Ik ben Vina
Ik ben een vrouw en woon in Asse (België) en mijn beroep is Gedragstherapeut voor honden - trainer.
Ik ben geboren op 18/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Ik ben een fervent voorstander van positief trainen omdat belonen beter werk dan straffen
de hondjes
Vragen en weetjes over honden
03-01-2014
Gaat hij mee?
Gaat hij mee?
Honden zijn dol op wandelen. Dat is vaak de enige afwisseling in een doorgaans saai hondenleven.
Als je de lijn uithaalt gaat hij echt uit de bol.
Maar dat is ooit anders geweest
Iedereen die een hond in huis heeft herinnert zich vast nog wel dat de eerste wandelingen met het kleine beestje niet echt een feest waren.
Halsband aan en de pup zet zich neer en begint zich te krabben. Lijn eraan en hij verzet geen centimeter meer. Je moet hem van de drempel tillen of door het tuinhek sleuren.
Veel kersverse baasjes snappen er niks van: je neemt toch een hond om mee te wandelen? alle honden worden toch gek als ze mee mogen?
Bekijk het eens door de ogen van zon pupje van 8 weken.
Net een nieuw territorium: je huis en je tuin. Hij is er al een beetje aan gewend en nu wil je met hem de straat op! Elke straat ruikt naar honderden plasjes van andere honden. Voor jouw klein beestje is dat een signaal met een rood knipperlicht: ik kom nu op het territorium van een gigantisch grote roedel. Die komen straks vast ergens opduiken en dan ben ik de klos.
Het duurt een tijdje eer je nieuwe huisgenoot doorheeft dat dat allemaal wel best meevalt en dat wandelen een leuke afwisseling met een hoop aandacht is.
Je kan het de kleine wat makkelijker maken door hem bij de eerste wandeling gewoon op de arm te nemen. Daar voelt hij zich vast een pak veiliger en merkt hij dat er geen horden vreemde honden op hem af komen.
Een volgende keer neem je hem op de arm en stapt een paar honderd meter weg. Daar zet je de pup op de grond en stap je weer naar huis toe. Dat zal een stuk vlotter gaan: hij ruikt zijn thuis en zal heel enthousiast meestappen. Blijft hij toch zitten: loop dan achterwaards en nodig hem uit om mee te komen.
Na een week zie je al hoe hij gaat kwispelen als je de lijn uithaalt en met een paar maand wordt hij gek bij de kreet: gaat hij mee?
Honden maken van nature geen onderscheid
tussen goed en fout. Het onderscheid dat wij op dat punt maken zegt hen niks.
In tegendeel. Wat wij goed vinden is voor de hond vaak saai, vervelend en
totaal zinloos.
Zij maken wèl onderscheid tussen gedrag dat
hen iets opbrengt en gedrag dat niks opbrengt.
Gedrag waarvoor ze aandacht krijgen wordt
herhaald, om de aandacht.
Als je de tafel dekt en de hond gaat er in een
onbewaakt moment met een eind worst vandoor, dan is dat in zijn ogen een goede
actie: het brengt hem een lekkere hap op.
Maak je je boos, dan maakt dat niks meer
uit. De beloning heeft hij alvast gehad.
Of we nu kinderen opvoeden of honden, we
gaan op precies dezelfde manier om met gedrag.
Als ze rustig zijn vinden we dat normaal en
geven maar zelden commentaar. Maar doen ze iets fout dan gaan we meteen
duidelijk maken dat dat niet kan.
Als je een hond
in huis haalt loopt het vaak al meteen in het eerste uur fout.
Een gezin met
een paar kinderen haalt een pupje in huis. Dat is een feest. Het beestje raakt
nauwelijks de grond en gaat van schoot naar schoot: mag ik hem nu eens?.
Natuurlijk denkt dat kleine beestje dat hij, zonder een poot uit te steken
meteen de koning in huis is.
Na een uurtje
vinden de ouders dat het beestje aan wat rust toe is en het wordt in zijn
mandje gezet. Als het wakker wordt gaat het aarzelend op verkenning, maar eerst
een plas en dan eens proeven hoe die stoelpoot smaakt
Mama, hij
heeft een plas gedaan en hij bijt in de stoelen!
Zegt mama
streng we gaan hem wel meteen leren dat dit niet kan.
Max, Foei! Dat
mag niet!.
En wat heeft
Max in zijn eerste 2 uurtjes geleerd?
Max heeft
geleerd dat het allemaal om hem draait. Dat je, als de aandacht even weg is,
best een plas kan doen op het tapijt of de poten van een stoel aanpakken: zo
heb je meteen weer alle aandacht. Hij heeft zeker niet geleerd om zindelijk te
worden en het meubilair met rust te laten.
Als hier een
pupje intern komt, dan komt dat het huis niet in eer het buiten een plasje
heeft gemaakt. Dat levert hem meteen een eerste complimentje èn een beloning
op.
Binnen wordt
het eerst in een kamerkennel gezet. Zo krijgt het rustig de tijd om aan de
nieuwe omgeving met vreemde geuren en geluiden te wennen. We blijven wel dicht
bij en leggen ook een warmwaterkruik in een handdoek bij hem. Meestal slaapt
zon pup vrij snel in. Zo kan hij alvast de eerste indrukken van de reis en de
nieuwe omgeving verwerken. Dan gaat hij weer naar buiten voor een plas en dan
kan hij vrij rondlopen.
In de eerste
dagen zit de pup in de kennel als niemand op hem kan passen: dat zou je ook met
en baby van 10 maanden doen: voor zijn eigen veiligheid en voor je kwetsbare
spullen.
Als je je er
dan ook op toelegt om hem vooral aandacht te geven als hij zich goed gedraagt
(en dus alle fout gedrag in de mate van het mogelijke negeert) dan ben je al
een heel eind op de goede weg.