Voor de onbekenden onder ons, mijn naam is Sarah Bauwens. Op 1 april 2007 ben ik naar Lubumbashi (Congo) getrokken waar ik 1 jaar heb meegedraaid op het Nationale Secretariaat van Kiro Congo. Ondertussen ben ik terug in België en is mijn Congolees avontuur afgelopen!
Ik ben een op en top Congoleze geworden door zoveel mogelijk te genieten van de Congolese cultuur! Dit hield in: bukari eten, simba drinken, mee zwieren op Congolese tonen en optochten meestappen met de Kiro.
Op deze website overspoel ik jullie (nog altijd) met mijn verhalen, Congolese weetjes en Afrikaanse cultuur.
Ik heb er het beste van gemaakt in het reusachtig en zonnige Congo, maar nu is het terug tijd voor het pietluttig en regenachtige Belgenlandje!
Byé Sarah
Het leven zoals het is: Congo!
08-05-2009
Bestaan blog
Helemaal verbaasd van het fenomeen "bloggen" merk ik dat ik nog iedere dag bezoekers aantrek! Dit terwijl ik al meer dan een jaar terug ben van Congo en de website ook niet echt fantastisch heb bijgehouden... Redenen genoeg dus om deze blog rond Kiro Congo en het land wat up to date te houden! Vooral omdat ik sinds vorig jaar met een nieuw project ben begonnen ... en uiteraard gelinkt aan Kiro Congo. Samen met Wouter Verstraete ben ik trekker van de Internatioanle Kampgrond op Krinkel2009 van Chirojeugd Vlaanderen.
Euhm... Internationaal? Kampgrond? Krinkel? 2009? Chiro? In een volgend bericht probeer ik dit in geuren en kleuren uit te leggen!
Sarah
27-08-2008
Chiro meets Kiro
Van 2 tot 25 augustus 2008 is er een ploeg van 12 Vlaamse leiders naar DRCongo, Lubumbashi getrokken. Dit in het kader van het partnerschap Umoja!
Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier nog iets van mij liet horen ! Maar dat komt dan ook omdat ik druk op zoek ben gegaan naar werk. En ... ja hoor! Ik heb werk gevonden! Ik kan aan de slag bij de Vlaamse Liga Tegen Kanker...
Heel tevreden en met een opgeluchte zucht zeg ik: een snel berichtje maar tot de volgende! Sarah
09-03-2008
Tip top inorde
Eventjes ter info, maar ik heb het uitstekend gedaan wat betreft mijn gezondheid in Congo.
Ten eerste ben ik er buiten af en toe wat diarree nooit ziek geweest. Alle, niet ziek geweest in die zin dat ik nooit één of meerdere dagen plat heb gelegen! Ten tweede heeft een bloedonderzoek uitgemaakt dat ik tip top inorde ben! Ik heb zelfs geen malaria in mijn bloed en de wormpjes die ik dacht te hebben in mijn darmen (volgens een routine - bloed - controle in Congo) zijn ofwel gaan lopen ofwel er nooit geweest....
Voor de mensen die nog in Congo zitten: toy toy toy!
Sarah
27-02-2008
Blijkbaar heel ver...
Britten klaar voor evacuatie in Congo
Britse militairen en sluipschutters zijn in Congo-Brazzaville neergestreken om westerlingen te evacueren als het in Congo-Kinshasa zou ontsporen. Dat bevestigen goedingelichte bronnen in Europa en Congo.
Westerse en Congolese kringen vrezen dat er onlusten op komst zijn in Kinshasa. Daarbij is niet uit te sluiten dat westerlingen worden geviseerd. De entourage van de Congolese president bracht eerder al naar buiten te vrezen voor een staatsgreep. Dat de Britten in het geheim ook sluipschutters in Brazzaville hebben gestationeerd, heeft het wantrouwen van Kabila ten aanzien van het Westen nog aangewakkerd.
Ruim een jaar na de verkiezingen is de westerse wereld teleurgesteld in Kabila. Die heeft niet alleen de kaart van China getrokken, hij lijkt ook zo snel mogelijk zijn zakken te willen vullen. Het leidt tot toenemende spanningen in en buiten Congo. Het Westen voert de druk op Kabila op met het gevaar dat het tot een uitbarsting komt en het Westen met de vinger wordt gewezen. 'Wanneer het zal losbarsten, is moeilijk te voorspellen. Maar dat er iets gaat gebeuren, lijkt wel zeker', luidt het in westerse kringen.
De Congolese minister van Binnenlandse Zaken, Decentralisering en Veiligheid, Denis Kalume Numbi, stuurde versterkingen naar Beneden-Congo. Kalume wil de orde en het staatsgezag in de provincie herstellen. Onlangs waren er bloedige incidenten waarbij burgers en militairen om het leven kwamen. De incidenten waren het werk van aanhangers van de politiek-religieuze beweging Bundu dia Kongo (BDK) van volksvertegenwoordiger Ne Mwanda Nsemi.
Volgens minister Kalume is een groot deel van de bevolking in Beneden-Congo getraumatiseerd door de gebeurtenissen. Hij besprak het probleem met het krijgsgerecht, het leger en de politie. Er gingen extra manschappen naar de provincie. Zij worden vergezeld door provinciegouverneur Simon Mbatshi Batshia.
De gouverneur was uitleg gaan geven in Kinshasa. Met videobeelden en getuigenissen kon hij de omvang van de feiten toelichten. Volgens Mbatshi is het noodzakelijk het staatsgezag snel te herstellen. De BDKers controleren nog altijd de territoria Luozi en Seke Banza. Ze zouden daar andere religieuze bijeenkomsten dan die van BDK verboden hebben.
De BDKers veranderden de chefs de groupement en verjaagden alle overheidsdiensten aan de grenzen met Angola en Congo-Brazzaville.
Op 31 januari en 1 februari 2007 waren er in Beneden-Congo ook incidenten met BDK. Destijds vielen er zon 100 doden.
Ik ben nu iets meer dan een week terug in Belgie. Een weekje om mijn kilo's die ik kwijtgespeeld was er terug bij te krijgen. Vooral als je er dan nog eens weekje op uit trekt naar de Provence in Frankrijk. Maar tegen lekkere gebakken aardappeltjes met kaashamburgers en appelmoes (zonder brokjes) en met als dessert koude chocoladepudding zeg ik zeker geen nee...
Het gewoon worden aan de Belgische cultuur valt eigenlijk heel goed mee. Er is maar 1 iets wat ik raar vind en terug moet aan wennen. Ik kom bijvoorbeeld een restaurant binnen en ik denk spontaan bij mezelf: "wauw, als die witte mensen hier..." Uitleg hoef ik niet te geven zeker?
Na een weekje vakantie in de Provence kan ik er terug invliegen. Wat dan vooral inhoudt: werk zoeken. Niet makkelijk omdat ik schrik heb om de vrijheid van de daginvulling te verliezen. In Congo was ik bij wijze van spreken mijn eigen baas. Ik kon zelf bepalen wat ik die dag ging doen. De eerste maanden was dit 't stad verkennen. De maanden tussenin was het werk heel verschillend met het opstarten van leuke projecten. De laatste maanden was het dan weer afscheid nemen van 't stad.
Ooit had ik gezegd dat ik geen winter zou meemaken in 2007 - 2008! Ik had er toen geen rekening meegehouden dat het nog heel koud kan zijn in februari. Zelfs zo koud dat mijn gezicht op springen staat. Maar weet je wat het gekke is? Na 10 dagen Belgie en Frankrijk heb ik nog geen druppel regen gezien, terwijl ze in bepaalde delen van Congo last hebben van overstromingen. Het is niet altijd zon hoor...
En voor de mensen die me nog niet hebben gezien: Nee, mijn haren heb ik niet gekleurd. Dat is het werk van de Congoleze zon!
Sarah
13-02-2008
Terug in 't land, maar niet voor lang!
hallo iedereen!
Ik ben terug in 't land. Gisteren om 7u ben ik gearriveerd. Niks moeten achterlaten bij de douane, geen vertraging en alle bagage aangekomen. Lang leve Hewa Bora??!?
Maar ik ben het reizen zeker nog niet beu en morgen ga ik voor een weekje naar de Provence samen met Rien en Mark van huureeneend.nl
Ik zal de belgische bodem alweer even verlaten maar deze keer zullen jullie me niet lang moeten missen...
Sarah
05-02-2008
Terugkomst
Hallo
Na het afwegen van de pros en contras én wat problemen bij Hewa Bora (nee, je wilt het niet weten) heb ik besloten om op 11 februari naar ons Belgenlandje terug te keren. Ik laat de zon en de regendouches achter mij en maak me klaar om mijn dikke jas en sjaal aan te trekken. Op 12 februari land ik in Zaventem ergens in de vroege ochtenduurtjes
Ik probeer te genieten van mijn laatste dagen. Simbas drinken, pagnes kopen, in taxibussen rondrijden en vooral afscheid nemen van iedereen!
Op de Kiro heb ik deze week al mijn projecten afgewerkt! Ik kan nog een laatste week genieten van Congo
Rwanda wordt bestuurd door President Hyabriama. Hij is een Hutu. Later zal hij vermoordt worden. Door wie blijft een raadsel. De Hutus zullen echter altijd de Tutsis verdenken. Rwanda heeft in die periode 2 volkerengroepen: de Hutus en de Tutsis. De Tutsis hebben zich door de jaren heen buiten Rwanda ook in Congo en Oeganda gevestigd.
In 1994 proberen de Tutsis een staatsgreep uit te voeren in Rwanda. Dit lukt echter niet en de Hutus beginnen een tegenaanval op de Tutsis. Hierbij zijn ongeveer 800.000 Tutsis vermoord. Men spreekt ook wel over de genocide van Rwanda (meer verduidelijking in de film: Hotel Rwanda).
De Hutus merken echter dat ze de oorlog verliezen van de Tutsis en vluchten massaal het buurland Congo in. Ze verblijven in de provincie Kivu aan de grens met Rwanda.
Ondertussen wordt er in Congo een rebellenpartij opgericht: de AFDL onder leiding van Désiree Kabila. De AFDL bestaat uit:
-Tutsis die in Congo wonen;
-Tutsis gevlucht uit Rwanda tijdens de genocide;
-Congolese soldaten uit het leger van Mobutu.
De AFDL moordt massaal de gevluchte Hutus die zich in Congo (aan de grens met Rwanda) gevestigd hebben. Sommige kunnen echter vluchten en beginnen een rebellenpartij samen met andere soldaten uit het leger van Mobutu. Ze vechten tegen de rebellenpartij AFDL.
1997
De soldaten van AFDL (met de Tutsis) en de soldaten van Mobutu (met de Hutus) voeren een ware oorlog in Congo waarbij de AFDL aan de winnende hand is. AFDL valt via Lubumbashi, Kinshasa binnen en voert een staatsgreep uit. Mobutu is verslagen en de Hutu soldaten uit zijn leger vluchten het land in.
17 mei 1997
Désiree Kabila wordt de nieuwe president van Congo.
Kabila wil niet meer samenwerken met de Rwandese Tutsi soldaten en verplicht ze terug te keren naar hun land.
1998
De Tutsis uit het leger van Kabila die teruggekeerd zijn naar hun land beginnen een oorlog tegen Congo. Deze oorlog speelt zich af in het oosten van het land, meer bepaald in de provincie Kivu. Ze noemen zichzelf de rebellenpartij RCD en is onder leiding van Dr. Ilunga. De rebellenpartij wil Kivu als een onafhankelijk gebied dat bij Rwanda hoort.
De RCD wordt in Congo gesteund door Congolese Tutsis (die in de provincie Kivu wonen). Onder andere Generaal Nkunda is een Congolese Tutsi die de RCD steunt.
1999
De rebellenpartij RCD wordt een Congolese politieke partij. Waarom Congolees? Omdat ze op deze manier meer macht hebben om het stukje Congo te overwinnen. De politieke partij RCD komt onder leiding te staan van Azaarias Riberwa.
Generaal Nkunda is echter met een eigen rebellenpartij gestart op het moment dat de RCD een politieke partij werd. Deze rebellenpartij heet CNDP.
Met deze rebellenpartij wil Nkunda dat Kivu bij Rwanda hoort maar dat ook alle Hutus die nog in Kivu zitten (die gevlucht zijn tijdens de staatsgreep) terugkeren naar Rwanda.
Hijzelf en de Rwandese overheid verdenken de Hutus ervan (die nog in Kivu wonen) dat ze samen met de Congolezen een aanval zullen uitvoeren op Rwanda. Wanneer de Hutus terug zijn in Rwanda is er volgens hem en de Rwandese overheid een betere controle op deze volkerengroep.
Besluit
Tot voor 23 januari 2008 waren er 5 grote groepen die een oorlog uitvochten in het Noord Oosten van Congo.
1 Het Congolese leger van Kabila (FARDC): Zij willen de provincie Kivu beschermen.
2 Mai Mai (PARECO): Een Congolese militie die de provincie Kivu wil beschermen. 3 RCD: Politieke partij van Tutsis en Tutsi Congolezen die Kivu bij Rwanda willen zien.
4 CNDP: rebellenpartij van Tutsi Congolezen die Kivu bij Rwanda willen zien en alle Hutus terug naar Rwanda wil sturen. 5 De Hutu rebellenpartij (FDLR): Hutus die Congo niet willen verlaten uit vrees voor hun leven. Zij zijn nu eenmaal de groep die begonnen is met het moorden in 1994. Ze strijden om in Kivu te blijven. Deze groep zijn gevluchte Hutus uit het leger van Mobutu die verslagen is in 1997. Er zijn echter nog andere Hutus in andere delen van het land. Maar de grootste groep leeft in Kivu. Er zijn ongeveer 6000 Hutus in Congo.
Na het Vredesakkoord
Op 23 januari 2008 hebben alle betrokken groepen het Vredesakkoord en het staakt het vuren ondertekend. Alle (rebellen) partijen willen de wapens neerleggen en de Hutus zijn bereid om terug te keren naar Rwanda indien dit op een veilige en waardige manier kan gebeuren.
Maar, de Mai Mai, de CNDP en de Hutu milities zijn groepen die zich niet aan het staakt het vuren houden. Lees meer in de volgende artikels:
Om de twee weken gaat er een taal definitief verloren
Op 21 januari overleed de laatste spreker van de inuittaal Eyak: Udach' Kuqax*a'a'ch - die zich voor het gemak Mary Smith liet noemen. Welke zijn de meest bedreigde talen?
De Unesco zet zich in voor het behoud van zulke talen en stelt dat 50% van de 6.000 talen die gesproken worden vandaag bedreigd zijn. Het gaat dan vooral om dialecten of talen van steeds kleiner wordende etnische groepen, die onder druk staan van grote talen: Engels, Chinees, Russisch... 96% van de bedreigde talen wordt gesproken door amper 4% van de wereldbevolking. Geen wonder dat elke veertien dagen zo'n taal verdwijnt.
In Congo alleen al bijvoorbeeld worden op dit moment vijf talen enkel nog gesproken door ouderen. In Bolivi is er nog 1 Uru-spreker, net als voor de Noord-Amerikaanse indianentaal Wichita en nog 2 van het Ratagnon (Filippijnen). Maar ook in Europa worden talen bedreigd: door de Joegoslavische oorlogen zijn heel wat dialectsprekers verspreid geraakt, het Lijflands (Letland) wordt nog door 35 mensen gesproken, het Bretoens verdwijnt, etc.
Met de Nationale Raad in augustus 2007 is er in de statutenwereld van Kiro Congo heel wat veranderd. De nieuwe statuten hebben veel teweeg gebracht en beginnen stilletjes aan vorm te krijgen. Het is een grote verandering dat niet op één twee drie optimaal uitgevoerd kan worden. Kiro Congo, veel succes!
VROEGER
Nationale Raad:
1Nationaal secretariaat
a.Louis Vandijck als Nationale Proost;
b.César Bamwapela als Nationale voorzitter;
c.Ado Mwinga als Nationale Vice voorzitter;
d.Didier Tshikung als logistieke verantwoordelijke en dienst interne fianciering.
2Diocèses
3Secteurs
TEGENWOORDIG
Nationale Raad:
1Nationale Directie
a.Louis Vandijck als Nationale Proost;
b.Ado Mwinga als Nationale voorzitter;
c.Lucien Lukasu als Nationale Vice voorzitter;
d.Voorzitters van alle diocèses.
2Diocèses
3Secteurs
4Nationaal Secretariaat
a.César Bwampela als verantwoordelijke voor de vormingsdienst en administratie;
b.Didier Tshikung als verantwoordelijke voor de interne financiering en projectcoördinator;
c.Didier Tshikung als boekhouder. (Officieel is er niemand aangesteld omdat er op de verkiezingen op de Nationale Raad geen kandidaten waren. Didier Tshikung is nu intrim boekhouder tot er een geschikte kandidaat gevonden is.)
De Nationale Raad is het beslissing en oriëntatieorgaan van Kiro Congo. Ze wordt om de 2 jaar georganiseerd en bestaat uit 4 ledengroepen.
Het eerste lid = de Nationale Directie. Deze groep bestaat uitsluitend uit vrijwilligers.
Het tweede lid = de voorzitters van alle Diocèses. Deze groep bestaat uitsluitend uit vrijwilligers. Het derde lid = de voorzitters van alles Secteurs. Deze groep bestaat uitsluitend uit vrijwilligers.
Het vierde lid = het Nationale Secretariaat. Deze groep bestaat uit betaalde werkkrachten, maar heeft ook werkgroepen (bv schrijven tijdschrift Flamme) die enkel uit vrijwilligers bestaan.
Maar het is waarschijnlijk moeilijk te begrijpen hoe het nu zit met die diocèses en secteurs. Wel, hier een kleine structuur waarbij ik begin bij de lokale groepen en eindig bij het hoogste niveau (ik spreek hier over heel Congo):
233 lokale groepen
Iedere parochie heeft zijn lokale groep.
82 Decanaten of gewesten
Tussenorgaan dat lokale groepen van één dezelfde woongemeenschap verenigt.
Ze zijn de drijfkracht tussen de regios en de lokale groepen.
34 Secteurs of regios
Vormingsorgaan dat verschillende gewesten verenigt.
Ze staan in voor animatie en vorming aan o.a lokale leiding.
11 Diocèses of verbonden
Vormingsorgaan dat verschillende regios verenigt.
Ze staan in voor kadervorming en het geven van richtlijnen aan o.a kadermensen.
5 Centres of kernpunten
Provenciaal coördinatieorgaan dat verschillende verbonden verenigt.
De verantwoordelijkheden van een kernpunt valt voor de voorzitter van het meest centraal gelegen verbond in het kernpunt.
1 Nationaal Secretariaat
Coördinatie en uitvoeringsorgaan voor alle activiteiten op Kiro Congo.
1 Nationale Directie
Controleorgaan dat de beslissingen opvolgt van de Nationale Raad.
1 Nationale Raad
Beslissing en oriëntatieorgaan voor de nationale werking van Kiro Congo.
Laat ik even een kort voorbeeld geven: Kiro Congo heeft 11 diocèses. Bijvoorbeeld: Diocèse Lubumbashi.
Diocèses Lubumashi heeft 4 Secteurs: secteur Mufunga Sampwe, secteur Likasi, secteur Fungurume en secteur Lubumbashi.
Secteur Lubumbashi heeft 5 Décanaten: décanaat Katuba, décanaat Kenya, décanaat Kampemba, décanaat Centre en décanaat Ruashi.
Décanaat Ruashi heeft 10 lokale groepen.
Zo kunnen we nog de rest van de secteurs van Diocèse Lubumbashi onderverdelen in Décanaten en lokale groepen en kunnen we de ondere 10 Diocèses weergeven. Maar op deze manier zal het allemaal een beetje ingewikkeld worden, niet?
28-01-2008
Staakt het vuren in Congo
Officieel staakt-het-vuren in Congo
De DR Congo kondigde gisteren, donderdag, een officieel staakt-het-vuren in het oosten van het land af. Een gevolg van het vredesakkoord dat deze week in Goma ondertekend is. Dat meldde het Congolese ministerie van Defensie. Hiermee zou dus een eind moeten komen aan de vijandelijkheden in de provincies Noord- en Zuid-Kivu. De bevelhebbers in beide militaire regios kregen formele instructies van de minister van Defensie, Chikez Diemu.
De VS en Europa reageerden verheugd op deze "historische kans", maar volgens VN-kringen moet er nog veel werk verzet worden. De Rwandese Huturebellen in Oost-Congo zeggen overigens dat ze bereid zijn naar Rwanda terug te keren.
De engagementsverklaring voor beide Kivus werd ondertekend door de rebellen van Laurent Nkunda (CNDP), andere milities uit het gebied en de Congolese regering. De ondertekening was het resultaat van de vredesconferentie die op 6 januari 2008 van start ging in Goma. Alle betrokken partijen verklaarden zich bereid de gevechten te staken en zich niet te herbewapenen.
Washington hoopt dat alle betrokkenen dringend bijdragen tot de uitvoering van de afspraken. EU-commissaris Louis Michel beseft dat er nu grote nieuwe uitdagingen zijn, maar heeft het toch over "een historische kans voor het Grotemerengebied". Volgens Monuc-baas Alan Doss moet iedereen nu de mouwen opstropen en aan de slag gaan. Negentig procent van de VN-blauwhelmen in Congo worden momenteel ingezet in het oosten van het land. Monuc wil zijn manschappen inzetten om bufferzones te creëren.
Volgens het Congolese ministerie van Buitenlandse Zaken zijn de Rwandese Huturebellen bereid naar hun vaderland terug te gaan. Minister Antipas Mbusa Nyamwisi sprak in Mbuakinua met leiders van deze rebellen. De Huturebellen willen wel op een veilige en waardige manier kunnen terugkeren. Ze rekenen hiervoor op medewerking van de internationale gemeenschap.
De VN schatten het aantal Rwandese Huturebellen in Congo op zon 6.000. Volgens Kigali waren deze rebellen betrokken bij de Rwandese volkenmoord in 1994. Die kostte aan 800.000 mensen, voornamelijk Tutsis, het leven.
Nkunda en Mayi Mayi sluiten in Oost-Congo vredesakkoord met regering
Het vredesakkoord dat op 23 januari in Goma werd ondertekend, omvat onder meer een staakt-het-vuren.
GOMA - Kambasu Ngeve, de vertegenwoordiger van de afvallige Tutsi-generaal Laurent Nkunda die in Oost-Congo een rebellengroep leidt, heeft gisteren in de Oost-Congolese stad Goma een vredesverdrag getekend. Ook de Mayi-Mayimilitie die in het oosten actief is, heeft het vredesakkoord met de Congolese regering ondertekend.
Het verdrag omvat onder meer een staakt-het-vuren en de ontmanteling van alle gewapende groeperingen in Oost-Congo. Een technische commissie zal toezien op de ontwapening en op de repatriëring van buitenlandse militieleden. Andere resoluties, onder meer over ontwikkeling en politieke en humanitaire kwesties, worden na de conferentie verwacht.
Het vredesakkoord was het resultaat van meer dan twee weken onderhandelen. De Congolese president Joseph Kabila en enkele buitenlandse ambassadeurs woonden de ceremonie bij. De vredesonderhandelingen kwamen er op initiatief van de Verenigde Naties, de Europese Unie en de Verenigde Staten. Westerse regeringen en de VN gebruikten zware diplomatieke druk om het vredesakkoord ondertekend te krijgen, in de hoop dat het bestand een eind kan stellen aan de zware gevechten in Oost-Congo, waar de oorlog ondanks het officiële einde van het gewapende conflict nog altijd voortwoedt.
Eerder woensdag gaf Nkunda zijn toestemming voor de ondertekening van het verdrag, dat normaal gezien dinsdag al getekend had moeten worden. Gisteren werden de laatste onduidelijkheden in verband met het staakt-het-vuren uit de weg geruimd. De gevolgen van de oorlog en het aanhoudende geweld in het oosten kosten dagelijks nog altijd aan zo'n 1.500 Congolezen het leven. Meestal bezwijken die slachtoffers aan ondervoeding of aan ziektes die in andere omstandigheden te vermijden zijn, zeggen hulpverleners.
Reuters & De Standaard - 24.01.08 bron: www.congoforum.be
19-01-2008
Wat ik gedaan heb en nog zal doen
hallo!
Na enkele leuke verhalen over de reis door Afrika (foto's: www.bombie3.spaces.live.com) wil ik jullie ook nog even vertellen wat ik ervoor en erna heb uitgespookt.
De vrijdag voor ik vertrok op reis ben ik naar Bakanja Ville gegaan. Er waren opnames voor de nieuwe Damiaanactie van 2008 (die inmiddels al gestart is). Bij de opnames was ook Brahim aanwezig omdat hij vorig jaar peter was van de actie en dit jaar nog even verder wil werken aan zijn project rond leprapatiënten (zie artikel hieronder). De peter van dit jaar is Eddy Merckx geworden. De opname wordt uitgezonden vanaf 21januari in Karrewiet op Ketnet. 't Was wel een gezellige bende en leuk mee te maken hoe dat filmen allemaal in zijn werk gaat. En, Brahim is het volledig met me eens: e goe vès wit stutje me stikskes banane ist beste wa dat der is! (een lekker vers wit boterhammetje met stukjes banaan is het beste wat er is!)
Toen ik op reis was heeft Ward Rock Lubumbashi georganiseerd. Ik vind het echt heel jammer dat ik er niet bij was, want als ik de verhalen mag geloven was het een groot succes!!
Op 29dec is Rien terug vertrokken en eerlijk gezegd heb ik nadien niet veel gedaan. Ten eerste was de Kiro pas op 7jan terug open en ten tweede is de maand januari hier de congémaand bij uitstek. Eerst en vooral is er nieuwjaarsdag op 1jan, op 4jan herdenken ze de gesneuvelden tijdens de onafhankelijkheid, op 16jan herdenken ze de moord op papa Kabila, op 17jan herdenken ze de moord op minister Lumumba en op 18jan namen veel mensen een brugdag aangezien dat het een vrijdag was. Met andere woorden, 't stad was één en al een dooie bedoening! Maar we hebben ons daarom niet verveeld hoor. We hebben gebbq'ed, pannenkoeken gebakken, gezwommen in een lekker meer, ijsjes gegeten, in de glorai gekeken, lang geslapen, enzovoort.
En, vorige zondag ben ik naar een vergadering gegaan van de Marafiki. De Marafiki is een groep oud-leiders die zich geëngageerd hebben om zich nog een beetje Kiro te mogen voelen. Een beetje als de "bol" bij ons. Een leuke sfeer en zoals je kunt verwachten zijn er veel simba's en tembo's naar binnen gewerkt!
Hoewel het hier voor mij bijna afgelopen is, heb ik toch nog een laatste werkplanning gemaakt, en dan vooral gericht op de Kiro. Er staat niet zoveel meer op het programma maar hier en daar zijn er nog wat dingetjes. Bijvoorbeeld de inleefreis van Vlaamse leiding naar Kiro Congo in augustus. Ik zal in de tijd dat me hier nog rest helpen om Kirofamilies te motiveren om een leid(st)er te ontvangen. Aangezien ik hier genoeg ervaring heb bij verschillende gastfamilies doe ik dit met véél plezier!
Op de fotowebsite (www.bombie3.spaces.live.com) kun je nog albums terugvinden van de opnames, rock Lubumbashi, de bbq (verjaardag Arlette), de marafiki en het Kiro/Chiro hoekje dat ik gemaakt heb op de Kiro!
Sarah
18-01-2008
Kindheksen in Congo
Nederland (Amsterdam): Voorstelling over kindheksen in Congo
"Ik zou geen voorstelling over kindheksen maken", zei een Belgische antropoloog in 2000 tegen theatermaker Guido Kleene en cameraman Hans Bouma in Congo. "Het is zo'n ingewikkeld probleem." Vorig jaar trokken Kleene en Bouma toch naar het Centraal-Afrikaanse land voor opnames van kindheksen en zaterdag gaat in De Balie in Amsterdam de theatervoorstelling Enfants Sorciers (kindheksen) van Compagnie Dakar in première.
Na Amsterdam volgen optredens in Haarlem, Groningen, Alkmaar, Enschede en Berg en Dal.
Kleene en Bouman hebben een maand lang kindheksen geïnterviewd, zijn bij heksenuitdrijvingen geweest en hebben met ouders van kindheksen gesproken. Deze teksten hebben ze verwerkt tot een verhaal, dat gespeeld wordt door een Afrikaanse en Nederlandse cast. De voorstelling draait om het fenomeen kindhekserij: hoe moet je het begrijpen en hoe werkt het.
Hekserij is niet nieuw in Afrika, maar kindheksen vormen wel een relatief nieuw verschijnsel in het door oorlogen verscheurde Congo. Sinds ongeveer vijftien jaar komt kindhekserij op grote schaal voor. Enkele tienduizenden kindheksen worden verantwoordelijk gehouden voor sterfgevallen, ongeluk, werkloosheid, armoede en aids.
Voorheen werd het probleem binnen de familie opgelost en niet openbaar gemaakt. Een heks ging naar een soort medicijnman die het kwaad uitdreef. Tegenwoordig vinden de uitdrijvingen plaats in zogeheten charismatische kerken, waardoor de kindheksen binnen de hele gemeente bekend zijn. De kinderen, in de leeftijd van 3 tot 16 jaar, worden verstoten en komen massaal op straat terecht.
"... worden verstoten en komen massaal op straat terecht." Inderdaad, dat is iets waar Bakanja Ville (opvang straatkinderen) iedere dag mee te maken heeft. Vlak voor mijn reis ben ik nog naar Bakanja Ville gegaan om opnames mee te maken van de nieuwe Damiaanactie. Brahim, de peter van de actie was er ook bij! De opnames zijn gemaakt voor Karrewiet. In onderstaand artikel lees je er meer over!
"Karrewiet" trekt met Brahim naar Congo
Eind januari loopt de campagneweek van Damiaanactie. Thema dit jaar is Rwanda en Oost-Congo. Karrewiet trok net als vorig jaar met Brahim, "peter" van de Damiaanactie, op reportage naar Congo. De reportagereeks wordt uitgezonden tijdens de campagneweek vanaf maandag 21 januari.
Karrewiet volgde net als vorig jaar Brahim naar Congo. In de reeks van vorig jaar kwamen zij uit Congo terug met het verhaal van Junior, een jonge leprapatiënt die er met de hulp van Damiaanactie terug bovenop is geraakt. Junior was er toen erg slecht aan toe, hij werd omwille van de ziekte gestigmatiseerd en verstoten door zijn familie en belandde op straat.
Dankzij de behandeling van Damiaanactie is hij er stilaan weer bovenop gekomen. Alleen de typische lepralittekens en -wonden aan zijn handen en vingers, de typische klauw-handen herinneren nog aan de ziekte.
Dit jaar volgen Karrewiet en Brahim Junior bij zijn genezingsproces. Junior wordt in het Congolese Lubumbashi aan zijn handen geopereerd. Karrewiet en Brahim volgen de operatie. Het wordt een blij weerzien, met ook wel spannende uren voor en na de operatie. Maar alles verloopt perfect, dankzij de operatie kan Junior zijn handen eindelijk weer normaal gebruiken.
Verder bezoeken Brahim en Karrewiet nog een opvangtehuis voor weeskinderen en een centrum waar TBC-patiënten behandeld worden door Damiaanactie. Ze hebben het er niet makkelijk, maar als Brahim opduikt hangt er muziek en plezier in de lucht!
De Karrewietploeg werd samen met Brahim ook uitgenodigd bij de collegas van een Congolese kindertelevisiezender. Brahim en de Karrewietreporter waren te gast in een kinderprogramma, ze werden geïnterviewd door een Congolese wrapper en Brahim mocht meezingen met enkele Congolese liedjes.
'Karrewiet' met Brahim naar Congo: vanaf 21 januari, maandag tot vrijdag om 18.05 uur op Ketnet.
Het is zover! De foto's van dé reis staan online. Van 24nov tot 29dec hebben Rien en ik Zuidelijks Afrika ontdekt. We zijn in Kenia gestart, naar Tanzania gegaan, naar Malawi, naar Zambia en geeindigd in Congo! De foto's vind je terug op www.bombie3.spaces.live.com
Geniet ervan...
Sarah
15-01-2008
Aan alles komt een einde ...
Sinds Nieuwjaar ben ik tot het besef gekomen dat het einde in zicht is. Ergens midden februari loopt mijn avontuur in Congo af.
Het is een gemengd gevoel. Aan de ene kant kom ik dichter bij het moment waarop ik jullie allemaal terug zal zien. Maar aan de andere kant is het ook een einde van alles wat ik hier beleefd heb! Ondanks moeilijkheden, frustraties, heimwee af en toe, besef ik dat ik heel wat zal moeten missen.
Maar, aan ieder einde komt een nieuw begin
Sarah
12-01-2008
Broederlijk Delen in Congo
Hallo iedereen. Vorige week kreeg ik van Wannes een mail in mijn inbox. Wannes werkt in Congo als coöperant voor Broederlijk Delen. In zijn email beschrijft hij wat een coöperant precies is en vertelt hij meer over de organisatie waarvoor hij werkt! Ik dacht: interessant en dus publiceren maar...
Hallo !
Ondertussen verblijven Anneloes en ik al meer dan een half jaar in Congo : hoog tijd dus om de achterban eens op de hoogte te stellen van hoe het ons hier vergaat wat ik hier zoal doe. Al wie graag wat meer leest over ons dagelijks leven hier in Kolwezi en graag enkele fotos bekijkt, nodig ik alvast uit een kijkje te nemen op onze website wanneloes.waarbenjij.nu. In deze nieuwsbrief zal ik wat dieper ingaan op het werk dat ik hier doe.
NGO coöperant
Sinds april 2007 sinds onze aankomst in Congo werk ik als NGO - coöperant via Broederlijk Delen bij de locale NGO Arderi in Kolwezi. Broederlijk Delen (BD) is een Vlaamse NGO (niet-gouvernementele organisatie) die aan ontwikkelingssamenwerking doet, en dit door in 20 landen locale initiatieven te ondersteunen. Vele ontwikkelingsprojecten sturen experts uit die de leiding krijgen over een project en die zeggen hoe het allemaal moet gebeuren. Afgezien van het feit dat deze experts zelden de locale situatie kennen (laat staan dat ze er rekening mee houden), bereiken dit soort top-down ontwikkelingsprojecten maar zelden de verhoopte resultaten omdat ze niet gedragen worden door de locale bevolking. Om een duurzame (blijvende) ontwikkeling als resultaat te hebben ondersteunt BD uitsluitend locale initiatieven, die per definitie dus wel een locaal draagvlak hebben. Meer informatie over BD kan je vinden op www.broederlijkdelen.be
Naast een financiële tegemoetkoming worden de initiatieven die door BD worden ondersteund ook op organisatorisch vlak geholpen. Eén van de methoden die BD gebruikt voor het organisatorisch ondersteunen van partnerorganisaties is het uitzenden van coöperanten (samenwerkers). Een coöperant is iemand die, vanuit een ander land, voor een beperkte tijd (minimaal 2 jaar, maximaal 6 jaar) bij een partnerorganisatie aan de slag gaat. Het is de bedoeling dat een coöperant via zijn (of haar) eigen expertise een meerwaarde voor de partnerorganisatie betekent, en dat hij ook op organisatorisch vlak de organisatie versterkt. Omdat BD een duurzame ontwikkeling als doel stelt, moet de organisatie ook na het vertrek van de coöperant blijven draaien. Daarom is het geenszins de bedoeling dat je als coöperant de leiding van de organisatie op je neemt, maar dat je jezelf in de locale structuur inpast en dat je in discussie met de anderen problemen oplost en zwakke punten versterkt.
Een andere belangrijke functie van een coöperant is de zogenaamde brugfunctie. Het wordt van een coöperant verwacht dat hij een brug tussen twee organisaties, tussen twee landen, en tussen twee culturen vormt. Een mogelijk manier om deze brug te bouwen is het onderhouden van de communicatie met het thuisfront, bijvoorbeeld door het schrijven van nieuwsbrieven of het maken van een website. Maar ook in het dagelijks werk is het bruggen bouwen een belangrijke activiteit. Omdat je als coöperant uit een ander land komt en dus een andere achtergrond hebt, zie je de dingen dikwijls anders (wat niet wil zeggen beter). In discussie met de andere medewerkers kan er dan een brug tussen de verschillende opinies worden gebouwd, en kan er zo tot nieuwe inzichten worden gekomen.
ARDERI
Eén van de 250 organisaties die door BD worden ondersteund is de locale ontwikkelings-NGO Arderi in Kolwezi, Congo. En daar werk ik dus als coöperant. Arderi is een kleine organisatie met slechts vier permanente medewerkers. Het objectief van Arderi voluit Association Régionale pour le Développement Rural Intégré oftewel Regionale Vereniging voor Geïntegreerde Plattelandsontwikkeling is een bijdrage te leveren aan de armoedebestrijding in en rond Kolwezi, en dit door groepen mensen te ondersteunen rondom een gezamenlijke inkomstengenererende activiteit. Tot voor kort ging het voornamelijk om boerenorganisaties, maar sinds dit jaar omwille van de snel veranderende context worden ook andere activiteiten ondersteund, zoals een groep lassers en een groep die bakstenen maakt.
Nu begeleidt ARDERI 18 organisaties met een gemiddelde van ongeveer 20 leden per organisatie. ARDERI helpt deze groepen bij de interne organisatie en de planning en de uitvoering van hun eigen initiatieven. Je zou kunnen stellen dat de organisaties zelf hun activiteiten uitvoeren, en dat ARDERI tussenbeide komt als er zich problemen voordoen. De kerngedachte in het werk van Arderi is het principe van de auto promotie. Arderi helpt groepen mensen in de uitbouw van hun activiteiten, maar het initiatief zelf moet van de mensen zelf komen. Deze manier van werken geeft betere en meer duurzame resultaten. Om uit te leggen wat dit principe juist inhoudt geven we vaak het volgende voorbeeld: als je iemand die honger heeft wil helpen, kan je hem een vis geven. De honger zal dan voor eventjes gestild worden, maar de volgende dag zal die persoon weer honger hebben. Maar wat Arderi dan wil doen is om de persoon zelf te leren vissen, zodat hij in zijn eigen onderhoud kan voorzien. Als een groep landbouwers problemen heeft met het vinden van zaaigoed deelt Arderi - in tegenstelling tot vele grote NGOs - geen gratis zaaigoed uit, maar helpt de groep door contacten te leggen in andere steden of door een krediet te geven, maar het zijn uiteindelijk de mensen van de organisatie zelf die hun zaaigoed betalen. Dit kan op het eerste gezicht een beetje cru klinken - we zijn tenslotte toch een ontwikkelingsorganisatie - maar ervaring leert dat het gratis uitdelen maar zelden tot duurzame resultaten leidt. Zo kan ik het voorbeeld geven van World Vision (een grote Amerikaanse NGO) of Unicef die geregeld grote hoeveelheden zaaigoed uitdelen - bijvoorbeeld bonen - met als gevolg dat de meeste mensen een korte termijn voordeel verkiezen boven een investering door het te zaaien en dat de dag nadien de locale markt wordt overspoeld met bonen en de prijs in elkaar stort. Als de mensen daarentegen zelf een bijdrage leveren in de aankoop van het zaaigoed dragen ze een grotere verantwoordelijkheid (ownership) en is kans op een goed gebruik vele malen groter.
De voornaamste methode in het begeleiden van de economische initiatieven van de organisaties zijn de terreinbezoeken. Tijdens deze terreinbezoeken gaan we bij de organisaties langs en gaan we na wat hun problemen zijn, geven we raad en gaan we na in hoeverre onze vorige aanbevelingen werden opgevolgd. Verder organiseert Arderi ook vormingssessies voor de leden van de organisaties. Zo hebben we dit jaar een atelier georganiseerd rond de rentabiliteit van de economische initiatieven, een sessie rond het waarom en hoe van het bijhouden van de nodige documenten (kasboek, aanwezigheidslijst tijdens bijeenkomsten, ). Verder hebben we ook nog een vormingssessie georganiseerd rond de structuur van een organisatie en de uitwerking van een statuut, zodat elke organisatie zelf een statuut kon opstellen dat door de staat kon worden goedgekeurd. Het hebben van een dergelijk erkend statuut is voor de organisaties erg interessant, omdat dit een noodzakelijke voorwaarde is om bijvoorbeeld een bankrekening te openen of een krediet te verkrijgen.
08-01-2008
En of we daar ontevreden mee zijn!
Openbaar vervoer in Lubumbashi wordt duurder
In de afgelopen twee weken stegen de tarieven van taxis en taxibussen in Lubumbashi, de hoofdplaats van Katanga. Burgemeester Kaseba Makunku wil dat de chauffeurs de officiële tarieven naleven.
Op sommige routes betalen passagiers nu 300 tot 700 Congolese frank, terwijl de normale prijs 250 frank bedraagt. Deze situatie doet zich bijvoorbeeld voor op de trajecten Stad-Rwashi en Stad-Golf.
Het stadsbestuur is niet gelukkig met de prijsstijgingen. De burgemeester vraagt de chauffeurs de officiële tarieven aan te houden, zoniet riskeren ze wettelijke sancties. "De staat is hier niet dood. We zullen draconische maatregelen treffen." Volgens de burgemeester moet iedereen zijn verantwoordelijkheid opnemen.
De vereniging van Congolese chauffeurs (afdeling Lubumbashi) verklaart de prijsstijgingen door de eisen van de mensen die eigenaar zijn van de voertuigen. De eigenaars zijn niet bereid hun aandeel in de daginkomsten te laten zakken, zo is te horen.