Gisteren brachten enkele sneeuwklassers een leuk toneeltje, een play-back en grappen en grollen voor ons. Ook de kookouders en de begeleiders stalen de show met een dansje. We dansten het Fliegerlied, zongen ons sneeuwklaslied en hielden een mini-fuifje. Na een drukke dag en avond waren we blij dat we in ons bed konden kruipen. Na een kort fotomoment op de kamers vielen alle ogen al vlugdicht. Op één kamer konden we zelfs geen foto meer maken omdat ze daar al in dromenland waren.

Vanmorgen was het om 08.00 uur nog heel stilletjes op de kamer. Toen 10 minuten later het Fliegerlied weerklonk kwam er weer wat leven in de brouwerij. Van stress voor de wedstrijd was dit jaar geen spraken. Bij het ontbijt werd er dan ook weer stevig gegeten.

Om half tien vertrokken we naar de skipiste zodat we rustig onze ski’s konden aantrekken. Eindelijk was het dan zover: de wedstrijd kon beginnen. Na twee oefenbeurten begonnen we aan de beslissende slalom. De spanning steeg, de knieën knikten. Als de besten gleden we rond de vlaggen naar beneden. We hadden geen idee wie de snelste was, het ging bij iedereen super goed. Na de wedstrijd trokken beide groepen weer naar de ankerlift. Nu de spanning eraf was genoten we volop van het skiën.

Na de skiles kregen we op de piste van de skimonitors de uitslag van de wedstrijd. Iedereen had een supergoede wedstrijd geskied, jammer genoeg kan er maar één winnaar zijn. Bij de beginners werd Chelsea de winnaar, bij de goep van Benni was Eline de snelste. Voor ons, voor Elmar en Benni was iedereen een winnaar. Dus kreeg iedereen ook een diploma en een mooie medaille. Tevreden keerden we naar Krone voor het middagmaal.

Tomatensoep met balletjes, cordon bleu of worst, gebakken patjes met erwten en wortelen smaakten ons reuze goed. Omdat we zo’n skikampioenen zijn, kregen we van de kookouders nog een ijsje met fruit. Om duimen en vingers bij af te likken!

Om 14.20 uur stonden we alweer klaar voor een laatste uitstap. Vandaag trokken

We met de lijnbus naar Holzgau. Daar wandelden we naar de hangbrug. De hangbrug van Holzgau overspant de wil romantische Höhenbachtalkloof die 110 meter lager ligt. Met een lengte van 200 meter is ze de langste, kostenloze, voetgangersbrug van Oostenrijk. Wij vonden het alvast de moeite om erover te wandelen. Op de terugweg mochten we met onze poepplankjes de hele weg terug naar beneden glijden. Tof vonden we dat.

Terug in Stanzach smaakte de frisdrank ons heerlijk en wachtte ons een heerlijke douche.

Na het eten gaan we ons klaarmaken voor de laatste avond in Stanzach.

We trekken om 20.00 uur naar Jamdo waar we bezoek krijgen van twee Tiroler muzikanten. Billen kletsen en jodelen: dass machtSpass! Daarna gaan we er een echte ‘lap’ opgeven J en kruipen we een laatste keer in ons sneeuwklasbed.

Het weer in Stanzach:

Veel wolken, af en toe wat zon of lichte sneeuwval. 

Na de lange dag van gisteren bleef het vanmorgen dan ook heel lang stil. We hebben de kinderen dan maar laten slapen tot 08.10 uur zodat iedereen om 08.30 uur fris en monter aan de ontbijttafel zat. Na een stevig ontbijt met een eitje erbij gingen we ons klaarmaken voor alweer een leuke skiles. De zon straalde en de paar wolkjes zagen er lustig uit. Beide groepen trokken onmiddellijk naar de ankerlift. Mooi om te zien hoe elke groep enorme vorderingen maakt. De sfeer op de piste was dan ook opperbest en iedereen genoot met volle teugen. Zon, heerlijk skiën en een toffe bende … ook de juf geniet volop mee!

Ook tijdens het middagmaal was het weer genieten. Een broodje hamburger en frietjes … njamie!  Tja … de hamburgers en de frietjes van de Fritbox en de Wilgenhoeve krijgen stevige concurrentie van die van ’Krone’ J Dat we nu nog gaan terugkomen !?!  J

De namiddag werd zelfs nog leuker! Met de stoeltjeslift zweefden we naar de Jöchelspitze. De zon straalde aan de hemel. We hadden geen betere dag kunnen uitkiezen. We genoten van het uitzicht en gingen daarna spelen in de sneeuw. Gelukkig hadden we onze poepplankjes bij. We gleden en stoeiden erop los. Om 16.00 uur ging het met de lift weer richting dal. Daar gleden we met onze plankjes van de babypiste. Man, wat ging dat supersnel. Geweldig vonden we dat!

Om 16.45 uur reden we met de bus naar Stanzach.

Na het douchen, leren en spelen gaan we smullen van een heerlijk Tirools gerecht: Kaiserschmarren! De juf en de meester konden het toch niet laten om na de ‘één tegen allen’ van gisteren toch een tegenprestatie te leveren.

We hopen dat het bij de kids zal smaken ….

Vanavond houden we de sneeuwklasshow en hopelijk kunnen we vroeg gaan slapen want morgen staat de skiwedstrijd op het programma.

Het weer in Stanzach:

Witte schapenwolkjes en een stralende zon aan de hemel.

Een geweldig mooie dag!

Gisterenavond kregen we de melding dat onze skileraar vermoord werd aangetroffen aan ons huisje. Met leuke opdrachten kwamen te weten dat Frans en Francine de moord hadden begaan in de douches met een touw. Het was een avond met heel veel speelplezier. Iedereen deed dol enthousiast mee.

Na een rustige nacht stonden we vandaag weer om 07.50 uur paraat. Maar wat we door het raam zagen beviel ons helemaal niet. De regen viel met bakken uit de hemel. Hoe hard we ook voor de zon zongen, ze liet zich niet zien.

We lieten het nog niet aan ons hart komen en genoten, zoals gewoonlijk, van een heerlijk ontbijt. Omdat het bleef regenen hebben we welde plannen van vandaag een beetje gewijzigd. Deze voormiddag speelden we één tegen allen in ons huisje.

De leerlingen werden door de juffen uitgedaagd. Zo moesten ze een stuk zeep wassen, ballonnen latten ploffen, een bol wol ophaken, tekeningen maken, sit ups, touwtje springen en nog meer van dat leuks. Gelukkig voor ons slaagden ze er niet in om alle opdrachten tijdig uit te voeren. Zo vonden ze ook de reuze klopper uit de keuken, die we verstopt hadden, niet terug. Jammer … maar helaas!

Deze middag smulden we van de erwtensoep met ‘backerbsen’, kip in zoet-zure saus met rijst. Als dessert kregen we een potje yoghurt. 

We hebben de uitstap naar de Jöchelspitze verplaatst naar morgennamiddag.

Na de middag werd de regen stilaan sneeuw. Toen we met onze skibotten aan naar de piste trokken, dwarrelden dikk vlokken sneeuw naar beneden. Dit vonden we al véél leuker en mooier. De hele skiles bleef het maar sneeuwen. Omdat er verse sneeuw op de piste lag, gleed het niet zo goed. Daarom trokken beide groepen naar de ankerlift. Dolle pret bij iedereen. Beide groepen deden het fantastisch vandaag, ondanks het mindere weer waren we allen in een opperbeste stemming én we worden alsmaar betere skiërs. 

Vanavond maken we nog een griezeltochtje door het bos en daarna gaan we een ijsje eten.

Morgen kan je hier meer over lezen.

Het weer in Stanzach:

Regen, regen, regen, …. en daarna sneeuw! Kortom, een natte dag.