20/08/10 tot 23/08/10 Cycling Tour West-Vlaanderen
13e in algemeen klassement
Dag 1: 4 zware dagen stonden er op het programma. Wij als ploeg van De Zeemeeuw Oostende hadden besloten om ons voor 4dagen af te zonderen. Vrijdag strandde we neer in Wielsbeke. Voor de 2de editie van deze ronde stonden er 25 ploegen aan de start. Eerst stond er een korte ploegentijdrit op het programma en daarna nog een korte wegrit. In de proloog moesten we 7km afleggen, onze ploeg werd laag ingeschat voor deze ronde en dit gaf ons een extra motivatie. Voor de ploegentijdrit bereidde ik me alleen voor. Dit was mijn specialiteit en moest er dan ook in uitblinken. We stonden te wachten om van start te gaan, en we hoorden de ploegleider van Wielerteam Waasland(die achter ons startte) zeggen: Gasten, de Zeemeeuw zullen we toch inhalen! Hierdoor was ik zeer geprikkeld. Om 14u12 ging onze ploeg van start. Robbe reed hem helemaal leeg in de eerste kilometers om ons in het hoge ritme te brengen, daarna trok diego eens fors door en moest hij ook de rol lossen, nu kwam ik op kop en nam een grote brok voor mijn rekening. Dario bracht ons prachtig door het stuk tegenwind waardoor de overige 3man krachten spaarde. Nog met z'n 3 en nog een dikke 4km te gaan. Ik, Niels en Stan haalden alles uit de kast. We reden een fantastische proloog, de laatste 2km nam ik voor m'n rekening en ging nog eens vol door. We kwamen aan met een tijd van 0:10:15,22. Dat was een voorlopige 3de tijd. Wielerteam Waasland reed 5seconden trager, wie laatst lacht best lacht... Nadat alle ploegen waren aangekomen konden we kijken hoeveelste we stonden, we werden uiteindelijk 9de. Ct Menen wint en zo mocht Piotr Havik de gele trui aantrekken.
Om 18u00 moesten we dan nog 62kilometers afgaspellen. Zoals verwacht lag het tempo zeer hoog, gemiddeld 43km/u. Het tempo lag veel te hoog om weg te rijden maar toch schoof ik in enkele schermutselingen mee. De eerste gevaarlijk aanval kwam van Jan Logier en mezelf, we namen snel enkele meters, maar na een ronde reed Piotr het gat volledig toe, zijn gele trui kwam namelijk in gevaar. Voor het ingaan van de laatste ronde demareerde er een Brit, Miel Pyferroen en Jan logier reageren een halve ronde later. We lieten ze gewoon begaan. De brit wint solo voor Jan Logier en Miel Pyferroen. Ik zelf word 30ste in de massaspurt. Na dag 1 mocht Miel het geel aantrekken, Newery James het groen en Verwilst Dieter het wit.
Dag2 In tegenstelling tot het vlakke parcour van gisteren stond er vandaag een zwaar parcour op het programma. Er zaten namelijk enkele korte heuvels in. Eerst was er een een aanloopstrook van 1.5km. Op 1km van de finish werd het peloton losgelaten. De eerste ronden bleef alles tesamen. We kregen een zeer bedrijvige Otto Vergaerde te zien maar het peloton remmonteerde hem onmiddelijk, na enkele ronden nam ik het hazenpad, 1renner schoof met me mee. 2ronden later worden we weer ingelopen. Even recuperen in het middenste gedeelte van het peloton en ik kon er terug tegenaan. In ronde 6 sprong ik nogmaals nu ging otto vergaerde met me mee. We draaiden goed rond maar toch kwam nog 12 man aansluiten waaronder Piotr Havik en Niels Vanderaerden. Het draaide niet echt lekker rond met zo'n grote groep, maar verbazingwekkend bouwden we onze voorsprong verder en verder uit. Laatste ronde! Ik voel me nog super, nog geen kramp te bespeuren en de benen voelden nog fris aan. Op 3km zet Piotr op een brug aan , niemand reageerde. Ik dacht dat we met de overig 14 man hem wel zouden terughalen. Maar hij gaf geen meter toe. Laatste kilometer en ondertussen was Jan Logier naar Piotr gesprongen, ikzelf maak me op voor de groepsspurt. Nochtans in de laatste kilometer ben je het meest geconcentreerd. Toen sloeg het noodlot toe, de Brits kampioen reed knal in mijn achterwiel, hij keek zodanig naar de grond toen hij wou inschuiven dat hij mij niet zag. Daar stond ik dan op 500meter van de meet, met m'n achterwiel in de lucht. De neutrale wagen depanneerde me wel maar het peloton was me allang voorbij gevlamd. Na de meet had ik moeite met mezelf te beheersen, ik ging naar de brit en vroeg wat hem bezielde in het Engels. Hij keek me zelf niet aan en kreeg geen woord van spijt uit hem. Ik kreeg wel de tijd van de kopgroep en zo sprong ik van de 36ste naar de 12de plaats in het algemeen klassement.
Dag 3 Vandaag stond deerlijk op het programma. Nu dat er in mijn carbon achterwiel slechts 4spaken overschoten mocht ik met de tuben van ploeggenoot Stan Vaneuville rijden. Nu stond Piotr weer in het geel, Jan Logier het groen en verassend Tjorven Desplenter het wit. Na 2ronden sloeg het noodlot alweer toe, na een bocht raakte ik met mijn voorwiel het achterwiel van Gianni Colpaert, ik smakte tegen de grond en Killian van Gaverzicht reed nog eens bovenop mij.. Ik stond direct recht en wou verder rijden maar zag dat heel het achterwiel geplooit was. Wiel nummer 2kapot. Dus nam ik mijn reserve fiets en kwam na een halve ronde terug aansluiten bij het peloton. Ik had super veel last van mijn linker bekken van de val en moest heel de koers op mijn tanden bijten. Achter de koers bleek dat er nog 2spaken heel los in mijn reserve fiets zaten en dat ik nog heel de koers met een sleepend wiel had gereden, wiel nummer 3. Niels Vanderaerden won de massaspurt voor Jan Willem Welter en cedric Vanghoutghem. Piotr bleef in het geel , Niels nam het groen en Tjorven het wit.
Dag4 De finale dag ging door in Meulebeke, weer een parcour dat me lag. Hier moest ik vandaag 1 iets doen, mijn klassement verdedigen. Voor de laatste dag lag het tempo zeer hoog. Gemiddeld nog 41,7km/u. Na 2ronden rijden er maar liefst 30man weg, ik was niet mee maar ploeggenoot Stan was dat wel dus kon ik niet meteen reageren. Na een goeie ronde smelt alles weer tesamen. Op 4ronden van het einde rijden er 12 man weg waaronder Miel Pyferroen die een bedreiging was voor mijn klassement.Ze hadden een voorsprong van 38sec. Ik raak wat in paniek maar snel kwam ploeggenoot Dario Desplancke me kalmeren. Mijn ploeg zette zich helemaal vooraan en deed er 18seconden vanaf. Dan was het de beurt aan Lotto, met andere woorden, Piotr moest ook actie ondernemen, hij bracht het verschil tot op 15seconden. Ik was nog altijd niet zeker van me 12de stek dus reed Stan Vaneuville maar liefst de laatste 15seconden voor met toe! Dit apprecier ik enorm! In de laatste ronde zit ik perfect voor de massaspurt, rond de 10de plaats. Plots staat Miel Pyfferoen op de trappers midden in de spurt, hij zwierde zodanig van links naar rechts met zijn fiets dat een valpartij onvermijdelijk was, 2renners haken in elkaar en vallen, ik reed tussen hen midden door maar raakte vanalles van hun fietsen , resultaat => 5spaken uit mijn voorwiel, dit was al wiel nummer 4. Jan Willem Welter wint waar door hij door de bonificatie seconden nipt voor me komt . En zo beëindig ik deze 4daagse op een 13de stek met 4kapotte wielen en schaafwonden, symbolisch toch ?
13e in algemeen klassement
