De Helaasheid der dingen
Inhoud blog
  • Een nonkel voor dat kind en beoordeling
  • H10: Voer voor etnologen
  • Recensie van de helaasheid der dingen
  • H9: De opvolging is verzekerd
  • H8: De geneze

    Zoeken in blog


    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     


    De helaasheid der dingen
    26-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een nonkel voor dat kind en beoordeling
    Hierbij mijn samenvatting van het laatste hoofdstuk van de helaasheid der dingen. Ik heb het boek met veel plezier gelezen en ik moet zeggen dat ik het wel een beetje jammer vind dat het boek al uit is. Natuurlijk is er ook nog de film. Ik kan alleen maar hopen dat de film het niveau van het boek kan evenaren. Ik zal alvast de film zeker nog eens bekijken en ik raad jullie allemaal aan om hetzelfde te doen!

    Dimitri keert in het laatste hoofdstuk met zijn zoontje terug naar Reetveerdegem, zijn geboortedorp. Hij brengt zijn Joeri terug naar zijn mama. En eigenlijk vindt Dimitri het helemaal niet zo erg dat hij zijn zoontje voor een tijd weer zal moeten missen. Hij heeft zijn zoon wel graag en is wel blij als hij bij hem is maar hem echt missen? Nee, dat doet hij niet. Op de terugweg beslist Dimitri even langs te gaan bij zijn nonkels. Aangekomen in het café willen zijn nonkels dat Dimitri wat drinkt, maar dat wil hij niet, stel je voor dat Joeri zijn mama de drank zou ruiken. Joeri wil op de gokkast spelen maar dat mag hij niet van zijn papa, hij weet immers wat een ellende zijn toestel veroorzaakt. Zijn nonkel ziet er het kwaad niet van in en geeft hem wat geld. Joeri wint maar liefst 1500EUR aan de machine. Joeri krijgt onderweg nog een dvd van Bambi, als beloning. Op weg moet Joeri "zeiken".

    'Papa?'
    'Ja jongen?'
    'Ik moet zeiken.'
    'Wat zeg je?'
    'Ik moet zeiken.'
    'Je bedoelt dat je moet plassen. Pipi doen.'
    'Ja, papa.'



    26-11-2009, 20:21 geschreven door Niek  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    25-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.H10: Voer voor etnologen
    In dit hoofdstuk gaat het vooral over Dimitri zijn inmiddels dement geworden grootmoeder die hij af en toe bezoekt in het bejaardentehuis. Marieken, een mongooltje komt altijd bij hem en zijn grootmoeder zitten wat Dimitri niet zo tof vindt. Ondertussen kan Dimitri geen zinvolle gesprekken meer doen met zijn grootmoeder, ze is alle verbanden met de werkelijkheid al kwijt. Op een dag belt een van zijn nonkels hem op met de vraag of hij niet wilt meedoen aan een wetenschappelijk project om alle dronkemansliedjes op band te krijgen. Dimitri ziet dat niet zitten want hij is alle teksten van die liedjes er vergeten en hij vindt het eigenlijk maar in nuttelijk project. Uiteindelijk komen zijn nonkels op het idee om aan hun grootmoeder te vragen of zei de liedjes niet kan inzingen.
    De nonkels gaan wat later naar het bejaardentehuis waar de wetenschappers alles klaar hebben gezet om op te nemen. De pogingen blijken niet vruchtbaar te zijn en ze beslissen dan maar bier te drinken, misschien komt het dan wel vanzelf. Ook dit blijkt niet te werken en na enkele uren besluit de ploeg dat het geen zin heeft. Als de opnameploeg weg is zingt grootmoeder opeens een deel van het lied, blijkbaar wist ze er toch nog iets van.

    Persoonlijke nota

    Ik vind dit een zeer goed hoofdstuk. Vooral de dialogen tussen Dimitri en zijn nonkels vind ik zeer goed geschreven en zijn zeer vermakkelijk om te lezen. Meer van dat!

    25-11-2009, 21:04 geschreven door Niek  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    24-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Recensie van de helaasheid der dingen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen



    In 'De helaasheid der dingen'  zoekt dertiger Dimitri Verhulst naar de mooiste woorden voor het lelijkste Vlaanderen. In Reetveerdegem, het Aalsterse barakkendorp dat als locus terribilis van deze autobiografische schetsen fungeert, laten vaders bulderend bierscheten, heffen straalbezopen dwergvrouwen hun rokken op en wint men drie bakken bier wanneer men er als eerste in slaagt de onderbroek van het meisje van de Bijzondere Jeugdzorg van nabij te bekijken. Als men al werkt, is het als facteur, en valt men doorgaans voor tien uur 's ochtends van zijn fiets.

    Als weinig andere Vlaamse schrijvers slaagt Verhulst erin dialect te laten klinken als Nederlands, dat bovendien rijmt met zijn nostalgische, soms wat hooggestemde inborst. Wanneer Dimmetrieken in een arcadische scène aan de dorpsvijver de borsten van een zekere Helene 'met een plop' te voorschijn ziet springen, krijgt hij een 'gevoel dat men, indien mogelijk, in potjes zou willen doen'. Alinea's beginnen met de zin 'Ook aan die avond is een eind gekomen', en wanneer Verhulst aan het slot nog eens naar Reetveerdegem terugkeert, is het vol afschuw, onaangepastheid en weemoed.

    Anders dan in 'Problemski Hotel' (zijn korte roman over het asielzoekerscentrum in Arendonk) beperkt Verhulst zich hier tot zijn eigen verleden. Dat perkt de thematiek nogal in, maar geeft hem tegelijk de gelegenheid om met hart en ziel te lachen en te huilen, bijvoorbeeld met de alternatieve Tour de France van achttien enthousiaste zuipers - één pint per vijf kilometer, en whisky en wodka voor de Tourmalet. In het heden van Verhulst is er een vaste vriendin en een kind en verantwoordelijkheidszin, en toch ook weer veel verleden: 'Een zetel voor een vertelling is ook waar wij ons naar toe slepen, wij worden elkanders vertelling die één van ons twee zal moeten doen, en ik stel er mij misschien te sterk op in dat zij het zal zijn die het laatste woord zal nemen.' 'De helaasheid der dingen' is een lelijke titel voor een bijwijlen ontroerend boek.

    Bron: (click)

    Links: Humo - Hierop kunt u de recensie nog eens lezen en de reacties van de mensen.


    24-11-2009, 10:08 geschreven door Niek  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.H9: De opvolging is verzekerd
    In dit hoofdstuk bevalt Dimitri zijn vrouw van een kind. Eigenlijk is Dimitri niet zo blij met het kind omdat de moeder van het kind eigenlijk niet iemand is die hij écht graag ziet. Tijdens de bevalling dwalen zijn gedachten af naar hoe zijn eigen geboorte verliep. Terwijl zijn moeder beviel van hem zat zijn pa - uiteraard - in het café zich te bezatten. Toen hij echter het nieuws vernam dat zijn vrouw bevallen was ging hij het kind halen en reed hij door heel het dorp om het in alle cafés te laten zien. Dimitri zou zijn zoon in dit geval niet zo trots laten zien aan iedereen.


    24-11-2009, 09:56 geschreven door Niek  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    19-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.H8: De geneze
    Pierre komt terug uit de instelling na 3 maanden afkicken. Hij is helemaal veranderd en is er in geslaagd om af te kicken van de drank. De eerste keer kunnen de anderen hem niet overhalen om mee te gaan stappen maar als ze zeggen dat de andere cafégangers hem missen en alsmaar achter hem vragen plooit hij toch. Dimitri en grootmoeder zitten heel de tijd op hem te wachten maar Pierre komt niet meteen thuis.

    19-11-2009, 20:48 geschreven door Niek  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.H7: De verzamelaar
    Franky, een vriendje van Dimitri mag niet langer spelen met Dimitri omdat ze te min zijn. Dimitri ging altijd naar Franky zijn verzameling Marklintreintjes gaan kijken, maar nu kon dat dus niet meer. Ze zien elkaar een hele tijd niet meer maar na vele jaren komen ze elkaar tegen op een verzamelbeurs. Met tegenzin praat Dimitri tegen Franky en hij nodigt hem uit om eens iets te komen drinken. Ze spreken af en babbelen wat bij, ze wisselen ook elkaars telefoonnummers uit. Na enkele maanden belt Franky Dimitri op om eens naar zijn thuis te komen. Hier komt Dimitri te weten dat Franky zijn vrouw hem verlaten heeft omdat ze de Zwaren aan de haak heeft geslagen.

    Persoonlijke nota

    Ik zit ondertussen al ver over de helft van het boek. Het boek heeft mij tot hier al zeker kunnen boeien en ik kijk er iedere keer naar uit om verder te lezen in het boek. Ik raad iedereen aan die het boek nog niet gelezen heeft om het boek eens te huren en het een kans te geven. Dimitri heeft een heel eigen stijl waardoor er (denk ik) hevige voorstanders zijn maar evenwel tegenstanders van het boek. Ik zou zeggen: ondek het zelf.

    Tussen haakjes: ondertussen heb ik ook al heel wat blogupdates geplaats en ik hoop dat jullie er al van genoten hebben om mijn blog te lezen!

    19-11-2009, 00:00 geschreven door Niek  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    18-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.H6: De pelgrim

    Op een dag besluit Pierre dat het zo niet meer verder kan, hij is kapot. Hij wil van zijn drankprobleem af en besluit naar een afkickcentrum te gaan. Voordat hij echter opgenomen wil worden gaat hij binnen in ieder café die op de weg naar het afkickcentrum ligt. In beschonken toestaan komen ze aan en net dan sprint er een patiënt uit het raam die na het vallen slechts enkele stuiptrekkingen meer vertoont.

    18-11-2009, 20:48 geschreven door Niek  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.H5: Het nieuwe liefje van men pa
    Op en dag komt er een vrouw aanbellen die voor Pierre komt. Dimitri doet open en probeert zijn pa wakker te maken die nog aan het bekomen is van de drank van de avond ervoor. Als Dimitri hem roept vraagt zijn pa of het die vrouw is van gisteren. Na een tijdje komt hij naar beneden en ondekt hij dat hij die vrouw helemaal niet kent. Het is iemand van de dienst Jeugdzorg die komt kijken hoe het met de woonomstandigheden zit.

    Persoonlijke nota

    Ondertussen zit ik al vrij ver in het boek en moet ik zeggen dat ik het boek tot hier toe graag gelezen heb. Sommige stukken zijn iets saaier maar doordat ik er van overtuigd ben dat er na die iets saaiere stukken zeer boeiende fragmenten komen bijt ik graag even op mijn tanden.

    18-11-2009, 20:33 geschreven door Niek  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.H4: Alleen de allenen
    In het vierde hoofdstuk komt er een deurwaarder langs die de televisie in beslag neemt. Die avond is er net een optreden van Roy Orbison die zijn comeback maakt. De familie wil dit live concert natuurlijk niet missen en gaat de show bij een Iranees immigrantenkoppel bekijken. Ze nemen een bak bier en de sanseveria mee als cadeau. Ze maken er een heus feest van en amuseren (en drinken) zich te pletter.

    Persoonlijke nota

    Persoonlijk vond ik dit hoofdstuk iets minder. Het is nogal langdradig en weet me ook niet echt te boeien. De andere hoofdstukken vond ik tot nu toe zeer interessant, maar dit hoofdstuk kan er niet aan tippen.

    18-11-2009, 19:58 geschreven door Niek  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    16-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.H3: De ronde van Frankrijk

    Het derde hoofdstuk gaat over een 'zuipkampioenschap' dat Potrel op touw zet nadat hij niet mocht meedoen aan een kampioenschap dat Herman won. Hij maakt er een soort Tour de France van maar dan met drinken in plaats van fietsen. Het kampioenschap bestaat uit een aantal etappes die elke deelnemer moet afleggen door te drinken. Hoe meer kilometers, hoe meer men moet drinken. De beklimmingen worden sterke drank en de spurten zijn ad fundums. Na een aantal etappes afgelegd te hebben krijgt Potrel een delirium tremens. De agent komt dit aan grootmoeder vertellen maar die snapt er wederom geen snars van.

    Persoonlijke nota 

    Het derde hoofdstuk vind ik heel goed gevonden. Op zich is het hoofdstuk lang uitgerokken maar toch blijft het leuk lezen door de vloeiende stijl die Dimitri Verhulst gebruikt. Het concept van een zuipkampioenschap is trouwens ook zeer leuk gevonden. Na 3 hoofdstukken ben ik het boek allesbehalve al beu.

    16-11-2009, 21:43 geschreven door Niek  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    Archief per week
  • 23/11-29/11 2009
  • 16/11-22/11 2009
  • 09/11-15/11 2009

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs