De wereld is een goede plek. Er is veel mooi, uitzonderlijk, opwindend en briljant. Hoe beperkt of onmogelijk je leven op dit moment ook mag lijken, er is nog een zee van mogelijkheden. Plaatsen, mensen, theorieën, filosofieën, muziek, kunst, natuur, literatuur en nog zoveel meer om te ontdekken. Wat je fysieke beperkingen nu ook mogen zijn. Welke problemen je het hart ook mogen belasten, dat is allemaal tijdelijk. Hou gewoon vol en leef voor de dag van morgen. En als iets niet vanzelf lijkt te stoppen, stop het dan zelf. Want uiteindelijk heb je niks te verliezen als je de vrijheid en alle mogelijkheden van het leven te winnen hebt. Als zelfmoord je laatste en enigste oplossing lijkt te zijn, creëer dan ruimte voor nieuwe uitwegen voor jezelf. Als zelfmoord het laatste is wat je doet, zorg dan dat je alle rest ook hebt gedaan. Leef gewoon ten volste. Doe alles wat er in een mensenleven kan gedaan worden. Zorg dat je nergens spijt van kan hebben wanneer je op de plaats, waar dat ook moge zijn, terechtkomt waar alle gestorvenen leven. Want uiteindelijk is je eigen hart iets dat nooit sterft. Ik hou van elk kloppend hart op deze wereld. En als ik van jou kan houden, dan kan jij dat ook. Onthoud asjeblieft deze woorden. Ze zijn waar. En het maakt niet echt uit wat er met mij zou gebeuren. Ik heb altijd in deze woorden gelooft en zal het nog steeds doen wanneer ik mijn laatste adem blaas.
Hey mijn lieve lezertjes!! Wat vind je van dit tekstje? Klinkt positief en stimulerend toch? Ik heb het zelf getypt en op facebook gepost. Ik wil dat iedereen die me kende deze woorden van me krijgt als ik zou besluiten om zelfmoord te plegen. Misschien zullen ze dan meer betekenen, waarschijnlijk wel. En misschien zouden ze ook DAN pas opmerken dat de laatste drie regels een insinuatie waren naar een afscheid...
Maar wees gerust. Nog niets staat vast. Ik zal eerst kijken hoe de therapie die ik zal krijgen me kan helpen.
Vandaag werd ik door de directeur (het is een vrouw) naar haar bureau geroepen. Ik had paginas moeten schrijven voor strafwerk en had er een verontrustende brief tussengestopt. Er stonden een paar van mijn duistere gedachten op. Ik had alleen niet gedacht dat iemand dat zou lezen. Wie houdt zich nauw bezig met strafwerk te lezen? Niemand toch? Maar blijkbaar wel.. Nu komen er extra vragen. Extra gesprekken. Extra bezorgdheden. Alsof mijn moeder nog niet genoeg hoeft te verduren van me..
Mijn naam is Babette. Mijn volledige naam doet er niet toe, dat zou er alleen maar voor zorgen dat ik hier niet volledig eerlijk kan zijn. En zoals Shakespeare ooit eens schreef "what's in a name that wich we call a rose by any other name would smell as sweet". Ja, ik heb intresse in Shakespeare. Maar er is veel meer aan mijn persoonlijkheid dan enkel dat :p
Ok, ik zal dit eventjes afmaken en me kort aan jullie voorstellen. (Wie "jullie" ook mogen zijn).
Ik ben 17, wordt 18 op 06-04-2013. (En ik kijk er NIET naar uit om volwassen te worden..). Ik schrijf gedichten, het geeft mijn geest wat orde. Ik heb een probleem met sociale omgang, depressie en automutilatie. Mijn vader is een alcoholist, mijn zus een perfecte engel, mijn moeder is een moeder als een ander, mijn beste vriendin is een soulmate (wat goed is, sinds we telepatisch kunnen communiceren, is het niet erg dat ik haar niet vaak kan spreken of zien). School is een hel. Ik let niet op, ben een nonchalante, rebelse, niet meewerkende, maar stiekem wel intillegente leerlinge die gepest wordt, naar beneden wordt gehaald omdat ze zichzelf uit op alle mogelijke wijzen.
Ik hou van muziek, ik geloof in God en ik geloof en hou van mensen. (ook al houden en geloven zij niet in mij. Dat is hun probleem als ze liever haat en wrok houden in hun hart dan liefde en aanvaarding..)
Ik besef dat dit allemaal stukjes en beetjes is, maar denk dat ik de lege plekjes wel zal invullen mettertijd. En ik ben dit blog begonnen omdat ik denk dat ik iets te zeggen heb. Ook al ben ik zelf een beetje fucked up in mijn hoofd. Ik denk dat de tijd die ik aan handen heb terwijl ik weiger iets nuttigs met mijn leven te doen, me veel kans heeft gegeven om na te denken over alles wat je je maar in kan beelden. Ik denk dat ik mijn lezers kan helpen? En terwijl misschien ook mezelf...
Nu om dit alles af te sluiten... Ik heb deze blog "Een Dango theorie" genoemd. Weinig mensen weten wat een "Dango" is in de eerste plaats, en nog minder mensen zoeken er iets meer achter dan wat het is. "Dango dai kazoku" is een Japans fenomeen die in bepaalde anime voorkomt. Ik persoonlijk heb er een theorie achter ontwikkeld... Deze zal langzaamaan duidelijk worden doorheen alles wat ik in deze blog zal plaatsten...
Zo, dit was voorlopig hoe ik me wou voorstellen aan jullie. Geen schrik!! Zowiezo komen jullie nog veeeeeel meer over me te weten. Voor wie het echter interesseert natuurlijk..Hopelijk immers 1 persoon in België of Nederland??
Nu ja, peace and love naar jullie allemaal toe!! Tot de volgende
