Debby & Nancy's Happy Hour online

Mijn mama en ik hebben het hard te verduren gehad
in de zomermaanden begin september. Ik was namelijk voor
de 1ste keer op kamp met de VKSJ en 2 dagen voor we naar
huis gingen kreeg ik nieuws dat bobonne op den intensief lag.
28 juli een maand na haar 77ste verjaardag is ze gestorven.
Mijn mama heeft het dus moeilijk gehad.
Maar ik moet toegeven, ik ben trots op haar en
ook op pépé. Dat ze zich zo sterk houden...
O ja ik voeg hier ook het gedicht toe dat
ik special heb geschreven toen bobonne stierf:

Zwarter dan zwart
 
Er was eens jij en ik.
We waren onafscheidelijk 
Tot het lot je meenam.
Nu sta ik hier bij jou.
Mijn hart breekt, 
De hemel huilt mee.
Ik kijk je aan en jij staart terug met je niets-zeggende ogen.
Je spreekt niet, je beweegt niet
En toch voel ik dat je me iets probeert te zeggen.
De wereld is zwart,
Nee, zwarter dan zwart
Want ze is jou kwijt!
 Annelies

Ooit al het gevoel gehad dat je een gelukzak bent? De weelde van je bestaan, het genoegen van je familie, kinderen om je heen, een prachtvrouw liefhebben. Het geluk een job uit de duizend te mogen doen, mensen helpen, kansen creëren. Met en voor mensen werken, sociaal bezig zijn, culturen ontdekken, fantasieën beleven en delen.
De keren dat we klagen over gebrek aan respect, de keren dat we zeuren over het niet begrepen worden: het verdwijnt in het niets wanneer je echt de vergelijking maakt. Verwende kerels, gelukzaligen. We beseffen niet half hoe gelukkig we zijn. Een dak boven het hoofd hebben, een luxueus dak bovendien. Nooit honger leiden, steeds overvloed. Steeds mensen om ons heen. Nooit echt alleen. Nooit vervloekt of uitgesloten. Vrienden hebben, mogen studeren, kunnen werken.
Dat het goed met ons gaat, moeten we niemand verwijten. Dat we gelukkig zijn, moet ons niet tot wanhoop drijven. Maar we mogen het wel beseffen, prularia relativeren, bijzaak banaliseren, ongemak minimaliseren. En vooral dankbaar zijn. Beseffen dat we ons opwinden om niets, ons eindeloos opblazen voor een zucht.
Leren genieten, daar komt het op aan. En er de kracht uit puren om dat genieten ook voor anderen mogelijk te maken.
Bert

sterren van op de dansvloer na honderd uren trainen nog
niet met hun gat schudden. het moeten niet altijd fotomodellen
en maatjes 38 zijn. zou haar graag ook elke week
een ander danske zien doen. hopelijk vind ze snel een danspartner.
doe zo voort.

ik daag jullie uit, zoals jullie wel zien is mijn naam Arantxa

ik zou zeggen bespaar u de moeite om het uit te spreken want de 
meeste lukt het toch niet ven de eerste keer :p
maar nu dit, ik vind het heel fijn om zo een mooie en speciale 
naam te hebben maar het vervelende is dat ik nooit iemand met 
dezelfde naam als mij vind hier in belgië dus zoals dat 
spelletje van jullie in de eerste aflevering zou nooit voor 
mij gewerkt hebben... wat ik nu dus vraag, uitdaag is zoek 
iemand hier in belgië met dezelfde voornaam als mij want 
ik weiger te geloven dat ik de enigste ben.
Wie is of kent er nog een Arantxa??
 
Karolien:
 
Beste Debby en Nancy,
 
dat jullie programma over geluk gaat, is duidelijk:
 
- Ik ben sinds gisteren ongelooflijk gelukkig omdat er toch 
nog geweldige tv-programma's bestaan waarin Wendy 
niet zonodig een man moet zoeken en we de bevalling van haar zoon 
niet moeten meemaken.
 
- Ik ben nog veel gelukkiger geworden door te beseffen dat het 
met mijn fantasie nog steeds goed gesteld is. Ik had er gisteren 
namelijk absoluut geen probleem mee om die Karlijn Sileghem 
weg te fantaseren en mezelf in haar plaats tegen de lippen 
van Stanny te fantaseren.

Euh welke Stany Karooken? Crets???  x deb