Vanmorgen allebei opgestaan met een houten kop. Als het dan nog van het drinken was zou je zeggen, dat hebben we weer gehad. Maar bij ons was het van een heel slechte nachtrust. Het was precies of wij in een mazoutketel sliepen. Stinken, geweldig.
Maar om 07:00 stonden wij gepakt en gezakt aan de deuren van de grensovergang die pas om 07:30 opengingen. Benieuwd of de half gelukte fotokopij van een document dat moest doorgaan voor een autorisatie voor een visum in goede aarde zou vallen bij de Turkmeense autoriteiten.
Het uitchecken uit Iran verliep voor ons beiden uiterst snel en soepel. Na een drietal stempels was alles achter de rug.
Benieuwd of inchecken in Turkmenistan ook zo vlot zou gaan. Net zoals bij het inchecken in Iran werden Seppe en ik al snel van elkaar gescheiden. Deze keer moest ik zelf mijn bagage meesleuren langs politie en douane. De politie is hier goed ingepikt om de nodige controles te doen. Er wordt van je linker en rechter duim een vingerafdruk gemaakt en je gezicht wordt gescand. Daarna wordt je bagage gescand, halen ze je bagage helemaal leeg en mag je alles zelf weer inladen. Inladen, dat doen ze niet. Voor mij verliep dit allemaal zeer vlot, maar voor Seppe en de auto duurde het iets langer. We kregen ook een document mee met een landkaart van Turkmenistan waarop de te volgen weg opgetekend was. Hier mogen we niet van afwijken. Ook de auto werd helemaal leeggehaald en moest Seppe alles weer alleen terug inladen. Zijn drone ontsnapte niet aan de controle en werd verzegeld. Speelgoed op slot dus. Nu is de auto weer opgeruimd en weet Seppe alles weer te vinden in de auto. Rond 11:00 was de controle achter de rug en konden we richting Ashgabad rijden. Onderweg wel om de haverklap politie op de weg en moesten we nog een paar keer onze paspoorten laten controleren.
Ashgabad binnenrijden is ook een speciale belevenis, een echte cultuurshock als je van Iran komt. Kolossale gebouwen, grote drie en vier rij vak wegen, moderne propere auto's en iedereen schijnt zich aan het verkeersreglement te houden.
We hebben ingecheckt in Hotel Grand Turkmen. Een prachtig hotel in een mooie omgeving.
Na de middag zijn we met de auto een toerke gaan maken door de stad en onze mond viel meerdere keren open gevallen van verbazing. We hadden gehoord dat het gebouw, The Wedding Palace, zo verbluffend mooi was en dus zijn we even gaan kijken. Toen we vroegen om het gebouw te mogen bezichtigen kregen we tot onze grote verbazing een privé begeleider mee om het gebouw binnen te bezichtigen. En weer viel onze mond open van verbazing. Nooit zoiets gezien. Gewoonweg prachtig.
Ook het shopping center en de lokale bazaar kregen onze aandacht en daar hebben we de nodige aankopen gedaan.
Nu zijn we weer klaar om op twee dagen door de woestijn naar Uzbekistan te rijden met onderweg een bezoek aan The Devils Gate in Derweze.
|