Etappe 35: Gartmore - Aberfeldy 99 Km

Het weer vandaag lag in het verlengde van gisteren: af en toe wat wolken, een fris windje dat soms "goed voelbaar" was maar vooral mooi weer .

Vanmorgen niet terug gekeerd naar mijn route maar rechtstreeks naar Cobleland, het volgende dorpje, gereden. Veel tijd om op te warmen was er niet, het ging al vlug bergop. Voorbij Cobleland volgde al snel Aberfoyle en daarna zou ik een pad moeten nemen. Aan het begin van het pad stond echter een verwittiging dat de route over de volgende 7 mijl, of zo iets, over een echt bospad zou gaan. mountain- en tourbikes zouden wel OK moeten zijn maar voor lichtere fietsen zou het moeilijk worden. Als alternatief werd de langere weg over de A827 voorgesteld. Nu rijd ik met een stevige tourbike maar de Engelsen rekenen in principe niet op een volledige bepakking. Bovendien maakte mijn gids ook melding van een "fine-gravel track" en een stuk verder van een "stony path". Geen van beiden mijn favoriete ondergrond en als je daarbij nog bedenkt dat er stevig geklommen en gedaald zou moeten worden was de keuze snel gemaakt, ik zou met mijn superzwaargewicht het alternatief van de superlichtgewichten nemen. Het zou dan wel een stuk langer zijn maar in tijd mogelijk minder. Bovendien bleek de weg ook rustig en mooi genoeg.

Een stuk verder, terug op een (behoorlijk goed) pad van de route, werd ik in mijn gids verwittigd voor een "steep climb". Het was inderdaad nog eens een moord ding op een ietwat losse ondergrond, terwijl de weg gewoon beneden bleef doorlopen. Je vraagt je dan af waarom? Het uitzicht maakte echter wel een en ander goed en bovendien volgde er geen afdaling voor we de weg terug moesten kruisen. De weg moest uiteindelijk dus via een lange graduele klim ook omhoog. Na het kruisen van de weg volgde er wel een afdaling maar die gebeurde op een deftig asfalt pad (deftig asfalt is op zich al het vermelden waard) ... tot het asfalt schijnbaar op was en er slechts een gewoon karrenspoor overbleef.

Na de afdaling kwamen we terug op de weg bij Killin en daar begonnen we aan de weg langs de oevers van het lang uitgestrekte Loch Tay. De weg golfde wel een beetje maar het uitzicht op het Loch en de heuvels, en daarachter de bergen, aan de overkant was mooi maar de weg was vooral lang, héél lang. Loch Tay is smal maar wel een 15 Km lang. Maar dus toch leuk fietsen daar. En aan het einde volgde dan Kenmore en dan werd het uitkijken naar mijn einddoel voor vandaag, Aberfeldy. Na de korte rit van gisteren volgde vandaag dus een lange rit, nog een beetje verlengd door mijn keuze voor het alternatief bij Aberfoyle.

Ik heb vandaag ook op verscheidene plaatsen gemerkt dat de Schotten hun bossen aan het leegroven zijn. Ik heb in Scandinavië al op verschillende plaatsen boomkappingen gezien maar daar lijkt dat doordacht en beheerd te gebeuren. De Schotten kappen echter hele hellingen leeg en laten de grond gewoon brak achter. Vooral op hellingen lijkt me dat geen goed idee i.v.m. erotie en dergelijke. Het lijkt me dat dit eens verkeerd moet aflopen.

En schijnbaar zijn in Nederland de vakanties al begonnen, ze zijn hier aan het aankomen. Op de eerste helling van de dag ook al een Nederlands koppel op de koersfiets tegengekomen. Zij deden daar een "op en neertje" waarbij ze me dus eerst inhaalden en ik ze daarna tijdens hun afdaling weer tegenkwam. Er is niet veel gezegd maar puur visueel en aan het accent van hun groet kon je al merken dat het Nederlanders waren. Ook mijn eerste Belgische toeristen gezien vandaag, een blauwe camionette (of mobilhome, het was moeilijk in te schatten) die me inhaalde.

Etappe 34: Glasgow - Gartmore 65 Km

Weer een mooie dag in Schotland, een beetje bewolking en wat frisse wind maar vooral mooi.

Vanmorgen Glasgow verlaten zoals ik het binnen gekomen ben, langs de oevers van de Clyde. Overigens de hele ochtend zowat langs het water gereden: eerst de rivier Clyde, daarna het Forth and Clyde Canal en dan de rivier Leven. Heel mooi fietsen maar met nog veel agglomeratie rondom, niet het meest inspirerende panorama dus. De rivier Leven bracht ons naar Loch Lomond, het grootste meer van Schotland (Loch Ness is kleiner maar wel dieper en heeft het grootste watervolume). Hier kan je jezelf dan vragen stellen bij de toeristische waarde van de Sustrans routes. Loch Lomond wordt ook dikwijls bezongen als het mooiste meer van Schotland (vooral lokaal misschien). Ik was hier al eens tijdens een van mijn eerste fietsreizen, toen nog meer op zijn Engels met minder bepakking en lodging in hostels en Inn's voor 3 weken, en kan het alleen maar bevestigen als een schitterend meer. Nu, mijn route komt tot op een paar honderd meter maar je krijgt het meer niet eens te zien. Ik heb dan in Balloch maar een rondje gedaan om tenminste het uiteinde (of het begin, het is maar hoe je het bekijkt) van het meer te zien. Voorbij Balloch werd het panorama wel een stuk interessanter. Wat meer wat je verwacht van Schotland, wat ruiger en met bergen aan de horizon. Er mocht dan ook, na een lange vlakke aanloop, weer wat geklommen worden.

Ik stopte uiteindelijk, na een kort ritje, in Gartmore in het Trossachs Holiday Park. Een camping die zeker bij de betere van mijn trip hoort en waar ik voor 9,5 £ de wifi er gratis bij krijg! Ik heb gisteren namiddag nog behoorlijk wat tijd besteed aan de planning van het eerste deel van de terugkeer zuidwaarts en heb de eerste 10 dagen daarvan behoorlijk uitgewerkt. Nu kreeg ik van de patron hier echter een kaartje met campings van Schotland niet zo volledig als hij beweert maar goed. Nu zijn het niet die campings die me opvielen maar wel het feit dat ik ook vanuit Schotland naar Belfast kan varen. Aangezien ik hier goede wifi en bovendien in een lokaaltje terecht kan, ben ik dus al begonnen met het herplannen van die volgende dagen.

Sinds ik gisteren mijn wifi probleem nog opgelost heb ben ik best tevreden over mijn hostel. Het is wel erg groot, voor een hostel. Maar het is allemaal proper en netjes, rustig en de staff is vriendelijk en behulpzaam. Ik vraag me wel af hoe ze het gaan noemen na de Brexit, Euro Hostel is dan eigenlijk een beetje uit den boze   .

Ook Glasgow is best wel meegevallen. Bij aankomst kreeg ik een beetje een Manchester gevoel maar dat valt, voorlopig, dus nog goed mee. Er wordt wel veel afgebroken voor "development", voor moderne nieuwbouw dus. Je ziet het nu al wel dat sommige oude gebouwen wat verloren staan tussen hun moderne collega's. Maar ik heb dus een goede dag gehad met bovendien ook goed weer, afgezien van een fris windje. Ook in Schotland kan het dus goed weer zijn  .

Kort voor mijn vertrek was het plan gerijpt om op het einde, tegen 5 augustus, voor een weekje terug naar hier te keren om naar het Europees kampioenschap wielrennen te komen kijken, de wegwedstrijden en het mountainbiken. Dat plan is ondertussen al weer geschrapt. Ik zal niet meer zo ver terug naar het noorden komen. Bovendien geloof ik niet dat ik hier op tijd zou geraken.

Etappe 33: Abington - Glasgow 81 Km

Om half zeven, terwijl ik zat te eten, heeft de regen me dan toch bereikt. Het begon met wat gemiezer maar leek al vlug toe te nemen en dus ben ik maar naar "binnen" gevlucht. Het is dan omzeggens niet meer gestopt met regenen tot zowat half tien vanmorgen. Samen met nog wat wind dus geen aangename nacht om te kamperen. Omdat ik toch vroeg wakker was en het in de tent ook niet aangenaam was ben ik er maar wat extra vroeg aan begonnen. Voor 7 uur was ik al onderweg. Niet dat het om te fietsen aangenamer was dan om te kamperen maar er zat dan tenminste vordering in.

In weze ging mijn route verder zo als gisteren langs de A74(M), aangezien richting Glasgow gaat. Maar we hebben vandaag wel wat meer afstand genomen, onder andere langs het landgoed Chatelherault, vroeger een jachtgebied van de Hertogen van Hamilton. Later passeerden we (overigens niet de koninklijke meervoud maar mijn route en ik dus) ook langs het Mausoleum van Hamilton, vrij bombastisch in het park.

Al 25 Km voor Glasgow kwam ik in de steden terecht. Het zijn misschien niet officieel voorsteden van Glasgow maar het is wel een aaneenschakeling van het ene na het andere. Mijn route gidste me er echter mooi door over fietspaden en kleine wegen met een goeie markering. Ik fietste uiteindelijk Glasgow binnen langs de oevers van de rivier Clyde. Heel leuk maar ze meandert wel wat veel. Ik was een beetje ongerust om mijn (eerste) hostel te vinden omdat de kaart van Glasgow zich beperkt tot de route en mijn doel daar ergens boven lag. Het was pas bij het naderen van Glasgow dat ik er aan dacht dat de wegenatlas die ik bij heb misschien ook wel een stadsplannetje van Glasgow heeft. En inderdaad en met dat plannetje kwam ik vrij vlot op mijn bestemming. Zij konden me echter maar 1 nacht in een privé kamer aanbieden en aangezien ik hier wil pauzeren en liever in gedeelde kamer ga, ging ik dus verder op zoek. Op aanraden en aanwijzen van de staf van de SYHA kwam ik terecht bij Eurohostel, terug naar waar ik vandaan kwam. En hier heb ik dus een plaats voor 2 nachten op een kamer van vier. Voor de kamer van 12 heb ik bedankt, die is nog wat goedkoper maar toch liever iets kleiner.

Ook hier werkt de wifi echter niet zoals hij zou moeten. Ze werken met een systeem met een inlogscherm dat zou moeten verschijnen wanneer je internet opent. Het functioneert wel op mijn telefoon maar niet op mijn laptop. Dit is al de tweede plaats, ik had hetzelfde probleem in Kirkpatrick. Waarom moeten ze de dingen ook zo nodeloos complex maken? Gebruik toch gewoon een router met paswoord.

Net voor het slapengaan nog een ideetje gehad. Dat inloggen gebeurt mogelijk met een pop-up scherm, even mijn settings bekijken ... mijn pop-ups worden geblokkeerd, even deblokkeren en alles werkt

Etappe 32: Kirkpatrick Flemming - Abington 79 Km

Vanmorgen wakker geworden met een stralend blauwe hemel in een praktisch windstille omgeving. Wolken en wind zouden echter al vlug terugkeren. Volgens het weerbericht van de BBC, die speelde in de sanitaire blok, zou het na de middag gaan regenen maar dat heb ik (nog) niet gehad.

Vanmorgen een goede 2 Km terug gereden om weer op mijn route te zijn. Ik had vandaag het gemakkelijkste de autosnelweg genomen want de route liep de hele dag langs de A74(M), met toevoeging van de M van motorway dus. Fietsers worden echter ook in Schotland niet op de autosnelweg geduld dus heb ik me maar aan de parallelweg links en rechts er naast, een paar keer overgestoken dus. De route leidde ook langs Lockerbie. Op zich een plaatsje zoals zo veel in deze omgeving, ware het niet van die fatale 21 december in 1988 toen de vlucht van PanAm 103 hier eindigde met naast iedereen aan boord ook 11 slachtoffers op de grond. In het stadje zelf merk je er niets meer van maar er is een herinneringsmonument op het kerkhof een beetje buiten het stadje.

Mijn einddoel vandaag was Abington. Een klein dorpje met behoorlijke camping die echter ook weer geen wifi heeft. 2018 en al 5 dagen onderweg zonder wifi. Morgen in Glasgow wordt het in principe een hostel, dan moet het eindelijk toch weer eens lukken.

Etappe 31: Clifton Dykes - Kirkpatrick Flemming 85 Km

Vanmorgen zat er wat meer afwisseling in de kleur van de wolken. Tegen de middag kwamen er zelfs geregeld hemelsblauwe gaten in maar er stond wel de hele dag een onaangename wind.

Mijn camping lag vlak bij Penrith maar nog voor dat te bereiken passeerde ik reeds Brougham Castle, of tenminste de restanten daarvan. Vandaag ben ik voor de gelegenheid eens aan het begin van de rit gaan winkelen, in Penrith dus. Het nadeel is natuurlijk wel dat je dan de hele dag je inkopen moet meedragen . Na Penrith stond Carlisle op de menu, met het volgende kasteel. In Carlisle ben ik ook even gaan rondwandelen in de omgeving van de kathedraal, een heel mooie omgeving vond ik. Daarna nog even door het centrum gefietst en dan mijn route verder gezet. Daarna volgde dan Gretna en dus ... Schotland. Op een bepaald moment stond ik op 6 Km van Gretna maar dat is dan wel via de M6, dat wordt niet aangeraden met de fiets . Er leek een parallel weg naast de M6 te lopen maar ik was er niet zeker van dat deze volledig door liep dus heb ik maar de voorzien route gevolgd. 6 Km werden er zo 14, omdat ik nog een stuk afgesneden heb door de grotere weg te volgen.

Gretna Green, als ik het goed voor heb eigenlijk een gehucht van Gretna, is zo een van die plaatsen waar je moet passeren maar niet meer dan dat. Gretna Green maakte geschiedenis sinds 1754. In dat jaar werd in Engeland een wet gestemd waarbij je 21 moest zijn om te kunnen trouwen zonder toestemming van de ouders, en bovendien moest je ook trouwen voor de kerk. In Schotland gold die wet niet en dus gingen veel jonge koppeltjes naar het eerste dorpje over de grens om te trouwen. Bovendien moest dit in Schotland niet voor een officiële instantie gebeuren en zo kwam men terecht bij de smid van Gretna Green, de smid volstond dus om te trouwen in Schotland. Tegenwoordig gaan vooral toeristenbussen naar de smid in Gretna Green voor een pseudo huwelijk. Voor een officieel huwelijk volstaat ook in Schotland een smid niet meer.

Maar zo ben ik dus na iets meer dan een maand in Engeland in Schotland terechtgekomen. En ik heb daar een échte camping gevonden, "King Robert the Bruce's Cave", met alles erop en eraan ... douches en al. Ik ben ondertussen dus fris gewassen. De wifi werkt echter alleen op mijn telefoon, niet op de laptop waarmee ik de blog maak. Nu, ik heb tenminste een paar kranten kunnen lezen .

Wat de naam van de camping betreft, hier bij de camping is een grot. In 1306 zou King Robert Bruce, een Schotse koning die in strijd was met de Engelsen, zich hier gedurende een hele winter verborgen hebben voor die Engelsen. Na die winter verzamelde hij terug zijn leger om zijn strijd tegen de Engelsen voor te zetten, om uiteindelijk in 1314 de Engelsen te verslagen bij de "Battle of Bannockburn". Wat verder gebeurd is weet ik niet maar ooit moeten de Engelsen wel teruggeslagen hebben.

Etappe 30: Oxenholme - Clifton Dykes 75 Km

De lucht was vanmorgen grijs en donker grijs. Af en toe ging het wat te miezeren en soms probeerde de zon er al eens door te dringen maar beide zonder veel succes. Het was wel behoorlijk winderig en frisjes, ik heb mijn lange fietsbroek opgegraven uit de onderste regionen van mijn tassen.

Vanmorgen voor het vertrek nog wel een bezoekje aan de WC kunnen brengen, zo vroeg was de pub dan wel weer open al was het misschien maar om op te kuisen. Zoals gezegd lag mijn camping (?) op mijn route en die begon direkt te klimmen, iets wat vandaag nog wel meer mocht gebeuren. In deze streek kom je voor de omgeving en niet voor de culturele geschiedenis of de leuke dorpjes. Het duurde 33 Km voor ik vandaag door een dorp kwam dat die naam waardig was. Toch zag ik onderweg nog vrij weel fietsers. Ik klom vandaag ook naar het moorland van Sunbiggin Tarn, wijds en ruig en daar houd ik dus van. De wolken en wind, op de foto's niet zo goed zichtbaar maar wel aanwezig, voegen dan nog wat extra drama toe aan de omgeving. Hier en daar zie je op de moor dan een gekleurd vlekje van wandelaars, meestal met hond. Eentje ben ik er vandaag tegengekomen zonder hond maar met een grote rugzak, die was duidelijk aan iets meer bezig dan een zondagse wandeling. In de afdaling van het moorland volgde dan de uitzondering op de ruige omgeving met het idyllische plaatje van de waterval met watermolen van Rutter Mill.

In Appleby-in-Westmoreland kon ik dan nog wat inkopen doen voor vanavond. Supermarktjes zijn hier meestal wel open op zondag maar je moet wel een plaats tegenkomen die groot genoeg is om een supermarkt te hebben. De kleinere village stores zijn zondags gewoonlijk niet open en hebben sowieso ook maar een beperktere keuze, al had die voor mijn behoefte vandaag waarschijnlijk wel volstaan. Ik heb overigens wel een paar "noodrantsoenen" mee voor het geval ik een keer echt nergens terecht kan. Van die "trekking" maaltijden waar je kokend water aan toevoegt en dan enkele minuten laat staan alvorens te eten. Die zouden voldoende calorieën moeten hebben voor een actieve buiten dag.

Mijn camping van vandaag ligt opnieuw praktisch op mijn route, bij de boer in Clifton Dykes. Ook hier echter weer geen douche maar wel een permanent toegankelijke WC, lavabo en waterbevoorrading. Er is wel geen spiegel, 2 opeenvolgende dagen zonder scheren dat is al een tijdje geleden.