Davina in het pannenkoekenhuisje aan de poffertjes. Jaja We hebben hier een pizza hut gevonden, Ines is duidelijk in de wolken met deze overheerlijke pizza.
Die computers zijn hier supertraag dus de helft van de tijd lukt het niet om foto's te uploaden. Vandaar dat het zo lang duurt voor er nieuwe opkomen. De foto met onze hoedjes is een van de tevergeefse pogingen om de mannen te mijden, zonder succes dus.
In het ziekenhuis hebben we het onszelf deze week wat drukker gemaakt, want als je wil zit je daar de hele dag op een stoel, een optie die de meeste co assistenten daar wel aantrekkelijk vinden. We hebben op operatie afdeling wat meegedaan met curettages (abortussen). De rest van de operaties mogen we alleen zien en niet meedoen omdat er geen steriele jassen beschikbaar zijn voor ons. Daar betalen we dan 75 euro per week voor... We hebben patienten die we ondervraagd en onderzocht hadden moeten bespreken met de zaalarts, die niet als de meest aangename persoon bekend staat onder de co's, en we hebben gezien waarom. Hij heeft zowat op elke regel die we geschreven hadden iets van commentaar geleverd, en niet bepaald leerzame commentaar. Zo vond hij dat wij niet genoeg ervaring hadden om te beoordelen of peristaltiek (darmgeluiden) normaal is, dus mochten we dat ook niet opschrijven. Hij heeft zelfs bij een surinaamse co assistent de manier waarop hij zijn a's schreef verbeterd om toch maar iets te kunnen zeggen. We hebben maar wijselijk op onze tanden gebeten om niets terug te zeggen en hebben besloten om vanaf nu de vrouwelijke dokters op te zoeken. Zo overvriendelijk de mannen op straat zijn zo gefrustreerd en nors is onze zaalarts. Gelukkig staan we vanaf morgen op verloskamer om schattige babies te laten geboren worden.
Dit weekend zijn we naar white beach gegaan, een zandstrand aan rivierwater dat een half uurtje rijden is van ons huisje. Daar hebben we in een hangmat geslapen onder een hutje (wat wel handig was vermits we een tropische nachtelijke regenbui gekregen hebben). We zijn er vrijdag avond aangekomen en hebben daar van de plaatselijke overvriendelijk kok een lekker avondmaal gekregen op een tafeltje op het strand. s nachts werd het iets kouder dan verwacht in onze hangmat maar al bij al hebben we nog redelijk geslapen. Zaterdag gaan zwemmen in het water, waar we maar in een klein deeltje in mochten. De rest was afgeschermd met hoge omheining omdat er vleesetende pirhana's in het water zitten. Een gynaecoloog van bij ons was daar met zijn kindjes, dus toen we die veilig zagen spelen waren we weeral gerust.
Vandaag heeft Ines haar fiets het onderweg naar de stad begeven, in de plaatselijke fietsenwinkel hebben ze een stuk van 1 SRD tussen de ketting gevonden en eruit gehaald, is hier allemaal normaal. Daarna nog even naar de zoo geweest en een paar leuke beestjes gezien.
het is vandaag de eerste dag dat het regent, eigenlijk meer druppelt, en dat is beter dan we hadden verwacht in het zogenaamde regenseizoen. verder is het elke dag al super heet geweest, maar dat hebben we opgelost door een abonnement op het plaatselijk openluchtzwembad te kopen. als stagiair betaal je daarvoor 75 SRD of een kleine 20 euro per maand en bijgevolg zit het er vol stagiairs wat op zich een goede manier is om mensen te leren kennen. Na een week zijn we de kus- en andere geluiden die we om de 2 autos van de mannen krijgen toegeworpen lichtelijk beu. we hebben geprobeerd met lange rokken, zonnebrillen, hoedjes en lange tshirts de aandacht te beperken, maar hebben dat nu ook opgegeven. misschien zijn ze gewoon vriendelijk... het ziekenhuis is op zijn minst anders te noemen. patienten liggen hier met 6 in een warme zaal opeengepakt, de ene steekwond ligt naast de andere diabetische voet, veel meer ligt er op de afdeling chirurgie niet, maar daar staan we pas volgende maand en daar zijn we dus nog maar even geweest
nu staan we op de afdeling gynaecologie, onze taken bestaan uit toeren, ontslagbrieven schrijven waar we om 10u mee klaar zijn en de rest van de dag moeten we aanwezig zijn voor het geval dat er een infuus geprikt moet worden of er meisjes terugzijn van abortussen die we dan naar huis kunnen sturen. Abortussen zijn hier jammer genoeg geen uitzondering. de pil wordt hier nog niet vaak gebruikt, ook omdat sex hier voor jonge meisjes nog taboe is, maar het gebeurt regelmatig dat 15 jarigen de foute dosis van een soort morning after pil nemen omdat er gewoon niet over gesproken wordt, met alle gevolgen vandien. De vrouwen zijn hier trouwens wel erg vriendelijk.
verder mogen we nieuwe patienten die de dag erop geopereerd (meestal keizersnede of wegname baarmoeder) worden ondervragen en onderzoeken. gisteren zijn we ook even op het operatiekwartier naar een keizersnede gaan kijken, waar Ines na 5 min reeds door een van de dokters geslagen werd. 5min later pas hadden we door dat dit was om een vlieg dood te kloppen... Maandag is er een keizersnede van een tweeling dus dat zien we weer volledig zitten. Om drie uur mag je hier naar huis, meestal trekken we dan dus naar het zwembad en gaan we iets eten. je kan hier overal rijst met kip en scampi's voor weinig geld eten, dus daarover valt niet te klagen. voor de kleine kans dat we dat ooit beu worden hebben we een fornuis een oven en een microgolf dus we zullen niet verhongeren.
onze 2 mannelijke huisgenoten zijn terug naar belgie vertrokken, bijgevolg hebben we nu een proper huisje
Na een lange vlucht zijn we gisterenavond in ons appartementje aan de mariestraat in Paramaribo aangekomen. Er was niemad thuis, dus heeft de man des huizes ons even alles uitgelegd, alle even het was een super lange uitleg. Was ik even blij dat Kevin en Wouter thuis kwamen en die man kon vertrekken. Na zoonm vermoeiende dag heb je nie echt zin om naar zoon mens zijn verhalen te luisteren, maar ja hij bedoelt het natuurlijk allemaal wel goed. Na een paar uurtjes tetteren met de twee mannen zijn we dan eindelijk gaan slapen. Alle slapen. De bedden zijn hier nie echt geweldig, maar alle we mogen nie klagen. Jullie horen snel weer van ons. Groetjes Davina en Ines
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
