Met enige fierheid zit ik hier vandaag maar toch wel wat onwennig. Normaal ben ik het die ambassadeurs vraagt of voorstelt en dit in het kader van verschillende evenementen en organisaties. Nu zijn echter de rollen omgedraaid.
Toen men mij vroeg om het ambassadeursschap op mij te nemen voor de vereniging TEGEN ZINLOOS GEWELD heb ik niet onmiddellijk ja gezegd. Wanneer je een functie als ambassadeur wil waarmaken moet dit doordacht gebeuren en voor mezelf vond ik het belangrijk dat ik hier absoluut een meerwaarde aan kon geven. Na een wel overwogen beslissing heb ik dan volmondig JA gezegd.
Een vereniging zoals TEGEN ZINLOOS GEWELD, moet dit nog wel bestaan ? Als we even kijken wat in onze nabije buurlanden recent heeft afgespeeld maar ook in ons eigen land, en ik moet de gruwelijke feiten niet meer toelichten, dan is een organisatie zoals TEGEN ZINLOOS GEWELD absoluut noodzakelijk. Zij kunnen sensibiliserend werken en de maatschappelijke opdracht vervullen door preventief te ageren tov geweld, klein of groot, verbaal of fysiek.
Op vele manier kan preventie, via scholen, via de verschillende overheden, etc soelaas brengen om de bevolking er attent op te maken dat geweld niet kan. In deze tijden van ultra-communicatie is het net nu dat de nieuwe generatie, de jeugd van tegenwoordig, het alsmaar moeilijker krijgen om hun gevoelens en emoties te ventileren. Toen mijn ouders jong waren, de vorige generatie, zij hebben dit niet geleerd want toen was communicatie en emoties nog een zeer vaag begrip.
Later, en dan spreek ik vooral toch over mijn generatie, werden we mondiger maar gaf men ook meer aandacht in het onderwijs en bij de opvoeding aan gevoelens, emoties en communicatie. Men kon zich uitten en hier was ook plaats voor. Vragen konden te pas en soms te onpas gesteld worden en werden niet meer afgeblokt maar er kwamen antwoorden op .
Door de huidige technologische revolutie, de werk- en tijdsdruk van vandaag zijn kinderen absoluut vroeger zelfstandig ; maar zijn ze mondiger ? Met uren achter de computer komen de persoonlijke communicatievaardigheden in het gedrang. Men leert nu bijna alles via de virtuele wereld. Emoties worden al typend geventileerd maar hier gaat men niet meer dieper op in. Wat is de achterliggende reden van het handelen ? Zijn er andere oorzaken ?
Om deze manier creëer mogelijk een bron van frustraties, een bron van ergernis. Men voelt zich niet begrepen en kan al zeker niet meer zijn diepere gevoelens uiten. Onbegrip en misnoegdheid liggen dikwijls aan de basis van geweld. Uitzinnige buien, roepen, vechten, partnergeweld, machtspelen, inter familiaal geweld, onbegrijpbare acties en daden, etc
Vele onderhuidse problemen komen naar boven en wie zijn emoties verliest, niet communicatief is verandert plots in een gewelddadig persoon. Net daarom heeft de vereniging TEGEN ZINLOOS GEWELD absoluut een reden van bestaan en is hier nog heel wat werk aan de winkel. Zeker in deze tijden. Ook het respect voor iemand anders, een ander persoon en/of bezittingen, de grens wordt soms alsmaar dunner, door dat velen het ECHTE gevoel en niet het artificiële computergevoel niet meer kunnen vatten.
Tijdens recente studies is nog maar eens gebleken hoe 16-jarige bvb staan t.o.v. holebis. Op een schaal van 1 tot 10, waar 10 het meest verdraagzame was, blijkt dat jongens van die leeftijdscategorie slechts een 4 scoren en meisjes een 6. Ook verdraagzaamheid naar andere culturen is een zeer moeilijk begrip.
Onbekend is onbemind. Ook hier is er een zeer grote uitdaging. Want respect hebben voor elkaar, is ook begrip tonen voor elkaar. Het empatisch vermogen speelt hier een belangrijke rol. Hier heb je natuurlijk dan wel de basiskennis voor nodige van een diverse samenleving.
Te veel worden mensen in hokjes gestoken om toch maar het overzicht te behouden. Diversiteit is een zeer ruim begrip en net daarom is het respect voor het individu en samenleving van ontzettend groot belang. Het makkelijkste is natuurlijk met een korte en enge visie door het leven te gaan maar hier zit nu net het gevaar. Men verliest het respect, door stigmatisatie, door vervlakking, door virtuele werelden, etc en hier begint het geweld.
Pesten op school, ruzie maken, spugen, het zijn kleine dingen die kunnen leiden tot grote geweldplegingen en die hoeven niet per definitie allemaal uitgebreid in de media aan bod te komen. In 2008 werden er 14.754 dossier geregistreerd door de politie voor fysiek geweld tussen partners en ex-partners. Maar één voorbeeld, een duizelingwekkend cijfer dat illustreert hoeveel geweld er nog is in onze samenleving ; zichtbaar en onzichtbaar !
Er is dus nog heel wat werk voor handen voor de VZW TEGEN ZINLOOS GEWELD. Ik zal op mijn beurt zoveel mogelijk steden en gemeenten proberen te sensibiliseren om het charter dat de vereniging heeft, te ondertekenen. Ik zal alvast beginnen met de 9 Antwerpse districten warm te maken voor dit initiatief. Natuurlijk verleen ik graag mijn medewerking en ook mijn kennis om van de campagnemaand die er aan komt, en waar Christian u zo dadelijk toelichting van zal geven, te ondersteunen !
Want waar respect eindigt, begint het geweld.
