Vanuit het mistige Diksmuide vertrokken Basso, Ullrich, Volderke, Ivanov en Lance U leest het goed : de Lance is BACK, hopelijk deze maal lang. Lance maakte zijn come-back en hoe. De veurnsche bikers vertrokken van het atheneum en algauw werd duidelijk dat het niet de rit van Ivanov ging worden. Door de mistige omstandigheden kwam zijn bril continu in aangeslagen toestand met als gevolg dat onze Ivanov bijzonder weinig zag. Ullrich nam de kop en in de eerste onverharde strook legde hij een strak tempo op, hij probeerde de 30 km/u aan te houden en dat had zijn effect niet gemist, toen hij na enkele minuten om zich keek, bleek hij een klein gat te hebben met Lance en Volderke. Ullrich besloot het tempo te milderen en zo konden Volderke en Lance snel aanpikken. Wat ook merkwaardig was, was dat onze Basso en Ivanov nergens te bespeuren waren, het koptrio zakte hun tempo maar toch bleven de 2 achtervolgers uit zicht !!! De Lance en zijn twee kompanen hadden een serieus gat geslaan, een eerste mentale tik was uitgedeeld Uiteindelijk staakten Lance, Ullrich en Volderke de rit eventjes zodat Ivanov en als laatste Basso weer konden aansluiten. Toen Basso aansloot deelde Ullrich mee dat onze Lance al een groot gat had op Basso, voor Basso de ideale motivatie om eens door te trekken want niets later arriveerden de veurnsche bikers in een eerste vettige, slijkstrook. Basso opende voor een eerste keer alle registers en de andere veurnsche bikers moesten een tandje bijsteken. Lance kon zich goed staande houden, letterlijk en figuurlijk !!! Hij pareerde de eerste aanval wonderwel Ivanov sprak intussen de weergoden aan om hem te bevrijden van de mistige omstandigheden, " Zon, zon ... trek de mist open !" Ullrich voelde zich goed en na de bevoorrading ging hij mee in het zog van een onbekende, de andere veurnsche bikers lieten hem begaan en na een tijdje kwamen ze aansluiten. Voor het aankomen bij de tweede bevoorrading diende nog een serieuze strook lichtjes bergop genomen te worden, Ivanov zag het niet goed maar voelde het wel. Voor Lance was het beste er nu ook af . Niet lang na de 2de bevoorrading dienden de veurnsche bikers de gekende kasseistrook te berijden , Basso en Ullrich wisselden elkander af bij het afdalen van de lange kasseistrook. Een attente Volderke bleef in hun wiel , de kasseistrook had voor de schifting gezorgd. Lance en Ivanov lieten hen begaan. Kort daarna stak een groepje de veurnsche bikers voorbij. "Kalm houden " riep Ullrich Basso toe. Het groepje bikers waren geen onbekenden voor Ullrich en Basso. In Brielen hadden de veurnsche bikers ook met dit bendje meegereden met als gevolg een zeer hoog gemiddelde! Basso voelde zich nog altijd supergoed en sloop in hun wielen mee. Volderke en Ullrich lieten Basso natuurlijk niet gaan en sloten bij het groepje aan. Ullrich besloot na enige tijd hun kopman af te lossen en het tempo te verhogen. Basso en Volderke hadden het verstaan, Basso nam over ,zelfs Volderke nam de kop. Toen bleken ze nog met vieren te zijn. Ullrich zag het weer zitten en sloeg een klein gatje met de onbekende, Basso en Volderke lieten het nu over aan de onbekende . Kwestie om de onbekende pijn te doen !!! In het technische parcours in Diksmuide vond Basso het welletjes en samen met Volderke verlieten ze de onbekende op zoek naar Ullrich. Ullrich had zich vergist van aankomst en dacht aangekomen te zijn, op dat moment had hij een kleine 50m voorsprong op Basso en Volderke. Zo liet hij Basso en Volderke onbewust weer aansluiten , samen reden ze nu naar de juiste finish. Het was een mooie rit, redelijk wat baan na de tweede bevoorrading , maar soms is dat ook eens leuk. De 55 km bleken er uiteindelijk maar 47 te zijn. Gemiddelde zal een schatting zijn daar de kilometertellers van de veurnsche bikers het door de mist hebben laten afweten. Schatting : 23,5 km/u . Volgende week nog twijfel omtrent zaterdag of zondag .
|
