Mogelijks zit het deuntje van de popgroep Blood, Sweat and tears in het achterhoofd van Charles Michel maar dat de sukkelaar letterlijk de onaangename symptomen zou moeten dragen van in het begin van het nieuwe jaar.
Zijn coalitiepartners beloofden Charles met hun Kerstkaartje dat ze hem zouden steunen tot het bittere eind! Charles denkt intussen wel anders want met die loze beloftes helpen ze hem geen zier verder.
De jonge vader zijn bloed kookt en de druk vliegt de hoogte in want hij moet een oplossing vinden (de zoveelste) tegen de volgende begrotingscontrole. Zweten doet hij van 's morgens tot 's avonds met het uitpluizen, nalezen van voorstellen en grafiekjes van de Nationale Bank. Wanneer hij dan na zijn zware (weliswaar dik betaalde job) een verhaaltje wil voorlezen aan zijn kindje barst hij in tranen uit!

Hoe kan hij een bodemloze put vullen wanneer zijn partners dwars en daarenboven niet van hun standpunt willen afwijken?
Zowel de huidige Antwerpse burgermeester als het opkomende en nog druk zoekende manneken uit Puurs hem blijven dwarsbomen. Het zullen zoals altijd nachtelijke onderhandelingen worden. een magere troost dat Peeters zijn fine fleur de inboedel voor de verhuis alleen zal mogen inpakken.
Indien hij slaagt, zal er dan nog de zware heuvel van niet erica maar van de Europese Gemeenschap volgen. In tegenstelling met de pastoor die zegent met een borstel met wijwater zwaaien die van Europa met een soort antieke Wc-borstel en zonder wijwater. Charles zal weer met die harde borstel de vuile randen van de pot moeten afvegen. Zelfs met wat Javel of pure cola zal hij geen glans in de pot krijgen. Hij zal bloed zweten en uiteindelijk met tranen in de ogen zijn zware ontgoocheling in de partners moeten verwerken.

Wat een verschil met een voetballer!
Een rode Duivel vertrekt van Rusland voor het grote geld naar China. Charleke had ook beter wat minder zijn best gedaan en meer tegen het balleke moeten shotten.