Hallo volgers van onze eigenwijze trektocht door Nieuw Zeeland
8 december start onze 30-daagse uitdaging. Het is de bedoeling dat jullie via deze blog kunnen meegenieten van onze droomreis. Een tussentijds, en als het ons lukt een gedocumenteerd, reisverslag zal jullie op de hoogte houden van ons "kiwi"-avontuur.
We zijn aangekomen in Singapore na een vlucht van 11 uur. Nu is het 6 uur wachten op de vlucht naar Amsterdam. We hoopten een busrit te kunnen maken in de binnenstad maar het loket voor de boekingen is gesloten. We zouden toch veel te moe zijn en in slaap vallen in de bus.
Gisteren bezochten we Christchurch. Na de aardbeving van 24 december zijn er weer heel wat huizen beschadigd. De vernieling na de aardbeving van februari is verboden terrein. Het lijkt wel een getto. Alsof er hier een besmettelijke ziekte is. Alles verlaten en afgesloten met nadars. Er was zelfs een restaurant waar de tafels nog gedekt waren van het kerstfeest. Alles onder stof, porselein gebroken, kledingstukken achter gelaten. Mensen zijn gewoon moeten gaan lopen voor de aardbeving terwijl hun maaltijd onder het stof verdween. Schrijnend. Ik nam enkele foto`s van het getroffen gebied maar voelde m een ramptoerist. Ik heb ze zelfs niet meer bekeken.. Hotels waren leeg, mensen bleven max voor een nachtje in een motel om `s anderendaags zo snel mogelijk te vertrekken.
Nog eventjes rusten en dan de laatste vlucht van 12 uur
Mt Cook is de hoogste berg in NZ. We maakten 3 wandelingen : The Hooker Track, de Blue Lake walk en de Kea Point Walk, alle 3 om ter mooist. En de zon reist duidelijk met ons mee. Minstens 25°. Als je hoger in de bergen wandelt krijg je een frisse bries van de gletsjer en dat doet deugt.
Even een beetje uitleg bij de fotos :
De eerste foto is een idee van de route naar het Pukaki lake, onze bestemming voor de volgende 2 dagen . De andere fotos zijn een weergave van de gletsjer (grijs) dat smelt en grote ijsbrokken drijven over het water. Het gesmolten ijs stroomt door de Tasmanrivier naar Lake Pukaki. Het ijswater is zo blauw en dat geeft lake Pukaki zon turkoois blauwe kleur.
We gaan het voorlopig hierbij laten en onze foto`s van Lake Tekapo en Christchurch er thuis opzetten. Onze vakantie loopt hier ten einde. En we gaan onze telefoonkaart geven aan iemand die zijn reis door NZ nog m oet starten. Die kan er maar goed mee zijn.
The Catlins is het meest zuidoosterlijke gedeelte van het Zuidereiland en is één van de schilderachtigste plekken van NZ en nog nauwelijks ontdekt. Curio Bay is een stukje strand waar duidelijk de afdrukken te zien zijn van bomen die versteend zijn die hier 160 miljoen jaren groeide. De bomen zijn waarschijnlijk geveld door een vulkaanuitbarsting. In de South Pacific Ocean leven veel zeehonden, pinguins,pelsrobben en zeeleeuwen, walvissen en hectordolfijnen.
We hadden in ons programma enkele dagen rust voorzien, geen auto rijden, alleen bewust genieten van de stilte en Nieuw Zeeland op zn best. Dit zou ons moeten lukken op 30, 31 december en 1 januari in Nugget Point. Op de foto zie je ook het huisje op de rots dat we huurden om oudjaar en Nieuwjaar te vieren met ons twee. De eigenaars hadden gezegd dat we niet lang met 2 zouden zijn want diverse vogelsoorten en zeedieren zouden ons vergezellen op het strand. En inderdaad, als je hier op het strand ligt krijgt je ineens een reus van een pelsrob naast je,die ook lekker komt genieten van de zon en de blauwe lucht, alleen heeft hij zijn strandlaken vergeten. Kolonies zeehondjes en pinguins kan je hier zien tussen de rotsen. De pauweschelpen liggen hier voor het rapen. In de souvenierswinkels betaal je er veel geld voor.
De Milford Sound : Amazing De weg er naar toe is omschreven als de mooiste bergweg in de wereld. We rijden door de vallei van de Eglinton met enkele mirrorlakes. Voorbij een onverlichte Homer tunnel loopt de weg door een vallei naar de Milford Sound. Deze vallei telt meer dan 1000 kleine watervallen die langs de enorme rotswand naar beneden komen. In de Milford Sound regent het 7 meter per jaar, meer dan 200 dagen in een jaar dus 2 op 3 dagen. Wij mogen weer van geluk spreken. In de voormiddag is het droog, in de namiddag is er regen. Hier zouden we het erg hebben gevonden moest het niet geregend hebben. Wat zijn deze fiorden in een regenwoud zonder regen. De fotos geven je hiervan een indruk. Gedurende de boottocht worden we zelfs vergezeld van dolfijnen wat niet alleen de kinderen maar ook de grote mensen konden appreciëren. Morgen vertrekken we naar de Catlins. Het uiterste zuiden van het zuidereiland. Daar huurden we een strandhuisje en omdat dit nogal buiten de bewoonde wereld is gelegen denk ik niet dat er internet zal zijn. Dus tot blogs, tot 1 januari. Geniet ondertussen van een leuk eindejaar en een super gezond 2012 gewenst. Als we gezond mogen blijven komt de rest vanzelf. Groetjes van de genieters
De 3-daagse track is een hele belevenis. Er was altijd de gedachte dat we het niet zouden halen. Samengevat : de track is het minder vermoeiend dan tasjesdrager te zijn in een pretpark. Dat gaat vervelen en deze trektoc ht was fantastisch.
Waar of niet waar :
Eric gebruikte zijn decibels om een echo te laten galmen in Harris Saddle. Een grote rots splijtte in 2 en verwoeste het wandelpad. Alternatief : Eén nacht extra slapen in Macenziehut, geëvacueerd worden met een helikopter of begeleid door een gids toch nog door het vernielde pad geraken.
Wat een ervaring.
Ik lees dat de kerstdagen in Belgie ook reuze leuk zijn verlopen. En Joke breng dat spelleke ook eens mee met ons feestje op de 15de he.
Tijdens de 3-daagse track hadden we ongestoord tussen 20 en 25°C. De gids vertelde dat hij gedurende meer dan 30 jaar maar 2 keer met kerst heeft buiten gegeten en dat was dit jaar. Ganse dagen helblauwe lucht, ideaal om mooie fotos te nemen. Deze 9 fotos zijn een milde greep uit meer dan 1000 fotos.
Vandaag bezochten we de glowwormcaves in Te Anau en morgen staat er een boottocht op het programma door de fjorden van de Milford Sound.
Lea je krijgt de groetjes en een dikke knuffel van Diana en Eion. We zijn gisterenavond nog samen gaan eten. En de limepepper is heel lekker op een spiegeleitje `s morgens bij het ontbijt. Vanmorgen zijn we met uw aanbevelen ook nog een kop koffie gaan drinken met een lekkere warme muffin in Five rivers. Inderdaad ook zalig. Bedankt voor de vele tips. We hebben er al goed gebruik van kunnen maken.
Een korte trip van Wanaka naar Queenstown. Voor het vertrek eerst de auto wassen want die heeft precies een safari overleeft. We zien niets meer door de ruiten van het stof. En die koeienshit tegen de zijwanden is ook geen zicht.
Deze route is voor ons de mooiste die we tot hiertoe hebben gedaan. Het zal wel een verschil zijn van seizoen tot seizoen maar dan hebben wij er de mooiste periode uitgekozen. Het is alsof men rijdt door een gigantisch rotstuin met bloeiende brem, lupine in roze, purper en geel, boterbloemen, madeliefjes en de bergflanken bezaaid met grassen die blinken door de hevige zon. Adembenemend. Deze schoonheid kan je nooit op een foto weergeven.. Na deze ongelooflijke rustige rit komen we aan in het drukke stadje Queenstown. De GPS brengt ons naar de Blue Gum Lodge, bij de Yan en Diane. Hier verblijven we 2 nachten voor de grote Track en 1 nacht na de grote track.
Lea je krijgt alvast vele lieve groetjes terug van Diane en Yan (of hoe je het ook schrijft). Het zijn super lieve mensen. Diane wist nog dat je een foto had kunnen nemen van een kiwi op Steward Island
We wensen iedereen prettige feestdagen, veel lekker eten, misschien een witte kerst want( hier is een 27° en zal het zeker niet wit zijn. Ons kerstmaal zal ook povertjes zijn (een droog soepje vooraf, waterige noedels met kip en van een toetje is geen sprake) maar we zullen denken aan jullie gevulde kalkoen met fruit en kroketjes.
Een kiwi kijkt niet ver vooruit naar de weersverwachting maar het ziet er schitterend uit voor de komende dagen. Veel zon en tussen 20 en 25°
Joke, we hopen natuurlijk dat Thomas snel beter wordt zodat jullie toch nog kunnen genieten van de komende feestdagen. Geef hem een dikke kus van Bompa en Memeti. We missen jullie allemaal natuurlijk. Groetjes aan gans de familie he.
2 dagen in Wanaka : thats the place to be. Een enorm verschil van levenstijl. Kiwis van Wanaka weten wat luxe is.
We waagden ons aan de Rob Roy track met een klim van bijna 1300 meters. Ja moeder, we konden niet anders dan zo`n swingbrug te nemen en het valt best wel mee. Deze track is een voorbereiding op de Routeburn track die we starten op 25 december. Dan zullen we ook weer enkele dagen van het internet verdwijnen. We vertrekken met 15 kg eten en drinken op onze rug en komen met 16 gig aan fotos terug. Dus rond 28 december kan je fotos zien van deze 3-daagse tocht.
Maar eerst laten we nog even een indruk na van de afgelopen dagen in Wanaka.
Het Mathesonmeer staat bekend om zijn prachtige weerspiegelingen van Mt Cook en Mt Tasman. We maken de wandeling rond het meer en een licht briesje steekt reeds zijn kop op en dat doet het water rimpelen. De wandeling was weer bovennatuurlijk. De boom op de foto kan tot 60 meter hoog worden. Het is mij af en toe gelukt om een weerspiegeling te fotograferen maar er was meestal een licht briesje. Ones in a life time kan je zon weerspiegeling op papier zetten en dat was dus niet vandaag.
We kochten een paar cds om in de auto een typische NZ-lands achtergrondmuziekje te hebben. Als we dan rondrijden genieten we stilzwijgend van de schitterende natuur, de zon die op de bergen schijnt, na iedere bocht weer een nieuw beeld, altijd weer mooiere natuurverschijnselen. Af en toe worden we dan door de stem van de GPS uit onze droom gehaald.
Franz Josef Glacier is onze volgende bestemming. De stad heeft zijn naam de danken aan de indrukwekkende glacier. Nergens in de wereld slagen de gletsjers erin tot in een regenwoud vlak bij de zee binnen te dringen. Het is een raar gezicht, zeker bij zon zomerse dag, een gletsjer zo dicht bij.
Prachtig uitzicht aan de westkust : Cape Foulewind = ook een broedplaats van de pelsrobben. En er stond daar ook een wegwijzer die ons de weg naar huis wees.
De weg van Havelock naar Nelson is schitterend.We genieten niet alleen van het landschap maar ook van de vele oldtimers die hier rondrijden. Kiwis vertellen ons hoe slecht het weer was de afgelopen week.De westkust heeft veel slip en water naar het binnenland gestuwd en vele weilanden en boerderijen lagen onder water.De kustroute is ook afgesloten voor het publiek.
We verblijven in Takaka want verder geraken we niet.Een beachwandeling geeft ons de gelegenheid prachtige fotos te maken.Eric neemt van de gelegenheid ook gebruik om eens een zalm te vangen.Zijn buit is 2,5 kg en die gaan we vanavond lekker opeten. Op de terugweg moeten we wel even de voorrang geven aan de koeien.Moederke voor jou heb ik die foto gemaakt met de vele koeien in een veel te klein weike.Ocharme hoor ik je al zeggen.Ja het is waar, hier krijgen de koeien maar heel weinig ruimte en de schapen hebben voorrang.
Weer : Nelson is inderdaad de stad met de meeste zonuren.Genieten was de boodschap.Golden Bay 20°. Ganse dag droog.Tegen de avond frisser .De kiwi zegt dat nu het goede weer eindelijk gaat komen.
Programma voor morgen : Westport Punakaiki
PS we vinden maar geen plaatske om onze salsa, swing, en jive te oefenen.Dat wordt een ramp als we terug zi!jn in België.Ruedaploeg hou jullie maar klaar om ons terug een initiatielesje te geven
15 december, de gordijnen gaan open en de keuze is heel snel gemaakt. Geen heliview, veel donker wolken, maken dat we weg komen en onze reis verder zetten naar het zuiden. 16 december begint regenachtig en beloofd niet veel goed. We trotseren de regen en we gaan het ons niet aan ons hart laten komen. We wandelen langs de stadsrand naar de terminal waar we morgenvroeg zullen overzetten met de boot naar het Zuidereiland. Even informeren of alles in orde is met de boekingen. Je weet maar nooit.
Als we terugkeren trekt het weer open en komt af en toe de zon tevoorschijn. De regenjassen uit, de knopkes los en laat de zon zijn zerk ;aar doen. Het is zalig vertoeven in de winkelstraten en de terrasjes. Een bezoek aan het Te papa museum geeft ons de gelegenheid om een kiwi te fotograferen. Het zal ons toch niet lukken om die in de vrije natuur te fotograferen. Als we wandelen langs de winkels ontdekken we de overkoepeling van de voetpaden en aan elk druk kruispunt voorziet men een luifel tegen de regen als de voetgangers moeten wachten op groen licht. (wie ook op de foto). Wij denken dat het in Nieuw Zeeland veel regent ondanks dat lopen ze hier in topjes, shortjes en teenslippers, de jeugd is echt niet smaakvol gekleed. Een Belgische modeontwerper kan hier nog veel geld verdienen.
We laten jullie ook even meegenieten hoe Eric van zijn frietjes geniet bij Mc Donalds. Zalig... Even later ontdekken we een restaurantje met lekkere verse dikke frieten, zoals wij die thuis gewoon zijn. Maar z`n honger was nu over.
Morgen staan we vroeg op en nemen de boot om 10.25u. Om 13.35u komen we aan op het Zuidereiland. Maar dan slapen jullie nog.
Veel plezier met de voorbereidingen voor de kerst. Hier zingen ze kerstliedjes in een zomeroutfit met een dikke kerstmuts. Ergens klopt er iets niet. Thuis is dit toch wel gezelliger. Nog bedankt voor de vele reacties. We nemen er alle dagen de tijd voor om ze te lezen.
13 december late namiddag wandeling. Het is droog en aangenaam van temperatuur. Ik denk tussen 18 en 20°.
Een ommetje door het Wairaka Park langs de razende Huka Falls was ook de moeite waard. De Waikato-rivier is de grootste van NZ. Het water van de 100m brede rivier stroomt naar beneden en langzaam maar zeker wordt een enorm gebulder hoorbaar. Het water perst zich door een 15m brede kloof van keihard graniet over 3 etappes 20m naar beneden. Elke seconde stroomt er 220000 liter door de kloof.
14 december Het is droog weer, 20°, maar bewolkt. De top van de Tongariro vulkaan is gesluierd met wolken en nevel. De geplande Tongariro Crossing gaat niet door want het is gesloten voor het publiek. Dan maar een alternatieve kleine wandeling : de Taranaki Falls walk. Het pad is zeer geschikt om voor een keer de wildernis in te duiken. De fotos geven je een beeld van de uitermate mooie natuur van deze vulkanische streek. Het mos zoekt overal zijn weg, op de grond, stenen, rotsen op bomen en planten. Tussen de beplanting loop je over goed aangegeven wandelpaden langs lavarotsen waarop zwart mos groeit. Af en toe kan je in de verte genieten van de Tongariro vulkaan.
We blijven in het nationale park 1 nachtje slapen en rijden morgen door naar Wellington. Als het weer nog opentrekt plannen we misschien een heliview over de 3 vulkanen maar het voorspeld niet veel goed en bij slecht weer is het weggegooid geld natuurlijk. Zon vlucht kost ongeveer evenveel als een merionowollen trui of vest. Of dit een moeilijke keuze wordt of niet zien we wel als we morgen het gordijntje van onze slaapkamer open doen.
In Wellington zullen we 2 dagen zijn ter voorbereiding van onze overzet met de boot naar het Zuidereiland. Dit is gepland voor 17 december. Maar eerst gaan we nog tijd nemen om de hoofdstad van NZ te bezoeken en ook onze was en plas doen. De koffers nog eens herschikken en een beetje orde op zaken zetten.
In Rotoroa ontkom je niet aan de Maoticultuur. De Maoris vormen ongeveer 1/3de van de bevolking. Vandaag bezoeken we het Thermal Village Whakarewarewa (de lange naam ga ik niet nog eens opnieuw intikken en vraag me niet om het uit te spreken.) Het stoomt er, het sist er en gorgelt en borrelt. De stoom komt uit ondoorzichtige gaten. Rotoruq is gelegen in een vulkanische valei. Er hangt een penetrente zwavelachtige guur. Maoris leven daar een sober leven in houten huisjes en de grond onder hun voeten is altijd warm, zij hebben altijd lekker warm water en maken hun eten klaar in zelfgemaakte ondergrondse ovens. Alle dagen nemen zij 15 min de tijd om een thermisch bad te nemen in het verwarmde water dat moeder natuur hen heeft gegeven.
Weer : motregen ganse dag, 20° (te warm voor een jas, maar je kan niet zonder).
Het is een hele ervaring om te overnachten in jeugdherbergen. En het leukst van al is dat Eric kookt en ik maak het verslag voor de blog. Kwestie van de taken een beetje te verdelen. Sorry Peter maar door mijn onkunde heb ik je reactie op onze blog verwijderd. Bij het toevoegen van de foto`s van Auckland had ik ipv wijzigen verwijderen gedaan en toen was ik alles kwijt. Blijf reacties sturen he, want ze vinden dit super leuk om van het thuisfront iets te horen.
We zijn ook sinds enkele dagen onze orientatie een beetje kwijt. Komt dit nu door te weinig slaap of is het dat we 12 uur overslagen of omdat ze aan de andere kant van de wereld zitten. Onze GPS laat ons ook in de steek. Deze zwijgt in alle talen. Maar zoals twee oudjes het nog gewend zijn, met vragen komt in Rome. Het was een extra streep door de rekening. De GPS die ze hadden meegenomen van thuis deed het ook niet en toen hebben we bij de huurauto een extra moeten huren en die doet het ook niet. Jucy Cars heeft voorgesteld van een nieuwe te kopen en zij wilden die dan wel overkopen als we aankomen in Christchurch maar dan krijgen we NZ dollars terug en daar zijn we niets meer mee natuurlijk.
Ik zal ook nog eens terug aan mijn job moeten denken en aan budgetcontrole moeten doen anders gaan we van een budgetkale reis terugkomen denk ik. Dus collega`s, mijn job zal ik nog niet verleerd zijn als ik terug ben.
De zevende dag, toen schiep God Nieuw Zeeland. En hij zag dat het volmaakt was.
Wij bezochten vandaag dinsdag 13 december Wai-o-tapu, een geothermisch wonderland. Een wereld van stomende geisers, warmwaterbronnen, borrellende modderpoelen.
Weer : af en toe motregen, na de middag droog.
Vandaag zijn we in Taupo om te overnachten. Voor morgen hadden we de Tongariro Crossing gepland maar die is voor 2 dagen gesloten wegens het slechte weer. Hebben wij pech.
Tot snels
groetjes van ons 2
PS. sorry voor de typfouten in de tekst maar een qwerty-klavier is een beetje wennen
Vandaag, zondag 11 december staan we vroeg op voor de trip naar Coromandel. Eric moet nog wennen aan het links rijden. Af en toe die sproeiers en ruitenwissers aan ipv de pinkers en dan nog met een automatic ipv met vitesse en dan nog het drukke verkeer van Auckland trotseren, hij weet er nu alles van en kan jullie verzekeren, het duurt eventjes eer je het gewoon bent. We wilden dan toch ook even over de harbourbridge, één van die honderdduizend voertuigen die er per dag overkomen. We hadden dit misschien niet moeten doen want aan de overkant was er file en bij het terugkeren mochten we aanschuiven. Na een flink uurtje waren we in Coromandel en reden we over de SH25, één van de mooiste kustroutes van het land. Het is adembenemend. Honderden fotos heb ik niet genomen. Elk plaatje in je visier was een wonder der natuur. Om fotos te kunnen nemen moest je de auto aan de kant kunnen parkeren en dat wat niet altijd mogelijk langs de smalle bergroute. Aan de ene kant heb je de steile bergketen en aan de andere kant de Hauraki Golf met rustige stranden. Maar de beelden zijn vereeuwigd in ons geheugen (dat ons ook al eens in de steek laat). En die possum .. we hebben hem. Wat zijn ze mooi als ze dood zijn. Waarschijnlijk nog mooier in leven. De twin kauru-bomen zijn de op één na grootste bomen van NZ. Als je goed kijkt zie je op die foto Eric onderaan de stam. Zo krijg je een idee van de grootte van die twee stoere kanjers.
Nu aangekomen in Rotorua en het beloofd weer een mooie dag te worden. Het weer van vandaag ; 22° mooie heldere blauwe lucht met af en toe wisselde witte wolken. Tegen de avond grijs en kil.
Laat ons het noorden kwijt zijn maar het Noordereiland hebben we gevonden.Vroeg opgestaan want van jetlag geen last.Na het ontbijt onze auto ophalen.Dat links rijden is toch even aanpassen.De auto toch maar op een parking gezet en Auckland te voet verkennen.Veel leuker en oefenen om links te rijden doe je best niet in een drukke stad.
We wandelden door aangename winkelstraten, botenkijken van op een tarrasje vande Ferrybuilding. Parnelwijk met houten villas en historische kerkjes en antiekwinkeltjes.De oude bomen in de voortuin geven een idee hoe oud de huisjes wel zijn.De trossen van een oude boom op de foto is niet van een pruikenboom maar zijn de luchtwortels van een pohutukawaboom of van de kerstboom in NZ.Ik doe er ook even een foto bij van de bloemen die aan deze boom groeien.Ze zijn prachtig. De Skytower is het populairste uitje : 328 m en hoogste toren van het zuiderlijke halfrond. 750000 bezoekers per jaar.De lift brengt je in 40 sec naar boven en geeft een mooi uitzicht over de stad. De foto van deAuckland Harbour Bridge is getrokken vanuit de Skytower.Over deze brug passeren 165000 autos per dag en wordt gretig gebruikt om te bungeespringen.
Morgen is het vroeg dag en vertrekken we naar Rotorua via Coromandel.We zien wel wat de dag ons brengen zal.Als het weer is zoals vandaag kan het alleen maar super meevallen.(zonnig met af en toe een wolk, tussen de 20 en 22°C)
Een 12 uur durende vlucht is vlotjes verlopen. Af en toe wandelen op de vlieger is de boodschap, maar als je dan naast iemand zit die nooit eens recht staat, niet moet plassen, heel veel slaapt, dan is dat wel een beetje genant om die telkens te storen. Om half 3 vlogen we over Teheran en de volle zonlicht ging over in een mooie rode avondzon die in een kwartier tijd was ondergegaan. Vanaf toen zijn we het noorden kwijt. Nu is het hier 6uur, 00.00u onze tijd. Om 8.50u nemen we de vlieger naar Auckland en komen dan om 23u45 aan. Je zou voor minder je orientatie verliezen. Groetjes van ons 2
8 december start onze 30-daagse uitdaging. Het is de bedoeling dat jullie via deze blog kunnen meegenieten van onze droomreis. Een tussentijds, en als het ons lukt een gedocumenteerd, reisverslag zal jullie op de hoogte houden van ons "kiwi"-avontuur.
