Drie uur kinderen geschminkt in Aburi. Het begon met één, maar voor ik het wist, kwamen alle kinderen van het dorp op me af. Zeker voor herhaling vatbaar!
Suzan is in de ban van het feit dat je iets op je hoofd kan dragen. Aangezien er vlakbij ons verblijf een stroompje is, passeren vele mensen de revue met emmers water op hun hoofd. Vandaag haalde Franky een emmer water en gaf Suzan pannetjes water aan de bloempotten op de binnenkoer. Fetching water!
Franky poseert in zijn werkplunje. Hij vertrekt voor een dagje naar de boerderij om te zien of de bomen groeien. Let op zijn zonnewerende sjaal en handschoenen. Jaja, op de moto kan men verbranden.
Dit is de voorgevel. Wij zitten aan de ommezijde en hebben geen balkon. We hebben 1 slaapkamer, 1 slaapkamer/living, 1 keuken, 1 badkamer en 1 inkomhal.
Suzan kuist de badkamer.
Franky kuist de kleerkast. Let op de burglar proof tralies voor het raam. Och, allemaal heel veilig, maar vooral niet denken aan brand.
Ons handwasje van de dag.
Onze twee poezen: Fi en Mo.
Aan het strijken in mijn tot dan toe redelijk onbemeubelde keuken. Let op de koffers die gebruikt worden als stoel.
FANTASTISCH NIEUWS Het document waarop we nu al meer dan 3 weken wachten is gearriveerd. Eindelijk eens een grote stap vooruit! Nu kunnen we het invullen en per express (?) terugsturen. Vervolgens gaat onze goede vriend Atta daarmee terug naar het kantoor. Dan moeten we duimen voor een positief antwoord en dan kunnen we VERTREKKEN.
We zijn erin geslaagd om een postbus te bemachtigen. In Ghana is het niet zo dat je een bus aan je deur hangen hebt waar de postbode elke dag de post in komt droppen. Neen, je moet in een postkantoor een postbus aanvragen. Het dichtsbijzijnde kantoor waar er nog bussen vrij waren, was Mamfe.
Mocht je ooit de aandrang voelen om ons iets op te sturen, dan kan je dit doen op het volgende adres:
Franky Vandewalle - Veerle Masscheleyn - Suzan Vandewalle P.O. Box 73 Mamfe - Akuapem Ghana, West - Africa
Op 29 juni kon je lezen dat we een hefmast gekocht hadden die nog bevestigd moest worden op de traktor. We waren toen ook op zoek naar een lasser. Dat is ondertussen gebeurd. Het is een prachtige constructie geworden.
We zijn zowat vertrekkensklaar. Er moet echter nog met één probleem afgerekend worden: administratie!!!
Vooraleer we kunnen vertrekken, hebben we een formulier nodig waarmee we ons moeten laten registreren als bedrijf (Den Bogaerde Holidayfarm). Dit formulier moet afgehaald worden in het officiële registratiekantoor (= overheidskantoor). Onze vriend Atta heeft dit gedaan. Het heeft echter weken geduurd voor hij het formulier kon bemachtigen. We moeten immers 2 euro betalen voor dit blad (terug te vinden op de officiële website) en de persoon achter de balie vroeg Atta maar liefst 50 euro. Nu ja, de aanhouder heeft gewonnen: Atta is erin geslaagd het document aan de officiële prijs aan te schaffen.
Dit document moet nu nog in België geraken, zodat wij het dan terug kunnen zenden. Je zou denken: een fluitje van een cent. Maar neen. Atta wilde ons een plezier doen en heeft het laten verzenden met expres. De bediende op het postkantoor heeft de centen voor die verzending echter in eigen zak gestopt en de brief pas een week later verzonden met de gewone post. Als dit laatste al waar is. Voor hetzelfde geld is de brief nooit verstuurd en kunnen we weer van voor af aan beginnen.
Blijven volhouden is de boodschap en vooral 'Mens, erger je niet!'
Drie uur kinderen geschminkt in Aburi. Het begon met één, maar voor ik het wist, kwamen alle kinderen van het dorp op me af. 
