|
Ik kijk naar buiten.
Hoor de vogels fluiten.
Ik hoor al het gepraat van verschillende mensen.
Kan al die gesprekken wel weg wensen.
De dampkap is wat ik nog hoor.
Weer een geluid waar ik me aan stoor.
Op de achtergrond hoor ik nog alles van de TV.
Het zit me weer eens niet mee.
Buiten begint er ook nog eens muziek te spelen.
Geluiden, zo velen...
Het word heel druk in mijn hoofd.
Door al die geluiden door elkaar ben ik verdoofd...
Moet eerst alle geluiden verwerken, om te weten welke de belangrijkste zijn.
Alle geluiden in mijn hoofd doen zo veel pijn.
Oei, je hebt me 2 minuten geleden iets gevraagd.
Besef het nu pas, hersenen werken heel hard vertraagd.
Nu kan ik eindelijk op de vraag een antwoord geven.
De meeste geluiden zijn weg, dan kan ik voor even op een normale manier verder leven...
* Dit gedicht mag overal gedeeld worden, zolang ik er maar weet van heb.
22-03-2017, 13:27 geschreven door Hondenfriend 
|
