Vansevenant, Basso, Volderke en Ullrich waren present, samen vertrokken ze aan een 'gezapig' tempo.Na enkele mooie en toffe single-tracks gingen ze naar de pechstrook van Basso in Varsenare. Toen ze aan de befaamde bosstrook kwamen, lachtte Basso terug. Met een stevig tempo en via de middenweg had hij zich voorbij Ullrich genesteld, de uit de wind zittende Volderke daarentegen hield zich nog opvallend koest, den Vansevenant liet hen begaan en trachtte de goesting om te mtb'en terug op te krikken. Het moraal van de Wim zat de laatste tijd wat in zijn schoenen. Uit de strook gekomen had Ullrich een putje minder diep ingeschat met als gevolg : lekke band. Blijkbaar waren er nog andere met hetzelfde inschattingsvermogen want op een bepaald moment stonden ze met vier hun 'nieuwe' band op te pompen. Na de eerste bevoorrading scheidden de wegen van Vansevenant en Basso&co. Vansevenant had besloten voorzichtig te beginnen en met goesting te eindigen en koos daarom voor de 28km. Basso, Volderke en Ullrich genoten verder van de talrijke ' brugse bossen' en van het 'brugse slijk' want sommige stroken lagen er vettig bij, een openbaring voor Ullrich, Basso en Volderke! Volderke hield zich nog altijd opvallend stil, Ullrich vertrouwde het niet en na enkele kilometers kopwerk zij aan zij met Basso liet Ullrich een gat vallen zodat Volderke gedwongen werd om ook aan kop te rijden. Een honderdtal meter verderop gingen ze een slijkstrook tegemoet, Ullrich die wantrouwig was, besloot 2 maal een korte versnelling uit te voeren, Basso en Volderke hadden geen moeite om hem te volgen. Daaropvolgend vond Volderke het welletjes!!! Hij had een opening gezien en hij vertrok als een speer, Basso en Ullrich waren op achtervolgen aangewezen. Anderen sloten de opening zodat Basso en enkele meters verder Ullrich op eigen initiatief het gat langs de spoorweg moesten toerijden. Volderke moest uiteindelijk toch Basso en Ullrich in zijn wiel dulden. De daaropvolgende stroken besloten ze bij elkaar te blijven en te genieten van het mooie uitzicht. Na 55km (die er zogezegd 48 waren) en met een gemiddelde van 22km/u vervoegden ze de inmiddels gearriveerde Wim. Deze tocht vertoonde vele gelijkenissen met de toertocht van Varsenare met als verschil dat het grotendeels omgekeerd was en dat Basso nu geen pech had. Een ding is zeker, het is een schitterende streek om te vertoeven. Volgende week (zaterdag) staat Kemmel op het programma. Bij Ullrich breekt het angstzweet stilletjes uit. Basso en Volderke daarentegen kijken verlangend uit naar zaterdag.
daarentegen hield zich nog opvallend koest, den Vansevenant liet hen begaan en trachtte de goesting om te mtb'en terug op te krikken. Het moraal van de Wim zat de laatste tijd wat in zijn schoenen. Uit de strook gekomen had Ullrich een putje minder diep ingeschat met als gevolg : lekke band. Blijkbaar waren er nog andere met hetzelfde inschattingsvermogen want op een bepaald moment stonden ze met vier hun 'nieuwe' band op te pompen. Na de eerste bevoorrading scheidden de wegen van Vansevenant en Basso&co. Vansevenant had besloten voorzichtig te beginnen en met goesting te eindigen en koos daarom voor de 28km. Basso, Volderke en Ullrich genoten verder van de talrijke ' brugse bossen' en van het 'brugse slijk' want sommige stroken lagen er vettig bij, een openbaring voor Ullrich, Basso en Volderke! Volderke hield zich nog altijd opvallend stil, Ullrich vertrouwde het niet en na enkele kilometers kopwerk zij aan zij met Basso liet Ullrich een gat vallen zodat Volderke gedwongen werd om ook aan kop te rijden. Een honderdtal meter verderop gingen ze een slijkstrook tegemoet, Ullrich die wantrouwig was, besloot 2 maal een korte versnelling uit te voeren, Basso en Volderke hadden geen moeite om hem te volgen. Daaropvolgend vond Volderke het welletjes!!! Hij had een opening gezien en hij vertrok als een speer, Basso en Ullrich waren op achtervolgen aangewezen. Anderen sloten de opening zodat Basso en enkele meters verder Ullrich op eigen initiatief het gat langs de spoorweg moesten toerijden. Volderke moest uiteindelijk toch Basso en Ullrich in zijn wiel dulden.
