In afwachting dat de foto's zijn geordend en met de nodige kommentaren zijn voorzien, kan men ondertussen reeds enkele videos van onze pelgrimstocht bekijken:
Het grootste deel van de dag hebben we besteed aan het bezoek van het museum van de kathedraal.
In het museum kan men het ontstaan en de uitbouw van de kathedraal bekijjken met bijhorende audio.
Vooral de uitleg over de "Portico of glory" is bijzonder. Alhoewel sinds de verbouwing die reeds 4 jaar aan de gang is, kan men betreffend beeldenwerk niet volledig bewonderen. Alles staat in de steigers, en ook bij aankomst kunnen de pelgrims sindsdien hun hand op de centrale zuil niet leggen. Een tradidie sinds eeuwen. Sommigen leggen hun hand dan maar aan de achterkant van de zuil, op het hoofd van maestro Mateo.
Tijdens ons bezoek aan het museum, konden we voor de 3e keer het botafumeiro zien zwierenzwaaien. Het blijft een sensatie om te zien.
In het museum zijn ook prachtig geweven tapijten en houtwerk te zien. De Vlaamse inbreng is duidelijk te zien en te lezen, o.a. enkele tapijten waarvoor Rubens de tekening had gemaakt.
Het is eveneens de moeite de trappen te nemen om een zicht te hebben over Santiago. De stad heeft veel parken en nog veel omringend groen.
Op deze 1e dag verkenning van Santiago hebben we 2 hoogtepunten beleefd.
Om 12 u namen we deel aan de mis waarbij een zuster sommige liederen en teksten zong. Om kippevel van te krijgen. De mis werd afgesloten met de symbolische botafumeiro. Alles staat op video.
Om 19 u hebben het avondmaal gegeten in het parador hostal dos reis catolicos. Dit is een peperduur hotel maar die om 9u, 12u en 19 u telkens de eerste 10 pelgrims die zich aanbieden, gratis eten geven . We zaten dan wel een zaaltje voor de pelgrims, maar de er omgeving en inrichting van de parador waren echt de moeite.
Morgen gaan we andermaal naar de zondagsmis. We hebben immers beloofd om voor veel mensen van thuis en onderweg te bidden.
- in de voormiddag naar het museum van de geschiedenis van de peregrinos geweest. Heel interessant.
- op de middag naar de zondagsmis. Het bonafumeiro was echter niet te zien.
- in de namiddag de stadwandeling van de toerische dienst gedaan. Veel leuke plaatsjes hier in Santiago.
- in de late namiddag het museum van moderne kunst. Was totaal iets anders.
- om de dag te beeindigen met wat te slenteren in de stad. Ook de Spanjaarden kunnen serieus paraderen in deze stad.
Tussentijd hebben we natuurlijk ons steentje bijgedragen tot de lokale horeca. De verdwenen kilo's gaan toch niet terugkomen zeker ?
Dit alles in een korte broek en een T-shirt. Een mens begint ervan te twijfelen om naar huis te gaan.
Geregeld komen we bekende gezichten tegen. Pelgrims van de laatste stapdagen maar ook bijvoorbeeld nog een Duitse juffrouw die ik in het beging van de camino heb gezien.
Een andere pelgrim had een pakkend besluit van zijn pelgrimstocht: DIT IS GEEN EINDE VAN DE CAMINO, MAAR IK KAN NU EEN NIEUW EN ANDER LEVEN AANVATTEN.
Het doet wat met een mens zo'n tocht.
En is alles dan verlopen zoals initieel gewenst ? - Om dank u te zeggen voor het mooie leven. - Om te denken en te bidden voor overleden vrienden en familie. - Om te (be)rusten. We laten al onze ervaringen nu eerst nog bezinken en rijpen.
Als de eindstreep in zicht is, begingen de beentjes vanzelf sneller te gaan. Of is dit slechts een indruk ?
We hadden op de middag goesting om verder te stappen dan voorzien. Maar de warmte van de zon heeft ons toch op andere gedachten gebracht.
De albergue "Porta de Santiago" is heel modern en proper.
Met een mooie binnenkoer.
En veel jong volk. Van de camino kan men alleen maar jonger (van geest) worden.
Volgens de huidige weersvoorspellingen kunnen we de camino uitlopen zonder regen (de 10 regendruppels op 2 bewolkte voormiddagen niet meegerekend).
Zelfs hier in de streek is men verbaasd van dit schitterend weder.
Vandaag hebben we een echtpaar van Puurs tegengekomen en in de albergue een koppel van Geel. !5 weken zien we praktisch geen belgen, en nu 20 km voor onze aankomst plots 2 koppels.
De laatste 100 km hebben we heel wat eucaliptusbomen gezien. Ruikt bijzonder.
Ongelooflijk hoe in de ochtend telkens die zon de mist en de koude
wegdrumt, en dan nu ook in de namiddag een temperatuur vam rond de 26
graden geeft.
Gisteren 12 oktober was het nationale feestdag in Spanje, met te Arzua de nodige optredens en Spaanse fiesta. We worden stilaan verliefd op Spanje.
Na om 8u te zijn vertrokken te Melide, moesten we na 1 u onze pulls uittrekken: het is veel beter te stappen met enkel maar een lichte T-shirt aan.
De verplaatsing naar Arzua was beperkt in afstand, namelijk 13,5 km, en om 12u30 hadden we een nieuwe refuge geboekt om te overnachten. De weg was weer wat stijgen en dalen, gekruid met kleine buurtschappen die nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn. De camino loopt op weg naar de eindstreep over allerlei soorten terrein.
In de middeleeuwen zorgde een nu vervallen augustijnenklooster voor de noden van de pelgrims. Nu zijn hier enkel nog bars, cafes, restauranten en refugios.
Ons resterend programma is nu: morgen donderdag 13 oktober: stappen naar O Pedrouzo 19 km vrijdag verder naar Monte do Gozo: 15,5 km zaterdag dan aankomen in Santiago na 4,5 km stappen.
Na een korte etappe van 15 km zijn we op de middag gestopt te Melinde. Melinde is een klein stadje waar ook weer de pulvo of inktvis overal op de menu staat in de pulveria. Veel pelgrims passeren echter gewoon de stad en stormen door naar Arzua.
De temperatuur net na de middag was 29 graden. Zalig. Morgen is andermaal een korte etappe voorzien om waarschijnlijk zaterdag ten laatste in Santiago aan te komen.
Vroeger rustten de pelgrims hier uit om te bekomen en gezamelijk het laatste deel van de camino te ondernemen. Nu is het echter een dorp zoals een ander, en vele pelgrims lopen door naar bijvoorbeeld Melide. Wij gaan hier echter ook uitrusten en overnachten in een prive refugio. Nog 64,5 km tot Santiago. En het is hier nog steeds iedere dag zonning. Vandaag zelfs terug ook warmer. Niet te geloven.
Ook in Spanje is de herfst zichtbaar: we lopen op een tapijt van beuken-,
okker-, ... noten.
Op de middag hebben we in Portomarin inktvis gegeten.
Lekker. Dit is een lokale specialiteit en op de lokale markt verkochten ze die
inkvis. Met een stuk brood en een wijntje.
Ik heb momenteel war
problemen om foto's door te sturen en op de blog te zetten. Geduld.
Het grootste deel van de dag hebben we besteed aan het bezoek van het museum van de kathedraal.
Tijdens deze 2 dag te Santiago hebben we 
Als de eindstreep in zicht is, begingen de beentjes vanzelf sneller te gaan. Of is dit slechts een indruk ?
