|
Donderdag had ik een ferm zwak momentje... van mijn orgel gedraaid! Gelukkig was Sabrine nog thuis om me letterlijk bij mijn positieven te slaan. Ik had nochtans woensdag geen zotte training gedaan en goed geslapen 's nachts. Misschien de opeenvolging van wedstrijden, trainingen en de nervositeit die begint door te wegen...? Donderdag was ik de hele dag niks meer waard.
Normaal zou ik vrijdagavond in Zwevezele een 5 km-wedstrijd lopen. 's Morgens had Sabrine voor de zekerheid mijn sporttas in de koffer gestoken (elk kent zijne zot é). 's Middags eens goed gegeten en in de namiddag kwam ik er precies door. Dan ben ik toch naar Zwevezele afgezakt om eerst eens een testloopje te doen. Dat viel goed mee, en ik schreef me in. Eens aan de start zag ik dat de concurrentie niet zo groot was. Een paar lopers waar ik een paar jaar geleden mee moest kampen en de rest kende ik niet, dus een podium zat erin. De wedstrijd liep over 2 ronden. Eens gestart zat ik direct in een goed ritme en keek waar de concurrentie liep. Maar ze waren na 200 meter al aan het bekketrekken en ik voelde dat ik niet moest wachten. Zonder echt te versnellen liep ik weg en na 1 ronde liep ik reeds een straat voor. Ik kwam door in 8min15s. De tweede ronde heb ik niks meer geforceerd (ik vind dat ook moeilijk wanneer er niet direct iemand in de buurt loopt) en vlot uitgelopen. Mijn eindtijd was 17min01s. Mijn eerste overwinning van het jaar, het mocht wel iets spannender vond ik. Maar goed, het doet eens deugd om te winnen. Vandaag ga ik naar Rollegem-Kapelle om Jolien te 'hazen' op de 4,5 km. En dan een weekje rustig aan en recupereren voor de McBride-run van volgende zondag.
|
