Creationisme onder een wetenschappelijke loepe bekeken
26-09-2007
Waarom heeft men schrik van toeval en waarschijnlijkheid?
Ik vind het grappig dat niemand het heeft aangedurfd mijn vragen rond de waarschijnlijkheid van de lotto-cijfers te beantwoorden. Nochtans gaat het hier over waarschijnlijkheid en toeval, die een essentiële rol spelen in de Evolutieleer (als belangrijke element voor de variatie). Als men toeval en waarschijnlijkheid niet begrijpt, hoe kan men dan "variatie" echt begrijpen? En als men variatie niet echt begrijpt, hoe kan men dan Evolutieleer begrijpen? Om het belang hiervan te duiden: als er maar 1 kans op 1.000.000.000.000 zou bestaan op variatie tussen 2 opeenvolgende generaties, zou de Evolutietheorie dan nog steeds geloofwaardig zijn?
Ik stel dat als een puur hypothetische vraag. Ik doe hier geen enkele uitspraak over hoe groot die kans in werkelijkheid is.
Zou het dan toch kunnen dat de Evolutieleer niet zo goed begrepen wordt door de meerderheid van de bevolking, van zodra men een beetje dieper wil ingaan op de zaak?
Een andere leuke: hoeveel mensen heb je nodig om een waarschijnlijkheid van 50% te hebben dat er van die mensen minstens 2 op dezelfde dag verjaren? En waarom?
26-09-2007 om 23:16
geschreven door Creationisme Objectief
Voorlopig ben ik mezelf gewoon wat vragen aan het stellen. Die vragen helpen om het complexe vraagstuk van het al dan niet wetenschappelijke karakter van het Creationisme te begrijpen. En hoe beter we het vraagstuk begrijpen, hoe beter we een antwoord kunnen geven.
Een van de belangrijke aspecten is de rol die het toeval speelt in de Evolutieleer. In de Evolutieleer treden toevallige variaties op, waarvan sommige een negatieve invloed hebben op de overlevingskansen en andere een positieve invloed. Een opeenvolging van positieve variaties heeft uiteindelijk geleid, zo leert ons de Evolutieleer, tot alle plant-, dier- en mensensoorten.
Maar wat is het toeval? Toeval is heel moeilijk te definiëren. Toeval zorgt ervoor dat een perfecte dobbelsteen, die op een perfect willekeurige manier wordt geworpen, één kans op zes heeft, om een 1 op te leveren. En één kans op zes om een twee op te leveren. Of in een kaartspel dat perfect is geschud, één kans op vier om een harten te trekken. Of één kans op dertien om een aas te trekken.
Of in België in de Lotto (met 42 cijfers), één kans op ongeveer 5 miljoen om een bepaalde combinatie van 6 cijfers te trekken.
Toeval levert vreemde resultaten op. Als je met een dobbelsteen een zes hebt gegooid. Wat is dan de kans dat je de volgende keer weer een zes gooit? Weer één op zes. En als je twee keer na mekaar een zes hebt gegooid. Wat is dan de kans dat het de derde keer weer een zes is? Weer één op zes.
Als de dobbelsteen echter op lange termijn meer zessen oplevert dan andere getallen, dan kan men gaan twijfelen aan het willekeurige karakter van het experiment. Misschien is de dobbelsteen niet perfect. Of wordt hij niet perfect gegooid. Man kan daar allerlei statistische analyses op loslaten om te berekenen hoe groot de kans is dat de dobbelsteen niet perfect is of dat er niet perfect willekeurig mee gegooid is.
Wat is de kans dat je in België (met 42 ballen) de getallen 8, 12, 25, 31, 33, 41 trekt? Ongeveer 1 op 5 miljoen. Wat is de kans dat je de getallen 1,2,3,4,5,6 trekt? Evenveel: ook 1 op (ongeveer) 5 miljoen. Wat is de kans dat je 10,15,20,25,30,35 trekt? Evenveel: ook 1 op (ongeveer) 5 miljoen. Wat is de kans dat je 37,38,39,40,41,42 trekt? Evenveel: ook 1 op (ongeveer) 5 miljoen.
Welke strategie volg je als speler best, wanneer je weet dat de kans telkens even groot is. Speel je beter op de getallen 8, 12, 25, 31, 33, 41 of op de getallen 1,2,3,4,5,6?
Op zaterdag 22 september 2007 zijn de volgende cijfers getrokken: 8,20,28,29,34,35. Wat is de kans dat op woensdag 26 september 2007 dezelfde cijfers 8,20,28,29,34,35 worden getrokken? Wat is de kans dat op woensdag 26 september en op zaterdag 29 september 2007 diezelfde cijfers 8,20,28,29,34,35 worden getrokken?
Ik laat je hier even over nadenken. Raar ding, dat toeval.
23-09-2007 om 10:54
geschreven door Creationisme Objectief
De vraag die ik gisteren heb gesteld, is niet eenvoudig. Het is daarom goed er nog even bij stil te staan, om de vraag zelf beter te begrijpen.
Wat bedoelen we eigenlijk met "leven" en "dood"?
Mijn beeld van "leven" en "dood" is ongeveer als volgt: iets is "levend" als het externe bronnen (zuurstof, voedsel, warmte...) nodig heeft en deze externe bronnen omzet in iets anders: voedsel wordt omgezet in bestanddelen die ons lichaam nodig heeft, zuurstof wordt gebruikt bij die omzettingen. Die omzettingen worden stofwisselingen genoemd. Op het moment dat een organisme dat dit tijdens zijn "leven" doet, dit niet meer doet, is het "dood".
Een mens, dier, een plant, een amoebe zijn "levend" en doen de stofwisselingen op een eigen wijze. Een rivier is niet levend: een rivier heeft wel externe bronnen (sic) nodig maar doet aan geen stofwisseling.
Een organisme is dus "levend" zolang er stofwisseling gebeuren (al dan niet met "externe hulp" bijvoorbeeld in een ziekenhuis aan een ademhalingsmachine) en "dood" als het dit niet meer doet.
In de wetenschappen probeert men zeer exacte definities te geven van "leven" en "dood". Mensen met een minder wetenschappelijke geest kunnen wel eens in de verleiding gebracht worden om te zeggen dat er een schemerzone is tussen "leven" en "dood". Iemand die "klinisch dood" is: is die iemand "dood" of "levend"?
Maar hier verwart men twee zaken: men verwart de ideeën of begrippen "leven" en "dood" (die men heel exact probeert te beschrijven, ook al lukt dit vandaag nog niet zo goed) met de moeilijkheid om "leven" en "dood" te herkennen, zoals bijvoorbeeld in de gevallen dat iemand die "klinisch dood" is.
Bij zombies, die tegelijk dood en levend zijn, bevindt men zich wel in een schemerzone tussen dood en levend, maar als we wetenschappelijk en objectief willen zijn, geloven we niet in zombies, zolang er geen gevonden is
16-09-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Hoe kan uit "dode" materie een "levend organisme" ontstaan?
Ik worstel met de volgende vraag: "Hoe kan uit "dode" materie een "levend organisme" ontstaan?"
Volgens de Big Bang-theorie was er aanvankelijk enkel dode materie (heel in het begin zelfs nog geen atomen). Die "dode" materie is "geëvolueerd" (ik gebruik dit woord niet in de betekenis van de Evolutieleer) naar atomen en moleculen, die nog steeds "dood" waren.
Daarna (hier zitten we dan op het domein van de fysica, chemie en biologie) is er uit die dode materie voor de eerste keer een levend organisme ontstaan. Hoe kan dode materie, levende organismen doen ontstaan. Die levende organismen bestaan uit dezelfde atomen en moleculen als dode materie. Met andere woorden: wat maakt die "dode" materie (atomen, moleculen, energie) "levend"?
Om een beetje een lugubere vergelijking te maken: een pas gestorven mens bestaat uit identiek dezelfde materie, atomen en moleculen, als toen hij leefde. Het verschil tussen leven en dood is dus niet materieel, dus niet fysisch, niet chemisch. Op dezelfde manier (maar dan omgekeerd) is er ooit een eerste levend organisme geweest dat is ontstaan uit dezelfde atomen en moleculen en energie als de dode componenten waaruit het is ontstaan. Het samenvoegen van die componenten maakte dat organisme nog niet levend.
Wat maakte die dode componenten dan wel levend?
15-09-2007 om 11:44
geschreven door Creationisme Objectief
2 maanden na het opstarten van deze weblog kunnen we een eerste evaluatie maken. Veralgemenen is altijd (sic!) gevaarlijk, maar we willen toch graag, op basis van de reacties van de lezers , de lezers in een aantal groepen opdelen. Dit is altijd een gevaarlijke operatie, omdat we zwart - wit tegenstellingen moeten maken, maar met dit voorbehoud voor ogen, denk ik dat we de lezers kunnen onderverdelen in volgende groepen. De volgorde drukt geen sympathie of antipathie uit.
- Er zijn de "Wientjes": personen die een zeer sterke, maar gefundeerde, mening hebben, met een sterke wetenschappelijke geest, en die daarenboven een ongelooflijk geduld aan de dag leggen om hun mening uit te leggen, steeds bereid zijn in te gaan op de argumenten van de discussie-genoten, steeds de nodige nuances aanbrengend (dankzij hun wetenschappelijke geest), en die het keer op keer kunnen opbrengen om dezelfde punten nog dieper te onderzoeken. - er zijn de "Tsjoks": zeer gedreven, overtuigd van hun eigen gelijk, met een zeer grote feitenkennis, die soms confronterend optreden, maar die blijven de dialoog zoeken, zelfs na een ferme breuk die gedurende een bepaalde periode tot windstilte leidt. - er zijn de "Koen Robeys": evenzeer gedreven, maar een beetje betweter. - er zijn de "Thors": ook met een uitgesproken mening, maar die wel bereid zijn naar de "anderen" te luisteren en die de anderen een kans geven hun mening te uiten. - er zijn de "Antoons": ook met een uitgesproken overtuiging, maar die zichzelf kritische vragen durven stellen door vragen aan anderen te stellen. - er zijn de "Johan Vanbrabants": mensen met een uitgesproken eigen mening, maar die naar overeenstemming streven over alle partijen heen. - er zijn de anonieme geïnteresseerdern: ze lezen, maar geven geen of weinig reactie, behalve anoniem in de evaluaties en polls. - er zijn de "verrasten": mensen die per ongeluk op deze weblog terechtkomen en die toch enkele minuten vertoeven zonder sporen na te laten. - er zijn de "aangelanden": mensen die per ongeluk op deze weblog terechtkomen en die de weblog even snel verlaten als ze er gekomen zijn.
Kortom: hier treden leuke en aangename, soms zeer harde, discussies op.
PS: sommige protagonisten zullen zich tekortgedaan voelen door deze definities, maar net zoals een karikatuur, maken deze definities de tegenstellingen extreem. De echte protagonisten voldoen niet 100% aan het model waaraan ze hun naam hebben gegegeven: ze zijn uiteraard genuanceerder. Met misschien een uitzondering ;-))
PPS: Deze onderverdeling doet waarschijnlijk afbreuk aan de andere lezers die zichzelf hier niet in herkennen, waarvoor mijn excuses.
PPPS: Weet je dat er twee soorten mensen bestaan: de mensen die de mensen in twee soorten verdelen, en zij die dat niet doen )
14-09-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Overgenomen van Johan Vanbrabant: Creationisme is niet wetenschappelijk en de evolutietheorie?
Op 10 september kreeg ik onderstaande reactie van Johan Vanbrabant op mijn stukje van 9 augustus 2007. Aangezien het een waardevolle bijdrage aan de discussie is, wil ik het graag onder de aandacht brengen. Daarom heb ik de vrijheid genomen, dit stukje hier te kopiëren.
Creationisme is niet wetenschappelijk en de evolutietheorie?
Creationisme is niet wetenschappelijk, maar het best geplaatste argument om dit aan te tonen is tevens ook het argument dat de evolutie theorie onderuit haalt.
Om wetenschap te bedrijven moet het object bestudeerbaar zijn binnen de grootst mogelijke graad van objectiviteit. Vroeger, voor de kwantummechanica ons hard met onszelf als waarnemer die het experiment door zijn waarneming beinvloedt confronteerde, kon men zonder schroom stellen om de objectief waar te nemen en registreren.
In ieder geval moet een gegeven analyseerbaar zijn, repeteerbaar en bovenal falsifieerbaar zijn. M.a.w. u moet d.m.v. herhaalbare experimenten de validiteit van het waargenomen kunnen aantonen.
Aangezien God uit het niets het universum schiep en dat de mens niet kan scheppen, dan kan deze bewering op geen enkele manier gestaafd noch ontkracht worden door een experimentele wetenschappelijke benadering. U moet m.a.w. geloeven dat dit gebeurd is. Men kan zich hoogstens beroepen of afgeleide bewijzen, maar deze kunnen in wezen niet gebruikt worden om de basis hypothese te bekrachtigen.
Dit betekent dat zolang er geen fysisch bewijs is geleverd door bvb getuige te zijn van een schepping uit het niets, het aanvaarden van het creationisme enkel kan gebeuren op basis van het geloof. Het is zelfs wonderlijk vast te stellen hoe veel creationisten ingaan tegen de Bijbel, zelf want deze geeft zelf ook duidelijk toe dat schepping aanvaarden een geloofsdaad is. De Bijbel stelt het als volgt:
Hebreeën 11: 1-3 Het geloof nu is de zekerheid der dingen, die men hoopt, en het bewijs der dingen, die men niet ziet. Want door dit geloof is aan de ouden een getuigenis gegeven. Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord Gods tot stand gebracht is, zodat het zichtbare niet ontstaan is uit het waarneembare.
De Bijbel is dus heel duidelijk: Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord Gods tot stand gebracht is
Basis these: Een scheppende God is een niet experimenteerbare noch controleerbare parameter, bijgevolg kan het creationisme niet rusten op een wetenschappelijk fundament.
Ook de Bijbel geeft duidelijk aan dat de basis rust op slechts één fundament en dit is niet het wetenschappelijk fundament. 1 Corinthe 3:11Want een ander fundament, dan dat er ligt, namelijk Jezus Christus, kan niemand leggen.
Maar de evolutionisten moeten nu niet te vroeg victorie kraaien. Daar waar een scheppende God een oncontroleerbare variabele is, heeft de evolutie theorie die vervangen door een andere, al evenmin controleerbare variabele en die variabele is de tijd.
De evolutie theorie brengt heel mooi geconstrueerde theorieën naar voor, maar wanneer deze dan afgetoetst moeten worden op hun validiteit blijkt het plots te gaan over miljoenen en miljarden jaren. Dit is geen wetenschap om dat de variabele tijd op een dermate manier geëxtrapoleerd wordt dat deze variabele niet alleen buiten een wetenschappelijke falsificeerbaarheid valt want een miljoenen jaren proef in het labo is enigszins moeilijk uit te voeren, maar meer nog deze variabele valt zelfs buiten een theoretisch statistisch aanvaardbare falsificatie.
Daarom zal men er nooit in slagen, noch de evolutionisten noch de creationisten het ander zijn denkbeeld uit te roeien. Beide rusten per definitie op geloof. U moet zonder eerste hands bewijs aanvaarden dat het zo is, u moet het m.a.w. geloven. Over het beschikbare indirect bewijs, daar kan u nog een serieuze discussie over opzetten als schijnt rechtlijnig, tot u de experimentele parameters controleert. Dan staat u soms op zijn zachts gezegd voor verrassingen.
Een prachtig voorbeeld van dit evolutionistisch geloof was terug te vinden in de Frontlijn, in het programma de Nachtwacht een uitzending op Canvas (28 Jan. 2006 22u10 ) met L. Leyers als moderator. Daar ging Professor Jean Jacques Cassiman in de clinch met zowel een IDer als een creationist. Het leuke nu van heel de zaak was nadat de Cassiman min of meer brandhout had gemaakt van zowel de IDer als de creationist hij een slotwoord mocht geven. En daar begon hij zelfs niet éénmaal maar tweemaal met ik geloof en eigenlijk had hij daar mee alles gezegd want datgene wat hij vertelde vanuit zijn vakgebied is niet voldoende om te zeggen het is een feit dat.
En wanneer u nu een zoektocht doet door evolutionistische boeken, cursussen en publicaties, dan stelt u vast dat op cruciale stappen in de theorie er een verholen of duidelijke ik geloof of dus geloven we of het is algemeen aanvaard dat staat.
Ik werk reeds meer dan 20 jaar in een onderzoekslaboratorium. Daar ontmoete ik een creationist en ik vond dit een onding een niet kunnen een anachronisme en contradictio interminis om in een tempel der wetenschap een creationist terug te vinden. Als jonge snaak ging ik dan ook in de clinch met hem.
Groot was mijn afgrijzen omdat ik geen argumenten vond om de evolutietheorie op voldoende wijze te stofferen zodat deze wetenschappelijk aanvaardbaar zou zijn. Nog groter was mijn afgrijzen toen ik de hulp van Proffen, inriep bekwaam in het vakgebied waarover we discussieerden (biogenese & het ontstaan van het leven), dat die ook geen antwoord hadden. Evolutie bleek plots een geloof te zijn in plaats van een wetenschappelijke discipline.
Zo geef ik vandaag nog wetenschappelijke voordrachten om aan te tonen dat we heel voorzichtig moeten zijn met universele theorieën en de basis regel is:
Wetenschap bewijst niets, het kan hoogstens herhaalbaarheid binnen een gedefinieerd kader aantonen. Of zoals Prof. Adhemar het zegt: Het is wetenschappelijk niet verantwoordbaar. Als iemand begint met: het is wetenschappelijk bewezen dat wees dan maar alert want meestal volgt iets die men zal moeten geloven zonder voldoende omkadering (boundary definition) noch feitelijke ondersteuning (factual analysis) noch falsificeerbaarheid (falsification).
Zelfs mijn voorwoord-vooraf (van 30 juli 2007) wordt blijkbaar negatief onthaald. Waar is de tijd dat iemand als Socrates simpele vragen mocht stellen om hiermee zijn gesprekspartners zelf tot de waarheid te laten komen ...
Doet me denken aan bisschop Aurelius Augustinus (354-430) die durfde toegeven: "ik weet wat 'tijd' is zolang niemand mij vraagt 'tijd' te definiëren". Dat mag blijkbaar niet meer volgens velen: alles is allang duidelijk en wie dit niet gelooft, is van kwade wil.
Pas 100 jaar geleden, rond 1900, dacht men ook dat in de fysica alles geweten was. Dat verleidde Lord Kelvin (toch ook niet de minste) tot de uitspraak dat zo ongeveer alles geweten was op fysica-gebied: "er zijn nog twee kleine, onbelangrijke wolkjes aan de hemel, die nog niet helemaal opgeklaard zijn: de onverklaarbare resultaten van het experiment Michelson-Morley en de onverklaarbare wet van Rayleigh-Jeans rond de straling van zwarte voorwerpen." Binnen de twintig jaar na deze uitspraak hebben deze onverklaarbare zaken geleid tot de twee meest succesvolle fysica-theorieën die aanvankelijk elke menselijke verbeelding tartten, van de twintigste eeuw: de relativiteitstheorie van Einstein en de kwantummechanica. En waar het menselijke verstand in het geval van de kwantummechanica te klein is om het echt te begrijpen: "wie denkt dat hij het begrijpt, heeft er niets van begrepen" zei Richard Feynman, nobelprijs-winnaar voor de fysica voor zijn bijdrage aan de Quantum Electrodynamica.
Het internet heeft ertoe bijgedragen om informatie beter toegankelijk te maken. Maar informatie is geen kennis. Om van informatie naar kennis te gaan is een denkproces nodig. En hierbij is een echte dialoog van heel groot belang. Een dialoog is meer dan zeggen: "je hebt ongelijk want ik heb gelijk." We mogen niet blijven steken bij de spons: op een passieve manier alles opzuigen zonder verwerking.
Maar de boer, hij ploegde voort
09-09-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Ik heb heel veel reacties gekregen van mensen die vinden dat ik van een verkeerd standpunt vertrek, door mij af te vragen of het Creationisme wetenschappelijk is of niet. Want, zo argumenteren zij, die vraag is al lang beantwoord: het Creationisme is niet wetenschappelijk en dat is al lang bewezen. Dat is inderdaad de mening van de meeste mensen. Maar hoeveel mensen kunnen ook uitleggen waarom het zo is, behalve dan door te zeggen dat iedereen dat weet en dat het al lang bewezen is? Vandaar deze weblog: hier zullen de bewijzen verschijnen die iedereen begrijpt en waarmee iedereen kan uitleggen waarom het Creationisme al dan niet wetenschappelijk is.
08-09-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Verdediging van de Evolutieleer, of helemaal niet?
Op 3 september kreeg ik een reactie van Koen Robeys binnen op mijn bericht van 30 juli 2007. Hij verwijst in zijn reactie naar zijn weblog waar hij volgens eigen zeggen al lang heeft uitgelegd waarom het Creationisme niet wetenschappelijk is: "Ik kan heel goed zeggen waarom het creationisme niet wetenschappelijk is, en ik heb dat ook al uitgebreid gedaan".
Wat op die website te lezen is, is werkelijk hallucinant: de argumenten die hij aanhaalt om de Evolutieleer te verdedigen, raken kant noch wal en maken de Evolutieleer en de bewijzen die de Evolutieleer ondersteunen ronduit belachelijk.
Het is niet de bedoeling van deze weblog om de Evolutieleer met hand en tand te verdedigen, maar ik ben toch in mijn pen gekropen omdat objectiviteit hoog in mijn vaandel staat en ik zowel het Creationisme als de Evolutieleer op een correcte manier wil weergegeven zien.
Ik geef hier het bericht van Koen Robeys en daarna mijn reactie. U vindt dit ook staan bij de reacties bij mijn bericht van 30 juli 2007.
Leest u dit a.u.b. rustig na. Misschien komt u na lezing tot de conclusie dat deze weblog waarin ik de mensen zelf wil laten nadenken, niet zo nutteloos is.
============================================================= De reactie van Koen Robeys
Ik kan heel goed zeggen waarom het creationisme niet wetenschappelijk is, en ik heb dat ook al uitgebreid gedaan. Om niet iedere keer hetzelfde te moeten herhalen geef ik maar de url:
============================================================= Mijn reactie op zijn beweringen
Beste Koen
Het is niet de bedoeling van deze weblog om de Evolutieleer van Darwin te verdedigen. Maar omdat het mijn bedoeling is om objectief te zijn, in alle richtingen, ben ik wel verplicht om op je mail te reageren.
Ik ben er zeker van dat mensen die iets afweten van de Evolutieleer van Darwin, ofwel in schaterlachen uitbarsten, ofwel in tranen uitbarsten bij het onrecht dat je de Evolutieleer aandoet.
Ik ga gewoon reageren op deze 3 uitspraken van jou:
========================================== (1) Als je even om je heen kijkt kan je zien dat geen twee individuen van een populatie perfecte copieën zijn van elkaar. ("variatie") (2) Als je even om je heen kijkt kan je zien dat veel kenmerken van individuen erfelijk zijn. ("erfelijkheid") (3) Als je even om je heen kijkt kan je zien dat niet alle individuen nakomelingen krijgen. ("selectie") =========================================
(1): als je denkt dat dit een bewijs is van het begrip "variatie" in de evolutieleer, dan sla je de bal totaal verkeerd. Je hebt gewoon van de Evolutieleer geen snars begrepen. Het klopt dat geen 2 individuen perfecte kopieën zijn, maar "variatie" is toch wel heel wat anders. Variatie heeft te maken met verschillen in de genen, en niet in uiterlijke verschillen. Want enkel de verschillen in de genen kunnen aan de volgende generatie doorgegeven worden. Als jij vindt dat dit niet waar is (namelijk als je denkt dat uiterlijke kenmerken wel doorgegeven kunnen worden), dan ben je een aanhanger van het Lamarckisme. En dat is geen Evolutieleer ... Blijkbaar ben je het verschil tussen het genotype en het fenotype vergeten. Niet alleen de Evolutieleer, maar ook de erfelijkheidsleer (die pas na de Evolutieleer ontstaan is, maar wel veel van de evolutieleer kon verklaren) zijn aan jou voorbij gegaan.
(2): jouw tweede argument kan evengoed tegen de Evolutieleer gebruikt worden, want je kan evengoed zien dat veel kenmerken niet erfelijk zijn. Twee volwassen broers waarvan de ene groot en dik is, en de andere klein en mager. Of omgekeerd. Hoeveel broers ken jij die even groot zijn? Ook hier verwar je weer het genotype met het fenotype. Zie ook bij opmerking (1).
(3) jouw derde argument heeft ook weer niets met de Evolutieleer te maken. Selectie betekent helemaal niet dat sommige kinderen krijgen en anderen niet. Selectie betekent dat de nakomelingen van de ene, bevoordeeld zijn ten opzichte van anderen, om ze een bepaald kenmerk vertonen dat anders is. Survival of the fittest. Ooit van gehoord? Deze uitspraak is trouwens niet van Darwin, maar drukt wel het correcte idee uit.
Ik zwijg dat nog over het verdriet dat ongewild kinderloze echtparen moeten doorstaan met jouw uitspraak. Jouw uitspraak betekent niet meer of niet minder dat de natuur ervoor zorgt dat die echtparen geen kinderen kunnen krijgen omdat ze niet geschikt zijn.
=====
Voor de rest zal iedereen die ook maar een greintje wetenschappelijk gevoel heeft, zijn haren uittrekken van radeloosheid, want wetenschappen heeft niets, maar dan ook niets te maken met dat "zien" van jou. Want met dat zien van jou geraak je ook niet ver. Hier maar enkele voorbeelden van wat je verkeerd "ziet" met jouw "zien".
- iedereen kan "zien" dat een blad papier, dat veel lichter is dan lood, veel trager valt dan een loden bol. Helaas verkeerd, zoals Galilei al wist te vertellen. Als er geen luchtweerstand is, zoals op de maan, vallen een blad papier en een loden bal van 100 kg even snel.
- iedereen kan "zien" dat de zon rond de aarde draait. Helaas ook dit verkeerd, maar het heeft wel tot het jaar 1543 geduurd vooraleer iemand, Copernicus, zwart op wit durfde schrijven dat het omgekeerd was, want dat "zien" was wel hardnekkig.
- iedereen kan "zien" dat de zon veel kleiner is dan de aarde. Verkeerd uiteraard.
- iedereen kan "zien" dat Einsteins relativiteitstheorie niet kan kloppen. Want hoe kan de gelijktijdigheid van twee gebeurtenissen afhangen van de snelheid van wie de twee gebeurtenissen waarneemt? Of hoe kan de massa van een voorwerp afhangen van de snelheid ten opzichte van de persoon die dat voorwerp waarneemt? Of de snelheid van de tijd? Helaas allemaal verkeerd, hoezeer ons gezond verstand ook protesteert.
- iedereen kan "zien" dat het niet mogelijk is om in een doosje te luisteren en iemand perfect te kunnen begrijpen die zich aan de andere kant van de aarde bevindt, zonder een kabel tussen de 2? Alweer verkeerd, zo een doosje noemt men GSM.
- iedereen kan "zien" dat een roodgloeiende kool warmer is dan een witgloeiende kool. Alweer fout: een witgloeiende kool is warmer dan een roodgloeiende kool.
- iedereen kan zien dat een solide muur vooral uit materie bestaat en niet uit lege ruimte. Alweer fout: een solide muur bestaat uit atomen en die bestaan voor 99.99% uit lege ruimte. Een solide muur is alleen maar solide omdat de atomen elkaar zo sterk aantrekken.
- iedereen kan zien dat wanneer je 23 willekeurige mensen bij elkaar brengt, dat de kans dat er 2 bij zijn die op dezelfde dag verjaren, heel klein is. Alweer fout: de kans is 50% dat er 2 zijn die op dezelfde dag verjaren.
- iedereen kan "zien" dat David Copperfield kan toveren, want hij zaagt vrouwen door, kan vliegtuigen doen verdwijnen, ....
Wat iedereen wel kan zien: je bewijst de mensen die de Evolutieleer verdedigen niet bepaald een dienst door jouw inbreng in de discussie ....
Of ben je een vermomde creationist? Zelfs in dit geval kan ik geen begrip opbrengen voor je uitspraken, want als je het Creationisme wilt verdedigen, doe het dan op basis van zinvolle argumenten, en niet door de Evolutieleer in diskrediet te brengen.
06-09-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Als we de wetenschappelijke waarde van de Bijbel willen onderzoeken, moeten we beweringen uit de Bijbel aan de realiteit toetsen, zoals eerder al aangegeven. Eerder heb ik al de Big Bang vermeld. Ik heb echter nog uit bekeken hoe alles geëvolueerd is, volgens de theorie van de Big Bang, en dit vergeleken met de beweringen van de Bijbel. Volgens de theorie van de Big Bang is het heelal in de toestand van vandaag niet plots ontstaan: aanvankelijk waren er bijvoorbeeld nog geen atomen: die zijn pas ontstaan (volgens de Big Bang-theorie) nadat het heelal voldoende afgekoeld was. Pas na vele miljoenen jaren zijn de sterren ontstaan en nog veel later de planeten, en nog veel later de levende wezens (nog steeds volgens de Big Bang-theorie).
In dit stukje willen we de evolutie volgens de Big Bang schetsen, daarna die van de Bijbel (waarin alles in 7 dagen geschapen werden), en daarna beide met elkaar vergelijken, en nagaan in hoever de Bijbel op dit punt wetenschappelijk genoemd kan worden.
Ik wil hier een zo waarheidsgetrouw beeld van de Big Bang-theorie proberen te schetsen, zonder op een misleidende manier de informatie bewust verkeerd voor te stellen, en zonder bewust bepaalde elementen weg te laten.
Het ontstaan van het heelal volgens de Big Bang-theorie
De Big Bang (of "oerknal") begon met wat de wiskundigen en fysici noemen: een "singulariteit". Het komt erop neer dat de wiskundige vergelijkingen die de evolutie van het heelal beschrijven in functie van de tijd, geen zinvolle resultaten opleveren als we die wiskundige vergelijkingen willen toepassen als de tijd = 0 is.
Die vergelijkingen zijn veel complexer dan de vergelijkingen die de meeste van ons ooit op school hebben gezien. Maar we hebben wel andere vergelijkingen gezien die geen zinvolle resultaten opleveren voor het getal 0, of voor andere getallen. De wiskundige vergelijking 1/x bijvoorbeeld levert geen oplossing op voor x=0. Het resultaat gaat "naar oneindig", hebben we misschien geleerd. Correcter gezegd: de limiet van de functie 1/x voor x die naar 0 nadert, is + oneindig als we x van een positief getal naar 0 laten naderen, en is - oneindig als we x van een negatief getal naar 0 laten naderen.
Wat is het resultaat dan van de functie 1/x voor 0: is het + oneindig, of - oneindig, of tegelijk allebei? Neen, niets van dit alles. Het resultaat bestaat niet: enkel de limiet bestaat, en die limiet is verschillend als we van de positieve of de negatieve kant komen.
Er zijn nog wel meer van die voorbeelden: 1/(x-1) heeft hetzelfde probleem als hierboven wanneer x=1. Of de tangens-functie voor een hoek van 90 graden.
Dat geeft een beeld van wat ik hierboven bedoel: de Big Bang begon met een singulariteit. Met andere woorden: wat er bij het exacte begin gebeurde, weten we niet. We kunnen wel berekenen wat er onmiddellijk daarna gebeurde, maar niet wat er bij het begin zelf gebeurde. Zo kunnen we berekenen wat er een sekonde na het begin was, en zelfs een tiende van een sekonde na het begin, en zelfs een miljoenste sekonde, of een miljardste sekonde, of een miljardste van een miljardste van een sekonde, of een miljardste van een miljardste van een miljardste van een sekonde. En zelfs nog kleiner. Maar niet willekeurig klein. Want als we nog veel kleiner gaan, beginnen de kwantummechanische verschijnselen zodanig mee te spelen, dat we hier ook een limiet bereiken, namelijk de "Planck-tijd", die ik eerder al heb vermeld. Dat is de kleinste tijdsspanne waarvoor de berekeningen nog zinvolle resultaten opleveren. Dat is zo ongeveer 10 tot de macht -43. Dus een 0, ... (42 nullen) ...1 sekonde.
Om het anders te zeggen: de Big Bang kan dus niets vertellen over wat er tussen het begin (op tijdstip 0) en die ontzettend kleine Planck-tijd is gebeurd. Vanaf dat moment vertelt de Big Bang-theorie wel heel nauwkeurig wanneer bijvoorbeeld elektronen en protonen zijn ontstaan. En hoe eerst waterstof is ontstaan. En hoe dan en wanneer sterren zijn ontstaan. En hoe alle andere chemische elementen zijn ontstaan.
Chronologisch zijn de dingen zo gebeurd (dit is een vereenvoudiging, maar zonder kwade bedoelingen):
- na 10 tot de macht -43 sekonden: vanaf hier vond een zeer snelle exponentiële uitzetting plaats (mijn eenvoudig bevolkingsaangroei-model is ook exponentieel
- bij 10 tot de macht -34 sekonden: het heelal heeft een temperatuur van 10 tot de macht 27 Kelvin. Het heelal bestaat uit een mengsel van quarks (deze zijn elektrisch geladen en vormen dus een plasma), elektronen en andere elementaire deeltjes. De exponentiële uitzetting stopt en wordt min of meer lineair, dat wil zeggen, met een min of meer constante snelheid. Niet helemaal constant want de snelheid remt traagjes af onder invloed van de zwaartekracht.
- Bij 10 tot de macht -10 sekonden (dat is een tien miljardste van een sekonde) is de temperatuur gedaald tot 10 tot de macht 15 Kelvin. Er is iets meer materie dan antimaterie en quarks voegen zich samen tot protonen en neutronen. Deze situatie zal trouwens onderzocht worden in CERN wanneer de Large Hadron Collider klaar is.
- Bij een leeftijd van één sekonde (hoera, hoera, er is er één jarig, ik bedoel sekondig): nog 10 miljard Kelvin warm. Elektronen en positronen (de anti-materie tegenhanger) vernietigen elkaar waarbij fotonen ontstaan. Die fotonen vormen de achtergrondstraling die vanaf dat moment heel prominent aanwezig is.
- Bij een leeftijd van 3 minuten is de temperatuur van het heelal al gedaald naar een miljard Kelvin. Bij die temperatuur voegen protonen en neutronen zich samen tot atoomkernen: eerst deuterium-kernen (waterstof-kernen die bestaan uit telkens één proton en één neutron), maar ook helium (met twee protonen) en lithium (met drie protonen). In totaal bestaat alle materie van het heeal uit ongeveer 25% waterstof en ongeveer 75% helium. De rest is bijna te verwaarlozen. Fotonen worden in deze niet als materie beschouwd (sinds Einstein zijn relativiteitstheorie opstelde, kun je hierover discussiëren, maar 3 minuten na de Big Bang was er van Einstein nog geen sprake).
- Bij een leeftijd van 300.000 jaar bedraagt de temperatuur van het heelal nog amper 3000 Kelvin. De elektronen, die daarvoor nog los van de atoomkernen bewogen, binden zich nu aan de atoomkernen en vormen atomen. De achtergrondstraling die na één sekonde ontstaan was, is nu "zichtbaar": het heelal is transparant geworden. Deze achtergrondstraling werd in 1964 door Penzias en Wilson waargenomen. Er waren heel kleine variaties in intensiteit, die in de jaren 1990 werden waargenomen en gemeten en die verklaarden waarom de sterrenstelsels niet willekeurig over het heelal verdeeld zijn.
- Bij een leeftijd van één miljard jaar was het al heel koud: nog amper 18 Kelvin, dus 18 graden Celsius boven het absolute nulpunt van -273 graden Celsius. Er ontstaan massa-concentraties die uitgroeien tot quasars en sterren. In de volgende miljarden jaren worden sterrenstels en planeten en kometen gevormd. Eentje daarvan wordt "zon" gedoopt door tweevoeters die op de "aarde" leven, waarrond een "maan" draait, en die als buren "Mercurius", "Venus", "Jupiter", "Saturnus", "Uranus" en de ex-planeet "Pluto" heeft. Sommige van die buren hebben zelf "manen". Paarden en leeuwen, buren van die tweevoeters, hebben dat ook. Rare jongens die tweevoeters om twee totaal verschillende dingen dezelfde naam te geven
- bij een leeftijd van ongeveer 13.7 miljard jaar zijn we in in het jaar 2007 en wordt deze tekst neergeschreven.
09-08-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Het toepassingsgebied en bereik van het Creationisme en de Big Bang
Elke wetenschappelijke theorie heeft een bepaald "toepassingsgebied" en binnen dat "toepassingsgebied" een bepaald "bereik".
In dit stukje leggen we eerst die twee begrippen uit. Daarna passen we de begrippen toe op het Creationisme en de Big Bang, en vergelijken dan de twee met elkaar.
Punt 1: "toepassingsgebied" en "bereik"
Met "toepassingsgebied" bedoelen we: een theorie behandelt niet alles; het behandelt enkel één of meerdere specifieke onderwerpen. Zo leert de zwaartekrachttheorie van Newton ons heel wat over de zwaartekracht, via de basisformule: F=G*m1*m2/r*r, en door analyse van die basisformule, over het vallen van voorwerpen op de aarde en op de maan, over de beweging van de aarde, de maan, de planeten en de kometen, en aanverwante onderwerpen zoals de getijden op aarde, zons- en maansverduisteringen, de berekeningen rond de beweging van satellieten en ruimtetuigen, enzovoort. Dat is heel wat, maar de zwaartekracht leert ons bijvoorbeeld niets over psychologie (behalve dan in dat grapje met die woordspeling van Einstein: "Gravity can not be held responsible when you fall in love", wat we zouden kunnen vertalen als: "de zwaartekracht is niet verantwoordelijk als je voor iemand valt".
Met "bereik" bedoelen we: binnen haar toepassingsgebied is een theorie niet noodzakelijk in alle omstandigheden van toepassing. De zwaartekrachttheorie van Newton doet het uitstekend en werkt perfect, behalve: - in de gebieden van de ruimte waar de zwaartekracht uitermate groot is, zoals heel dicht bij de zon, of in de buurt van zwarte gaten: hier moeten we de algemene relativiteitstheorie van Albert Einstein inschakelen - op atomair en sub-atomair niveau: hier moeten we de kwantummechanica inschakelen
In het geval van die algemene relativiteitstheorie van Einstein: deze theorie is op andere fundamenten gebouw dan de zwaartekracht van Newton, maar levert toch meestal dezelfde resultaten op, tot op heel grote nauwkeurigheid. De verschillen tussen de resultaten van de twee theorieën zijn meestal zo miniem, dat ze in de praktijk niet te merken zijn. Enkel in de gebieden van zeer grote zwaartekracht is er een verschil. Voor de planeten in ons zonnestelsel is dat verschil enkel merkbaar voor de planeet Mercurius: volgens de theorie van Newton zou de baan van Mercurius een stabiele ellips moeten zijn (als we even de invloed van de andere planeten weglaten), terwijl de theorie van Einstein voorspelt dat de ellips van Mercurius een zogenaamde perihelium-beweging maakt: de ellips draait als het ware heel traag rond de zon zoals de wijzer van een uurwerk.
Dit wil niet zeggen dat de theorie van Newton verkeerd is en die van Einstein juist. Het wil enkel zeggen dat we de theorie van Newton enkel mogen toepassen waar ze geldig is. Door de vele ervaringen weten de wetenschappers wanneer dat is: bijvoorbeeld om zonsverduisteringen te voorspellen: hier werkt de theorie van Newton perfect.
Wanneer zeer grote nauwkeurigheid vereist is, gebruiken de wetenschappers de algemene relativiteitstheorie van Einstein. De mensen met een GPS in hun wagen of op hun fiets op bromfiets mogen Einstein dankbaar zijn: dankzij zijn theorie kunnen de GPS - systemen zo nauwkeurig werken.
Waarom gebruiken de wetenschappers dan niet altijd de theorie van Einstein? Het antwoord is eenvoudig: de theorie van Newton is veel eenvoudiger. Kijk maar naar het bijgevoegde plaatje dat de formules van Einstein weergeeft. Zelfs zonder de formules te begrijpen, zie je wel wat moeilijker is: Einstein of Newton.
Punt 2: "toepassingsgebied" en "bereik" van de Big Bang
De Big Bang gaat over de evolutie van het heelal, vanaf het "begin", tot het "einde". Dat begin moeten we eventjes nuanceren: de Big Bang dekt eigenlijk niet de start van de Big Bang, vanaf het allereerste ogenblik. De huidige theorie dekt enkel de evolutie van het heelal vanaf de Planck-tijd, genoemd naar de fysicus en vader van de fysica Max Planck. Die Planck-tijd is een ietsiepietsie kleine periode na het allereerste begin. Die periode is ongeveer 10 tot de macht -43 sekonde; dat is ongeveer (als ik goed tel): 0,00000 00000 00000 00000 00000 00000 00000 00000 001 sekonde.
Dat is heel kort, onvoorstelbaar klein. Maar niet 0. Over wat er gebeurde tussen de start van de "ontploffing" van de Big Bang, en die Planck-tijd, daarover doet de huidige theorie van de Big Bang geen uitspraken. Wetenschappers maken wel allerlei speculaties, maar die zijn niet te verifiëren binnen de buidige Big Bang-theorie.
Over wat er voor de "start van de ontploffing" gebeurde, kan de huidige Big Bang-theorie ook geen uitspraken doet. Ook hier zijn er weer allerlei speculaties, zoals bijvvoorbeeld een eindeloze cyclus van Big Bang'en gevolgd door een Big Crunch (alles komt weer samen), gevolgd door weer een Big Bang, enzovoort. Maar die speculaties zijn niet te toetsen binnen de Big Bang.
Het toepassingsgebied van de Big Bang loopt dus vanaf de Planck-tijd tot het "einde". Waar dat einde ligt, zegt de Big Bang ons niet. Zonder al te technisch te worden laat de Big Bang 3 eindes toe: ofwel dijt het heelal tot in het oneindige uit; ofwel dijt het heelal uit tot op een bepaald ogenblij waarna het heelal weer begint te krimpen (een Big Crunch), ofwel dijt het heelal oneindig lang uit maar beperkt in omvang (dat is zo ongeveer de beste niet-technische uitleg die ik voor dit geval kan geven). Die derde mogelijkheid ligt wiskundig tussen de 2 andere mogelijkheden in.
Het "toepassingsgebied" van de Big Bang-theorie is dus de evolutie van het heelal, net na de ontploffing. Het "bereik" van de Big Bang dekt dus niet wat er voor de Big Bang gebeurde, en in het geval dat er ook een Big Crunch is, wat er na de Big Crunch zal gebeuren.
Punt 3: "toepassingsgebied" en "bereik" van het Creationisme
Het Creationisme heeft een veel breder toepassingsgebied: het gaat niet enkel over de evolutie van het heelal binnen bepaalde tijdsgrenzen: het gaat over de Schepping door God, van alles, vanaf het begin (wat we in Genesis kunnen lezen) en daarnaast over alles wat we in alle andere boeken van de Bijbel kunnen lezen.
Punt 4: vergelijking van "toepassingsgebied" en "bereik"
Als we op wetenschappelijke wijze het toepassingsgebied en het bereik van de Big Bang en het Creationisme vergelijken, zien we dat het Creationisme een veel breder toepassingsgebied en bereik heeft.
Merk op dat we op systematische wetenschappelijke wijze naar ons doel toewerken: we doen in deze bijdrage nog geen uitspraak over de wetenschappelijke waarheid van de 2 theorieën: een theorie zou immers kunnen beweren een enorm groot wetenschappelijk toepassingsgebied en bereik te hebben, maar wel de bal wetenschappelijk totaal verkeerd slaan. Om deze vraag op te lossen, zal deze weblog nog veel moeten "uitdijen" en "evolueren" ;-))
08-08-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Kunnen de mensen geboren worden: wat met de Zondvloed? Waar liggen de grenzen? - deel 6
Laten we nu even de tabel bekijken, om te zien wat ons eenvoudig model ons leert. Zoals eerder al gezegd heeft het model zijn beperkingen, maar we kunnen er toch enkele conclusies uit trekken, in de veronderstelling dat het model dicht genoeg bij de werkelijkheid aanleunt.
Bekijken we eens de onderstaande lijn die uit de tabel hierboven komt.
35
30
25
Bevolkingscijfer: aantal mensen (in miljoenen)
Aantal jaar
Generatie
100
200
300
500
1.000
1.500
2.000
350
300
250
10
12,62
13,52
14,08
14,82
15,89
16,54
17,03
Uit deze lijn uit de tabel leren we bijvoorbeeld het volgende (steeds op basis van ons model):
- Om binnen 10 generaties tot een wereldbevolking van 100 miljoen te komen, zijn er 12.62 overlevende en zich voortplantende kinderen per vrouw nodig. Afhankelijk van het aantal jaar per generatie (25, 30 of 35) zijn daar 250, 300 of 350 jaar voor nodig.
Nog afgezien van de moeilijkheden om op zo een korte tijd de voedselvoorziening te garanderen, is een aantal van 12.62 overlevende en zich voortplantende kinderen per vraag helemaal niet realistisch. Als de Bijbel zou beweren dat er maar 10 generaties zouden liggen tussen Adam en Eva, of de Zondvloed, en het jaar 0 (waar er 100 of 200 miljoen mensen waren), dan zou het Creationisme met een probleem zitten. Maar de Bijbel doet dit niet. Dus uit deze lijn kunnen we geen conclusies trekken
Bekijken we een andere lijn uit de tabel:
35
30
25
Bevolkingscijfer: aantal mensen (in miljoenen)
Aantal jaar
Generatie
100
200
300
500
1.000
1.500
2.000
1.050
900
750
30
3,70
3,78
3,83
3,90
3,99
4,04
4,08
Uit deze lijn uit de tabel, leren we het volgende:
- Om binnen 30 generaties tot een wereldbevolking van 100 miljoen te komen, zijn er 3.70 overlevende en zich voortplantende kinderen per vrouw nodig. Afhankelijk van het aantal jaar per generatie (25, 30 of 35) zijn daar 1050, 900 of 750 jaar voor nodig.
- Om binnen 30 generaties tot een wereldbevolking van 200 miljoen te komen, zijn er 3.78 overlevende en zich voortplantende kinderen per vrouw nodig. Afhankelijk van het aantal jaar per generatie (25, 30 of 35) zijn daar 1050, 900 of 750 jaar voor nodig.
Dat aantal van 3.70 en 3.78 lijkt ons al haalbaarder. Aangezien de wereldbevolking in het jaar 0 ongeveer 100 miljoen bedroeg, waarbij we een brede marge tot 200 miljoen nemen, en aangezien we in 1050 jaar dus op een toch min of meer realistische manier tot een wereldbevolking van 200 miljoen mensen kunnen komen, is er geen probleem voor de Bijbel (en dus het Creationisme).
Als we zouden veronderstellen dat de Zondvloed pas in 1000 voor Christus plaatsgevonden heeft, dan is er dus nog geen probleem. In feite heeft de Zondvloed veel vroeger plaatsgevonden (maar uiteraard later dan 4000 voor Christus). Dus is er hier weer marge.
Bekijken we tenslotte nog 3 andere lijnen uit de tabel:
35
30
25
Bevolkingscijfer: aantal mensen (in miljoenen)
Aantal jaar
Generatie
100
200
300
500
1.000
1.500
2.000
1.750
1.500
1.250
50
2,89
2,93
2,96
2,99
3,03
3,05
3,07
2.450
2.100
1.750
70
2,60
2,63
2,64
2,66
2,69
2,70
2,72
2.800
2.400
2.000
80
2,52
2,54
2,55
2,57
2,59
2,60
2,61
Dit zijn de lijnen voor 50, 70 en 80 generaties. Om hier te groeien naar een wereldbevolking van 200 miljoen, zijn er respectievelijk 2.93, 2.63 en 2.54 overlevende en zich voortplantende kinderen nodig. Dat is uiteraard haalbaarder dan de lijnen die we hierboven besproken hebben.
Om de zaken vanuit een ander standpunt te bekijken: als we zouden zeggen dat het gemiddelde aantal overlevende en zich voortplantende kinderen maximaal 2.54 bedraagt, dan zouden we 80 generaties moeten hebben om van 2 mensen naar 200 miljoen te groeien.
Zelfs al betwist men het aantal van 100 of 200 miljoen als wereldbevolking in het jaar 0, en verdedigt men een aantal van 1 miljard mensen in het jaar 0, dan zijn nog maar 2.59 overlevende en zich voortplantende kinderen per generatie nodig om dat aantal in 80 generaties te bereiken.
In het slechtste geval, namelijk dat elke generatie 35 jaar nodig heeft (alweer geen overdreven veronderstelling) dan zijn daar 2800 jaar voor nodig.
Besluit uit die tabel:
Wanneer we steeds de beperkingen van ons model voor ogen houden, dan zien we toch dat bij een Schepping 6000 jaar geleden, en dus 4000 jaar voor Christus er geen probleem is om de grootte van de wereldbevolking te verklaren.
Maar zelfs als zou de Zondvloed maar 50 generaties voor het jaar 0 liggen, dan nog zijn er maar 2.93 overlevende en zich voortplantende kinderen nodig om een bevolking van 200 miljoen te bereiken tegen het jaar 0, of maar 3.07 om 1 miljard te bereiken tegen het jaar 0, voor wie heel veeleisend is.
De algemene conclusie is dus dat we op basis van een weliswaar eenvoudig model kunnen besluiten dat er er qua wereldbevolking geen probleem is voor het Creationisme. En voor de Evolutieleer uiteraard ook niet, zoals in eerdere bijdragen al omstandig uitgelegd is.
07-08-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Kunnen de mensen geboren worden: wat met de Zondvloed? Waar liggen de grenzen? - deel 2
Het lukt niet goed om grote tabellen in de weblog te zetten, vandaar dat ik de tabel moet opsplitsen in stukken en brokken.
Deze tabel geeft het aantal kinderen per vruchtbare vrouw, om binnen een gegeven aantal generaties, een gegeven bevolkingscijfer te bereiken.
Voorbeeld (zie de groene cel): om in 23 generaties, een bevolking van 500 miljoen mensen te bereiken, zijn er (overlevende en voortplantende) 4,78 kinderen nodig per koppel en per generatie, waarvan elk meisje (we veronderstellen evenveel jongens als meisjes) elk weer (overlevende en voortplantende) 4,78 kinderen heeft. Afhankelijk van het aantal jaar per generatie (35, 30 of 25) zijn daarvoor respectievelijk 805, 690 of 575 jaar nodig.
35
30
25
Bevolkingscijfer: aantal mensen (in miljoenen)
Aantal jaar
Generatie
100
200
300
500
1.000
1.500
2.000
210
180
150
6
43,09
48,37
51,75
56,35
63,25
67,67
70,99
245
210
175
7
27,79
30,68
32,51
34,97
38,61
40,92
42,63
280
240
200
8
20,00
21,81
22,94
24,46
26,67
28,06
29,08
315
270
225
9
15,49
16,73
17,50
18,52
20,00
20,92
21,60
350
300
250
10
12,62
13,52
14,08
14,82
15,89
16,54
17,03
385
330
275
11
10,67
11,37
11,79
12,36
13,16
13,65
14,01
420
360
300
12
9,28
9,84
10,17
10,62
11,25
11,63
11,92
455
390
325
13
8,25
8,70
8,98
9,34
9,85
10,16
10,39
490
420
350
14
7,46
7,83
8,06
8,36
8,79
9,05
9,23
525
450
375
15
6,83
7,15
7,35
7,60
7,96
8,18
8,34
560
480
400
16
6,32
6,60
6,77
6,99
7,30
7,49
7,63
595
510
425
17
5,91
6,16
6,30
6,50
6,77
6,93
7,05
630
540
450
18
5,57
5,78
5,92
6,09
6,32
6,47
6,57
665
570
475
19
5,27
5,47
5,59
5,74
5,95
6,08
6,17
700
600
500
20
5,02
5,20
5,31
5,44
5,64
5,75
5,84
735
630
525
21
4,81
4,97
5,07
5,19
5,37
5,47
5,55
770
660
550
22
4,62
4,77
4,86
4,97
5,13
5,23
5,29
805
690
575
23
4,46
4,59
4,67
4,78
4,92
5,01
5,07
07-08-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Kunnen de mensen geboren worden: wat met de Zondvloed? Waar liggen de grenzen? - deel 1
De bovenstaande stukjes geven een eenvoudig model weer, dat een aantal vragen openlaat. We weten immers niet precies hoeveel mensen er waren in het jaar 0, we hebben de Zondvloed nog niet besproken, waarbij bijna alle mensen omkwamen zodat we weer bijna vanaf 0 moesten starten, we hebben er zelf nog geen idee van hoeveel overlevende kinderen "aanvaardbaar" is enzovoort.
Deze punten willen we hier aanpakken. Wie dit stukje leest, bekijkt wel eerst het eenvoudig model (met al zijn beperkingen, dat geven we toe, maar tot met zijn toegevoegde waarde binnen die beperkingen) dat hierboven is uitgelegd.
In het puntje hier willen we namelijk de grenzen voor het Creationisme verkennen. We weten dat er volgens het Creationisme een veel beperkter aantal jaar geweest, om de wereldbevolking generatie na generatie, en jaar na jaar te laten groeien. Als we bijvoorbeeld tot de conclusie zouden komen, dat elke vrouw van elke generatie 50 kinderen zou moeten gebaard hebben om tot de wereldbevolking van vandaag te komen, dan zit het Creationisme met een probleem.
Om de grenzen van het Creationisme te bepalen, hebben we het model van hierboven gebruikt, om het verband te leggen tussen: - het aantal generaties - de grootte van de wereldbevolking - het aantal overlevende en zich voortplantende kinderen per vrouw (of per koppel). We veronderstellen in ons eenvoudig model een gelijk aantal jongens en meisjes. Dit is niet ver van de waarheid want er worden iets meer jongens dan meisjes geboren, al sterven er wel meer jongetjes. Bovendien is vooral het aantal meisjes belangrijk want uiteindelijk gaan de meisjes kinderen baren.
We willen bijvoorbeeld weten: - hoeveel overlevende en zich voortplantende kinderen zijn er nodig, om ervoor te zorgen dat de wereldbevolking van 2 (Adam en Eva) uitgroeit tot 200 miljoen, binnen 50 generaties? - binnen hoeveel generaties kan de wereldbevolking groeien tot 500 miljoen, als elk koppel gemiddeld 3 overlevende en zich voortplantende kinderen heeft? - binnen hoeveel jaren kan de wereldbevolking groeien tot 200 miljoen, als elk koppel gemiddeld 2.5 overlevende en zich voortplantende kinderen heeft?
Onderstaande tabel stelt ons in staat om al die vragen te beantwoorden. Ik geef eerst de tabel, met wat uitleg erbij, en daarna trekken we enkele conclusies. De berekeningen zijn eigenlijk dezelfde als we in de eerdere bijdragen van deze weblog hebben gebruikt. Omdat we nu de berekeningen in andere richtingen maken, komen er logaritmes en exponenten aan te pas. Deze details tonen we hier niet, maar ze zijn ter goeder trouw gemaakt. Die logaritmes en exponenten komen er trouwens aan te pas omdat ons model exponentieel is, wat sommige bezoekers van deze weblog misschien zelf al opgemerkt hebben.
07-08-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Kunnen al die mensen wel binnen die tijd geboren worden - deel 4
Nu veronderstellen we even dat elk koppel gemiddeld 2.5 kinderen heeft. Om het weer werkbaar te maken, veronderstellen we dat de eerste 2 generaties telkens 4 kinderen hadden, wat geen overdreven veronderstelling is.
In dit geval zien we dat er 88 generaties nodig zijn, en 3035 jaar om de kaap van de 1 miljard te overschrijden. Maar dus ook hier weer geen probleem.
Onze algemene conclusie is dus: de tijdsspanne die beide theorieën ter beschikking hebben, zijn voor beide theorieën ruimschoots voldoende, als is de veiligheidsmarge in het geval van de Evolutieleer uiteraard veel groter van in het geval van het Creationisme. Maar ook bij het Creationisme is de marge nog ruim genoeg.
Ik kan hier maar een deel van de tabel tonen (anders wordt de tekst te lang en loopt er vanalles verkeerd) maar ik heb geen trucjes uitgehaald.
Kunnen al die mensen wel binnen die tijd geboren worden - deel 3
Nu nemen we even aan dat elk koppel 3 kinderen heeft. We nemen wel even aan dat Adam en Eva 4 kinderen hadden, anders blijven we voor altijd op één koppel steken, want er valt er steeds eentje uit de boot (we veronderstellen ook monogamie).
In dit geval hebben we 50 generaties en 1715 jaar nodig om de kaap van de 1 miljard te overschrijden. Dus ook hier weer geen probleem, noch voor het Creationisme, noch voor de Evolutieleer.
Aantal jaar per generatie:
35
Aantal kinderen per generatie:
3
Jaar
Generatie
Aantal koppels
Aantal kinderen geboren uit de koppels
0
1
1
4
35
2
2
6
70
3
3
9
105
4
4
12
140
5
6
18
175
6
9
27
210
7
13
39
245
8
19
57
280
9
28
84
315
10
42
126
350
11
63
189
385
12
94
282
420
13
141
423
455
14
211
633
490
15
316
948
525
16
474
1.422
560
17
711
2.133
595
18
1.066
3.198
630
19
1.599
4.797
665
20
2.398
7.194
700
21
3.597
10.791
735
22
5.395
16.185
770
23
8.092
24.276
805
24
12.138
36.414
840
25
18.207
54.621
875
26
27.310
81.930
910
27
40.965
122.895
945
28
61.447
184.341
980
29
92.170
276.510
1015
30
138.255
414.765
1050
31
207.382
622.146
1085
32
311.073
933.219
1120
33
466.609
1.399.827
1155
34
699.913
2.099.739
1190
35
1.049.869
3.149.607
1225
36
1.574.803
4.724.409
1260
37
2.362.204
7.086.612
1295
38
3.543.306
10.629.918
1330
39
5.314.959
15.944.877
1365
40
7.972.438
23.917.314
1400
41
11.958.657
35.875.971
1435
42
17.937.985
53.813.955
1470
43
26.906.977
80.720.931
1505
44
40.360.465
121.081.395
1540
45
60.540.697
181.622.091
1575
46
90.811.045
272.433.135
1610
47
136.216.567
408.649.701
1645
48
204.324.850
612.974.550
1680
49
306.487.275
919.461.825
1715
50
459.730.912
1.379.192.736
06-08-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
Kunnen al die mensen wel binnen die tijd geboren worden - deel 2
We kunnen hetzelfde model toepassen als in deel 1. Maar nu veronderstellen we dat een generatie 35 in plaats van 30 jaar duurt en dat elk koppel hetzelfde aantal kinderen heeft, namelijk 4.
Om de kaap van de 1 miljard te bereiken, hebben we uiteraard ook weer 29 generaties nodig, maar nu hebben we wel 980 jaar nodig.
Maar ook hier geen probleem, noch voor het Creationisme, noch voor de Evolutieleer.
Aantal jaar per generatie:
35
Aantal kinderen per generatie:
4
Jaar
Generatie
Aantal koppels
Aantal kinderen geboren uit de koppels
0
1
1
4
35
2
2
8
70
3
4
16
105
4
8
32
140
5
16
64
175
6
32
128
210
7
64
256
245
8
128
512
280
9
256
1.024
315
10
512
2.048
350
11
1.024
4.096
385
12
2.048
8.192
420
13
4.096
16.384
455
14
8.192
32.768
490
15
16.384
65.536
525
16
32.768
131.072
560
17
65.536
262.144
595
18
131.072
524.288
630
19
262.144
1.048.576
665
20
524.288
2.097.152
700
21
1.048.576
4.194.304
735
22
2.097.152
8.388.608
770
23
4.194.304
16.777.216
805
24
8.388.608
33.554.432
840
25
16.777.216
67.108.864
875
26
33.554.432
134.217.728
910
27
67.108.864
268.435.456
945
28
134.217.728
536.870.912
980
29
268.435.456
1.073.741.824
05-08-2007 om 00:00
geschreven door Creationisme Objectief
)
