Daags na Hulste staan onze dames aan de start in Wilrijk, een parkoers geschikt voor een criterium van net iets meer dan 2 km, volledig waterpas met een tiental haakse bochten, dat maakt gemiddeld om de 200m een bocht. Dit moet in totaal 23x worden afgelegd + een halve ronde geneutraliseerde aanloop. Voor de gelegenheid worden de nieuwelingen gescheiden van de junioren in 2 aparte wedstrijden, hoewel dit pas kort voor de start zeker is want er moeten minstens 10 junioren zijn om een wedstrijd te laten doorgaan. Bij de nieuwelingen wordt dit aantal vlot gehaald, hoewel met 19 rensters ook niet van een massatoeloop mag gesproken worden. Onder deze 19 ons intussen bekende trio dat er echt zin in heeft. Gelukkig vinden ook de meeste andere meisjes intussen plezier in agressief koersen en dus maken ze er meteen een wedstrijd van waarin het aanvallen regent. 
Het startsignaal heeft nog niet te lang weerklonken als Katrijn en Sara al een eerste keer komen piepen. Zij houden de eerste ronden het tempo hoog en dan neemt Julie de rol van voortrekker over voor meerdere ronden. Enkele rensters moeten de rol lossen onder dit beukwerk en ook op de rest maakt het indruk. Sprintkanon Marith Vanhove is er niet en dus ruiken velen hun kans waardoor het koersverloop “geanimeerd” is. De VDH-girls doen hun uiterste best om de wedstrijd onder controle te houden, wat hen ook lukt. Net voor halfkoers gaat Sara aan de haal met een andere renster. Julie en Katrijn laten het gat vallen en springen er dan samen naar toe. Net iets te vroeg, zij komen snel op Sara en haar kompaan, maar het peloton is nog te fris en het gat te klein en dus loopt alles weer samen. Even later zijn in 2 schuifjes Katrijn en Julie weg met 2 andere meisjes, Sara stopt mooi af en springt er dan naar toe, maar ook nu is het peloton nog te alert en alles loopt terug samen, intussen is het peloton wel uitgedund tot 12 stuks en hebben wij met 3 rensters duidelijk het sterkste blok.
In de zeventiende ronde zet Julie de zoveelste aanval op, dit keer solo, Katrijn en Sara stoppen af en Julie draait de gashendel volledig open waardoor ze snel 30” boni verwerft, zij loopt dan per ronde zowat 20” extra uit, wat grote broer kan, kan ik ook zie je ze denken. Eens de voorsprong groot genoeg kunnen de 2 andere vriendinnen plannen beginnen smeden voor de resterende podiumplaatsen. In de voorlaatste ronde rijdt Katrijn weg met een kompaan, maar zij worden terug gegrepen. Julie rijdt iets later met meer dan 2’ voorsprong over de streep en zij rijdt snel rechtdoor naar het parkoers om haar makkers aan te moedigen. Net op dat moment is Sara aan zet, op iets meer dan een km van het einde slaat zij een gaatje, Katrijn stopt af en maakt zich op voor de sprint. Een volledig podium lijkt te lukken, maar de anderen geven zich opnieuw niet zo maar gewonnen en Sara wordt 200m voor de streep terug ingerekend, ideaal moment voor Katrijn om haar eindsprint boven te halen en de tweede plaats veilig te stellen. Sara wordt finaal als elfde genoteerd. Missie geslaagd, onze meisjes reden heel sterk, hielden de koers van begin tot einde onder controle en misten op een haar na een volledig podium. Ploegleiders Geert en Jonas (met “kleine” oogjes) zijn tevreden met de prestaties van hun 3 musketiers die nog even “geëvalueerd” worden tijdens een gezellig samenzijn.