Gisteren was er weereens een wedstrijd van het Harelbeeks joggingscriterium en dus vol goeie moed naar ginds vertrokken. Ik had er vorig jaar ook gelopen maar toen eindigde ik slechts 10de (na blessure). Dus vandaag wou ik er eens een serieuze pattat op geven. Om 20u werd het startschot gegeven. Gelukkig maar anders stond ik er nog.
We moesten 6 ronden lopen van een kleine 2 km met telkens een doortocht rond het voetbalveld. Van bij de start zag ik dat Gino Bonte waarschijnlijk mijn enigste concurrent zou worden en dat was hij ook in de beginfase. Ik moet zeggen dat ik niet zo vlug gestart was want ik liep de eerste honderden meter misschien rond de 15de positie. Ik maakte me niet veel zorgen omdat de prijzen aan de aankomst uitgedeeld worden en niet in de beginfase van een wedstrijd.
Hoedanook halfweg de 1ste ronde begon mijne moteur in gang te schieten en bij aanvang van de 2de ronde had ik nog Gino Bonte aan mijn been. Alhoewel ik zag dat hij het moeilijk begon te krijgen. Ik had eerst nog gedacht om tesamen nog wat rondejs af te bollen en heb eerst nog heel eventjes de benen stilgehouden om te zien of hij het gaatje nog kon toekrijgen, maar tot mijn verbazing gebeurde dit niet.
Ik besloot toen om gewoon een deftig tempo te onderhouden zonder in het rood te gaan. Bij aanvang van de 3de ronde had ik reeds een mooie voorsprong uitgebouwd en die werd stelselmatig groter naarmate de wedstrijd vorderde. In de 5de ronde begon het stilletjesaan wat te vervelen want constant alleen lopen is niet echt aan mij besteed. Ik kon me nog enigszins optrekken aan de gedubbelden die ik passeerde om toch mijn zelfde tempo te blijven onderhouden. Na de 6de ronde eindigde ik als 1ste over de streep wat dus ook mijn 4de overwinning van het seizoen opleverde.
Tweede werd Gino Bonte op een serieuze afstand en 3de was Vangheluwe Clive. Helaas moet ik jullie de tijden schuldig blijven omdat deze niet op de uitslag vermeld stonden. Ik blijf me er toch steeds over verbazen dat dit hier in Vlaanderen altijd zo moeilijk is om een degelijke uitslag op te maken. Ofwel de afstand niet juist, ofwel de tijden niet juist, ofwel de tijden staan er niet op.... enfin er is hier altijd wel iets om zo'n uitslag te verkloten. In Wallonië kan ik jullie verzekeren dat zoiets ondenkbaar zou zijn. Op gebied van uitslagen op maken kunnen we van onze Waalse vrienden nog heel heel heel... veel veel veel ...leren.
Enfin, men heeft me beloofd dat in de loop van de volgende week de uitslag compleet op het net zou verschijnen. Ik zal de correcte tijden wel op mijnen blog zetten als ik ze in mijn bezit heb. Het ga jullie goed.
PS: Deze oproep bestemd voor meneer Dewaele Joost: "als je nog in leven bent, geef dan een teken."
PS: Deze oproep bestemd voor meneer Vanmeerhaeghe Joost: "ge moet uwen nummer nog indienen in Harelbeke."
Vandaag eens niet naar de Walen getrokken om een wedstrijd te lopen maar heb het veel dichter bij huis gezocht. Vanmiddag om 18u werd het startschot gegeven van het Schoon Toerke in Anzegem. De afstand is maar 6,6 km maar het deelnemersveld die er jaarlijks present is, is niet van de poes. Met kleppers als Gemeda Aman, Laga Fabrice, Marc Van der Hoeven, Steven Broucke, Frederik De Vuyst, Mathieu Lazou, Carlo Verleyen, Steven Hocedez en ... is het niet bepaald een makkie om daar een top 10 plaats te versieren.
Met de mindere prestaties in het achterhoofd van vorig weekeinde was ik nu niet vol zelfvertrouwen naar deze wedstrijd toegekomen. Maar toch wou ik het beste van mezelf geven want afgaan in je eigen streek is nu niet iets waar ik naar uitkijk.
Om 18u werd het startschot gegeven en zoals verwacht ging het erin de beginfase meteen snel aan toe. Gemeda (buiten categorie) snelde van in de beginfase reeds weg en die hebben we dan ook niet meer teruggezien tot na de aankomst. In het volgende groepje achter Gemeda zaten Laga, Van de Hoeven, De Vuyst, Lazou en Steven Broucke. Ikzelf liep alleen op een 20-tal meter van dit desbetreffende groepje. Rond km 3 stond er een beklimming op het programma en ik zag dat Lazou en Steven Broucke moesten lossen.
Ik voelde me goed en groot was dan ook mijn verbazing dat ik die mannen inhaalde. Lazou moest onmiddellijk passen maar Steven Broucke klampte aan. Toen we bovenaan de top waren was er dan een lange afdaling. We zagen dat Frederik De Vuyst moest lossen in het groepje voor ons en dat was nog eens een extra motivatie om mijn kot volledig open te zetten.
We nadereden langzaam maar zeker op De Vuyst maar zowel Steven als ik konden niet veel rapper meer denk ik. Alhoewel Steven Broucke toch nog 2 pogingen ondernam om mij los te lopen. Dat is natuurlijk zijn goed recht maar om er een Delombaerde af te lopen die zijn dagje heeft moet men toch wel over goeie papieren beschikken.
De laatste 600 m moest weer geklommen worden richting aankomst. Steven Brouke gaf aan dat hij kapot zat en dat ik mocht gaan. Dat moest hij mij natuurlijk geen 2 keer vertellen en onmiddellijk plaatste ik een versnelling (als men nog van een versnelling kan spreken). Dat tempo ben ik blijven volhouden tot aan de aankomst zodoende Frederik De Vuyst nog maar een 4-tal seconden over had. Ikzelf eindigde knap 5de en liep deze wedstrijd over 6,633 km in 21min.48sec. (18,3 km/u).
De eindwinnaar was Gemeda Aman in 20min.14 sec. (19,7km/u), verdienstelijk 2de was Fabrice Laga in 20min. 59sec. (19km/u) en 3de was de 48-jarige Marc Van der Hoeven in een tijd van 21min. 15 sec. (18,7 km/u). Frederik De Vuyst eindigde 4de in 21min.44sec (18,3 km/u) en ikzelf dus op een 5de stek.
Na een 2-tal mindere weken (vermoeidheid) ben ik weer op niveau van een paar weken terug. Hopelijk zijn we nu weer vertrokken voor een paar mooie prestaties. Groetjes en slaapwel.
Aangezien ik vandaag toch moest trainen dacht ik bij mezelf: "waarom geen wedstrijdje meedoen in de Walen?" Zo gezegd zo gedaan en omstreeks 9u10min kwam ik in het gezellige dorpje Maubray aan. Het was weer stralend weer maar doordat we om 10 u in de voormiddag startten scheelde het een slok op een borrel qua warmte. Aanvankelijk zou ik gewoon met de meute meelopen maar ja... ge kent me. Aangezien ik niet direct zware concurrentie zag kwam het compititiebeest nog meer in me los.
Toen het startschot gegeven werd ben ik niet te rap gestart om eens te zien wie er allemaal voorop liep. Het was niemand minder dan Eddy Bougenies (een hel om mee samen te lopen) die helemaal alleen op kop liep. Ik liet hem begaan want ik dacht bij mezelf , als dit mijn enige concurrent wordt vandaag dan wordt mijn 4de overwinning een makkie.
Rond de 3de km ben ik bij hem gekomen en hij drong onmiddellijk aan dat ik op kop zou gaan lopen. Op dat moment kon me dat niet schelen omdat ik normaalgezien kipkap maak van zulke jongens.
Dat had ik dus verkeerd gedacht. Na de 5de km plaatste hij een kleine versnelling en ik moest onmiddellijk passen. Tussen km 5 en 6 zag ik hem zomaar weglopen. De benen begonnen weer tegen te sputteren en had dus ook helemaal geen reactie in huis. Toen wist ik reeds dat ik naar mijn overwinning mocht fluiten. Kwam er nog eens bij dat rond km 7 mijn grootste concurrent Antonino Domina als en speer mij passeerde en gewoonweg naar de koploper toe liep.
Het enige wat ik kon doen was de schade beperken op mijn achtervolgers zodat ik mijn 3de plaats kon behouden. Ondertussen zag ik met lede ogen Antonino weglopen van zijn kompaan en werd dus ook welverdiende winnaar. Hij liep de 11,2 km in 39 min 07sec. Tweede werd Bougginies Eddy in een tijd van 39min37sec. En tenslotte werd ik nog 3de in een tijd van 40min.37sec. (16,7 km/u).
Sinds Omloop Kluisbergen is het niet meer zoals het geweest is. Ik denk dat ik over mijn piek heen ben en de vermoeidheid een beetje begint door te wegen. Deze week zal ik het wat rustiger aan doen want 't zal nodig zijn. Het vertrouwen van 10 dagen terug heeft een flinke knauw gekregen. Vandaag ook nog eens op mijn bekske gegaan en een mooi lesje in nederigheid gekregen. Waarvoor dank , zo sta ik weer met beide voetjes op de grond.
Volgende zaterdag loop ik 't schoon toerke in Anzegem. Hopelijk kan ik daar terug iets rechtzetten. Voor de mensen die mij wel eens op mijn bekje willen zien gaan zou ik zeggen, kom zaterdag zeker eens kijken. Want op dit moment acht ik de kans groter dat ik faal dan dat ik een topprestatie zal leveren. We shall see.
Rond 13u30 vertrokken in mooi gezelschap (Pedro Dujardin, Ulrike Debie) richting Kain om weereens een goeie 11 km te gaan afzien. De weersomstandigheden waren er ideaal voor want met een stralende zon en circa 28°c beloofde het een hels karwei te worden. Ikzelf was wat onzeker wat het ging worden want met de wedstrijd van vorig weekend in Kluisbergen en de huidige warmte zat ik niet echt vol vertrouwen.
Hoedanook met volle moed richting startlijn getrokken en proberen het beste van te maken. De eerste km kwamen we door in 3min18sec. wat eigenlijk niet overdreven snel was. De Pedro en den Istace (hij weer) hadden reeds een gaatje van een 10-tal meter. Ik ben bewust in het achtervolgende groepje gebleven omdat ik na 2 km ondervond dat het vandaag weer alle hens aan dek zou zijn.
En wat ik reeds vermoedde bleek achteraf ook werkelijkheid. Rond km 4 kreeg ik het knap lastig (vooral de warmte) en moest ik mijn medekompanen Daye en Antonino laten gaan. Ondertussen hadden Pedro en Istace reeds een mooie voorsprong bij elkaar gelopen. Tussen km 5 en km 6 kregen we dan een zeer slechte kasseistrook voor de kiezen die dan nog eens omhoog ging ook.
Daar was het afzien geblazen. Ik liep reeds alleen en aangezien ik toch niet super was heb ik niet meer geforceerd. Bovenaan de top aan km 6 liep ik in een 5de positie maar zag toch een paar achtervolgers naderen. Gelukkkig was er na die vervelende klim een afdaling waardoor ik efkes kon recupereren. Tijdens de afdaling rond km 7 haalde een zekere Bruno Bauw mij in, maar eigenlijk intresseerde mij dit niet meer. Eventjes commotie rond de 8ste km toen ik Daye te voet zag gaan. Ik passeerde hem en besefte dat ik weer 5de liep. Rond de 9km zag ik dan in tegenovergestelde richting Ulrike (vrouw Joost Dewaele) al manken te voet gaan. Het arme kind had haar voet omgeslagen en heeft noodgedwongen moeten opgeven. Hopelijk voor haar is het probleem met een paar dagen rust en ijs verholpen.
Ondertussen waren we al aan de 10de km aangekomen en zonder het te beseffen haalde mij nog iemand in. Tedzjuuu, dacht ik bij mezelf , een top 5 plaats zal er ook niet inzitten. Maar bij het ingaan van de laatste honderden meter moet die kerel blijkbaar over zijn toeren gegaan zijn want hij begon te wandelen. Niet dat ik op dat moment vlug liep , maar ik haalde hem 500m voor aankomst in. Enkele minuten later bereikte ik de finish in een tijd van 42min. 31 sec. (15,8 km/u). Winnaar van de dag was weereens Istace José (38min.19sec.) en Pedro Dujardin verdienstelijk 2de (39min. 05 sec.) werd. En om het podium te vervolledigen was Antonino Domina 3de in een tijd van 39min.33sec.
Vandaag was ik dus al bij al nog 5de maar was niet tevreden. Als je 10 dagen geleden in Roucourt de pannen van het dak loopt (moeten lossen van Istace in slotkilometer en Domina op een halve minuut achterstand gezet) en vandaag meer dan 3min. achter bent op die mannen dan is dit ferm balen.
Heeft het met de eerste warmte te maken of met die zware wedstrijd van vorige week in Kluisbergen, je ne sais pas. We zullen wel zien wat komende week brengen zal. In ieder geval zal ik er niet wakker van liggen. Groetjes.
Vandaag na het werk naar de piste in Zwevegem getrokken om er mijn wekelijkse training op piste af te haspelen. Tijdens de opwarming had ik al door dat mijn benen niet super waren. Na 25 min. opwarming eerst een beetje stretchen en daarna zijn Fredje en ik begonnen aan een serie van 15 x 200m. We hebben ze allemaal gedaan in een tijd van 33 sec.
Tussendoor gewoon 200m dribbelen en gelukkig maar want met zo'n blakende zon was het voor mij toch enigszins afzien. Blijkbaar geraak ik toch moelijker gerecupereerd na die zware wedstrijd van zaterdag laatstleden in Kluisbergen. Enfin, morgen nog een uurke loslopen in het Beukenhof (zeer op't gemak welliswaar) en vrijdag een rustdag.
Zaterdag loop ik in Kain (wedstrijd Achro-criterium) en Pedro Dujardin gaat mee. Ik zou hem graag eens het vuur aan de schenen willen leggen, maar daar zullen toch een paar frisse benen voor nodig zijn. We zien wel. Saluttos.
Vandaag met goede moed vertrokken richting Kluisbergen om er deel te nemen aan een lastige 20 km wedstrijd. De zon scheen vollop waardoor het toch wel tamelijk warm aanvoelde. Tijdens de opwarming keek ik of ik geen gekende namen zag als een Serroen of Bart Bleyaert (winnaar vorige editie), want mijn betrachting was toch om een podiumplaats te behalen in de algemene uitslag. Omstreeks 15u werd het startschot gegeven en met 230 deelnemers vertrokken we volle moed om een goede prestatie neer te zetten. Al na een goeie km vormde er zich reeds een kopgroepje met 3 atleten. Wat ikzelf nog niet in de smiezen had was dat het ging om De Bergé Bart en een zekere Cauwels Kris en mezelf natuurlijk ook. Dit was de grootste fout die ik vandaag gemaakt heb om met die mannen mee te gaan. Ik heb zojuist hun namen eens ingetypt in "'Google" en dan weet je wel waarom dit een stomme zet was. Enfin om verder te gaan heb ik die mannen gevolgd tot rond km 5. Toen liepen we langs de Schelde richting Escanafles. Ik kan jullie geen tijden doorgeven na mijn 5 km aangezien ik nooit een uurwerk draag maar het moet serieus snel geweest zijn.
Ik besefte dat als ik nog langer bij die mannen zou blijven het niet lang zou duren eer de klop van de hamer mij een serieuze pandoering zou geven. Dus besloot ik wijselijk te lossen van die mannen en mijn eigen tempo te gaan lopen. Ergens had ik nog gehoopt dat iemand mij zou vergezellen bij de achtervolgers maar toen ik na 7 km achter mij keek was er de grote leegte.
Door namelijk mee te gaan met die mannen was het gat zodanig groot geworden dat ik rond km 10 dacht dat die 3de plaats zonder forceren er wel inzat. Jammergenoeg ging het rond km 11 met mij bergaf terwijl het parcours steeds zwaarder en zwaarder werd. Toch ben ik blijven doorgaan op mijn tempo maar de benen begonnen loodzwaar te wegen en de zwaarste helling van de dag moest nog komen.
Tussen km 14 en km 15 was het echt afzien geblazen bij die zware beklimming. Ik dacht zelfs dat ik last ging krijgen van krampen in mijn kuiten maar gelukkig was ik juist boven. Rond km 16 liep ik dan nog steeds op een 3de plaats maar zag een achtervolger zeer snel dichterkomen. Jammergenoeg kwam mijn concurrent rond km 18 bij mij en heb zelfs nog getracht om met hem mee te gaan. Dit duurde echter niet lang en algauw moest ik van hem lossen. Uiteindelijk de aankomst bereikt met een (ontgoochelende) tijd van 1u16min.32sec. Ik haalde toch nog een 4de plaats maar daarmee val je jammergenoeg net buiten de prijzen.
Als ik op voorhand geweten had dat het om De Bergé Bart (winnaar) ging en Cauwels Kris dan had ik in het begin van de wedstrijd zeker niet zo stom geweest om met die mannen 5 km mee te gaan. Dit heeft mijn wedstrijd dusdanig verkloot dat ik daardoor mijn 3de plaats moeten afstaan heb. Maar ja, het is altijd gemakkelijk om het achteraf uit te leggen... Eigen schuld dikke bult.
Tijdens dit schrijven heb ik ondertussen ne serieuzen biefstuk mee frieten gegeten en het heeft verdomme gesmaakt. Normaalgezien ga ik morgenvroeg een uurke loslopen in Grijsloke. We zullen wel zien want voor het moment voelen mijn benen aan alsof er een olifant op gezeten heeft. Groetjes en op naar de volgende wedstrijd. Tsjakkaa!!!
PS: Zodra de foto's op het net verschijnen zal ik er op mijn blog een paar plaatsen.
Gisterenavond na het werk de sportzak gemaakt en met vaderlief, mijn broer en Ignace Bekaert richting Roucourt getrokken om daar nog eens vollen bak te gaan over een wedstrijd van een kleine 10 km. Bij de opwarming had ik aldoor dat het vandaag zware paté ging zijn. Met snelle mannen als Cédric Cannoot, Antonino Domina, Istace José, François Clais... wist ik dat er vandaag serieus ging doorgelopen worden. Omstreeks 19u45 min werd het startschot gegeven en van in de beginfase ging het er al serieus snel aan toe.
Hoedanook na een 2-tal km werd reeds een serieuze schifting gevoerd en met z'n vieren bleven we nog over. Met Cannoot, Istace, Antonino en mezelf gingen we onderling uitmaken wie vandaag de sterkste was. Na enkele speldeprikken van mijn concurrenten die ik gemakkelijk de baas kon bleven we toch tesamen tot rond een 5-tal km. Uiteindelijk was het José Istace (winnaar in Rumillies vorige zaterdag) die eigenlijk voor de eerste echte démarrage zorgde. Ik besloot onmiddellijk hem te volgen en me in zijn wiel vast te bijten. Ik kan jullie verzekeren dat tussen km6 en km 7 serieus doorgelopen werd. Toen ik achter me keek zag ik dat onze 2 andere kompanen gelost waren.
Nu kwam het erop aan om zo lang mogelijk mee te gaan en geen inzinking te krijgen. Gelukkig vertraagde het tempo iets rond km 8 en kon ik efkes recupereren. Bij het ingaan van de laatste km waren we nog steeds met z'n 2. Die laatste km was de zwaarste van de wedstrijd omdat de aankomst bovenaan het dorpje Roucourt was. Istace (heer en meester in stevig klimwerk) begon als een wervelwind te klimmen. Ik heb nog heel even kunnen aanklampen maar de volgende démarrage van mijn metgezel deed me de das om. Hoedanook mijn 2de plaats was binnen en ik was 1ste van mijn categorie aangezien den Istace veteraan is.
Ik heb mijn 9,820 km gelopen in een tijd van 32min27sec. (3.18 min/km) ofwel 18,150 km/u. Dik tevreden uiteraard. Mijn form is er nog steeds en hopelijk blijft die nog een tijdje bij mij.
Over 2 dagen is er de 20 km van Kluisbergen en aangezien ik van Kluisbergen afkomstig ben hoop ik alvast op een uitstekende prestatie. Aan de conditie zal het alleszins niet liggen. Salut en de kost.
Na mijn overwinning van vrijdagavond in Harelbeke besloot ik om de dag nadien naar Rumillies te trekken om daar nog een wedstrijdje mee te pikken van het Acrho-criterium. Het zonnetje schijn en het was eigenlijk al lekker warm. Ik ben mij gaan opwarmen met de Ludo en algauw ondervond ik dat mijn benen niet gerecupereerd waren van de avond ervoor. Maar toch plaatste ik me op de eerste rij tijdens de start want ik wou het toch proberen om er toch nog een goede wedstrijd van te maken.
Het startschot werd gegeven en de 1ste km passeerde ik aan 3min20sec. Dit is dan ook het enigste wapenfeit dat ik jullie kan meegeven van mijn wedstrijd. De benen voelden echt vermoeid aan en dus ook de moeite niet om te forceren. Na 3km moest ik al een serieus gat laten met de Ludo en andere concurrenten.
Over het verdere verloop van de wedstrijd kan ik kort zijn. Het was een echt calvarietochtje. Hoe verder we vorderden hoe slechter het ging. De ene na de andere haalde me in en had geen enkele reactie meer in huis. Na 11,2 km afzien en hard labeur eindigde ik op een 34ste plaats in een tijd van 44min.52 sec. (15,1 km/u). Op zich is dit natuurlijk niet echt slecht maar ik kan natuurlijk veel beter. Ik moet toegeven dat mijn inspanningen van de avond ervoor toch serieus zijn tol hebben geëist.
De dag nadien ben ik gaan trainen in Grijsloke om er een duurloopje van 1u30min te doen maar wel zeer op het gemak. Op dit eigenste moment dat ik dit verslag zit te typen heb ik juist een uurke weest trainen met den Ignace en de Joost. De beentjes zij gelukkig weer volledig hersteld en klaar om er in Roucourt woensdagavond eens stevig in te vliegen. Groetjes.
Vanavond ben ik naar Bavikhove afgezakt om eens te zien of ik mijn goede form kon bevestigen. In tegenstelling tot de wedstrijden in Wallonië stond er deze keer een relatief vlak parcour op het programma. De juniors moesten 1 ronde afleggen van 3,5 km, de vrouwen 2 rondes (7 km) en de rest van het peleton 3 ronden (10,5 km). Om 20 u gestart en meteen werd er al goed doorgelopen. Ik voelde dat de benen goed waren en algauw hadden Ludovic en ik een gaatje op de rest van het peleton.
Wat me wel motiveerde die eerste ronde was dat er nl. een tiental meter voor ons een junior liep die uiteraard maar 1 ronde moest afleggen en dus het hazepad verkoos. Ik zag na een 2-tal km dat hij het moeilijk begon te krijgen en algauw hadden Ludovic en ik hem bijgebeend. Toen we erbij waren voelde ik dat het tempo naar beneden zakte en daar had ik dus vandaag geen zin in.
Algauw nam ik het commando over en na de passage van de 1ste ronde schoot ik nog alleen over. Nochthans had ik in gedachten om Ludovic bij aanvang van de 2de ronde weer bij te laten komen maar daar waren de benen te goed voor.
In de 2de ronde ben ik dan een vrij strak tempo blijven aanhouden tot aan de aankomst. Ondertussen was de kloof reeds geslagen en heb ik dan nog 2 rondes moederziel alleen gelopen (iets wat ik niet graag doe). Aangezien ik nooit een uurwerk draag tijdens wedstrijden had ik er geen idee van hoe snel ik liep en welke tijd ik zou halen.
Met mijn derde overwinning van het seizoen was ik reeds dik tevreden maar toen ik de resultaten zag was ik nog tevredenernerner... Ik liep mijn 10,5 km in 34min53sec. en haalde dus een snelheid van 18,060 km/u. Ludovic Vanlede eindigde knap 2de met een tijd van 35min.44sec (17,631 km/u). Van een progressie gesproken. Om hem de dag van vandaag te verslaan moet je goeie papieren hebben anders heb je het aan je kl...
Conclusie: Momenteel zit ik in bloedvorm en hopelijk kan ik dit nog een tijdje aan houden.
Morgen staat er een wedstrijd van het Acrho-criterium op het programma maar of dit ook zo schitterend zal zijn als deze avond dat betwijfel ik sterk. We zien wel hoe de benen morgen reageren. Ik laat nog iets weten. Slaapwel.
Vandaag samen met Dieter Vandewalle op de piste in Zwevegem getraind. We hebben eerst 4 x 200m gedaan telkens rond de 33 à 34 sec. Daartussen was er telkens 200 meter tussen om een beetje op positieven te komen. Vervolgens hebben we de gaskraan eens volledig opengedraaid want de bedoeling was dat we 1000 m gingen lopen in 2min.50sec.
Dieter gaf het verschroeiende tempo aan, en ik bleef zolang mogelijk in zijn wiel zitten. De laatste 100 m was enorm afzien, maar ik haalde toch een mooie tijd van 2min47sec. Als afsluiter nog 3x200 meter in telkens 33 sec. en het zat er op. Daarna heb ik nog een tijdje losgelopen zodat ik in totaal 1u5min heb getraind.
Morgen rustdag want vrijdagavond staat de bodyfit op het programma. Groetjes en tot dan.
Met de wedstrijd "les 5 rocs" op het programma stond er vorige zaterdag een zware wedstrijd op het programma. Collega-lopers die deze wedstrijd reeds meegedaan hebben kunnen dit zeker beamen.
Maar ik voelde me goed van voor de start omdat de weersomstandigheden voor mijn geval optimaal waren. Wat lichte motregen en vooral de wind die deze keer geen spelbreker zou zijn zag ik het goed zitten om deze wedstrijd aan te vangen. Zoals gewoonte werd omstreeks 15u het startschot gegeven. De eerste km werd het tempo bepaald door Vincent Bonnier en besloot rustig met hem mee te gaan. Vanaf de 2de km ging het al bergop en al vlug scheidde zich een groepje van 4 man af. Daye, een zekere D' Haveng, Istace José en mezelf uiteraard. Het tempo lag vrij hoog maar mijn benen voelden super aan.
Rond km 3 kreeg Daye het moeilijk en moest lossen. Op dit zelfde moment plaatste D'Harveng een versnelling en weg was hij... Het had totaal geen zin mee te gaan want hij was duidelijk 2 klassen te sterk. Zo hebben we met z'n 2 de wedstrijd verder gelopen. Op de vlakke stukken bepaalde ik het tempo. Ik ondervond zelfs dat mijn kompaan (Istace) het zelfs af en toe moeilijk kreeg om te volgen . Toen wist ik dat ik goed bezig was want je moet weten dat Istace José niet zomaar de eerste de beste is. Twee jaar geleden werd hij 5de in Grijsloke op de 10 mijl en vorig jaar won hij de lastigste wedstrijd van het Achro-criterium in Thimougies.
Enfin om verder te gaan... We bleven tesamen tot aan de voet van de zwaarste beklimming van de dag (circa 8ste km). Aan de voet van de beklimming wist ik dat ik serieus op mijn tanden ging moeten bijten om hem te kunnen volgen. Ik heb me in zijn wiel gezet en ben met hem eveneens boven aangekomen. Maar toen ik boven was moest ik eventjes kunnen bijkomen terwijl mijn concurrent daar anders over dacht.
Als een bezetene stormde hij naar beneden terwijl ik het toch iets langzamer deed omdat het zeer gevaarlijk was om je voeten te verzwikken. Hijzelf had al een gaatje van een 20-tal meter en ik probeerde aansluiting te vinden rond km 9. Met nog 2km te gaan tot de aankomst moest het nog mogelijk zijn om terug tot bij hem te komen. De laatste 2 km moesten we langs de Schelde lopen tot aan de aankomst maar helaas zat de aansluiting er niet meer bij.
Hij hield het tempo danig hoog dat ik mijn meerdere in hem moest erkennen. Ondertussen was de 3de plaats veiliggesteld want achter mij was er de grote leegte.
Resultaat: 11km in 37min.21sec. snelheid: 17,670 km/u en een mooie 3de plaats.
Dik tevreden want op zo'n parcour is dit niet van de poes. Volgende week loop ik de bodyfitrun in Bavikhove en daar wil ik dan ook bevestigen. Groetjes en tot gauw.
Ja... 't was weer van dadde. Zaterdag aangekomen in Vezon en tesamen met Dieter Vandewalle opgewarmd. Er stond weer een stevige bries maar gelukkig waren andere weerelementen ons beter gezind. Voor de start was ik niet echt nerveus omdat ik zoiets had van we zien wel waar we gaan uitkomen. Om 15 u start en weg waren we...
De 1st km ging het al behoorlijk snel. Ik had niet anders verwacht want met een Daye, Demaret, Cannoot, Ludo (vlugge starter ) en niet te vergeten Vandewalle Dieter en Vincent Bonnier zaten we direct met een pak vlugge mannen vooraan. Daye vond het weer eens nodig om de boel aan stukken te trekken en had Demaret aan zijn been. Wij volgden met ons groepje op een handvol seconden. In de beginfase van de wedstrijd voelde ik me tamelijk goed en besloot tussen km2 en 3 eens een cartouche te verschieten.
Ik zag dat Ludo het moeilijk had alsook de anderen maar ik heb wijselijk besloten de benen stil te houden want ik voelde ook wel bij mezelf dat ik een beetje overmoedig geweest was. Rond km 3 hebben we Demaret ingehaald en was Daye ondertussen aan het slenteren om zo verder de wedstrijd uit te maken. Ondertussen was Dieter Vandewalle al gaan vliegen maar was nog vergezeld van een zekere duatleet Alexis C. Ondertussen hadden we zelf een groepje gevormd met Cannoot en Vincent Bonnier.
Aangezien we het eerste deel van de wedstrijd de wind in de rug hadden bleef ik fors het tempo bepalen in de groep want ik verwachtte in het tweede deel een serieuze tegenwind. Zo kon ik een kloofje slaan met de Ludo want ik weet dat ik het anders lastig zou krijgen om met hem tegen wind naar de finish te gaan.
Rond km 6 begonnen we te lopen richting aankomst en zoals mijn gedacht deed vermoeden was het vanaf dan beuken tegen de wind. Gelukkig heeft Cédric Cannoot het grootste deel van het werk opgeknapt zodat ik me enigszins wat kon wegsteken. Bij het passeren van de 8ste km versnelde Cannoot even, en dat was genoeg om nog met z'n 2 over te blijven van ons groepje. Ondertussen was Dieter Vandewalle alleen op weg naar de overwinning en moest ik sprinten voor een 3e plaats. Echter 500m voor de aankomst plaatste Cannoot een verschroeiende versnelling die bij mij ook eveneens de das omdeed.
Al bij al een 4de plaats in een tijd van 35min35sec. (17,2km/u). Proficiat aan Dieter voor zijn mooie overwinning. Hopelijk blijft het zo verder gaan en heb ik dit jaar nog enkele knalprestatie's in de benen. Groetjes. Den Dimi.
Hallo. Ben er wat laat mee deze week maar vorige zaterdag stond er de halve marathon van Velaines op het programma. Zoals te zien op Joost Dewaele zijn blog kan ik je verzekeren dat het parcour niet van de poes is. Kwam er nog eens bij dat een venijnige wind spelbreker ging zijn om een deftige tijd te lopen. Het startschot werd gegeven en algauw snelden 2 lopers (Demaret en Daye) als een pijl uit een boog weg. Dit was voor mij echter veel te snel op zo'n lange afstand. Na enkele km hadden we zelf een goed groepje gevormd met mezelf, Vanlede, Duvivier, Rasschaert en een zekere Vanlancker. Na een 5-tal km begon Eddy Rasschaert ( de pater) te versnellen en ik besloot wijselijk om te passen. Ik wist dat ik anders een vogel voor de kat zou zijn als ik dan zou moeten lossen. Maar na een 8-tal km ontstond er een kloofje in onze groep. Het duo Duvivier & Vanlede moest een tiental seconden prijsgeven op Vanlancker en mezelf. Maar door de wind kon ik jammergenoeg de kloof niet groter maken. Het moet gezegd, mijn 2 achtervolgers liepen beresterk en algauw kwam alles weer vlug samen. Ondertussen hadden we rond km 11, Grégory Demaret teruggepakt zodat we rond de 13de km met een groepje van 5 man liepen. Het bleef eerst even rustig maar rond km 15 besloot Demaret er toch nog maar eens een pattat op te geven en versnelde. Hij had gauw een kloofje van een 20-tal meter maar toen was zijn bobijntje op. Blijkbaar moet hij zich toch misrekend hebben met die vervelende tegenwind.
Zodoende kwam alles weer samen rond km 17. Dat was het begin van een forse beklimming die we moesten overbruggen. Ludovic en ik controleerden het tempo en jawel, 2 van onze kompanen moesten een gaatje laten. Bovenaan de top waren we nog met 3 man die streden voor een podiumplaats.
Nog 2 km te gaan en ik probeerde te versnellen en ik zag dat Ludo het moeilijk kreeg. Maar achter mijn versnelling zat niet veel poer meer en algauw waren we weer met drie. Ik speculeerde nog op mijn sprint maar een paar honderd meter voor de finish ondervond ik algauw dat mijn kompanen nog dat ietsje meer jus in de benen hadden. Ik werd dus vijfde met een tijd van 1u14min.21sec. Al bij al dik tevreden. Proficiat aan Duvivier en de Ludo want ze hebben een dijk van een wedstrijd gelopen.
De pater werd verdiende winnaar met een tijd van 1u13min21sec. Ik heb dus een veldslag verloren maar bijlange de oorlog niet.
Ondanks mijn knieperikkelen begin van de week ben ik gisteren toch afgezakt naar Doornik om er een flinke pattat op te geven. De avond ervoor nog een vijftigtal minuutjes gelopen om te zien of mijn knie voldoende hersteld was. Alles in orde en dat gaf me vertrouwen om er hopelijk een goede wedstrijd van te maken. Eerst een drietal km losgelopen op het parcour en algauw ondervond ik dat die vervelende wind weereens spelbreker ging zijn.
De start werd om 15u gegeven en weg waren we... Ik besloot om niet te snel van start te gaan en me zo een beetje weg te kunnen steken tegen wind. Den "Ludo" dacht er anders over en liep tamelijk snel van ons weg. Dit kon ik natuurlijk niet zomaar laten gebeuren en heb dan ook zo vlug mogelijk het gaatje op hem dichtgelopen. Toen ik bij hem kwam zag ik dat we eigenlijk al een mooie voorsprong opgebouwd hadden op de concurrentie. 'k Begon eigenlijk al te dromen over een derde overwinning op rij, maar dat was buiten mijn grootste concurrent Antonino Domina gerekend. Blijkbaar zat hij nog in het groepje achter ons en als een sneltrein kwam hij naar ons toe gelopen. Gelukkig wist Ludo me nog te vertellen dat hij op komst was of ik had me een bult verschoten.
Na 5km waren we dus met een kopgroepje van drie. Ik besloot wijselijk geen initiatief te nemen want ik moet eerlijk bekennen ik heb al betere dagen gehad. Ik had moeite om het tempo te volgen die Antonino ons oplegde. Maar toch heb ik de pijn verbeten en zolang mogelijk trachten in zijn spoor te blijven. Ongeveer een kleine km voor de aankomst lag er een klein, maar toch pittig hellinkje op ons te wachten. Ik wist dat hij daar zou versnellen en dat deed hij dus ook. Ik hield nog klampachtig aan tot boven maar dan viel er plots een gaatje... en dan weet men het wel. Ondertussen was Ludo ook gelost en zo eindigde ik op een 2de plaats. Eindtijd: 8,6km in 29min16sec (17,630km/u).
Eindconclusie: Tevreden met de 2de plaats maar eigenlijk moet ik beter kunnen. Over 2 jaar liep ik op hetzelfde parcour een tijd van 28min14sec. en dat is toch een heel stuk sneller. Volgende week is er de halve marathon van Velaines en mijn grootste concurrent Antonino heeft vandaag toch een serieuze indruk achter gelaten. Hopelijk heb ik volgende week een goeie dag want 't zal nodig zijn. Groetjes.
Speciaal bericht voor Joost Dewaele: Beste Joost, ik heb vandaag eens een duurloopje gedaan van 1u50min. Kwestie om het u eens te laten weten hé. Groetjes.
Hallo. Na een paar dagen kommer en kwel om niet te zeggen pure frustratie door mijn pijnlijke knie is er eindelijk terug licht aan de horizon. Mijn knie voelde vandaag al een heel stuk beter aan en natuurlijk kon ik het niet laten om na het werk de loopschoenen aan te trekken en een toertje te gaan lopen. k 'Heb wel ne knieband aangedaan om zeker te zijn en dus met goede moed vertrokken. 'k Was van plan niets te overhaasten en een 40tal minuutjes los te lopen maar ik heb dan toch een vol uur gelopen. (op het gemak weliswaar). Tijdens het lopen ben ik zogoed als pijnvrij. Ik heb juist soms nog het gevoel alsof er een blauwe plek op staat maar dan vooral als ik (raar maar waar) met de auto rijd. Hopelijk gaat het morgen nog beter en als alles goed gaat, zak ik zaterdag naar Doornik af om er een serieuze kroket op te geven. Hopelijk is alles bijna achter de rug zodat ik me weer kan toeleggen op komende wedstrijden. We zien wel. Groetjes.
Ik had er vorig jaar ook gelopen maar toen eindigde ik slechts 10de (na blessure). Dus vandaag wou ik er eens een serieuze pattat op geven. Om 20u werd het startschot gegeven. Gelukkig maar anders stond ik er nog. 
Ik blijf me er toch steeds over verbazen dat dit hier in Vlaanderen altijd zo moeilijk is om een degelijke uitslag op te maken. Ofwel de afstand niet juist, ofwel de tijden niet juist, ofwel de tijden staan er niet op.... enfin er is hier altijd wel iets om zo'n uitslag te verkloten.
De weersomstandigheden waren er ideaal voor want met een stralende zon en circa 28°c beloofde het een hels karwei te worden. Ikzelf was wat onzeker wat het ging worden want met de wedstrijd van vorig weekend in Kluisbergen en de huidige warmte zat ik niet echt vol vertrouwen.
We zien wel hoe de benen morgen reageren. Ik laat nog iets weten. Slaapwel.
. Toen wist ik dat ik goed bezig was want je moet weten dat Istace José niet zomaar de eerste de beste is. Twee jaar geleden werd hij 5de in Grijsloke op de 10 mijl en vorig jaar won hij de lastigste wedstrijd van het Achro-criterium in Thimougies.
maar dat was buiten mijn grootste concurrent Antonino Domina gerekend. Blijkbaar zat hij nog in het groepje achter ons en als een sneltrein kwam hij naar ons toe gelopen. Gelukkig wist Ludo me nog te vertellen dat hij op komst was of ik had me een bult verschoten.
