Inleiding

Achterkant boek:

Aan de hand van dit boek krijg je een kritisch beeld van de verschillen tussen mannen en vrouwen: ze hebben andere visies op werk, carrière, geld en macht.

De vrouw op historisch vlak bekeken

In de negentiende eeuw bestonden vele ideeën over de positie van de vrouw. We bekeken de rol in het leven, binnen het huwelijk en gezin. Helaas werd de vrouw gezien als een zwak wezen, zowel op fysiek als geestelijk vlak. De vrouw werd beschouwd als een schoonheid die toebehoorde tot de man. Ze werden niet als gelijken gezien. De vrouw was de gezellin van de man. Doel van het leven van de vrouw? Zorgen voor nageslacht.

Door de opvoeding en literatuur maakte men duidelijk aan de vrouw wat haar positie in de wereld was: ze moest bescheiden, passief en terughoudend leven. De binnenwereld was haar terrein namelijk het gezin. Alles in de buitenwereld werd beschouwd als terrein voor de man.

De vrouw kreeg geen stemrecht omdat zij niet als volwaardig mens of burger werd beschouwd. De vrouw werd ondersteund door de man. Hij kreeg dus wel stemrecht en besliste voor beide.

Bijvoorbeeld in de Romeinse tijd werd de vrouw als onmondig gezien. Er werd zelf in 1810 in de Code Civil opgenomen dat de man de vrouw moet beschermen en de vrouw gehoorzaam moet zijn. En zo ontstond het stereotiep beeld van de man en de vrouw.

Vrouwen werden niet uitgesloten van arbeid maar er waren wel vele regels en bepalingen die er voor zorgden dat vrouwen nauwelijks konden werken. Deze beperkingen werden vaak opgelegd in naam van de bescherming van het gezin. Men zag de vrouw liever niet werken.

Vrouwen stemrecht

Het vrouwenkiesrecht is het actief en passief kiesrecht van vrouwen. Algemeen vrouwenkiesrecht werd voor het eerst ingevoerd in 1893 in Nieuw-Zeeland.

In België waren onder andere Marie Popelin en Emilie Claeys voorvechtsters van het vrouwenstemrecht. Het was pas toen na de Eerste Wereldoorlog de democratiseringsbeweging op gang kwam dat vrouwen dit recht moeizaam verworven.

In de grondwetsherziening van 1921 werd het algemeen enkelvoudig stemrecht ingevoerd; dit systeem huldigde het principe van "één man, één stem". Vrouwen kregen enkel stemrecht op gemeentelijk niveau, grootoorlogsweduwen mochten echter ook op nationaal niveau hun stem uitbrengen. Toch werd de invoering van algemeen kiesrecht voor alle vrouwen in het vooruitzicht gesteld. Er werd een artikel in de grondwet opgenomen dat bepaalde dat het vrouwenkiesrecht in een bijzondere wet kon worden goedgekeurd. Dit zou pas gebeuren na de Tweede Wereldoorlog in 1948.

Vrouwen emancipatie

Vrouwenemancipatie is de strijd voor emancipatie van vrouwen. Deze kwam in de Westerse wereld op rond 1900. Het hoogtepunt was in de jaren 60 en 70.
De doelstellingen:

• gelijke beloning;

• stemrecht;

• gelijke behandeling in het gezin en de rechtspraak;

• recht op seksuele vrijheid

Deze doelstellingen zijn grotendeels bereikt (2004) in Europa en Noord-Amerika, hoewel sommigen het hierover nog niet eens zijn. In het grootste deel van de overige wereld is de vrouwenemancipatie nog maar in het beginstadium. Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld vrouwenbesnijdenis wat ik nog ga bespreken.

Bekende feminist

Marie Popelin  was een Belgische voortrekster van de vrouwenrechten. Zij vocht voor het onderwijs voor meisjes en werd zelf de eerste vrouwelijke doctor in de rechten.

Op 37-jarige leeftijd begon zij in1883 haar rechtenstudie aan de Université Libre de Bruxelles. Als eerste afgestudeerde vrouw vroeg zij in 1888 toegang tot het beroep van advocaat aan de balie van Brussel. Het hof van beroep verwierp haar verzoek op 12 december 1888 met argumenten over de natuur van de vrouw en haar sociale rol. Haar cassatieberoep werd afgewezen met het argument dat de wet niets regelde. De "zaak Popelin" kreeg grote bekendheid en was een belangrijk moment in de bewustwording van het femin.

In 1892  stichtte Popelin de Ligue belge du droit des femmes (Belgische Liga voor Vrouwenrechten), onder andere samen met Isala Van Diest, de eerste Belgische vrouwelijke arts.
Het door haar in 1897 in Brussel georganiseerde Internationaal Feministisch Congres vindt vooral bijval in het buitenland.

In 1905 stichtte zij de Belgische antenne van de Conseil international des femmes, de nog altijd bestaande Nationale Vrouwenraad.

Vrouwenbesnijdenis

Vrouwenbesnijdenis is het gedeeltelijk of volledig wegsnijden van de schaamlippen en/of de clitoris.

Tegenwoordig wordt voor meisjesbesnijdenis vaak de afkorting VGV, die staat voor vrouwelijke genitale verminking, gebruikt. Dit omdat vrouwenbesnijdenis in alle westerse landen expliciet is verboden. Vrees voor besnijdenis onder dwang bij dochters van islamitische ouders is in sommige landen ook een voldoende grond voor toekenning van politiek asiel.

In Nederland en België is vrouwenbesnijdenis in het wetboek expliciet strafbaar gesteld als verminking.

Omdat de besnijdenis van vrouwen in Nederland en België bij wet verboden is, worden sommige Nederlandse meisjes met immigrantenachtergrond, afkomstig uit desbetreffende culturen, vaak tijdens de vakantie in het land van oorsprong besneden.

We zien dat er toch nog veel besnijdenissen gebeuren ondanks dat het op de meeste plaatsen verboden is.

Vrouwenrechten worden sneller geschonden

Een aantal pijnlijke vaststellingen dwongen de internationale gemeenschap ertoe in de laatste decennia van de 20^ste eeuw extra aandacht te besteden aan de positie van de vrouw.

Enkele van die vaststellingen op een rijtje:

• De meeste oorlogsslachtoffers zijn vrouwen en kinderen. 80 % van de slachtoffers bij conflicten zijn burgers, van wie de meesten vrouwen en kinderen. Zij worden meegesleept in conflicten die meestal niet door hen zijn veroorzaakt.

• De meeste vluchtelingen en ontheemden (ruim 80 %) zijn vrouwen en kinderen. Zij zijn op de vlucht voor oorlogs- of burgergeweld.

• De meeste armen zijn vrouwen en kinderen (70 %).

• Bepaalde mensenrechtenschendingen zoals verkrachting zijn voornamelijk gericht tegen vrouwen. Verkrachting en misbruik van vrouwen worden tijdens bijna elk hedendaags gewapend conflict gemeld.

• Slechts weinig landen behandelen hun vrouwelijke inwoners even goed als hun mannelijke. Niet zelden worden vrouwen beschouwd als tweederangsburgers.

Daarom werd in 1979 het V.N.-verdrag gesloten inzake de Uitbanning van alle Vormen van Discriminatie tegen Vrouwen. Dat verdrag spreekt zich uit tegen alle vormen van discriminatie van de vrouw in rechten en wetgeving. Het verdrag verwerpt ook uitdrukkelijk prostitutie en vrouwenhandel.

Toch blijven vrouwen in een aantal omstandigheden bijzonder kwetsbaar en is extra waakzaamheid van de internationale gemeenschap meer dan nodig.

Voorbeelden:

• Vrouwen in hechtenis lopen kans op seksuele marteling en verkrachting.

• In zowat de hele wereld worden vrouwen door de wet gediscrimineerd. Mannen en vrouwen zijn heel vaak nog steeds niet gelijk voor de wet. Die ongelijkheid is misschien nog het meest zichtbaar in landen met een islamitische wetgeving. Denk aan kleding-voorschriften en echtscheidingsprocedures die de vrouw plaatsen in een bijzonder moeilijke positie. Het dragen van kleding die in strijd is met de openbare zedelijkheid kan bv. in Soedan bestraft worden met zweepslagen.

• In zo’n 20 landen in Afrika komt vrouwenbesnijdenis voor. Per jaar worden ongeveer 2 miljoen meisjes verminkt. Het gaat hier om een traditioneel gebruik waarbij de uitwendige geslachtsorganen (clitoris en schaamlippen) geheel of gedeeltelijk worden verwijderd.

• Veel vrouwen zijn slachtoffer van geweld binnen het gezin. Dat probleem loopt dwars door grenzen, culturen en klassen heen.

Citaten boek

Vrouwen en leiderschap -> De meeste vrouwen hebben door de geschiedenis heen een heel andere rol gespeeld. Terwijl de mannen vechten aan het front, zorgen zij voor het huishouden en de kinderen en proberen er het beste van te maken. Zij verzekeren met andere woorden de continuïteit. Tot vandaag vind je in de meeste gezinnen dit rollenpatroon terug. De man is de voornaamste kostwinnaar en de vrouw is thuis eindverantwoordelijke voor het gezin.

Opvoeden is je kinderen kansen bieden die ze zelf moeten invullen. Het gezin vormt dus een organisatie waarbij iedereen een belangrijke en gelijkwaardige rol te spelen heeft. Het gezag van de moeder is niet gebaseerd op het aantal sterren op haar keukenschort, maar wel op liefde en vertrouwen. En omdat je als vrouw de kinderen op de wereld zet, draag je ze tot het einde van je leven mee in je hart.

Mannelijke en vrouwelijke bazen verschillen qua gedrag en stijl, maar doordat in onze cultuur de baas nog altijd meestal een man is, krijg je heel eigenaardige dingen als ook vrouwen plots baas worden.

De vrouw kan zich onzeker voelen over haar nieuwe taak. Hierdoor wordt ze directiever dan nodig is en doet aan overacting. Ze wordt al snel als bitch bestempeld.

Macht en vrouwen -> Vrouwen zeggen wel dat ze niet zo op macht gesteld zijn, nochtans besteden ze heel wat tijd aan beïnvloeden. Er kan bovendien in praktijk een enorm verschil bestaan tussen wie ogenschijnlijk de macht heeft en wie in feite aan de touwtjes trekt. Heel wat machtige mannen danken hun carrière aan een sterke vrouw die hen steunt en hen er bovenop helpt als er moeilijkheden zijn.

Geld en vrouwen ->

Geld heeft voor mannen en vrouwen een verschillende betekenis. Mannen en vrouwen blijken er op een andere manier mee om te gaan. Geld is één van de drijfveren in carrière maken. Vrouwen zien dit anders. Zij verlangen naar evenwicht.

Vrouwen als martelaressen -> Vrouwen moeten beschermd worden, tegenover mannen, maar ook tegenover zichzelf. Vrouwen komen in het nieuws wanneer er iets dramatisch gebeurt met hen:

• Sabine en Laetitie, die werden opgesloten en verkracht door Dutroux;

• De moeder van de Amerikaanse soldaat die smeekt om haar gevangen genomen zoon vrij te laten;

Vrouwen als martelaressen. Het geeft hen gewild of ongewild een aureool. Maar het moet gezegd worden dat vrouwen wereldwijd nog steeds op grote schaal slachtoffer zijn van geweld. In veel oorlogen of etnische conflicten worden systematisch verkrachtingen uitgevoerd om de tegenstanders te vernederen en de bevolkingsgroepen onzuiver te maken.

Bovendien lijkt het wel alsof vrouwen steeds in een zwakkere positie terechtkomen. Bijvoorbeeld het hoofddoekendebat. Het is doodjammer dat de discussie volledig gefocused wordt op de vrouwen terwijl iedereen weet dat ook bij jonge moslimmannen problemen zijn rond integratie.

Politiek en vrouwen -> Vrouwen hebben een fraaie inhaalbeweging gemaakt in de politieke wereld. Dit door positieve vrouwelijke discriminatie; Vrouwen hebben de politieke koers ook inhoudelijk doen veranderen/evolueren. Er is nu meer aandacht voor sociale thema’s, veiligheid, milieu, maatregelen voor combinatie werk en gezien,…

Extra

YOUTUBE FILM

http://www.youtube.com/watch?v=oPN96QIEhro

Dagboekfragmenten: het verschil tussen man en vrouw

PERSOONLIJKE GETUIGENIS

Aan mijn aanranders,

Weten jullie het nog? Zo’n 27 jaar geleden, op een mooie zondagavond in mei?
Het was een uur of negen ’s avonds en jullie zaten met z’n vijven bij de snackbar. Ik was met mijn vriendin op de fiets op weg naar huis. Toen wij ter hoogte van de snackbar waren, kwamen jullie naar buiten en riepen dat we moesten stoppen. We zijn gestopt. Waarom niet? We kenden jullie als aardige jongens, die ons wel eens een lift gaven op de brommer. Bovendien was mijn vriendin verliefd op één van jullie.

Na een tijdje met z’n allen te hebben gepraat en gelachen, zonderden mijn vriendin en haar vriendje zich een beetje af. Ik bleef over met jullie vieren en al gauw nam het gesprek een heel andere wending. Voor ik het wist, sleurden jullie mij een donkere poort in.

Daar stond ik dan. Met mijn rug, letterlijk en figuurlijk tegen de muur en jullie om me heen. Overal op mijn lichaam waren handen, graaiende handen, op plaatsen waar nog niemand me op zo’n manier betast had. Volledig van de kaart liet ik het gebeuren. Wat moest ik beginnen?

Ik weet niet meer hoe ik toen thuis ben gekomen, maar wat ik nog wel weet, is dat ik me vies voelde.

Lange tijd heb ik niet beseft wat me overkomen was. Ik heb het weggestopt, wilde er niet meer aan denken. In die jaren die volgden, kwam het regelmatig naar boven en dat leidde na 15 jaar tot een depressie.

Jarenlang ben ik doorgesukkeld en uiteindelijk groeide mijn zelfvertrouwen weer. Tot afgelopen zomer. Bij het opruimen van de zolder stuitte ik opeens op een dagboekje uit mijn puberteit. Leuk, dacht ik, even lezen. En wat kwam ik tegen op de laatste bladzijde? De gebeurtenis van inmiddels 27 jaar geleden, tot in detail beschreven.

Hoelang ik daar gezeten heb, op de grond en met het dagboekje in mijn handen, weet ik niet meer. Het besef van tijd was ik volledig kwijt. Ik beleefde alles opnieuw en besloot dat het zo niet langer door kon gaan.

Als bij toeval raakte ik later in een persoonlijk gesprek met een collega, die ook veel te verwerken had. Aan hem heb ik, na 27 jaar, voor het eerst durven vertellen wat me overkomen was. We hebben er daarna nog vaker over gesproken en hij heeft me geholpen er anders tegenaan te kijken. Het is me overkomen buiten mijn schuld. De enige schuldigen zijn jullie. Vier 18-jarige jongens die een meisje van 16 hebben aangerand.

Ik hoop dat jullie je diep schamen voor die gebeurtenis van toen en er spijt van hebben. Voor mezelf hoop ik dat ik het nu eindelijk achter me kan laten.

KRANTENARTIKEL VROUWENRECHTEN IN AFGHANISTAN

http://www.yabasta.be/Vrouwenrechten-in-Afghanistan

FOTOWEDSTRIJD ZESTIG JAAR VROUWENSTEMRECHT (In maart)

http://www.hln.be/hln/nl/957/Belgie/article/detail/196624/2008/03/06/Fotowedstijd-voor-60-jaar-vrouwenstemrecht.dhtml

Conclusie

Ondanks dat de vrouw nu meer rechten en kansen heeft, behoudt ze toch grotendeels de stereotiepe taken. Waarom worden vrouwen geen baas? Ze hebben er verschillende redenen voor. Als één van eerste is er het feit dat er veel organisaties en bedrijven zijn die nog steeds vrouwonvriendelijk zijn. Vaak moet men noodgedwongen kiezen tussen een carrière of het huishouden. En dat is net wat vrouwen niet willen! Ze willen het allebei.

Op de vraag wat vrouwen dus wel willen, is een kort doch ingewikkeld antwoord te geven: ze willen alles!

De vrouw in de huidige maatschappij wil gelukkig zijn. Ze zijn niet meer gebonden aan een gezinshoofd, wat vroeger vaak de vader of de echtgenoot was. Ze moeten zich niet meer houden aan opgelegde regels, maar beslissen over hun eigen leven. Hierbij komt noodgedwongen het vormen van relaties waarop vrouwen nu eenmaal meer gericht zijn dan mannen.

Vrouwen willen een leuk huis en een toekomst voor hun kinderen. Ze willen dus werken om voldoende geld te verdienen om dit te bereiken. Daarbuiten willen ze ook nog eens de kinderen helpen met huiswerk, vrijwilliger zijn op de school, wekelijks op bezoek bij de schoonouders,…

En dan komen we natuurlijk op het laatste puntje wat de vrouw denkt te willen namelijk de nieuwe man. Hoe veeleisend een vrouw ook voor zichzelf kan zijn, dit is ook uitgebreid ten opzichte van de man. Terwijl vroeger de vrouw door de wet als bezit van de man werd beschouwd, staat nu een relatie tussen gelijken centraal.

Terwijl de vrouwen vroeger enkel bescherming zochten bij hun man en eerder slaafs volgde, worden er nu een heleboel dingen verwacht van de nieuwe man.

Voorbeelden:

• Deel van het huishouden doen, goed uit blijven zien, romantiek, op de kinderen letten, geld verdien maar op tijd thuis zijn,…

Doordat vrouwen meer kansen krijgen en nu ook verder studeren, verschoof het beeld van de stereotiepe vrouw die het huishouden doet naar de vrouw die dit met werken combineert.

Wat is euthanasie?

genadedood of genadedoding zijn algemene benamingen voor handelingen die sterven zonder veel lijden van een andere persoon bevorderen. Volgens de online versie van Van Dale Groot woordenboek van de Nederlandse taal betekent euthanasie "het op hun eigen verzoek bespoedigen van de dood of ter dood brengen van hevig lijdende, ongeneeslijke zieken"

Gewoonlijk is het deze betekenis die aan het begrip euthanasie wordt gegeven. Zo definieerde De Nederlandse Staatscommissie voor euthanasie in haar rapport van 1985^[6] euthanasie als "opzettelijk levensbeëindigend handelen door een ander dan de betrokkene, maar wel op diens verzoek". Het is ook deze definitie die tegenwoordig wordt gehanteerd door de Belgische en Nederlandse wetgever. Ook hulp bij zelfdoding door een arts valt onder deze definitie.

Het doel is daarbij meestal een einde te maken aan uitzichtloos of ondraaglijk lijden van een patiënt. Met andere woorden, het moet gaan om:

• opzettelijk levensbeëindigend handelen
• op uitdrukkelijk verzoek
• van de patiënt zelf
• door een arts.

Euthanasie in België

In België stelt artikel 393 van het Strafwetboek dat doden met de bedoeling om te doden doodslag genoemd wordt en het gestraft wordt met opsluiting van twintig tot dertig jaar. De strafrechtelijke norm die aan deze bepaling ten grondslag ligt, is de bescherming van het leven.

Bewuste en handelingsbekwame meerderjarigen met een ondraaglijk psychisch en fysiek lijden als gevolg van een onomkeerbaar ongeneeslijke aandoening kunnen euthanasie aanvragen. Dit verzoek is geen bevel voor de arts of de zorginstelling: er bestaat in België geen "recht op euthanasie". De Wet betreffende de euthanasie werd op 28 mei 2002 afgekondigd.

De patiënt hoeft niet terminaal te zijn maar een "verminderde levenskwaliteit" volstaat niet om voor euthanasie in aanmerking te komen. Er bestaan bepaalde zorgvuldigheidseisen waaraan een geval van euthanasie moet voldoen. Zo moet de aanvraag tot euthanasie gecontroleerd worden door drie artsen waaronder één arts die gespecialiseerd moet zijn in de aandoening waaraan de patiënt lijdt. Het verzoek tot euthanasie dient vrijwillig, overwogen en herhaald te zijn en de patiënt moet zich in een medisch uitzichtloze toestand van ondraaglijk fysiek of psychisch lijden bevinden. Artsen die euthanasie hebben uitgevoerd zonder een wilsbeschikking van de patiënt te kunnen voorleggen, hebben de wet overtreden en kunnen van moord beticht worden.

Citaten uit het boek

Omdat ik geen persoonlijke ervaring heb met euthanasie, haalde ik uit het boek enkele stukken tekst over de verschillende visies van personen die rechtstreeks in aanraking met euthanasie komen: patiënten, familie, hulpverleners,… zo kan ik aan de hand van hun ervaringen mij er een beter beeld van vormen.

 Aanvulling bij de wet:

Vanuit de visie van een verpleegkundige:

Vanuit de visie van een dokter:

Vanuit de visie van de familie:

Extra aanvulling:

http://www.rws.be/index

Deze website gaat over het recht op waardig sterven. Het ijvert voor het behouden van de euthanasiewet. Het biedt een plaats voor vragen te stellen en hulp te vragen bij alle aspecten van euthanasie. Het kan gaan van enkel een gesprek tot het helpen opstellen van papieren. Iedereen kan er terecht. Het is ook een leuke website om eens met de leerlingen te bezoeken. Ook voor jezelf kan je er veel informatie vinden. Het enige nadeel is dat je voor echte hulp die verder gaat dan vragen, een lidmaatschap moet betalen. Toch denk ik dat de mensen die echte ondersteuning nodig hebben, dit er voor over hebben.

http://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:Hnh2AZdqx8sJ:www.gent.be/docs/Departement%2520bevolking%2520en%2520Welzijn/Dienst%2520bevolking/euthanasie.pdf+euthanasie&hl=nl&gl=be&pid=bl&srcid=ADGEEShd2lEUh58jdbeES6NPCUDvluBl8M9_GcDA7U05lHQTn-gFRHnkwJCaQUjQfkqbgTyQRglRrrsJqRE-Qo3qhHl-a932ItbpEja0gvPIL5XI84z9wPLlLuWSX5bdMvXhkXqrVakH&sig=AHIEtbQJ3YFb0HviRVxDiI9ACIB1P8qiZA

In deze link vind je een voorbeeld van een wilsverklaring omtrent euthanasie.

Conclusie:

Het is geen theoretisch boek over euthanasie, maar meer een samenhang van verhalen die duidelijk maken hoe het in praktijk gebeurt. Je krijgt er meer inzicht door op situaties waarin mensen een bewuste keuze maken om hun lijden te stoppen. Het laat je nadenken over leven en sterven.

Je leest hoe het begrip euthanasie langs verschillende kanten bekeken kan worden. Iedereen bekijkt het anders, waardoor euthanasie een welbesproken onderwerp is. Toch kan je er volgens mij niet over oordelen als je het zelf nooit hebt meegemaakt van dichtbij. Dankzij het boek lukte dit wat beter. Ik kon de gedachtegangen van de mensen volgen.

Uiteindelijk komt het erop neer dat we moeten nadenken over de vraag van de patiënt. Wat voelt hij? Wat wil hij? Wat kan hij nog? Ook communicatie is zeer belangrijk. Zonder dit kan euthanasie niet volwaardig lukken. Alle partijen moeten het eens zijn, anders kan er geen aanvaarding komen.

Mensen hebben geen recht op de vraag naar euthanasie, maar niet op euthanasie zelf. Dit maak ik op vanuit de wetgeving. We kunnen euthanasie aanvragen, maar deze moet nog aanvaard worden. Je moet ondanks je eigen besluit personen hebben die mee tekenen en er aan mee willen werken.

Ik raad het boek dus zeker aan om als aanvulling te gebruiken bij een les euthanasie. De meeste meningen omtrent dit onderwerp zijn vaak zwart/wit. Door dit boek kan je de leerlingen laten nadenken over leven en sterven aan de hand van persoonlijke getuigenissen. Het maakt de kloof ook meteen kleiner.

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team