM. ontvangst is er niet. We rijden geregeld met ons kinderfietsje naar een nabijgelegen heuvel vanwaar we soms een sms-je kunnen versturen naar Marie en Pasca die momenteel dezelfde strijd aan het leveren zijn die wij de laatste drie dagen moesten doorstaan. Na twee gezamenlijke pogingen besloten we om het individueel te proberen en voor het bus team was dit alvast gelukt. We wachten in spanning af en hopen dat ook zij vandaag zullen slagen de oversteek te maken.

Priscilla krijgt nog eens een poetsbeurt en de handwas wordt gedaan. Onze watervoorraad slaan we in aan de publieke waterput. In het winkeltje vinden we een kip die samen met worteltje en aardappelen zullen klaargestoomd worden tot avondmaal. Af en toe komt een vriendelijke dorpeling polsen naar ons verhaal. Hun adem stinkt steevast naar wodka en bier en opnieuw krijgen we groenten uit hun moestuintje aangeboden.

In de namiddag rijden we terug richting hoofdweg waar we opnieuw flauwe gsm ontvangst hebben en dan komt plots de verlossende sms:  HOERAAAAAAAA!!!!!!!! WE ZIJN ER DOORGERAAKT !!!!!!!!!!. We staan onze meisjes op te wachten langs de hoofdweg als we plots een gele ambulance in de verte zien opduiken. Eens ze ons hebben opgemerkt zetten ze hun sirenes aan en springen opgetogen uit hun wagen. Het is een blij weerzien, we zijn opnieuw één team. We rijden nog even verder tot de schemering intreedt en slaan dan opnieuw een zijweg in die ons naar een godvergeten dorpje leidt. Er staan hier ten midden van het groen slechts een handvol huisjes bij een klein meertje. De meeste houten huisjes zijn echter verlaten. Deze trend manifesteert zich hier al langere tijd: de jeugd trekt massaal naar de steden en de oudjes blijven alleen achter in de vergeten dorpjes.

Om de leden even los te gooien na de lange uren achter het stuur organiseren we een kleine fietswedstrijd tussen het bus en ambulance team. De winnaar houden we, om de vrede te bewaren, geheim ShockedLaughing. Met onze aanwezigheid trekken we natuurlijk de aandacht van onze buren. Zij komen even later op onze bus afgestapt en brabbelen eventjes wat Russisch met ons en schooien voor een sigaret. Ze hebben blijkbaar al flink wat wodka achterovergeslagen vandaag. De muggen laven zich gretig aan ons bloed; het is waarschijnlijk de enige niet alcoholische drank die ze in wijde omgeving kunnen vinden. Na een spelletje pitjesbak duiken we tevreden onder de wol.

24-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


23-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 9 - Russian border, take 3
Beste lezers,

Zoals u wellicht al gemerkt heeft aan het magenta kleuren van de laatste berichten, heeft het team ons nieuw leesvoer bezorgd en dit vanaf dag 4 dus ... even terugbladeren naar dag 4 om niets te missen. Ik heb intussen tevens een nieuwe reeks foto's ontvangen die u HIER kan inkijken. Veel leesplezier toegewenst!

11:16 SMS - Alle, voor de derde keer dezelfde grensovergang proberen. Hopelijk lukt het deze keer wel. Alle truckchauffeurs zeggen ons hier dat we ze moeten omkopen. We zullen de Roebels dan maar klaarleggen zeker? Confused

17:35 SMS - We zijn door !!! Laughing ... met al ons gerief !!! We zijn daarvoor wel tot de hoogste chef geroepen en we hebben hulp gekregen van de ambassade, waarvoor dank! Nu kan de reis écht beginnen Very HappyCool

Reisverslag

Het oversteken van de Russische grens was een mijlpaal in onze trip. Dat het zó een miserie ging worden hadden we eigenlijk wel verwacht maar niet gehoopt. Zo vertrokken we de eerste keer met volle moed; na een drietal grenshokjes en een drievoud daarvan aan papieren en stempels stonden we voor het eerste Russische hok waar we meteen zonder reden in het Russisch worden afgeblaft door de opgeblazen douanier achter het kleine raampje, en het spel was vertrokken!

We boden ons aan bij de personen wagens met nothing to declair maar werden vlug doorverwezen naar de lijn met zwaar transport. Er volgden talloze documenten en stempels tot op een gegeven ogenblik één van de douaniers opmerkte dat het inschrijvingsbewijs niet op Alain zijn naam stond maar op naam van onze sponsor, zakenkantoor Walraevens. Dit kwam destijds eenmaal beter uit qua sponsoring maar dat zorgde hier voor een torenhoog probleem. We werden uiteindelijk de toegang tot de Russische federatie geweigerd en konden gelukkig onze visum laten annuleren en na acht uur onderhandelen stonden we terug op Lets grondgebied waar we deze morgen vertrokken waren.

Via e-mail stuurden de mensen van de verzekering een toestemming door en de volgende morgen konden we opnieuw proberen.
We kampeerden op een truckers parking en verbroederden met onze Russische lotgenoten. Zij staan hier gemiddeld drie dagen voor ze de grens overkomen. Na 's anderendaags het volledige circus nogmaals te hebben doorstaan kwam er opnieuw een norse douanier op de proppen met de opmerking dat we te veel hulpgoederen aan boord hadden. We onderhandelden een paar uur met de azijnpisser maar tegen de avond kwamen er enkel meer problemen in plaats van oplossingen en vlogen we er terug uit. Het was duidelijk, we waren hier niet welkom, dus maar opnieuw terug naar Letland. Voor de 2de maal werd onze visa geannuleerd. Ondertussen waren we al de talk of de town op de truckers parking en iedereen vertelde ons dat we zonder smeergeld nooit zouden over de grens komen. .

De derde dag dus opnieuw op pad, ondertussen werden we natuurlijk onmiddellijk herkend door het legertje groene jongens. Deze keer wel met 5000 roebel tussen het paspoort en alles leek vlot te lopen tot er plots opnieuw een kerel zonder lachspieren op de proppen kwam met een waslijst overtredingen waar we niet meer over zagen. Zo werd de aard van ons voertuig niet geaccepteerd, mochten we niet met zoveel materiaal binnen en mochten we zelfs geen aardappelen bij hebben. We smeekten en bedelden, trachten een oplossing te vinden maar mister azijnmuil bleef voet bij stuk houden: we kwamen er niet in. Marie en Pasca hadden besloten vandaag af te wachten wat er met de bus zou gebeuren alvorens ook de oversteek te wagen en zij zetten uiteindelijk telefonisch hun joker in. Ze belden hun contacten op de Belgische ambassade in Moskou op en plots was onze makker zonder lachspieren verdwenen. De dame aan de andere kant van de lijn vroeg ons de naam van de douanier door te geven aan de consul en een uurtje later werden we allen naar boven geroepen voor een kruisverhoor bij het opperhoofd van de Russische douane. Als een bende schoolkinderen die op appel bij de schooldirecteur geroepen zijn, zaten we aan een grote tafel voor de grote baas. Mister Azijnface was ook aanwezig en bleef maar doordrammen tegen zijn overste. Maar uiteindelijk werd het verdict toch in ons voordeel uitgesproken en kregen we de toestemming De Russische grens over te steken. Het duurde uiteindelijk een eeuwigheid om gans de papierwinkel te doorlopen alvorens de finale slagboom openzwaaide en we op brutale wijze werden weggestuurd door de slagboom bediener.

Onze stemming was de laatste drie dagen zo vaak omgegooid, ons geduld tot over de limiet op de proef gesteld maar opgeven was voor ons geen optie en uiteindelijk reden we de eerste meter op Russische bodem. We worstelden met gemengde gevoelens, gefrustreerd door de beproeving van de voorbije dagen, uitgeput door de eindeloze wachttijden, verward door de vele tegenstellingen en onbeantwoorde vragen maar dolgelukkig dat we het gehaald hadden. Om het met de woorden van de fab four te zeggen: BACK IN THE USSR, YOU DON'T KNOW HOW LUCKY WE ARE !!!!!

Nu kruisen we de vingers tot ze kraken dat Pasca en Marie ons morgen zo vlug mogelijk zullen vervoegen zodat ons Russische avontuur eindelijk kan beginnen.

23-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


22-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 8 - Russian border, take 2

13:32 SMS : Normaal gesproken zouden we nu alle papieren in orde moeten hebben. We staan nu opnieuw aan de Russische grens voor een tweede poging ...

17:41 SMS : Het is weer niks geworden, nada ... we staan dus terug in Letland. We geraken Rusland niet binnen, niet met de bus maar ook niet met de ambulance. Zelfs het speelgoed mogen we niet invoeren!! Evil or Very Mad  We gaan nu over op plan B Cool : met name, een andere grensovergang proberen.

Reisverslag

De Russische grensovergang blijkt, zoals gevreesd, een harde noot om te kraken. Na twee dagen papiertjes in te vullen en stempeltjes verzamelen worden we terug de toegang tot de Russische federatie geweigerd.

Het is allemaal niet meer duidelijk wat er nu juist het probleem is met onze bus. Ze blijven maar steeds nieuwe argumenten uitvinden om ons buiten te houden maar we hebben besloten ons geluk bij de volgende grensovergang te gaan beproeven. Hier hebben we al tot twee maal toe een visa annulatie moeten aanvragen om terug naar Letland te mogen terugkeren en we denken dat het een derde keer niet meer zal lukken.

We zijn ondertussen al bevriend met de truckers die hier al dagen staan te wachten om over te raken en zij vertellen dat het geen abnormale situatie is dat het verderop mogelijks wel zal lukken. We kruisen onze vingers tot ze kraken en houden de moed er in.

22-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


21-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 7 - Russian border

Reisverslag

We startten de dag met een duik in ons privé meertje en zijn weer klaarwakker voor een dag "on the road". We trachten er een behoorlijk tempo in te houden maar de kleine slingerwegen door de bossen en lange stukken met hobbelig wegdek zorgen er voor dat ons gemiddelde flink onder het peil blijft. Toch bereiken we tegen de middag zonder problemen de Letse grens waar we de verlaten douanegebouwen aantreffen en even later navraag doen i.v.m. het wegenvignet voor Letland en blijkbaar hebben we dat -gelukkig- hier niet nodig.

We hergroeperen met de motorrijders die vandaag hun laatste dag met ons meerijden. De rit naar de Russische grens verloopt over kleine wegen waar slecht sporadisch een vervallen dorpje in de verder ongerepte natuur opduikt. Hier en daar stoten we ook op wat vervallen industrie gebouwen die nog overgebleven zijn uit de Sovjet periode. Veel zwaar transport komen we op deze wegen niet meer tegen maar toch zien we geregeld platgereden vossen en dassen en een straathond langs de weg liggen. Hoe verder we vorderen, hoe meer we ons reeds in Rusland wanen. We zien de typisch kleine, scheefgezakte houten huisjes met moestuin en afgeladen fruitbomen. Mensen die te voet door de velden slenteren of het land bewerken met aftandse tractoren.

Tegen de late namiddag bereiken we uiteindelijk de gevreesde Russische grensovergang. Het moment is spijtig genoeg gekomen om afscheid te nemen van onze motorrijders Wim en Jan die ons de ganse week vergezelden en entertainden met hun grappen. We trachten niet te sentimenteel te worden en wensen elkaar het beste toe want we moeten vlug verder. Er staan ons immers nog een paar uurtjes douaneformaliteiten te wachten. Uit ervaring weten we dat dit steeds met een berg formulieren en eindeloze wachttijden gepaard gaat.

23:59 SMS : Van 18 uur tot 2 uur vannacht (!) een gedoe met paperassen en stempels aan de Russische grens maar we zijn uiteindelijk niet binnen geraakt. We staan opnieuw aan de Letse kant van de grens (bus + ambulance). Morgen proberen aan de ontbrekende documenten te geraken én proberen opnieuw  ...

21-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


20-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 6 - Palusj

12:33 SMS : Gisteren naar het meer Vistytis op 40 km van Vilkaviškis geweest. Op de terugweg hebben we een breuk aan de koelvloeistofdarm gehad. Dit hebben we vandaag herstelt alsook de band van de ambulance.
Met een dagje vertraging kunnen we er weer tegenaan, op weg naar Letland.

0:10 SMS : We nu in het nationaal park van Palusj (Aukstaitijos), onder Daugavpils en kort tegen de grens met Belarus. Morgen nog +- 250Km tot grens met Rusland. Onze motards volgen nog 1 dag.

Reisverslag

De reparatie van het koelvloeistof lek staat bovenaan onze takenlijst van vandaag. Gelukkig zit Darius in de auto-business en weet hij zijn weg in dit circuit, maar niettemin blijkt de juiste diameter koeldarm vinden in Vilkaviškis. We moeten dus improviseren en met een stuk waterdarm van een of andere Russische truck weten we toch een geschikt vervangonderdeel te maken. De mannen ontfermen zich over het probleem terwijl de meisjes in de ambulance reeds doorrijden naar Vilnius om er te gaan shoppen.

Tegen de middag staat Priscilla terug klaar voor de volgende etappe, maar de familie Dunliskate dringt er op aan dat we eerst nog lunchen. Zodoende werd er hout gekapt en het vuur aangestoken en even later zaten we terug samen aan tafel in de bus. Voor ons vertrek doken de vrouwen nog even in hun moestuin en overstelpten ons met zelf gekweekte groenten, kruiden en aardappelen; genoeg om een gans leger te voederen én ... er werd geen tegenspraak geduld. Onze provisiekast barst dus opnieuw uit haar voegen. Het afscheid werd, zoals elke keer weer, emotioneel en we werden verplicht te beloven nogmaals terug te komen.

Vanuit het dorp van de wolf trekken we noordoost richting Rusland. We rijden via kleine wegen waarvan het wegdek varieert van goed tot redelijk. Gelukkig zijn tegenliggers eerder schaars want Prescilla palmt vaak de volledige breedte van de smalle kronkelwegen in. Gunther bood aan om vandaag kok te spelen en duikt onderweg in de keuken om soep klaar te maken met onze verse groenten. De weg loopt verder dwars door een prachtig natuurgebied met uitgestrekte bossen en af en toe kruisen we een idyllisch dorpje met afgebladerde huisjes waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. We moeten tot twee maal toe stoppen om water bij te gieten op de radiator en hopen dat dit komt doordat er nog ergens lucht op het koelcircuit zit.

Verder is Priscilla in haar nopjes op deze schilderachtige route en tegen de avond arriveren we in het pittoreske Paluse, net op tijd om nog te kunnen genieten van een prachtige zonsondergang boven één van de vele meren dat deze streek rijk is. We parkeren ons met zicht op het water en stellen ons kamp op voor de nacht.

De meisjes arriveren als eerst maar de motorrijders vervoegen ons slechts na een uur of drie. We waren reeds bezorgd om hen maar bij aankomst bleek dat ze verloren gereden waren in de donkere bossen en uiteindelijk de weg hadden moeten vragen aan de locals.

20-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


19-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 5 - Vilkavišks

Reisverslag

We maken van onze rustdag gebruik om de bus eens terug op orde te zetten want na een paar dagen met acht mensen op één vierkante meter leven is het stilaan een puinhoopje geworden. De voertuigen krijgen een check up we gaan inkopen doen voor de geplande bbq van deze avond.

Darius had stiekem al zijn biker-friends uitgenodigd en we werden dan ook overdonderd als er plots een meute ruige motorrijders de straat komen ingereden en ons uitbundig komen begroeten.

In de namiddag hadden ze een uitstap naar het nabijgelegen meer op de Russische grens voor ons gepland. We grepen de gelegenheid om ons te wassen in het heldere water en genoten even van de Litouwse zon om daarna allen samen in de bus terug te rijden het huis van Darius.


Toen we onderweg even halt hielden merkten we gelukkig op dat Priscilla een groot spoor koelvloeistof achter zich liet en na inspectie bleek een van de waterdarmen gescheurd te zijn. Na even een emmertje water in een boerderij gepompt te hebben zetten we onze reis verder. De bbq liep zoals gevreesd een beetje later uit als gepland. Morgen staat eerst de herstelling van het waterlek op het programma.

19-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  







Lokale tijd bij de Desertlions


Inhoud blog
  • Uitnodiging lezing
  • Update Priscilla
  • Priscilla at work!
  • Powerpoint Presentatie inhuldiging Priscilla
  • Mobile Desertlions-Bookhouse
  • Kerstmarkt Pollare
  • Magisch Mongolië
  • Mythisch Rusland
  • Dag 44 - Back to Belgistan
  • Dag 42 - Bookhouse
  • Dag 41 - S.O.S. Kinderdorpen.
  • Dag 40 - Jengis avenue
  • Dag 39 - Een drukke rustdag
  • Ulaan Baatar
  • Dag 38 - The beast
  • Dag 37 - Moon over Mongolië
  • Dag 36 - Viervoeters en stof
  • Mongolië
  • Dag 35 - Granietsa
  • Dag 34 - The road to Mongolia
  • Dag 33 - Ulan-Ude
  • Dag 32 - Озеро Байкал
  • Dag 31 - Over de top
  • Dag 30 - Friends for life
  • Dag 29 - Happy Bithday!
  • Dag 28 - Children in the dust
  • Dag 27 - A river called Tom
  • dag 26 - Zondag in Siberië
  • Dag 25 - Miljoenen meloenen
  • Dag 24 - Blik op oneindig
  • Dag 23 - Happy faces in Irbit
  • Dag 22 - Afscheid van onze sterke man
  • Dag 21 - Eenbenige wezens
  • Goed nieuws en bijkomende foto's.
  • Dag 20 - Tranen van geluk.
  • Toevoeging van reisverslagen
  • Dag 18 - Big Problem!!!!
  • Dag 17
  • Dag 16 - Wind, regen en flikken
  • Artikel in Streekkrant 29/08
  • Mededeling
  • Dag 15
  • Dag 14 - Murphy is back !!!!
  • Dag 13
  • Dag 12 - Suzdal
  • Dag 11 - Ring around Moscou
  • Dag 10 - Day one in Russia
  • Dag 9 - Russian border, take 3
  • Dag 8 - Russian border, take 2
  • Dag 7 - Russian border
  • Dag 6 - Palusj
  • Dag 5 - Vilkavišks
  • Dag 4 - Vilkaviškis
  • Dag 3 - Warszwada
  • Dag 2 - Polen: pneu crevéé
  • Dag 1 - Verre horizonten ...
  • Startschot
  • Eindstand individuele sponsoring 2012
  • Priscilla
  • Nieuw rubber!
  • Laatste zware klussen!
  • Ambulante zorgen part 2
  • From trial and error to succes
  • Vertrek : uitnodiging
  • Nog 30 dagen te gaan!!
  • Girlpower op zijn best!
  • Route perikelen
  • Benefiet d'Ieteren
  • Benefiet hockeytoernooi
  • Druk, druk, druk ...
  • Driver's seat
  • Keukens Muile
  • Wrecking crew
  • Ambulante zorgen
  • Air-bus
  • Extra Girlpower!
  • Winnaars tombola
  • Eetfestijn: terugblik
  • Persartikel in het Nieuwsblad
  • Girlpower
  • Het was er boenk op!
  • 3de groot eetfestijn!
  • Primavera (kevertreffen)
  • Een bus, het is eens iets anders
  • Mongolië Express
  • Bus meubilair
  • GO HELP Londen
  • Keuring materieel
  • Party-bus blijkt daverend succes op kerstmarkt Pollare en Ninove
  • Klusjesdag!
  • Kerstmarkt te Pollare & Ninove
  • De desertlions nemen ... DE BUS?!?
  • Proficiat!

    Archief per week
  • 19/03-25/03 2018
  • 24/10-30/10 2016
  • 15/09-21/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 05/05-11/05 2014
  • 05/11-11/11 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 17/09-23/09 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 03/09-09/09 2012
  • 27/08-02/09 2012
  • 20/08-26/08 2012
  • 13/08-19/08 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 16/01-22/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 10/10-16/10 2011

    Blog als favoriet !

    Zoeken in blog




    Forum / Gastenboek
    Wilt u een bericht nalaten of in contact treden met onze Leeuwen, klik dan HIER.


    Hoofdpunten blog desertlions2
  • Uitnodiging lezing
  • Einde missie = start nieuwe missie
  • Dr Robert Shenk.
  • Filmavond 30/4/2011
  • Film, spectaculaire foto's en een sterk verhaal!
  • Aanvulling reisverslagen.
  • The Lions return!
  • Dag 52 : Mongolië - België
  • Dag 51 : Mongolië - SOS Kinderdorpen
  • Dag 50 : Mongolië - SOS Kinderdorpen



    Weersverwachtingen

    België

    Mongolië


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs