Pour tout le monde qui parle aucun Néerlandais: Bienvenu sur mon blog!

Avec mon blog je veux laisser les gens jouir de ma grande aventure au Congo. Il y a les newsletters, culture et bien entendu quelques-uns de mes plus jolies photos! Ma française n'est pas tellement bien écrit et il prend le temps pour pouvoir écrire quelque chose. Pourtant je ferai ma le mieux pour faire de temps en temps un petit mot dans français!

Gauchement vous pouvez réagir et envoyer un e-mail (bouton: ‘stuur een email’).
A votre droite il y a la possibilité pour abandonner un petit message dans mon livre d'invité (bouton: ‘het gastenboek’).
Alors, vous voulez réagir à ce petit message, voir ta droite en contrebas ceux-ci du cadre pour la bouton: ‘reageer’ (réagir).

Mes photos peuvent tu voir sur www.bombie3.spaces.live.com

Sarah

Oe ist? Goe!

… Ja, nu? Nee, straks!

Radio Okapi, 29.06.07
bron: www.congoforum.be



Lubumbashi viert onafhankelijkheid in het bruin

De voorbereidingen voor het onafhankelijkheidsfeest van vandaag, 30 juni, verliepen goed. Koperhoofdstad Lubumbashi werd in het bruin gekleurd, de kleur van het officiële lushoise uniform, aldus radiookapi.net.

De voorbereiding zijn duidelijk af te meten aan de files in Lubumbashi. Omdat de hoofdweg in het stadscentrum, de steenweg Mzee Kabila voor verkeer gesloten is, is het aanschuiven geblazen voor het vele verkeer. Een tweede indicatie voor het goed verloop van de feestvoorbereidingen zijn de nieuwsgierigen op het plein voor het postkantoor. Daar werd een grote tribune gebouwd. Tenslotte blijkt dat alle commerciële gebouwen bruin geschilderd zijn.

Het leger simuleerde op woensdag al een parade. Voor de gelegenheid werden ze uitgerust met nieuwe bottines en muziekinstrumenten.

Het feest begon deze nacht in Lubumbashi. De prijs van het bier is naar beneden gehaald van 1000 Congolese Frank (ongeveer $2) naar 400 Congolese Frank ($0,8).

Radio Okapi, 29.06.07

bron: www.congoforum.be

César, de voorzitter van KIRO Congo is al enkele malen in België geweest. Ik vroeg eens wat zijn eerste indrukken zijn van onze cultuur!

... Wanneer je iemand iets vraagt en hij antwoord nee of ja dan vragen jullie toch nog
    eens: "ben je zeker?".
... De mensen (vooral de meisjes en vrouwen) zijn simpel gekleed.
... Er is een duidelijke structuur in jullie leven, en de belgen leven hier ook naar.
... Veel mensen gaan over de middag buiten het "kantoor" eten.
... Wanneer jullie frietjes eten op restautrant, dan zijn deze meestal à volonté.
... De verkoper van belegde broodjes stel altijd veel vragen. Wit of bruin? Mayonaisse of
    cocktail? Alle groentjes?...
... Jullie kunnen voor 0.01 euro naar Barcelona vliegen!
....Veel gerechten (spaghetti, frietjes) kunnen jullie in klein, middel of groot bestellen.
... Belgen kunnen ongekoeld bier kopen en deze ongekoeld opdrinken.
... Het is ongelooflijk hoe goed jullie treinverkeer/systeem werkt.
... Jullie moeten altijd en overal een afspraak maken om ergens heen te gaan, soms zelfs bij
    eigen vrienden of familie.

Deze week is mijn USB-stick gestolen. Een ramp....

Op mijn USB-stick stonden veel documenten maar vooral veel foto's. Vandaar dat de foto's van week 11 en 12 op www.bombie3.spaces.live.com eerder beperkt blijven en ik jullie enkel mijn foto's kan tonen die nog op mijn camera staan (wat zo goed als niks is).

Maar, gelukkig had ik mijn USB-stick al eens leeggemaakt en heb ik al mijn foto's genomen voor 15 mei op een cd gezet. Ook leve mijn fotowebsite waar ik veel foto's kan recupereren en een dikke mercie aan Elke die zich hiermee wil bezighouden ;-)

*zucht*

Secundair onderwijs: 303.000 leerlingen leggen staatsexamen 2007 af.

Vandaag 25 juni begonnen over het hele Congolese grondgebied de proeven voor het staatsexamen middelbaar onderwijs. Alles is klaar voor het goede verloop, bevestigt de minister van het primair, secundair en beroepsonderwijs aan radiookapi.net.

Om acht uur deze ochtend begonnen de laatstejaarsstudenten van het middelbaar onderwijs hun examens. Ze zullen vier dagen duren, van maandag tot vrijdag. Volgens de bevoegde minister ontvangen 914 centra de kandidaten over het hele land en in enkele buurlanden. Ook voor de provincies Noord- en Zuid-Kivu, waar de onveiligheid voortduurt, hebben de gouverneurs de nodige maatregelen genomen voor een voorspoedig verloop, zo meent de minister.

© Radio Okapi, 25.06.07 (gs)

Bron: www.congoforum.be


Het staatsexamen is een heel officiele formaliteit. Wanneer je niet slaagt kun je niet worden toegelaten op een Hoge School of Universiteit. Je kan wel het staatexamen opnieuw afleggen, maar dan moet je wachten tot het jaar erop.
Het staatsexamen van 2007 valt heel vroeg. Normaal gezien is dit in augustus en weten de studenten hun resultaat pas in december-januari. Wanneer je dan niet geslaagd bent is het moeilijk om zo laat op het jaar je opnieuw in te schrijven in een secundaire school om het staatsexamen van het volgende schooljaar te kunnen meedoen. Wanneer je wel geslaagd bent moet je wachten tot in oktober van het volgende jaar om je op een Hoge School of Universiteit in te schrijven. Vandaar dat heel veel geslaagde studenten een sabatjaar nemen alvorens ze definitief gaan studeren.

Het staatsexamen is een test van de algemene kennis. Echt moeilijk is het niet, maar heel veel studenten maken zich te zenuwachtig en slagen niet. Hun toekomst hangt er nu eenmaal van af! Er zijn bijvoorbeeld studenten die hun hele schoolcarriere goeie punten halen en niet slagen op hun staatsexamen. Black out...

De KIRO die zijn bureau heeft op de school Twendelee is in de voormiddag gesloten van maandag 25juni tot donderdag 28juni in functie van het staatsexamen. De school wil geen lawaaihinder en wil de studenten hun examens laten afleggen in alle stilte.

Congo annuleert houtcontracten om wouden te beschermen (Reuters)

De Democratische Republiek Congo voert een door de Wereldbank gesponsorde review van 156 houtcontracten uit. De meeste werden toegekend tijdens de burgeroorlog (1998-2003) en de daaropvolgende overgangsperiode die drie jaar duurde.
Congo stelde in 2002 een stop van vijf jaar in voor nieuwe houtkapcontracten in een poging om de snelle ontbossing tegen te gaan. Deze maatregel bleef grotendeels zonder gevolg en ondernemingen bleven deals sluiten.

Om en bij drie miljoen hectaren illegale concessies werden al opgezegd door de nieuwe Congolese regering, die dit jaar benoemd werd na historische verkiezingen in 2006. "Er zijn nog 24 à 25 miljoen hectaren in het bezit van individuen en ondernemingen. Ik zou zeggen dat ik in staat ben om contracten voor nogmaals 12 tot 15 miljoen hectaren te annuleren. Dat is het minimum," vertelde de bevoegde minister Didace Pembe aan Reuters.

"Iedereen die niet aan de criteria voldoet, degenen die contracten tijdens het moratorium afsloten en dit niet kunnen verantwoorden, we zullen hun contracten annuleren," zei de minister. "Iedereen die woudconcessies heeft maar zijn belastingen niet betaalt, we zullen ze annuleren," ging Didace Pembe verder zonder namen of ondernemingen te noemen in een interview op donderdag.

Onder de grootste houtondernemingen in Congo zijn Siforco, een zusteronderneming van de Duitse Danzer Group, en het Portugese Sodefor, een unit van holdingonderneming NST. Samen met een derde maatschappij, Safbois, hebben ze meer dan twee derde van de capaciteit van Congo in handen, zo zeggen onderzoekers.

G8 initiatief
Volgens de bevoegde minister hoopt Congo tot $6 miljard per jaar te ontvangen via een internationaal conservatieplan, dat financiële middelen zal vrijmaken om de bossen in de toekomst te beschermen. Op de G8 top in Duitsland van juni 2007 stelde de leiders van de acht rijkste landen voor om ontwikkelingslanden financiële aanmoedigingpremies te geven om de strijd met de globale opwarming aan te gaan. Dit moed gebeuren via een Bos Carbon Initiatief. Het kappen en afbranden van tropische wouden is goed voor 20 percent van alle carbonuitstoot die de klimaatverandering versnelt.

Houtkap en het braak leggen van land voor landbouw vernietigen het ecosysteem in het woud van het Congo bassin met een snelheid van 800.000 hectaren per jaar. Het vernoemde initiatief zou een fonds creëren aan ontwikkelingslanden zoals Congo, dat het tweede grootste tropisch woud na de Amazone heeft, om geen houtkapconcessies toe te staan. "Als we zien welke voordelen het woud brengt …aan de hele planeet, dan is het wel tijd dat de grote wereldmachten aan een compensatie denken voor al dat het woud doet," zei Pembe.

Een faire compensatie kan elk jaar, zo gelooft hij, om en bij $6 miljard Amerikaanse dollars in het Congolese laatje brengen. Dit is enorm voor een land met voor 2007 een voorgesteld budget van iets meer dan $2 miljard. "Dat zal een enorme manier zijn om ons zelf uit het slop te trekken," zei Pembe. "Je loopt het risico om ons te pushen de wouden te vernietigen omdat we geld nodig hebben. Ze zeggen dat we de tweede long zijn, maar die tweede long moet verzorgd worden."

© Reuters, 25.06.07 (gs)

bron: www.congoforum.be


Jullie zijn al genoeg op de hoogte dat elektriciteit hier een alledaags probleem is. Om te koken hebben ze hier de ideale oplossing voor: koken op houtskool. Dit gaat bijzonder vlug, zowel het aansteken van de houstkolen als het koken zelf. Ik ben er alleszins heel tevreden van. Het enige nadeel, er moeten bomen voor sneuvelen. Heel veel bomen. Telkens wanneer ik van Chem Chem (rand van de stad met de brousse) naar de stad rij kom ik tientallen fietsen tegen met mannen die zakken houtskolen naar het stad brengen om te verkopen. Ze komen te voet van 30km ver. Fietsen zelf gaat moeilijk want de fietsen zijn te zwaar beladen om te kunnen rijden. Pater Louis weet me te vertellen dat ze ieder jaar verder en verder de brousse intrekken omdat er dichter geen bomen meer te vinden zijn...


Maar het echte illegaal kappen van het regenwoud gebeurd in het hartje van Congo. De enige slachtoffers hiervan zijn de Pygmeeën. Het besef dat de houtkappers hun territorium aan het leegplunderen zijn, is er niet (of toch nog niet genoeg). Ze krijgen een zak rijst van de houtkappers om hen op hun terrein toe te laten. Waarom dus niet? Maar hierdoor verliezen ze heel veel natuurlijke planten waar de Pygmeeën afhankelijk van zijn. Ze maken er medicijnen van, gif voor de jacht, ...

Eerder had ik al eens verteld dat ik contact heb met Raf Costermans die voor Groupe one werkt in Congo. Groupe one is een Belgische internationale ngo die in 1997 gecreëerd werd door een groep economisten. Haar ambitie is een steen bij te dragen aan een meer verantwoordelijke economie met inbegrip van basisbeginselen als mensenrechten en duurzame ontwikkeling. In Congo ligt hun focus op de kinderen die werken in de Katangese mijnen.(www.groupeone.be)

Het volgend artikel geeft jullie een voorstelling over de situatie van de Katangese mijnen en waar Groupe one naar streeft! (www.ipsnews.be, Denis Bouwen)


Naar schatting 50.000 kinderen zwoegen in de mijnen van de Congolese provincie Katanga. De kinderen en hun volwassen collega's ploeteren in schrijnende werkomstandigheden. De hulporganisatie Groupe One zet met steun van het VN-kinderfonds (Unicef) projecten op die voor een aantal van de jonge 'creuseurs' een alternatief kunnen bieden. Raf Costermans, die Groupe One in Congo vertegenwoordigt, ziet een voorzichtige kentering bij de plaatselijke autoriteiten, maar wil zeker nog geen victorie kraaien.

In Katanga zijn op grote schaal koper, kobalt, coltan en andere ertsen te vinden. De ineenstorting van de formele economie en de teloorgang van een oude glorie, het Congolese staatsbedrijf Gécamines, leidde tot een explosieve groei van de ambachtelijke mijnbouw en van de kinderarbeid in de mijnen. Gécamines produceerde in 1986 nog bijna een half miljoen ton koper. In 2003 was de koperproductie verschrompeld tot een schamele 15.000 ton.

"De teloorgang van Gécamines had immense gevolgen", weet Raf Costermans. "Gécamines had heel wat satellietbedrijven en toeleveranciers, die allemaal rake klappen incasseerden. Als paternalistische werkgever financierde het bedrijf ook scholen, ziekenhuizen, meelfabrieken en andere voorzieningen. Al die initiatieven kwamen zwaar onder druk toen het bij Gécamines bergaf ging. Tegelijk nam de informele economie een hoge vlucht. Zo nam de ambachtelijke mijnbouw gestaag uitbreiding. De Congolezen werden meer en meer gedwongen 'article 15' toe te passen, anders gezegd hun plan te trekken. Die evolutie deed zich ook in Katanga voor."


De kinderen van de kopergordel
Volgens Costermans vind je kinderarbeid in de hele 'kopergordel' die vanuit Zambia de grens met Congo oversteekt. "Je praat over een zone van 300 op 50 kilometer", vertelt de medewerker van Groupe One. "De grootste concentratie kindarbeiders vind je in de mijnen en concessies rond Kolwezi in Katanga. Ook in de steden Likasi en Lubumbashi zijn er veel kinderen aan de slag."

In heel Katanga zouden 100.000 tot 140.000 'creuseurs' in de mijnen opereren. Veertig procent van deze 'gravers' zijn kinderen. "Op basis van gemiddelden mag je spreken over rond de 50.000 kinderen", schat Costermans. "Officiële statistieken bestaan niet, en geen enkele dienst van de Congolese overheid houdt zich met het probleem bezig."

De jonge werkkrachten zijn van 7 tot 18 jaar oud. "In de streek van Lubumbashi gaat 65 procent van de kinderen die in de mijnen werken niet langer naar school. De andere kinderen verdelen hun tijd over de schoolbanken en het werk in de mijn. Het zijn doorgaans de eerstgeboren kinderen die in een familie mee de last moeten dragen voor hun jongere broertjes en zusjes. Wanneer de vader niet meer in leven is, neemt de kans toe dat kinderen in de mijn terechtkomen."

Het werk in de ambachtelijke mijnen heeft zeer negatieve effecten op de kindarbeiders. "Ze moeten heel zwaar werk verrichten. Vaak moeten kinderen ertsen wassen en zware zakken op hun rug vervoeren. Ze ademen ook het stof van zware metalen in. De gevolgen blijven niet uit: de kinderen hebben last van pijn en jeuk in de ogen, en op latere leeftijd lopen ze een ernstig risico om kanker te krijgen."


Ongevallen
Net als de volwassen gravers werken de kinderen zonder stofmaskers, helmen of handschoenen. Van veiligheidsvoorschriften is doorgaans geen sprake, met als gevolg dat er geregeld ernstige ongelukken plaatsvinden. "In het regenseizoen is de ondergrond kwetsbaarder voor grondverschuivingen en instortingen", weet Costermans.

"Sanitaire voorzieningen ontbreken dikwijls in de mijnconcessies. Water moeten de gravers uit putten of rivieren halen. 'Om beter te kunnen werken' wordt er nogal wat alcohol en marihuana geconsumeerd. Er zijn ook veel jonge meisjes die zich komen prostitueren. Dat werkt de verspreiding van HIV onder de mijnwerkers dan weer in de hand."

In Shinkolobwe is er een mijn waar uranium te vinden is. Het gaat om de mijn die tijdens de Tweede Wereldoorlog het uranium leverde waarmee de Amerikanen de eerste atoombommen produceerden. Officieel wordt er niet meer gewerkt in Shinkolobwe, maar de realiteit is heel anders. Informeel wordt er nog wel gegraven. Volgens recente getuigenissen zijn sommige arbeiders uit Shinkolobwe zo sterk met radioactiviteit besmet dat ze de signalen van tv-toestellen en zaktelefoons verstoren. In de streek worden ook kinderen met diverse afwijkingen geboren. "Soms zijn er zelfs baby's zonder hersenen", zegt Raf Costermans.


Aandacht
De jongste tijd blijken de Katangese autoriteiten iets gevoeliger voor het probleem van de kinderarbeid in de mijnen. De reden is niet ver te zoeken. Het werk van ngo's als Groupe One, de aandacht van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) en artikels in internationale media doen de interesse voor het trieste lot van de creuseurs toenemen. "Maar van een echte teruggang van de kinderarbeid kan je nog niet spreken."

Een waaier van kleine bedrijfjes koopt in Katanga ertsen op zonder wakker te liggen van de sociale wantoestanden in de mijnen. Hun klanten komen uit landen als China, India of Libanon. Nieuwe mijnprojecten als Tenke Fungurume Mining, Phelps Dodge, KCC (Kolwezi) en Ruashi Mining kunnen volgens Costermans resulteren in een nieuwe bloei van de formele economie. Het valt niet uit te sluiten dat bonafide investeerders en ondernemers gevoeliger zijn voor de sociale noden van het plaatselijke personeel. "Maar veel buitenlandse investeerders nemen een afwachtende houding in. Zij willen eerst het Congolese verkiezingsproces volledig voltooid zien. Wanneer dat proces rond is, zal er hopelijk een stabiel politiek klimaat komen."

In 2005 zetten de IAO en Groupe One het project 'strijd tegen de kinderarbeid in de ambachtelijke mijnen in Zuid-Katanga' op. Nadien vond Groupe One, een niet-gouvernementele organisatie met hoofdkantoor in Brussel, voor het project financiering bij de Belgische ontwikkelingssamenwerking. Bedoeling is de bevolking en de plaatselijke autoriteiten te sensibiliseren, kinderen uit de mijnen te halen en bedrijven aan te moedigen om meer blijk te geven van sociale verantwoordelijkheid.


Terug naar school
Een eerste groep van 250 kinderen onder de 15 jaar verliet onlangs de mijnen. Deze kinderen zitten nu weer op school. Het project van Groupe One verloopt in samenwerking met Unicef. "We steunen de families van de kinderen. Wij willen dat ze andere economische activiteiten opzetten of uitbouwen, zodat ze vanaf volgend jaar zelf de schoolkosten van hun kinderen kunnen betalen."

In november is een tweede groep van 250 kinderen, deze keer 15-plussers, een beroep beginnen te leren. De kinderen zullen bijvoorbeeld schoenmaker of elektricien kunnen worden. Hun training zal drie tot negen maanden duren, afhankelijk van het gekozen beroep. "Na hun opleiding worden zij begeleid bij het opzetten van een eigen micro-bedrijf, als alternatief voor het werk in de mijn. Door een overeenkomst tussen Groupe One en het Wereldvoedselprogramma (WFP) zullen de 15- tot 18-jarige kinderen tijdens hun opleiding zeker 1 maaltijd per dag krijgen."

De 500 kinderen komen uit de mijnen van Pompage en Kalukulu. Pompage is een concessie van het Zuid-Afrikaanse Ruashi Mining; Kalukulu wordt ontgonnen door het Indiase Chemaf. De twee mijnen liggen op 10 kilometer van Lubumbashi, de hoofdplaats van de provincie Katanga.

"In het basisonderwijs hebben we per kind 60 euro nodig voor de inschrijving en het schoolmateriaal", besluit Costermans. "Voor kinderen op de middelbare school gaat het om circa 80 euro per jaar."

Broederlijk Delen gaf in 2006 ruim 7 miljoen euro steun

Broederlijk Delen heeft vorig jaar ruim 7 miljoen euro uitgetrokken voor steun aan 239 projecten in 20 landen. Dat blijkt uit het jaarverslag 2006 van de ngo. Bijna de helft van het bedrag (45 procent) ging naar projecten in Afrika. Daarna volgen Latijn-Amerika (36 procent) en Azië (15 procent).

Van de 239 projecten die steun van Broederlijk Delen kregen, was dat bij 177 projecten met eigen middelen. Voor 62 projecten deed de organisatie een beroep op medefinancierders, zoals het Directie-Generaal Ontwikkelingssamenwerking en de Europese Commissie.

Broederlijk Delen blijft overtuigd van haar missie om groepen mensen in het Zuiden te helpen om hun eigen plannen te realiseren en zo armoede te bestrijden. "We geloven dat deze overtuiging de beste garantie is voor duurzame ontwikkeling", zegt directeur Luc Claessens van Broederlijk Delen.

In haar jaarverslag wijst Broederlijk Delen nog op de rol die ze speelde bij de verkiezingen in Congo door observatiemissies te laten toezien op het verloop van de stembusgang. Ongelijke toegang tot de media, gebrekkige kieslijsten en een onaangepaste opvang van de vele analfabete kiezers kwamen daarbij als belangrijkste pijnpunten naar voren.

© Belga, 05.06.07

bron: www.congoforum.be

Gouverneur tikt inwoners gemeente Kenya op de vingers

LUBUMBASHI - De gouverneur van de provincie Katanga, Moïse Katumbi Chapwe, bezocht onlangs de gemeente Kenya in Lubumbashi. Inwoners van deze gemeente stalen kranen en watermeters van het drinkwaterbedrijf Regideso. De feiten deden zich vooral voor in de zone tussen de Avenue Basilique en de Avenue Circulaire. Katumbi wil dat de bevolking zorg draagt voor de eigendommen van Regideso en van het stroombedrijf SNEL. Volgens Pierre Makoyo (Regideso) werden in de nacht van 29 op 30 mei ongeveer 70 watermeters en kranen gestolen.

Gouverneur Katumbi ging langs in het station van Luano, waar Regideso inspanningen doet om de waterbevoorrading van de gemeenten Ruashi en Kampemba te verbeteren. De werken daar zouden in juli moeten worden voltooid. Regideso financiert de werken uit eigen middelen en krijgt hulp van de bedrijven Chemaf en MCK.

Op de Avenue Kimbangu (gemeente Lubumbashi) laat de provincie asfalteringswerken uitvoeren door EGM. En op de Avenue Lumumba worden goten aangelegd.

In de wijk Hewa Bora bezocht de gouverneur de basisschool "Obamabi 3", waar de leerlingen op de grond moeten zitten. Een beeld dat niet past bij het Katanga van de 21ste eeuw, aldus Katumbi. Hij hoopt dat "mensen van goede wil" de school, die zo’n 1.300 leerlingen telt, zullen helpen.

© ACP, 12.06.07

bron: www.congoforum.be

Recept voor Congoleze beignets (70 tot 80 stuks)

Ingrediënten

2liter koud water

2kg tarwebloem

100gr bakpoeder

5 waterglazen rietsuiker

2 zakjes vanillesuiker

1 soeplepel gedroogde gist

1 handvol zout

6 eierdooiers

frituurolie

Materiaal

emmer of bassin

houtenlepel (GEEN MIXER)

frietpot

soeplepel

schuimspaan

Recept

1. Breng in de emmer of bassin het water.
2. Meng de suiker, vanillesuiker en het zout onder het water. Ga niet roeren tot de suiker is opgelost want in dit koude water zal dit toch niet gebeuren.
3. Je kunt er dus onmiddellijk alle bloem onderroeren. Het wordt een grote en dikke massa, vandaar dat ik aanraad om een grote houtenlepel te gebruiken en geen mixer. Je kunt de bloem ook in porties bijvoegen.
4. Als alle bloem er is onder geroerd mag het bakpoeder en de gist erbij. Wanneer je verse gist gebruikt moet je deze eerst oplossen in een glas warm water.
5. Blijf goed roeren en je zult merken dat het deeg plakkerig en heel rekbaar wordt. Vooral dat laatste is een teken dat het deeg geslaagd is.
6. Je kunt er nu de eierdooiers onderroeren.
7. Warm de frituurolie op tot het heet genoeg is.
8. Maak met de soeplepel een bal iets kleiner dan een tennisbal. Dit is niet gemakkelijk want het deeg is plakkerig.
9. Schep de beignets uit het vet met een schuimspaan.
10. Smakelijk!

Tips

-          je kan een crèmeschepper gebruiken om de bal te vormen.

-          om de bal gemakkelijk van je lepel te krijgen breng je de lepel voor je de bal vormt even in de hete frituurolie.

-          Verwijder het frietnetje uit je frietpot, dit hindert alleen maar.

-          Breng niet teveel beignets in één keer in je pot, dit zorgt er alleen maar voor dat ze aan elkaar gaan kleven.

Senegalese filmpionier Sembène overleden

zo 10/06/07 - De Senegalese filmregisseur Ousmane Sembène is zaterdag overleden. De 84-jarige cineast is een van de belangrijkste Afrikaanse cineasten uit de tweede helft van de vorige eeuw.

Ga naar www.bombie3.spaces.live.com voor de foto’s van ja hoor: week 10! Het is soms niet te geloven….

Ik ben nu al 10 weken in Congo en ik wil me een echte Congoleze voelen. En daar is maar 1 manier voor: zorgen dat ik de Congoleze keuken ken. En ik heb daar direct voor gezorgd.

Donderdag ben ik de ganse dag naar Martine gegaan om te leren hoe ik héérlijke beignets kan maken en lekkere krokants. De beignets zijn een beetje te vergelijken met onze oliebollen. Ze zijn alleen 10 keer vettiger en ze eten ze hier wanneer ze koud zijn. Krokants zijn eerder iets als aperitiefhapje. Ze zijn hard (krokant) en smaken naar look en ui. Voor de mensen die het eens willen uitproberen. In een volgend verslag zal ik de 2 recepten zetten.

We zijn eerst naar de markt Zambia gegaan om 2kg bloem, 2kg suiker, 1 zakje gist, 1 pakje bakpoeder, 5 zakjes vanillesuiker, 6 eieren, 4 flessen frituurolie, 2 bussels selder, 4 uien, 2 bollen look, 5 pepers en 10 stengels stengelajuin te kopen. Een ganse lijst wat me 6000 CF (8,57 euro) heeft gekost. Met deze lijst heb ik 80 beignets gemaakt en 200 krokants. Mensen verkopen deze beignets en krokants vaak op straat. Één beignet kost 50 CF (0.07 euro) en een zakje krokants van een stuk of 10 kost 200 CF (0.14 euro). Mocht ik mijn 80 beignets en 200 krokants verkocht hebben dan zou ik 8000 CF (11.42 euro) verdiend hebben en 3000 CF (4.28 euro) winst hebben gemaakt. Maar, dit wil niet zeggen dat de mensen iedere dag zoveel beignets en krokants verkopen. Laten we zeggen dat dit een winst zou zijn van 2 dagen. Per maand is dit dus 45 000 CF (64.29 euro). En dus te denken dat heel veel mensen van deze (povere) winst afhankelijk zijn…

We zijn met de krokants begonnen omdat deze de meeste tijd in beslag nemen. Eerst hebben we de groenten gewassen en fijngestampt in de daartoe behorende stampot (‘kinu’ in het Swahili). Door het stampen van deze groenten komt er heel wat sap vrij. Wanneer we dus de bloem toevoegen is het onnodig om er ook nog eens water bij te doen. De vrijgekomen sappen zorgen voor een plakkerige brij. Wanneer het deeg 1 grote massa is neem je kleine bolletjes en rol je deze héél fijn uit om er dan kleine vierkantjes uit te snijden. Bij gebrek aan een deegrol nam ik een Tembofles. De ideale oplossing als je’t mij vraagt… Achteraf gooi je een stuk of 10 vierkantjes in heet frietvet en wacht je tot ze mooi bruin zijn.

Na een heerlijk maal en een klein dutje zijn we begonnen aan de beignets. Martine is hier minder een krak in dus kwam de buurvrouw erbij zitten en zorgde voor de nodige uitleg. In nog geen uurtje tijd was het deeg gemaakt en lagen er 80 lekkere beignets in een bassin. Ik eet ze liever warm maar hier worden ze enkel koud verkocht. Koud zijn ze wak, vettig en liggen ze zwaar op de maag.

Van 10u ’s morgens tot 16u in de namiddag zijn we in de weer geweest. Ik was uitgeput… Maar de beignets en krokants waren heerlijk. Ik heb volop kunnen trakteren op de Kiro en kreeg van iedereen complimentjes! Alle hup zeg, weer een ervaring rijker…

Zaterdag heb ik niet veel uitgespookt en enkel geprofiteerd van de heerlijke zon. De zon scheen aan een heldere hemel maar minder fel dan andere dagen, wat eens deugd deed. De ganse middag heb ik op terras gezeten met Raf, Nelson (een waal die les geeft in de Belgische school) en Irena (een zambiaanse vriendin van Raf). Omdat ze in Zambia enkel Engels spreken moest ik dus overschakelen naar het Engels. Op zich is dit geen probleem maar nu ik al twee maand Frans spreek had ik toch wat moeite. Constant floepte ik er Franse woorden tussen. Af en toe zag ik Irena haar wenkbrauwen fronzen en dan wist ik dat ik terug in het Frans bezig was. Toch maar raar zu! Ik had nooit durven denken dat ik hier problemen mee zou hebben…

Zondag was ik uitgenodigd door een lokale Kiro in de commune Kigoma. Het deed eens deugd terug mijn Chiro rokje aan te trekken en mijn Belgische Chiro roots uit de kast te halen.

Het programma zag er als volgt uit:
7u20: opening
7u30: viering
9u45: formatie
10u00: spel per afdeling
11u00: formatie
11u15: vergadering tot 13u15

Het programma is al volgt doorgegaan:
8u00: viering
11u15: formatie
11u30: spel per afdeling
12u00: formatie
12u15: vergadering tot 14u

Zoals ik dus verwacht had waren we met vertraging gestart. De mis heeft ook meer dan 3 uur geduurd waardoor we het uurtje ‘spel’ hebben moeten inkorten. Spijtig want ik begon er net in te komen. Eindelijk kreeg ik eens de kans om Congoleze spelletjes te spelen en eerlijk gezegd verschillen ze niet zo sterk als de onze. Allé, toch niet de spelletjes dat ik zondag heb gespeeld.

De formatie start gewoonlijk met het morgenlied en het openingsgebed. Daarbij staan alle leiders vooraan op een rechte lijn en de leden per afdeling in een U-vorm. Na de opening van de formatie roept iedere afdeling een spreuk waarna de hoofdleider naar voor komt en roept: “Allo Allo” gevolgd door de leden met “Kiro”. Op deze manier duidt hij aan dat hij aan zijn wekelijkse toespraak wil beginnen. Na zijn toespraak krijgen ook bezoekers de kans om een woordje te doen. Ik dus ook…

Wanneer de formatie gedaan is beginnen de activiteiten per groep. Eerst marcheren ze per groep een beetje heen en weer op hun terrein en zingen ze enkele liedjes. Nadien beginnen de echte activiteiten: nummerbal, 10-bal, ik verklaar de oorlog aan, …

De formatie op het einde verloopt op dezelfde manier als de openingsformatie maar dan omgekeerd: spreuk per afdeling, toespraak hoofdleider, woordje van de bezoekers, avondlied en avondgebed.

Op de vergadering wordt de namiddag geëvalueerd. Met hoeveel leden waren we? Precies 60… Met hoeveel leiding waren we? 21 van 24…
Er is ook de tijd om dingen te regelen voor de toekomst. Bijvoorbeeld het bivak van deze lokale Kirogroep. Er werd gestemd dat het bivak zal doorgaan. Ze konden ook overeenkomen om 4 dagen om kamp te gaan (vertrek zaterdag en terugkomst dinsdag). Enkel de prijs en datum staat nog niet vast omdat ze nog niet weten waar ze zullen heen gaan. Ze hadden het over Kolwezi maar dit is bijna onmogelijk omdat de transportkosten veel te hoog zullen oplopen (Kolwezi is een stad 300km naar het Noorden). Vorig jaar is deze groep op bivak gegaan op Chem Chem. Het wordt dus nog afwachten…


Sarah

Eerder deze week kreeg ik van Jean de Dieu het boekje: “korte Swahili spraakkunst”. Ja, je leest goed hoor. De titel is in het Nederlands en dus ook de rest van het boekje. Het boekje is de ideale manier om Swahili te leren. Het is wel gericht op het Swahili-Bora (algemeen Swahili) die ze vooral spreken in Kenia, Tanzania, ... In Lubumbashi spreken ze echter een dialect van het Swahili-Bora. Net zoals wij het Algemeen Nederlands kennen maar elk ons eigen dialect hebben. Er is enkel één verschil: heel veel mensen spreken enkel het 'Swahili Lubumbashi' en niet het 'Swahili Bora'. En het moet natuurlijk lukken dat ik al enkele woorden ken (via het boekje), maar hier niet worden gesproken en heel veel mensen ook niet kennen. Gelukkig is het enkel de woordenschat die verschilt. De grammatica blijft over het algemeen hetzelfde.

Het heeft me wel veel duidelijkheid gebracht over deze Afrikaanse taal. Als ik het allemaal zal onthouden, dat zal wat anders zijn. Maar ik vind het interessant dat ik jullie wat kan bijleren over een taal die ik hopelijk binnen een jaartje onder de knie heb. Vandaag starten we met les 1!

Op zich is het geen moeilijke taal maar er is één iets waar ik moeite mee heb: er zit namelijk geen structuur in hun zinnen. Nouja, naar mijn bedenkingen zit er geen structuur in, maar hier beweren ze het tegendeel. Ik ben nu eenmaal opgegroeid met een andere taal. Laat ik een voorbeeldje geven. Wanneer wij zeggen: “er zijn hier heel veel mensen”, zeggen zij: “mensen veel hier”.

Om een taal aan te leren begin je meestal met de werkwoorden en alles wat er bij komt kijken, onder andere het persoonlijke voornaamwoord.
In het Swahili is dat:
ik = ni
jij = u
hij = a
wij = tu
jullie = mu
zij = wa

Na het persoonlijke voornaamwoord volgt in het Swahili het aspect, ook wel 'de tijden’ genoemd. Er zijn hier maar 3 tijden.
de tegenwoordige tijd = na
de verleden tijd = li
de toekomstige tijd = ta

Wat volgt na het aspect is het eigenlijke werkwoord. Een werkwoord in onbepaalde wijs (niet vervoegd) wordt voorafgegaan door het woordje ‘ku’. Te vergelijken met onze ‘te’ of in het Engels ‘to’. Bijvoorbeeld: te eten - to eat - kula. In het Swahili is eten gewoon ‘la’ maar wordt in onbepaalde wijs ‘kula’ (te eten). Wanneer er dan een vervoeging plaatsvindt zijn er maar 2 regels:
1) een werkwoord in onbepaalde wijs die 2 lettergrepen heeft behoudt het woordje ‘ku’ en wordt niet meer verder vervoegd.
2) een werkwoord in onbepaalde wijs die meer dan 2 lettergrepen heeft verliest het wordt ‘ku’ en wordt niet meer verder vervoegd.

Wanneer je deze 3 gegevens in een zin gaat gebruiken wordt alles aan elkaar geschreven. Eerst volgt het persoonlijke voornaamwoord, dan het aspect en dan het werkwoord.

Voorbeelden van werkwoorden met 2 lettergrepen:
te komen = kuja
komen = -ja
ik kom = ninakuja
ik kwam = nilikuja
ik zal komen = nitakuja

te eten = kula
eten = -la
wij eten = tunakula
wij aten = tulikula
wij zullen eten = tutakula

te sterven = kufa
sterven = -fa
zij sterven = wanakufa
zij stierven = walikufa
zij zullen sterven = watakufa

Voorbeelden van werkwoorden met meer dan 2 lettergrepen:
te zien = kuona
zien = -ona
ik zie = ninaona
ik zag = niliona
ik zal zien = nitaona

te krijgen = kupata
krijgen = -pata
wij krijgen = tunapata
wij kregen = tulipata
wij zullen krijgen = tutapapta

te lezen = kusoma
lezen = -soma
zij lezen = wanasoma
zij lazen = walisoma
zij zullen lezen = watasoma

Tot slot geef ik jullie nog enkele voorbeeld werkwoorden.
(te) nemen = (ku)chukua
(te) denken = (ku)fikiri
(te) binnengaan = (ku)ingia
(te) vergeten = (ku)sahu
(te) helpen = (ku)saidia
(te) zoeken = (ku)tafuta
(te) zeggen = (ku)sema



Tot de volgende les!
Sarah

Lieve mensjes

Ik ben hier nu iets meer dan 2 maanden en constant wordt ik geconfronteerd met één iets: de technische wereld van Congo. Wel te verstaan: de niet werkende technische wereld van Congo!

Leven met elektriciteit die om de zoveel mintuen uitvalt is me ondertussen al een gewoonte geworden, maar computers die daardoor ook om de zoveel minuten uitvallen doen me de muren oplopen. Ik merk dat de computers (op de Kiro) hierdoor kwaliteit verliezen en ik soms ook mijn documenten wanneer ik niet rap genoeg ben in het opslaan. 

Je hoort me waarschijnlijk al afkomen... 
Ik zal er dan ook  geen doekjes omwinden en met de deur in huis vallen: ik ben op zoek naar degelijk computer materiaal.
Liefst natuurlijk de 'bak' zelf maar schermen, printers, klavieren, muizen, ... het is allemaal welkom. Hoe meer we hier in reserve kunnen opslaan, hoe beter. Nu moeten we constant wisselen van computer daar, muis hier, scherm ginder ... Laat ik wel even duidelijk zijn dat ik niets kan 'kopen' en hier dus over 'giften' spreek.

Dit alles kan ik dan laten overschepen naar Congo. De uitleg hoe dit in zijn werk gaat bespaar ik jullie, maar ik weet wel al dat dit niet gratis zal zijn (jammer genoeg) en me meer dan 1 euro gaat kosten. Vandaar dat ik eerst even wil uitkijken hoeveel mensen reageren op deze oproep. Natuurlijk hoop ik dat dit er héél véél zijn, zodat de Kiro kan blijven draaien. Voor de kiro zijn computers nu eenmaal de grootste bron van inkomen (zie eerder verslag werking Kiro)... Laten we zeggen dat deze actie nog niet 100% vast staat, maar ik eerst wil informeren hoeveel vrijgevigen er onder ons leven
Wanneer ik dus veel reacties krijg zal ik zeker alles op alles zetten om het materiaal hier te krijgen.

Trouwens, mochten er mensen zijn die een naaimachine op overschot hebben, dan zijn deze ook méér dan welkom. Veel vrouwen zijn huismoeder om voor de vele kinderen te zorgen maar combineren dit met een klein winkeltje en/of een naaiatelier. Toch, naaimachines zijn hier niet goedkoop en tweedehands vaak niet meer van kwaliteit.
Ik heb jullie al verteld over de familie van Jean de Dieu en Martine. Hier zitten we in zo'n situatie. Martine blijft thuis om voor de kinderen te zorgen, kan goed naaien maar heeft geen naaimachine. Ze is nu al enkele maanden op zoek naar een tweedehandsmachine maar kan geen degelijke vinden. Ik zou dus maar al te graag een naaimachine willen schenken...Het is een schat van een familie en ze hebben er alles voor over om mij een leuke tijd te geven in Congo. Jammer dat ze in een veel te klein huisje wonen (met veel te veel mensen) maar anders had ik me daar al lang gesetteld.


Hopelijk krijg ik interessante reacties en komen er veel computers en naaimachines uit de lucht gevallen

Als ik niet waag, kan ik ook niets winnen...




Groetjes
Sarah

Van 20 april tot 5 mei 2007 is de 12de editie van het Afrika Filmfestival doorgegaan in Leuven. Een aanrader voor alle filmliefhebbers! Jammer genoeg ben ik te laat met de aankondiging, maar geen paniek want volgend jaar zijn ze er terug!
Op www.afrikafilmfestival.be vindt je alvast een korte toelichting van de films die dit jaar vertoond zijn. Onder andere de film 'Live in Congo' van Yoohan Leyssens en Ronny Mosuse.

Als voorsmaak geef ik jullie mijn persoonelijke Afrikaanse filmlijst:
Hotel Rwanda, Rwanda   AANRADER
Paul Rusesabagina (Don Cheadle) is floor manager in het Sabena Hotel Milles Collines. Hij is een Hutu maar getrouwd met een Tutsi vrouw. Hoewel hij van zijn stamgenoten hints opvangt m.b.t. de toenemende radicalisering van de Hutu-gemeenschap gelooft Paul niet dat er in Rwanda problemen zullen komen. Immers, hij heeft een goede job met dito connecties en de VN Blauwhelmen staan in voor de vrede in het land. Begin april 1994 loopt het echter verkeerd. Er wordt massaal op Tutsi' s gejaagd. Paul helpt meer dan 1000 vluchtelingen door hen onderdak te verlenen in het hotel. Ze worden bewaakt door de VN soldaten. Maar dan beslist de VN zich terug te trekken ... Wat gebeurde er ... toen de wereld niet meer toekeek?

Va, vis et deviens, Ethiopië - Israël  AANRADER
De christelijke moeder van een negenjarig jongetje uit Ethiopië, wil haar zoon van de hongersdood redden door hem in 1984 als joods weesje naar Israël te sturen. De jongen groeit op met zijn ware identiteit als geheime last.

In my country, Zuid - Afrika
Langston Whitfield en Anna Malan, beiden journalist, zijn bij de hoorzittingen van de Truth and Reconciliation Commission aanwezig. Ze verschillen van mening over de commissie, maar groeien steeds meer naar elkaar toe.
In 1996 richtte de regering van Zuid-Afrika de TRC (Truth and Reconciliation Commission) op om de schending van de mensenrechten tijdens de Apartheid te onderzoeken. Alle gebeurtenissen tussen maart 1960, de slachting van Sharpeville, en 10 mei 1994, toen Mandela tot president werd gekozen, werden door de commissie onderzocht.

Congo River, Congo  AANRADER
Een ontdekkingstocht in de voetsporen van Stanley die ons over een traject van 4.670 km meevoert tot aan de bron van de Congo-rivier. Een reis van zeven maanden tot diep in het oerwoud, de sporen van oorlog tegemoet. Dit avontuur is de persoonlijke zoektocht van de Luikse filmmaker Thierry Michel: “Ik wil Afrika doorgronden, in zijn cultuur, tradities, in zijn eindeloosheid en universaliteit. Ik wil aantonen dat naast de duisternis en de tragische geschiedenis van dit continent, er ook leven en geluk bestaan; het geluk van rituelen, liederen en dans”.
Deze reis naar Afrika is een ode aan het leven; het leven dat ons overrompelt, zoals de niet in te tomen plantengroei langs de Congo-rivier. De beelden tonen ons het lief en leed van dit volk langs de oevers, de feesten en ceremonies die het ritme van hun leven bepalen. De film geeft ook aan dat er, achter de ondergang en de tragische, gewelddadige geschiedenis van dit continent, nog hoop en geluk bestaat; de hoop en het geluk van rituelen, volksliederen en dansen. Alle ellende ten spijt, constateert Michel dat de energie om het land weer op te bouwen tastbaar is.

The Constant Gardener, Kenia
The Constant Gardener gaat over Justin Quayle, een medewerker van het Britse consulaat in Kenia. Tijdens een lezing in Londen ontmoet hij Tessa, waar hij meteen verliefd op wordt. Ze ontdekt dat een groot farmaceutisch concern haar medicijnen test op mensen uit de sloppenwijken in Kenia, die zogezegd toch niemand zal missen als ze doodgaan: een mensenleven is in het arme, drukke en ongeorganiseerde leven van Kenia immers nauwelijks iets waard. Tijdens haar zoektocht om de waarheid boven water te halen stuit Tessa echter op veel tegenstand, vooral vanuit Westerse hoek. Als ze samen met een medewerker wordt vermoord en Justin er achter komt waar zijn vrouw mee bezig was, besluit hij de strijd van Tessa voort te zetten en op zoek te gaan naar de ware toedracht van Tessa's dood. Ook hij stuit daarbij op grote weerstand in de vorm van doodsbedreigingen en collega's die minder sympathiek zijn dan eerst gedacht.

Blood Diamant, Sierra Leone
Een jonge man, gespecialiseerd in diamantensmokkel waarvan de opbrengst gebruikt wordt om de burgeroorlog te financieren, maakt kennis met een lanbouwer. De zoon van deze man werd gerekruteerd voor het rebellenleger. Deze ontmoeting zorgt voor een enorme verandering in het leven van de avonturier.

Last King of Scotland, Oeganda
Een jonge net afgestudeerde dokter uit Schotland komt terecht in het Oeganda van de jaren '70. In plaats van het helpen van de armen, komt hij de charismatische dictator Idi Amin tegen, die zijn leven voor altijd verandert


Sta je met andere woorden in de videotheek en kun je niet kiezen tussen 'Harry Potter' en 'Legally Blonde' ga dan voor een Afrikaanse film!
Of nog beter, ga naar de bioscoop en geniet van 2 films, nieuw in de zalen:
A sunday in Kigali, Rwanda
http://www2.vrtnieuws.net/cm/vrtnieuws.net/cultuurmedia/film/nieuw%2Bin%2Bde%2Bzalen/1.135399)

Faith's Corner, Zuid Afrika
http://www2.vrtnieuws.net/cm/vrtnieuws.net/cultuurmedia/film/nieuw%2Bin%2Bde%2Bzalen/070606Faithscorner)



Geniet ervan...
en vergeet geen zakje popcorn, dan ben je -bijna- helemaal in Afrika, Congo!
Sarah