De opvoeding van Hendrik Bogaert zal er wellicht iets mee te
maken hebben waardoor de man wreed kort door de bocht giert. Hendrik
denkt dat mensen zijn zoals sigaren. Je plakt er een mooi bandje rond en
klasseert ze in een sigarendoosje.
Een zeer simplistische gedachte om de dubbele nationaliteit
af te schaffen. Als losse flodder heeft die gedachte een basis maar het
is geen oplossing. Wanneer je verder denkt dan je neus lang is blijkt
het een idiote gedachte. Volgelingen van Hendrik sleuren er dan nog het integratiedebat
bij. Over integratie zit het dan helemaal mis want integratie kan een
doelstelling zijn maar dan ook niks meer of minder.
Mensen zijn geen sigaren (al zijn we regelmatig de sigaar),
het zijn levende wezens. Wat wij in ons denken als integratie, zo zien
inwijkelingen dit anders.
Het begrijpen van een taal kan zeker bijdragen tot
integratie. Eveneens werk en levensomstandigheden.
Om aan een degelijke integratie te doen moeten we beginnen
met te proberen te begrijpen hoe die andere denkt en hoe die andere zijn
integratie ziet.
Als eerste moeten we dan vaststellen dat in de nu aan de gang
zijnde discussie over Turken die mensen niet zoals wij individueel
denken maar meer in groep. Turken hebben groepsgedachten. Ze denken
anders. Zelfs turken die hier werden geboren hebben een groepsgevoel
over wat in het land van hun voorouders gaande is. die groepsgedachte is
geen belemmering om zowel voor- als tegenstander te zijn van de
dictator. In één en dezelfde familie hebben ze pro en contras. In
tegenstelling tot het Westen vertrekken ze met de gedachte wat in hun
idee het beste zou kunnen zijn voor diegenen die in hun land van
oorsprong leven. Wij denken meestal wat voor ons persoonlijk het beste
zou zijn. turken denken wat het beste zou zijn voor de groep. Hendrik
kan die sigaren te verplichten te kiezen tussen Belg of ruk zijn maar
dat is denken over een voddeke papier. Het verandert niets aan de innerlijke
gedachte van de persoon in kwestie.
De huidige discussie begint eigenlijk over tolerantie, nadien
komt integratie om via inburgering samen een manier te vinden om elkaar
de duvel niet aan te doen.
Bogaert moet eens proberen om een Jood te doen kiezen! Het
groepsgevoel van Joden zal hem vlug duidelijk maken dat hij zijn sigaren
maar eens moet proberen aan de man te brengen in Cuba! Ze zullen hem met
zijn doosje stinkstokjes vierkant uitlachen.
Belgen zijn katholieke mensen en dat bewezen de vele
volwassenen die zich met Pasen lieten dopen. Ook op sportief gebied staan Belgen op uit het graf.
Vijf medailles op de wereldkampioenschappen op de piste. ook
stonden Belgische dames op het podium. Dat is reeds jaren geleden dat we
het zo goed deden. Hoopgevend daarbij is de jonge Niki uit Varsenare met
haar leeftijd van 20.
Tevens beleven we een boerenjaar op de weg want in alle
klassiekers stond minstens één Belg op het podium. Zowel Van
Aevermaet als Gilbert spannen de kroon. Ook over de grens in de
Amstel gold Race bleek Gilbert te sterk voor de concurrentie. We houden
wel ons hartje vast want zoals Gilbert twee advundums na elkaar in zijn keelgat goot gaan onze gedachten
naar EPO! Van die rommel heb je een enorme dorst. (Dit heb ik van horen
zeggen!) Spijtig maar woensdag geen Waals Pijltje voor Gilbert. Door
zijn val zit hij met een blauw plekje op zijn nier en moet enkele
dagen rusten. Zou het echter niet als een echte Belg zijn dat hij teveel
heeft gefietst, zoals ze in gent zeggen?
Stoffel op het racecircuit blijft achter in zijn kist.
Honda is geen Belgisch merk en dat merken we. Stoffel moet met een
alaambak in zijn bolide stappen want hij heeft de ene panne na de
andere. De reclameslogan dat het oké is blijkt niet van toepassing op
Honda.
Nu ook nog hopen dat onze turners in de prijzen vallen en dan
doen we het leven goed als Jezus. Dan stijgen we ook naar de hemel
binnen een dag of veertig!
Van timing gesproken. Bonk erop moet
Gwendoline gedacht hebben. Op het ogenblik dat Jezus alle moeite van de wereld heeft
om die arduinen blok van zijn graf te schuiven komt Rutten met het voorstel om
te besnoeien in al wat religie is.
Je zou je als God voor minder in je graf
omdraaien en al het mogelijke doen om eruit te komen en die vrouw een shot
onder haar doos te geven
Nog veertig dagen heeft de huidige God om
het lot van zijn herders te beslechten want dan gaat hij opnieuw ten hemel
stijgen.
Zoals ze in de volksmond zeggen, zal het
ook gebeuren. Een scheet in een fles! Niets zal veranderen want
eensgezindheid zal er niet komen voor het voorstel van Rutten.
Niet dat het onjuist is dat Kerk en Staat
moet gescheiden blijven en misschien ook worden. De basisgedachte dat enkel
gelovigen voor de kosten van hun geloof moeten opdraaien is een goed idee.
Wanneer de belastingsbetaler hoe langer hoe meer godsdiensten moet ondersteunen
dan is dit niet juist.
Ver moeten we niet lopen want in naburige
landen moeten herders werken voor de kost en genieten die geen maandelijks loon
en later een pensioen.
Rutten heeft wel een zuivere troefkaart
achter de hand want geen kat; geloof of ongelovig, zal zijn zegen geven bij wat
nu gaande is met de betalingen van lonen en pensioenen aan herders die hun
handen en soms nog onderdelen niet onder hun soutane hielden.
Het is als tegenargument zeer zwakjes te
stellen dat met het geven van een wedde we inspraak hebben op hun doen en
laten. Zou de kans ook niet bestaan dat wanneer men ingang moet betalen om te
geloven dat er minder criminelen zullen zijn? De tegenstanders zullen deze
opmerking omdraaien en roepen dat indien geloof gegeven zal worden in garages
en donkere oorden er nog meer criminelen zullen het pad van hun God zullen
volgen.
Wanneer het over centen gaat dan mogen we
niet vergeten dat de belastingsbetaler nu de grootste sponsor is en wanneer
enkel gelovigen betalen enkel de echte zullen blijven geloven.
Voor een deksel een moeilijk begin van zijn
carrière. Zonder enig examen een job uit de duizend krijgen en dan komt er een
vrouw roet in je Paasmaal gooien. Niet moeilijk dat religie en vrouwen niet
samen gaan. Dat vrouwen geen voet aan de grond krijgen in geen enkel geloof is nogal
wiedes want als ze een beetje macht krijgen dan komt Satan vanonder hun nagels
Rutten gooide een visje en hopt nu dat dit
stemmen zal opleveren. Ze zal niet de enige zijn die tot de komende
verkiezingen lijntjes zal uitgooien.
Het visseizoen is begonnen en nu we
regelmatig verloren walvissen voor onze kust opmerken zal het een boeiende
viswedstrijd worden.
Bijten in het aas doe ik niet want aan die
lekkere worm zit een verdomd pijnlijke haak!
Is de uitdrukking het op de spits drijven
van toepassing?
Trump, sommigen dragen hem op handen en
anderen verguizen hem. Een onberekenbare man die zijn uitspraken per dag
aanpast. Een man die zichzelf graag hoort praten en die een naaldje heeft dat
blijft hangen. In elke toespraak herhaalt hij van woorden of halve zinnen. Tot
heden kwam er nog niet veel terecht van zijn boute uitspraken. Het
terugschroeven of zelfs afschaffen van Bama-carelukte niet. Zijn muur om
Mexicanen tegen te houden staat ook nog geen twee stenen hoog.
De Trumptoren heeft geen spits maar in de voorbije
dagen is Trump begonnen met zijn buitenlandse politiek op de spits te voeren.
Hij begon met serieus te bekvechten met de
Russen, vervolgde met een oorlogsschip richting Noord Korea te sturen en als
laatste liet hij een enorme bom droppen op de tunnels en schuiloorden van
terroristen.
Een grote mond opzetten kan wel wrevel en
ongenoegen met zich brengen maar daar blijft het dan meestal bij. Anders ligt
het wanneer je naast dreigende taal begint met wapens. De Chinees die
bondgenoot is van Noord Korea slaapt wellicht slecht want de Noord Koreaan is
in staat om Trump het bloed in de keel te jagen. Het Noord Koreaanse volk heeft
geen keuze. Ze moeten de leiders volgen en zelfs sterven voor het ideaal en de
even waanzinnige gedachten als van een Trump. De Chinees zit dan tussen hamer
een aambeeld en moet het Koreaantje steunen en voor we het beseffen is WO III
begonnen.
Wij die dachten dat machtwellustigen zoals
Hitler dood waren beginnen nu te beseffen dat de geschiedenis zich blijft
herhalen. We kunnen nu het rond Pasen loopt denken aan de Romeinse tijd. Dan
was ook de halve wereld op de vlucht en thans hebben we nagenoeg een identieke
situatie. Honger, dorst, oorlog, allemaal redenen om beterschap te zoeken aan
de andere kant van de wereldbol. Dan nog enkele leiders met een plooike en we
moeten vrezen dat onze kindjes volgend jaar geen eitjes meer zullen kunnen
rapen
Het is al een tijdje geleden dat mensen kozen voor een leven
in een groep van gelijkgezinden. We herinneren ons de periode van de
Flower Power, de periode van de vrije liefde en de periode dat jongeren
rondliepen met een provo-teken aan de hals. Het was ook de periode dat
de ster van de Mercedes autos er moest aan geloven. Vele eigenaars
sakkerden dat hun ster van hun wagen werd gestolen en een nieuw
exemplaar had een duur prijskaartje.
Het leven in een commune stond gelijk met het leven in een
sekte. Dit idee klopte niet altijd maar het was de gedachtegang van
velen. Sommige communes bestaan nog steeds. Wel evolueerden ze met de
loop der jaren. De diepgelovige commune die Jeroen bezocht maakte zelfs
een zeer positieve vooruitgang. Los van het geloof is er niks mis met de
eenvormige klederdracht, het biologisch tuinieren en de gezamenlijke
maaltijden. Heel positief is de vrijheid om de leefgroep te verlaten en
een ander leven op te bouwen. De eertijdse halsstarrigheid om zich te
verzetten tegen moderne middelen zoals elektriciteit, studies zijn
verdwenen.
Jeroen leerde er rundstong met een puree van knolselder
maken. Opvallend was het lachen en giechelen van de vrouwen en meisjes.
Eén ding was echter de sfeer. Totaal geen sprake van enige vorm van stress.
Zou dat gebrek aan stress de reden zijn dat mensen die de
overkant bezochten na een periode terugkeren?
Dan is de conclusie dat we best in groep gaan leven
Gaan we een mooie zomer krijgen of zal het een hete zomer
worden. Een vraag waar we mogelijks kortelings een antwoord op krijgen.
Of we ons zullen moeten inwrijven met een factor 50 is slechts een
detail.
Wat gaat Turkse Erdogan ons serveren na 16 april?
Een 60% van de Turkse Belgen steunde reeds het referendum
voor meer macht aan de president. Eigenaardig dat zoveel Turken; waarvan
er velen, enkel op vakantie gaan naar hun land van oorsprong hun stem
uitbrachten. Deelnemen aan een referendum waar ze niet bij betrokken
zijn als inwoner van hun land!
Zich betrokken voelen maar slechts op wat ze horen en niet
aan den lijve ondervinden.
Dat de president zijn slag zal thuis halen staat nu reeds
boven water. Zelfs zonder gefoefel bij het tellen van de stemmen.
Vreselijk is echter dat Erdogan nu reeds verklaarde dat hij
geen probleem heeft met de herinvoering van de doodstraf. Ook zijn
uitspraak dat Europa zal boeten indien hij meer macht krijgt moet ons
kopzorgen baren. Hij zal opnieuw de toetreding tot Europa op zijn agenda
plaatsen. Waarom? Hij ziet Europa als een boosdoener en toch wil hij lid
worden. Wie bestelt er nu een extra portie 'spruiten' als hij geen
spruiten lust?
Verder zijn er nog bezig om voor een hete zomer te zorgen.
De Rus en de Amerikaan bekvechten dagelijks en gelukkig is
het aantal aanslagen op een tweet beperkt. Onbegrijpelijk hoe twee
grootmachten dezelfde tegenstander bestrijden maar elkaar beschuldigen.
Net een koppel dat nood heeft aan een dagelijkse portie ruzie. We weten
echter wat veelal het geval is met een koppel dat voortdurend in ruzie
ligt. Vroeg of laat barst de bom en vallen er slachtoffers.
Om er zeker van te zijn dat de zomer heet kan worden begon
Trump zowel de Noord Koreanen als de Chinezen een zetje te geven dat ze
best hun parasol uit hun tuinhuisje halen. Ook tegen die landen begint
de Amerikaan zijn zonnestralen te richten.
Verder hebben we mogelijks een hete zomer met al onze
festivals waar het broebelt van het jonge volk en islamitische staat die
nog volop bezig is met nieuwe criminelen te rekruteren.
Zal het hete soep worden of zal er gekozen worden voor een
Italiaanse koude soep?
De koers in de hel van het Noorden leverde geen vijfde zegen op voor Tom. Tom
zelf kon de ontgoocheling moeilijk verstoppen en voor zijn fans werd het ook
een bittere pil om door te slikken. Zijn slechts 13de plaats kwam erger aan
dan velen hadden verwacht. Toch moeten we eerlijk toegeven dat anderen beter
waren. De ontgoocheling is groter omdat de hitse die de media rond de laatste wedstrijd
van Tommeke Tom tot over de top ophemelden. Voor iedere atleet is het einde van de carrière zwaar maar met al die heisa staat er een t
voor. Tom mag dan een groot renner zijn geweest maar hij was niet de grootste
renner. Dat was en blijft Merckx. Gelukkig en dat zal de man ooit beseffen viel
de beslissing niet op de piste en kwam het hem laten winnen niet in het
scenario voor. Dat had pas erg geweest. Tom leefde wellicht naar het ultieme
van zijn vijfde kassei sedert enkele maanden en probeerde zich zo goed mogelijk
voor te bereiden maar het was niet goed genoeg. Anderen waren beter en de sterkste
van de dag heeft gewonnen.
Velen leefden mee met zijn laatste koers en waren wellicht wat ongelukkig.
Sport is echter ontspanning en een surrogaat van het leven. Wat was erg?
Die doden in Zweden, die doden in Egypte, die ongelukkige verkeersdoden want die
laten een echte leemte na. Tommeke zal niet meer koersen maar zijn familie,
vrienden kunnen nog van hem als mens genieten. Die vrouw uit Halle die een
crimineel met de gestolen vrachtwagen de dood injoeg die zal niemand meer
kunnen laten genieten van haar aanwezigheid.
Relativeren is belangrijk. Supporteren is leuk maar niet meer of minder dan zout
op de aardappelen of een klontje in de koffie. Het is een surplusje maar niks
meer.
Tom zorgde ervoor dat we genoten van zijn koersen, hij zorgde voor ophef over
zijn soms turbulente levenswijze en wat hij noemde jeugdzonden. Hij had vurige
fans en mensen die hem geen warm hart toeschreven. Al die onbekende
slachtoffers van aanslagen hadden geen fans want ze waren en zullen voor de
massa onbekenden blijven.
De zon was van de partij tijdens de koers in de hel maar voor de nabestaanden
van de slachtoffers van de aanslagen bleef de zon verscholen achter een heel
donkere wok die nooit volledig zal verdwijnen
Koos Annemie Struyf wel de juiste titel voor haar programma van mensen die hun
dromen volgden en uitweken naar Frankrijk?
Vonden die mensen wel hun vie en roze of is het meer la vie en mauve?
Je droom achterna hollen is geen probleem en een B&B beginnen met enkel een
kennis van wat Frans met haar op is een pietluttig probleempje dat die mensen
op termijn zullen overwinnen. Mogelijks zal dat koppel echt hun rozengeur en maneschijn
vinden. Wie weet komt de moeder en toffe behulpzame schoonmoeder ook niet in
hun buurt wonen.
De frituuruitbaters hun leven is minder en roze. De yogalesgeefster leeft
langs de andere kant voorlopig op een roze wolk. Tijdelijk want indien ze
alleen blijft komt ze in het rijtje te staan van mensen die uitwijken naar de
rust en kalmte in het land van Dieu omdat ze het uitwijken niet bekeken als een
vlucht.
Dit vluchten uit een land waar stress, zenuwen en opstoppingen op de weg de
reden van hun vlucht was.
Dit kwam duidelijk tot uiting bij de golfspeler die zijn vrouw verloor. Zijn
vie en roze werd van de ene dag op de andere een vie en mauve. Een kleur dat
beter past bij begrafenissen. De man beseft plots dat hij in la douce France
nog eenzamer zit dan in zijn geboorteland.
De keerzijde van de medaille van de vlucht. De rust, de natuur en het eenvoudig
leven valt als alleenstaande nog zwaarder tegen dan stilstaan in de file.
Leven met 1000/maand is haalbaar wanneer men op zijn idyllische berg zit maar
voor hoelang? Annemie botste nog op geen uitwijkelingen die medische zorgen
nodig hebben. Zit maar aan je privé riviertje, je privé meertje en je privé
bosje op je bergtopje wanneer je gezondheid het laat afweten. Je moet een echte
doorwinterde kluizenaar zijn om die eenzaamheid te trotseren. Mogelijks beging
je dan geen vlucht uit een te stresserende achtergrond maar uit een vlucht voor
je eigen ik! Dan bestaat de kans dat je idyllische droom een nachtmerrie kan
worden van een zware depressie.
Begrijpen kunnen we die uitwijkelingen want alles begon wellicht na één of meerdere
vakanties in Frankrijk. Op vakantie lijkt alles idyllisch en aanlokkelijk maar
de realiteit is minder roze. Leuk is wanneer men na het ontwaken zoals die
golfspeler een nieuwe droom nastreeft. Het is mooi om te dromen van een leven
in een luxetent met TV en mooi weer. Maar de adder in zijn droom zal blijven.
Hij zal een Indiaanse schone missen om zijn dagen te delen
Het blijft boeien om mee te gaan in het leven van anderen en hopelijk doet
Annemie haar toerke binnen een jaar of 10 opnieuw. Het is een vorm van
nieuwsgierigheid om dan die mensen nog eens te horen.
Zal het frituurke nog bestaan? Zal de trucker nog niet in file staan aan de
Middellandse Zee? Zal de yogalesgeefster nog alleen zijn of zal een toffe
fransman haar soepele spieren soepel houden? Zal de B&B nog bestaan of zal
het een ruïne zijn?
Eén ding is zeker de makelaar zal binnen zijn en wellicht in ons land wonen
in een grote loft!
Onze vissers krijgen zakken mee om de rotzooi die in zee ligt
en die ze opvissen in hun netten mee te brengen aan land. Op die manier
wil men de tonnen plastieken zakken, pepflessen en andere rommel uit de
Noordzee verwijderen. Een leuk idee en alle kleintjes helpen maar
aan de snelheid van de opruimingsacties zijn we voor generaties zoet.
Er ligt al jaren tonnen munitie in onze zee en die rommel
roest en naast plastiek zullen de vissen ook zwaarder op de weegschaal
wegen door al dat ijzer dat ze in zich opnemen. Dan spreken we nog niet
over de tonnen industrie afval en het nucleaire dat op de zeebodem ligt.
Over die rotzooi zwijgt men in alle talen want daar was in het verleden
veel geld mee gemoeid.
Onze Noordzee en geld. De laatste jaren een nieuw fenomeen
dat opdook. Voor het binnenvaren van de haven in Zeebrugge kiepert men
zakken vol drugs in zee. Het risico om drugs onderaan de vrachtschepen
is te groot en dus is een veiliger middel de drugs in zee te gooien en
dan op te pikken met rubberbootjes. Opvallen doet het niet want er
dobberen veel sportvissers met kleine bootjes op zee. Hoe zouden vissen
zich gedragen met een snuifje? Wat indien kinderen beginnen te prutsen
met een aangespoelde sportzak
'bloemsuiker'?
Visgerechtjes, een specialiteit aan onze kust maar kan men na
een maaltijd binnenkort met de wagen nog naar het binnenland rijden? Na
een tongske, 'plaete' of een handje garnalen met een Rodenbach. Ocharme de flikken die de terugkerende Antwerpenaar zijn
verwarde uitleg zal moeten aanhoren over zijn vijfgangenmenu in een
Blankenbergse frituur!
Ik kies voor het programma van Jeroen over
volk in het algemeen. Het is hoe je het bekijkt of het goe, minder goe
of slecht volk betreft. Bij iedereen zal er wel een goed kantje zijn en een
minder goed kantje en zolang het om geen crimineel gedrag gaat moeten we de medemens
pakken zoals hij is.
Na de hoertjes van de vorige uitzending
trok Jeroen naar vier vrijgezellen. Broers die op de ouderlijke boerderij net
over de schreve wonen. De eerste indruk was dat het uitzonderlingen zijn, Hoe
meer ze aan de bak kwamen hoe meer duidelijk werd dat ze een visie hebben en
wat opviel was hoe stil Jeroen was. In tegenstelling tot zijn pellen van het ei
van die hoertjes, stelde Jeroen heel weinig vragen. Hij had geluk want het kwam
er allemaal spontaan uit en zonder dat de zakken van Jeroen boordevol
geraakten met waar of onwaarheden.
Broers die de ouderlijke traditie verder
zetten en toch niet echt wereldvreemd zijn. Buiten een zeer sterke band tussen
de broers onderling relativeren ze de ganse dag. Ze hebben een soort van
ongevoeligheid, totaal geen hechting aan anderen en een eigen kijk op het
leven. Ze zijn het toonbeeld van de doorsnee Fransman die leeft van dag tot
dag. Stress is hen duidelijk vreemd en de dood is iets dat komt en verder moet
je niet te lang stilstaan bij het verlies van een mens. Hun aparte kijk op het
leven maakt dat ze geen behoefte hebben aan een vrouw. Ze missen dan ook geen
vrouw. De enige vrouw was hun moeder die veel voor hen betekende maar eens ze
ons aardbolleke verliet trokken de broers een streep onder het verlies. Leven
met verdriet kennen ze niet. Hun ingesteldheid is danig dat men niet moet
blijven stilstaan met een verlies.
Jeroen had duidelijk ontzag over de manier
van leven van de broers. Leuke Tv omdat we door die broers konden teruggaan
naar de tijd van vroeger.
Het was duidelijk dat zelfs met het
rondreizen naar vele landen, die broers hun principes niet verloochenen. Leven
en laten leven maar toch het kiekske, dat beenhard door ouderdom, toch in hun kasserol
vliegt!
Vlaanderen was gisteren één grote kermis. Toch een
deel van Vlaanderen, waar de renners voorbij vlogen. West Vlaanderen zag
amper gedurende enkele kilometers coureurs. Antwerpen is voor de komende
vijf jaar de startplaats met als gevolg dat het parcours de nodige
wijzigingen onderging. De muur van Geraardsbergen werd opnieuw opgenomen en het was
vanaf die muur dat de eigenlijke koers begon en dat de uiteindelijke
winnaar het hazenpad koos.
Een verdiende winnaar en of de val van de
achtervolgers een invloed had zullen we nooit weten maar het doet ook
geen afbreuk van de individuele prestatie van Gilbert.
Wat niet duidelijk is of Vlaanderen leeft voor de
koers of eigenlijk leeft voor het gebeuren rond de koers. Dus het
Bourgondische van eten en drinken en gedurende enkele seconden kijken en
geen of amper een renner herkennen. De indruk is dat die
wielerwedstrijden een dekmantel zijn om eens uit de bol te kunnen gaan.
Een reden om eens goed door te drinken. Aan tentjes en eetkraampjes
langs het parcours geen gebrek.
Naast de wielerwedstrijd was er ook voetbal. Een
treffen tussen Oost en West Vlaanderen. Was het een voetbalwedstrijd of
meer een rugby match? Op een bepaald ogenblik kreeg men meer de indruk
dat ze naar de poten stampten in plaats van naar de bal.
De veldslag had maar één overwinnaar en dat was
Anderlecht want hoe meer spelers er gekwetst geraken, hoe meer dat in de
kaart van Anderlecht speelt. Hoe meer Gent en Brugge vechten hoe beter
voor de hond Anderlecht die met de kluif zal gaan lopen.
De uitdrukking Vlaanderen mooiste is een medaille
die slechts aan de voorkant blinkt.
De helikopterbeelden tonen Vlaanderen met heel
veel koterijen achter mooie huizen.
Voetballend Vlaanderen zou een feest moeten zijn
maar het lijkt meer op een moderne veldslag
Het is een vaste regel geworden dat de oma's en opa's garant staan voor de
opvang van kindjes na de schooltijd en de vakanties. Grootouders hebben het in
hun periode van rustig pensioen nog drukker dan in de periode van hun loopbaan.
Onze regering eist een langere loopbaan en wanneer je dan eindelijk zou moeten
genieten hang je aan de kapstok om voor de nodige opvang te zorgen voor de
kleinkinderen. Tevens worden grootouders fulltime taxichauffeurs.
Mijn baasje is geen grootouder. Hij zou dus samen met mij moeten genieten. Een
kleine misrekening met de drukke wereld waarin we leven. Mijn baas mocht ook de
'geneugten' ondervinden van het babysitten. Gisteren had ik een slaapcompagnon.
Het nachtleven van de dochter noopte haar om haar 'kindje' een warm gezellig
onderdak te geven terwijl het
nachtleven haar de hand reikte. Gemakkelijker babysitten voor een hondje zou je
denken dan voor een kind. Geen gesleur aan pampers, flesjes en poedertjes. Geen
gepruts met fruitpapjes.
In principe zou de slaper het moeten doen met wat brokjes, van tijd tot tijd eens
buiten moeten voor de behoeften en dat zou het dan moeten zijn.
De werkelijkheid ligt een beetje anders.
Mijn leeftijdsgenoot van amper een scheet groot is van het dominante type. Slurpen
aan mijn drinkbakje ben ik reeds gewoon van tijdens zijn bezoekjes. Dat die
kleine meer aandacht eist en krijgt kan ik begrijpen gezien hij van de andere
kant van de aardbol komt. Ook het feit dat ik mijn matje moet delen neem ik
erbij.
Het zijn in feite maar details en toch. Wanneer ik buiten wil doet mijn baas de
deur open (alhoewel ik dit zelfstandig kan) en ik doe mijn toerkes op ons
erfgoedje. Dat gaat niet op voor mijn allochtoon maatje. Daarvoor moet mijn baas babysitter het leibandje
aandoen en meewandelen want alleen in de tuin is voor Pumba het sein om een
gaatje in de afsluiting te zoeken en een uitstap te begingen in omliggende
straten. Gezien hij op onbekend terrein is weet het sukkelaartje zijn weg niet
terug. Voor de babysit wil dit zeggen dat halverwege zijn programma hij een tijdje de buis moet missen om dan de draad van zijn programma
terug op te nemen.
Voor mij was het evenmin een rustige nacht want telkens ik me eens draaide of
een poot strekte lag dat allochtoontje in mijn weg. Het stond dat Pumbatje niet
aan en bij het ochtendgloren wipte hij op een stoel en nestelde hij zich op het
kussentje op de zitting. Gelukkig is hij van het luie type en beweegt amper
zodat hij hoog en droog verder sliep.
Er schort in die Afrikaanse landen duidelijk iets met de opvoeding of hondjes
nemen de gewoonten van katten over. Dat men na een nacht slapen, zich overdadig
uitrekt, geeuwt is normaal. Alles behalve normaal is dat je in plaats van de
stoel te springen je nog een verdieping hoger wipt tot op de tafel. Gevolg is dat de babysit uit zijn krammen schiet en dat het kleintje een periode
buiten aan de haak mocht gaan zitten. Ook voor mij, de onschuld zelve had dit
gevolgen. Ook ik moest op mijn ontbijt wachten tot de straf voor Pumba voorbij
was.
Toen de fiere eigenares haar allochtoontje kwam oppikken had ze duidelijk nog
wat slaap in te halen. Ze vleide zich neer in mijn baas zijn zetel in de
veranda en deed een flinke tuk met. Haar 'kindje' op de schoot die natuurlijk
ook nog een Oehoe ving!
Dankzij ouders en onderwijs kan je veel leren. Zelfstudie is eveneens een mogelijkheid
en is helemaal niet moeilijk. Je moet maar goed om je heen kijken en voor je
het goed en wel beseft heb je een heldere blik op zaken waar men problemen over
maakt en die er geen zijn
Een toepassing hoe je een standpunt krijgt door dieren te observeren
Bazieltje kreeg enkele weken een maatje. Als Goden Retriever kwam er uit het
niets een allochtoon teckeltje in zijn leefwereld. Baziel, groot, sterk en 7
jaar. Dus vermenigvuldig die 7 maar met 7! Teckel Pumba is ook 7 en dus geen
leeftijdsverschil.....
Het verschil zit in de opvoeding. Afrikaans Pumbatje, klein, tenger en minder
sterk moet het dus hebben van lef en durf. Hoe en onder welke omstandigheden
Pumba hier in een asiel geraakte zal Bazieltje nooit weten. Hoe reageer je
wanneer er plots zon vreemdelingske in je leefruimte komt en zonder schroom
uit je drinkbakje begint te drinken. Baziel leerde wel van een zekere God die
zei dat je de dorstigen moet laven. Dat die inwijkeling zonder papieren dan ook
je etensbakje begint leeg te eten is eventjes verschieten. Diezelfde God had
het ook over de hongerigen spijzen maar om dit letterlijk toe te laten passen,
is het eventjes slikken. Baziel had zoals sommigen zouden doen, met hand en
serieuze tanden dat vreemdelingske een harde les kunnen geven in eigen bakje
eerst!
In tegenstelling tot de drastische maatregel
nam Baziel geduld en toen hij de volgende dag in het domein van Pumba kwam
dronk en at hij uit dat kleintje zijn gerief!
Wat leerde de mens uit de zelfstudie door het gadeslaan van twee dieren?
Dat tolerantie, begrip en geduld meer oplost dan een nutteloze aanval. De zelfstudie
leert hoe men zich niet mag laten beïnvloeden door de omgeving en de kat uit de
boom moet kijken. De kat, waar beiden een identieke hekel aan hebben. Dus al
komen beiden uit verschillende werelddelen, toch hebben ze gelijklopende
trekken.
Het is gewoon langs beide kanten water in de wijn doen.
Zelfstudie, met weinig inspanningen krijgt men het gadeslaan van twee dieren die
elkaar van haar nog pluimen kennen een les die ons een denkpiste kan geven over
die vele vluchtelingen De hamvraag is of het wel nodig is om tot je25ste je
broek te verslijten op de schoolbanken als je meer kan leren door gewoon te
kijken wat er in je omgeving gaande is?
Mogelijks voor de kijkcijfers ging Jeroen in de potten roeren bij de meisjes van
plezier.
De uitdrukking van schoenmaker blijf bij je leest is ook van toepassing voor een
kok. Mensen maken reeds de keuze of ze kiezen voor een Pascaleke of een Jeroentje.
Wanneer die koks dan naast hun koken denken dat ze de massa een bredere kijk
kunnen bezorgen door tijdens hun kookdemonstraties een soort interviewer te
worden dan is dat niet zo een goed idee.
Tijdens het koken moet je bij je eten blijven en geen twee dingen tegelijk doen.
Het is er weinig gegeven die meerdere dingen tegelijk goed kunnen doen.
Daarenboven zijn meisjes van plezier letterlijk als figuurlijk een beetje heel
apart.
We leerden meer over Jeroen dan over die vrouwen. Bij Jeroen is het duidelijk
dat hij een emotionele man is, goedgelovig tot zelfs een beetje naïef.
De kok met aandelen bij solo en/of andere botermerken, voelt niet aan wanneer
die schattige hoertjes zijn kasserol aan het vullen zijn met leugens. Als
ongelovige kunnen ze de goedgelovige Jeroen wijs maken wat ze willen.
Zoals Jeroen heb ik een vorm van respect over hun beroep. Ze bezorgen mannen
tegen betaling de mogelijkheid dat die hun lusten kunnen botvieren en daar
bewijzen ze de maatschappij een goede zaak. Het beroep is zo oud als de straat
maar het klopt geenszins dat veel van die meiden door omstandigheden voor die
job kozen. Zoals vele advocaten verzachtende omstandigheden pleiten voor hun
criminelen omdat ze in hun jeugd slachtoffer werden van misbreuken. Toen scheidingen
nog uitzonderingen waren kwam het zoontje in de misdaad terecht omdat mama en
papa uit elkaar gingen. Zodra scheidingen schering en inslag werden kwam het
mislopen kindje in een slecht milieu omdat hij op jeugdige leeftijd werd
misbruikt. Rechters horen dagelijks dat de verdachte slachtoffer werd door
anderen en niet omdat hij zelf een slechte inborst heeft. Het woord borst is
zeker van toepassing bij hoertjes. Het is een deel van haar uithangbord! Maar
haar uitleg hoe ze in het vak terecht kwam is zoals
bij de misdadiger. Ze kwam door omstandigheden in het beroep terecht. Die uitleg
kreeg Jeroen ook te horen maar de verhalen kloppen niet steeds. Uitzonderlijk
kom je een prostitué tegen die vertelt dat ze nood heeft aan seks, zoals de ene
man meer dan de andere om de zoveel seconden aan seks denkt.
Wat Jeroen niet aantoonde is dat die hoertjes aan een verslaving vast zitten zoals
aan sigaretten, drank en drugs. Eénmaal een periode in het vak, dan kan men dit
zonder een zware ontwenningskuur niet meer lossen. Het klopt dat sommige
meisjes via een escorteperiode proberen om aan geld te geraken voor de zogezegd
studies om figuurlijk van de grond te geraken. Voor velen worden die studies
nooit iets en omdat de verdiensten hoog en zeker netto veel opbrengen blijven
ze het oudste vak van de wereld verder uitoefenen. Naar de buitenwereld hangen
ze dan verhaaltjes op over moeders die hen niet bekeken, vaders die hen
misbruikten of over vieze nonkels die vuil manieren met hen deden op feestjes
De ware reden dat ze genieten van hun job en nood hebben aan veel geld en geen
hulp zochten om van hun verslaving vanaf te geraken daar reppen ze met geen
woord over.
De uitzending van Jeroen kan en mag om kijkcijfers de hoogte in te jagen maar verder
is ze nutteloos en zeker geen juiste weergave over de dames in kwestie.
Het is om het in de vaktermen van Jeroen te zeggen: dagelijkse kost maar geen
maaltijd om duimen en vingers bij af te likken
Tom zijn trip leverde het bewijs dat Trump niet de
enige rare kwast is die er in het land van Uncle Sam rondloopt. De bevolking
heeft geen vertrouwen in hun leiders en Waes gaf ons via de man in de
straat een idee hoe gek die mensen reageren.
Trump heeft iets tegen de religie van de moslims
maar hoe katholiek de Amerikaan dan ook mag zijn hij heeft toch een
vijs die wat hard werd aangespannen.
Een 69 jarige pastoor die met een moto door een brandende hoepel
wipt kan men toch niet als normaal beschouwen. Tom zijn opmerking dat
hij dit een Daneels niet ziet doen klopt als een bus.
Ook heel duidelijk kwam aan bod waarom er zoveel
moorden en domme ongevallen met wapens gebeuren. In sommige Staten
vermindering in een bar krijgen indien je kan bewijzen dat je een wapen
draagt! Die lobby industrie heeft meer dan macht. Zichzelf beveiligen
noemen Amerikanen dit. Het is de kat bij de melk zetten en dan zeggen
dat ze er niet mag van drinken.
Dorpen met nagenoeg enkel mannen die zich
vervelen, hitsig lopen bij gebrek aan vrouwen maar met een holster aan
hun riem. Het land is op sommige plaatsen blijven staan in de tijd van
de cowboys en indianen.
Ze zouden beter hun natuur terug in orde maken in plaats
van koffie te drinken of te pokeren. Over het zich bezig houden met die
enkele vrouwen wil ik het niet hebben.
Begrijpen doen we wel dat die Amerikanen houden
van films zoals Rambo en andere vechtfilms. Het is dus ook logisch dat de Amerikaan om de
haverklap een reden zoekt om ergens oorlog te gaan spelen. We
hoorden Tom wel van over de plas tot in onze living slikken toen me hem vroeg
of wij zoveel vertrouwen hebben in onze rechtspraak en of iedere misdadiger
wel effectief in de gevangenis zijn straf uitzit. Die Amerikaan maakte
een punt want er zijn hier ook mensen die na een onrechtvaardig vonnis
het standpunt van oog om oog en tand om tand zouden willen toepassen.
De conclusie is dat er nogal wat Amerikanen zijn
die een laag IQ hebben. Amerika is geen 'Hell hole' maar een land zonder
cultuur, historische gebouwen of door mensenhanden gemaakte
bezienswaardigheden. Buiten canyons, natuur en hun rodeo, saloons, gekke
cowboys is het weinig de moeite waard om het vliegtuig te nemen en er
een vakantie door te brengen.
Spelen de pot en de ketel met onze toekomst?
Wat gaande is tussen Erdogan en een deel van de
Europese leiders is spelen met de toekomst van heel veel mensen. Het
is een ruzie aan het worden zoals enkel laag allooi kan maken maar met verregaande
gevolgen.
Wie gelijk heeft in de ruzie heeft geen belang. Of
Erdogan nu al dan niet een nieuwe toekomstige dictator is moeten de
Europeanen zich niet mee bemoeien. Het Turkse volk zal dit wel beslissen.
Dat Erdogan noch Duitsland noch Nederland moet
uitmaken voor racisten en nazi's klopt ook.
Een zeer gevaarlijk spel is de dreiging van
Erdogan dat geen enkele Europeaan zich nog veilig zal voelen toont
duidelijk zijn ingesteldheid. Hij dreigt met de identieke middelen zoals
islamitische staat. We hebben genoeg aan de terreurdaden van de huidige
aanslagen en moeten er nog niet meer op onze hals halen met een man
zoals Erdogan.
Staat er dan echt niemand stil bij de gedachte dat
er hier heel veel Turken wonen en dat bloed kruipt waar het niet gaan
kan. We hebben volledige wijken van turken die hier werden geboren, zich
inburgerden en die niks verkeerd doen. Turken die mogelijks niet staan
te springen om een standpunt in te nemen maar als er ruzie ontstaat dan
maken ze wel een keuze. Op zeer korte termijn kan het samenleven omslaan
in elkaar haten en waarom? Omdat enkelingen met een grote mond aanzetten
tot haat en nijd.
Het is zoals een domme burentwist over een te hoge
haag of overhangende takken. Ruzie is onnodig. Snoei haag of boom tot
wat wettelijk mag en negeer nadien die buur zonder al dat gekibbel. Wie
haalde op dergelijke manier de overwinning? Allebei en dus zorg voor
duidelijke wetten en maak geen uitzonderingen.
Dat woorden veel kwaad bloed kunnen zetten hebben
we ook ondervonden aan de uitlatingen over Artsen zonder grenzen.
Beschuldigingen lossen niks op. De ketel een zwart 'gat en de pot wat
'blutsen'.
Vranckx, zoals we hem willen bezig zien. Spitten
in het hol van de leeuw.
Een gebeten reporter die mensen inzicht wil geven
hoe het eraan toe gaat in oorlogsgebied en wat de neveneffecten zijn.
Mama vranckx is een sterke vrouw want wanneer ze de reportages van haar zoon
bekijkt kan het niet anders dan ze denkt hoelang
ze haar zoon nog zal hebben.
Rudy mag beweren dat hij geen nutteloze risico's
neemt maar zijn reportages laten overduidelijk zien dat hij vaak op de dunnen
koord tussen leven en dood werkt.
Zijn reportages zijn niet louter informatief maar
bezorgen de kijker een beter inzicht over de werkelijke toestand. Zijn doelgerichte
vragen geven een beeld weer van hoe sommigen denken. Terroristen die
uiteindelijk beseften dat hun daden een verkeerde beslissing waren zijn
een minderheid. Een reden om het zinkende schip te verlaten zou kunnen zijn
dat de oorlog op zijn einde loopt. Dat islamitische staat hun oorlog zal
verliezen is zo goed als zeker. Niet dat we dan vrede en rust zullen
kennen want de terreur zal verder worden gezet met aanslagen. De terreur
zal blijven misbruik maken van de religie. Extremisten zullen via hun
propaganda en via het internet de crimineel blijven aanzetten tot het
plegen van aanslagen.
Ook mag Vranckx eens gaan draaien bij de Turken
want met wat Erdogan uitkraamt de laatste tijd zal de massa dan misschien de
Europese Unie kunnen overtuigen om de aanvraag om lid te worden terug te
sturen met de melding: 'niet opportuun!'
Vreselijke beelden uit het grootste slachthuis van
ons land zorgden voor een onmiddellijke sluiting van het Tielts
slachthuis. Varkens worden op ongeoorloofde wijze geslacht. Een
undercover werknemer filmde gedurende een maand toestanden die ons
herinneren aan lang geleden.
Wanneer we eventjes in de tijd teruggaan dan weten
we hoe het varken aan zijn einde kwam. De slachter kwam op het bedrijf
met een voorhamer en gaf het varken een zware tik op zijn hoofd, dook op
het varken en sneed de keel over. Soms mistte de slachter de klop
op het dier zijn hoofd half en was het zwijntje nog bij bewustzijn. Een
goede slachter gaf een degelijke tik en kon de keel in één vlotte beweging
oversnijden. De boerin zat klaar en ving vliegensvlug het bloed op om
dan met haar arm te roeren in dat bloed. Een
bussel Stro dat klaarlag deponeerde de slachter
over het dode dier en werd in brand gestoken om het dier te ontharen.
Een geurtje die we ons nog levend herinneren van toen we getuige en
toeschouwer waren van de slachting. Geen toeschouwers voor een slachting
die er eigenlijk niet was. Het was een algemeen gebruik dat een varken
dat was gestorven in allerijl nog werd geslacht. Vlug naar de gemeente
voor het papierke van noodslachting en lang voor de veldwachter kon
komen controleren of het wel degelijk om een
noodslachting ging, had de slachter reeds zijn
werk gedaan.
Hoe die wantoestanden in Tielt konden gebeuren is
onbegrijpelijk. De directie beweert enorme investeringen gedaan te
hebben om het dierenleed te vermijden. Er hangen cameras die zouden
moeten aantonen dat wat de beelden bewijzen niet zouden mogen kunnen.
Dat merktekens van buitenlandse varkens worden
weggesneden vooraleer de dieren aan de haak hangen komt wellicht omdat
dieren van vreemde origine wellicht goedkoop worden aangekocht. Dat
dieren door de stress doodvallen en toch aan de haak belanden is niet
echt een ramp omdat de tijd tussen het oversnijden van de keel en de dood
relatief kort is.
Over één ding spreekt men totaal niet. Waar zijn
die collegas van wijlen Van Noppe? Waar zijn die dierenartsen die
controleren? Ergens in een café in de buurt druppels aan het drinken?
Dat er zoals in elk beroep cowboys rondlopen en in
het geval van slachters werken als beulen is niet abnormaal.
Een lachertje is wel de maatregel van de Delhaize
die geen varkensvlees van het Tielts bedrijven in zijn rekken meer wil.
Wat deed Delhaize aan het feit dat er mogelijks minderwaardig vlees uit
den vreemde in hun rekken lag? Het misbruik en het gevaar voor de
gezondheid was mogelijks dat vreemd knorretje. Maar aangezien de
veeartsen in sommige slachthuizen enkel op papier aanwezig zijn en
stempeltjes plaatsen (lees laten plaatsen) zonder te controleren moet Wuyts
doen nadenken.
Welke dierenorganisatie zal nu met een maskertje
van een varken een zitstaking aan het bedrijf houden?
De lente begon en het vooruitstrevende onderwijs
kijkt reeds naar het nieuwe schooljaar. Zowel de vakantie voor het rapen
van eitjes moet nog komen en de twee maanden platte rust zijn nog een
beetje veraf maar toch ontstond reeds de discussie of het komende
schooljaar op 1 of 4 september moet starten.
Het offerfeest valt op 1 september en in de media
hoorden we geen enkele moslim zeggen dat hij zijn kinderen die dag niet
naar school zou sturen. Enkele directeurs vrezen echter dat de helft van
de klas op 1 september leeg zal blijven. Wel heren waarom geen dagje 'conferentie' of
pedagogische studiedag nemen op 1 september?
De leerkrachten pedagogisch klaarstomen vanaf de
eerste schooldag. Het zou een positief effect kunnen hebben. Is het
ook niet zo dat in het verleden er op die eerste dag weinig te leren valt.
Het gebeurde zelfs regelmatig dat die eerste dag na de middag er reeds een
halve dag de kindjes huiswaarts werden gezonden. Dit zou nu ook kunnen want
het offerfeest begint wellicht ook maar gezellig te worden op het ogenblik dat de maaltijd op tafel komt.
De echte lente is nog niet begonnen en toch zijn
vele mannen en vrouwen met echte of valse vingers in het groen bezig. Ze
zaaien en planten met een hevigheid die vroeger enkel de boeren kenden.
Grasmaaiers hoor je ganse namiddagen loeien en dit men beter nog een
tijdje zou wachten. Bij de echte groene jongens laat men het gras nog
enkele 'kontjes' groeien want de krokusjes staan nog zo mooi. Enkel
snoeiwerk gebeurde in mijn maanlandschap en ik smokkel nogal wat takjes
en twijgjes ongemerkt voorbij mijn blinde
baas want ik lig daar graag op te 'sjieken'. De
kuisvrouw zal me dus voor het extra werk wel buiten gooien als ze komt.
Ze beseft niet dat ik haar een dienst bewijst want als ze mijn rommel
opkuist ziet ze ten minste wat ze gedaan heeft!
Gelukkig zijn heeft voor iedereen een
verschillende betekenis. Hoe jonger hoe vlugger men gelukkig is. Een
kinderhandje kan men vlug vullen met een kleine prul en het kindje zal
glunderen.
Afgelopen weekend stelden we vast dat nogal wat
regeringsleiders kinderhandjes hebben.
Voornamelijk Janbon en De Croo waren gelukkig met
de resultaten van de controle van de begroting. Een begroting met een
klein overschotje is dan ook een reden om gelukkig te zijn.
Opvallend was Peeters die weliswaar de indruk
wilde geven ook gelukkig te zijn met de resultaten maar reeds met wat
wroeging zat omdat hij besefte dat hij de komedie moet meespelen. Hij
verwittigde reeds dat we met de volgende begroting toch weer veel extra
inspanningen zullen moeten doen.
Dat de oppositie niet gelukkig is moeten we als
volkomen normaal beschouwen want het is hun taak het negatieve van de
regering wat in de kijker te plaatsen.
Elkeen die wat nuchter denkt weet dat we niet
gelukkig moeten zijn met wat men ons wil voorschotelen. We weten op
voorhand dat de cijfers niet kloppen en dat er één van de komende dagen
of weken wel links of rechts nog een lijk uit de kast zal vallen en dat
er plots nog een extra inspanning zal volgen.
De enige overgelukkige van het weekend was de
burgervader van t STAD! Nogal wiedes want het zal de parking, in casu
gans Vlaanderen, Wallonië en mogelijks het Brusselse Gewest zijn die de
enorme sommen zal betalen om Antwerpen zijn fileprobleem op te lossen. Formidabel
dat een historicus in de boekjes zal komen te prijken dat onder zijn
periode als burgermeester de grootste werken van t stad gebeurden.
Gelukkig kunnen de burgers niet zijn met de uitleg
dat die werken zich op termijn zullen terugbetalen. Het is de burger die
voor de komende generatie zal blijven betalen.
Gelukkig zijn is duidelijk voor sommigen
gelijkstaand met uitzuigen van anderen.
Gelukkig hadden we dit weekend kunnen zijn indien
er een beslissing zou zijn gevallen dat de begroting meeviel omdat die
foefelaars van intercommunales, banken, Publifin en consoorten terug
moeten geven wat ze onrechtmatig verkregen