Eigenlijk valt er deze week niet zo veel te vertellen. Alles is zijn normale Afrikaanse gangetje gegaan. Vrijdag hadden we korpsmaaltijd ter ere van de verjaardag van de koning. In Belgiƫ wordt dit ook door de militairen gevierd, maar dan zijn de vrouwen er nooit bij. Hier as het dus wel met echtgenotes. Ik keek er naar uit , maar het was vooral zeer protocolair. Zelfs een tafelschikking die volgens het protocol is opgebouwd. De ambassadeur in het midden en dan langs beide kanten aflopen naar gelang de graad. De koppels van elkaar gescheiden, want blijkbaar mag volgens het protocol een koppel niet over of naast elkaar zitten, terwijl het wel zo is dat het afwisselend mannen en vrouwen moet zijn. Dus dat hebben we ook weer eens meegemaakt. Het was lekker en gezellig, maar om nu te zeggen ik vond dat echt tof, dat was toch ook niet het geval. Eigenlijk eet ik liever een friet in een ongedwongen sfeer dat heel dit gedoe. Verder hebben we deze week zeer veel zonder elektriciteit gezeten. Het begint ook meer en meer te regenen, waardoor het toch ook wel wat vochtig in huis wordt. We hebben de RAV ook nog eens moeten onder handen laten nemen, maar nu hebben we wel airco, dat is geweldig, nu kan je dus met gesloten ramen rijden, voordien was dit omwille van de warmte echt niet mogelijk. Verder is alles ok met iedereen. Junior heeft een weekend achter de rug met Ricardo, Yasmine heeft een verjaardagfeestje bezocht en Valerie heeft een rustig weekendje thuis gehad. Gisteren was het ook kinderclub: jammer genoeg waren het alleen dezelfde 4 kindjes van de week ervoor. Mar ze blijven het wel leuk vinden, dus laat ons maar hopen voor Valerie en Yasmine dat ze reclame zullen maken. Straks gaan we proberen om chocoladeventjes, ik ben echt eens curieus of dat zal lukken. Nu moet ik wel toegeven dat je hier ook wel creatief wordt in het vinden van oplossingen, de middelen zijn soms zo beperkt dat je toch moet een oplossing vinden met wat je hebt en eigenlijk gaat dat beter dan je denkt. Wat zeker is, is dat een beperking in materiaal je creativiteit best wel aanwakkert. De vraag is of dat andersom ook zo is. Ik heb een beetje het gevoel dat we leven zoals onze grootouders vroeger in Belgiƫ: er is niet mateloos veel keuze en als er vandaag iets in de winkel is dat je wil kan het best kopen, want misschien is het er morgen niet meer. Maar zo slecht is dat echt niet : minder keuze maakt het langs 1 kant zelfs makkelijker.
Ik denk dat ik een van de dagen nog wel iets te vertellen zal hebben, maar voorlopig moet ik dat voor me houden, maar ik beloof dat ik het jullie laat weten eens het mag.