Dag 42 Chatelet le Marcheix - St Leonard de Noblat 30 km 995 km van huis
Onze dertiger zit er weer op. De dag begon voor mij wat minder goed deze keer. Ik sliep slecht omwille van keelpijn en daar heb ik niets voor mee. Onderweg zijn er ook apothekers dacht ik, maar niet in de kleine uitgestorven dorpjes waar wij langs gaan en het is ook nog eens weekend. Morgen ga ik zuigtabletten kopen want ik ben er nog niet vanaf maar het is ook niet erger geworden. Ik heb deze morgen alles wel heel rustig aan gedaan en voor het eerst had ik het telefoonnummer van een taxibedrijf uit de buurt mee, voor het geval... Mariska liet weten dat er een café was op 10 km en dat ze ook mars en bounty hadden. Komt van pas als je als ontbijt allemaal restjes brood van de vorige dagen verdeeld hebt onder elkaar. Dat kwam omdat de bakker pas laat kwam in een plaatselijk winkeltje. Na 20 km telefoneerde Mariska nog eens om te vragen of het lukte. En het lukte. Ik heb de 30 km zonder problemen kunnen stappen, gewoon wat trager als anders en ik was heel blij met de zuurtjes die ik bij Aad afgebedeld had. Die verzachtten mijn keel wat. Misschien morgen ook maar zuurtjes kopen. We zijn nu in een grotere gemeente waar alles te krijgen is. En morgen staat er een stad op het programma, Limoges. Maar 23 km.
Dag 41 Benevent l'Abbaye - Chatelus le Marcheix 19 km 965 km van huis
De top van 700 m ligt achter ons. Gelukkig moest het niet in omgekeerde richting want de afdaling was steil met regelmatig rotsen en losse stenen. En nog gelukkiger was ik met het weer. Zo'n koele dag zullen we de eerste dagen niet meer krijgen. We gaan over de 20 graden de volgende dagen. Moeizamer stappen dus. En ik las op een blog van Franse pelgrims dat zij hier op 5 mei 2010 door de sneeuw liepen!
Omdat we geen antwoord kregen van de gemeentelijke herberg zijn we na wat rondbellen terecht gekomen in een vakantiewoning. Wat een ruimte en comfort. Veel, veel groter dan mijn huisje in Affligem, twee badkamers, grote keuken... Er zijn hier wel geen winkels en daarom had men voor ons alles klaar gelegd om spaghetti te maken. Morgen dachten we in een bezinningscentrum bij zusters te logeren maar daar zit een groep. Daarom wordt het nog maar eens een dertiger met toch ook nog heel wat bergop. We hebben dan maar geopteerd voor een hotel. Na 30 km nog op zoek gaan naar eten is niet prettig. Ook voor de volgende etappes liggen de adressen niet zo dicht bezaaid. Puzzelen dus en zoeken op internet als we wifi hebben.
Dag 40 St Germain Beaupre - Benevent l'Abbaye 32 km 946 km van huis
Het was vandaag iets minder warm, er stond een deugddoend windje en we waren voor 8 uur op stap. De 32 km zitten erop. Heel wat op en neer, veel gekronkel en we zitten ondertussen op 500 m. Morgen gaan we eerst meer dan 100 meter naar beneden en daarna krijgen we een stijging tot 700 m. Dat is dan meteen het hoogste punt van de Via Lemovicensis. Wat niet wil zeggen dat het daarna plat wordt! Op de kaart hiernaast 'Waar ben ik' lijkt het alsof we bijna in Limoges zijn maar dat gaat ons toch nog drie dagen flink stappen kosten. Veel zig zag waarschijnlijk. Vandaag heb ik enkele keren de grijze route genomen, langs rustige D wegen i.p.v. door de natuur. Mijn tenen hebben dat liever. Maar ik zag toch een vos de weg oversteken en ook twee otters die in een vijver aan 't spelen waren. Spijtig dat ik er niet dichter bij kon. Gisteren zag ik een pasgeboren kalfje. Dat was toch ook wel een belevenis. Ik heb de moeder koe proficiat gewenst.
Morgen dus over de 700 en dan slapen we weer in een herberg van de gemeente, als ze tenminste de boodschap begrepen hebben die ik op hun antwoordapparaat zette.
Dag 39 Eguzon - St Germaine Beaupre 22 km 914 km van huis
Geweldig adresje hier. Engelse uitbater. Alles is piekfijn in orde. Voor morgen is het wat anders. 10 km of 32 km. We gaan voor de 32 maar omdat het zo warm is gaan we wat vroeger vertrekken. Iedereen is hier zijn rugzak al aan 't klaarmaken voor morgen. Dus ga ik het maar niet te lang maken. Tot morgen.
Prachtig weer zegt iedereen maar met de warmte wordt het stappen toch wel wat zwaarder. En we kregen vandaag ook al wat steilere hellingen. Dat leverde natuurlijk ook mooie landschappen op. Gargilesse was een verrassing, heel schilderachtig gelegen en een bijzonder kerkje met veel fresco in de crypte. De Egyptenaar had gezegd dat we er moesten gaan kijken. De afdaling naar de Creuse (rivier) was voor het eerst wat 'klauteren'. Voeten voorzichtig neerzetten, maar wel in de schaduw en beneden lag de rivier mooi te glinsteren. En buiten alle verwachting vond ik twee keer een klein café. Telkens waren de uitbaatsters te vinden voor een praatje. Dat er nog maar weinig cafés waren, dat het hier in de zomer heel heet kan zijn, dat ze pelgrims moedige mensen vinden en dat het morgen nog warm zal zijn. Daarom hebben we beslist morgen maar 23 km te stappen. Het was wel even puzzelen om logementen te vinden voor de twee volgende dagen want die zijn hier niet zo dik bezaaid. Morgen gaan we naar 'Maison Durran' in Saint Germaine Beaupre. Het adres staat niet in ons boekje maar onderweg zagen we info hangen. Meestal is het er goed als de mensen zo veel moeite doen. Hier zijn we nog eens in een hotel en de matrassen zien er goed uit. Dat komt van pas want deze morgen had ik wat rugpijn. Maar het is al veel beter. Soms voel ik iets aan een teen en af en toe nog eens iets aan mijn scheenbeen. Maar na een nachtje slapen is dat meestal vergeten. Ik vind het nog altijd een wonder dat ik al zo ver ben kunnen stappen. Mijn voeten zijn dus nog ok maar de zolen van mijn schoenen zijn achteraan al wat dunner geworden. Aad en Ton zouden in Limoges willen uitkijken naar nieuwe schoenen. Zij hebben er ook al meer kilometers opzitten. Benieuwd of ze hier grote maten hebben.
Iedereen ligt boven al in bed maar ik slaap alleen beneden in de pelgrims herberg, dus nog even bloggen. Dat het zo laat geworden is komt doordat we bij buurman George te gast waren. Een geboren Egyptenaar die nu in Australië woont maar hier ook een huisje heeft. Voordien hebben we een heerlijk viergangenmenu gegeten gemaakt door Arie en Mariska. En nog daarvoor hebben we buiten een hele tijd zitten drinken op weer een mooie stapdag. Stilaan komen er meer hellingen. Maar voorlopig niet hoger dan 300 m.
Dag 36 Le Chatelet - La Chatre 31 km 837 km van huis
In ons hotel hier is de wifi niet fameus. Dus heb ik veel zin om zoals Aad te doen. Die stuurt een SMS naar huis AG. En dat betekent alles goed. Als wij dan zitten te knoeien met onze smartphone is hij blij dat hij daar niet mee bezig hoeft te zijn. Even kort dus. Het was een zalig weertje, mooie route en geen modder meer. We gaan nu eten. Smartphone uit.
Ik zit in een café met wifi. Ongeveer 12 km gedaan, nog een 20 te gaan. Om mezelf te verplichten een serieuze pauze te nemen even iets op mijn blog schrijven. Deze morgen vroeg de herbergier ons een blaadje in te vullen voor zijn fotoalbum. Hij maakte ook een foto van ons groepje. Hij had al enkele albums vol en was daar zichtbaar trots op. Dit hebben we al verschillende keren meegemaakt. Toen we in het album bladerden zag ik een man met een grote zwarte hond. Ik vroeg of de hond het stappen goed deed. Onmiddellijk een bijzonder verhaal. 2 dagtochten verder waren de man en een gastvrouw op elkaar verliefd geworden. Zij was meegestapt naar Compostela en verkocht later haar huis om bij de man te blijven. Één van de vele verhalen... Wij voelden heel vaak de vriendschap en de bezorgdheid op onze logementen. Wat extra eten, wijn, de was... en vaak zijn de mensen ook heel blij dat ze pelgrims krijgen. We sliepen al enkele keren in een hotelletje waar we de enige klanten waren. In Pont St Ours speelde de uitbater gitaar voor ons omdat Arie dat vroeg. Hij schreef bij de stempel 'merci', blij dat hij klanten had.
In Arcy vertelde Helene, die zelf ook heel de weg deed, dat haar vooral bijgebleven is dat men eigenlijk maar heel weinig nodig heeft. Ik draag ook een lichte rugzak maar dat zou niet gaan zonder de opvang en het onthaal dat we (bijna) overal krijgen.
Dag 36 St. Amand Montrond - Le Chatelet 28 km 806 km van huis
Ik hoop dat iedereen een goede paasdag had vandaag. Ik dacht te schrijven dat ik de hele dag geen klokken of eieren zag maar bij de aankomst hier in Le Chatelet lagen er chocolade eitjes op ons te wachten. We zitten op een prima adres Hotel Restaurant du Pont Bayard. Voor de pelgrims hebben ze echter een speciale formule. We hebben een huisje voor ons alleen met 7 slaapplaatsen, keukentje, badkamer en wifi. In de keuken staat een warme maaltijd klaar die in de microgolfoven kan. Voor het ontbijt mogen we morgen naar het hotel. En dat allemaal voor 35 euro. Maar dan moet er wel een schelp aan je rugzak hangen. Vandaag zijn de anderen van onze groep, onderweg, voor de allereerste keer geweigerd in een café restaurant. Dat ik niet geweigerd ben, komt gewoonweg omdat ik niet binnen ging. Ik vond het wat te netjes. Ik geef de voorkeur aan een café tabak. Daar zit altijd volk en zijn ze altijd super vriendelijk. Het was wel het enige café vandaag. Maar gelukkig was de zon er weer. We zijn dus nog altijd samen met z'n vijf voor de overnachtingen, Arie, Mariska, Aat, Ton en ik. Dat komt omdat we zo wat hetzelfde denken over de afstanden die we willen stappen en ook omdat het goed klikt. Bij mij gaat het stappen heel goed en dus dacht ik vroeg of laat de Nederlanders af te schudden maar daarvoor moet ik minstens 45 km stappen zegt Aat. We zullen dus nog wel even tochtgenoten blijven.
Dag 34 La Croix (Augy sur Aubois) - St. Amand Montrond 33 km 778 km van huis
Dat we vandaag zoveel kilometers gelopen hebben kwam omdat het zoeken naar een logement niet vlotte. Iemand was niet thuis, iemand had zijn huis verkocht, iemand nam niet op. Ofwel moesten we langs de langere route en daar hadden we ook geen zin in. 33 km dus! En dat grotendeels langs een met gras overgroeid jaagpad. Na een hele nacht regen lag alles er drassig en modderig bij. Ik ben zelfs eventjes wat omgelopen om een stuk asfalt te kunnen doen. Het bleef wel droog op een paar aprilse grillen na. Gisteren sliepen we op een dortoir met 14 bedden in een Nederlandse pelgrims herberg. Vandaag weer in een hotel. En dan gebeurde er vandaag nog iets heel bijzonders voor mij. Mijn zus Lief en vriend Jos kwamen langs met hun Tipi (camper). Ze zijn op weg naar het zuiden en wilden graag die extra kilometers omrijden om me te knuffelen en mijn maten te ont moeten. Dank je Lief en Jos. Onze wegen kwamen even samen. Nu gaat weer ieder zijn weg. Uit het oog maar niet uit het hart.
Dag 33 La Grenouille - La Croix Augy sur Aubois 29 km 745 km van huis
Heel gezellige herberg voor pelgrims maar als je wifi wil moet je op straat in de regen gaan staan. Tegen de deur lukt het ook nog net. Maar ik geef er toch de voorkeur aan morgen te vertellen hoe het vandaag was. Nu liever bed in want morgen weer veel kilometers.
Dag 32 Pont St Ours - La Grenouille 18 km 717 km van huis
De eerste uren moest de regencape aan. De natuur heeft hier nochtans al water genoeg gekregen, gezwollen rivieren, weilanden onder water... Maar in Nevers mocht hij weer uit. Oef.
In de kathedraal was er niemand. Dus geen stempel. Mariska heeft zelfs eventjes een bel geluid. Waarschijnlijk een bel die de concecratie aan geeft. Maar wij dachten dat pelgrims die misschien mochten gebruiken om te laten horen dat dat ze er zijn. Geen reactie gekregen, ook geen vermaning. Bij de Espace Bernadette Soubirous hadden we meer succes. Vriendelijk onthaal en een heel mooie stempel. Voor diegenen die het niet weten, Bernadetje van Lourdes is later zuster geworden in Nevers, is daar overleden en haar lichaam ligt daar opgebaard. (Het hele verhaal kan je vinden op internet) Het gaf toch wel een speciaal gevoel in het kerkje te zitten waar Bernadette ook vaak zat. Te meer omdat ik toch wel een band heb met Lourdes maar daarover vertel ik later meer. Vanavond bij het eten zijn we, naar aanleiding van Bernadette, met ons vijf nog een hele tijd bezig geweest over geloven of niet en de verschillende manieren van geloven. Er is een gezegde dat je als pelgrim mag zijn wie je bent, rijk of arm, gelovig of niet, jong of oud... dat begin ik meer en meer te beseffen. Er is respect voor iedereen maar ook solidariteit en bekommernis. Fijn dat te mogen ervaren.
Dag 31 Premery - Pont St. Ours 27 km 699 km van huis
Tweede dag op rij geen wifi. Gelukkig wel een netwerk maar af en toe wat minder. Ga er dus geen lang verhaal van maken. Mooie stapdag gehad zonder regen, af en toe wat aan de frisse kant maar de zon kwam ook regelmatig kijken. Onderweg een eekhoorntje gezien en hier en daar blaadjes aan de bomen. Ik heb vandaag een kamer voor mij alleen met douche, lakens, handdoek, zeep.. wat duurder als gisteren. Dat was een overnachtingsplaats voor vrachtwagenchauffeurs. Alleen zag ik geen vrachtwagens, maar die bleken aan de achterkant van het hotelletje te staan. We zijn nog altijd met vijf pelgrims samen. De twee volgende nachten ook.
Dag 30 St. Reverien - Premery 16 km 672 km van huis
De eerste helft liepen we in de regen. Daarna waren er gelukkig opklaringen maar veel wind, en helemaal op kop. Af en toe leek het of de wind je wilde terug duwen. Als de regen dan je gezicht geselt hoop je dat dit niet zo de hele tocht zal zijn. En meteen denk ik er dan bij dat ik hiervoor gekozen heb en dat veel zieke mensen direct met me zouden willen ruilen. Dan kom je lammetjes tegen en weet je dat het ooit wel weer lente wordt. Deze nacht slapen we met zijn drie in een goedkoop hotelletje. Even terug wat rust na de drukte van gisteren en voor het toilet hoeven we niet buiten in wind en regen. Morgen doen we zo'n 25 km. We gaan niet in Nevers slapen maar even ervoor. De dag erna bezoeken we Bernadette in Nevers maar slapen 11 km verder. Dat paste beter voor de 'iets kortere route' die we willen doen via Augy. Mariska en ik voelden ons allebei het best bij deze keuze en dus zullen we nog een hele tijd met elkaar optrekken. Arie is met alles akkoord. Vanavond komen Ton en Aad hier eten. Ze hebben hier dichtbij een logement zonder maaltijd. We genieten van de douche, ons bed, de rust en hopen op lekker eten straks.
Dag 29 Anthien - St. Reverien 31 km 656 km van huis
We moeten het nieuwe boekje nog wat leren kennen. Wat er uit zag als een tocht van 28 km bleek uiteindelijk 31 km te zijn. Maar het ging wel vlot vandaag, enkel de eerste twee uur met de regencape. En we hadden onderweg 2 keer een café, wat een luxe. Het aankomen was wat chaotisch. We zijn hier met 4 Duitsers 4 Nederlanders en 1 Belg en we liggen verdeeld over 3 plaatsen. Er is maar 1 douche, er is 1 klein keukentje, we hebben buiten openbare toiletten en we hebben een feestzaal. Arie heeft voor de hele groep gekookt, want er is geen restaurant maar wel een voorraadkast. Mariska en ik probeerden de overnachting voor morgen te reserveren maar het blijkt paasvakantie te zijn. Veel plaatsen waren bezet. En het telefoneren was weer erg moeilijk omdat onze smartphones voortdurend vertelden 'geen netwerk'. Op het gemeentehuis, in hetzelfde gebouw als onze kamer, wisten ze ons te vertellen dat het signaal sterker was op het kerkhof. Dus deden Ton en ik daar ook een vergeefse poging. Uiteindelijk hebben we toch voor iedereen een bed kunnen vinden. Wij op 15 km, anderen op ruim 30 km. Iedereen raakte onder de douche en het werd een gezellige maaltijd in de feestzaal. Voor de afwas moesten we met het hele boeltje over straat. Alles staat weer netjes in de kasten. Morgen om 8.30 uur komt er een bakker langs. Dat wordt dan weer een internationaal ontbijt.
