|
COLLAGE
Er zijn een paar woordjes mee-gespoeld uit de plooien van 2018: betrokkenheid en geïnformeerd zijn. Bijeensprokkelen van die informatie is fragmentarisch. Aan elkaar schrijven is dan een collage-werk. Vandaar de naam: Collage.
1. Verantwoordelijkheid:
Rik TORFS: Er zijn geen meningsverschillen meer met argumenten.[1]
Siegfried BRACKE: (Dat) probleem zit wel in de hoofden van de mens.[2]
Jonathan HOLSLAG: Nu de regios steeds meer verantwoordelijkheid doorschuiven naar het lokale niveau: wie waakt er over de belangen die de gemeentegrenzen overstijgen?[3]
2. Democratie:
Joël DE CEULAER: Wetenschap is geen democratie. De wetenschap is een methode om aan waarheidsvinding te doen, de democratie is een methode om de samenleving te organiseren.[4]
Bastiaan RIJPKEMA: Filosoof Karl POPPER: de democratie (mag) niet tolerant zijn voor de intoleranten. Het zelfcorrigerend vermogen: in een democratie kunnen we op onze schreden terugkeren, als we een vergissing hebben gemaakt. Die kern moeten we beschermen. George VAN DEN BERGH in 1936: in een democratie (kunnen) alle besluiten worden teruggedraaid, behalve één: het besluit om de democratie af te schaffen Drie beginselen die onaantastbaar zijn: evaluatie door o.a. verkiezing, kan niet zonder oppositie, vrije meningsuiting.[5]
Simon DEMEULEMEESTER: Bij veel jongeren daalt het geloof in de democratie, zo bleek uit een enquête van de VRT. Socioloog Mark ELCHARDUS kijkt daar niet van op: Besparingen, de EU of vluchtelingen: telkens weer zeggen politici dat ze er geen vat op hebben. Dat holt hun geloofwaardigheid uit
en het There-Is-No-Alternative-Riedeltje Hij laat ook Paul VERHAEGHE aan het woord: We leven in een particratiewaarbij jonge partijleden plots tot de conclusie komen dat ze daar tot hun verbazing niet meer (mochten) doen dan partijdictaten volgen. Belangrijk en opnieuw van Paul VERHAEGHE: Vandaag is de tijd meer dan ooit rijp voor een volgenden stap: de deliberatieve of overlegdemocratie. De middelen zijn er dankzij de technologische vooruitgang en ook de mensen zijn er klaar voor, want nooit eerder waren zo veel mensen zo goed opgeleid.[6]
3. Rijk of Arm:
Simon DEMEULEMEESTER & Ann PEUTEMAN: een interview met Dikke Freddy/Erik VLAMINCK: Het idee dat armoede je eigen schuld is, is zowel moreel als feitelijk onjuist. Mensen weten gewoonweg niet hoe ze uit hun uitzichtloze situatie moeten raken
Bij flexi-jobs en uitzendwerk blijft het armoederisico groot. Je raakt ermee uit de leefloonstatistiek, maar niet uit de armoede. En dan komt het: Het zou goed zijn dat elke minister of schepen van Armoedebestrijding een verplichte adviesraad met ervaringsdeskundigen had. Nog iets dat we over het hoofd zien. Door alle voorzieningen voor armen: (moeten ze) de hele tijd bewijzen dat ze arm zijn. Bij de dokter, in het openbaar vervoer, zelfs in het sociaal restaurant.[7]
Filosoof Luuk VAN MIDDELAAR: Er bestaat zoiets als legitieme vragen zoals: Hoe verhouden we ons tot de buren, tot de anderen? Politiek moet in een tijdsperspectief gezien worden: Als we het geopolitiek bekijken, leven wij op het einde van een lang tijdperk, dat 500 jaar heeft geduurd: het tijdperk van westerse hegemonie over de wereld. Met hoogtepunt nà WO en de golden sixties. Ons geschiedenisbeeld was dat van de vooruitgang, elke generatie had het beter dan het vorige. De gele hesjes zouden een nieuw tijdperk kunnen aankondigen: Het is een sociale beweging, maar ook een klimaatbeweging, zou je kunnen zeggen, maar dan in negatieve zien (diesel)
Ze voelen zich verraden. Er was hen als het ware beloofd dat de groei zou blijven duren, en nu moeten ze mee opdraaien voor het klimaat
Het wordt almaar moeilijker om ervoor te zorgen dat iedereen mee is. Dat is vandaag de onderliggende trend. Vandaar dat het spook van het interbellum af en toe de kop opsteekt. De drang naar iemand die leidt. Overtuigingskracht, leiderschap, daadkracht, initiatief, bluf zelfs soms, en het vermogen om publieke opinies mee te nemen
een zichtbare figuur.Op Europees vlak is er al een verschuiving van de Europese Commissie naar de Europese Raad waar figuren, staatsleiders centraal staan. Plus: Soevereiniteit is een beladen thema geworden. Misschien is het beter om te praten over het handelingsvermogen van een Europees land. Maar Met Trump moet je niet over waarden of regels praten, dat begrijpt hij niet eens. Met Trump is het macht tegen macht.[8]
4. Uitsmijters:
Heide DE PAUW: Wat mij choqueert, is wat men over deze kinderen schrijft: dat het addergebroed is, dat we hen maar moeten verzuipen als kattenjongen
Deze blinde haat heb ik nog nooit meegemaakt
Dat is natuurlijk koren op de molen van mensen die nu haat willen spuien. Maar kinderen hebben daar niets mee te maken.[9]
Rik TORFS:https://nl.wikipedia.org/wiki/Rik_Torfs
Siegfried BRACKE:https://nl.wikipedia.org/wiki/Siegfried_Bracke
Jonathan HOLSLAG:https://nl.wikipedia.org/wiki/Jonathan_Holslag
Bastiaan RIJPKEMA:https://www.universiteitleiden.nl/medewerkers/bastiaan-rijpkema#tab-2
Karl POPPER: https://nl.wikipedia.org/wiki/Karl_Popper
George VAN DEN BERGH: https://nl.wikipedia.org/wiki/George_van_den_Bergh
Mark ELCHARDUS:https://nl.wikipedia.org/wiki/Mark_Elchardus
Paul VERHAEGHE:https://nl.wikipedia.org/wiki/Paul_Verhaeghe
Erik VLAMINCK:https://nl.wikipedia.org/wiki/Erik_Vlaminck
Luuk VAN MIDDELAAR: https://nl.wikipedia.org/wiki/Luuk_van_Middelaar
Heide DE PAUW: http://www.childfocus.be/nl/employee/heidi-de-pauw
|
