Nog even over de schildersploeg, niet
alleen de ploegbaas maar de hele ploeg (ik telde er 6 in totaal)
blijkt Engels te zijn. Hoort Engeland ondertussen tot de lage loon
landen in Europa? Ik kan me moeilijk voorstellen dat het economischer
is om een schildersploeg te laten overkomen vanuit Engeland en hier
te logeren en te voeden dan het werk te laten doen door een Belgische
ploeg, maar ik zal wel ergens iets gemist hebben. Vanmorgen wat
later begonnen omdat ze in Gent pas om 8 uur ontbijten. Omstreeks
kwart voor 9 dan aangezet voor een laatste dag wind op fietsen.
Verder kreeg ik vandaag wel een mooie dag om mijn reis af te sluiten.
Mijn exit uit Gent had misschien een kilometertje korter gekund
maar het ging wel makkelijk en vlot. Al vlug zat ik terug mijn vaste
route. Een 12 kilometers ging het langs de grote baan richting
Deinze, niet het aangenaamste stuk van de dag. Ik heb al wel eens een
alternatief gedaan dat langs kleinere wegen gaat en vroeger aan de
Leie uitkomt maar die route heb ik nog maar 1 keer gedaan en dat was
een jaar geleden, ik ben vandaag dus voor zekerheid gegaan. Even voor
Deinze heb ik de grote baan verlaten om langs de Leie te gaan. Wel
ben ik daarna eerst nog even Deinze in gereden voor koffie met een
koek. Dan ging het terug naar de Leie voor een goede 30 Km, tot
Bissegem. Onderweg kon ik even aanpikken bij een trio wielertoeristen
die me niet te snel leken te gaan maar na een paar kilometer bleek
het toch net iets te snel om te blijven volgen. Even voorbij
Harelbeke kreeg ik het gezelschap van een iets oudere man, met een al
even oude fiets, die wel even wou babbelen over mijn tocht. Hoewel we
gewoon naast elkaar fietsten ging het toch meteen weer wat vlotter,
zou het toch makkelijker zijn om in gezelschap te reizen? In Kortrijk
sloeg hij af, want dat was tenslotte zijn bestemming, en stond ik er
weer alleen voor. In Bissegem dacht ik ook nog even iets te eten bij
de bakker maar het bleek er vrij druk, ik ben dan maar doorgegaan tot
Moorsele om nog een beetje energie op te doen voor de laatste loodjes
... de heuveltjes voor Ieper. Al bij al viel het nog mee en kwam ik
behoorlijk vlot thuis. Daar bleek alles nog recht en op zijn plaats
te staan, toch altijd een beetje een opluchting na een lange
afwezigheid. De afstand vandaag: 78 Km Tenslotte nog wat
cijfers: ik was precies 100 dagen onderweg; daar heb ik er 83 van
gefietst voor 8423 Km; 56 dagen heb ik gekampeerd; ik ben aangekomen
met een fiets met een totaal gewicht van zo'n 45 Kg, zonder
mondvoorraad en zonder campingtas, van een 8 Kg, die ik
gisteren achterliet bij mijn ouders. Die had ik in de herberg toch
niet nodig en zou daar toch maar in de weg staan, ik heb in sommige
hostels behoorlijk wat plaats ingenomen met al mijn tassen; Mijn
eigen gewicht stond bij aankomst op 65 Kg, wat me nog best meeviel.
Vorige keer kwam ik aan met 64 Kg en was ik vertrokken met een
gewicht van 73 Kg. Ik verloor deze keer dus maar een 4 Kg. Tot een
volgende keer? Naar het Westen? Over de (kleine) plas naar en rond GB
en Ierland?
Vanmorgen vertrokken met vrijwel
windstilte. Vandaag mijn vaste route naar Ieper gevolgd.
Eerst naar en dan langs het Albertkanaal richting Antwerpen. Bij het
naderen van Antwerpen was daar dan plots weer de wind, samen met wat
lichte motregen. De regen kwam en ging (en kwam en ging nog een paar keer) maar de wind bleef gewoon, het
werd dus toch weer een dagje wind op fietsen. Ik hoor dan gisteren De
Cauwer op TV vertellen dat er iet genoeg wind is. Ik nodig hem uit om
een weekje alleen wind op te fietsen, er zal dan rap genoeg wind
zijn . In Antwerpen dan even langs de Scheldekaaien, waar het markt
was, en dan de St Anna tunnel naar linkeroever. Van daar ging het dan
over de grote baan tot Beveren. Van Beveren ging het door de polders
naar een oude spoorwegroute, nu fietspad, en langs de Moervaart tot
Wachtebeke. Langs de vaart had ik even het genot van 2 mountainbikers
voor me maar toen ging de ene zijn gsm en toen stopten ze om te
antwoorden en stond ik er dus weer alleen voor. In Wachtebeke
ging het even over de grote weg om dan nog een eindje over
binnenwegen door te gaan om uiteindelijk op de grote weg van Lokeren
naar Gent uit te komen. Deze dan nog een paar kilometer gevolgd tot
Gent Dampoort. Normaal, met de koersfiets, ga ik hier rechts rondom
Gent maar omdat zo'n 175 Km met deze fiets wel echt optimistisch is
ben ik deze keer rechtdoor te gaan om de Sint Widostraat te vinden,
waar ik een plaatsje gereserveerd had in de jeugdherberg. De ietwat
afgeleefde jeugdherberg, zo blijkt. Maar er wordt aan gewerkt. Er is
een schilderploeg aan het werk, onder leiding van een Engelse
ploegbaas. Morgen nog een eindje tot Ieper. Afstand vandaag: 97
Km.
Toen ik
gisteravond, na dat ik met alles klaar was, voor mijn tentje zat met een
biertje, viel het me op dat het volledig windstil geworden was. Vanmorgen was
dit niet helemaal meer zo maar het was toch een stuk rustiger dan de voorbije
dagen, al trok hij in de namiddag ook nog wel af en toe een beetje aan.
Vanmorgen overigens wakker geworden met regen. De meiden van naast mij hebben
dat vannacht trouwens heel netjes gedaan, ik heb ze niet gehoord.
Vanmorgen dus regen maar die was al weer gestopt voor ik moest inpakken. Ik ben
wel vertrokken met mijn regenjasje, gewoon omdat het comfortabel was op deze
frisse morgen.
De route was vrij simpel: door Helmond en langs Eindhoven richting Turnhout. Om
20 voor 1 was ik in België / Vlaanderen / Provincie Antwerpen, in die volgorde.
En precies op die moment kreeg ik wat, lichte, regen. Vanmorgen was het nog de
bedoeling om langs en door Turnhout te gaan maar 11 opeenvolgende lange ritten
beginnen zich toch te laten voelen en ik besloot de extra inspanning niet te maken.
Bij het naderen van Turnhout dacht ik dan van een stukje te kunnen afsnijden,
op basis van mijn kennis van de streek van vroeger. Mijn kennis bleek echter
toch niet zo goed meer want ik ben dan toch een beetje op de dool gegaan,
waardoor ik toch nog een extra inspanning van wat extra kilometers gemaakt heb.
Het waren wel aangename wegen om te fietsen.
Bij aankomst in Vorselaar ben ik, ondanks de ondertussen behoorlijk dreigende
wolken, toch even langs de trots van Kasteeldorp Vorselaar gegaan ... het kasteel
dus en verder door de bijhorende kasteeldreef.
Afstand vandaag: 113 Km.
Vanmorgen, vanaf een uur of vier, een
paar stevige buitjes gehad. Tegen dat ik op stond was het echter
gestopt en kwamen er zelfs enkele opklaringen waardoor ik mijn tentje
mooi droog kon inpakken. Verder stond er natuurlijk nog steeds die
wind uit westelijke richting. De camping lag dus een eindje buiten
het dorp maar gelukkig wel in de goede richting, ik kon vanmorgen dus
gewoon verder gaan. Bij Raesfeld heb ik toch nog even toeristisch
gedaan en bij ik even, een beetje, afgeweken om het Schloss te gaan
bekijken. Het loonde wel de moeite. Toen ik daar verder ging zag ik
echter donkere wolken samentroepen. De volgende buienlijn was
duidelijk in aantocht. Ik probeerde er wat vaart achter te zetten, in
de mate dat het mogelijk was met de wind, om ze te ontwijken. Met de
eerste buien die ik zag lukte dit ook maar voor mij troepten alweer
nieuwe wolken samen, ik zou het dus niet droog houden. Het voordeel
van de wind op kop is wel dat de buien over je heen trekken en dus
wat korter zijn. Ik heb toch maar mijn regenjasje aangehouden voor
wat nog komen zou, het was vandaag trouwens best comfortabel met dat
jasje aan. Bij Wesel, een stadje van een redelijke grootte,
verwachtte ik wel een of ander fietsverbod maar dat kwam er eens
niet. Ik had van hier nog eens nostalgisch kunnen doen en Xanten gaan
bezoeken maar dat deed ik 4 jaar geleden nog en ik denk dat er wat
mij betreft sindsdien weinig veranderd zal zijn. Ik heb het dus maar
niet gedaan. Ondertussen was duidelijk dat ik nog best goed weg
kwam met de buien, links en rechts van mij zag ik veel meer en veel
zwaarder buien neerkomen. De ergste bui tot dusver had ik in
Sonsbeck, een echte stortbui, ... terwijl ik bij de bakker binnen zat
met koffie en een koek. Ik heb Sonsbeck destijds, onderweg van of
naar Xanten een beetje verder, tientallen keren doorkruist in de
noord zuid richting, vandaag ben ik er voor het eerst doorgereden
in de oost west richting. Van Sonsbeck ging het verder
richting Kevelaer, een bedevaartsoord. Hier ben ik dus ook nog een
beetje toeristisch geweest en ben, even, het centrum in gereden.
Kevelaer leek al wel Holland maar de officiële grens ligt nog een
tiental kilometer verder. Iets te optimistisch besloot ik hier toch
mijn regenjasje uit te doen. Lang duurde dat echter niet, ik kon de
bui zien afkomen en besloot al vlug mijn regenjasje terug aan te doen
voor ik in de bui terecht kwam. Hier had ik dus echt prijs, een
stortbui van een minuut of vijf die voldoende was om me volledig te
verzuipen. De naweeën, nog wat lichtere regen, duurde nog een half
uurtje maar dat kon ook geen verschil meer maken. Vandaag trouwens de
waanzin van industriële landbouw gezien, massaal water sproeien in
de regen. Die bui bleek uiteindelijk de (voorlopig?) laatste van de
dag. Er kwam zelfs terug wat zon en ik kwam redelijk droog toe op de
camping, mini-camping Heide bij Venray. Mini camping met maxi prijs,
maar het is wel allemaal in orde en mooi. En bovendien is de wifi
inbegrepen. En ondertussen is zelfs het weer weer mooi. Naast mij
staan vijf meiden van een jaar of 18, schat ik. Een behoorlijk
getater dus. Ze zijn zich ondertussen al 2 uur aan het klaar maken om
uit te gaan en hebben me al verwittigd dat het wat later zal worden
maar dat ze zo stil mogelijk zullen zijn. Dit wordt trouwens mijn
laatste nachtje kamperen. Ik heb eerst met het idee gespeeld om terug
te keren via de camping in Denderhoutem, waar ik ook mijn eerste
nacht passeerde, maar ik vind ondertussen dat het wel genoeg geweest
is en heb gekozen voor bekende, vlakke, wegen en een jeugdherberg in
plaats van nog eens door de Vlaamse Ardennen te gaan. Maar morgen
gaan we eerst nog eens naar mijn dorp in de Kempen. Vandaag 120
Km.
Gisteravond is het beginnen regenen en
dat heeft het voor het grootste deel van de nacht gedaan, tegen de
ochtend is het echter gestopt. Mijn tentje was zelfs praktisch droog
om in te pakken. Het is dan verder wisselend bewolkt geworden. Ze
hadden ook buien voorspeld (in de wc blok speelde de radio) maar die
heb ik, nog, niet gehad. Aan de wind was er schijnbaar niets
verandert maar er moet toch wel een kleine verandering geweest zijn,
ik had vandaag alvast terug het idee van te fietsen in plaats van te
stoempen. Al waren er nog enkele zware momenten. De route verliep
vandaag vlot, tot iets voor Warendorf. Daar was het plots weer
fietsers niet toegestaan, zonder verdere aanwijzingen. Ik was daar
niet de enige met problemen. Een paar wielertoeristen, ik denk een
Hollandse vader en dochter op vakantie, die mij net gepasseerd waren
stonden ook in wat papieren te kijken. Schijnbaar hadden zij een
route afgeprint die ook via Warendorf liep en wisten ze het ook niet
meer. Ikzelf koos eerst, nog eens, de verkeerde optie maar mijn
kompas vertelde me al vlug dat ik de verkeerde kant op ging. Ik ben
dan terug gekeerd en vond aan de andere kant al snel een alternatieve
route. Aangezien ik in Warendorf op zich geen zaken had, heb ik het
maar ineens volledig omzeild. Net voor ik terug op de grote weg zou
komen, kwam ik op de fietsroute richting Munster. Die heb ik dan maar
gevolgd, Munster was wat te groot om te omzeilen. Ik heb vandaag
trouwens geen enkel plaatje gemist. Ik bedacht me vandaag immers dat
ik best een hulpmiddel zou kunnen hebben voor die fietsroutes. Een
van de zaken van mijn gps is dat, in kaart modus, fietswegen
gemarkeerd zijn, dus misschien ook wel de deze. Dat bleek inderdaad
het geval en dus kon ik elke richtingsverandering of splitsing op
voorhand op mijn schermpje zien. Het is nooit te laat om wakker te
worden maar ik was wel beter gisteren al wakker geworden, dat had me
op het einde een hoop moeite en stress kunnen besparen. In het
centrum van Munster stopten de wegwijzers en waren er niet direkt
andere om er weer uit te komen. Ik heb dan maar zelf mijn uitgang
gezocht en heb verder terug gewoon mijn route op kaart gevolgd. Even
voor dat ik mij einddoel voor vandaag bereikte was het nog eens van
dat. Een weg waar je al kilometers op zit, al dan niet op het
fietspad, wordt plots voor een paar kilometers verboden voor fietsers
en geen fietspad meer. De fietser mag dus even rondrijden langs het
dorpje om van daar het kruispunt te bereiken waar hij links af wou
draaien. Eigenlijk houden de Duitsers niet van fietsers. Ze doen goed
alsof maar eigenlijk is hun enige echte zorg dat ze maar niet in de
weg rijden. Ik bereikte dan Lette, waar ik op de Bruchweg 143 een
camping zou vinden. Op de Bruchweg eindigt echter bijna onmiddellijk
het dorp. Als je dan echter verder de weg volgt liggen links en
rechts nog kleine stukjes Lette. Een paar kilometer verder bereikte
ik dan de camping. Vandaag 117 Km.
Het weer was vanmorgen grijs met af en toe een beetje motregen en
natuurlijk nog steeds die verdomde wind. Later kwamen er wat
opklaringen maar het bleef toch overwegend wisselend bewolkt. De
enige constante was dus die wind. Vanmorgen toch maar de moeite
gedaan om tenminste één foto te nemen van Hannover, het neue
rathaus dat dit jaar zijn 100ste verjaardag viert. Daarna met een
stadsplannetje naar de juiste uitgang gereden en dan een beetje
verder langs het kanaal gegaan. Hier nemen ze het pad in jaagpad
echter wel serieus, meer dan een pad was het niet maar meestal wel
beter berijdbaar dan vele wegen die ik de laatste weken deed.
Tussendoor ging het soms ook al wel eens wat minder, op sommige
plaatsen restte nog met moeite één spoortje. Ruim 40 Km volgde ik
zo het kanaal. Ik zag onderweg ook een hert in het water. Even dacht
ik aan een crisis omdat het door een betonnen boord iet uit het water
raakte maar het is dan terug naar de overkant gezwommen, waar wel een
meer natuurlijke oever was, en is daar gewoon uit het water
geklauterd. Een kanaal kan een hert dus niet stoppen maar de betonnen
boord er van wel. Een ander probleem langs het kanaal was dat ik
plots voor een gesloten poort stond, kon ik dus een heel eind terug.
Bij nader toezien bleek de poort wel gesloten maar niet afgesloten,
ik heb ze dan maar open geduwd en ben verder gegaan. Aangezien ik
even verder tegenliggers tegen kwam zal het wel normaal geweest zijn.
Een tweetal kilometer verder kwam ik nogmaals dezelfde situatie
tegen. Bij het verlaten van het kanaal begonnen de problemen pas
echt. Ik wou wat verder de 482 richting Porta Westfalica nemen maar
mocht daar niet op. Je moet dan eerst maar wat improviseren tot je
ergens de fietswegwijzers tegenkomt om dan van punt tot punt te
rijden volgens de fietsroute. Die dingen verdwijnen echter regelmatig
plots. Als alle richtingen naar dezelfde kant afdraaien dan duiden ze
dat aan met een gewoon klein vierkant bordje met een rode pijl. Dat
ding kan echter overal hangen, links of rechts, hoog of laag, ... Op
een bepaald moment kwam ik aan het water zonder mogelijkheid om over
te steken. Ik ben dus maar teruggekeerd naar de wegwijzer, een paar
honderd meters terug, en heb nog eens geprobeerd. Ik zag andere
fietsers in een zijstraat afdraaien en merkte toen links op een
hoogte van zowat een meter in het donker en achter een boom het
verbleekte schildje. Op een andere plaats hing het aan een paal
rechts van de weg en zeker drie meter hoog. Je moet dus alles en
overal zien om die dingen te volgen maar als je ze eens verliest is
het ook niet noodzakelijk een ramp want verderop duiken ze dikwijls
ook gewoon weer op. Ik denk dat die mensen hun route uitgestippeld
hebben met een Bryton, die houdt ook niet van de directe weg
(toevallig verderop meer hierover). Eenzelfde probleem met een
fietsers verbod kwam ik terug tegen richting Bielefeld, die ik op
eenzelfde manier oploste: eerst improviseren tot je de fietsroute
vindt en dan proberen vast te houden aan de route. Omdat ik in
Bielefeld niet direct een aanwijzing richting Quelle vond, het
stadsgedeelte waar mijn camping ligt, heb ik de gps nog eens aan het
werk gezet. In plaats van gewoon de weg te volgen moest die er dus
wat ingewikkelds van maken langs woonwijken en uiteindelijk over
bospaden en bergen, waar ik met de beste wil niet op de fiets kon
blijven en zelfs met moeite mijn fiets op en af de berg kreeg. Ik
verspeelde op die manier een pak tijd en energie die ik liever niet
verspeelde. Zelfs toen ik terug op de weg geraakt was, en reeds in
Quelle was, ging hij me nog een rare richting in sturen. Ik heb dan
maar de weg gevraagd aan een voorbijganger en bleek op slechts een
kilometer van de camping te staan. Uiteindelijk is alles heel op
bestemming gekomen, waar het ondertussen minder waait maar wel
regent. Het werden vandaag alweer, ik weet het wordt vervelend,
lastige 132 Km. Dat is ondertussen al 500 Km aan een stuk dat ik
tegen de wind aan het stoempen ben.
Vandaag hetzelfde weer als gisteren,
met een beetje meer wind. Ik begin (van) die wind wel een beetje moe
te worden. En vandaag was hij ook nog vrij stevig, voor de
fietser. Bij de passage van Wahrenholz geen verwijzingen naar
enige camping gezien. Het zou, in het beste geval, zoeken geworden
zijn en waarschijnlijk een eind uit de richting (ik heb ondertussen
de straat even gecheckt in google maps en ze ligt 6 Km uit de
richting). Best goed dat ik die eerdere camping tegenkwam en dat ik
er afgestapt ben. Verder een weinig eventvolle rit (gewoon
stoempen). Wel even een paar extra kilometers gemaakt door in Ahnsen
niet goed op te letten en in de verkeerde richting verder te gaan en
in Burgdorf, een 20 Km voor Hannover, was het even zoeken naar de
juiste uitgang. Verder richting Hannover leek alles goed te gaan
tot ik op een T kwam en ik de verkeerde richting koos. De eerste
serieuze mens die ik tegenkwam heb ik echter om raad gevraagd. Ik
moet schijnbaar toch een vrij zwaar accent hebben want de mens
antwoordde mij in het engels, met een duidelijk duits accent. Hoe dan
ook, hij was zelf niet van Hannover maar was net met de tram vanuit
het centrum gekomen dus als ik de tramsporen in die richting volgde
zou ik automatisch in het centrum terecht komen. Het bleek inderdaad
een vrij rechtstreekse weg naar het centrum. Gisteren vroeg ik me
af wat ik eigenlijk zocht in Hannover, wel ik ben er door gefietst en
gewandeld (winkel- wandelstraat, fiets aan de hand). Ik heb gezien
dat het een mooie winkelstad is met op een zomerse zaterdag een massa
volk op straat. Ik heb ook, vanwege een thuismatch van voetbalclub
Hannover, een grote politieaanwezigheid gezien in de buurt van het
station en later ook aan het stadion zelf, waar mijn hostel vlak bij
ligt. In navolging van de Polen aan de kerk heb je hier ook mensen
die de wedstrijd buiten het stadion volgen aan de hand van het
geluid, ik heb alvast geen schermen gezien die zouden kunnen geholpen
hebben. Verder heb ik tijdens mijn doortocht ook wel wat mooie huizen
(jugendstil denk ik) en een grote kathedraal gezien. Mogelijk is er
nog wel een en ander te vinden maar ik vrees dat ik er geen energie
in ga steken. De rest van de dag staat in het teken van een
karweitje, de was steekt al in de machine, en het terug opladen, van
mezelf en mijn batterijen. Het is vandaag toch nog een, alweer
lastige, 95 Km geworden.
Het is ook gisteravond weer mooi en
rustig geworden. Er is trouwens ook nog een leuke bende opgedaagd
naast mij. Twee gezinnen, een met tienerzoon en een met drie kleine
kinderen. Met de nodige tassen en aanhangwagens, voor kinderen en
bagage, hadden ze alles mee wat een familie zo al meeneemt op
kampeervakantie: 2 grote familietenten, 2 stellen (plooi-)tafel en
stoelen, ... zelfs een kinderfietsje voor de kleinste (denk ik) heb
ik gezien. En dus alles getransporteerd met de fiets. Vannacht
voor het eerst sinds lang nog eens mijn slaapzak dichtgetrokken, het
werd redelijk fris. Ook vanmorgen was het behoorlijk fris om er aan
te beginnen. Het is dat ik mijn lange mouwen shirt ergens begraven
heb in een van mijn tassen, anders zou ik het misschien aangedaan
hebben vanmorgen. Verder was het wel mooi weer. Eigenlijk perfect
fietsweer, ware het niet dat de wind weer op de kop stond. Niet dat
we dan van stormwinden spreken maar je moet er toch de hele tijd
tegenop en vooral na de middag, als de wind wat toeneemt, wordt het
toch wel moeilijk. Na een goede 5 Km vanmorgen ben ik, met een
veerbootje, de Elbe overgestoken, een eerste symbolische oversteek
vandaag. Verderop ben ik een kilometer, of twee, rondgereden om de
witte wegen te vermijden en ook wel een beetje voor het gemak omdat
het minder gepuzzel met wegwijzers inhoudt, langer dezelfde richting
volgen dus. Ook na de middag was dit de bedoeling, de weg van
Rohrberg naar Wittingen blijven volgen in plaats van te gaan puzzelen
op de witte wegen. Alleen hadden de Duitsers nog een verrassing in
petto. Na een zevental kilometer op deze weg deelden ze me mee dat
hij verderop afgesloten is en dat ik dus toch over de witte wegen
moet. Ze konden dat niet vroeger kunnen doen, dan had ik tenminste
die extra kilometers niet moeten doen. Nu, ik ben toch terug op
mijn juiste route geraakt. Ondertussen was ik, rond kwart voor vier,
terug door het oude gordijn gegaan en ben ik dus terug in het, oude,
westen, een tweede symbolische oversteek. Mijn doel voor vandaag
was eigenlijk een camping in Wahrenholz maar je moet dan toch steeds
wat afwachten of en hoe je ze vindt. Toen ik een kleine 10 Km voor
Wahrenholz een camping zag en ik al 126Km op de teller had, heb ik
niet getwijfeld en ben ik afgestapt. Deze camping is wel niet erg
uitgerust voor trekkers, het is meer een combinatie van een openlucht
zwembad en een verblijfscamping, maar de WC is goed en de douche was
perfect en ook de prijs is aangepast aan de uitrusting dus we klagen
niet (toch niet over de camping). Beter weer vandaag maar toch
weer een lastige 126 Km. Morgen een beetje korter naar Hannover.
Je neemt een beslissing om langs een stad te gaan maar ondertussen
weet ik eigenlijk niet echt wat ik in Hannover zou gaan doen. Ik ga
er, in principe, wel op jeugdherberg en in een Duitse jeugdherberg
zou ik dan nog eens mijn was moeten kunnen doen.
Het is gisteren nog best aangenaam en
mooi geworden op de camping. Dat was echter geen voorteken voor
vandaag. Tussen 4 en 5 vanmorgen is het beginnen regenen, de
eerste lange bui in een reeks en een voorspel voor een zware dag. Af
en toe is het tussendoor wel even gestopt, zo heb ik een potje water
kunnen koken voor koffie en voor mijn tentje kunnen ontbijten. Na
weer een bui tussendoor kon ik ook tijdens een pauze inpakken. Alles
ging wel een beetje trager vandaag, de moed was even wat dieper te
zoeken. Ik vertrok wel, eventjes te optimistisch, zonder regenvest
maar dat heb ik snel moeten herzien. Kort na vertrek begon het terug
te regenen, eerst nog zachtjes maar al vlug behoorlijk stevig. Tot
even na 10 bleef het door regenen, daarna stopte het maar het bleef
wel dreigend grijs. Toen kwamen de Duitsers me echter weer
verrassen. Ik dacht dat een Duitse weg die op de kaart staat wel in
orde te zijn maar dat blijkt niet het geval, ik ben toch een paar
keer geschrokken vandaag. Ook al omdat er ook nog verkeer passeert op
deze wegen. Ik veronderstel dat ik me ook in Duitsland zal moeten
beperken tot gele en rode wegen. Rond de middag verschenen
zowaar enkele opklaringen maar tegelijk trok ook de wind aan, en pal
op de kop. Het vlotte echt niet. Vandaag een zware 125 Km. En
zo zit de derde maand er op. Met nog een goede week te gaan toch nog
even een tussenstand: 92 dagen onderweg, 75 dagen gefietst voor 7545
Km en 52 dagen gekampeerd.
Mijn beslissing om gisteren niet te
kamperen was zonder twijfel de juiste. Er is gisteravond en vannacht
nog een en ander van gerommel met bijhorende regen gepasseerd. Geen
aangenaam kampeerweer dus. Vanmorgen was dat allemaal voorbij maar
het is wel grijs gebleven, met een lichte noordoosten wind.. Ik
was vanmorgen vrij vroeg klaar en ben er dan maar vroeg aan begonnen
ook. Szczecin uitrijden bleek geen probleem. Het was geen plezant
rijden maar het stelde geen problemen. Even voor de grens nog een
laatste Poolse koffiepauze gehouden, om mijn laatste zloty's op te
maken, en nog voor 9 uur was ik reeds in Duitsland. Overigens
duidelijk een grotere grensovergang dan deze waar ik Polen binnen
kwam, met vooral aan Poolse kant nogal wat benzinestations en enkele
winkels. Wat me in Polen eigenlijk het meest verraste is hoe
moeilijk het is om er te reizen. Toen ik aan deze reis begon dacht ik
dat ik met engels en duits wel zou rondkomen in Polen en in de
Baltics zou ik wel zien. Het bleek echter andersom, in de Baltics
kwam ik makkelijk rond maar in Polen kwam ik dikwijls weer in
problemen met de taal. Net toen ik de grens over ging leek het te
gaan opklaren maar voor me hing nog een stevig donker wolkendek, waar
ik vroeger of later toch zou door moeten, dacht ik. Het is echter
beperkt gebleven tot af en toe een beetje licht gemiezer. Ik had
mijn route op kaart uitgetekend met de nadruk op kort en makkelijk,
waarom zou je een kilometer rond rijden als je even makkelijk kan
afsnijden. Ik besloot dus de wegwijzers te negeren en af te snijden
zoals voorzien. Ik had er natuurlijk niet op gerekend om in Duitsland
een Ronde van Vlaanderen straat op de kaart te vinden. In't vervolg
volg ik dus de wegwijzers. In deze omgeving zag ik wel mijn eerste
kraanvogels van vandaag. Ik zag er de voorbije weken nog wel eens
maar niet zoveel als vandaag. Wel nog maar 2 paar ooievaars
tegengekomen vandaag, die waren de afgelopen weken gewone
dagelijkse kost. Ook zag ik in deze omgeving een hert. Ik vind het altijd leuk om, in onze geïndustrialiseerde
wereld, in het wild levende dieren te zien. Nog mooier werd het een
stukje verder, toen het (in de veronderstelling dat het hetzelfde
hert was) mij links in het veld passeerde, iets voor mij de weg
overstak en dan over het veld rechts verdween. Zeker het moment van
de dag. Ik zag verderop nog wel enkele herten van dichter bij maar
als je zo dicht bent gaan ze al op de loop voor je goed gestopt bent.
En gelijk hebben ze natuurlijk, ik kan net zo goed een geweer hebben
in plaats van een camera. En dan ging het verder zonder
vermeldenswaardige gebeurtenissen tot Lychen, waar ik naar de camping
zou gaan. Er zijn er schijnbaar meerdere, alweer rond een meer
uiteraard, en ik koos vandaag voor de eerste de beste. Vandaag een
rustige 100 Km.
.
