Hallo. Na een paar dagen kommer en kwel om niet te zeggen pure frustratie door mijn pijnlijke knie is er eindelijk terug licht aan de horizon. Mijn knie voelde vandaag al een heel stuk beter aan en natuurlijk kon ik het niet laten om na het werk de loopschoenen aan te trekken en een toertje te gaan lopen. k 'Heb wel ne knieband aangedaan om zeker te zijn en dus met goede moed vertrokken. 'k Was van plan niets te overhaasten en een 40tal minuutjes los te lopen maar ik heb dan toch een vol uur gelopen. (op het gemak weliswaar). Tijdens het lopen ben ik zogoed als pijnvrij. Ik heb juist soms nog het gevoel alsof er een blauwe plek op staat maar dan vooral als ik (raar maar waar) met de auto rijd. Hopelijk gaat het morgen nog beter en als alles goed gaat, zak ik zaterdag naar Doornik af om er een serieuze kroket op te geven. Hopelijk is alles bijna achter de rug zodat ik me weer kan toeleggen op komende wedstrijden. We zien wel. Groetjes.
Hallo, zondagmorgen bij het opstaan voelde ik al dat er iets niet pluis was. . Ik had namelijk pijn 5cm onder de knie meerbepaald. Ben dan toch een uurtje zeer rustig gaan lopen naar Grijsloke. Tijdens de training ondervond ik al gauw dat ik blijvende pijn had. Miljaarde het kan toch niet waar zijn!!!! Ik was van plan om gisteren een duurloop te doen van een 25-tal kilometer maar bij het opstaan ondervond ik al gauw dat het nouga-bollen ging zijn. De pijn was nog niet verdwenen dus mocht ik mijn geplande duurloopje op mijn buik schrijven. Vandaag mocht ik reeds op consultatie bij dr. Termote. Verdict: ik moet met wat vochtophoping zitten achter mijn patellapees. Vorige week heb ik mijn knie nl. verstuikt tegen een stomme kar op het werk. Blijkbaar moet het een paar dagen later uitgebroken zijn. 'k Was al verdomd blij dat het geen overbelastingsblessure is. Termote heeft er een spuit in gezet met procaïne of zoiets. Normaalgezien zou mijn probleem vlug verholpen moeten zijn en mag ik ten vroegste vrijdag aanstaande terug lopen. Als het tegen vrijdag niet verbeterd is moet ik terug op consultatie. Hopelijk blijft het bij deze paar dagen en kan die gedwongen rust me ten goede komen. In het slechtste geval (hopelijk niet) komt mijn wedstrijd in Velaines (halve marathon) in gedrang. Het is toch ook altijd wat hé. Maar enfin achter hetgeen ik vorig jaar meemaakte kan ik reeds tegen een stootje. Groetjes en loop ze (zonder mij dan toch voorlopig).
Vandaag was er geen wedstrijd van het ACHRO-criterium in Wallonië dus besloot ik mijn kans eens te wagen in Vlaanderen.. Ik twijfelde tussen een wedstrijd in Torhout of het Oostvlaamse St. Maria Oudenhove (Brakel). Ik heb dus voor de tweede optie gekozen en omstreeks 13u30 deze middag vertrokken naar Oost-Vlaanderen. Ginds aangekomen zag ik al dat het al zeker geen plat parcours zou zijn. We moesten 6 rondjes lopen om de 10,500 km te overbruggen. Om 15 u gestart en zonder te forceren vormde zich algauw een kopgroepje met mezelf erbij alsook Nico Gruloos en een zekere Hendrik De Bondt (V1). Ik ben gans de wedstrijd bij die mannen gebleven omdat het niet echt zin had om alleen de boel te forceren. Er stond een koude noordenwind en tijdens het ingaan van de 4de ronde begon het ook nog eens te regenen, hagelen, natte sneeuw... enfin de hele rotzooi over ons heen. Bij het ingaan van de laatste ronde begonnen mijn handen serieus onderkoeld te geraken. Kwam er ook nog eens bij dat ik door mijn brilglazen niet veel meer zag. Maar enfin we zaten nu in die laatste ronde en ik voelde dat ik kon aanspraak maken voor de overwinning. Ik hield voortdurend Nico Gruloos in de gaten omdat ik dacht dat hij toch mijn sterkste concurrent was van de twee. Mijn verbazing was dan ook groot dat mijn andere kompaan 500 meter voor de aankomst een démarrage plaatste en Nico niet meer kon volgen. Aangezien ik tijdens deze wedstrijd nog geen cartouche verschoten had liep ik pijlsnel het gaatje dicht op mijn kompaan om hem nadien af te troeven in een lange sprint. De laatste 300 meter tot aan de aankomst heb ik het volle pond gegeven en zo mijn tweede overwinning van dit seizoen gepakt. De warme douche erna was meer dan welkom want ik was half bevroren (vooral mijn pollekes).
Hieronder top 5 klassering:- 1ste: Delombaerde Dimitri 35min22sec., - 2de: De Bondt Hendrik 35min26sec., - 3de: Gruloos Nico 35min30sec. , - 4de: Van Breuseghem Jelle 35min59sec., - 5de: Vanlede Ludovic 36min3sec.
Ik had geen zin meer om een wedstrijdverslag van vorige week op te maken maar vandaag stond dus de 12 km van Hérinnes op het programma. Vorig jaar won ik deze wedstrijd (nadien was't gedaan door stressfractuur ) dus ik had een reputatie te verdedigen. Enkele minuten voor de start merkte ik dat ik vandaag kans maakte op de overwinning want de zware concurrentie was er niet. Tijdens de eerste 3 km van de wedstrijd ontsond algauw een kopgroepje met mezelf, Ludovic Van Lede en Danny Divivier. Ik was van plan om niets te overhaasten en bleef dus rustig bij mijn kompanen zitten. In het eerste deel van de wedstrijd stond er toch redelijk wat tegenwind en daar had ik het toch weer moeilijk mee. In het tweede deel hadden we meestal wind in de rug en dan kon ik mijn kans wagen. Tussen de 6de en 7de km moesten we een serieuze helling overbruggen en daar heb ik een eerste speldeprik uitgedeeld aan mijn concurrenten door iets sneller te gaan lopen. Toen ik bovenaan de helling was zag ik dat beiden het moeilijk hadden en een gaatje moesten laten. Met nog 5km te gaan ben ik steevast mijn zelfde tempo gelopen zonder echter te forceren. Normaalgezien had ik gedacht dat mijn kompanen terug zouden keren maar tot mijn blijde verbazing liep ik steeds verder uit.
Van km 8 tot de finish heb ik dus alleen gelopen (wat ik normaalgezien niet graag doe) en na 41min44sec. kwam ik als eerste over de eindstreep. Mijn eerste overwinning van het seizoen is een feit. Misschien kon ik wel nog rapper lopen vandaag maar waarom forceren als het ook gemakkelijk (relatief) gaat.
Achteraf was ik een tevreden mens, en de frieten hebben gesmaakt. Groetjes, den Dimi
Wij zijn nu ondertussen een 9-tal maanden verder en ik heb besloten om mijn blog verder te zetten en trachten te onderhouden. (in de mate van het mogelijke natuurlijk). Om in te pikken op vorig jaar ben ik dus blijven verder trainen zoals ik bezig was. Eind augustus had ik stillaan weer mijn oude vorm te pakken en dit bekroonde ik met een 8ste plaats in Dwars door Grijsloke op de 7km. en 2 weken later met een mooie overwinning in Templeuve van het Achro-criterium.
Half oktober liep ik nog een goeie wedstrijd in Tiegem alsook de kerstloop begin december in Waregem vond ik van mezelf een goede prestatie. Nadien was het vet serieus van de soep, want alle andere wedstrijden die ik nog liep (waaronder de kerstcorrida in Deerlijk 22ste /15km) draaiden telkens op een ontgoocheling uit. Nadien bleek dat mijn ferritinegehalte zeer laag stond. Sinds begin dit jaar ben ik dagelijks ijzertabletten gaan nemen (liggen zwaar op de maag).
Ondertussen zijn we in maart beland, en is mijn conditie weer helemaal zoals te voren. Vorige week een prachtige 3de plaats behaald na Dieter Vandewalle en Dimitri Caby. Het wedstrijdverslag van vorige week zal ik morgen plaatsen. En vanaf dan hoop ik toch wekelijks een paar bijdragen te leveren alsook een wedstrijdverslag. Groetjes.
Goedenavond. We zijn reeds maandagavond en ik heb deze avond mijn wekelijkse training er reeds opzitten. Gisteren ben ik ook nog een uurtje gaan loslopen ondanks het slechte weer. Maar ik kom nu vooral nog eens terug op zaterdagnamiddag toen om 16 u het startschot werd gegeven in Popuelles over een afstand van 11,560 km.
Het weer was in ieder geval beter dan dat ze voorspeld hadden. Ondanks we geen regen te verwerken kregen stond er toch een pittige wind. De eerste 5 km zat ik een peleton verscholen waar ik me goed voelde. Het tweede deel van de wedstrijd kreeg ik het zwaarder te verduren omdat sommige mannen uit dit groepje welleens wilden weten wat ik waard was. Met enkele stevige tempoversnellingen probeerde ik nog mijn wagentje aan te hangen, maar uiteindelijk na een goeie 9 km brak bij mij de veer. Op dat eigenste moment liep ik zo rond de 12 à 13de positie. Jammergenoeg moesten de laatste 2 km pal tegen wind aangelopen worden en dat is nu wel één van mijn zwakke punten.
Van mij mag het vriezen, sneeuwen, gieten of snikheet zijn normaalgesproken heb ik hiermee geen enkel probleem. Maar owee als er teveel wind staat. Ik weet niet hoe dit komt maar dan zie ik echt af als de beesten. Hoedanook ik heb me de laatste 2 km kranig trachten te houden en ben als 19de over de streep geraakt. Mijn tijd: 42,48 sec. gem: 16,2 km/u. (in topvorm gaan hier zeker 3 min. van af).
Moraal van het verhaal: "Ik heb nog een eind te gaan" De foto die u ziet is van zaterdag in Popuelles enkele meters voor aankomst.
Na gisteren een dagje gerust te hebben ben ik vanavond nog een 40 tal minuutjes gaan loslopen voor de wedstrijd van morgen in Popuelles. Het ging vrij goed vandaag en de benen voelden goed aan tijdens enkele versnellingen. Hopelijk zijn de benen morgen ook goed want ik zou morgen er eens een pattat op willen geven. Het is nu 5-weken geleden dat ik terug begonnen ben met serieus te trainen (na mijn stressfractuur). Hopelijk kan ik tijdens het verlof eens een week of 3 serieus doortrainen dat ik mijn oude niveau terug haal rond medio augustus begin september. Groetjes en ik laat morgen wel eens iets weten hoe ik het er vanaf gebracht heb.
Normaalgezien was ik van plan na het werk in Waregem te trainen maar ik heb toch maar voor het laatste moment het beukenhof gekozen. Daar loopt men enigszins beschut tegen de zon. Niettegenstaande was het toch behoorlijk warm en dat heb ik geweten. Komt er ook nog eens bij dat ik vandaag 12 uur gewerkt heb met resultaat dat het lopen maar een flauwe bedoening was. Ik heb me toch nog kranig kunnen houden en heb een 50-tal minuten gelopen waarbij ik na 40 min. een rustpauze genomen heb om een beetje te stretchen. Morgen zou ik willen een goed uur lopen met enkele versnellingen daarin verwerkt. Hopelijk gaat het een stuk beter dan vandaag. See you.
Jongens wat gaat de tijd toch snel. We zijn alweer de maandag gepasseerd en dat wil zeggen dat ik vandaag op mijn vertrouwde plek in Waregem ben gaan trainen. Gisterenochtend heb ik nog een uurtje op een gezapig tempo weest gaan lopen in het Beukenhof. Vandaag lag het tempo uiteraard een stuk hoger. Ik heb vandaag alweer een uur training in de benen. Deze laatste voelden trouwens tamelijk goed aan. Nochthans had ik dit niet verwacht na de zware wedstrijd van zaterdag.
Persoonlijk denk ik dat mijn stressfractuur verleden tijd is. Toch is het nog altijd met een bang hartje afwachten of ik na de training geen pijn voel. Maar voorlopig gaat alles goed en de form begint stelselmatig te verbeteren. Morgenavond na het werk weer training in Waregem. 'k Vraag me wel af of het dan zo lekker zal lopen want ik moet morgenvroeg om 5 u op het werk zijn. (drukdrukdruk) We zien wel. Groetjes.
Hier ben ik reeds terug voor de 2x vandaag. Deze namiddag werd om 16u het startschot gegeven in Thimougies. Deze gaat over een afstand van 13,6 km. Deze wedstrijd kam men vergelijken met Dwars door Grijsloke alhoewel het parcours in Thimougies nog zwaarder is. Ikzelf stond wat nerveus aan de start omdat ik er geen gedacht van had waar ik zou eindigen. Eindelijk... we kunnen vertrekken. De 1ste km gaat bergaf en ik wist dat ik me hieraan niet mocht laten vangen.
Na die 1ste km is het gemakkelijkste van het parcours gedaan en gaan we beginnen aan een portie stevig klimwerk. Ik zag Ignace Bekaert een twintagtal meter voor mij uit lopen en ben er meteen naar toegegaan. Van km 2 tot km 11 zaten we samen in een vrij grote groep met een vijftiental concurrenten. In topconditie heb ik van die mannen geen last maar vandaag was dit wel even anders.
Ik ondervond aan mezelf dat het tempo nog een ietsiepietse te hoog lag voor mij en dat ondervond ik vooral (raar maar waar) in het afdalen. Het geluk stond wel aan mijn zijde op gebied van het weer. Wanneer men vollop tegen wind liep, vertraagde het tempo van de groep zodoende ik er me telkens weer kon bij aansluiten. Maar naarmate de wedstrijd vorderde kreeg ik het steeds moeilijker.
Maar ik hield vol en mijn veertje brak pas aan km 12 (laatste helling voor aankomst). Daar moest ik die omvangrijke groep laten gaan, alsook mijn goede vriend Bekaert Ignace. Na aankomst was ik toch zeer tevreden met hetgene ik vandaag gepresteerd heb. Ik ben uiteindelijk 22ste geworden met een tijd van 52 min. 34 sec. (15,52 km/u)
Vorig jaar toen ik in form was liep ik daar een tijd van 52 min. 19 sec en haalde een zevende plaats. Ik moet wel toegeven dat het vorig jaar verschroeiend heet was (ci. 30°c). Maar toch ben ik een tevreden mens. Ik voel dat ik steeds beter en beter wordt. Als beloning heb ik me natuurlijk getrakteerd op ne lekkere zak frieten mee mayonaise.
Deze namiddag is er de zware wedstrijd in Thimougies (Achro-criterium) over een afstand van 13,6 km. Wie in deze wedstrijd te snel start betaalt de rekeningt cash. Gelukkig zijn de weersomstandigheden een stuk gunstiger dan vorige edities (verschroeiend heet). Op dit moment heb ik er geen gedacht van hoe goed ik zal zijn deze middag. Persoonlijk is het een parcour die me niet zo goed ligt.
Hoedanook vanavond volgt een uitgebreid verslag van hoe ik het er vanaf gebracht heb. En nu ga ik eten. De foto linksboven is van vorig jaar in Thimougies (ikzelf in het wit).
Heb vandaag 1 uur gelopen op de weg met mijn goede vriend Joost Dewaele. We zijn gestart in het beukenhof in Vichte en zijn dan langs binnenwegen naar Ingooigem gelopen en zo weer terug naar Vichte. Ik heb ondervonden dat ik nog steeds last ondervindt van de warmte. Normaalgezien kan ik de warmte tamelijk verdragen maar vandaag had ik het toch bijzonder lastig. De benen voelden maar slapjes aan. Waarschijnlijk is dit te wijten aan mijn lange training van gisteren. Ik vraag me soms af of ik dit jaar nog een wedstrijd zal kunnen lopen met een gemiddelde tussen 3min20/km en 3min25/km. Na een blessure kom je pas tot het besef dat trainen alles is om het onderste uit de kan te halen. Je hebt altijd van die mensen die zeggen dat ze zonder training gemakkellijk 3min30/km kunnen lopen maar daar geloof ik dus geen bal van! In ieder geval wat mij betreft zal ik nog enkele weken/maanden mogen trainen om mijn oude niveau terug te vinden. Hopelijk ben ik nu verlost de komende jaren van blessures zodat ik mezelf nog eens kan overtreffen. I'll be back!!!
Deze avond zo maar eventjes 1 u 15 min. gelopen . Na twintig minuten op een gezapig tempo heb ik dan enkele tempoversnellingen gedaan. Het kwam erop neer dat ik 8 x 30 sec. de gaskraan eens mocht openzetten met daartussen telkens 1 minuut aan een zeer rustig tempo. 'k Moet zeggen dat ik me toch al een heel stuk fitter voel dan over 3 weken toen ik men eerste looppasjes zette na mijn blessure. Zaterdag loop ik een wedstrijd in Thimougies (13,6 km). Het is een zeer lastige wedstrijd over een zeer heuvelig parcours. We zien wel hoe ik het er vanaf breng. Ik rond nu af want mijn dochter heeft een huilbui (vrouwen hé).
Deze avond zo maar eventjes 1 u 15 min. gelopen . Na twintig minuten op een gezapig tempo heb ik dan enkele tempoversnellingen gedaan. Het kwam erop neer dat ik 8 x 30 sec. de gaskraan eens mocht openzetten met daartussen telkens 1 minuut aan een zeer rustig tempo. 'k Moet zeggen dat ik me toch al een heel stuk fitter voel dan over 3 weken toen ik men eerste looppasjes zette na mijn blessure. Zaterdag loop ik een wedstrijd in Thimougies (13,6 km). Het is een zeer lastige wedstrijd over een zeer heuvelig parcours. We zien wel hoe ik het er vanaf breng. Ik rond nu af want mijn dochter heeft een huilbui (vrouwen hé).
Na het werk vlug de auto in om tijdig aanwezig te zijn bij de loopvrienden. Vandaag dus in Waregem gelopen rond de oefenterreinen van voetbalploeg Zulte-Waregem. Ik heb een duurloopje gedaan van 1 uur. 'k Moet wel zeggen dat het toch tamelijk warm was en ik toch menig zweetdruppels achtergelaten heb.
Je moet namelijk weten dat mijn loopvrienden niet van de minste zijn. Met de tweelingzusjes Els en Sylvie Verthé, Pedro Dujardin, Frederic Vandenheede, Joost Dewaele, Bart Verkaemer, Ignace Bekaert e.a. kan ik je verzekeren dat zo'n duurloopje van een uur geen lachertje is. Zeker niet als de form nog verre van optimaal is.
Hoedanook heb ik vandaag lekker gelopen alsook de pijn in mijn scheenbeen heb ik niet meer gevoeld. Hopelijk blijft dit in de toekomst zo en zijn alle problemen en ongemakken nu van de baan zodat ik stilletjesaan terug mag beginnen denken aan stevige intervaltrainingen op de piste in Zwevegem. I'll be back.
Vandaag de grote verkiezingsdag. Niet dat het me echt interesseert maar men moet toch plichtsbewust wat bolletjes rood gaan kleuren. Komt er nog bij dat vrouwtjelief moet werken vandaag en ik dus 2x kan gaan stemmen. Wat het lopen betreft zal er vandaag niet getraind worden. Ik heb namelijk een beetje last aan mijn scheenbeen op de plaats van mijn stressfractuur. Waarschijnlijk komt dit door de wedstrijd van vrijdagavond in Harelbeke. 'k Ben daar toch tamelijk diep gegaan om een gemiddelde van 16,2km/u te halen. Daarmee komt nogmaals het besef dat wanneer je 8 weken niet hebt gelopen je basisconditie er nog is, maar je snelheid volledig verdwenen. Niet dat ik pannikeer maar ondertussen ben ik wel tot het besef gekomen dat men veel moeilijker in form geraakt dan eruit. Hoedanook vandaag nog een dagje rust en morgen na het werk ga ik terug trainen in Waregem. Saluukes en nog een prettig weekeinde.
Ik ben dus Delombaerde Dimitri, 30 jaar en woonachtig te Vichte. Ben reeds 7 jaar gehuwd met echtgenote Fréderique en heb reeds een dochtertje Emilie van 1,9 jaar oud. Als kind ging ik iedere zondag met mijn vader naar loopclub Grijsloke om er mijn eerste kilometers af te malen. Ik kon me aardig uit de slag trekken bij het lopen maar toen ik in mijn apejaren kwam (16 jaar), begon ik meer interesse te tonen voor het vrouwelijke geslacht alsook uitgaan.
In het jaar dat ik in het huwelijk ben getreden (september 2000) ben ik stillaan terug beginnen lopen. Tijdens mijn uitgangsleven heb ik jammergenoeg leren roken en leefde ik toch tamelijk ongezond. Ik kan julllie verzekeren dat mijn eerste looppasjes een ware marteling waren voor de longen.
We zijn nu 7 jaar verder en ik loop nog steeds, en veel fanatieker dan in het begin. Daardoor heb ik jammergenoeg dit voorjaar een stressfractuur opgelopen die me 8 weken buitenspel zette. Vandaag deze dag is het reeds mijn 3de week dat ik terug train (5x per week). Gisterenavond heb ik in Harelbeke een wedstrijd gelopen. Ik werd 10de in een tijd van 41min43sec. over een afstand van 11 km. Na de wedstrijd was ik zeer tevreden over mijn prestatie en hoop dat de conditie de komende weken in stijgende lijn zal wederkeren.
We moesten 6 rondjes lopen om de 10,500 km te overbruggen. Om 15 u gestart en zonder te forceren vormde zich algauw een kopgroepje met mezelf erbij alsook Nico Gruloos en een zekere Hendrik De Bondt (V1). Ik ben gans de wedstrijd bij die mannen gebleven omdat het niet echt zin had om alleen de boel te forceren. Er stond een koude noordenwind en tijdens het ingaan van de 4de ronde begon het ook nog eens te regenen, hagelen, natte sneeuw... enfin de hele rotzooi over ons heen.
De laatste 300 meter tot aan de aankomst heb ik het volle pond gegeven en zo mijn tweede overwinning van dit seizoen gepakt. De warme douche erna was meer dan welkom want ik was half bevroren (vooral mijn pollekes).
Enkele minuten voor de start merkte ik dat ik vandaag kans maakte op de overwinning want de zware concurrentie was er niet. Tijdens de eerste 3 km van de wedstrijd ontsond algauw een kopgroepje met mezelf, Ludovic Van Lede en Danny Divivier. Ik was van plan om niets te overhaasten en bleef dus rustig bij mijn kompanen zitten. In het eerste deel van de wedstrijd stond er toch redelijk wat tegenwind en daar had ik het toch weer moeilijk mee.
