Dag 36 Le Chatelet - La Chatre 31 km 837 km van huis
In ons hotel hier is de wifi niet fameus. Dus heb ik veel zin om zoals Aad te doen. Die stuurt een SMS naar huis AG. En dat betekent alles goed. Als wij dan zitten te knoeien met onze smartphone is hij blij dat hij daar niet mee bezig hoeft te zijn. Even kort dus. Het was een zalig weertje, mooie route en geen modder meer. We gaan nu eten. Smartphone uit.
Ik zit in een café met wifi. Ongeveer 12 km gedaan, nog een 20 te gaan. Om mezelf te verplichten een serieuze pauze te nemen even iets op mijn blog schrijven. Deze morgen vroeg de herbergier ons een blaadje in te vullen voor zijn fotoalbum. Hij maakte ook een foto van ons groepje. Hij had al enkele albums vol en was daar zichtbaar trots op. Dit hebben we al verschillende keren meegemaakt. Toen we in het album bladerden zag ik een man met een grote zwarte hond. Ik vroeg of de hond het stappen goed deed. Onmiddellijk een bijzonder verhaal. 2 dagtochten verder waren de man en een gastvrouw op elkaar verliefd geworden. Zij was meegestapt naar Compostela en verkocht later haar huis om bij de man te blijven. Één van de vele verhalen... Wij voelden heel vaak de vriendschap en de bezorgdheid op onze logementen. Wat extra eten, wijn, de was... en vaak zijn de mensen ook heel blij dat ze pelgrims krijgen. We sliepen al enkele keren in een hotelletje waar we de enige klanten waren. In Pont St Ours speelde de uitbater gitaar voor ons omdat Arie dat vroeg. Hij schreef bij de stempel 'merci', blij dat hij klanten had.
In Arcy vertelde Helene, die zelf ook heel de weg deed, dat haar vooral bijgebleven is dat men eigenlijk maar heel weinig nodig heeft. Ik draag ook een lichte rugzak maar dat zou niet gaan zonder de opvang en het onthaal dat we (bijna) overal krijgen.
Dag 36 St. Amand Montrond - Le Chatelet 28 km 806 km van huis
Ik hoop dat iedereen een goede paasdag had vandaag. Ik dacht te schrijven dat ik de hele dag geen klokken of eieren zag maar bij de aankomst hier in Le Chatelet lagen er chocolade eitjes op ons te wachten. We zitten op een prima adres Hotel Restaurant du Pont Bayard. Voor de pelgrims hebben ze echter een speciale formule. We hebben een huisje voor ons alleen met 7 slaapplaatsen, keukentje, badkamer en wifi. In de keuken staat een warme maaltijd klaar die in de microgolfoven kan. Voor het ontbijt mogen we morgen naar het hotel. En dat allemaal voor 35 euro. Maar dan moet er wel een schelp aan je rugzak hangen. Vandaag zijn de anderen van onze groep, onderweg, voor de allereerste keer geweigerd in een café restaurant. Dat ik niet geweigerd ben, komt gewoonweg omdat ik niet binnen ging. Ik vond het wat te netjes. Ik geef de voorkeur aan een café tabak. Daar zit altijd volk en zijn ze altijd super vriendelijk. Het was wel het enige café vandaag. Maar gelukkig was de zon er weer. We zijn dus nog altijd samen met z'n vijf voor de overnachtingen, Arie, Mariska, Aat, Ton en ik. Dat komt omdat we zo wat hetzelfde denken over de afstanden die we willen stappen en ook omdat het goed klikt. Bij mij gaat het stappen heel goed en dus dacht ik vroeg of laat de Nederlanders af te schudden maar daarvoor moet ik minstens 45 km stappen zegt Aat. We zullen dus nog wel even tochtgenoten blijven.
Dag 34 La Croix (Augy sur Aubois) - St. Amand Montrond 33 km 778 km van huis
Dat we vandaag zoveel kilometers gelopen hebben kwam omdat het zoeken naar een logement niet vlotte. Iemand was niet thuis, iemand had zijn huis verkocht, iemand nam niet op. Ofwel moesten we langs de langere route en daar hadden we ook geen zin in. 33 km dus! En dat grotendeels langs een met gras overgroeid jaagpad. Na een hele nacht regen lag alles er drassig en modderig bij. Ik ben zelfs eventjes wat omgelopen om een stuk asfalt te kunnen doen. Het bleef wel droog op een paar aprilse grillen na. Gisteren sliepen we op een dortoir met 14 bedden in een Nederlandse pelgrims herberg. Vandaag weer in een hotel. En dan gebeurde er vandaag nog iets heel bijzonders voor mij. Mijn zus Lief en vriend Jos kwamen langs met hun Tipi (camper). Ze zijn op weg naar het zuiden en wilden graag die extra kilometers omrijden om me te knuffelen en mijn maten te ont moeten. Dank je Lief en Jos. Onze wegen kwamen even samen. Nu gaat weer ieder zijn weg. Uit het oog maar niet uit het hart.
Dag 33 La Grenouille - La Croix Augy sur Aubois 29 km 745 km van huis
Heel gezellige herberg voor pelgrims maar als je wifi wil moet je op straat in de regen gaan staan. Tegen de deur lukt het ook nog net. Maar ik geef er toch de voorkeur aan morgen te vertellen hoe het vandaag was. Nu liever bed in want morgen weer veel kilometers.
Dag 32 Pont St Ours - La Grenouille 18 km 717 km van huis
De eerste uren moest de regencape aan. De natuur heeft hier nochtans al water genoeg gekregen, gezwollen rivieren, weilanden onder water... Maar in Nevers mocht hij weer uit. Oef.
In de kathedraal was er niemand. Dus geen stempel. Mariska heeft zelfs eventjes een bel geluid. Waarschijnlijk een bel die de concecratie aan geeft. Maar wij dachten dat pelgrims die misschien mochten gebruiken om te laten horen dat dat ze er zijn. Geen reactie gekregen, ook geen vermaning. Bij de Espace Bernadette Soubirous hadden we meer succes. Vriendelijk onthaal en een heel mooie stempel. Voor diegenen die het niet weten, Bernadetje van Lourdes is later zuster geworden in Nevers, is daar overleden en haar lichaam ligt daar opgebaard. (Het hele verhaal kan je vinden op internet) Het gaf toch wel een speciaal gevoel in het kerkje te zitten waar Bernadette ook vaak zat. Te meer omdat ik toch wel een band heb met Lourdes maar daarover vertel ik later meer. Vanavond bij het eten zijn we, naar aanleiding van Bernadette, met ons vijf nog een hele tijd bezig geweest over geloven of niet en de verschillende manieren van geloven. Er is een gezegde dat je als pelgrim mag zijn wie je bent, rijk of arm, gelovig of niet, jong of oud... dat begin ik meer en meer te beseffen. Er is respect voor iedereen maar ook solidariteit en bekommernis. Fijn dat te mogen ervaren.
Dag 31 Premery - Pont St. Ours 27 km 699 km van huis
Tweede dag op rij geen wifi. Gelukkig wel een netwerk maar af en toe wat minder. Ga er dus geen lang verhaal van maken. Mooie stapdag gehad zonder regen, af en toe wat aan de frisse kant maar de zon kwam ook regelmatig kijken. Onderweg een eekhoorntje gezien en hier en daar blaadjes aan de bomen. Ik heb vandaag een kamer voor mij alleen met douche, lakens, handdoek, zeep.. wat duurder als gisteren. Dat was een overnachtingsplaats voor vrachtwagenchauffeurs. Alleen zag ik geen vrachtwagens, maar die bleken aan de achterkant van het hotelletje te staan. We zijn nog altijd met vijf pelgrims samen. De twee volgende nachten ook.
Dag 30 St. Reverien - Premery 16 km 672 km van huis
De eerste helft liepen we in de regen. Daarna waren er gelukkig opklaringen maar veel wind, en helemaal op kop. Af en toe leek het of de wind je wilde terug duwen. Als de regen dan je gezicht geselt hoop je dat dit niet zo de hele tocht zal zijn. En meteen denk ik er dan bij dat ik hiervoor gekozen heb en dat veel zieke mensen direct met me zouden willen ruilen. Dan kom je lammetjes tegen en weet je dat het ooit wel weer lente wordt. Deze nacht slapen we met zijn drie in een goedkoop hotelletje. Even terug wat rust na de drukte van gisteren en voor het toilet hoeven we niet buiten in wind en regen. Morgen doen we zo'n 25 km. We gaan niet in Nevers slapen maar even ervoor. De dag erna bezoeken we Bernadette in Nevers maar slapen 11 km verder. Dat paste beter voor de 'iets kortere route' die we willen doen via Augy. Mariska en ik voelden ons allebei het best bij deze keuze en dus zullen we nog een hele tijd met elkaar optrekken. Arie is met alles akkoord. Vanavond komen Ton en Aad hier eten. Ze hebben hier dichtbij een logement zonder maaltijd. We genieten van de douche, ons bed, de rust en hopen op lekker eten straks.
Dag 29 Anthien - St. Reverien 31 km 656 km van huis
We moeten het nieuwe boekje nog wat leren kennen. Wat er uit zag als een tocht van 28 km bleek uiteindelijk 31 km te zijn. Maar het ging wel vlot vandaag, enkel de eerste twee uur met de regencape. En we hadden onderweg 2 keer een café, wat een luxe. Het aankomen was wat chaotisch. We zijn hier met 4 Duitsers 4 Nederlanders en 1 Belg en we liggen verdeeld over 3 plaatsen. Er is maar 1 douche, er is 1 klein keukentje, we hebben buiten openbare toiletten en we hebben een feestzaal. Arie heeft voor de hele groep gekookt, want er is geen restaurant maar wel een voorraadkast. Mariska en ik probeerden de overnachting voor morgen te reserveren maar het blijkt paasvakantie te zijn. Veel plaatsen waren bezet. En het telefoneren was weer erg moeilijk omdat onze smartphones voortdurend vertelden 'geen netwerk'. Op het gemeentehuis, in hetzelfde gebouw als onze kamer, wisten ze ons te vertellen dat het signaal sterker was op het kerkhof. Dus deden Ton en ik daar ook een vergeefse poging. Uiteindelijk hebben we toch voor iedereen een bed kunnen vinden. Wij op 15 km, anderen op ruim 30 km. Iedereen raakte onder de douche en het werd een gezellige maaltijd in de feestzaal. Voor de afwas moesten we met het hele boeltje over straat. Alles staat weer netjes in de kasten. Morgen om 8.30 uur komt er een bakker langs. Dat wordt dan weer een internationaal ontbijt.
Geen gemakkelijke tocht vandaag. Regen en veel wind. Regelmatig op en af. Tot over de 300 m hoog zijn de heuvels hier. Veel weilanden met koeien omringd door hagen, dat geeft prachtige landschappen. Ik had er echter niet zo veel belangstelling voor. Het was belangrijker een droge rustplaats te vinden. Na 7 km ploegen door glibberige en plakkerige modder trok Arie mijn aandacht. Ze hadden een houten hokje gevonden met propere banken, net of het er speciaal voor pelgrims gezet was. Na 15 km door de regen kwam ik hen tegen te Bazoches, in een leuk kerkje dat open was. Heel gezellig, koud maar wel droog. Vauban heeft er zijn rustplaats of toch alleszins zijn hart heb ik begrepen. Ik heb er mijn boterhammen gegeten en als dank heb ik twee kaarsjes laten branden. Dat kwam eigenlijk ook omdat ik alleen nog maar een stuk van 2 euro had. En 3 km voor ons logement vonden we elkaar in een vroegere wasplaats. Daar moest ik van Mariska een kopje thee drinken uit haar thermos. Hij was nog goed warm.
We zijn te gast bij een Nederlands koppel die hier grootste plannen hebben met een gebouw dat ze kochten. We zijn hier vandaag met 7 pelgrims, 2 Duitsers, 4 Nederlanders en ik. Normaal is het nu nog rustig maar toevallig zijn we hier samen aanbeland. Morgen weer regen en weer veel kilometers.
Dag 27 Arcy sur Cure - Vezelay 18 km 601 km van huis
Vezelay! Magische plaats, vertrekplaats voor kruisvaarders en pelgrims. Dat Vezelay op een hoogte lag wist ik al maar nu heb ik dat dus ook gevoeld. Pittige klim op het einde! Vezelay zie je al van ver liggen lees je in de gids maar de toren van de basiliek zat wel in de wolken. We kregen een afwisseling van regen en motregen vandaag. Af en toe even droog.
En de tijd is hier voorbij gevlogen. Om 7 uur heb ik een palmwijding naast de basiliek bijgewoond. De priester was heel kwistig met het water. Niet bang zijn, het is geen regen vertelde hij erbij. Ik heb dan de mis in een zijkapel ook maar bijgewoond. En dat viel best mee. Daarna gaan eten en de klok verzet. Dus is het nu meteen bedtijd. Gelukkig kan ik hier in het Centre Madeleine in de keuken internetten zodat ik de pelgrims die willen slapen niet stoor. Want ons groepje is wat groter geworden. We zijn Aat en Tom tegengekomen, straffe mannen, iets ouder dan ik, die elke dag tussen de 25 en 30 km stappen. We slapen met zijn 5 op een zaal.
Om te eindigen even wat cijfers. Ik begin nu aan de Via Lemovicensis. Die loopt van hier naar de Pyreneeën en telt 911 km. Daar begint de Camino Frances tot Santiago en die telt 763 km. 601 gedaan 1674 te gaan. Dat zal niet voor dit jaar zijn want ik beloofde Leo op tijd naar huis te komen om ons groot zeilavontuur mee voor te bereiden, inentingen, documenten, proefvaarten... Maar ik ben best tevreden met wat ik al heb en denk er toch nog wat kilometers aan toe te voegen. Het zal even wennen zijn aan de nieuwe wandelgids waarin de kaartjes minder gedetailleerd zijn.
Vezelay. Ik had ervan gedroomd hier te geraken. En nu ben ik er. Eerst een kaarsje en stempel in de basiliek en nu een wijntje als beloning. Deze avond de blog.
Dag 26 St. Cyr les Colons - Arcy sur Cure 27 km 583 km
Het zou een rustig dagje worden, 22 km en mooi lenteweer. Onderweg in Cravant zelfs een café. In Bessy-sur-Cure kwam ik in de verleiding de laatste 3 km over de D227 te stappen maar langs de rivier (Cure) en het bos was even ver en zou veel mooier zijn. Er zat wel een forse klim in. Ik kwam er Arie en Mariska tegen en samen begonnen we aan de klim. Boven gekomen bleken beschrijving en kaart niet te kloppen met de geel-blauwe aanduidingen. Wijziging van het traject? Daar zou wel een reden voor zijn. We volgden de tekens die wel niet echt in de goede richting liepen. Na een tijdje nam ik er de gps van mijn smartphone bij en merkten we dat we zo maar even 5 km werden rondgeleid. De weg liep zelfs niet meer langs Arcy waar we onze overnachting reserveerden. Een uur te laat kwamen we bij onze gastvrouw. Die wist te vertellen dat veel pelgrims klagen over de verkeerde bewegwijzering maar dat de verantwoordelijken naar haar niet luisteren en dat we dus best zelf reclameren. Pelgrims na ons... Let op.
Voor de rest een heel gezellige avond doorgebracht met onze gastvrouw die zelf op haar eentje van Vezelay naar Santiago stapte. Hopelijk geraken we morgen in Vezelay zonder omleidingen.
Niets fijner dan een brasserie onderweg. Als dat dan in Chablis is drink je vanzelfsprekend een Chablis. En natuurlijk kom je daar andere pelgrims tegen.
Dag 25 Vezannes - St. Cyr les Colons 23 km 556 km van huis
Er stonden vandaag heel wat kilometers op het programma maar ik heb zowel in het begin als op het einde een stukje afgesneden door langs een rustige asfaltweg te lopen. Mijn tochtgenoten hebben zeker 3 km meer gestapt. Iedere pelgrim kiest zijn eigen weg. Arie zegt dat ik op de zwarte lijst kom, maar zolang ik alles op eigen benen doe is mijn geweten ok. Kwestie natuurschoon kwam ik trouwens niets te kort. De wijngaarden rond Chablis liggen prachtig tegen uitgestrekte hellingen. Het was op en af. Mijn tenen hebben dat iets minder graag. Maar dat is allemaal al vergeten. We zitten in de gemeentelijke herberg en drinken Chablis ons aangeboden door een man die hier ook verblijft en in de wijngaarden werkt. Bij het winkeltje hier om de hoek kochten we wat spullen en daarmee is Arie voor ons aan 't koken. Ruikt al heerlijk. In deze herberg kunnen 14 mensen slapen, stapelbedden, 2 douches, keukentje... ik moet stoppen. Het eten wordt voor onze neus gezet.
Het was koud vandaag. En mijn winterjas gaf ik 14 dagen geleden mee naar huis. Maar ik had een plan B. Ik deed mijn lichte fleece onder mijn dikkere fleece en met dat extra laagje was het comfortabel. Vaak dreigende lucht maar geen regen. Die viel er gisterenavond genoeg tijdens een fel onweer. We waren nog maar een half uur op ons 'kasteel' toen het begon!
Ondertussen zit ik in Bourgondië. Dat hebben we ondervonden tijdens de avondmaaltijd. Bourgondisch aperitief, Bourgondische wijn, achteraf Bourgondische kazen... We kregen zelfs te horen in welke volgorde we de kaas moesten eten, van zacht naar sterk. Lang geleden dat ik nog zoveel alcohol dronk. We kregen nochtans deze morgen op het kasteel te horen dat ons lichaam dat niet nodig heeft en dat 1 glaasje genoeg is. En de grond in Bourgondië die plakt aan je bottines. Bij elke stap die je zet komt er een laagje bij, loop je wat hoger en worden je voeten zwaarder.
Dag 23 Foret Chenu - Chessy les Pres 22 km 514 km van huis
Omdat de herberg in Evry le Chatel bezet was en het andere adres niet reageerde besloten we naar Chessy les Pres te gaan. Bij de telefonische reservatie bleek Bois Gérard wel 6 km naast de route te liggen. Maar we hadden geen keuze. Ik ontmoette Arie en Mariska en we besloten de laatste kilometers samen te stappen. Om 17.30 kwamen we aan een imposante toegangspoort. Een kasteel? Nee geen kasteel, legde de gastvrouw even later uit, wel een domein. Wij mochten slapen in de vroegere 'duiventil' parket, mooie bedden, zware balken, dikke muren... Na de heerlijke vegetarische maaltijd bleef de gastvrouw lang bij ons en begonnen we te beseffen dat we op een uitzonderlijke plaats te gast waren. Bois Gérard wil leven in harmonie met de natuur en met de aarde. Je kan er terecht voor een cursus gezonde voeding, meditatie, muziek, kunst, yoga.. een paar anekdotes. We dronken bij het eten water uit een speciaal gevormde karaf waarin de water moleculen terug hun natuurlijke vorm aannemen. We bezochten het oude kerkje waarin de acoustiek prachtig is. Arie heeft een stukje gezongen en ik ook. Na ons kwamen er 60 mensen uit verschillende landen om Blue Eagle te ontmoeten. Ik noem Blue Eagles gemakkelijkheidshalve een indiaan en hij zou al die mensen een paar dagen inwijden in 'rituelen'. Om geen heel boek te schrijven zal ik afronden met te vertellen dat we die 6 km extra, niet terug hoefden. Op een stafkaart toonde men ons een aansluiting die buiten onze kaartjes lag en dat lukte. Toch ook nog even vertellen dat de gebouwen in de elfde eeuw gebouwd werden door een graaf om de pelgrims naar Compostela een veilig onderdak te bieden. Er zaten in deze omgeving nogal wat struikrovers en veel pelgrims werden vermoord. Telefoneren deden we met de vaste lijn, roaming kon niet, geen wifi, echt back to the nature. Ik maakte me wel de bedenking dat geen dekking ook betekent dat je niet kan telefoneren als je daar ergens in de bossen ligt na een val??
