In Erondegem stonden 34 junioren en 30 nieuwelingen aan de start voor de afwachtingswedstrijd van de Erondegemse Pijl voor dames Elite. Een mooi parkoers van 5km dat licht golvend is, zeker niet biljartvlak maar evenmin echt steil. Kort voor de start beslissen de wolken om nog een lading water te lossen zodat de straten zeker voldoende nat zouden liggen. Na regen komt gelukkig zonneschijn, bij de start zijn de douchekranen van hierboven reeds dicht en tijdens de wedstrijd komt de zon piepen.
Onder de 30 nieuwelingen Sara en Katrijn in onze cluboutfit. In het publiek zowel trainer Jonas als bestuurslid André en ere-voorzitter Patrick.
Voor Sara is het haar tweede wedstrijd, de eerste met junioren erbij en dit met nog maar enkele weken training in de benen, voor Katrijn de eerste na de EYOF en na een week rust voelen ook haar benen wat minder. De eerste ronden verlopen relatief rustig en onze beide meisjes blijven vlot in het peloton, dan beslissen de junioren om het tempo op te trekken, Katrijn moet haar rits open zetten om vooraan op post te blijven en voor Sara gaat het dan net iets te snel, zij moet het peloton laten rijden, maar zo zijn er meer. Als het even stil valt dan krijgen zij de kans om terug te keren, maar in de 5^de van 10 ronden trekt een Nederlandse juniore op solotocht en dus zakt de snelheid in het peloton niet echt, toch niet zolang er enkelen denken dat ze haar kunnen terughalen. Daardoor kunnen Sara en haar kompanen niet terugkeren en zij worden dan ook even na halfkoers uit de wedstrijd genomen en als 26^ste geklasseerd. Katrijn voelt dat ze geen sprintersbenen heeft en wanneer in de laatste ronde de snelheid helemaal uit het peloton is probeert ze nog even weg te raken, maar ook daarvoor blijken de benen niet aanwezig. Het peloton meldt zich bijna 2min. na de winnares voor de traditionele sprint en daarin weet Katrijn nog de 8^ste plaats te versieren.
Proficiat aan beide dames en op naar de volgende wedstrijd.

Vandaag ging het BK door in Lac de l’Eau d’Heure putje Henegouwen en een “geaccidenteerd” parkoers. Veel wind maakt het nog lastiger dan het al is voor de 41 meisjes die aan de start verschijnen.
Voor ons team staan Julie en Sara klaar. Het wordt afwachten voor onze meisjes want voor Sara is het haar wederoptreden na zowat 4 jaar afwezigheid en Julie heeft nog naweeën van haar val van vorige week. Katrijn volgt de gebeurtenissen intussen vanuit Hongarije.
Om 11 wordt gestart en op dergelijk parkoers gaat de achterdeur wel open, maar niemand raakt echt weg. Om tot een ontsnapping te komen moet je met enkelen de handen in elkaar slaan want de wind en het parkoers maken een solo zowat onmogelijk. Julie is bedrijvig bij het terughalen van aanvallers, Sara moet bij het klimmen regelmatig een gaatje laten, maar kan dit steeds dichten in de afdaling.
Finaal trekt een groep van bijna 30 meisjes naar de streep, een spurt bergop. Julie zit wat ingesloten en krijgt nog een kwak waardoor ze bijna het evenwicht verliest en de kop moet laten gaan. Weg podiumkansen maar toch sterk om na een week met antibiotica en een stramme ellenboog dit resultaat neer te zetten. Sara kan bij de groep blijven en ook dat is knap in haar eerste wedstrijd. Zij komen samen over de streep op 16” van de winnares, Sara als 24^ste en Julie als 25^ste. Maar hun conditie belooft wel voor de komende weken en maanden. Proficiat aan beiden.

De wegrit van de EYOF in Györ startte onder een miezerregen. Deze wedstrijd had een ongebruikelijk parkoers: start aan het stadhuis, dan 3,7 km naar de rondjes van iets meer dan 9km die buiten de stad werden gereden en dan terug naar het stadhuis.
De wedstrijd kon voor Katrijn niet dramatischer starten. In de eerste km een grote valpartij net voor haar. Zij kan ze ontwijken maar komt in de nadars terecht wat noodlottig is voor haar voorwiel. Maar geen van de 3 neutrale wagens is ook maar ergens te bespeuren. Wanneer wat later de Portugese ploeg langs rijdt op weg naar de bevoorradingszone zijn deze zo vriendelijk om haar te depanneren. Intussen is echter zoveel kostbare tijd verloren gegaan dat de vogels definitief zijn gaan vliegen, zij is heel alleen tegen een peloton en dat is een verloren strijd. Zij moet dan ook halfweg de wedstrijd verlaten.
Rony Vanmarcke, de bondscoach, ontfermt zich minutenlang over haar om wat troost te brengen en hij blijkt de juiste woorden te vinden. Gelukkig wint wat later Dina Scavone het goud voor Team Belgium en dat straalt af op de ganse ploeg.

Vandaag de eerste echte competitie voor wielrenners in Györ. Een tijdrit over 10km langs een lange rechte weg 5 km heen en 5 km terug met enkel een paar ronde punten en bruggen als obstakels. Afwachten wat Katrijn zou betekenen in een groep van 72 meisjes uit ongeveer 30 landen, grotendeels tweedejaars. De wind staat zeer strak en speelt een enorme rol. Deze tijdrit moet op een gewone fiets worden gereden zonder opzetstuur, zonder tijdrithelm noch schoenovertrekjes, wat terug even wennen is voor onze renster.
Katrijn start om 11u33 en geeft dadelijk vol gas. Aangemoedigd door bondscoach Rony Vanmarcke houdt ze er een stevig tempo op na. De aankomst is licht bergop, nl. een rotonde aan de oprit van een autoweg en de brug erover. Er zijn geen tijden te zien op enigerlei scherm en de supporters klokken haar af in 16'23". Niemand weet of dit goed of slecht is, zij heeft wel veel tijd goed gemaakt op de renster voor haar en verder uitgelopen op deze na haar wat hoop heeft op een degelijke prestatie. Finaal blijkt haar tijd 16'26,28" en komt ze daarmee uit op een 29^ste plaats op bijna 1'10" van de Zwitserse winnares. Dat is middenmoot en vergelijkbaar met de 2 andere Belgische meisjes die allen op ong. 10" van elkaar eindigen, Katrijn is nipt de beste van het Belgisch trio.
Op nu naar donderdag voor de wegrit, wel een volledig vlak parkoers, een ontsnapping zal een mirakel zijn, een massasprint lijkt het uitgeschreven scenario.

Malderen is één van de weinige wedstrijden voor dames jeugd in Brabant. Van onze meisjes enkel Julie aan de start om onze kleuren te verdedigen.
Een peloton van 42 junioren en 35 nieuwelingen zal strijden voor de eer. De Vlaams-Brabanders wat nerveuzer dan de rest want voor hen is het ook PK.
Vrij snel scheidt een kopgroep van ongeveer 25 rensters zich af van de rest. Zoals steeds is Julie wakker mee vooraan. Maar de organisatoren hebben nagelaten de "steentjes" van het parkoers weg te vagen en dat is om ongelukken vragen. Jammer genoeg is Julie één van de vele slachtoffers. Rond halfkoers moet ze bij het indraaien van een bocht uitwijken naar buiten voor een andere renster en schuift uit in zo'n strook kiezels. Dan is het resultaat steeds meer dan wat schaafwonden. Koers over dus want Julie moet naar spoed, haar elleboog is diep geraakt en moet genaaid worden. Daarenboven komt er een kuur antibiotica. Wij wensen haar een spoedig herstel en hopen dat ze toch nog het BK van volgende zondag haalt. Een goede voorbereiding is evenwel wat anders.

Daags na de wedstrijd in Orroir is het verzamelen geblazen in Waregem voor de Memorial Igor Decraene, een tijdrit ter nagedachtenis van de veel te jong overleden Wereldkampioen tijdrijden bij de juniores. Voor ons team zijn de beide meisjes nieuwelingen van de partij. Zij zijn ruim op tijd aanwezig om zo samen met Kristoff de omloop nog eens grondig te verkennen. Het parkoers loopt over 10,2 hoofdzakelijk vlakke kilometers en omvat voor Katrijn wel wat herinneringen. Het vormt a.h.w. een 8 met als eerste lus van zowat 2,5km het parkoers van een wedstrijd voor miniemen en aspiranten waar Katrijn 3x won en verderop rijden ze ook door een straat die op 1 mei in BK TT zat.
In totaal 12 meisjes aan de start bij de nieuwelingen, wat een behoorlijk aantal is. Rond de middag dreigt wat lichte regen, maar finaal moet de tent niet uit de auto komen want het blijft mooi droog.
Julie rijdt als vijfde het startpodium af en zet er dadelijk vaart in, zij zal als enige de renster die voor haar is gestart inhalen en dat is steeds goed voor de moraal. Bij het indraaien van de laatste strook van 1,3 km klokt ze een tussentijd van 14’10” wat meteen ruim de beste tussentijd is en lang zal standhouden. Zij zal uiteindelijk afklokken op 16’03,109” wat volgens de uitslag boven de 37 km/h gemiddeld is, maar bij even narekenen meer dan 38 km/h is. Daarmee neemt ze duidelijk de koppositie in en het is lang wachten vooraleer haar tijd wordt verbeterd.
Katrijn mag als voorlaatste starten en heeft er ook dadelijk zin in. Zij rijdt heel scherpe tussentijden die haar steeds enkele seconden winst geven op de na haar gestarte Belgische kampioene. Bij het aansnijden van de laatste 1300m klokt zij 13’50”, en is zo de eerste die de tijd van Julie verbetert. Katrijn heeft op dat moment de voor haar gestarte renster in het vizier, die op haar beurt al sterk is genaderd op de renster daarvoor, dit op zich is voldoende om dan al te zien dat Katrijn veel kans maakt op podium. Zij klokt finaal af in 15’44,551” wat na herberekening een gemiddelde is van 38,9 km/h. Dat is meteen de scherpste tijd, Julie komt nu op de tweede plaats. Het is nu enkel nog wachten op de regerende kampioene, die wat later binnen rijdt en er net geen 6” langer over doet dan Katrijn en 12” minder dan Julie.
Onze 2 meisjes beiden op het podium van deze prestigieuze tijdrit, van een luxe gesproken. Proficiat aan beiden, zij hebben nu elk een mikpunt voor de komende weken: Katrijn rijdt op 25 en 27 juli in Hongarije met de Belgische ploeg op de EYOF en Julie zal op 30 juli op het BK nieuwelingen onze kleuren verdedigen. Wij wensen hen beiden veel succes.

Vandaag was er koers in Orroir, dat is net de taalgrens over aan de zuidflank van de Kluisberg. Het was een wedstrijd voor enkel meisjes nieuwelingen en dit over 48 km in 13 ronden. Het is eerder zeldzaam dat de meisjes nieuwelingen een wedstrijd hebben zonder junioren, dus eens iets apart.
De zuidflank van de Kluisberg, dan verwacht je een “geaccidenteerd” parkoers. Niks daarvan, een lange vlak lus met aan het begin van de omloop een kleine lus met daarin de licht hellende aanloop van de Kluisberg, maar zodra het percentage wat hoger oploopt een haarspeldbocht en terug naar beneden.
Aan de start 31 meisjes met daarbij Julie en Katrijn. De eerste ronden verlopen eerder gezapig met telkens een tempoversnelling bij een premiespurt. Katrijn en Julie rijden mooi vooraan om zich in de debatten te kunnen mengen wanneer nodig. Bij elke poging tot ontsnapping is Katrijn mee, maar meestal dragen deze niet ver. Ofwel reageert de aanwezige Litouwse nationale selectie kordaat, ofwel is de verstandhouding niet optimaal ofwel blijkt de auto van de wedstrijdjury wat te kort voor de rensters te rijden waardoor de vluchters in de remmen moeten en het peloton zonder inspanning terugkeert. Op 4 ronden van het einde breekt het peloton in stukken op de kleine helling, onze beide meisjes zitten mee in de eerste groep, maar de snelheid gaat er te vroeg uit en alles loopt weer samen. Een ronde verder gaat Katrijn in de aanval met een Litouwse en een Nederlandse, het ziet er even goed uit, maar ook dit trio wordt bij de lurven gevat op het lange vlakke stuk. Bij het ingaan van de laatste ronde duwt de Litouwse nog eens stevig het gaspedaal in, Katrijn volgt op 10 meter bij het indraaien naar de helling, maar krijgt het gat niet meer dicht. De Litouwse is de pijp uit en het peloton stelt zich tevreden met de tweede plaats op een halve minuut van de overwinnaar. In deze pelotonsprint geeft Julie opnieuw haar visitekaartje af. Zij werkt zich los uit de groep en dendert als een TGV naar de streep, niemand kan zelfs maar haar wiel houden. Meteen haar eerste podiumplaats en dat ruikt naar meer. Bij Katrijn is het vat wat leeg en ze moet zich tevreden stellen met een twaalfde stek.
Morgen zijn beide meisjes aan het werk in de tijdrit in Waregem, hopelijk verteren ze vlot de wedstrijd van vandaag en zetten ze ook daar een mooie prestatie neer.

Vandaag de tweede zomermeeting op de piste in Rumbeke. Bij de dames jeugd dit keer een totaal van 6 nieuwelingen en 1 junior aan de start. Daar waar de organisatoren vorig jaar regelmatig werden uitgeregend hebben ze het geluk om voor de tweede keer op rij zonnig weer te hebben, de parasols blijken nuttig.
Daar deze meeting voor de West-Vlamingen telt als PK wordt een volledig omnium gereden, d.w.z. een scratch, temporonden, een afvalling en een puntenkoers met officiële puntentelling.
In de scratch over 30 ronden wordt eerst rustig gereden met elk om beurt op de kop van het groepje. Maar eens iedereen de revue gepasseerd versnelt Katrijn een eerste keer en de groep split in 2, de junior en de 2 sterkste nieuwelingen volgen, het tempo zakt weer maar wat later versnelt Katrijn nog eens en enkel de junior gaat mee, nog enkele tempoversnellingen volstaan om solo weg te rijden en zo de scratch op zak te steken.
In de temporonden over 20 ronden met 16 sprints krijgt de junior apart punten, d.w.z. alle punten voor junioren gaan naar haar omdat zij de enige is. Bij de nieuwelingen is er wel strijd. Katrijn moeit zich niet echt in de eerste 2 sprints en rijdt dan weg met een andere nieuwelinge waardoor ze de punten eerlijk kunnen verdelen, om de leiding te kunnen nemen rijdt Katrijn dan weg van haar kompaan, ze pakt zo enkele punten maar ze plaatst haar demarrage iets te vroeg en te heftig want op deze kleine piste haalt ze al vroeg de achtergebleven groep in, wat haar wel 20 punten oplevert, maar haar ook de koppositie van de wedstrijd kost en dus leveren de sprints geen punten meer op, deze gaan nu naar haar concurrente, dat zou niet erg geweest zijn indien deze naar het einde toe niet op haar beurt de groep inhaalt en zo ook 20 punten pakt. Katrijn was toen alweer een halve ronde voor de groep aan het rijden maar pakt nog steeds geen punten omdat de derde in wedstrijd toen net achter de groep rijdt en zo de punten pakt. Resultaat: Katrijn rijdt met vele meters voorsprong als eerste over de streep maar heeft niet de meeste punten gesprokkeld en wordt tweede. Dat was dan even een lesje in hoe zitten de reglementen in elkaar, een ervaring die wordt meegenomen naar volgende gelegenheden. In het algemeen klassement moet ze nu de leiding delen met haar directe rivale.
Geen nood want het derde onderdeel is de afvalling en dat is haar specialiteit. Zij zet zich autoritair op kop en laat zich niet verrassen. In de eresprint met de junior is ze ook de snelste en wint zo de afvalling.
Bij de start van de puntenkoers over 60 ronden met 4 sprints staat Katrijn aan de leiding met 118 punten, maar dat is slechts 2 punten voor de tweede en 10 punten voor de derde. In de puntenkoers zijn nog veel punten te rapen en die worden allen bij het reeds behaalde totaal geteld, dus is het nog even opletten. Het tempo ligt laag, slecht 2 ronden voor de eerste sprint wordt er versneld, maar dat volstaat voor Katrijn om de volle buit te pakken. Dan zakt het tempo opnieuw en wordt terug pas opgedreven met de sprint in zicht. Katrijn laat zich verrassen en wordt pas tweede, zelfde scenario richting derde sprint, nu opnieuw gewonnen door Katrijn die dadelijk vol gas door gaat en niemand kan volgen, zij zet de rest op een halve ronde, waarop de junior versnelt in een poging om het gat te dichten, wat met mondjesmaat lukt maar wanneer zij op 6 ronden van het einde haar achtervolging stopzet ligt de boulevard open, Katrijn blijft stevig doorrijden en dubbelt de meeste tegenstandsters, enkel de twee dichtste concurrentes blijven net buiten schot, maar dat is ruim voldoende om een totaal van 141 punten te scoren, 8 meer dan de dichtste concurrente en 23 meer dan de derde.
Terug bloemen op tafel in Oosterzele en op naar het week-end waar op zaterdag de wedstrijd in Orroir en op zondag de tijdrit in Waregem op het programma staat.