U kunt ons kosteloos steunen door gebruik te maken van onze Trooper pagina:
The Desertlions goes Mongolia 2011 - 2012
A daring challenge from Belgium to Mongolia
15-08-2012
Dag 1 - Verre horizonten ...
Vanmorgen was het D-day voor het Desertlions team: na anderhalf jaar voorbereidingen werd de steven richting Oosten gewend maar niet zonder afscheid te nemen van sponsors, familie en vrienden aan de goedgevulde ontbijttafel. Dat dit ontbijt uiteindelijk uitliep tot het middaguur was op zich al geen verrassing: iedereen had nog wel een laatste raadgeving mee te geven, een behouden reis toe te wensen, ... en ook de interviews met de media namen de nodige tijd in beslag. Toch zal er vandaag nog moeten gereden worden ook want het streefdoel voor vandaag is de streek ten Westen van Berlijn te bereiken. Motorrijders Wim en Jan zagen de bui al hangen en vertrokken ruim anderhalf uur voor de bus en de ambulance.
Via deze blog zullen wij jullie dagelijks rapporteren over het wel en wee van onze Lions volgens het reeds 4 jaar gehanteerde systeem: 1 bericht per dag dat evenwel steeds kan aangevuld worden. Korte berichten die ons via SMS bereiken worden regelmatig geplaatst. Reisverslagen kunnen soms later geplaatst worden omdat onze leeuwen niet altijd over een internet verbinding beschikken. In geval een dag-verslag in het verleden wordt aangevuld, zullen we dit altijd vermelden in het meest recente bericht zodat u niets mist.
Om veiligheidsreden is het niet mogelijk om zelf op deze blog reacties te plaatsen maar u kan uw vragen, opmerkingen, reacties steeds kwijt op ons forum dat u HIER kan vinden (de link staat ook bovenaan links op deze pagina).
... de weg naar verre horizonten ...
21:52 SMS: Het plan is om in Magdeburg te stoppen en te overnachten. We moeten nog een kleine 100Km rijden. Alles gaat prima!
Reisverslag
De opkomst op ons afscheidsontbijt was overweldigend en het afscheid verliep dan ook met het nodige sentiment en enkele traantjes. Maar tegen de middag moesten we van ons hart een steen maken en de motoren starten, want er stond ons die dag nog een lange rit te wachten. De gelukwensen en het applaus tijdens onze start gaven ons een brok in de keel maar eens de euforie een beetje was weggeëbd viel er een zware last van de schouders.
De stres van de deadline was nu verdwenen en even konden we uitblazen. Onderweg stonden er her en der nog sympatisanten op de bruggen over de snelweg om ons na te wuiven en het duurde dan ook nog even voor we het gevoel hadden dat we eindelijk vertrokken waren.
De rit richting Duitse grens liep vlotjes. Het werd een beetje zoeken naar het juiste ritme maar de sfeer in de Desertbus en ambulance was opperbest en we entertainden elkaar met grappen over de CBs zodat de tijd vlug voorbij gleed. Priscilla viel blijkbaar op door haar felle huidskleur en vrolijk flapperdende vlagjes want menig automobilist kwam ons toeterend voorbij en gaven hun blijk van waardering door een sympathieke "thum up ". Aan de Duitse grens kochten we het verplichte wegenvignet en zetten we de reis verder. Priscilla verteerde de Deutsche autobahn kilometers vlotjes en een geregelde blik op de controle lampjes en metertjes gaven ons het vertrouwen dat alles achter de motorkap goed verliep. Na de opgelegde rijtijd wisselden Alain en Gunther van plaats en stuurden we ons konvooi door de duistere nacht tot net voorbij Magdenburg waar onze motor scouts, zoals gepland, een geschikte staanplaats voor de nacht hadden gezocht.
Omdat we de ganse dag zonder pauzes of maaltijd gereden hadden werd er nog vlug een potje spaghetti gekookt en een flesje champagne geklonken op de verjaardag van Sabine. Tegen een uur of één begon de zandman zand in de oogjes te strooien en werd de bus vlug omgebouwd tot slaapkwartier en gingen de lichten uit voor een korte nachtrust.
Dag één was dus volledig volgens plan verlopen en de moed zat er bij het ganse team al goed in.
Na een jaar van planning en voorbereidingen, die gepaard ging met menig slapeloze nachten en vooral veel gesleutel, zijn we dan uiteindelijk klaar voor de grote trip.
We zullen straks met zn achten aan de startlijn staan maar achter deze mensen schuilt er een heel team van vrijwilligers die het afgelopen jaar belangeloos menig uurtje in het project investeerden, waarvoor nogmaals onze oprechte dank!
Zo ook hebben de motorrijders Wim en Jan hun Desertlions statuut meer dan verdiend tijdens de werken aan onze Desertbus Prissilla. Zij zullen ons trouwens op hun motoren begeleiden tot aan de Russische grens. Hun taak als scouts zal er voornamelijk uit bestaan voorop te rijden en een geschikte staanplaats te zoeken waar we ons kamp voor de nacht kunnen opslaan. Wim beloofde tevens ook de catering voor het team, de eerste week op zich te nemen. Eens aan de Russische grens gekomen zullen we van hen afscheid moeten nemen en dus zonder escorte verder trekken richting Mongolië.
Onze leeuw Gunther zal spijtig genoeg door professionele verplichtingen ook onderweg moeten afhaken en alleen naar België terugvliegen. Hij hoopt toch nog tot in de buurt van Barnaul meer te kunnen rijden. Eens Gunther afscheid genomen heeft zal Alain als enige bestuurder van de bus overblijven en zullen Pascaline, Bettina, Sabine en Marie om beurt plaats nemen achter het stuur van onze ambulance. Pasca en Marie plannen zelfs na het einde van de tocht nog even langer in Mongolië te blijven om het land verder te ontdekken en zich nog meer te verdiepen in het straatkinder problematiek.
We hebben allen een zwaar en bewogen jaar achter de rug en ook onderweg mogen we ons ook nog aan enige commotie verwachten. Maar, we zijn vastberaden en bereidt alles te geven wat er in onszelf zit om dit monster project tot een goed einde te brengen.
The Desertions
Charity challenge team
14-08-2012 om 00:00
geschreven door Webbie
13-08-2012
Eindstand individuele sponsoring 2012
x1
x2
x3
x4
x5
Phill and Sophie
Kyan en Milan Michiels
Bvba De Pauw Marnix
Bvba De Pauw Marnix
Bvba De Pauw Marnix
Garage Delhoux Geraardsbergen
Eurodrinks SANDERSPUT Haaltert
Rita en Etienne
13-08-2012 om 00:00
geschreven door Webbie
12-08-2012
Priscilla
Priscilla werd ze gedoopt, naar haar gelijknamige zuster die het ooit schopte tot ster van het witte doek.
In 1981 werd ze in de Jonckheere fabriek geboren uit 13710 kg Belgisch staal. Ze kreeg een Mercedes hart ingepland waarin zes cilinders met een inhoud van 11410 cc haar een vermogen van 200 KW meegaven. Dit vermogen gebruikte ze om dagelijks honderden reizigers veilig naar hun bestemming te brengen.
Na 31 jaar van trouwe dienst kreeg ze hier en daar wat ouderdomsverschijnselen en werd ze door haar vorige werkgever aan de kant geschoven. Maar haar lied was nog niet uitgezongen, want toen wij haar liefdevol adopteerden kreeg ze de verjongingskuur die ze door de jaren welverdiend had en nu staat ze in al haar glorie terug startensklaar voor dé reis van haar leven.
Deze epische trip zal haar naar het verre Mongolië brengen, waar ze het tweede deel van haar leven zal inzetten als schoolbus.
De sloop van onze donor bus leverde ons destijds een paar perfecte voorbanden op, laat het net deze zijn die aan vervanging toe waren op onze desertbus.
Het zware garagemateriaal werd dus nogmaals opgedist en met wat zwoegen en een paar flinke dreunen van de voorhamer werden de wielen gedemonteerd en de banden gewisseld.
De overige reserve rubbers werden stevig vastgemaakt achteraan in de bus maar hopelijk zullen we ze van de ganse trip niet meer nodig hebben, want er is flink wat mankracht nodig voor een bandenwissel onderweg.
Niet dat we het zware werk schuwen, maar het recordaantal van een dozijn banden dat tijdens de vorige desertrally sneuvelden willen we echt niet overdoen met deze kalibers.
08-08-2012 om 21:47
geschreven door Webbie
04-08-2012
Laatste zware klussen!
In de aanloop naar de startstreep stond nog een laatste zware klus op het programma: het vervangen van de uitlaat van de bus.
De staat van de huidige uitlaatpijp van de bus liet weinig aan de verbeelding over: deze zou Mongolië niet in zijn geheel bereiken! Niet dat de bus lawaaierig is maar zowel de demper als de ophanging ervan kunnen hun sporen van jarenlang gebruik en vooral de vele Belgische wintertoestanden met pekel niet verbergen. Een kolfje naar de hand van de Desertlions werkplaats ware het niet dat ook hier een addertje onder het gras school: een vorige eigenaar had bij een eerdere revisie stalen (!!) bouten gebruikt om de uitlaatpijp op het spruitstuk te bevestigen en dat was geen goed idee geweest . Deze opstelling laat namelijk niet meer toe om beide delen fatsoenlijk te scheiden met als enige overblijvende optie: de slijpschijf!
Ook het naderhand verwijderen van het staal uit het uitlaatspruitstuk bleek onmogelijk zonder het spruitstuk onherstelbaar te beschadigen. Opnieuw moest de inventiviteit van leeuw Alain de zaak redden en dat deed hij ook door met een uniek en eigenhandig gemaakt verbindingsstuk op de proppen te komen. Met vereende krachten werden alle onderdelen gemonteerd en het busje zoemt weer als vanouds.
Staat komende week nog op het programma: nieuwe banden voor de bus. Het vervangen van het rubber is ook eerder preventief bedoeld. De huidige banden zijn nog bruikbaar en zullen dan ook worden meegenomen; 1 band op een velg als reserve voor onderweg en de anderen zonder velg. Al een geluk dat de bus zo'n 5.000kg mag laden want zo een velgje wil je heus niet in de kofferbak van een modale auto vervoeren ...
Afgelopen week werd de ambulance aangepakt met enerzijds het inrichting van de cabine met het oog op de reisaccommodatie en anderzijds een preventieve controle voor de komende 10.000 zware kilometers.
Bij de reisaccommodatie stond het creëren van slaapgelegenheid uiteraard op de eerste plaats. Er werd een frame gebouwd op een meter boven de vloerplaat zodat onder de bedstee nog een ruime stockageplaats overblijft. An het plafond werd een net gespannen voor spullen allerhande en natuurlijk zullen ook de bestaande ambulancekastjes niet onbenut blijven. Tevens werd ook een CB geïnstalleerd voor permanent contact met het moederschip, ... euh, de bus dus
Ook op technisch vlak werd de ambulance grondig doorgelicht. Zo werd de koppelingsschijf preventief vervangen, de remcervo, een paar silentblokken, het koelwater circuit gespoeld, ... Wie de foto's in het album bekijkt zal merken dat één en ander niet altijd even vlot verliep. Zo werd het vervangen van de koppeling een hele klus omdat twee bouten pertinent weigerden los te komen zodat er uiteindelijk een slijpschijf en een brander aan te pas kwamen om de koppeling van de versnellingsbak te verwijderen. Maar de Desertlions werkplaats zou zijn naam niet waardig zijn als ook dit uiteindelijk niet weer pico-bello in orde is gekomen.
Door het feit dat onze bus een MTM van meer dan 7500kg heeft, waren we verplicht een tachograaf te installeren. Zelfs na een grondige navraag bij de wegenpolitie en een aanvraag bij het ministerie van verkeer was het niet mogelijk om een vrijstelling te bemachtigen.
Dan maar op speurtocht naar een tweedehandse tacho die enigszins compatibel was met onze bus. Geen makkelijke opdracht zou achteraf blijken! De meeste vakexperts die we contacteerden waarschuwden ons dat dit technisch moeilijk of zelfs onmogelijk zou zijn. Maar we waren vast beraden om tot het uiterste te gaan om te voorkomen dat we ons vertrek op de valreep alsnog moesten aflasten.
De opgesnorde tachograaf werd dus ingebouwd en aangesloten maar kreeg blijkbaar allerhande storingen doorheen de door de bus afgeleverde puls en reageerde op mysterieuze wijze op elk elektrisch signaal die de bus maar produceerde. Na enkele hoofdbrekende dagen van testen en falen met allerhande verschillende aansluitingen en ontstoorders werd de hoop bijna opgegeven.
Tot er na het afstomen van de versnellingsbak een mechanische aansluiting ontdekt werd. Dit bood natuurlijk nieuwe perspectieven en hoop. Met een 15 tal meter afgeschermde signaalkabel en allerhande adapters en pulsgevers met bijhorige stekkerverbindingen werd de tacho volledig gescheiden van de originele bus bekabeling. Onnodig te zeggen dat de vreugde moeilijk te onderdrukken was toen een testrit uitwees dat onze theorie bleek te kloppen en het apparaat perfect bleek te werken.
Nu moet onze bus echter nog door een erkende installateur geijkt worden en opnieuw op de automobielkeuring aangeboden worden om alles administratief in regel te stellen. We zijn nu ook verplicht om de wettelijk opgelegde rijtijden nauwkeurig na te leven wat natuurlijk wat extra planning en beperkingen met zich zal meebrengen maar we zijn toch uiterst tevreden dat we op dit gebied geen problemen met oom politie zullen krijgen onderweg.
keep on truckin
Op woensdag, 15 augustus 2012 is het zover! Dan vertrekken we met ons Desertlions-team voor de tweede maal naar Mongolië.
We hopen dat jullie ons massaal komen uitwuiven op de parking van Café Peken tussen 9 uur en 11 uur 30.
We bieden onze familie, vrienden en sponsors een gratis ontbijt aan als dank voor de steun in ons Mongools straatkinderen project. Zonder jullie hulp zouden wij dit immers niet hebben kunnen waarmaken, waarvoor onze oprechte dank!
Het Deserlions-team: Sabine, Alain, Gunther, Bettina, Pascaline en Marie.
Te noteren in jullie agenda:
Woendag 15 augustus 2012 vanaf 9.00u tot vertrek. Café Peken Bovenhoekstraat, 1 Outer (Ninove)
20-07-2012 om 00:00
geschreven door Webbie
15-07-2012
Nog 30 dagen te gaan!!
Druk, druk, druk ... De spanning neemt langzaam toe nu er nog precies 30 dagen tot het startschot te gaan zijn. De lijst met openstaande punten lijkt maar niet te krimpen. Nochtans draait het Desertlions-team op volle toeren.
Zo werd in allerijl nog een reserve ambulance aangevoerd als donorwagen zodat eventuele pannes onderweg niet per sé in een zoektocht naar onderdelen hoeft te eindigen. Alleen al het ter plaatse krijgen van dergelijk toch wel vrij groot voertuig dat bovendien niet meer ingeschreven is heeft al heel wat voeten in de aarde gehad. Echter, niet getreurd, het DSL-team heeft altijd wel een oplossing binnen handbereik al loopt dat niet altijd van een leien dakje ... Zie filmpje hieronder.
Intussen werd ook de Mercedes-motor van de bus aan een grondige inspectie onderwerpen en klus Nr1 was het vervangen van de riemen en dat zijn er nogal wat. Een riem van de krukas naar de luchtcompressor, naar de alternator, naar de ventilator, naar de waterpomp ... en dat alles in dubbel. Het terug op de correcte spanning brengen van alle riemen is al een belevenis op zich, niet in het minst omdat de meeste spanners in geen jaren meer aangeraakt geweest zijn. Bovendien de lopen de nieuwe riemen vrij snel in op de oude riemschijven zodat de eerste 1000 km een regelmatig nodig en bijregelen vergt. Een impressie:
15-07-2012 om 00:00
geschreven door Webbie
07-07-2012
Girlpower op zijn best!
Zoals iedereen al lang opmerkte bestaat de 2012 editie van het desertlions team overwegend uit vrouwelijke leden. Maar het zijn wel één voor één meisjes die hun mannetje kunnen staan.
Dit bewezen ze reeds op hun vorige buitenlandse avonturen én ze twijfelen ook niet om de mouwen op te stropen tijdens het inrichten van onze desert voertuigen.
Ze steunen de mannelijke leeuwen dus niet enkel met hun charmante gezelschap, maar zijn vastberaden het beste van zichzelf te geven tijdens de woelige rit die hun te wachten staat.
Girlpower op zijn best dus!!!
07-07-2012 om 00:00
geschreven door Webbie
30-06-2012
Route perikelen
We ontvingen onlangs enkele verontrustende berichten van bij de Ukrains-Russische grensovergang.
Een paar Engelse collegas die eveneens een ambulance trachten naar Mongolië te voeren werden bij de grens een halt toegeroepen door de welbekende norse douanebeambten. Steunend op één of andere duistere wet werden hulpvoertuigen in transit de toegang tot de Russische federatie geweigerd. Omdat ze enkel over een single-entry visum voor Ukraine beschikten mochten ze ook niet meer terug en werden ze gedwongen hun voertuig ter plaatse achter te laten. Het kon later gelukkig nog aan een lokale liefdadigheids instelling geschonken worden. Dit is nogmaals een voorbeeld dat je in de Russische wetgeving maar beter niet op zoek gaat naar logica. De Bellarus, UkrainseRussische grensovergangen, hebben ondertussen reeds het label hard to cross opgepind gekregen.
Wij zullen dit probleem vermijden door tot in Letland te rijden en via een kleine grensovergang Rusland trachten binnen te raken. Zo kunnen we nooit aan de grens geblokkeerd worden omdat we voor de Baltische staten, sinds hun toetreding tot Europa, geen visum meer nodig hebben. Vanaf de Letse grensovergang zal er koers gezet worden richting Moskou. De hoofdstad zelf zal echter met een grote cirkel ontweken worden .Uit eerdere ervaringen leerden we dat het verkeer op de ring rond Moskou en omstreken buitensporig chaotisch verloopt en in die heksenketel willen we met onze bus zeker niet verzeild raken.
Eens de Russische metropool achter ons ligt zou het er normaal gezien wat rustiger moeten aan toe gaan en kunnen we gezapig verderbollen richting oosten.
30-06-2012 om 00:00
geschreven door Webbie
19-06-2012
Benefiet d'Ieteren
Gisteren was de Ninoofse afdeling van de Desertlions en hun aanhang te gast bij hun Brusselse collegas, Pasca en Marie, die een benefiet organiseerden op een wel heel bijzondere locatie: dIeteren Gallery in Elsene. We werden er opgewacht door Dhr. Roland D'Ieteren himself. Als oprichter van deze privécollectie, een eerbetoon aan zijn voorvaderen die de firma dIeteren stichten in 1805, konden we ons geen beter gastheer wensen.
Onder zijn deskundige leiding was de avond in no-time vervlogen. Beeld je even in: in deze collectie zitten een overweldigend aantal Volkwagens, Audi's, Studebakers, NSU's, DKW's, Packards, Horchs, Auto Unions . plus nog een aantal juweeltjes als Bugatti, Lamborghini, Hispano Suiza, Excelsior, plus een selectie klassiekers uit het door dIeteren ingevoerde gamma motorfietsen . Moet er nog zand zijn?
Samen met de eveneens zeer geslaagde organisatie van de hockeywedstrijd, zie vorig bericht, zullen de opbrengsten aangewend worden voor ons project Save The Children. Wij wensen ook via deze weg nogmaals alle aanwezigen te danken voor hun steun in onze doelstelling: een beter leven voor de staatkinderen in Mongolië!!
Alhoewel de weersvoorspellingen van vorige zondag niet schitterend waren werd het gelukkig toch nog een zonnige zondag. Dit tot grote vreugde van de 15 teams die zich s morgens aanmeldden voor de benefiet hockey wedstrijd die Pasca en Mary organiseerden in hun thuisstad Brussel.
Terwijl de bonte mengeling van deelnemers het balletje in de juiste goal trachtten te navigeren en onze Brusselse lionettes alles in goede banen leidden namen de Ninoofse lions de bezetting van de bar op zich. Onder de luide muziek die uit de speakers knalden en de euforie van de overwinning gingen de meeste teams spontaan over in een leuk vreugdedansje na elk gescoord punt. Hierdoor kreeg deze ludieke match al vlug de sfeer van één grote openluchtfuif.
Tijdens de middag bracht een lekkere BBQ innerlijke versterking zodat er in de namiddag terug stevig tegen het balletje gemept werd. De sportieve prestaties en het warme weer leidden natuurlijk ook tot droge kelen die geregeld gespoeld dienden te worden waardoor de kassa achter de toog onophoudelijk bleef rinkelen tot in de late namiddag. Nadat Pasca en Marie de eindstand hadden afgeroepen en iedereen hartelijk hadden bedankt om er zo een fantastische dag van te maken, kregen ze spontaan een staande ovatie met daverend applaus van alle deelnemers en vrienden.
Met dit kippenvel moment werd dit geweldige evenement
afgesloten. Hiermee weten we het budget voor het ambulance project
stevig aangedikt. De harde inspanningen die het Desertlions team elke keer opnieuw moet leveren om evenementen als deze te organiseren zijn, na zon geweldig resultaat, snel vergeten en geven iedereen steeds een enorme boost om verder te gaan.
Afgelopen dagen werd met man en macht verder gewerkt aan de inrichting van de bus. Na de keuken komen de beide slaapkamers aan de beurt. Achteraan werd reeds boven elke wielkast een bedstee geïnstalleerd, eentje voor Bettina en eentje voor Gunther. Verdere afwerking, met name afscherming voor wat meer privacy, dringt zich nog op. Daarna is het beurt aan de slaapkamer voor Sabine en Alain.
Intussen werd ook de ambulance van Pascaline en Marie voorgereden ter keuring waarvoor hij met vlag en wimpel slaagde. Deze kan nu ook ingeschreven worden en nog enkele maanden als promomobiel in het Brusselse fungeren.
Ook de aanvragen voor de Russische visums zijn inmiddels binnen na slechts drie pogingen, een ware opsteker dus! Als alles goed gaat mogen ze komende vrijdag afgehaald worden. Duimen maar!
Nu de bus in volle expansie zit moest ook de oude en helemaal versleten chauffeurs zetel er aan geloven! De uit de sloop van de vorige bus gerecupereerde chauffeurszetel (zie eerder bericht "Bus meubilair") bleek een vrij stug geval en bovendien amper regelbaar. Het intussen op de kop getikte exemplaar is volledig regelbaar (tot de armsteunen toe!!) en werd door leeuw Alain met veel enthousiasme geplaatst.
Niet dat de passagiers zich echt benadeeld moeten voelen want
zij werden reeds enige tijd geleden verwend met de zetels van de
achterbank van een Berlingo, vakkundig op een eigen gelast frame geplaatst en verankerd (enkel de Tuff keuring laat nog op zich wachten ). Het plaatsen van de passagierszetels was noodzakelijk in het kader van het feit dat de bus gekeurd en ingeschreven is als vrachtwagen wat maakt dat er eigenlijk in de cabine geen personen mogen vervoerd worden. Bijzitters moeten dan ook vooraan plaatsnemen naast de chauffeur. Een kolfje naar de hand van de Desertlions-werkplaats dus ...
17-05-2012 om 00:00
geschreven door Webbie
14-05-2012
Keukens Muile
Afgelopen zondag was het dan zover, het Desertlions-keukenteam schoot in actie. Niet dat we culinair iets speciaals op ons bord gezien hebben maar de ganse ploeg stortte zich wel vol overgave op de assemblage van de keuken. Er werd geopteerd om de keuken buiten de bus te assembleren, kwestie van lucht, licht en ruimte.
Al dra begon het geheel gestalte te krijgen en nadat de voorziene ruimte in de bus grondig werd gereinigd met Spic & Span kon het hele gevaarte in de bus gepresenteerd worden.
Althans, dat was toch de bedoeling. Zoals alle goede reclames ons beloven, kwalitatief en aan een zeer scherpe prijs en bovendien op maat gemaakt, bleek er toch een klein probleempje: de keuken bleek net iets te hoog voor de deuropening of was het nu de deuropening die net iets te klein voor de keuken was? Hoe dan ook, de deuren en de deurlijsten moesten het onderspit delven en werden noodgedwongen verwijderd om het gevaarte binnen te krijgen. Ere wie ere toekomt: de Donalds van het team hebben meesterschap afgeleverd want de keuken paste als gegoten in de voorziene uitsparingen van de bus. Dan nog stevig verankeren en klaar was Kees.
Naar ik uit goede bron kon vernemen zou de bus eerstdaags voorzien worden van een megafoon op het dak met een authentieke jinglebel deuntje en zal deze in het Pinkster weekend ingezet worden voor een grote pannenkoeken verkoop van deur tot deur in thuisstad Ninove, kwestie van ook hun culinaire kunnen met de nieuwe keuken te demonstreren. Of, het zou moeten zijn dat ik verkeerdelijk werd ingelicht ...
We kregen reeds uit alle hoeken materiaal en hulpgoederen aangeboden en de aanbieding om een heuse Hymer mobile home te slopen grepen we natuurlijk met beide handen. De desertlions "wrecking crew" trok er dus nogmaals op uit voor een intensief sleuteldagje en na heel wat vijs en breekwerk kwamen we met een volledige keukenblok, afvalwaterbak, verlichting, zetels, verwarming, warmwaterboiler enz. terug. Nu moet alles natuurlijk terug in elkaar gezet worden en aangepast voor montage in de bus.
Het probleem met de stationaire Webasto verwarming in ondertussen ook achter de rug, zodat we tijdens de koude Siberische nachten eventueel onze bus even op temperatuur kunnen stoken.
De testrit naar het Franse Picardië vorige week verliep trouwens verbazend vlotjes, met één enkel akkefietje met de ruitenwissers. Bij constante snelheid van 70 km /h op de Franse snelwegen slaagden we er zelfs in het verbruik binnen de perken te houden!
De laatste dagen spendeerden onze leeuwinnen menig uurtje voor de pc om de administratieve rompslomp, die dit project meebrengt, eens op punt te stellen. Zo zijn ondertussen de uitnodigingen voor Rusland binnen en kunnen uiteindelijk de visums aangevraagd worden.
Intussen draaide de werkplaats ook terug op volle toeren: na de vervanging van de luchtvering kreeg onze bus ook een passagiersbank gemonteerd. Daarnaast werden tevens de dorpels van de ambulance opgelast, de stuurgewrichten en silent blokken gedemonteerd en besteld. Het is de bedoeling om, eens deze vervangen zullen zijn, zo vlug mogelijk naar de keuring te gaan waarna we aan de slaapaccommodatie kunnen beginnen zodat Pasca en Marie hun eigen bedje hebben.
We hebben de laatste dagen meer tijd onder onze bus doorgebracht in plaats van er in. Door de jaren heen heeft de tand des tijd namelijk aan de balgen van de luchtvering zitten knabbelen, zodat het tijd was voor vervanging. Uit ervaring weten we dat de vering één van de componenten zijn die het het hardst te verduren krijgen op de Trans-Siberische routes. En we willen natuurlijk onderweg niet ergens stranden met een doorgeslagen luchtvering.
Ze werd dus, met verenigde krachten en de nodige vloeken, preventief vervangen met een opnieuw comfortabel verende bus als resultaat.
Klik op de foto voor vergroting of klik HIER voor alle nieuwe foto's.
Na zich vanaf het eerste uur reeds ingezet te hebben binnen het team juichen wij het toe dat Bettina uiteindelijk besliste om ons ook te vergezellen op onze tocht maar we willen deze gelegenheid ook te baat nemen om al de losse medewerkers die hard meewerken achter de schermen en er zo mede voor zorgen dat wij met zn zessen in augustus e.k. aan deze monstertrip kunnen beginnen, te bedanken voor hun inspanningen.
Ondertussen werd er een heuse zoektocht georganiseerd naar een afgeschreven ziekenwagen en werd deze ook gevonden, zij het aan de andere kant van t land. Nog deze week zal hij worden overgebracht naar het Desertlions atelier en het eerste puntje op de agenda is hem klaarstomen voor de keuring zodat Pasca en Marie alvast hun promotour in het Brusselse kunnen starten. Weldra meer hierover.
Klik op de foto voor vergroting of klik HIER voor alle nieuwe foto's.
Het interieur van de bus werd tussentijds ook verder uitgebouwd met een passagiersbank en de plannen voor de keuken zijn reeds in de maak. Een niet opstartende nachtverwarming baart ons momenteel nog wat kopzorgen en de indeling van het slaapkwartier moeten we nog eens uittekenen maar er wordt tot in de late uurtjes doorgewerkt om alles tijdig afgewerkt te krijgen.