Ik ben De Rouck Dave
Ik ben een man en woon in Steenokkerzeel (Belgie) en mijn beroep is Brood en Banketbakker.
Ik ben geboren op 26/02/1977 en ben nu dus 47 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen natuurlijk,mtb,fitness en van het leven zoveel mogelijk genieten met vrouw en kinderen.
mijn favoriete runsites zijn;runnersweb.be en joggings.be
mijn favoriete runningstores zijn;
runningmate/kampenhout
r
03/03/13 een wedstrijdje niet ver van huis meegepikt samen met het vrouwtje. In het blosodomein stonden we samen aan de start om de 5km wedstrijd tot een goed eind te brengen. Ik stond iets meer vooraan dan vrouwlief...ik heb de 5km afgelegd in 20'57" en Daphne in 29'35". Het is een leuk parcours praktisch volledig offroad...maar 7 inschrijving voor een bewijzerd parcours dat je alle dagen kan lopen :( see yaah
zaterdag 9 februari de halve marathon van Terneuzen meegelopen. Het was een ronde van 1km en daarna 5 plaatselijke ronden van 3.9km.Goed voorzien van parkeerplaatsen en allemaal vlakbij de inschrijving. De kleedkamers waren netjes verzorgd en we konden onze spullen zelfs opbergen in kastjes met sleutel. Het parcour ging over brede fiets en wandelpaden. Bij inleveren van borstnummer kregen we een zak gevuld met fruit. De douches waren ook lekker warm na de wedstrijd. Ik ben als 16e geeindigd op de 41 deelnemers in een tijd van 1:32'48". Deze wedstrijd krijgt een 7,5/10 van mij.
Voorbije maandagavond voorlopig laatste bezoek bij dr.Damin,alles staat terug los en recht. De volgende dag geen training met jc Veltem,die wordt afgelast wegens de weersomstandigeheden. Dan maar meelopen met de mannen van ACKO,die trainen gewoon door en alles lijkt ook goed beloopbaar,tot 3km voor het einde van onze toer.Ik loop met nog enkele iets voorop en aan het einde van de straat gebaren ze om terug te draaien en aan te sluiten bij de groep. Van de moment dat ik wil terugdraaien schuift mijn steunbeen weg. De gevolgen mogen er dan ook wezen,mijne tand stak door mijn lip,mijn kaaksbeen goed geschaafd,de tand afgebroken en de knie daar voelde ik op het moment niks van. Eerst heb ik de lip terug over mijne tand getrokken en dan heeft er ne brave medeloper zijn plastiek zakje waar zijn gsm instak afgegeven,zodat we dat konden vullen met sneeuw om zo dan tegen de lip te drukken. Dan ben ik terug gestroempeld tot aan de piste en daar dan de wagen te pakken,om zo naar huis te rijden en direkt onze huisarts te bellen om te vragen of ik nog kon langskomen. Daar kon ik gelukkig onmiddelijk naar toe gaan en die heeft dan de lip met twee draadjes genaaid. De dag nadien heeft mijn vrouw dan onze tandarts verwittigd terwijl ik aan het werk was,en daar kon ik ook in de late namiddag langs gaan en die heeft de tand ook snel kunnen repareren,maar moet wel twee jaar opgevolgd worden. De kniepijn die ik de laatste twee dagen gehad heb die zijn het ergste vind maar die lijkt nu ook te minderen. Nu te hopen dat de rest wat juist recht gezet was niet terug schots en scheef staat. En over mijn veldloopseizoen kan ik nu ook definitief een streep denk ik. Veel slechter kan 2013 nu niet meer worden denk ik.
De ochtend na de cross van Grimbergen was ik opgestaan met hevige kuitpijn. Dus direct afspraak gemaakt bij dr Damin om eens te onderzoeken wat er in feite scheelde. Er werd mij aangeraden om eens een bloedonderzoek te doen want het is niet normaal dat ik van de één blessure naar de andere ging.Voorbije maandag bloed laten trekken en de resultaten waren goed,enkel een iets te kort aan rode bloedcellen maar dat komt door de vermoeidheid volgens de huisarts en dat zou niet de oorzaak mogen zijn van de blessures die in feite maar een 10tal dagen aanslepen en dan gewoon verdwijnen(voor een tijdje dan toch). Ik heb dan ook de bloedresultaten door gemaild naar dr Damin om te zien hoe het nu verder moet. De cross van Betekom heb ik dan ook overgeslagen alsook Bornem vandaag maar dat was meer door de weersomstandigheden. De voorbije week heb ik de trainingen terug op een laag tempo aangevat en heb deze week toch een 41km door de sneeuw gelopen zonder al teveel hinder te moeten ondervinden. Hopelijk ben ik nu terug voor een tijdje vertrokken,want het scott2run criterium begint over twee maanden en dan wil ik toch top zijn. De conditie is er en het gewicht staat vrij goed,al zou ik er toch nog 2kg willen afsmijten,juist de kleine kwaaltjes die blijven toch wat aanslepen maar als de temperaturen terug wat beginnen te stijgen zullen die ook wel smelten als sneeuw voor de zon
Zondag,06 januari staat mijn eerste wedstrijd terug op het programma. Dit jaar kies ik het veldlopen als voorbereiding van het scott2run criterium dat van start gaat op 24 maart. Ik heb mij eerder in het najaar aangesloten bij een atletiekclub in de geburen omdat mijn zoon daar ook traint en de uren dat hij traint kan ik ook trainen,zo moet ik niet op en af beginnen rijden gelijk voorheen.Bij de inschrijving heb ik terwijl een valnr.gekregen en met dit nr cross ik nu de winter door. Gistern(zondag )stond de eerste op het programma in het prinsenbos te Grimbergen. Deze heb ik vorig jaar al gelopen met de interbanken en daarom wist ik dat het een vrij snelle cross was met één enkel bergje op(x4) Wij moesten bij de masters 4 rondjes lopen een totaal van 6380m. Het lag er modderig bij,maar niet dat je tot de knieen wegzakte en de loopstroken waren ook breed genoeg om in te halen. De eerste ronde heb ik er direkt een lap op gegeven,zo heb ik de tweede ronde proberen een vrij hoog tempo aan te houden,maar halfweg de derde ronde was het vat af bij mij en heb ik de rest van de cross het tempo onder te 4'30" proberen te houden en dat was ook gelukt. Zo ben ik op 26'rond de eindstreep over gestroempeld maar ik vond het wel amusant,zo heb ik besloten om volgende week in Betekom ook aan de start te verschijnen.
Nu mijn blessure aan de beterhand is heb ik mijn agenda voor de rest van de winter gemaakt. Het gaan praktisch allemaal veldlopen zijn tot en met de provinciaal kampioenschappen. Enkel op 20/1/13 twijfel ik nog tussen de veldloop van Bornem en de Dirk Martens Corrida in Aalst,dit is wel een wegwedstrijd.
Vorige donderdag ben ik dan langs geweest bij dr Desaever Jamin om eens naar mijn kuit te kijken. Ik had deze zijn adres gekregen via een loopster van de club,die indertijd door deze persoon geholpen werd met een spierscheur.Na een enkele bewegingen en aftastingen was de blessure minder erg dan ik eerst gedacht had,de oorzaak ligt bij het kantelen van mijn bekken. Het was wel een pijnlijk visietje,hij kreeg de contracties in de kuit niet los gemasseerd en heeft dan met naalden in mijn been gestoken,dry needling genoemd. De kuit spande volledig op en de pijn was nog erger dan voorheen. Het was normaal zei de Dr en zei mij zelfs dat ik op 6 januari zou kunnen crossen. Tot zondag heb ik dan niet gelopen en het geprobeerd zondag na de middag,zonder succes spijtig genoeg. Na het loopje van een 30' kwam de pijn weeral opzetten en dacht direct een kruis over mijn crossen te trekken. Maandag avond was de pijn opeens volledig verdwenen heb ik gisteren op kerstdag nog een poging gewaagd en met succes deze keer. Oef!Het heeft geholpen dacht ik bij mij zelf na het loopje van 35'. de superlotto heb ik wel niet gewonnen de 24ste,maar ik kan terug pijnvrij lopen en dat vindt ik toch véél positiever.
Vorige week ging ik nog drie trainingen lopen richting Kampenhout. Maandag vertrok ik thuis voor twee rondjes 1x opbouwend richting tempo ritme en de tweede ronde van het tempoloop ritme richting wedstrijd ritme. Na 11km kom ik terug thuis in nog net geen 50' en loop dan nog een drietal km uit,de benen voelen super en kijk al uit naar de zaterdag die dichter bij komt. Dinsdag richting Veltem om de starters van 5 naar 12km te begeleiden,maar de benen vragen om nog een snelheids training. Ik vraag Wim mee om nog eens te vlammen die zegt daar natuurlijk geen neen tegen. Na een tweetal km opwarmen vertrekken Wim en ik ,Rudy komt mee en zo belooft het een kwaliteitstraining te worden. We zijn vertrokken voor een 45 tal minuten tegen het rode aan. Om beurten trekken we de kop en bepaalt ieder zo eens het tempo,het gaat nog altijd super en in gedachte ga ik komende zaterdag nog een beetje van mijn eindtijd afdoen. Woensdag rusten en donderdag nog een uurtje trainen met acko,de parking in Kortenberg lgt er spekglad bij en we besluiten om op de piste te trainen. We gaan enkele rondjes opwarmen en zouden dan wat versnellingen doen. En ja,bij de opwarming voel ik heel de onderkant van mijn linkerbeen stijf worden en na enkele minuutjes doorbijten moet ik de training staken omdat de pijn niet meer te houden is,zelfs bij het naar huis rijden is het afzien telkens ik mijn koppeling moet induwen om van versnelling te veranderen.Het is dus geen aflossing geworden voor mij en heeft Rudy mijn ronde ook voor zijn rekening genomen en die heeft dat op een zeer mooie tijd gelopen(net geen uur voor iets meer dan 14km),heel de ploeg trouwens...zeker Wim niet vergeten voor zijn 28'55''op iets meer dan 7km. En ik...terug met de voetjes op de grond en hopen dat de blessure niet te ernstig is.
effe geleden dat ik nog iets op mijn blog gepost heb,maar stil gezeten heb ik niet. integendeel,ik heb mijn wekelijkse km's opgedreven van +/-45 naar +/- 50 tot 60. wedstrijden heb ik wel niet meer gelopen na eindhoven maar daarom was het niet minder druk op sportief vlak. in september was ik eerst mijn sportdieet gestart op 80.6kg en deze ochtend stond mijn gewicht op 71.8kg...dit gaat dus vlotjes. op maandag loop ik een lange duurloop die opgebouwd heb van 60 naar 90',dinsdag loop ik een 40 tot 45' vlot en daarna ga ik nog mee de nieuwkomers van jc veltem begeleiden van 5 naar12km,dus die km's lopen ook op tot +/-15 in het totaal. woensdag rust ik meestal en dan op donderdag loop ik meestal een 60' mee met de snellere van acko waar ik nu ook lid van geworden ben. op vrijdag terug rust en in het weekend staat er minstens nog één training op het programma. ondertussen heb ik een valnummer gekregen en ga ik vanaf januari een reeks crosswedstrijden lopen als voorbereiding op het wegseizoen,dat op 24/03 start en hier zou ik toch een grote sprong voorwaarts moeten maken. komend weekend loop ik nog eens twee wedstrijden na elkaar,waar ik zaterdag op aflossing mijn benen vanonder mijn lijf ga lopen en zondag een 5km als haas voor mijn vrouw,dus hier kan ik er in feite een herstelloopje van maken.
zondag 14/10 d-day voor mij en zeker niet in het stemlokaal,dat mocht mijn vrouw doen in mijn plaats.deze 1/2 marathon zou voor mij een verkenning van het parcours gaan om hier in eindhoven mijn eerste marathon te lopen volgend jaar of het jaar nadien. om 10u30 kwam rudy mij thuis oppikken en reden we door richting eindhoven. na een goed uur en kwart rijden,vonden we snel parkeerplaats op de unief,hier in belgie is het parkeren wel een groot probleem bij zo'n groot evenement. ik had van het werk broodjes en rijsttaartje mee voor de maag nog een beetje te vullen vooraleer we ons gingen omkleden. na dat we onze broodjes naar binnen gewerkt hadden zouden we ons omkleden aan de wagen maar door de koude wind veranderden we snel van gedachte en zijn we richting beursgebouw gewandeld. we hadden alle tijd want rudy was zo goed om daags voordien de grens over te steken om onze borstnummers al te gaan afhalen. omdat we zoveel tijd hadden konden we nog een stukje kijken naar de atleten die de marathon voor hun rekening namen,en per toeval zagen we ook katrien voorbij lopen en die zat nog heel fris en dat was toch al rond km 39 of 40 volgens mij. doordat we een stukje hadden meegepikt van de marathon moesten we ons toch nog haasten om tijdig klaar te geraken,en ja 5' voor het startschot stonden we pas in ons startvak. de start die verliep perfect,geen opstoppingen,geduw of gesleur(dees is hier belgie ook anders op zo'n evenement)dus kon ik het perfect mijn tempo opvoeren en aanhouden zonder mij de eerste km's moeten te forceren en te sprinten op schema te zitten. mijn bedoeling om max. binnen te lopen op 1:40. maar door de zware trainingen die ik de voorbije weken had gepland,de goede 10km wedstrijden die ik de voorbije drie weken had gelopen en dan mijn gewichtsverlies op korte tijd(-5kg op 5w.)droomde ik toch al van een 1:37 eindtijd. de eerste km 4'26",perfect dus(ik moet een gem.lopen van 4'36" om 1:37 te halen),de tweede km 4'12",te snel en moet het tempo laten zakken en dat is niet mijn specialiteit. tegen de derde km zie ik de rode ballonnen voor mij lopen en deze zijn voor 1:35 eindtijd bedoeld en daar ben ik zo kort mogelijk achter blijven lopen zonder diep te moeten gaan en dit tempo kon ik gemakkelijk(voolopig)aanhouden. tussen de km 13 en 15 begonnende eerste lopers al af te vallen en andere op hunne adem te trappen en de lopers die sneller gestart waren het ook aan het bekopen en die werden dan door de rode pacers voorbij gelopen. ik zat op dat moment nog heel fris en dacht direct aan een 1:35 eindtijd. km 16 ik zit nog niet in ademnood en neem het risico om de pacers voorbij te gaan en mijn eindtijd onder 1:35 te lopen en het gaat vlot,tot iets voor het station mijn linkerkuit helemaal stijf wordt en dan zitten we ergens rond de 18km te lopen+dat de wind daar nog eens te kop op steekt. diene wind op dat moment veegde ik mijn gat aan,de kuit maakte ik mij zorgen om op dat moment. ik besloot dus om het tempo een beetje te laten zakken want ik liep toch nog voor de rode ballonnen en mij doel was dan al meer dan geslaagd. voorbij de 19km paal keek nog eens achter mij en zag de pacers dichter in mijn buurt en heb toen de pijn verbeten en nog een tandje bij gestoken om onder die 1:35 binnen te lopen en dat is mij dan ook gelukt in 1:34:48 ben ik dan de matten onder de laatste boog over gestroempeld. nu zou het wel eens kunnen dat mijn nieuwe compressie kousen de oorzaak zijn van de pijn in mij kuit. ik deze vorige week gekocht en dan eerste keer hier in eindhoven aangetrokken en dat direkt voor een afstand van meer dan 20km. hopelijk herstel ik de komende week goed en dan zou het wel eens kunnen dat ik komende zaterdag eens een cross meeloop in tervuren,de wegwedstrijden die zijn nu gedaan voor een tijdje en enkel nog lange duurlopen met af en toe een crosske mee te pikken maar zonder ambities en zo mijn lichaam terug een beetje rust te gunnen.
zaterdag 06/10/2012,de laatste wedstrijd het criterium scott2run.voor mijn klassement maakte het in feite niets meer uit om nog mee te lopen,de loper die voor mij staat kan ik niet meer inhalen,als hij kwam opdagen tenminste en de loper onder mij kan mij ook niet meer inhalen. maar het is de gemeente waar ik woon en wou toch nog eens testen of ik de benen heb van de voorbije twee weken. we staan met drie van de vier clubgenoten aan de start en om 15:30 stipt knallen we door het zonnebos. wim(la machine)is er meteen vandoor,ondanks ziekte de voorbije week was hij niet te pakken. emiel en ik starten ook vrij snel,onze eerste km passeren we aan een tempo van 3'55"/km. we laten het tempo effe zakken naar 4'08"/km en dit was voorlopig vrij goed te doen,het is ok een vrij snel en zo goed als vlak parcours. emiel blijft praktisch de hele race in mijn hielen lopen zonder over te nemen en 8km begon het tempo toch te zakken naar 4'13"/km. op dat moment slaat emiel toe,hij pakt over maar wel met een versnelling dat hij onmiddelijk een gat maakt van rond de 7à8 sec. het meisje dat al de hele race bij ons liep had de power niet meer en ik al evenmin om emiel terug op te gaan pikken. zo hebben we juist gezorgd dat de laatste anderhalve km het gat niet groter werd en heb ik het meisje nog voor mij laten finischen. van mijn eindtijd ben ik zeer tevreden 9.4km in 38'35". bij het buiten komen van de sporthal stond er mij dan toch wel een verassing te wachten. jaja toch wel een podium plaats in de categorie inwoner van steenokkerzeel,en mocht dan op het schavotje staan met het nummertje drie. nu rest mij enkel nog eindhoven volgende week en las ik een serieuze rustperiode in met enkel lange rustige duurlopen zonder wedstrijden.
op zondag 30 september gaan we lopen voor het goede doel.we stonden met vier aan de start voor de 10km en met twee voor de korte 5km afstand. het parcours liep een blokje om het bos van kortenberg,één blokje voor de 5km en twee blokjes voor de 10km. normaal zou ik aan de start verschijnen om een nieuw lid te voorlopen voor haar eerste 10km tot een goed eind te brengen,maar belde de dag voordien af wegens ziekte...of was het iets anders? nu kon ik proberen om mijn tijd van de vorige edities te verbeteren,wat normaal geen probleem mag zijn want ik ben toch al wat gewicht kwijt en de trainings kilometers zijn ook de hoogte in gegaan. aan de start stond ik met de drie kanonnen van de club om er een onderling duel van te maken waar ik normaal de traagste van ben. bij het vertrek was wim al gelijk ne zot vertrokken en eerlijk gezegd aan ons kanon nr1 valt niet veel aan te doen,juist rudy kan zijn tempo goed aan maar deze heeft de wedstrijd een tandje lager gelopen wegens ontsteking aan de luchtwegen. dan hebben we nog het andere kanon emiel,ook principe liever doodvallen dan afgeven. zoals eerder meegedeeld wim dus gelijk een raket al weg van bij de start en emiel zat ook al een stuk voor mij want zijn start is ook sneller dan de mijne. na 2.5km was ik eindelijk bij emiel geraakt en heb dan zo een km of 5 bij hem gebleven,ieder om beurten een beetje de kop trekken. bij de eerste doorkomst op prinsendreef kon ik juist bij hem blijven maar het was toch tanden bijten. het stuk door het bos ging dan ook gedeeltelijk naar beneden en kon daar goed herstellen van de inspanning op de prinsendreef. zo gingen we samen de tweede ronde in en hoorde ik emiel enkele keren zeggen dat we te snel zaten maar ik kon het tempo aanhouden,ik wist wel wat er mij te wachten stond op de prinsendreef,het gaat omhoog versnellen zat er nu al niet meer in op het licht hellende stuk en emiel is een goede klimmer. veel keus had ik niet,want er volgde niemand meer om af te zakken en die dat voor ons lagen zaten veel te ver dus het werd doodgaan voor mij en bij emiel proberen te blijven op de prinsendreef. bij het opdraaien van de prinsendreef was het na 400m van patat...emiel slaagt direkt een gat van een 15 tal seconden maar ik ga hier niet afgeven. hoe dichter we het bos naderen zie ik dat emiel aan het stilvallen is of ik nog aan het versnellen ben,het kon ook zijn dat hij zeker was dat ik er niet meer over hem kon geraken. als we naar beneden lopen in het bos hoor ik iemand in mijn hielen lopen maar deze gaat mij hier niet voorbij mij lopen juist aan de aankomst,dacht ik bij mezelf. emiel heb ik niet meer kunnen terug halen maar de mijn achterstand wel tot een 5'tal seconden kunnen beperken en die achter mij diene heeft mij ook niet voorbij gegaan op het laatst,wat in het verleden toch anders was...als ik iemand hoorde naderen zakte de moed mij altijd in de schoenen en ging ik op de rem staan en verloor zo dikwijls in de laatste 250m vijf tot tien plaatsen in het klassement. volgende week wacht er mij nog een kans om emiel te kloppen in steenokkerzeel en het is een vlak parcours dus ik hoop op goede benen zaterdag en dan zit het er wel in. dan een week later de halve van eindhoven en hopelijk zet ik hier ook een mooie tijd neer.
zondag 23 september zou mijn vrouw en mijn doel zijn om haar eerste 10km wedstrijd te lopen. de voorbije acht weken heb ik mijn vrouw opgevolgd en begeleid naar een 10km wedstrijd. het was met veel gezaag en kibbelen en enkele kwaaltjes,wat normaal is één ze heeft nooit aan sport gedaan en twee ik ben niet van de gemakkelijkste om mee te trainen..maar alleé we hebben er ons doorgetrokken. mechelen was ideaal voor mijn vrouw omdat het vlak is en haar werkgever zit in mechelen en daarom werd haar evenement volledig terug betaald. de afspraak was wel dat ik haar zou begeleiden naar deze wedstrijd,maar op de wedstrijd zelf zou ieder zijn tijd lopen. om 13u30 arriveerden wij al aan de nekkerspoel om stress momenten te voorkomen en konden we zo op het gemakske ons borstnr. afhalen en daar ligt ook een atletiekpiste dus we konden ons ook in perfecte omstandigheden opwarmen. om15u15 was het dan zover om langs de dijle,door de kruidtuin,en dan richting markt te knallen. ik heb zo lang mogelijk geprobeert om mijn tempo onder te 4'10" te houden en dat is mij toch gelukt tot aan de 7de km,en ben ik binnen gelopen in 40' en een 20tal". dan was het wachten op mijn vrouw en jawel 21' later komt zij ook de boog onderdoor gelopen. voor haar was de tijd niet belangrijk zei ze achteraf maar daar heb ik mijn twijfels toch over,want het eerste dat ze zei aan de aankomst was "shit ne minuut langer dan een uur". ik ben al blij en trots dat ze heeft uitgelopen en er van genoten heeft want vanaf februari wil ze gaan trainen voor de 10 miles van antwerpen. en wie moet begeleiden...
vandaag stond mijn eerste trailrunning op het programma. om 12.15u richting pajottenland om eerst om 13.30u onze jelle de trail for kids mee te laten lopen over 1km,hij was na aankomst wel een beetje teleurgesteld omdat het niet genoeg offroad was. om 14u was het dan mijne toer om te gaan trailen over 13.5km,mijn eerste flosh bij de start was de forerunner vergeten op te duwen en zo enkele 100 meters minder bij aankomst. het parcours was perfect afgepijlt met gele bordjes en zwarte pijltjes op. het liep bijna volledig over een mtb route met pittige hellingen en leuke singletracks. de bevoorrading mocht wel iets meer zijn,het was eens op 2.5km zodat de lopers van de 5.5km ook mee mochten genieten,maar voor de lopers van de 13.5km was de tweede bevoorrading pas voorbij het 9km bord,ze was wel heel uitgebreid met water,sportdrank,appelsienen en peperkoek. aan de finish kregen we dan nog een bon van 10 om op expo van scott nog iets te kopen. voor mij was er één opsteker vandaag,de eerste 5km was het met nog een loper haasje over en op km 6 heb ik de kop overgenomen met een klein versnellingske en het resultaat was dat hij na 200m moest lossen,vanaf dat moment heb ik hem niet meer gezien en heeft niemand mij nog ingehaald. zo heb ik een 4'tal kilometers eenzaam en alleen gelopen,en na de tweede bevoorrading ben ik er toch nog in geslaagd om een deel kapot gelopen deelnemers op te rapen. hopelijk kan ik de vorm in mechelen bevestigen volgende week en eens een supertijd neer te zetten.
Na de teusserjogging heb ik nu een week de loopkilometers tot de helft terug gedraait. Woensdag kreeg ik dan het mailtje binnen met mijn startnummer voor de halve marathon van Einhoven. Vrijdagavond had ik dan een afspraak bij mijn sportdieetist voor een aangepast voedingsschema en alles te meten en wegen. De resultaten waren niet slecht maar kunnen en zullen beter zijn. Gewicht voor 176cm 80.5kg vetpercentage 15. Ik had er graag nog 10kg af gesmeten maar de dieetist zei me dat het op een manier van gewone voeding nooit zal lukken. Ik zou al om en bij de 12u moeten sporten per week...en dan mijn voeding moeten bijsturen met shakes,pillekes en al de andere vuiligheid. Ik dacht van,oei nog eens 12u sporten dat wil dus zeggen mijn werk opzeggen en ne goeie advocaat aanschaffen want het vrouwtje zal dat op den duur ook moe worden+dat ik er gene euro rijker van wordt. Op de manier dat mijn dieet morgen start zou hij mij wel al tegen december op vetpercentage 10 kunnen brengen en het gewicht tussen de 73 en 75kg. Morgen start ik dus met mijn voorbereiding op de halve van Eindhoven en lmet mijn aangepast dieet,maar vandaag heb ik toch nog eens lekker bourgondisch gedaan op het feestje van mijn dochter.
vandaag stond de voorlaatste wedstrijd van scott2run op het programma. het was ook niet direct de simpelste om een supertijd neer te zetten. de omloop gaat over twee toeren van iets meer dan 5km,grotendeels door bertembos met een flinke kuitenbijter inclusief.ons ploegje was weer eens massaal aanwezig,met drie lopers en vijf seingevers. bij de start ben ik niet vol gegaan maar bij de lopers gebleven van ongeveer hetzelfde niveau,maar snel mekte ik dat er meer inzat en heb dan na 2km het hazenpad gekozen. de eerste ronde ben ik in 23' en een beetje doorgekomen.. de tweede ronde heb ik het tempo kunnen aanhouden wel iets lastiger dan de eerste ronde maar met de fameuze kuitenbijter wel normaal. de finisch haalde ik in 46'32'' en dus 2' sneller dan vorig jaar. het verschil met vorig jaar was dat het parcours beter beloopbaar was,dat ik 3kg minder moet meesleuren en de helling heb ik tweemaal al stappend overwonnen waardoor ik vrij snel mijn tempo kon opdrijven als ik boven was.
deze middag hebben we vier lopers (wim,rudy,rik en ik)de aflossings halve marathon van heist gelopen.het parcours ging over vier toeren van 5.2km. het was eerst stijl naar beneden,maar eens beneden moet je ook terug naar boven. rudy starte als eerste en kwam op een mooie tijd(+/-20'50'') ik kwam dan als tweede aan bod om de berg van heist te overwinnen. ik liep ook in een degelijke tijd naar binnen(21'41''),het dalen ben ik gewoon vollen bak gegaan tot een recordtijd van 3'40''/km,ik was zo diep gegaan dat ik er bijna van moest kotsen als ik de aflossingsband door gaf aan rik en die liep ook een ferme tijd na een lange periode van blessures(22'38'') en dan nr vier...wim die mocht het afmaken voor de ploeg en die liep een tijd om U tegen te zeggen (20'12''). zo eindigde onze ploeg in 1u25'36'' en was goed voor de 8ste plaats op 78 ploegen.
Desondanks de kuitproblemen van de voorbije week toch afgezakt naar Vossem om deel te nemen aan de voerhoekjogging. De temperaturen(36°C) lieten het toch niet toe om door te lopen en zo kon ik er een vlotte duurloop van maken. Het parcours was gelukkig groten deels door het park van Tervuren en konden we zo profiteren van dichtbeboste loopstroken alhoewel er daar ook nog zuurstof tekort was. De water bevooradingen waren ook dik in orde met koud water,dat is al op verschillende joggings anders geweest. Hier met deze temperaturen meelopen is voor de 199 deelnemers op de langste afstand al een hele prestatie op zich.
Normaal stond er deze middag(15/08)dwars door Zaventem op mijn programma. Maar mijn kuit voelt echt nog niet goed aan en vindt ik het te riskant om deze afstand te lopen.Hopelijk kan ik komende zaterdag toch starten in Vossem zodat ik toch één wedstrijd reserve heb. Om in het algemene klassement opgenomen te worden moeten we dit jaar 9 van de 16 wedstrijden lopen na vandaag zijn er nog 3 te gaan en ik zit nog maar aan 7
Op vrijdag 10/08 vond de 11de wedstrijd van Scott2Run in Duisburg plaats. Het was een heel leuk en afwisselend parcours met redelijk klim,daal en technische stukken. De zon en de warmte waren ook weer van de partij om zo de wedstrijd nog een beetje zwaarder te maken,langs de andere kant bekeken was dat wel een geluk want bij regenweer had het heel moeilijk beloopbaar geweest op de kasseistroken en veldwegen met diepe goten. Ondanks het klimmen en (technisch) dalen toch nog een tijd neergezet waar ik vrede mee kan nemen (46'50'').
Op zondag 12/08 vond er een wedstrijdje plaats in het gehucht Borght(Grimbergen) Carolus Van Capellen memorial genaamd. Deze was dan een vrij snelle wedstrijd en ging om zes plaatselijke rondjes van 1600m. Het was juist van aan de startlijn een 500m vals plat om vervolgens al terug bergaf te lopen om zo goed te recupereren en het parkje door te lopen richting kanaal en zo terug het centrum in te lopen richting start/finisch. Veel volk was er wel niet komen opdagen 41 lopers voor de zes rondjes en het zal niet veel meer geweest zijn in de korte versie (3rondjes). Bij het startschot zat ik al vrij goed vooraan maar 4'10'' is toch nog ietsje te snel voor mij de volgende km heb ik het tempo rond de 4'18'' gebracht en deze snelheid was goed te doen op dit parcours bij de eerste doorkomst zat ik nog bij de tien eerste lopers en wist ik zeker dat ik hier een top vijftien plaats zou halen. De tweede keer dat ik het parkje uitliep kreeg ik een serieuze pijnscheut in mijn rechterkuit,de plaats waar ik tot twee keer toe een spierscheur opliep in de voorbije winter. Eerst dacht ik aan opgeven maar ik zat te goed vandaag en het tempo dan maar laten zakken tot 4'30''en zo was het net te doen om de wedstrijd uit te lopen. De laatste ronde heb ik door de pijn door het tempo nog eens richting 4'15'' gelopen om te proberen een top twintig te halen,maar dat was iets te hoog gegrepen en strande zo op de 24ste plek. Vandaag een dag later voelt mijn kuit nog vrij pijnlijk en stijf aan en zal forfait moeten geven voor de halve marathon van Zaventem komende woensdag en de Voerhoekloop in Vossem komende zaterdag is ook nog een vraagteken. Er staan dan nog twee wedstrijden op de kalender van Scott2Run,nog net genoeg om de 9 te halen om opgenomen te worden in het algemene klassement.
