Long time no see very busy life lately, friends, work and family.
Thuis aan het opruimen met Whitney Houston op de achtergrond. Gisteren hoorde ik Joe Jackson met Number 2. I am number 2 en daar voel ik me nog steeds niet prettig bij. Het contact tussen H en mij is heel wat minder geworden. Ik moet dringend met hem praten en zoals het er nu naar uit ziet is dat maandag maar ik voel een bui hangen. Hij is enorm gesloten dus hij zit met een probleem. Is zijn liefde voor mij er niet meer? Geen idee, ik voel het alvast niet (meer) of hij worstelt enorm met het idee om een eind te maken aan zijn huwelijk dat eigenlijk niet veel meer voorstelt. Maandag zie ik hem, de dag van de minnaressen nog wel, de dag voor Valentijn. Ik voel me niet goed als ik bedenk dat ik er ook bijhoor. Ik had mij een deadline voorzien om mijn relatie met H stop te zetten en naar mijn gevoel zal dit maandag zijn. Ik hou dit niet langer vol, vooral niet op de manier zoals het nu is. Ik voel nog amper zijn liefde in zijn sms'en dus voor mij zal het maandag ophouden. Ik hoop dat ik het kan opbrengen eens ik hem weer terugzie, dat ik sterk genoeg ben en durf verder te kijken dan die dag. Veertien dagen geleden maakte hij me s'morgens wakker, het werd een heel fijne dag met een verrassing op het eind : het sneeuwde nog maar eens. Hij was uiteindelijk heel laat thuis door het slechte weer, overal mega files. Ik blik terug op een heel mooie dag met heel wat mooie momenten. Ik herken hem nu nog amper in zijn sms of als hij belt. Hij vermijdt om erover te praten...
I didn't know my own strength....prachtig liedje...I pick myself back up...I was not build to break... Found hope in my hearth....find all I need inside of me....I thought I never lift that weight... I got through all the pain....I found my darkest hour...I pick myself back up....
Ondertussen ook leuke contacten op de datingsite. Ik voel dat ik verder moet met mijn leven. Zolang hij niet gaat beslissen dan lukt dit voor mij niet, ik wil op de eerste plaats komen. De weekends en feestdagen niet alleen doorbrengen omdat hij zonodig moet doen alsof er geen vuiltje aan de lucht is. Het volgende wil ik hem meegeven als hij vertrekt : Just because I moved on does not mean I won't be here if you change your mind...ik hou van hem maar niet ten koste van mijn eigen geluk. Hij moet gewoon iets ondernemen voor zichzelf in de eerste plaats. Zijn vrouw verder blijven bedriegen maakt het allemaal alleen maar erger.
Verdorie, neem je eigen leven in handen, werk eraan dat je zoals jezelf zegt gelukkig mag worden met de persoon die zoveel om je geeft of werk aan je huwelijk. Die skireis is nog maar eens het zoveelste lapmiddel naast de nieuwe keuken en de schapen in de tuin lol, om je vrouw gelukkig te maken in de hoop dat het beter zal worden. Do not fool yourself...is een lapmiddel en maakt het erger nadien. Op die manier blijf je doorpeddelen achteruit en niet vooruit. Ik hoop stilletjes dat indien ons contact volledig verdwijnt je zal inzien dat het anders kan, dat je me eigenlijk niet wil missen. Is het niet zo dan ben je mij niet waard, dan verdien je mijn liefde niet. Aan hem dus om een beslissing te nemen en om voor ons te durven gaan. Toegegeven het zal mij enorm veel pijn doen hem te moeten verlaten maar ik denk dat dit op termijn het beste is wat ik kan doen. Ik vertel hier maandag of dinsdag wel hoe de dag is verlopen....I cross my fingers. Tot dan en nu opruimen geblazen. Bye
Hallo Eerder vertelde ik dat mijn weekend rustig zou zijn maar daar bracht H verandering in. Zaterdagavond kreeg ik plots een sms...heb je iets gepland voor het weekend? Zin om mee te gaan naar L voor een VIP diner met wedstrijd? Ik dacht even dat mijn hart het zou begeven. Is hij nu aan het lachen? Of extreem impulsief? Kort nadien belde hij me op. D had geen zin om mee te gaan dus vroeg hij of ik zin had. Natuurlijk daar moest ik niet over nadenken. Het was wel een shock vooral dat er ook gemeenschappelijke vrienden van H en D zouden aanwezig zijn. Ik was gewoon een business relatie. Ik mocht dus bij H zijn maar kon hem noch kussen noch vasthouden. Bovendien was het woord schat niet aan de orde haha. Al dit maakte het extra spannend. Ik kon echter een dag met hem doorbrengen, hem zien en in gedachten kussen mmm. Was een super date. Ik was blij hem te zien in de omgang met anderen, met vrienden. Hij was hoe ik hem verwacht had. In de auto op de terugweg vertelde hij me ook hoe tof hij het vond dat ik niet constant bij hem was, dat ik mijn plan trok en actief deelnam aan de gesprekken. D is dat niet. Ik had ook heel wat geluk want ik won alle prijzen die avond. Misschien zal dit op termijn nog in ons nadeel spelen want sowieso zal er over gepraat worden pfff als dat maar goed komt. H nam die beslissing en hopelijk stond hij er bij stil dat onze relatie hierdoor mss aan het licht komt. Momenteel is hij twee dagen naar het buitenland, twee dagen die wij samen zouden doorbrengen maar hij besliste er anders over. Hij had hier spijt over nadien maar onze relatie mag zijn werk niet in het gedrang brengen. Ik zag hem uiteindelijk gisteren een hele dag. Ik hoop dat hij mij een beetje knap vond op het diner. Heeft er niks van gezegd maar ik zag wel dat hij me nu en dan in de gaten had, keek naar mijn schoenen en handtas. Duidelijk iemand met smaak. Mag wel lol mijn schoenen hebben 240,00 euro gekost en een handtas van Natan. Ik denk wel dat hij smaak heeft. Hij ziet er zelf ook altijd goed uit. Ik was trots om daar met hem te zijn. Ik voelde mij super bij hem. Later op de avond gaf hij me nog een zoen en zei dat hij me graag zag. Ik hoop dat we elkaar op die manier beter kunnen leren kennen, in de omgang met anderen. Was zalig. Hij maakt me vrijdag wakker mmmmm en nu slapen. Morgen lastig dagje op het werk met meeting met een vervelend persoon. Vanavond niet sporten, ben moe en even geen zin.
Hallo Zaterdagnamiddag, lijkt een rustig weekend voor mezelf te worden, I like it. Deze ochtend ben ik reeds verwend door H met een telefoontje. Kon hij maar bij me zijn maar dat is dus onmogelijk. Hij is bij D en zijn kids. Na mijn douche op bezoek bij mijn ouders en daarna een uurtje op de loopband. Was vrij rustig dus prima. Boodschappen en nu dus gezellig alleen thuis. Mijn dochter komt straks nog even langs, zij is een paar spullen vergeten. Dit gebeurt wel vaker lol.
Eerder vertelde ik over de persoon die mij een tijd niet met rust liet. Op mijn verjaardag ontving ik van hem via de bloemist een boeket van 48 rozen. Ongelofelijk die man. Ik belde hem op, misschien een verkeerde zet maar ik wou hem bedanken. Zo hoort het toch vind ik ongeacht wat hij me aandeed. Hij was buiten zichzelf denk ik maar kwam voor mij over als een freak toen. Hij is het niet, hij kan gewoon niet aanvaarden dat ik niet voor hem wil gaan ondanks zijn gewichtverlies van 20kg. Ik nodigde hem uit om iets te gaan eten, ik zou tracteren voor mijn verjaardag. Dit zou voorbije donderdagavond doorgaan maar dan kon ik niet gaan sporten dus heb ik het geannuleerd. Achteraf gezien lijkt het mij ook beter hem nu nog niet terug te zien. Komt ooit wel nog eens maar nu lukt het nog niet voor mij omwille van zijn fake telefoongesprek. Ik blijf erbij dat dit erover was. Ik kan dit niet verwerken.
Op 18 februari vertrekt H met familie naar een skioord tot 26 februari. Hij vertelt mij dat hij dit vooral doet voor D want hij is niet zo'n gedreven skiër, zij wel, ze gaf nog opleiding. Ze fleurt dan op en voelt zich goed. Ik vrees dat hier dus sex van komt tussen beiden en dat voelt niet zo best. Maar ik besef ook wel dat dit nu ook sporadisch wel gebeurt. Blijkbaar heeft zij soms enkel en alleen behoefte dat hij haar vastneemt. Over sex tussen hen praat hij niet maar hij liet me wel weten dat dit al een tijd op een laag pitje loopt of beter onbestaand is. Is dit waar of wil hij me sparen of liegt hij gewoon? Geen idee en lijkt me ook logisch dat het zou gebeuren, ze zijn tenslotte gehuwd. Hij beweert wel dat hij nu minder is gaan voelen voor haar. Dat hij iemand wil die zich totaal geeft aan hem, hij wil weer gelukkig zijn en genieten van het leven. Hij is onzeker over de toekomst en voelt dat hij zijn hart moet volgen ook al zal dit hard zijn. Ik heb hem de raad gegeven te praten met D over hen, zeker niet over mij. Nagaan of zij nog een toekomst hebben samen en of hij dat ook wil. Door erover te praten komt ze misschien wakker en beseft ze wat ze aan hem heeft. Mocht hij toch voor mij gaan dan wil een gelukkige H bij me en geen persoon die na een tijd spijt blijkt te hebben van zijn keuze omdat hij amper nog contact heeft met zijn kids of zijn ex. Ik wil dat er nog een goede verstandhouding is met iedereen alleen dan maken wij een kans op slagen zoniet is het een hoop ellende die blijft aanslepen en die onze relatie op termijn zal ondermijnen en dat wil ik niet. Ik hoop dat hij dus goed nadenkt en geen overhaaste beslissingen neemt en vooral dat hij niet over mij spreekt want dit zal zij niet kunnen aanvaarden. Echter praten over hun relatie en hoe die nu is dit lijkt me verstandig. Komen ze eruit dan is dat ook ok. Ik wil hem enkel gelukkig zien met of zonder mij. Hij verdient dit, is een super gast maar wat zij nu hebben deugd niet. Ben ik het niet dan blijft hij verder naar geluk zoeken daar ben ik van overtuigd. Het is en blijft aan hem om een beslissing te nemen, een serieuse.
Bis nummers hier omdat ik dit neertyp op ipad en die durft al eens zomaar uit te vallen en is vervelend. Ik heb H dus op het onverwachts gezien en nadien bleek dat we het beiden super vonden. Hij vertelde me onlangs ook dat hij het gevoel heeft niet echt meer van zijn vrouw te houden. Ik weet niet goed wat ik hiervan moet denken. Komt dit nu omdat hij mij kent of doet het gevoel dat ik hem geef hem nadenken over wat belangrijk is in het leven. Ik weet het niet wat er in zijn hoofd omgaat. Hij denkt ook vaak aan mij denk ik. Ondertussen hebben we een nieuwe datum dat we elkaar een hele dag zien en tijd kunnen doorbrengen: vrijdag 3 februari komt hij omstreeks 9u mij wakker maken en brengt ontbijt mee mmmm. De sleutel leg ik onder de mat, hij kruipt dan zachtjes bij mij in bed. Hij zal ook s'middags voor mij koken. Zalig toch. Ik zet straks de teller hier. Op Valentijn kunnen we elkaar niet zien, zou al te opvallend zijn natuurlijk. We hebben wel opnieuw de 13de februari voor ons alleen. Gewoon genieten van elkaar. Ik kijk er naar uit om twee dagen met hem door te brengen. Ondertussen blijf ik lekker verder dromen lol. Ik mis hem ontzettend erg maar misschien kunnen we elkaar vaker zien al is het maar eens rond de middag. We zien wel hoe het verder loopt. De liefde is wederzijds en voelt goed. Hopelijk komt het op termijn goed.
Terug op mijn blog na een lange afwezigheid. Net terug van het sporten. Ik ga nog elke dag een uurtje sporten, het doet me super goed. Tijd voor mezelf. Ondertussen maar liefst 2 kg kwijt dus dat op zich is ook leuk meegenomen maar het gaat mij vooral om het bewegen en toch wat in conditie te blijven. De rest is leuk meegenomen lol. Ondertussen is er al heel wat gebeurd...ik ben een jaartje ouder geworden. Jammer genoeg ben ik ook een ontgoocheling rijker. Ik kreeg heel wat leuke reacties via sms en Facebook maar H was me vergeten. Voordien had ik hier laten weten dat ik H niks zou laten weten ivm het feit dat ik het moeilijk heb maar ik wou eerlijk zijn. We wisselden smsen uit over onze gevoelens, soms stonden de tranen in mijn ogen en hoorde ik aan H zijn stem ook dat hij het ook moeilijk had. Ik heb beslist om elkaar even met rust te laten en te kijken hoe we ons voelen. We hielden het een dag uit. Hij had enorm veel spijt dat hij mijn verjaardag was vergeten, geen sms, geen telefoontje. Ik wachtte de hele dag en toen ik hem vroeg waarom hij niks liet horen, uitgerekend op mijn verjaardag, was hij enorm geschrokken. Omstreeks 23u belde hij me op. Deed me goed hem te horen, jammer genoeg kon ik hem niet zien. Mijn gevoelens voor hem zijn nog steeds heel sterk. Gisteren bezorgde hij mij een grote verrassing: hij stond aan mijn deur, zalig. Mijn hart fleurde op en een grote glimlach toverde zich op mijn gezicht. Het gevoel was heel bijzonder. Ongelofelijk hoe hij me doet voelen, ik wil dit gevoel niet kwijt. Toevallig was mijn collega bij mij iets komen eten dus konden we niet alleen zijn. Jammer maar het was gezellig met hem erbij. Hij zag er stralend uit, heel verzorgd en in mijn ogen heel knap. Zijn lach, zijn stem...
Zonet heb ik al wat neergepend voordat ik het kwijt was lol. Vast ook gemerkt dat de teller weg is...H heeft anders beslist. Hij gaat naar Duitsland en zal daar overnachten. Wanneer ik hem zie weet ik niet. Ik hoopte nog voor zijn skiverlof met vrouw maar zal een utopie zijn vrees ik. Ik kan de situatie niet aan en dat wil ik hem ook duidelijk maken binnenkort maar ik vermoed dat hij het wel voelt. Dat hij het weet. Misschien ook omdat ik aanvoel dat het bij hem ook minder is. Zijn attente smsen zijn er nog maar minder. Ik had hem beloofd mijn verlof door te geven maar twijfel daar nu toch over. Heeft het zin? Ik wil hem leren kennen maar hiermee bedoel ik niet in bed en ik vrees dat dit onze clandestiene ontmoetingen zullen zijn. Veel passie maar het leven draait om meer en dat wil ik met iemand voelen, liefst met H maar zal niet gebeuren. Ik zal aan het kortste eind trekken en als ik dit nu al voel is het beter te stoppen. Ik wil hem dit echter niet vertellen via sms of email maar face to face. Ik heb alleen schrik als ik hem zie dat ik verloren ben. Hier stop ik voor vandaag. Ik wil nog wat lezen. Iemand raad? Sweet dreams...
Hallo Terug van weggeweest. Was een heel drukke week, mijn dochter en vriend verbleven een weekje bij mij en toch heel wat stress op het werk. Elke avond gaan sporten, deed me ontzettend goed en zal ik ook volhouden. Het is voor mij een manier om te bewegen maar ook tijd voor mezelf. Weg van de stress, bekomen van de voorbije dag en ondertussen een oplossing zoeken. Hoe meer dagen er voorbij gaan zonder H te zien hoe meer ik mijn situatie uitzichtloos ga vinden. Ik heb niet het gevoel dat we ook maar een stap vooruitgaan. Ik heb geen idee of hij voor zichzelf een oplossing zoekt. Aan zijn smsen, die minder worden trouwens, kan ik afleiden dat hij zich stelt in zijn situatie met mij on the side. Een verschrikkelijk gevoel. Mijn smsen zijn ook wat minder geworden, bewust omdat ik hem alleen wil laten weten hoe hard ik hem mis, hoeveel ik om hem geef en hoeveel ik van hem hou. Ik wil het hem niet moeilijk maken dus hou ik me eerder stil. Een zucht... Zal dit hier voor mij ophouden? Of geef ik mij aan hem als het past binnen zijn gezinssituatie? Ik weet het niet meer en zoek antwoorden. Ik lees momenteel 'de duivelsdriehoek', een boek over de gevaren en de verleidingen van vreemdgaan. Over gehuwde mannen met een alleenstaande vrouw. In het boek tracht ik mijn situatie te herkennen, te begrijpen. Hoe moet ik met hem omgaan? Wat is belangrijk? Ik hoop toch iets terug te vinden in het boek. Er staan echte verhalen in, bepaalde situaties. Ik had het er gisteren nog over met een vriend uit Brugge. Hij had het over oude pantoffels die altijd beter zitten dan nieuwe en hij vergeleek mij met een chateaubriand saignant haha, hij vergeleek die met een hamburger. Die hamburger zijnde de vrouw van H die zich niet knap maakt voor haar man noch voor zichzelf
Zonet een heel epistel neergetikt maar ipad valt uit...foetsie bericht...echter geen zin meer om opnieuw te herbeginnen. Zal voor morgen zijn of straks misschien. Grote nieuws is dat ik me heb ingeschreven in de sportclub...voor een jaar nog wel haha.
Hey Zondag 11u, zonet een lekker slaatje geeten en lekkere smoothy gedronken. Ik ben reeds geruime tijd bezig om te waken over mijn gezondheid. Misschien 1 van die goede voornemens voor het nieuwe jaar maar ik word dit jaar ook 48jaar jong. H zegt me dat ik in de top twee sta indien ik met twintig dames van mijn leeftijd op een rij zou staan. Leuk om te horen dat hij zich ook lichamelijk aangetrokken voelt tot mij. Ik doe dit echter in eerste instantie voor mezelf. Door mijn zittend beroep heb ik me voorgenomen om mij in te schrijven in een fitness club. Dit doe ik morgen, het is een 'all in' wat zoveel wil zeggen dat zowel een sauna en zonnebank is inbegrepen naast alle groepslessen, apparatuur, dranken en uitleendienst van dvd's. Ik kijk er dus naar uit om deze week te starten. Na het werk een uurtje ontstressen en tijd voor mezelf. Dit kan alleen maar positief zijn. Ik hoop na een maand toch wat resultaat te zien. Het zal mijn zelfvertrouwen nog verhogen. Morgen dus zeker gaan inschrijven. Afhankelijk van de drukte zal ik in de toekomst het juiste moment kiezen, ik hou niet zo van drukte.
Voor het overige ben ik vandaag ook met het werk bezig, organisatorisch dan. Er moet nog heel wat gebeuren. Ik moet mijn inzet dringend weer wat opdrijven want was de laatste tijd wat minder. Emotioneel zodanig intens dat ik dit niet naast mij kon leggen en er in gedachten, ook op het werk, constant mee bezig was. Zoals ik eerder zei, ik leef mijn leven en ik zie wel hoe mijn relatie met H vordert. Ik wil er mij niet al te druk over maken. Ik kan er verder niks aan doen behalve er zijn voor H.
De laatste maanden sloot ik me ook wat af van vrienden. Nu is het zo dat ik vriendinnen heb maar die heb ik al van in de lagere school of het zijn oud collega's van mijn vorig werk. Ze hebben echter allemaal hun leven als gehuwde vrouwen met meerdere kids. Het contact is sporadisch en uitgaan met mijn vriendinnen is er niet bij. De vrienden zijn mannen die ik heb ontmoet op de datingsites en die ik al gezien heb. Jammer genoeg is er geen eentje bij die gewoon een vriend wil zijn. Ze willen een relatie maar dat zag ik nooit zitten maar de vriendschap bleef wel. Ik ben echter niet het type om te bellen of sms te sturen om samen eens iets te doen. Ik vind het vervelend om er telkens over te waken dat het niet verder gaat dan vriendschap. Door hen te bellen of samen iets te doen zou ik dan weer het verkeerd signaal geven en dat wil ik niet. Ik voel telkens wel iets omdat ze een goed karakter hebben en humoristisch zijn, er is een klik maar het is nooit zoals bij H nu. Voor minder wil ik ook niet gaan maar ik wil wel contact houden met die mannen. Niet eenvoudig hoor.
Vandaag wel contact genomen via sms met iemand die me nauw aan het hart ligt. Iemand die enorm om me geeft en er altijd voor mij is geweest. Ik wou mij verontschuldigen voor mijn harde woorden van onlangs omdat hij maar niet wou begrijpen dat hij mij even met rust moest laten. Hij kon niet begrijpen waarom ik niks meer dan vriendschap voor hem voelde terwijl het zo goed klikt tussen ons. Het ging zo ver dat hij een profiel had aangemaakt op de datingsite en zich uitgaf als iemand anders. Ik had echter een vermoeden door sommige vragen die hij stelde. Toen ik hem vroeg om mij onmiddellijk op te bellen liet hij weten dat hij anoniem diende te bellen omdat het een werktelefoon was. Niet dus. Toen hij belde vervormde hij zijn stem maar hij kon me niet overtuigen en liet ik hem ook weten vie email. Ik wou er verder geen contact meer mee omwille van de twijfels die ik had, het vermoeden dat hij het was. Ik waande mij eventjes gek worden maar ik volgde mijn gevoel, doe ik altijd. De dag nadien ontving ik email dat het een leugentje was, dat hij iemand was die gehuwd was en kids had. De dag daarna een email met zijn bekentenis dat hij het wel degelijk was. Mijn gevoel was dus juist en toen heb ik toch wel een paar harde woorden gebruikt waar ik achteraf gezien toch wel spijt over had. Maar ik blijf erbij dat dit verregaand was en niet kan. Ik moet dit nog steeds zien te verwerken maar lukt niet zo best. Ik mis hem echter wel, mijn steun en toeverlaat. Maar zolang hij mij niet gewoon als een vriendin kan zien kunnen we geen contact meer hebben. Het is nu aan mij of ik nog verder contact met hem wens.
Ondertussen tikte ik hier weer lekker verder. Tijd voor een douche en verzorging met een goed filmke op de achtergrond. Met H niet zoveel contact gehad de laatste tijd, hij had een druk weekend. Ik laat hem beslissen wanneer hij contact wil tenslotte blijft voor alles de beslissing bij hem.
Nog wat strijk hier straks pfff en genieten van mijn zondag. Een drukke week voor de boeg met gelukkig het sporten na een drukke dag. Tot later nog eens hier. Have a nice sunday !
Hallo Het is 4u s'ochtends, de 14de januari. Ik werd daarnet plotseling wakker, zomaar. Ik ben klaar wakker, ik laat mijn kater P buiten en drink een glas melk en heb zin om wat neer te schrijven over donderdagavond, de dag dat ik H terug zag. De hele dag voelde ik kriebels in mijn buik, ik liep op wolkjes en de tijd kon niet snel genoeg gaan. In de namiddag hebben we nog een paar smsen uitgewisseld. De kriebels waren wederzijds. Ik vroeg hem dan toch maar om vroeger langs te komen, ik kon hem niet snel genoeg zien.
Gelukkig kon ik op tijd op het werk weg en toen ik de oprit wou oprijden was hij er ook. De vonk sloeg weer over toen ik hem zag in zwarte jeans en wit hemd. Om de stress wat te bedaren dronken we een glas champagne en keken we elkaar vooral diep in de ogen aan. Er werd gepraat over onze gevoelens. Ik vroeg hem wat hij zocht of wat hij wou bereiken door als gehuwde man op een datingsite te staan. Hij liet me weten dat dit was om contacten te leggen met in zijn achterhoofd misschien toch wel op zoek naar geluk. Hij gaf toe niet gelukkig te zijn en vertelde me hoe dat vooral kwam en waarom zijn vrouw zo depressief is. Dit had mijns inziens vooral met familie en erfenissen te maken. Is dit een reden om je rol als vrouw, als moeder te verwaarlozen? Ik dacht het niet want financieel hebben ze geen problemen. Ik liet hem ook weten dat hij voor zichzelf moest uitmaken wat hij wou in zijn leven. Niet voor mij maar voor zichzelf en voor zijn vrouw. Ze zijn beiden niet gelukkig dus waarom moet dit huwelijk stand houden? Ook liet ik hem weten dat ik vooral mezelf een tijdstip had voorzien om hiermee op te houden. Wanneer dit is weet hij niet en zal ik hem ook niet vertellen. Hij begreep mij enigzins wel. Ik moet mezelf beschermen.
Op een gegeven moment vraagt hij mij wat ik de 30ste januari doe. Hij moet naar het buitenland en blijft er slapen. Misschien zou hij naar hier komen ipv naar het buitenland te gaan. Ik schrok toch wel een beetje dat hij me dit vroeg. Ikzelf zou moeten verlof nemen. Mijn teller hier werd aangepast maar ik hoop hem eerder terug te zien. De kriebels die ik de hele dag had waren er nog en na een paar glaasjes champagne ben ik mij gaan douchen. Ondertussen zorgde hij voor de knabbels. We droegen nu beiden een wit hemd. Nadien zijn we naar boven verhuisd. Het was leuk om eindelijk eens samen bij elkaar neer te liggen. Mijn cd die ik opgenomen had speelde zachtjes, een paar kaarsjes, mijn black light en een glas en knabbels. Ja die tongkus liet eigenlijk niet zolang op zich wachten. Hij was wat hevig terwijl ik het liever zacht heb en opbouw. Toch leuk om hem eindelijk innig te kunnen zoenen mmm. Er volgden er nog vele die avond. Toen ik zijn wit hemd losknoopte en hij mijn blouse losmaakte wist ik dat we all the way zouden gaan. Neen geen details hier. Ik kan enkel zeggen dat hij een zacht en lekker lichaam heeft. Amper beharing en heel verzorgd. Een Bourgondische sixpack maar niet uitgesproken. Het was een deugd om met hem te knuffelen, te kussen en de liefde te bedrijven. Het was vooral elkaar aftasten en op zoek gaan wat hij graag had. Uiteindelijk kwam hij klaar nadat hij me lichtjes had gesmeekt of het kon. Ja tuurlijk kon dit, hoef je toch niet te vragen maar wel lief. Ikzelf zat er nog mijlen ver af. Hij kwam klaar toen ik naakt op hem zat. Hij genoot ervan en het was een ontlading denk ik. Hij keek me heel verliefd en innig aan en hij wou dat we zo nog wat bleven zitten. Was lekker. We hebben nadien nog wat gepraat en gelachen en geknuffeld, het was heel gezellig. We waanden ons weer eens alleen op de wereld. Een gevoel dat hij mij al nog gegeven had. Terwijl hij een douche nam ruimde ik wat op en zette ik hem een tas koffie. Ikzelf bleef bij bubbles, ik wou zeker kunnen slapen. We dronken uiteindelijk twee flessen champagne leeg. Is dit veel op 6u tijd? Ik heb ze bewaard en de stopsels ook. Silly me, ze prijken in mijn keuken. Ik heb me voorgenomen al de flessen die we ooit samen uitdrinken te bewaren. Misschien zal het bij de stopsels blijven lol zoniet krijg ik teveel vragen van vrienden en familie. We zien wel of er nog volgen in de toekomst. Het werd uiteindelijk 24u15 toen hij vertrok. Moeilijk moment toch wel. Hij had blijkbaar nog twee smsen doorgekregen van zijn vrouw...waar hij lieflijk een leugen zou op bedenken. Ik ben vredig in slaap gevallen. Hijzelf had nog een traject van 170km te doen. De dag nadien las ik dat hij veilig was thuisgekomen. Ik hoop alvast die teller wat vroeger te kunnen zetten hier. Wait and see, mijn leven en dat van hem gaat verder. Ik heb me voorgenomen om bij dit alles niet al teveel stil te staan. Ik moet aan mezelf denken. Wat ik voel en hoe ik mijn leven zal leiden tik ik hier neer. Ik zie het als een dagboek en stuur de link ooit naar hem door. Ik hoop dat hij hierover nadenkt en een keuze voor zichzelf gaat maken om weer gelukkig te zijn. Hij had het een paar keer moeilijk toen hij me aankeek in bed, geen tranen maar ik zag dat hij oprecht van me is gaan houden en dat is een wederzijds gevoel. De liefde voor elkaar is teder en groot. Een zalig gevoel.
Mijn vrijdag was minder. In gedachten verzonken, stress op het werk. Blij dat het weekend is en ik tijd heb voor mezelf. Ik probeer hier nog wat te slapen.
very busy life lately, friends, work and family.
