Ik ben Timmerman Els
Ik ben een vrouw en woon in Knesselare () en mijn beroep is housemanager.
Ik ben geboren op 16/11/1970 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn hobby = mijn passie... de Cavalier King Charles Spaniël.
Het eerste levensjaar van Maggy in een notendop.
Het eerste levensjaar van "Lineke" in een notendop.
Cavalier King Charles Spaniël
“Lovely Magnolia's” Cavaliers Bijoux (R.I.P.) -
Maggy Colours of Wales (R.I.P.) -
Courtland Nobby Noa (R.I.P.) - Courtland Playful Pauline (R.I.P.)
en Lovely Magnolia's Querida Ginny
25-02-2017
Wat gaat het snel...
De werpkist werd te klein voor de 6 pupperkes, vandaag 31 dagen jong, tijd dus om daar iets aan te doen. De werpbak werd uitgebreid tot een heuse puppyruimte en Lineke voelde zich al helemaal thuis bij ons. Jammer genoeg vonden onze baasjes de ruimte achteraf toch te groot en verdween er al snel een deel. Maar niet getreurd want ze hebben beloofd dat de puppyruimte terug groter zal worden als wijzelf ook wat groter en sterker zijn geworden. Wij zijn best wel trots dat wij zelfstandig onze geitenmelk drinken, de hoogste tijd dat dit eens werd gefilmd!! Veel kijkplezier...
Onvoorstelbaar... we zijn reeds halverwege... en de pupperkes genieten echt van elkaars gezelschap, er wordt steeds meer samen "gespeeld"... het wordt steeds leuker om ze gade te slaan... en dan moet je je werk nog gedaan krijgen!! Het is zo leuk om naar hen te kijken, zelfs wanneer ze slapen... Ondertussen zijn bijna alle toekomstige baasje op puppybezoek geweest en hebben de reutjes hun thuis en naam gevonden... Het reutje met het "zwembandje" kreeg de lieve, leuke naam "Friemel(tje)" en gaat in Herselt wonen en het andere reutje kreeg de mooie naam "Kobe" en zijn mandje staat in Sint-Amands... voor de baasjes die een teefje willen verwelkomen, is het nog een beetje geduld hebben want wij moeten nog een moeilijke knoop doorhakken: welk meisje blijft bij ons wonen? Wordt het zoals gepland een tricolor teefje of wordt het dan toch het blenheim meisje waar ik van bij de geboorte een "coup de foudre" voor heb?! We hebben nog een paar weekjes de tijd... en zijn er ons van bewust dat het niet zo leuk is voor iedereen maar voor ons is het wel belangrijk dat de tandjes goed staan, de bouw goed is,... in geval we ook met dit meisje een nestje willen hebben later... en voor mij is het ook heel belangrijk dat het klikt met Maggy, Lineke en zelfs met mama Noa... dus nog eventjes geduld, lieve baasjes!!
Meer en meer gaan de pupperkes op ontdekking in de werpkist maar ook naar elkaar. Ze hebben elkaars oortjes en staartjes ontdekt... even kijken hoever ze kunnen gaan bij elkaar wanneer ze zachtjes in de oortjes en staartjes bijten en ze durven al eens te ver gaan waardoor je een pijnkreetje hoort...
Gisteren waren de pupjes 3 weken... het gaat zodanig snel dat ik niet kan volgen met het blog... De pupjes staan steeds steviger op hun pootjes en de deugnieterij komt ook naar boven... want ja, nu ze elkaar goed zien, zijn die oortjes, staartjes,... eens zo aantrekkelijk om eens in te bijten... en dan hoor je al eens een pijnkreetje... ach het is allemaal zonder veel erg... even later kruipen ze alweer dicht bij elkaar om te knuffelen en een dutje te doen... Noa'tje blijft een zorgzame mama die op tijd en stond de pupjes wast en lekkere melk geeft maar 6 pupjes 3 weken lang te eten geven vraagt zijn prijs... de melkgift is sterk verminderd... We helpen haar sinds een paar dagen een beetje door de pupperkes een aantal keren per dag een schaaltje geitenmelk te geven... De pupjes hebben het moeten leren maar ondertussen hebben ze de lik-techniek beet en is het eerste voorzichtige stapje gezet naar vaste voeding... Kleine pupperkes worden groot...
Gedurende de afgelopen week zag ik bij de pupperkes 1 voor 1 de oogjes open gaan, eerst een beetje "piepen" om dan 1 of 2 dagen later hun mooie oogjes te zien... De blik van de pupperkes verandert er zoveel door... zo mooi om te zien! Gisteren hebben we het weegmomentje dan ook uitgebreid met een fotoshoot en ... de pupperkes hun eerste manicure... Dit verloopt allemaal "up tempo" want de pupperkes mogen het niet koud krijgen... Zo merkten we ook dat de nageltjes een beetje lang werden, ik had al een poging gewaagd deze week maar ik had zo'n schrik om te ver te zitten... Een opdracht die Koen met verve heeft volbracht!! Noa zal nu ook geen last meer ondervinden van de lange nageltjes op haar buikje terwijl de pupjes drinken want ze kunnen nogal tekeer gaan!! Je kan wel raden dat na dit alles de pupperkes geen schaapjes moesten tellen om in slaap te vallen...
Misschien wel leuk voor de toekomstige baasjes om even de gewichtjes (van vandaag) mee te geven van hun kleine schattekes: Reutje 1: 734 gram - Reutje 2: 694 gram - Teefje 1: 775 gram - Teefje 2 (blenheim): 827 gram - Teefje 3: 765 gram en Teefje 4: 723 gram.
Elke dag wordt het vetbedje vervangen maar wanneer baasje thuis is, kan ik de werpkist net iets grondiger proper maken. De oogjes zijn open van de pupperkes, tijd voor een nieuw filmke van ons 6 kleine wonderkes... Het was een hele belevenis voor de pupperkes, na de "verhuis" waren ze moe van de opgedane indrukken en gingen ze naar dromenland...
2 weken zijn reeds voorbij gevlogen... elke dag zie je de pupperkes groeien en veranderen. De neusjes die steeds zwarter worden, de roze snoetjes die steeds meer behaard worden en... de oogjes en oortjes die stilletjes aan open gaan... Het is echt een voorrecht om dit te mogen en kunnen beleven!!
In een reactie las ik jouw bezorgdheid over mijn nachtrust, Liliane... ik heb absoluut geen reden tot klagen, ik slaap naast de werpbak en ik hoor de pupperkes nauwelijks tot niet want ze krijgen op tijd en stond hun eten en wasbeurtje van hun mama Noa... Het is eigenlijk enkel voor Noa waarvoor ik mijn nachtrust even moet onderbreken want zij heeft een gezonde eetlust met haar 6 pupjes die ze voeden moet... ook 's nachts krijgt zij haar papje en een eetbakje zodat ze verder kan... en daarna allemaal terug naar ons nestje toe... Het is zo'n rustig, tevreden nestje ... dankzij hun zorgzame mama Noa... wat ben ik hier dankbaar om want het kan ook anders verlopen daar ben ik mij heel bewust van!!
(De foto's plaats ik veelal in "sepia" omdat de warmtelamp zo'n vervelend rood licht geeft)
Noa had het in het begin wat moeilijk met de nieuwsgierigheid van Maggy & Lineke naar de pupperkes toe. Maggy mocht wel eens loeren maar zelfs dat mocht Lineke niet! Sinds kort is de "strijdbijl" echter begraven en mag Lineke gerust even komen kijken... zelfs tot in de werpbak!! Maggy komt regelmatig eens langs maar het is vooral Lineke die dikwijls "de wacht" houdt op het kussen voor de werpbak en zelfs een poging doet om Noa te helpen bij het wassen van de pupperkes. We fluiten hen af en toe wel terug zodat Noa toch in alle rust haar kleintjes voeden kan!
Het is zaterdagmorgen 6u, na een rustige nacht met nu en dan een lekker "eetpartijtje" voor de pupperkes breekt een nieuwe dag aan. Noa'tje is een zorgzame mama... maar toch zijn de pupperkes soms zwaar teleurgesteld in haar!! Zij "ruiken" alleen een lekkere maaltijd maar af en toe heeft Noa enkel een controle- en wasbeurtje van de poepjes voor haar pupjes in petto!! Oh oh dan moet je de pupperkes horen wanneer Noa zonder hen even eten te geven ze terug verlaat... precies een bendeke kuikens die zwaar protesteren... maar geen nood, mama Noa is zo terug na de broodnodige boodschappen en haar maaltijd... dan is het terug jullie beurt om jullie buikje lekker rond te eten en voldaan terug in slaap te vallen...
De pupperkes zijn vandaag reeds een weekje... stel je voor!!
Een weekje van slapen, eten, groeien,... Hun geboortegewichtje is dan ook zo goed als verdubbeld en dat merk je hoor wanneer je hen opneemt om te wegen! Elke dag weer zie je ze veranderen van kleine, weerloze wezentjes in piepkleine hondjes. Bij sommige pupjes zie je reeds de zwarte puntjes verschijnen op hun neusje en hun pootjes worden steeds steviger om rond te kruipen in de werpbak. Enerzijds kijk ik al uit naar het moment waarop de oogjes en oortjes open gaan en er een hele wijde wereld voor hen open gaat... anderzijds besef ik dat zo de tijd wel heel snel vooruit gaat terwijl ik nu al weet dat ik hem op een gegeven moment ga willen stop zetten... er zit maar 1 ding op: samen met Maggy, Lineke en "La Mama" Noa genieten van elk moment samen ... met ons 6 kleine wonderkes!!
Vandaag zijn de pupperkes 5 dagen jong en elke dag komen ze dapper in gewicht bij... 2 teefjes hebben de 300 gram overschreden en de andere pupjes naderen hen op de voet.
Ik ben best wel trots op Noa'tje want het is niet niks om voor jouw allereerste keer meteen 6 pupjes groot te brengen!! Noa is een zorgzame mama die je, vooral de eerste dagen, bijna van haar nestje moest trekken om de broodnodige "boodschapjes" te doen en toch ook eens haar pootjes te strekken! Nu gaat het haar al beter af om eens naar buiten te gaan maar toch is het nog steeds Noa die als eerste aan de achterdeur staat te wachten om terug naar haar pupperkes te gaan. Ondertussen ben ik steeds in de weer om haar op tijd en stond haar bakje eten te geven afgewisseld met een "papje" die ervoor zorgen moet dat Noa voldoende melk en calcium heeft zodat ze voldoende ondersteund wordt om zichzelf en de pupjes te voeden... Het vraagt tenslotte het 1 en ander van een moedertje om al die pupjes groot te brengen... Gelukkig is Noa wat eten betreft een heel gemakkelijk hondje, alles wat je voor haar neusje zet, eet en drinkt ze met plezier op... top hoor, meiske!!
Kunnen wij hier te veel filmpjes plaatsen van ons eerste nestje? Misschien wel, maar geniet er nog maar even van want maandag gaat het baasje terug werken en staat vrouwtje alleen in voor de verzorging van het nestje.
Van links naar rechts: Reu 1 , Reu 2, Teefje 1, Teefje 4, Teefje 3, Teefje 2.
Wij hebben een supermama. Meteen bij het ontwaken kregen wij een lekker ontbijt.
Even een rechtzetting... Ik heb een domme fout gemaakt bij het blogje "Noa'tjes nestje en dag 1"...
Ik had een teefje aangeduid als reutje en het was dus net omgekeerd... het is soms toch zo moeilijk om ze te onderscheiden op foto, "live" hebben we gelukkig nog iets anders om na te kijken of het een reutje of een teefje is De fout is ondertussen rechtgezet maar nu is de reactie van Karin, Peter, Steffi en Stella ook nog eens verloren gegaan, sorry hiervoor Karin!!
Ik hoop dat ik dergelijke blunders niet meer bega, jullie willen niet weten hoe ik gevloekt heb!!
Maandag, dag 58, gaf ons een loos alarm, dinsdag was het heel druk in Noa'tje haar buikje en de voorweeën begonnen,... wanneer zouden de pupperkes komen? Vannacht? Of zouden ze toch nog wachten tot morgen? De nacht verliep heel onrustig voor Noa'tje (en voor ons ) maar nog geen pupjes te bespeuren... De volgende ochtend wisselden weeën en rustpauzes elkaar af, zo kon Noa'tje nog een tijdje doorgaan... maar plots ging het in een stroomversnelling... Linda, de fokster van Noa en ondertussen een hele goede vriendin van mij, stond ons al de hele tijd terzijde en net bij de geboorte van het eerste reutje was ze er niet bij... We stonden er even alleen voor maar Koen heeft dat schitterend gedaan, hij haalde het eerstgeboren reutje om 13u25 uit het vlies, goed droog gewreven, de navelstreng afgesloten en mooi aangelegd bij "la mama" Noa. Tijdens de pauze tussen pupje 1 en pupje 2 stond Linda alweer paraat en hielp ons door de hele "rollercoaster" van emoties en verwondering tot het allerlaatste pupperke, een reutje om 17u40 het levenslicht zag... Ik was meteen helemaal verliefd op die kleine wonderkes die Noa'tje ons schonk... het is 1 zwarte vlek die voor haar ligt eventjes onderbroken door een blenheim teefje... De reutjes zijn zwaar in de minderheid met zijn 2en... de teefjes hebben het voor het zeggen maar de reutjes zullen zeker hun mannetje staan mettertijd, daar ben ik zeker van!! Deze namiddag hebben we bij het wegen van de pupperkes, een foto genomen van elk pupje zodat hun toekomstig baasje/vrouwke hen eens beter kon zien... Het zijn zwartjes met weinig wit te bespeuren maar ach ons Lineke is ook een zwarteke en al zeg ik het zelf... ze mag er best wel zijn ons tricolor meiske Ik wil toch nog eens Linda in de bloemekes zetten voor alle steun, hulp, raad en daad... voor, tijdens en na de geboorte van Noa'tjes nestje!! Dankjewel voor alles!!
Het is niet de verjaardag geworden die Noa in gedachten had, denk ik... Geen flinke wandeling samen met Maggy, lekker rennen in de tuin is er ook niet meer bij met haar dikke buikje maar toch loopt Noa nog goedgemutst rond als ze maar op tijd en stond iets lekkers krijgt!! Zo hebben we Noa toch nog kunnen verwennen op haar 3de verjaardag: met een lekkernijtje en een koekje meer dan ze gewoon is en ... een dikke knuffel want die geeft ons Noa'tje toch zo graag maar ze krijgt ook graag een knuffel, ons lieve "knuffelmeisje"... Lineke is vandaag ook alweer 9 maanden, precies alsof een maand maar open en dicht gaat, zo snel wordt mijn meisje groot!
Onze woonkamer is ... eventjes geen woonkamer niet meer maar een kraamkamer/puppyruimte... alles staat netjes klaar, sinds vandaag, voor de bevalling en er is een leuke ruimte voorzien voor Noa en haar pupperkes. Voorlopig nog zonder speeltjes,... want Lineke zou die met veel plezier komen stelen en met de bevalling die steeds dichterbij komt, zou het toch maar in de weg liggen... want ja lieve bloglezertjes... het komt dichterbij en het wordt steeds spannender en spannender... Duimen jullie met ons mee dat alles goed verlopen mag voor Noa en haar pupperkes?!