De redactie heet u welkom op de Crespoblog. Ons credo: het bewaren van de goeie smaak! We geven onze commentaar, met een serieuze korrel zout en zijn behoorlijk maatschappij -en mediakritisch. Alles komt aan bod... Humor, epicurisme, een bourgondische aanpak en visie, fait-divers, nieuws zowel lokaal als (inter)nationaal,...
23-07-2009
Durondeaux
'Mijn Restaurant' blijft voor nieuws zorgen.
Divorcare De scheiding van Wendy en Chris doet menig roddelblad watertanden. Het koppel gaat middels een goeie ouwe vechtscheiding hun huwelijk stopzetten. Hij beticht haar van overspel met een oude schoolvriend, zij geeft een ander verhaal. Er zullen alleszins nog veel stinkende potjes opengetrokken worden, maar of wij dat nog allemaal willen ruiken,is nog maar de vraag.
Allegriare Het Boogaardenklooster waar Ann&Tom deelnamen als restaurant Bigarreaux heeft een nieuwe bestemming gevonden. Naar verluid tot groot ongenoegen van de twee voornoemde sujets, zou de voormalige sous-chef Kim Allegria vanaf 1 augustus de nieuwe huurder worden. Zijn zaak zou vernoemd worden naar een perensoort: 'Durondeaux'.
Opiniare De mening van de Crespoblog: Kim heeft dit niet slecht gezien. Hij heeft mee aan de basis gestaan van het succes van Bigarreaux. Dat hebben we met eigen ogen en smaakpapillen mogen ervaren.
Allegria ontsnapt hier wel degelijk aan het zwaard van Damocles, dat zonder genade neergedaald is op de nekjes van de Maaskanters. De naam doet enorm denken aan die van de vorige zaak en ook zeven werknemers zouden al meedoen met het nieuwe project. Er wordt momenteel nog onderhandeld of de inboedel mag behouden worden. VTM zou VTM niet zijn, moesten ze ook in deze geen kwelgeest spelen. Met de leverancier van de keukentoestellen is reeds een akkoord bereikt.
Wij als Crespoblog zijn allang blij dat er meer restaurants uit de grond schieten in Haspengouw. Dat spaart ons verre reizen naar de Vlaanders én we kunnen de ontwikkelingen op de voet volgen.
Guerrare? Het Belangske heeft dit nieuwtje gelekt, al had Kim gevraagd nog even te wachten. Den Truineer voelt zich op zijn beurt op snelheid gepakt.
Wie weet woedt er binnenkort een lokaal media-oorlogje in Sintruin tussen Jef Croughs en Raf Vanmechelen. Zo krijgen we een verhaal naast het verhaal. Smullen toch?
Een oud studiemakker van uw dienaar heeft een eigen site opgestart.
Fotobub is een prachtig concept dat gebruik maakt van fotoknipsels en droge humor van eigen kweek. Volgens de Crespoblog echt wel de moeite om eens een piepke te doen daar.
Hij is echter nog op zoek naar een talentvol tekenaar om zijn hersenspinsels te begeleiden.
Voelt u zich geroepen? Neem dan vooral contact op met de man op het volgende e-mail adres: bub@fotobub.be!
Op de Belgische nationale feestdag had ik een vrij dagje en trok met de vrouw en een bevriend koppel richting Brühl, Dsjermany. Daar bevindt zich immers het land van de Wuzen, wat je kan vergelijken met de Duitse variant van het Land van Ooit, oftewel 'Phantasialand'.
Pret Op een kleine twee uurtjes rijden van Sintruin kan je terecht voor enkele duizelingwekkende rollercoasters (Black Mamba), snelle treintjes (Winja Fear & Force), natte boomstammetjes (Stone Wash Creek) en ijzige bungeedrops van 65 meter hoog (Mysterie Tower).
Het mooie weer en de Duitsche schoolvakantie zorgden voor een volkstoeloop van jewelste. Leuke attracties hebben ze in Phantasia wel en alles is er ook extreem proper, maar laat me je even herinneren aan waarom het zo geen goed idee is om naar eender welk pretpark te trekken: - duwende mensen in de ellenlange wachtrijen (Colorado River: 120 minuten!!!). - onnodig luid schreeuwende kinderen én jong-volwassenen. - het afschuwelijk slechte én prijzige voedsel in de met wespen overladen standjes. - de Pruisische Tokkie's die proberen altijd en overal voor te kruipen, met een sigaret in de hand en een buggie voortduwend.
Thuis Op het thuisfront werd de feestdag op een andere manier doorgebracht. Door het noodweer, waarvan wij persoonlijk geen spatje opgevangen hebben, is de rest van Limburg bekegeld met hagelstenen. Qua omvang leken ze eerder op de testikels van een uit de kluiten gewassen mammoet met een voortplantingsdrift, nog groter dan die van onze koninklijke familie.
Fabiolalalala Die familie heeft de feestdag naar aloude traditie doorgebracht met een tedeum hier en een militaire parade daar. Naar aanleiding van de aanslag op Koninginnendag in Nederland waren de veiligheidsmaatregelen tot een spits gedreven.
Fabiola had zelfs persoonlijk een dreigbrief ontvangen in slecht Nederlands, waarschijnlijk om de ontvanger in eigen taal aan te spreken. De briefschrijver zou gedreigd hebben de voormalige koningin der Belgen neer te schieten met een kruisboog.
Als allusie hierop verscheen Fabie met een appel op het appèl. Wou ze hiermee de schutter uitdagen om Willem Tell-gewijs haar ondoordringbaar pantserkapsel te doen wankelen? Of heeft de Keizerlijke Commanderie van de edele Haspengouwse Fruyteniers gelobbied om een extra reclamestunt te verzorgen?
Zou ik me eindelijk wagen aan een recensie van ons culinair avontuur van afgelopen woensdag? Alle overtreffende trappen zullen tevergeefs opgesomd worden. Ze zullen stuk voor stuk te kort schieten bij de poging te beschrijven wat we in Kruishoutem hebben mogen ervaren. We zullen dan maar beginnen bij het begin.
Pre The evening began @ the Gentlemen's Club, en dit keer in de vorm van het dakterras van Roel's place. Het pre-aperitief was een combinatie van Canada Dry met Southern Comfort, zoals u weet een favoriete longdrink van het geniepige type. Na een vermoeiende werkdag hadden we nood aan deze avond, waar al geruime tijd naar uitgekeken werd. De reisweg naar de Riemegemstraat 1 werd aangevat en ons stalen ros was een diepdonkere Cayenne (courtesy of Mr. King). We moesten en zouden immers in stijl aankomen bij Peter Goossens. Zo geschiedde...
Aankomst Eens aangekomen in de Vlaamse Ardennen werden we vriendelijk ontvangen door het personeel en de vrouw des huizes Lieve Goossens. Het restaurant (dat trouwens erg smaakvol ingericht is met echte werken van Permeke, Raveel en Dodeigne) zat afgeladen vol, zonder al te druk over te komen. Tegen iets na achten zaten we met de benen onder de voor ons uitgekozen tafel, met zicht op de keukendeur die automatisch en geruisloos open en dichtging gedurende de ganse avond. We voelden ons als het ware als een heuse Koning(s) in zijn (Vander)kasteel(en).
Was dit Cleefse Hof nu echt het beste restaurant van België? Volgens de Michelin-gids, nog steeds een éminence-grise op culinair vlak en wereldwijd een referentie voor foodies, verdient Goossens drie sterren. Wij wilden het ook ontdekken en gingen met zijn allen voor het gelijknamige en volledige ontdekkingsmenu (PDF) van acht gangen begeleid door de aangepaste wijnen.
Apero Vooraf deden we nog een aperitiefje naar het voorbeeld van Sergio Herman (gin-tonic) en meteen kregen we een amuse. In totaal stapelden deze hapjes zich op tot een meer dan voldoende vier stuks. En meteen was het raak... de smaaksensaties die we mochten ervaren dankzij deze hapklare apetizers waren van een nooit eerder geproefd niveau. "It felt like there was a party in our mouths and everyone was invited!" Het brood dat aan tafel verscheen was een rijke waaier van maar liefst acht verschillende soorten. De twee soorten boter en het potje olijfolie deden ons in al zijn eenvoud al watertanden naar wat er nog zou volgen.
First Het eerste voorgerecht volgde dankzij de bediening comme-il-faut precies op het gepaste moment. De Langoustine 'Guilvinec' werd aan tafel gebracht begeleid door een zeer correcte en volledige uitleg. Chapeau voor zowel keuken als zaalpersoneel, want ook op dat vlak scoorde het Hof bij ons. Vriendelijk, joviaal, met kennis van zaken, een grapje op tijd en stond, maar toch met een zekere gereserveerdheid. Erg gepast, correct en klantgericht.
Second De Makreel 'Lisette' kon als vis rekenen op de volledige meeval van onze tafel. Heerlijk op smaak gebracht met koriander, gingen onze ogen (en onze magen) nog meer openstaan. De bordschikking was echt onberispelijk en men kon merken dat er met enorm veel respect werd omgegaan met de ingrediënten om zo te komen tot een volwaardig culinair hoogstaand gerecht.
Third and Fourth De Oosterschelde Kreeft was een volgende dish en opnieuw scheerde het hoge toppen. Culinaire perfectie was een uitdrukking die meer dan eens in de mond genomen werd. De Deense Kabeljauw met jonge prei en koningskrab was op zulke wijze klaargemaakt, dat woorden tekort schoten.
The main Het hoofdgerecht was Melkkalf 'Corrèze' met dragon, erwten en eierdooierzwam. Een erg delicaat gerecht, waarvan de portie perfect was. Heerlijk geprepareerd met een schitterende cuisson van het vleesje van hoge kwaliteit.
After De nagerechten waren op zijn minst verrassend te noemen, evenals de wijze waarop de zoetigheden naar binnen gespeeld werden.
Conclusie Als we dan toch enkele minpuntjes moeten vernoemen tijdens dit bezoek zou het zijn: - een totale overdondering van veel verschillende smaken. Nu zijn we wel jongens die tegen een stootje kunnen op ons bord. Dus ons hoor je niet klagen! Dit telt dus niet als minpunt... - het kostenplaatje zorgde er ook voor dat zulk een uitstap niet voor elke week is. We moeten echter wel toegeven dat voor echte liefhebbers van de betere keuken, die een investering is die het gewoon waard is. Een avondje Cleven, dat vergeet je niet meneer! Dus ook dit minpunt kunnen we van tafel vegen. -de witte wijn stond in verhouding nogal sterk geposteerd tegenover de rode. Aangezien dit door de combinatie met de gerechten gerechtvaardigd was, kunnen we ook hier niet echt een minpunt in herkennen... Bovendien was ik als rode wijn liefhebber aangenaam verrast door de witte wijn, op basis van Saké.
Salut Bij het buitengaan, na het kruidige en erg sterke Chartreuse-digestief, ontmoetten we de chef himself. We gaven hem het lof dat hij die avond verdiende, maar stelden (zoals beloofd) toch een kritische en pertinente vraag over zijn poulain Clau-Clau. Goossens beweerde dat de mini-Italiaan er wat van kan, en hij raadde ons aan zeker eens langs te gaan.
We kregen een boekje mee als aandenken en de ober trok terloops een foto van de redactie met chef Goossens. We hadden blijkbaar tijdens ons diner een nogal blijvende indruk gemaakt.
Voor ons blijven Ann&Tom de onterechte verliezers van ons favoriet VTM-programma, maar wie weet gaan we ook eens langs bij de meest onbeschofte chef van Vlaanderen in Kortrijk. We zullen aldaar echter zeer kritisch zijn en bij het minste foutje ons ongenoegen spuien. Peter Goossens kwam misschien over als een kwal op televisie naar het einde van het programma, maar in real life valt hij blijkbaar best mee. Een driesterrenchef heeft dan ook altijd gelijk, moeten we grif toegeven. Iemand die zulk een keuken leidt, daar kunnen wij moeilijk boos op blijven.
Extra Tijdens de opening van Hotel-Grand-Café-Brasserie-Stadion Stayen van afgelopen zaterdag waren Ann&Tom aanwezig en tegelijk hun jolige zelve. Vriend des huizes, Witte heeft zelfs nog een spelletje vier op een rij gespeeld met chef Ann. Zij reageerde eerder lauwtjes toen ze de foto zag van de redactie met Goossens. Ach Ann, als je echt wil mag je ook met ons op de foto... want wij vonden jouw keuken ook best te pruimen.
