Het is een tijdje geleden dat ik verslag uitgebracht heb, maar daar heb ik zo mijn redenen voor. We hebben in ons verlof een 8-tal dag aan zee geweest op het appartement van mijn schoonouders. Het was er zalig. Ik weet dat de zomer niet echt perfect was, maar we kunnen niet klagen, aan zee hebben we toch veel zon gehad en er is ook een balkon afgeschermd van de wind, ook daar is het warm en leuk om te vertoeven. 'S middags, als Robbe een dutje deed zaten we meestal te relaxen op het balkon. We hebben Robbe ook eens meegedaan op de tram naar koksijde. Met een go-car geduwd, op het strand gespeeld met andere kindjes, dat is ook eens leuk voor hem, want hij heeft daar niet veel kans toe. Ik voelde dat hij het leuk vond, op den dijk liep hij al naast zijn buggy, met zijn armen al zwaaiend, het is zo leuk om hem bezig te zien. Met andere woorden het was een superweek voor ons allemaal, en dat heb je wel eens nodig als je allebei full-time werkt, en je kan je dan ook eens voor 100 % bezighouden met Robbe. Als je werkt heb je niet altijd tijd en kan je er niet zo van genieten. Het gaat allemaal zo snel, hij was gisteren 1 jaar en 6 maanden, en hij verandert nu zo rap. Daarom ook wil ik zoveel mogelijk tijd met hem doorbrengen dat ik alles op de voet kan volgen, want voor we het weten moet hij al naar school. Maar daar ga ik nog niet te veel aan denken dat is voor volgend jaar.
We zijn rond 13 u 30 richting staden vertrokken; We waren verwelkomd met een glaasje champagne, toen gaf iedereen zijn cadeautje. na een groot uur wat bijpraten mocht iedereen aan tafel voor een lekker stukje taart. Het was er zeer druk, we waren met 15, dus de woonkamer was goed gevuld. Robbe heeft dan ook veel met de kindjes gespeeld en rond 16u was hij doodmoe en heb ik hem dan in het bedje van Bram gelegd. Hij heeft wel 2 u geslapen. Net voor we naar zee vertrokken zijn we daar ook nog blijven eten. En dan richting Oostduinkerke, want Robbe is er op vakantie voor 2 dagen. hij vind het daar erg leuk aan zee, hij weet het al en wil al niet rap meer mee met ons als we het vragen, hij is nog maar 17 maanden en hij weet al goed wat hij wil. morgenavond halen we hem terug en woensdag blijf ik thuis van mijn werk om voor hem te zorgen. Donderdag is tante Ludwina van de partij. jullie zullen nu een tijdje geen verslag meer hebben want we gaan eind deze week in verlof. groetjes
Bram is het neefje van Robbe, het is zijn speelkameraadje als ze samen zijn. Deze namiddag zijn we uitgenodigd voor koffie met taart. ik ben namelijk meter van Bram en ook daarom heb ik een moi cadeautje mee. Er zullen nog veel mensen aanwezig zijn, het is spijtig dat de kindjes niet gaan buiten kunnen spelen want het weer laat het blijkbaar niet toe. We hopen nog steeds op wat zon voor deze namiddag maar we vrezen ervoor. Er is daar namelijk veel plaats om te spelen en er staat een schommel en een glijbaan. Robbe heeft daar wel eens deugd van om eens tussen de kindjes te zitten, want als hij volgend jaar naar school gaat moet hij met kindjes kunnen omgaan. Het word een leuke namiddag voor robbe, ik breng vanavond verslag uit. groetjes
Nog een weekje werken en het is zover, alle remmen los. Ik er kijk naar uit om naar zee te gaan en samen met papa en Robbe verschillende uitstapjes te doen. Het is de eerste zomer dat Robbe op het strand mag want vorige zomer was hij nog wa kleintjes. Daarom is het voor ons ook veel leuker omdat we nu veel leuke dingen kunnen doen. Hij zit ook al op de fiets, dus een ritje moeten we zeker overwegen. We hopen ook dat het mooi weer word,want als je in belgie op vakantie gaat moet je dat risico erbij nemen en als het geen mooi weer zou zijn moeten we er toch het beste van maken. Voilà, we brengen verslag uit over onze vakantie binnen drie weken tot dan en geniet van het verlof. vele vakantiegroetjes aan iedereen
robbe heeft al 2 dagen last van wat koorts en een lopend oogje. gisteren had hij opeens terug 39 graden koorts en omdat het vandaag een feestdag is ben ik er toch mee naar de dokter geweest. We hebben nog een tijdje moeten wachten voor het onze beurt was, maar toen we binnengingen had Robbe meteen door dat er iets ging gebeuren. Toen de dokter nog maar naderde met zijn aperatuur begon hij al te tieren en hysterisch te doen ik was er efkes niet goed van, ik zal de details besparen. Daarom denk ik dat het beter is dat we de volgende keer met twee zijn om hem vast te houden en te kalmeren.Het is een keelontsteking en rode oortjes, ook zijn tandvlees zit erg gezwollen want er komen tanden achteraan. Hij heeft de juiste medicijnen had en normaal binnen twee dagen zou hij moeten genezen zijn.
Vorige week hadden we allebei de voormiddag om te werken en dus hadden we een opvangprobleem voor Robbe. Daarom hadden we beslist om hem die dagen naar de zee te doen bij oma en opa en tante An. Zondag is papa met de fiets naar zee gereden. We zijn daar dan de hele dag gebleven en hebben flink wat gewandeld, het was er prachtig weer. Robbe heeft dan ook met zijn voetjes in het water gelopen en hij vond het zalig.Tegen de avond zijn we dan huiswaarts getrokken en natuurlijk hebben we ons Robbe daar dan gelaten. Ik had het efkes moeilijk toen ik in de auto zat en hem moest uitwuiven want het is namelijk de eerste keer dat we hem zolang moeten missen. Het was een kalme week, want met Robbe is er altijd leven in huis en dat miste ik wel een beetje. toen ik opstond om te gaan werken was ik soms vergeten dat Robbe niet in zijn bedje lag. Maar het belangrijkste is dat we opvang hadden en dat Robbe zich geamuseerd heeft, en voor oma en opa en tante An was het ook leuk. Hij is nu terug en je kunt je niet voorstellen hoe gelukkig ik en ben en zijn papa ook. Groetjes
papa had zondag een zeer belangrijke wedstrijd in Brasschaat. Het was namelijk zijn eerste halve triatlon. Je mag rekenen dat hij er ongeveer 4 uur over doet, dus zou het een lange dag worden voor Robbe in zijn Buggy. Zijn oma had voorgesteld om een dagje naar zee te gaan met Robbe. Ik keek dan naar het weerbericht en het zag er niet te best uit, ik ben dan maar meegeweest naar de zee. Zo was het gelijk verdeeld, 3 vrouwen aan zee en 3 mannen naar Brasschaat. Maar uiteindelijk viel het weer beter mee in Brasschaat dan aan zee, maar niet getreurd, we konden de hele stoet volgen vanop het balkon van het appartement. Het was een zeer mooie stoet en lang, het is echte de moeite. Robbe keek zijn oogjes uit, hij vond vooral de musicanten met hun trommels zeer interressant, en de garnaalvissers met hun paarden vond hij ook leuk. En zo heeft hij weeral iets nieuws gezien en t'zal tot volgend jaar zijn op de garnaalstoet. tot ziens.
Gisteren zijn we samen met nonkel Carlos en tante Ludwina naar en triatlon in Brugge gaan kijken. Het weer was echter niet zo best, maar toch heeft de zon zich nu en dan laten tonen. Het was er zeer druk, veel konden we niet zien, we hebben op de brug naar de zwemmers gekeken, en zijn dan naar het lopen geweest dat deel kon je het best van al volgen. toen was het al na zeven, Robbe kreeg alvast honger. We hebben hem zijn flesje koud gegeven,voor hem maakt dat niet uit want als hij honger heeft smaakt hem alles. Hij is erg braaf geweest zoals altijd. Toen het ronde achten was zijn we afgezakt naar een gezellig restaurantje ergens in de buurt. We hebben er zeer lekker gegeten en Robbe was nog steeds van de partij, want ook daar heeft hij zijn buikje nogmaals rond gegeten van mama's bord. Na het eten nog een koffietje en dan richting Izegem. Het was een gezellige avond.
Op vaderdag had papa Bart opnieuw een wedstrijd, dus hebben we ons gefixeerd op die wedstrijd en kwam vaderdag niet zoveel ter sprake, jammer eigenlijk, want het is maar één keer per jaar dat de vaders beloond worden voor al hun goede zorgen. Maar toch heeft Robbe s'morgens een klein cadeautje gegeven en mama ook. Het was een goeie wedstrijd, papa had erg zijn best gedaan,hij traint er ook genoeg voor, dus mag hij daar ook eens voor beloond worden vind ik. toch heb ik nog een kleine verrassing voor hem, want ik vind dat hij zeer goed voor Robbe zorgt als ik ga werken, hij ziet hem dan ook doodgraag. Ik zal daar nu niks meerover loslaten, maar ik houd jullie op de hoogte.
Het voorlopig laatste bezoek aan Kind en Gezin. Tot aan zijn 2 jaar is Robbe er vanaf, hij hoeft ook geen spuitjes meer tot aan zijn 5 jaar. We waren als eerste aangekomen, hij werd gewogen, gemeten en dan moesten we naar de dokter voor de prikjes. hij moest 2 prikjes in de bovenarm krijgen, ik moest zijn armpjes vasthouden en toen prikte de dokter, het was snel voorbij. Ik heb er toch een slecht gevoel bij als ik weet dat Robbe pijn heeft, dan is het net of ik die pijn ook voel, maar hij was het snel vergeten. in een helf uurtje waren we terug buiten, we zijn dan nog oma op de hoogte gaan brengen over ons bezoekje. Daaag
