Ik ben Timmerman Els
Ik ben een vrouw en woon in Knesselare () en mijn beroep is housemanager.
Ik ben geboren op 16/11/1970 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn hobby = mijn passie... de Cavalier King Charles Spaniël.
Het eerste levensjaar van Maggy in een notendop.
Het eerste levensjaar van "Lineke" in een notendop.
Cavalier King Charles Spaniël
“Lovely Magnolia's” Cavaliers Bijoux (R.I.P.) -
Maggy Colours of Wales (R.I.P.) -
Courtland Nobby Noa (R.I.P.) - Courtland Playful Pauline (R.I.P.)
en Lovely Magnolia's Querida Ginny
29-12-2015
Nieuw in "Mijn favorieten"
Ik wil jullie even twee nieuwe linken in "Mijn favorieten" (in de linkerbovenhoek, onderaan) voorstellen... Er is een prachtige, nieuwe website samengesteld www.mijnhondmijnvriend.be door de Vlaamse Fokkerijcommissie van de K.MS.H.. Wie een pupje zoekt of een verantwoord nestje wilt fokken, vindt alle nodige informatie op deze site... Een aanrader om deze website eens grondig te bekijken
De tweede website is een reeds bestaande website, doch helemaal in een nieuw kleedje gestoken: www.cavaliersforlife.eu/nl/ deze website vestigt zijn aandacht op de Cavalier King Charles Spaniël en de gezondheid, het duurzaam fokken,... van mijn o zo geliefd ras
Het begon allemaal met een "advertentie" op een Facebookpagina voor herplaatsing van cavaliertjes,...
Gringo & Joy... 2 cavaliertjes die wegens scheiding van hun baasjes gedumpt werden in het asiel...
Verschrikkelijk... waren er geen andere mogelijkheden voor deze lieverds daar zaten ze dan... en ik volgde hun verhaal op de voet... al gauw ging Joy, het jongste cavaliertje van de 2, op proef mee (ondertussen definitief geadopteerd)... Joy leek haar nieuwe thuis gevonden te hebben... Ik zat met een dubbel gevoel want de 2 waren gewoon van samen te zijn en nu werden ze gescheiden van elkaar!! Ik probeerde mij te troosten met de gedachte dat Joy vast een liefdevolle thuis had gevonden... Week na week ging voorbij... Kerst kwam steeds dichterbij en ondertussen zat Gringo nog steeds in het asiel... dit kon toch niet!! Ik kon dit niet langer aan, Gringo moest gewoon een mandje vinden voor Kerst en de warmste Kerst en Nieuw ooit beleven en postte zijn advertentie in alle mogelijke cavaliergroepjes op Facebook... maar opnieuw kwam er nauwelijks of geen respons... Gringo, een reutje van bijna 9 jaar met hartruis... leek vast te zitten in het asiel... niemand zag het zitten om het oudje nog een mooie, oude dag te geven met de zorg die hij nodig had...
Dit mocht niet gebeuren en ik belde naar het asiel en vroeg om meer tekst en uitleg... een foto van Gringo werd gepost in mijn mailbox en ik was nog meer verloren... maar ik was niet langer alleen... toen ik Patsy (herinneren jullie het "Bijoux - schaapje" nog?!) de foto van Gringo toonde werd haar hartje week... al een hele tijd zat zij met het dilemma... wel of niet een 2de hondje, eventueel zelfs graag een herplaatsertje... maar haar man zag dit niet zitten... een paar keren duwde ze de foto van Gringo onder zijn neus en... ja hoor ook Bart was verloren en prompt reden ze naar het asiel van Roeselare om kennis te maken met Gringo samen met hun cavaliertje Milo... Een wandeling, tekst en uitleg later,... namen ze Gringo mee naar huis... op proef voor 2 weken... Gringo werd al gauw omgedoopt tot "Ringo(Star)" van de Beatles en werden ze ook geconfronteerd met Ringo's mankementjes: hij was niet zindelijk, hij is zo goed als doof, hij had een oorontsteking,... en toch kreeg Ringo alle kansen om zich te ontplooien en hij voelde de warmte, liefde, genegenheid,... van Patsy en haar gezin... en Ringo genoot er zichtbaar van...
Het klikte ook met het andere cavaliertje des huizes wat ook niet onbelangrijk is... in het begin mocht Ringo nog niet al te dicht bij "Milo's vrouwtje" komen maar al gauw smolt ook Milo weg bij de charmes van Ringo... 2 weken op proef mee... werd 1 weekje op proef... want toen Ringo op controle moest bij de dierenarts van het asiel, huilde Ringo zo waar toen hij in het asiel kwam... uit schrik waarschijnlijk dat hij opnieuw achtergelaten werd... Onmiddellijk werd er besloten van meteen de adoptie definitief te maken... Ringo zat al zo diep in het hartje van Patsy & Bart en hun "kinderen" Jana & Moonray... dat een week langer wachten toch geen zin had... Toen ik dit te horen kreeg, was het duidelijk dat dit voor mij & Ringo de mooiste kerst ooit zou worden!! Bedankt Patsy & gezin omdat jullie Ringo het liefdevolle, zorgzame mandje schenken die hij zo hard verdient want de lieverd had het nog niet mooi gehad in zijn leventje... Ik was in staat om hem zelf te adopteren moest er niemand dit gedaan hebben... zelf pas hartpatiëntje, Bijouxke verloren... kon ik het niet over mijn hart krijgen om deze lieverd aan zijn lot over te laten... wat ben ik blij dat ik eventjes mijn schouders onder dit mannetje heb gezet en de lieverd zo het gouden mandje bij Patsy en haar gezin heeft gevonden...
Ik hoop dat jullie nog lange tijd van Ringo (& Milo) kunnen genieten maar onthoud 1 ding... hoe lang Ringo ook bij jullie mag zijn... bij jullie heeft hij de liefde, genegenheid, vriendschap,... gevonden die hij zijn leven lang zocht en die dankbaarheid zullen jullie altijd voelen diep in jullie hartje !!
Ringo zit ook bij mij voor altijd heel diep in mijn hartje en dankzij Patsy mag ik verder meegenieten van deze lieverd via foto's,...!! Bedankt Patsy, Bart, Jana & Moonray... in naam van julie Ringo(Star) en mezelf... xxx
Ik voel mij rijk... rijk aan mooie vriendschappen verspreid over het land en ver daarbuiten dankzij mijn cavaliertjes... Vele mensen ken ik niet eens persoonlijk... maar toch zijn ze daar voor een woordje van troost,... wanneer ik het nodig heb... zo postte Ria Wolters een prachtig kaartje op mijn Facebook tijdlijn van mijn "sterretje" Bijouxke omdat ze voelt dat zijn heengaan mij nog steeds zo'n verdriet doet...
Ook nu, in deze kersttijd krijg ik mailtjes, kerstkaartjes in de brievenbus of via Facebook...
Het doet mij goed... Ik kan ze onmogelijk hier allemaal posten maar ik wil jullie toch even laten meegenieten van de wondermooie kaartjes...
Een woordje van dank ook voor jullie, mijn trouwe bloglezertjes... ik hoop ook jullie het komende jaar gelukkig te maken, misschien een traantje te laten wegpinken,... met nog talrijke blogjes over mijn cavaliertjes...
Ik wens jullie allemaal fijne kerstdagen toe en een gezond, gelukkig 2016!!
Het is alweer een hele tijd geleden dat ik Dolce (Dolce Vita of Misty Dreams) en zijn vriendjes eens in de "spotlights" heb gezet... Dolce is de papa van Mielke, Murphy, Stella en ons Maggy'tje... en woont samen met Betty & gezin in Ronse... Dolce is daar echter niet het enige cavaliertje, integendeel!!
Het roedeltje van Betty bestaat ondertussen uit 6 cavaliertjes!!
Ik denk dat Betty ook het cavaliervirus onder de leden heeft
Haar roedeltje bestaat, in willekeurige volgorde, ondertussen uit:
Dolce Vita of Misty Dreams - roepnaam "Dolce" (Blenheim)
Heddwyn Of Maesllyn - roepnaam "Tobi" (Tricolor)
Sugars Mojito V. Rachielia - roepnaam "Sam" (Tricolor)
Junior Of Maesllyn - roepnaam "Junior" (Blenheim)
Master Magic Of Maesllyn - roepnaam "Milton" (Blenheim)
Jazz Man de Castelburry - roepnaam "Jazz" (Tricolor)
Het valt jullie waarschijnlijk op dat Betty haar roedel uit blenheim en tricolor cavaliertjes bestaat... er zijn echter nog 2 kleuren mogelijk bij de Cavalier King Charles Spaniël en dat zijn de Ruby en Black&Tan...
als we Betty vragen of er ook een Ruby en/of een Black&Tan bij haar roedeltje komt, krijgen we als antwoord: "ik zou de cavaliertjes met hun witte snoetjes te veel missen!!" en zo heeft elk cavalierbaasje wel zijn of haar voorkeur
Zouden er nog cavaliertjes bij komen ten huize "Betty T'Sjoen"?! Geen idee maar indien wel, laat ik het jullie zeker op tijd en stond weten
Mag ik ondertussen een warme oproep doen aan de baasjes van Mielke, Murphy & Stella om mij terug wat recente foto's te bezorgen van jullie lieverds want ja... hun 3de verjaardag komt dichterbij en dat laten we gewoontegetrouw niet zomaar voorbij gaan
Ook voor Vera & Betty is het leuk om de pupjes van mama Jolie Colours of Wales en papa Dolce Vita of Misty Dreams te zien opgroeien tot de volwassen cavaliertjes die ze nu zijn!! Doen hoor
Sinterklaas... ach eigenlijk is het voor Maggy & Noa elke dag Sinterklaas...
Ik ben altijd thuis om hen te verzorgen, verwennen, spelen,... dat op zich is al Sinterklaas voor een cavaliertje... De speelgoedmandjes puilen uit en toch... kon ik het niet laten om Sinterklaas een kleinigheidje te laten brengen: een stuiterbal "verpakt" in een pluche diertje...
De grootste lol hebben ze er al mee gehad... en na spelen komt een dutje...
Van de beide geniet ik even veel vooral als ze samen in hun mandje liggen... jammer genoeg is het gemakkelijker om van een slapend cavaliertje een foto te nemen als van 2 "zotte musjes" die stoppen met spelen van zodra je het fototoestel boven haalt... zo zonde, dus blijft het fototoestel in de lade liggen en zien jullie (alweer) 2 slapende cavjes die dromen van hun... Kerstkadootje
11 september staat bij ons niet langer alleen in ons geheugen gegrift omwille van de gebeurtenissen in Amerika, het is ook de dag van het overlijden van ons Bijouxke...
Op 11 september postte Patsy op Facebook een voor mij heel bijzondere "status"...
Patsy maakt hele mooie haakwerkjes van dieren en er was terug eentje af: een schaapje... en ze gaf het de naam "Bijouxke" als eerbetoon naar Bijoux toe...
Ik vond dit zo superlief van Patsy, een heel mooi gebaar... ik ken Patsy enkel omdat ook zij een cavaliertje heeft van bij Vera, we hebben elkaar 1x ontmoet tijdens een Pejatoyspa Clubwandeling en via Facebook...
Het "Bijoux" schaapje bleef bij mij in mijn gedachten hangen en bij 1 van de volgende postjes op FB van Patsy heb ik eens mijn stoute schoenen aangetrokken en aan haar gevraagd of zij, mits betaling, een schaapje wou maken voor mij... het is zo vreemd, het is niet eens een hondje, het heeft niks met Bijoux te maken maar toch... het gebaar van Patsy en haar schaapje deed mij wat... ik wist alleen dat naar mijn gevoel het schaapje bij Bijoux hoorde...
Noem mij "soft", gevoelig, emotioneel,... het is mij om het even, na alles wat ik al meegemaakt heb, zou een ander misschien "hard" geworden zijn... ik niet en ik zal het ook nooit worden, integendeel...
Ik was zo blij dat Patsy dit begreep en meer nog... zij deed een gebaar waar ik de krop van in de keel kreeg... Patsy stond haar schaapje af en zal later een nieuw maken voor zichzelf... Patsy vond dat het originele schaapje bij Bijoux hoorde... omdat haakwerkjes nooit 2x dezelfde zijn, net zoals mijn lieve Bijouxke...
Gisteren bracht Patsy het "Bijoux" schaapje "naar huis" en het heeft een mooi plaatsje gekregen bij de urne van Bijoux... Het doet goed dat mensen mij nog op een positieve manier verbazen... De reacties die ik sinds het overlijden van Bijoux op Facebook krijg, van vooral ook mensen die ik enkel via FB ken, doen zo'n deugd... allemaal even "zot" van hun cavaliertje(s), het geeft een gevoel van verbondenheid die goed doet in de jachtige tijd waarin we leven...
Bedankt Patsy, het "Bijoux" schaapje zal gekoesterd worden... xxx