Bezoek onze gouden sponsors!!!

Bezoek onze sponsors!
IDEA reclame
Brakelsesteenweg 66
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Adviesbureau Walravens
Albertlaan 200
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Dakwerken VANDENBRANDE & Co
Wallestraat, 64
9506 Waarbeke

 

 

Bezoek onze sponsors!
Houtbewerkingsmachines
Steenstraat, 12
9402 Meerbeke-Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Oudenberghof - Restaurant - Taverne
Edingseweg, 13
9500 Geraardsbergen

 

 

Bezoek onze zilveren sponsors!!!

Bezoek onze sponsors!
Moto's Van Rossom
Edingsesteenweg 416
9400 Denderwindeke

 

 

Bezoek onze sponsors!
Textieldruk en fabricatie van sport- & reclamekleding
Molenveld, 4
9450 Haaltert

 

 

Bezoek onze sponsors!
Patrick's Garden Team
Hauwijkstraat 34 A
1790 Essene - Affligem

 

 

Bezoek onze bronzen sponsors!!!

Bezoek onze sponsors!
Afbraak en grondwerken
containers

0477/95 62 14

 

 

Dierenartsenpraktijk Buyl Peter
Brusselsesteenweg 46
9400 Ninove
054/341609

 

 

Bezoek onze sponsors!
Bankservice
Verzekeringen - Vastgoed
Edingsesteenweg, 296
9400 Denderwindeke

 

 

Café Gonzo
Geraardsbergsestraat, 33
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Airstream bvba 9400 Denderwindeke
0496 45 22 12

 

 

Zakenkantoor Bombeke
Verzekeringen-Kredieten-Bank
Kleine Steenstraat 23
9420 Mere
Tel: 053 830570

 

 

Bezoek onze SYMPATHISANTEN

Bezoek onze sponsors!
DE ROOSE nv
Houtzagerij - Schaverij
Algemene hout- en platenhandel
Leopoldstraat, 112
9400 Okegem-Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Drankencentrale Malfroidt BVBA
Oude kaai, 34
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Brusselstraat, 64
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Euro - Mousse
Herremansstraat 58-60
9402 Meerbeke

 

 

Bezoek onze sponsors!
Ijzerwaren, gereedschappen, ...
Sint-Berlindisstraat, 19
9402 Meerbeke

 

 

Bezoek onze sponsors!
Bouwmaterialen
Nederwijk - Oost 281 (zone II)
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Algemene elektriciteitswerken
Van Geert Danny
Godveerdegemstraat 240
9620 Zottegem

 

 

Bezoek onze sponsors!
Brandstoffen Gabriëls
Leopoldlaan 83,
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Plastiek Hofstade Nv
Hekkestraat 33
9308 Hofstade-bij-Aalst

 

 

Bezoek onze sponsors!
Wijngaardveld, 52
9300 Aalst

 

 

Bezoek onze sponsors!
Hardrock Peken Saloon
Bovenhoekstraat, 2
9400 Outer

 

 

Bezoek onze sponsors!
Dakwerken Jerom
Lindestraat, 47
9470 Denderleeuw

 

 

Bezoek onze sponsors!
Van Den Broeck-De Sutter
Ferro & non-fero metalen
containerdienst

Aalstersesteenweg, 364
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Meerschman nv
Elisabethlaan, 201
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Zakenkantoor Krikilion-Van Belle
Statiestraat, 92
1570 Tollembeek

 

 

Bezoek onze sponsors!
Amplifon Hoorcentrum
Biezenstraat, 5
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
Architectenburo
Stef Van den Haute BVBA

Hemelrijk, 96
9402 Meerbeke

 

 

Betonwerken
De Groote Nico BVBA

Neuringen, 48
9400 Ninove (Denderwindeke)
054 32 34 51

 

 

Vloer- en wandbekleding
De Pauw Marnix BVBA

Edingsesteenweg 215
9400 Ninove (Denderwindeke)
054 32 22 06

 

 

Bezoek onze sponsors!
Garage De Smet BVBA
Leopoldlaan, 126-130
9400 Ninove

 

 

Bezoek onze sponsors!
brood & zo
Ternat, 255
9402 Meerbeke

 

 

Bezoek onze sponsors!
Brandstoffen De Graeve
tankstation - brandstofleverancier

Stationsstraat, 15
9450 Haaltert

 

 

Bezoek onze sponsors!
Dierenoppas Service
0477/03.48.30

 

 

 

 

U kunt ons kosteloos steunen
door gebruik te maken van onze
Trooper pagina:

 

 

The Desertlions goes Mongolia 2011 - 2012
A daring challenge from Belgium to Mongolia
26-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 12 - Suzdal

16:05 SMS : Nu onderweg naar Suzdal, een historisch stadje.

17:15 SMS : staan nu op bewaakte parking in Suzdal. We blijven vanavond hier en proberen aan internet te geraken.




26-08-2012 om 18:00 geschreven door Webbie  


25-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 11 - Ring around Moscou

Reisverslag

Als we opstaan zien we onze buren van vorige avond reeds in de weer met hun twee koeien: ze leiden de magere dieren na een drinkbeurt uit het meertje naar een nabijgelegen grasveld waar ze gestekt worden, even later worden hun twee geiten er bijgezet. Dit is waarschijnlijk hun belangrijkste dagtaak want verder beweegt er buiten de spelende honden niet veel op hun erf . Na het ontbijt schenken we de overschot van ons brood aan de twee boerkes en Bettina rijdt voor de gelegenheid onze bus door de smalle veldweg tot aan de hoofdbaan.

De weg naar Moskou is verschrikkelijk; buiten de diepe sporen lijkt het wel of een bommenwerper zijn volle lading op het asfalt heeft neergegooid. We moeten snelheid minderen want alles davert bijna uit elkaar en als we één van de grote hobbels in het asfalt niet tijdig opmerken wipt Piscilla even met de zes pootjes van de grond. Als ze met een doffe plof terug het aardoppervlak raakt wordt gans ons interieur door elkaar geschud en vrezen we het ergste. Na controle blijkt ze haar sprong echter zonder schade te hebben doorstaan, the good old girl !

De Russische truckers trekken zich van het erbarmelijke wegdek echter niets aan en razen ons aan hoge snelheid voorbij. We zijn dan ook niet verwonderd om geregeld een gekantelde of uitgebrande vrachtwagen aan te treffen in de berm. De lokals uit de achtergelegen dorpjes in de bossen riskeren dan hun leven door hun waren te slijten op de motorkap van hun Lada’s en Moskvitschen. Ze bieden emmers vers geplukte bessen en paddenstoelen aan en een kleurrijk assortiment aan fruit en groenten. Maar het zijn vooral de pelsen mutsen en beren vellen die onze aandacht trekken. We houden even halt om een kijkje te nemen. We voelen medelijden met de berenvellen die compleet met hoofd en poten verkocht worden als souvenirs. De enorme, aan een houten plankje genagelde everzwijn-koppen, zien er in onze ogen ronduit zielig uit. We maken de bedenking dat roebels meer waard zijn voor de Russen dan de bescherming van deze prachtige dieren, maar waarschijnlijk is het een vorm van overleven voor deze mensen.

De vele kruisbeelden langs de weg getuigen van de verkeersslachtoffers die hier reeds vielen. We zijn dan ook opgelucht als we de buitenste van de drie ringen die Moskou omcirkelen, oprijden. Hier is het asfalt van veel betere kwaliteit en onze dreamcatcher bengelt terug vrolijk heen en weer aan de achteruitkijkspiegel. We moeten ons dringend laten registreren bij de politie. Een vriendelijke Rus rijdt ons voor naar het politiekantoor in een levendige buitenwijk van Moskou. De schildwacht meldt ons echter dat de ambtenaren pas maandagmorgen terug aan de slag gaan en dat niemand ons hiermee kan verder helpen. Aaaai … dit zal later waarschijnlijk nog problemen geven want onze 72 uren zijn reeds overschreden.

Tegen 's avonds rijden we een groter dorp binnen en parkeren ons op het dorpsplein in de schaduw van een prachtige orthodoxe kerk. De ondergaande zon verlicht nog even de grote blauwe koepels alvorens de duisternis definitief intreed. Gunther bereidde ons onderweg al een avondmaal met streekproducten zodat we meteen aan tafel konden en wat later maakten we nog een avondwandeling door het dorp. Veel was er niet te beleven. We zagen wèl bij de drankkiosk net nog twee flink beschonken jongeren wegscheuren in een klassieke Lada sport.

Even later kropen we allen onder het dons tot we plots werden opgeschrikt door het geluid van gierend autobanden. Onze twee lokale helden waren rondjes aan het draaien met hun auto op het dorpsplein. Ze trakteerden ons op een spektakel dat gepaard ging met veel rook en lawaai. Toen de show er op zat konden we eindelijk allen indommelen.

25-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


24-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 10 - Day one in Russia

21:35 SMS : Jooeeppiiee, de meisjes zijn er ook door geraakt. We zijn weer één team!! Rusia, here we come
De wegen zijn barslecht maar morgen willen kilometers kloppen.

Reisverslag

Eens de laatste slagboom achter ons dicht gezwaaid komen we in een andere wereld. Er staan welgeteld zeven kilometer vrachtwagens aan te schuiven om Rusland buiten te rijden. Wij zijn blijkbaar de vreemde eend in de bijt want we worden met een verwonderde blik nagekeken door de wachtende truckers. We houden halt bij de eerste benzinepomp en gooien onze tank vol met goedkope Russische diesel en kopen een verzekering voor de bus. De weg loopt loodrecht door de woeste loofbossen. Het wegdek is van redelijke kwaliteit en we rijden na een twintig kilometer links een kleine zijweg in om even later neer te strijken in een klein, vergeten dorpje.

We parkeren ons naast het kruispuntje dat eigenlijk meteen het center van dit dorpje moet voorstellen. Er is een vervallen postkantoortje en een klein magazijn (kruidenierswinkel) maar verder valt er niet veel te beleven. Hier staan amper een tiental houten huisjes met scheefgezakte afsluitingen en vervallen stalletjes. De honden liggen aan de ketting en bekijken ons met trieste ogen van bovenop het dak van hun hok. Ze stralen dezelfde lusteloosheid uit als hun omgeving. Het verkeer is schaars maar bestaat grotendeels uit oude Lada's. Soms wordt het dorpje wakker geschud door voorhistorische mastodonten van landbouwvoertuigen. Er is hier de laatste vijftig jaar blijkbaar niets veranderd en het ziet er naar uit dat dit de komende jaren zo zal blijven. Het is het Rusland zoals we het altijd al kenden.

De baboeskas slenteren voorovergebogen door de straatjes met de boodschappentas in de hand. Ze bekijken ons verwonderd van onder hun kleurige hoofddoek en besteden verder geen aandacht aan de vreemde oranje bus die hier volledig uit de toon valt. De rust en stilte zijn hier bijna angstwekkend voor westerlingen die gewend zijn aan ons jachtige bestaan, maar hier komen we eindelijk even tot rust na de commotie van de voorbije dagen. GSM. ontvangst is er niet. We rijden geregeld met ons kinderfietsje naar een nabijgelegen heuvel vanwaar we soms een sms-je kunnen versturen naar Marie en Pasca die momenteel dezelfde strijd aan het leveren zijn die wij de laatste drie dagen moesten doorstaan. Na twee gezamenlijke pogingen besloten we om het individueel te proberen en voor het bus team was dit alvast gelukt. We wachten in spanning af en hopen dat ook zij vandaag zullen slagen de oversteek te maken.

Priscilla krijgt nog eens een poetsbeurt en de handwas wordt gedaan. Onze watervoorraad slaan we in aan de publieke waterput. In het winkeltje vinden we een kip die samen met worteltje en aardappelen zullen klaargestoomd worden tot avondmaal. Af en toe komt een vriendelijke dorpeling polsen naar ons verhaal. Hun adem stinkt steevast naar wodka en bier en opnieuw krijgen we groenten uit hun moestuintje aangeboden.

In de namiddag rijden we terug richting hoofdweg waar we opnieuw flauwe gsm ontvangst hebben en dan komt plots de verlossende sms:  HOERAAAAAAAA!!!!!!!! WE ZIJN ER DOORGERAAKT !!!!!!!!!!. We staan onze meisjes op te wachten langs de hoofdweg als we plots een gele ambulance in de verte zien opduiken. Eens ze ons hebben opgemerkt zetten ze hun sirenes aan en springen opgetogen uit hun wagen. Het is een blij weerzien, we zijn opnieuw één team. We rijden nog even verder tot de schemering intreedt en slaan dan opnieuw een zijweg in die ons naar een godvergeten dorpje leidt. Er staan hier ten midden van het groen slechts een handvol huisjes bij een klein meertje. De meeste houten huisjes zijn echter verlaten. Deze trend manifesteert zich hier al langere tijd: de jeugd trekt massaal naar de steden en de oudjes blijven alleen achter in de vergeten dorpjes.

Om de leden even los te gooien na de lange uren achter het stuur organiseren we een kleine fietswedstrijd tussen het bus en ambulance team. De winnaar houden we, om de vrede te bewaren, geheim ShockedLaughing. Met onze aanwezigheid trekken we natuurlijk de aandacht van onze buren. Zij komen even later op onze bus afgestapt en brabbelen eventjes wat Russisch met ons en schooien voor een sigaret. Ze hebben blijkbaar al flink wat wodka achterovergeslagen vandaag. De muggen laven zich gretig aan ons bloed; het is waarschijnlijk de enige niet alcoholische drank die ze in wijde omgeving kunnen vinden. Na een spelletje pitjesbak duiken we tevreden onder de wol.

24-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


23-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 9 - Russian border, take 3
Beste lezers,

Zoals u wellicht al gemerkt heeft aan het magenta kleuren van de laatste berichten, heeft het team ons nieuw leesvoer bezorgd en dit vanaf dag 4 dus ... even terugbladeren naar dag 4 om niets te missen. Ik heb intussen tevens een nieuwe reeks foto's ontvangen die u HIER kan inkijken. Veel leesplezier toegewenst!

11:16 SMS - Alle, voor de derde keer dezelfde grensovergang proberen. Hopelijk lukt het deze keer wel. Alle truckchauffeurs zeggen ons hier dat we ze moeten omkopen. We zullen de Roebels dan maar klaarleggen zeker? Confused

17:35 SMS - We zijn door !!! Laughing ... met al ons gerief !!! We zijn daarvoor wel tot de hoogste chef geroepen en we hebben hulp gekregen van de ambassade, waarvoor dank! Nu kan de reis écht beginnen Very HappyCool

Reisverslag

Het oversteken van de Russische grens was een mijlpaal in onze trip. Dat het zó een miserie ging worden hadden we eigenlijk wel verwacht maar niet gehoopt. Zo vertrokken we de eerste keer met volle moed; na een drietal grenshokjes en een drievoud daarvan aan papieren en stempels stonden we voor het eerste Russische hok waar we meteen zonder reden in het Russisch worden afgeblaft door de opgeblazen douanier achter het kleine raampje, en het spel was vertrokken!

We boden ons aan bij de personen wagens met nothing to declair maar werden vlug doorverwezen naar de lijn met zwaar transport. Er volgden talloze documenten en stempels tot op een gegeven ogenblik één van de douaniers opmerkte dat het inschrijvingsbewijs niet op Alain zijn naam stond maar op naam van onze sponsor, zakenkantoor Walraevens. Dit kwam destijds eenmaal beter uit qua sponsoring maar dat zorgde hier voor een torenhoog probleem. We werden uiteindelijk de toegang tot de Russische federatie geweigerd en konden gelukkig onze visum laten annuleren en na acht uur onderhandelen stonden we terug op Lets grondgebied waar we deze morgen vertrokken waren.

Via e-mail stuurden de mensen van de verzekering een toestemming door en de volgende morgen konden we opnieuw proberen.
We kampeerden op een truckers parking en verbroederden met onze Russische lotgenoten. Zij staan hier gemiddeld drie dagen voor ze de grens overkomen. Na 's anderendaags het volledige circus nogmaals te hebben doorstaan kwam er opnieuw een norse douanier op de proppen met de opmerking dat we te veel hulpgoederen aan boord hadden. We onderhandelden een paar uur met de azijnpisser maar tegen de avond kwamen er enkel meer problemen in plaats van oplossingen en vlogen we er terug uit. Het was duidelijk, we waren hier niet welkom, dus maar opnieuw terug naar Letland. Voor de 2de maal werd onze visa geannuleerd. Ondertussen waren we al de talk of de town op de truckers parking en iedereen vertelde ons dat we zonder smeergeld nooit zouden over de grens komen. .

De derde dag dus opnieuw op pad, ondertussen werden we natuurlijk onmiddellijk herkend door het legertje groene jongens. Deze keer wel met 5000 roebel tussen het paspoort en alles leek vlot te lopen tot er plots opnieuw een kerel zonder lachspieren op de proppen kwam met een waslijst overtredingen waar we niet meer over zagen. Zo werd de aard van ons voertuig niet geaccepteerd, mochten we niet met zoveel materiaal binnen en mochten we zelfs geen aardappelen bij hebben. We smeekten en bedelden, trachten een oplossing te vinden maar mister azijnmuil bleef voet bij stuk houden: we kwamen er niet in. Marie en Pasca hadden besloten vandaag af te wachten wat er met de bus zou gebeuren alvorens ook de oversteek te wagen en zij zetten uiteindelijk telefonisch hun joker in. Ze belden hun contacten op de Belgische ambassade in Moskou op en plots was onze makker zonder lachspieren verdwenen. De dame aan de andere kant van de lijn vroeg ons de naam van de douanier door te geven aan de consul en een uurtje later werden we allen naar boven geroepen voor een kruisverhoor bij het opperhoofd van de Russische douane. Als een bende schoolkinderen die op appel bij de schooldirecteur geroepen zijn, zaten we aan een grote tafel voor de grote baas. Mister Azijnface was ook aanwezig en bleef maar doordrammen tegen zijn overste. Maar uiteindelijk werd het verdict toch in ons voordeel uitgesproken en kregen we de toestemming De Russische grens over te steken. Het duurde uiteindelijk een eeuwigheid om gans de papierwinkel te doorlopen alvorens de finale slagboom openzwaaide en we op brutale wijze werden weggestuurd door de slagboom bediener.

Onze stemming was de laatste drie dagen zo vaak omgegooid, ons geduld tot over de limiet op de proef gesteld maar opgeven was voor ons geen optie en uiteindelijk reden we de eerste meter op Russische bodem. We worstelden met gemengde gevoelens, gefrustreerd door de beproeving van de voorbije dagen, uitgeput door de eindeloze wachttijden, verward door de vele tegenstellingen en onbeantwoorde vragen maar dolgelukkig dat we het gehaald hadden. Om het met de woorden van de fab four te zeggen: BACK IN THE USSR, YOU DON'T KNOW HOW LUCKY WE ARE !!!!!

Nu kruisen we de vingers tot ze kraken dat Pasca en Marie ons morgen zo vlug mogelijk zullen vervoegen zodat ons Russische avontuur eindelijk kan beginnen.

23-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


22-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 8 - Russian border, take 2

13:32 SMS : Normaal gesproken zouden we nu alle papieren in orde moeten hebben. We staan nu opnieuw aan de Russische grens voor een tweede poging ...

17:41 SMS : Het is weer niks geworden, nada ... we staan dus terug in Letland. We geraken Rusland niet binnen, niet met de bus maar ook niet met de ambulance. Zelfs het speelgoed mogen we niet invoeren!! Evil or Very Mad  We gaan nu over op plan B Cool : met name, een andere grensovergang proberen.

Reisverslag

De Russische grensovergang blijkt, zoals gevreesd, een harde noot om te kraken. Na twee dagen papiertjes in te vullen en stempeltjes verzamelen worden we terug de toegang tot de Russische federatie geweigerd.

Het is allemaal niet meer duidelijk wat er nu juist het probleem is met onze bus. Ze blijven maar steeds nieuwe argumenten uitvinden om ons buiten te houden maar we hebben besloten ons geluk bij de volgende grensovergang te gaan beproeven. Hier hebben we al tot twee maal toe een visa annulatie moeten aanvragen om terug naar Letland te mogen terugkeren en we denken dat het een derde keer niet meer zal lukken.

We zijn ondertussen al bevriend met de truckers die hier al dagen staan te wachten om over te raken en zij vertellen dat het geen abnormale situatie is dat het verderop mogelijks wel zal lukken. We kruisen onze vingers tot ze kraken en houden de moed er in.

22-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


21-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 7 - Russian border

Reisverslag

We startten de dag met een duik in ons privé meertje en zijn weer klaarwakker voor een dag "on the road". We trachten er een behoorlijk tempo in te houden maar de kleine slingerwegen door de bossen en lange stukken met hobbelig wegdek zorgen er voor dat ons gemiddelde flink onder het peil blijft. Toch bereiken we tegen de middag zonder problemen de Letse grens waar we de verlaten douanegebouwen aantreffen en even later navraag doen i.v.m. het wegenvignet voor Letland en blijkbaar hebben we dat -gelukkig- hier niet nodig.

We hergroeperen met de motorrijders die vandaag hun laatste dag met ons meerijden. De rit naar de Russische grens verloopt over kleine wegen waar slecht sporadisch een vervallen dorpje in de verder ongerepte natuur opduikt. Hier en daar stoten we ook op wat vervallen industrie gebouwen die nog overgebleven zijn uit de Sovjet periode. Veel zwaar transport komen we op deze wegen niet meer tegen maar toch zien we geregeld platgereden vossen en dassen en een straathond langs de weg liggen. Hoe verder we vorderen, hoe meer we ons reeds in Rusland wanen. We zien de typisch kleine, scheefgezakte houten huisjes met moestuin en afgeladen fruitbomen. Mensen die te voet door de velden slenteren of het land bewerken met aftandse tractoren.

Tegen de late namiddag bereiken we uiteindelijk de gevreesde Russische grensovergang. Het moment is spijtig genoeg gekomen om afscheid te nemen van onze motorrijders Wim en Jan die ons de ganse week vergezelden en entertainden met hun grappen. We trachten niet te sentimenteel te worden en wensen elkaar het beste toe want we moeten vlug verder. Er staan ons immers nog een paar uurtjes douaneformaliteiten te wachten. Uit ervaring weten we dat dit steeds met een berg formulieren en eindeloze wachttijden gepaard gaat.

23:59 SMS : Van 18 uur tot 2 uur vannacht (!) een gedoe met paperassen en stempels aan de Russische grens maar we zijn uiteindelijk niet binnen geraakt. We staan opnieuw aan de Letse kant van de grens (bus + ambulance). Morgen proberen aan de ontbrekende documenten te geraken én proberen opnieuw  ...

21-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


20-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 6 - Palusj

12:33 SMS : Gisteren naar het meer Vistytis op 40 km van Vilkaviškis geweest. Op de terugweg hebben we een breuk aan de koelvloeistofdarm gehad. Dit hebben we vandaag herstelt alsook de band van de ambulance.
Met een dagje vertraging kunnen we er weer tegenaan, op weg naar Letland.

0:10 SMS : We nu in het nationaal park van Palusj (Aukstaitijos), onder Daugavpils en kort tegen de grens met Belarus. Morgen nog +- 250Km tot grens met Rusland. Onze motards volgen nog 1 dag.

Reisverslag

De reparatie van het koelvloeistof lek staat bovenaan onze takenlijst van vandaag. Gelukkig zit Darius in de auto-business en weet hij zijn weg in dit circuit, maar niettemin blijkt de juiste diameter koeldarm vinden in Vilkaviškis. We moeten dus improviseren en met een stuk waterdarm van een of andere Russische truck weten we toch een geschikt vervangonderdeel te maken. De mannen ontfermen zich over het probleem terwijl de meisjes in de ambulance reeds doorrijden naar Vilnius om er te gaan shoppen.

Tegen de middag staat Priscilla terug klaar voor de volgende etappe, maar de familie Dunliskate dringt er op aan dat we eerst nog lunchen. Zodoende werd er hout gekapt en het vuur aangestoken en even later zaten we terug samen aan tafel in de bus. Voor ons vertrek doken de vrouwen nog even in hun moestuin en overstelpten ons met zelf gekweekte groenten, kruiden en aardappelen; genoeg om een gans leger te voederen én ... er werd geen tegenspraak geduld. Onze provisiekast barst dus opnieuw uit haar voegen. Het afscheid werd, zoals elke keer weer, emotioneel en we werden verplicht te beloven nogmaals terug te komen.

Vanuit het dorp van de wolf trekken we noordoost richting Rusland. We rijden via kleine wegen waarvan het wegdek varieert van goed tot redelijk. Gelukkig zijn tegenliggers eerder schaars want Prescilla palmt vaak de volledige breedte van de smalle kronkelwegen in. Gunther bood aan om vandaag kok te spelen en duikt onderweg in de keuken om soep klaar te maken met onze verse groenten. De weg loopt verder dwars door een prachtig natuurgebied met uitgestrekte bossen en af en toe kruisen we een idyllisch dorpje met afgebladerde huisjes waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. We moeten tot twee maal toe stoppen om water bij te gieten op de radiator en hopen dat dit komt doordat er nog ergens lucht op het koelcircuit zit.

Verder is Priscilla in haar nopjes op deze schilderachtige route en tegen de avond arriveren we in het pittoreske Paluse, net op tijd om nog te kunnen genieten van een prachtige zonsondergang boven één van de vele meren dat deze streek rijk is. We parkeren ons met zicht op het water en stellen ons kamp op voor de nacht.

De meisjes arriveren als eerst maar de motorrijders vervoegen ons slechts na een uur of drie. We waren reeds bezorgd om hen maar bij aankomst bleek dat ze verloren gereden waren in de donkere bossen en uiteindelijk de weg hadden moeten vragen aan de locals.

20-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


19-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 5 - Vilkavišks

Reisverslag

We maken van onze rustdag gebruik om de bus eens terug op orde te zetten want na een paar dagen met acht mensen op één vierkante meter leven is het stilaan een puinhoopje geworden. De voertuigen krijgen een check up we gaan inkopen doen voor de geplande bbq van deze avond.

Darius had stiekem al zijn biker-friends uitgenodigd en we werden dan ook overdonderd als er plots een meute ruige motorrijders de straat komen ingereden en ons uitbundig komen begroeten.

In de namiddag hadden ze een uitstap naar het nabijgelegen meer op de Russische grens voor ons gepland. We grepen de gelegenheid om ons te wassen in het heldere water en genoten even van de Litouwse zon om daarna allen samen in de bus terug te rijden het huis van Darius.


Toen we onderweg even halt hielden merkten we gelukkig op dat Priscilla een groot spoor koelvloeistof achter zich liet en na inspectie bleek een van de waterdarmen gescheurd te zijn. Na even een emmertje water in een boerderij gepompt te hebben zetten we onze reis verder. De bbq liep zoals gevreesd een beetje later uit als gepland. Morgen staat eerst de herstelling van het waterlek op het programma.

19-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


18-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 4 - Vilkaviškis

14:15 SMS : Na een lekkere pizza en de wodka gisteren bij Kristof hebben we zeer goed geslapen. Deze morgen een koninklijk ontbijt gehad en een bezoek aan het bedevaartsoord gebracht. Bedankt Kristof en Dorotha en Silvia en de rest van de familie voor de gastvrijheid!
Nu veel te laat vertrokken opweg naar Vilkaviškis, zo'n 300km te gaan.

Bedevaartsoord: Het heiligdom van priester Jergy Popiełuszko

Vilkaviškis: is een stad in het zuidwesten van Litouwen en ligt 25 kilometer ten noordoosten van Marijampolė, aan de oevers van de rivier Šeimena. De stad werd vernoemd naar de rivier de Vilkauja, een zijrivier van de Šeimena.

16:55 SMS : Quel bonheur de retrouver le confort après 3 jours de voyage Cool. Merci à Kristoff (ami Polanais) pour son accueil de feu, ces pizzas et sa vodka.
Direction la Lituanie ou nous longeons chez des amis de Sabine et Alain.

22:20 SMS : We zijn een uurtje geleden toegekomen bij onze vriend Darius. Chef Parry is aan het koken voor ons. Ook morgen zullen we hier verblijven. De sfeer is prima!

Reisverslag

Het werd gisteravond nog een gezellige maar vooral culinair hoogstaande avond. Kristof nodigde natuurlijk zijn ganse familie uit om zijn nieuwe Belgische vrienden te ontmoeten en aan drank en eten was er uiteraard geen gebrek. Hij vertelde ons ook dat er hier in de buurt een berg was die sinds een cholera epidemie in de middeleeuwen uitgeroepen was tot heilige plaats met bijhorige bron die natuurlijk zoals je al kan raden, helende krachten bezit. En laat het nu toeval zijn dat net dit weekend de jaarlijkse pelgrimstocht naar dit bedevaart oord plaats vind ... Er was dus geen ontkomen aan: we moesten en zouden allen samen de heilige berg bezoeken.

Het ganse team plus Kristof's voltallige familie in onze bus en wij allen richting orthodox heiligdom. Bij aankomst moesten we tussen de andere reisbus gaan parkeren Cool. Samen met de pelgrims slenterden we naar de heilige berg. Na onszelf gewassen te hebben met het helende water en het kerkje te hebben bezocht waar de gelovigen op de blote knieën rondkropen moesten we noodgedwongen terug want het plan was om vandaag nog tot in het Litouwse Vilkaviškis te rijden. Het aanbod van onze gastheer om eerst nog allen samen een middagmaal te nuttigen moesten we echter hierdoor afslaan. De afspraak was dat we elkaar later in België terug zouden ontmoeten.

Terug on the road dus en de wegen werden er niet bepaald beter op. Door de windverplaatsing van de in tegenovergestelde richting voorbij razende trucks en de spoorvorming vergde het steeds meer moeite om Prescilla op de verharde weg te houden. Onderweg hielden we nog even halt om een lifter op te pikken die net als de vorige een ton vragen op ons losliet over de bedoeling van ons konvooi. Na een vermoeiende rit bereikten we uiteindelijk de Litouwse grens en het nam zoals verwacht enige tijd in beslag om uit te vissen hoe en waar we onze transponder konden inruilen en een Litouws road tax vignet bemachtigen. In het donker reden we verder de Baltische staten binnen tot we in Vilkaviškis halt hielden bij Darius, een oude vriend van Sabine en Alain. Deze avond vonden wij het gepast onze Belgische gastvrijheid eens te laten zien en dus nodigden wij de familie Renaldas uit in de desertbus voor een avondmaal, klaargemaakt door onze huiskok Wim. De streekproducten die we kochten van de boeren langs de weg werden professioneel tot een heerlijk gerecht gemixt en met een paar Litouwse biertjes doorgespoeld om ten slotte voldaan in ons bed te ploffen.

18-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


17-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 3 - Warszwada

Beste lezer,
Ik heb vandaag de eerste reisverslagen ontvangen en gepubliceerd (magenta kleur) én een eerste reeks foto's. Om niets te missen moet u nu eerst terugbladeren naar beneden voor het reisverslag van Dag 1.
Veel leesplezier!

Reisverslag

Bij het opstaan merkten we deze morgen dat we eigenlijk op het marktplein van het dorpje overnacht hadden. De marktkramers hadden ondertussen hun waren reeds uitgestald en keken ons met verwonderde ogen aan. Na het ontbijt beslisten we vandaag via kleine tolvrije wegen tot achter Warszawa te rijden. Onze motards natuurlijk terug op kop. De rit verliep nagenoeg vlekkeloos tot de Poolse hoofdstad en onderweg pikten we ook nog even twee Tsjechische packpakkers op. Het middagmaal werd een boterhammetje salami vandaag.

Eens dat Warszawa achter ons lag werden de wegen steeds smaller en hobbeliger. We vonden verstrooiing in het gadeslaan van het dagelijkse leven op het platteland maar het was niet altijd even makkelijk om Priscilla op de smalle wegstrook te houden en de roekeloze Poolse truckers die ons in tegenovergestelde richting kruisten aan hoge snelheid deden er ook geen goed aan. Onze rechter wielen kwamen dan soms ook eens in de zachte berm terecht, gelukkig zonder gevolgen. Met de rijstijl die we van de Poolse vrachtwagenbestuurders te zien kregen waren we er dan ook niet verwonderd over om twee gekantelde vrachtwagens in de zanderige berm te zien liggen. De laatste veroorzaakte een file die ons een tijdje staande hield.

We wilden echter in deze kleine onverlichte binnenwegen niet doorrijden in de duisternis en besloten om het na 500 km voor bekeken te houden en hier te overnachten. We ontmoetten er Christof, een vriendelijke Poolse arbeider die al jaren zijn kost verdient in ons eigen België. Hij neemt ons mee naar zijn prachtige woning ten midden van de Poolse bossen. Na een rondleiding in zijn achtertuin bood hij aan te overnachten in zijn blokhutje aan een meertje; een voorstel dat onze motorrijders dan ook niet afsloegen.

We werden er ontvangen met een overvloed aan Poolse gastvrijheid en even later zaten we met de ganse familie gezellig rond de tuintafel voor het avondmaal. En na enkele dagen van kattewasjes in de zwoele bus was de aangeboden douche zeker geen overbodige luxe. Morgen zal de volgende etappe ons naar Litouwen moeten brengen waar we een oude vriend gaan bezoeken alvorens we doorrijden naar de Russische grens.
Maar nu gaan we eerst nog eens klinken op de Pools-Belgische vriendschap. Santé !!!

Klik HIER voor alle nieuwe foto's.

17-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


16-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 2 - Polen: pneu crevéé

11:01 SMS: Na een goede maar korte nacht op weg naar de grens met Polen. Vanavond proberen we bij kennissen van Marie te slapen in Siemiatycze.

20:15 SMS: Nabij Poznan was de eerste gesprongen band een feit. Goed gereden Marie! Met de hulp van een vriendelijke Pool en onze mecaniciens was de klus rap geklaard. We proberen nog bij onze motards te geraken tot in Koto; nog zo'n 150 km te gaan. Verder alles prima.

20:29 SMS: Deuxième frontière passé, Marie au volant, premier pneu explosé. Olé!
Et la route continue grace à l'aide d'un charmant Polonais et notre équipe de méco! Merci les gars!!

Estimated track


Grotere kaart weergeven

Reisverslag

Na een korte nacht en een snel ontbijt startten we de motoren en zetten we onze reis richting Polen verder. De motorrijders die opnieuw het voortouw namen werden onderweg geplaagd door de druilerige regen maar desondanks verliep alles vlot tot aan de Poolse grens.

Net voorbij de grensovergang reden we de TIR parking op en na wat raad te hebben ingewonnen en een uurtje formuliertjes invullen stapten we met de verplichte transponder voor vrachtwagens buiten. Dit toestelletje registreert automatisch onze route en zo zal onze wegentax berekend worden wanneer we het land verlaten. De regen stopte gelukkig kort na de middag en de kilometers rolden aan een gematigd tempo onder onze wielen door tot we het bericht kregen van onze scouts dat een gruwelijk verkeersongeval de hoofdweg richtin Posnan versperde. Met een tiental kilometer stilstaande file tot gevolg. Gelukkig konden we net op tijd een afslag nemen en via een alternatieve route richting warsawa verder rijden. De gemiddelde snelheid viel op deze kleine wegen door het Poolse platteland meteen een stuk omlaag en het was voor Prescilla niet altijd even eenvoudig om haar brede taille door de kleine dorpje te laveren maar het bracht wel enige verstrooiing na de eentonige autosnelweg.

Gelukkig werden onze CB zenders tijdens de voorbereidingen door JP en Webbie perfect afgeregeld want na een tijdje was onze oude reisgezel Murphy (van de naar hem genaamde wet) ons opnieuw komen vervoegen als plots het onheilspellende nieuws van een klapband op de ambulance door de luidspreker klonk.

Dus maar vlug linksomkeer gemaakt om onze meisjes met een totaal vernielde rechter achterband aan te treffen in de berm. Buiten een aan flarden gevlogen buitenband was er gelukkig geen verder schade en bestuurster Marie kwam er met de schrik van af. Onze leeuwen storten zich samen met een vriendelijke voorbijganger op het probleem en in geen tijd konden we terug de baan op. Intussen was het al flink gaan schemeren en zo werden de laatste 150 km afgelegd door de donkere nacht om tenslotte onze voorrijders te vervoegen op een rustig plaatsje tussen het groen.

De twee eerste dagen "on the road" hangen iedereen al flink in de kleren en na een vlug bord pasta kiezen we allen voor een warm bedje voor de nacht. De politie komt nog even patrouilleren rond onze staanplaats maar laat ons verder gelukkig met rust.

Route details

16-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


15-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 1 - Verre horizonten ...

Vanmorgen was het D-day voor het Desertlions team: na anderhalf jaar voorbereidingen werd de steven richting Oosten gewend maar niet zonder afscheid te nemen van sponsors, familie en vrienden aan de goedgevulde ontbijttafel. Dat dit ontbijt uiteindelijk uitliep tot het middaguur was op zich al geen verrassing: iedereen had nog wel een laatste raadgeving mee te geven, een behouden reis toe te wensen, ... en ook de interviews met de media namen de nodige tijd in beslag. Toch zal er vandaag nog moeten gereden worden ook want het streefdoel voor vandaag is de streek ten Westen van Berlijn te bereiken. Motorrijders Wim en Jan zagen de bui al hangen en vertrokken ruim anderhalf uur voor de bus en de ambulance.

Via deze blog zullen wij jullie dagelijks rapporteren over het wel en wee van onze Lions volgens het reeds 4 jaar gehanteerde systeem: 1 bericht per dag dat evenwel steeds kan aangevuld worden. Korte berichten die ons via SMS bereiken worden regelmatig geplaatst. Reisverslagen kunnen soms later geplaatst worden omdat onze leeuwen niet altijd over een internet verbinding beschikken. In geval een dag-verslag in het verleden wordt aangevuld, zullen we dit altijd vermelden in het meest recente bericht zodat u niets mist.

Om veiligheidsreden is het niet mogelijk om zelf op deze blog reacties te plaatsen maar u kan uw vragen, opmerkingen, reacties steeds kwijt op ons forum dat u HIER kan vinden (de link staat ook bovenaan links op deze pagina).


... de weg naar verre horizonten ...

21:52  SMS:  Het plan is om in Magdeburg te stoppen en te overnachten. We moeten nog een kleine 100Km rijden. Alles gaat prima!

Reisverslag

De opkomst op ons afscheidsontbijt was overweldigend en het afscheid verliep dan ook met het nodige sentiment en enkele traantjes. Maar tegen de middag moesten we van ons hart een steen maken en de motoren starten, want er stond ons die dag nog een lange rit te wachten. De gelukwensen en het applaus tijdens onze start gaven ons een brok in de keel maar eens de euforie een beetje was weggeëbd viel er een zware last van de schouders.

De stres van de deadline was nu verdwenen en even konden we uitblazen. Onderweg stonden er her en der nog sympatisanten op de bruggen over de snelweg om ons na te wuiven en het duurde dan ook nog even voor we het gevoel hadden dat we eindelijk vertrokken waren.

De rit richting Duitse grens liep vlotjes. Het werd een beetje zoeken naar het juiste ritme maar de sfeer in de Desertbus en ambulance was opperbest en we entertainden elkaar met grappen over de CBs zodat de tijd vlug voorbij gleed. Priscilla viel blijkbaar op door haar felle huidskleur en vrolijk flapperdende vlagjes want menig automobilist kwam ons toeterend voorbij en gaven hun blijk van waardering door een sympathieke "thum up ". Aan de Duitse grens kochten we het verplichte wegenvignet en zetten we de reis verder.
Priscilla verteerde de Deutsche autobahn kilometers vlotjes en een geregelde blik op de controle lampjes en metertjes gaven ons het vertrouwen dat alles achter de motorkap goed verliep. Na de opgelegde rijtijd wisselden Alain en Gunther van plaats en stuurden we ons konvooi door de duistere nacht tot net voorbij Magdenburg waar onze motor scouts, zoals gepland, een geschikte staanplaats voor de nacht hadden gezocht.

Omdat we de ganse dag zonder pauzes of maaltijd gereden hadden werd er nog vlug een potje spaghetti gekookt en een flesje champagne geklonken op de verjaardag van Sabine. Tegen een uur of één begon de zandman zand in de oogjes te strooien en werd de bus vlug omgebouwd tot slaapkwartier en gingen de lichten uit voor een korte nachtrust.

Dag één was dus volledig volgens plan verlopen en de moed zat er bij het ganse team al goed in.

Kranten artikel "Het Nieuwsblad" van 16/08/2012.

klik hier om te downloaden


Route details

Klik HIER voor alle nieuwe foto's.

15-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


14-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Startschot

Na een jaar van planning en voorbereidingen, die gepaard ging met menig slapeloze nachten en vooral veel gesleutel, zijn we dan uiteindelijk klaar voor de grote trip.

We zullen straks met z’n achten aan de startlijn staan maar achter deze mensen schuilt er een heel team van vrijwilligers die het afgelopen jaar belangeloos menig uurtje in het project investeerden, waarvoor nogmaals onze oprechte dank!

Zo ook hebben de motorrijders Wim en Jan hun Desertlions statuut meer dan verdiend tijdens de werken aan onze Desertbus “ Prissilla”. Zij zullen ons trouwens op hun motoren begeleiden tot aan de Russische grens. Hun taak als scouts zal er voornamelijk uit bestaan voorop te rijden en een geschikte staanplaats te zoeken waar we ons kamp voor de nacht kunnen opslaan. Wim beloofde tevens ook de catering voor het team, de eerste week op zich te nemen. Eens aan de Russische grens gekomen zullen we van hen afscheid moeten nemen en dus zonder escorte verder trekken richting Mongolië.

Onze leeuw Gunther zal spijtig genoeg door professionele verplichtingen ook onderweg moeten afhaken en alleen naar België terugvliegen. Hij hoopt toch nog tot in de buurt van Barnaul meer te kunnen rijden. Eens Gunther afscheid genomen heeft zal Alain als enige bestuurder van de bus overblijven en zullen Pascaline, Bettina, Sabine en Marie om beurt plaats nemen achter het stuur van onze ambulance. Pasca en Marie plannen zelfs na het einde van de tocht nog even langer in Mongolië te blijven om het land verder te ontdekken en zich nog meer te verdiepen in het straatkinder problematiek.

We hebben allen een zwaar en bewogen jaar achter de rug en ook onderweg mogen we ons ook nog aan enige commotie verwachten. Maar, we zijn vastberaden en bereidt alles te geven wat er in onszelf zit om dit monster project tot een goed einde te brengen.

The Desertions
Charity challenge team



14-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


13-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eindstand individuele sponsoring 2012

x1

x2

x3

x4

x5

 Phill and Sophie

 

Kyan en Milan
Michiels

     

Bvba De Pauw Marnix

Bvba De Pauw Marnix

Bvba De Pauw Marnix




Garage Delhoux
Geraardsbergen

       

Eurodrinks SANDERSPUT
Haaltert

       

Rita en Etienne

       

13-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


12-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Priscilla

Priscilla werd ze gedoopt, naar haar gelijknamige zuster die het ooit schopte tot ster van het witte doek.

In 1981 werd ze in de Jonckheere fabriek geboren uit 13710 kg Belgisch staal. Ze kreeg een Mercedes hart ingepland waarin zes cilinders met een inhoud van 11410 cc haar een vermogen van 200 KW meegaven. Dit vermogen gebruikte ze om dagelijks honderden reizigers veilig naar hun bestemming te brengen.

Na 31 jaar van trouwe dienst kreeg ze hier en daar wat ouderdomsverschijnselen en werd ze door haar vorige werkgever aan de kant geschoven. Maar haar lied was nog niet uitgezongen, want toen wij haar liefdevol adopteerden kreeg ze de verjongingskuur die ze door de jaren welverdiend had en nu staat ze in al haar glorie terug startensklaar voor dé reis van haar leven.

Deze epische trip zal haar naar het verre Mongolië brengen, waar ze het tweede deel van haar leven zal inzetten als schoolbus.

Onze Priscilla, Queen of the Desertlions.

Klik HIER voor alle nieuwe foto's.

12-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


08-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nieuw rubber!

De sloop van onze donor bus leverde ons destijds een paar perfecte voorbanden op, laat het net deze zijn die aan vervanging toe waren op onze desertbus. Het zware garagemateriaal werd dus nogmaals opgedist en met wat zwoegen en een paar flinke dreunen van de voorhamer werden de wielen gedemonteerd en de banden gewisseld. De overige reserve rubbers werden stevig vastgemaakt achteraan in de bus maar hopelijk zullen we ze van de ganse trip niet meer nodig hebben, want er is flink wat mankracht nodig voor een bandenwissel onderweg.

Niet dat we het zware werk schuwen, maar het recordaantal van een dozijn banden dat tijdens de vorige desertrally sneuvelden willen we echt niet overdoen met deze kalibers.

08-08-2012 om 21:47 geschreven door Webbie  


04-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Laatste zware klussen!

In de aanloop naar de startstreep stond nog een laatste zware klus op het programma: het vervangen van de uitlaat van de bus.

De staat van de huidige uitlaatpijp van de bus liet weinig aan de verbeelding over: deze zou Mongolië niet in zijn geheel bereiken! Niet dat de bus lawaaierig is maar zowel de demper als de ophanging ervan kunnen hun sporen van jarenlang gebruik en vooral de vele Belgische wintertoestanden met pekel niet verbergen. Een kolfje naar de hand van de Desertlions werkplaats ware het niet dat ook hier een addertje onder het gras school: een vorige eigenaar had bij een eerdere revisie stalen (!!) bouten gebruikt om de uitlaatpijp op het spruitstuk te bevestigen en dat was geen goed idee geweest . Deze opstelling laat namelijk niet meer toe om beide delen fatsoenlijk te scheiden met als enige overblijvende optie: de slijpschijf!

Ook het naderhand verwijderen van het staal uit het uitlaatspruitstuk bleek onmogelijk zonder het spruitstuk onherstelbaar te beschadigen. Opnieuw moest de inventiviteit van leeuw Alain de zaak redden en dat deed hij ook door met een uniek en eigenhandig gemaakt verbindingsstuk op de proppen te komen. Met vereende krachten werden alle onderdelen gemonteerd en het busje zoemt weer als vanouds.

Staat komende week nog op het programma: nieuwe banden voor de bus. Het vervangen van het rubber is ook eerder preventief bedoeld. De huidige banden zijn nog bruikbaar en zullen dan ook worden meegenomen; 1 band op een velg als reserve voor onderweg en de anderen zonder velg. Al een geluk dat de bus zo'n 5.000kg mag laden want zo een velgje wil je heus niet in de kofferbak van een modale auto vervoeren ... 

Klik HIER voor alle nieuwe foto's.

04-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


01-08-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ambulante zorgen part 2

Afgelopen week werd de ambulance aangepakt met enerzijds het inrichting van de cabine met het oog op de reisaccommodatie en anderzijds een preventieve controle voor de komende 10.000 zware kilometers.

Bij de reisaccommodatie stond het creëren van slaapgelegenheid uiteraard op de eerste plaats. Er werd een frame gebouwd op een meter boven de vloerplaat zodat onder de bedstee nog een ruime stockageplaats overblijft. An het plafond werd een net gespannen voor spullen allerhande en natuurlijk zullen ook de bestaande ambulancekastjes niet onbenut blijven. Tevens werd ook een CB geïnstalleerd voor permanent contact met het moederschip, ... euh, de bus dus

Ook op technisch vlak werd de ambulance grondig doorgelicht. Zo werd de koppelingsschijf preventief vervangen, de remcervo, een paar silentblokken, het koelwater circuit gespoeld, ...  Wie de foto's in het album bekijkt zal merken dat één en ander niet altijd even vlot verliep. Zo werd het vervangen van de koppeling een hele klus omdat twee bouten pertinent weigerden los te komen zodat er uiteindelijk een slijpschijf en een brander aan te pas kwamen om de koppeling van de versnellingsbak te verwijderen. Maar de Desertlions werkplaats zou zijn naam niet waardig zijn als ook dit uiteindelijk niet weer pico-bello in orde is gekomen.



Klik HIER voor alle nieuwe foto's.

01-08-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


27-07-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.From trial and error to succes

Door het feit dat onze bus een MTM van meer dan 7500kg heeft, waren we verplicht een tachograaf te installeren. Zelfs na een grondige navraag bij de wegenpolitie en een aanvraag bij het ministerie van verkeer was het niet mogelijk om een vrijstelling te bemachtigen.

Dan maar op speurtocht naar een tweedehandse tacho die enigszins compatibel was met onze bus. Geen makkelijke opdracht zou achteraf blijken! De meeste vakexperts die we contacteerden waarschuwden ons dat dit technisch moeilijk of zelfs onmogelijk zou zijn. Maar we waren vast beraden om tot het uiterste te gaan om te voorkomen dat we ons vertrek op de valreep alsnog moesten aflasten.

De opgesnorde tachograaf werd dus ingebouwd en aangesloten maar kreeg blijkbaar allerhande storingen doorheen de door de bus afgeleverde puls en reageerde op mysterieuze wijze op elk elektrisch signaal die de bus maar produceerde. Na enkele hoofdbrekende dagen van testen en falen met allerhande verschillende aansluitingen en ontstoorders werd de hoop bijna opgegeven.

Tot er na het afstomen van de versnellingsbak een mechanische aansluiting ontdekt werd. Dit bood natuurlijk nieuwe perspectieven en hoop. Met een 15 tal meter afgeschermde signaalkabel en allerhande adapters en pulsgevers met bijhorige stekkerverbindingen werd de tacho volledig gescheiden van de originele bus bekabeling. Onnodig te zeggen dat de vreugde moeilijk te onderdrukken was toen een testrit uitwees dat onze theorie bleek te kloppen en het apparaat perfect bleek te werken.

Nu moet onze bus echter nog door een erkende installateur geijkt worden en opnieuw op de automobielkeuring aangeboden worden om alles administratief in regel te stellen. We zijn nu ook verplicht om de wettelijk opgelegde rijtijden nauwkeurig na te leven wat natuurlijk wat extra planning en beperkingen met zich zal meebrengen maar we zijn toch uiterst tevreden dat we op dit gebied geen problemen met oom politie zullen krijgen onderweg.   keep on truckin’

Klik HIER voor alle nieuwe foto's.

27-07-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  


20-07-2012
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vertrek : uitnodiging
Beste familie, vrienden en sponsors.

Op woensdag, 15 augustus 2012 is het zover! Dan vertrekken we met ons Desertlions-team voor de tweede maal naar Mongolië.

We hopen dat jullie ons massaal komen uitwuiven op de parking van Café Peken tussen 9 uur en 11 uur 30.

We bieden onze familie, vrienden en sponsors een gratis ontbijt aan als dank voor de steun in ons Mongools straatkinderen project. Zonder jullie hulp zouden wij dit immers niet hebben kunnen waarmaken, waarvoor onze oprechte dank!

Het Deserlions-team: Sabine, Alain, Gunther, Bettina, Pascaline en Marie.


Te noteren in jullie agenda:
Woendag 15 augustus 2012 vanaf 9.00u tot vertrek.
Café Peken
Bovenhoekstraat, 1
Outer (Ninove)


20-07-2012 om 00:00 geschreven door Webbie  







Lokale tijd bij de Desertlions


Inhoud blog
  • Uitnodiging lezing
  • Update Priscilla
  • Priscilla at work!
  • Powerpoint Presentatie inhuldiging Priscilla
  • Mobile Desertlions-Bookhouse
  • Kerstmarkt Pollare
  • Magisch Mongolië
  • Mythisch Rusland
  • Dag 44 - Back to Belgistan
  • Dag 42 - Bookhouse
  • Dag 41 - S.O.S. Kinderdorpen.
  • Dag 40 - Jengis avenue
  • Dag 39 - Een drukke rustdag
  • Ulaan Baatar
  • Dag 38 - The beast
  • Dag 37 - Moon over Mongolië
  • Dag 36 - Viervoeters en stof
  • Mongolië
  • Dag 35 - Granietsa
  • Dag 34 - The road to Mongolia
  • Dag 33 - Ulan-Ude
  • Dag 32 - Озеро Байкал
  • Dag 31 - Over de top
  • Dag 30 - Friends for life
  • Dag 29 - Happy Bithday!
  • Dag 28 - Children in the dust
  • Dag 27 - A river called Tom
  • dag 26 - Zondag in Siberië
  • Dag 25 - Miljoenen meloenen
  • Dag 24 - Blik op oneindig
  • Dag 23 - Happy faces in Irbit
  • Dag 22 - Afscheid van onze sterke man
  • Dag 21 - Eenbenige wezens
  • Goed nieuws en bijkomende foto's.
  • Dag 20 - Tranen van geluk.
  • Toevoeging van reisverslagen
  • Dag 18 - Big Problem!!!!
  • Dag 17
  • Dag 16 - Wind, regen en flikken
  • Artikel in Streekkrant 29/08
  • Mededeling
  • Dag 15
  • Dag 14 - Murphy is back !!!!
  • Dag 13
  • Dag 12 - Suzdal
  • Dag 11 - Ring around Moscou
  • Dag 10 - Day one in Russia
  • Dag 9 - Russian border, take 3
  • Dag 8 - Russian border, take 2
  • Dag 7 - Russian border
  • Dag 6 - Palusj
  • Dag 5 - Vilkavišks
  • Dag 4 - Vilkaviškis
  • Dag 3 - Warszwada
  • Dag 2 - Polen: pneu crevéé
  • Dag 1 - Verre horizonten ...
  • Startschot
  • Eindstand individuele sponsoring 2012
  • Priscilla
  • Nieuw rubber!
  • Laatste zware klussen!
  • Ambulante zorgen part 2
  • From trial and error to succes
  • Vertrek : uitnodiging
  • Nog 30 dagen te gaan!!
  • Girlpower op zijn best!
  • Route perikelen
  • Benefiet d'Ieteren
  • Benefiet hockeytoernooi
  • Druk, druk, druk ...
  • Driver's seat
  • Keukens Muile
  • Wrecking crew
  • Ambulante zorgen
  • Air-bus
  • Extra Girlpower!
  • Winnaars tombola
  • Eetfestijn: terugblik
  • Persartikel in het Nieuwsblad
  • Girlpower
  • Het was er boenk op!
  • 3de groot eetfestijn!
  • Primavera (kevertreffen)
  • Een bus, het is eens iets anders
  • Mongolië Express
  • Bus meubilair
  • GO HELP Londen
  • Keuring materieel
  • Party-bus blijkt daverend succes op kerstmarkt Pollare en Ninove
  • Klusjesdag!
  • Kerstmarkt te Pollare & Ninove
  • De desertlions nemen ... DE BUS?!?
  • Proficiat!

    Archief per week
  • 19/03-25/03 2018
  • 24/10-30/10 2016
  • 15/09-21/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 05/05-11/05 2014
  • 05/11-11/11 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 17/09-23/09 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 03/09-09/09 2012
  • 27/08-02/09 2012
  • 20/08-26/08 2012
  • 13/08-19/08 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 16/01-22/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 10/10-16/10 2011

    Blog als favoriet !

    Zoeken in blog




    Forum / Gastenboek
    Wilt u een bericht nalaten of in contact treden met onze Leeuwen, klik dan HIER.


    Hoofdpunten blog desertlions2
  • Uitnodiging lezing
  • Einde missie = start nieuwe missie
  • Dr Robert Shenk.
  • Filmavond 30/4/2011
  • Film, spectaculaire foto's en een sterk verhaal!
  • Aanvulling reisverslagen.
  • The Lions return!
  • Dag 52 : Mongolië - België
  • Dag 51 : Mongolië - SOS Kinderdorpen
  • Dag 50 : Mongolië - SOS Kinderdorpen



    Weersverwachtingen

    België

    Mongolië


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs