Neem ook eens een kijkje op de blog van mijn halfzusje Ena! Haar stamboomnaam is Catkin. www.bloggen.be/catkin
Zoeken in blog
And all their manners do confess that courage dwells in gentleness.
(from a 16th century poem)
The greyhound! the great hound! the graceful of limb! Rough fellow! tall fellow! swift fellow, and slim! Let them sound through the earth, let them sail o’er the sea, They will light on none other more ancient than thee!
OLD MS.
Beoordeel dit blog
De pupjes van Cyanne en Bas
Cyanne of Beltine x Embassador of First Avenue
19-04-2008
Bomma
Voormiddag hebben zij en ik nog lekker geluierd, terwijl baasje met zijn nette kleren weg ging (gebeurd niet zo vaak ). Hij moest naar een begrafenis zei "zij". Ik begreep er niets van. Toen hij thuis kwam heeft hij ons bed dicht geschoven en toen mochten mijn pupjes weer helemaal vrij rondlopen. Daar genieten ze echt van. Ik leg me dan maar languit in het midden van de plaats. Nu zij begrepen heeft dat zij hen af en toe ook eens eten moet geven, vind ik het weer fijn om ze héél de tijd rond me te hebben. Ze komen dan drinken als ze zin hebben en ze gaan stilaan verder en verder op verkenning. De namiddag was heel gezellig. Lieve oude bekenden op bezoek, en weer lekkere taart! En 's avonds, toen is baasje bomma gaan halen, en die heeft heel de avond naar mij en mijn kindjes zitten kijken. Ik heb geslapen met mijn hoofd op haar voeten, mijn kindjes tegen mijn buik. Wat me wel wat verbaasde is dat 'zij' alle pupjes netjes heeft doen staan voor bomma, net zoals ik vroeger op een show moest doen. Grappig hoor... soms zette ze een pupje en bleef die nog staan, nadat zij de volgende al gezet had. Zij kan niet zeggen dat ze niet wilden meewerken, mijn schatjes!
Ikke, lekker languit... met de 7... en de knook!
Zie je wel dat het er 7 zijn?
Stilaan verder op verkenning...
Vergis je niet, de regisseur van deze circusact was... Vincent!
Om 5 voor twaalf deze avond 'verweken' mijn pupjes alweer. Zij praat heel soms over 'verjaren', maar geef toe, verweken is toch veel leuker?
Zij heeft haar woord gehouden... zij heeft ze ook eten gegeven vandaag. En ze vonden het best lekker. Ik trouwens ook! Namiddag waren er twee lieve dames op bezoek, die ik al heel lang ken. En 's avonds... toen heb ik goed moeten kijken hoor! Een gezin met twee dezelfde kindjes... echt waar... gelukkig hadden ze niet dezelfde kleertjes aan, anders hadden ze waarschijnlijk ook nog hetzelfde geroken! En gelukkig waren ze ook allebei even lief en voorzichtig met mijn kindjes. Ik geniet echt van al dat bezoek en geknuffel en mijn kindjes raken er zo ook al goed aan gewend. Ben benieuwd wie er morgen weer komt... Slaaplekker!
Als ik 's morgens in de buurt van de bak kom, zijn ze onmiddellijk wakker!
Ze kijken echt uit naar de nieuwe dag.
Misschien willen ze ook wel uit de bak, maar soms ben ik toch sneller dan haar, en dan kruip ik er gezellig weer in bij mijn schatjes! Vandaag hebben ze voor het eerst niet gereageerd op hun nieuwe speeltje (een gek smal kuikentje)... ik wel, als het piept!
Zie je wel... twee dezelfde kindjes!
Ze eten al flink, als echte hondjes, in het begin wat gulzig...
Ze kunnen het ook al heel netjes.
Dan is het weer tijd om te gaan slapen. Zij doet de rode lamp 's nachts nog aan, zie je het aan hun vreemde kleur?
Niet iedereen is als moe... en eentje zoekt nog een zacht plaatsje.
En kijk... gevonden! Niets is zachter dan een paar Iertjes om op te slapen!
Vincent is vandaag weer bij me gebleven. Hij lacht veel met mijn kindjes, maar soms denk ik dat hij ze een beetje uitlacht... vooral één van mijn zoontjes. Ik moet het toegeven, hij is soms wat verward. In het begin vond hij me soms niet, dan bleef hij maar rondjes draaien en begon te piepen, tot ik met mijn neus tegen hem duwde. Daarna kwam hij hééél opgelucht naar me toegekropen. Het is niet zo dat hij minder kan dan de anderen, maar hij doet alles wel wat grappiger. De eerste keer dat mijn pups op de kranten gingen plassen, schoven de meesten wel een beetje uit... hij schoof met zijn achterste pootjes weg, tot hij met zijn buikje op de kranten lag, en toen kwam er aan weerskanten van zijn buik een plasje piepen... Ik ben er bijna zeker van dat hij later op zijn papa gaat lijken. Zij heeft vandaag het vriendje (of liever het vijandje!) van Faith bij mijn pups gezet. Faith is er nog steeds een beetje bang van, vooral als zij op zijn buik duwt... dit wezentje kan echt grommen! Hij heeft ook heel wat indruk gemaakt op mijn pups, maar uiteindelijk hebben ze hem toch wel overwonnen. Tijdens de avondwandeling in de tuin was er reigeralarm. Maar Devlynn heeft van achter het raam geblaft, en toen vloog hij weer weg. Ik heb toen mijn inspectieronde van de graafwerken nog maar eens gedaan. Ik denk niet dat zij vanavond nog fier op me was. Zij heeft mijn pupjes vanavond één van MIJN Danoontjes opgevoerd. Ik was erg verontwaardigd, heb geprobeerd om het nog af te pakken... maar ze waren al merkwaardig snel, die deugnietjes ! Met hun allen hebben ze een volledig potje opgelikt. Gelukkig is baasje ook voor mij nog een potje gaan halen. Ik geloof dat ik vannacht eens heel dicht tegen haar aan moet kruipen...
Elke dag worden ze beweeglijker.
Als baasje in de keuken is, luister ik altijd goed of hij me eten uitschept.
Terwijl ik eet, heeft zij het beest van Faith bij mijn kindjes gezet!
Dat vinden ze maar niks, ze druipen af...
Eentje gaapt zelfs, zij noemt dat 'overspronggedrag', een conflict tussen hun instinct en hun verstand.
Eentje besluit om toch maar eens te gaan snuffelen.
Dan durft een andere ook...
Samen sterk!
En nu gauw overal controleren of er nog meer beesten zijn.
Gevaar geweken! Verder spelen, dan maar.
Ik maak buiten een wandelingetje en speur ook daar gevaar : een laag overvliegende reiger ! Eimear en Favourite hebben hem ook gezien. Faith zat natuurlijk met haar neus weer elders... En toen hoorde de reiger Devlynn blaffen vanachter het raam en vloog hij weg.
Op gaten - inspectie..
Betrapt, met de graaflust in mijn ogen...
Zij knort, over de modder op haar mooie tulpen...
Ik doe mijn best om schuldbewust te kijken, modder op mijn neus...
Vandaag ben ik voor het eerst sinds ik mama ben, even alleen geweest. Zij is vertrokken naar haar werk om kwart voor twaalf en Vincent is thuisgekomen om kwart na twaalf. Ze waren allebei erg ongerust, merkte ik. Maar ik heb gewoon even een dutje gedaan. Pfff, ik ben echt niet zo dom als ze denken, hoor! Alleen stom dat ze het hekje van mijn pups niet gewoon open laat, ik zou alles even goed kunnen, zonder hen... Ik voel me wel weer een beetje moe. Zoveel melk geven vraagt toch wel vééél energie. Maar zij heeft beloofd dat zij ze vrijdag ook wat eten gaat geven... ben benieuwd! Als ik de pupjes buiten de bak bij me heb, blijf ik toch wel wat bezorgd. Maar voor de rest gaat alles goed.
Hier zie je ons, buiten de bak!
Ook daar was ik ze grondig!
Ik kijk een beetje bezorgd naar de andere honden in de keuken, kapers op de kust?
Als ik opsta, kruipen ze gelukkig dicht bij mekaar.
Terug in de bak, meten wie het sterkste is ! Sommigen doen echt al pogingen om mekaar te domineren.
En als ze van één pup gewonnen hebben, pakken ze de volgende aan... dat belooft!
Weer zo'n rustige luierdag... tot plots in de namiddag baasje thuis kwam én mijn halfbroer met zijn mensen op bezoek! Ik ken hem natuurlijk wel nog goed, dus na de begroeting, in de zij-tuin, mocht hij zonder problemen mee naar mijn pupjes... wel niet in de bak, natuurlijk! Hij is net zo lief en zacht als Deus, en ook helemaal niet jaloers als ik met zijn mensen ging staan knuffelen. Die mensen waren ook heel erg enthousiast over mijn kindjes, en ik ... natuurlijk apetrots! Ik wou alleen dat ze wat langer gebleven waren, want toen ze weg waren was het plots helemaal niet meer leuk! Baasje heeft een dekentje voor het hek van de keuken gelegd, en zij is met mij en de pups daar gaan zitten. Vond ik maar niks, want achter het hek stond Devlynn die absoluut mijn pupjes wil likken. En toen begon baasje met zijn brommachientje mijn hele bak stuk te maken. Ik begreep er niets van! Als ik wilde gaan kijken, stuurde hij mij terug. Vincent is ook komen helpen. Uiteindelijk heb ik me maar op de zetel gelegd en ik heb goed in het oog gehouden of zij mijn kindjes wel bij zich hield. Na een tijdje was de bak terug in orde, maar eerst mochten alleen de pupjes erin. Ik moest wachten tot ze alles weer gepoetst hadden. Toen ik eindelijk bij de pups mocht, vond ik de verandering wel leuk, het is alleen niet makkelijk om plasjes op te likken op krantenpapier...hmmm... zal nog moeten oefenen!
De dag begon rustig, gewone dingen, voeden, wassen... Zie je hoe mijn pupjes dat al leren voor later? Ze kijken aandachtig toe.
Ze worden elke dag speelser.
Ze stappen al heel flink.
Beginnen elkaar te bijten... zonder tandjes
Beginnen zelfs echt te vechten...
En turen soms al verlangend uit de bak. (eentje is er zelfs al een paar keer uitgekropen, op verkenning)
Ze hebben wel een probleem, ze willen zo graag onder de rand, in hun holletje slapen... maar ze worden te groot en vooral te dik!
Na het bezoek, toen ze mijn bak afbraken, wist ik het allemaal even niet meer...
Maar kijk, dit is mijn nieuwe bak! De kant staat nu bovenaan... zo kunnen ze er weer makkelijk onder! Alleen die kranten... dat vind ik niet makkelijk!
Mijn zoon in het hoekje heeft wel 15 minuten gehuild, als een wolfje, omdat hij zijn holletje kwijt is !!!
Ze gaan nu heel flink op de krant pipi doen, maar da's niet zo eenvoudig op te likken hoor.
Ik denk dat ze willen leren lezen!
Tenslotte is de rust weergekeerd... we hebben lekker geslapen die nacht.
Vandaag heb ik wel erg veel geslapen. Iedereen was weer werken of naar school. Alleen ik en zij... En zij is erg in de weer geweest met het blad van de schaal, oeps, weegschaal moest ik van haar zeggen. Zij heeft tekeningetjes zitten maken en zij noemt dat dan statistieken, en zij zegt dan dat ik eens moet kijken hoe flink mijn pupjes zijn... Ik zie ze daar echt niet in hoor! Telkens ik even buiten wou, begon het te regenen vandaag, dus heb ik maar veel geslapen en het is vreemd maar daar word ik toch zo lekker lui van..
Lekker lui slapen...
Knus en geborgen.
Dit noemt zij een statistiekje. Hoe moet ik daaruit afleiden dat ik flinke pupjes heb ???
Ik was vandaag zelfs te lui om recht te gaan zitten voor mijn Danoontje...
Ja !!! Vannacht heb ik haar eindelijk kunnen overtuigen. Zij heeft het hek van de pupjes heel de nacht open gelaten. Heerlijk! Ik kon lekker kiezen of ik bij hen ging liggen of eventjes bij haar. Toch denk ik niet dat zij het ook fijn vond. Zij was heel onrustig en heeft nauwelijks geslapen. Soms schreeuwde er een pup, meestal één van mijn twee dikste zoontjes, en dan stormde zij de bak in. Zij zag natuurlijk onmiddellijk dat ik er niets mee te maken had, ik lag dan rustig te kijken naar mijn kleine domme jongen, die toen hij wakker werd helemaal vergeten was dat hij weer lekker in het holletje onder de rand van de bak gekropen was. Als hij dan recht wou staan, kwam hij met zijn rugje tegen het hout... en dan maar krijsen. Ik keek geamuseerd in zijn richting en wachtte heel rustig af tot hij zelf de oplossing zou vinden. En, tja, daarna keek ik nog méér geamuseerd naar haar. Zij mompelde dan opgelucht dat ik toch wel héél flink was... Alsof ik dat nu nog niet weet! Van het mooie weer buiten heb ik niet willen genieten, het is vééél leuker bij mijn kindjes! En net toen ik het niet meer verwachtte, kwam er toch weer leuk bezoek. Eerst eentje die er al geweest was, maar nu had ze mijn halfzusje bij. Ik heb heel lief naar haar gekwispeld, en ben toen uitgebreid met haar 'zij' gaan knuffelen. Kwestie van te laten zien wie de spelregels hier bepaalt hé. Ze begreep het gelukkig wel. 't Is ook niet voor niets mijn halfzus natuurlijk! En daarna kwamen er nog twee ervaren knuffelaars met pakjes, die ik mocht uitpakken! Lekker! En... ook weer een nieuwe pup !!! Ik denk dat mijn puppybak nog te klein gaat worden. Zij heeft beloofd dat zij nog twee dagen bij mij blijft, zonder te gaan werken. Leuk ! Tot morgen!
Zie je hem verdwijnen in zijn holletje ?
En met mijn pootje erbij wordt dat wat te eng, natuurlijk!
Ik ben Cyanne of Beltine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Janneke.
Ik ben een vrouw en woon in Irish Wolfhound Kennel of Beltine (België) en mijn beroep is ik ben de oudste dochter van Tauke (Zynnith of Beltine) en mijn papa is Vianho Hemingway uit Slovenië. Spijtig genoeg is.
Ik ben geboren op 04/10/2003 en ben nu dus 20 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, eten, spelen, en mijn ambitie is roedelleidster worden, in opvolging van mijn mama, Zynnith of Beltine (Tauke).
Het is nu tijd voor mij om de volgende generatie Iertjes op de wereld te zetten. Ik was wel heel blij met de reu die ze
A QUOTE TO REMEMBER
HE IS YOUR FRIEND, YOUR PARTNER, YOUR DEFENDER, YOUR DOG.
YOU ARE HIS LIFE, HIS LOVE, HIS LEADER.
HE WILL BE YOURS, FAITHFUL & TRUE TO THE LAST BEAT OF HIS HEART.
YOU OWE IT TO HIM TO BE WORTHY OF SUCH DEVOTION.
AUTHOR UNKNOWN
ik noem je zon of zee of zwaluw dan kom je altijd weer terug
Een van mijn jeugdzonden... het stelen van de vissenkorreltjes!
). Hij moest naar een begrafenis zei "zij". Ik begreep er niets van. Toen hij thuis kwam heeft hij ons bed dicht geschoven en toen mochten mijn pupjes weer helemaal vrij rondlopen. Daar genieten ze echt van. Ik leg me dan maar languit in het midden van de plaats. Nu zij begrepen heeft dat zij hen af en toe ook eens eten moet geven, vind ik het weer fijn om ze héél de tijd rond me te hebben. Ze komen dan drinken als ze zin hebben en ze gaan stilaan verder en verder op verkenning. De namiddag was heel gezellig. Lieve oude bekenden op bezoek, en weer lekkere taart! En 's avonds, toen is baasje bomma gaan halen, en die heeft heel de avond naar mij en mijn kindjes zitten kijken. Ik heb geslapen met mijn hoofd op haar voeten, mijn kindjes tegen mijn buik. Wat me wel wat verbaasde is dat 'zij' alle pupjes netjes heeft doen staan voor bomma, net zoals ik vroeger op een show moest doen. Grappig hoor... soms zette ze een pupje en bleef die nog staan, nadat zij de volgende al gezet had. Zij kan niet zeggen dat ze niet wilden meewerken, mijn schatjes!
