Stel je voor, je woont alleen en jij bent de enige die een sleutel heeft van je appartement. Na een doordeweekse werkdag, laten we zeggen een woensdag, kom je 's avond thuis en op de livingtafel staat een vaas, een rode vaas, die er 's ochtends nog niet stond. Meer nog, je hebt die vaas nog nooit gezien, en je hebt er hoegenaamd geen idee van hoe ze er terecht gekomen is.
Het zou de openingscene van een David Lynch-film kunnen zijn. Welnu, vanmorgen is me iets gelijkaardigs overkomen.
Deze morgen, halfslapend nog, struikel ik de badkamer binnen. Ik grijp naar de tandpasta op het schapje boven de wastafel en zie naast de tandpasta een miniatuurflesje shampoo staan. Mijn hersentjes staan nog in slaapstand, ze registreren wel, maar verwerken nog niets. Terwijl ik mijn tanden poets begint het raderwerkje te ronken en ik voel dat hier iets niet klopt. Mijn blik wordt gezogen naar dat shampooflesje. Op het eerste gezicht is het een gewoon ordinair plastic flesje, van het soort dat je in hotels vindt. Niets bijzonders. Alleen, ik ken het flesje niet ! En ik ben er behoorlijk zeker van dat het er gisteren nog niet stond. Wat doet dat dan nu ineens op mijn wastafel ?
Ik neem de flacon op en bekijk hem langs alle kanten : Mita Hotels Shampoo staat er op de voorkant. En op de achterkant Hotel Metropole Firenze. Firenze !
Dat het flesje plots naast mijn tandpasta staat, dat verwondert mij niet. Ik doe wel meer dingen half wegdromend of op automatische piloot. Ik vind de vreemdste zaken op de meest ongewone plaatsen.
Een kopje koffie op de brandtrap bijvoorbeeld. Met een taske versgemaakte koffie door het open raam kijken, genieten van een ochtendzonnetje, de GSM piept, je zet de koffie neer waar je het eerst plaatsvindt, dus op de brandtrap net rechts buiten het raam. Na het telefoongesprek sluit je het raam en twee dagen erna zie je je kopje staan.
Of je rijdt Gent binnen na een slopende werkdag en als je de Coupure Rechts opdraait, besef je dat je al twee weken in Heverlee woont. Zo'n dingen, daaraan ben ik al gewend. Maar achteraf kan ik ze altijd wel plaatsen. Of heb ik er een logische verklaring voor.
Dit keer is het anders. Ik herinner me niet, ook niet vaagweg dat ik dat flesje daar gezet heb. Meer nog, ik herinner me het flesje helemaal niet, het is halfleeg en ook de geur zegt me niets. En nog meer nogger, ik ben nooit in Firenze geweest ! Of toch, verleden jaar ben ik eventjes in Firenze geweest, binnen en buiten. We waren in de buurt en konden het niet links laten liggen. Ik ben er hooguit acht uur geweest, van 11 uur 's ochtends tot 19u 's avonds en ik ben er zeker geen hotel binnengestapt.
Waar komt dat flesje dan vandaan ? En wie heeft het op mijn wastafel geplaatst ?
Ik ga mijn geheugen af. Wie heeft hier gelogeerd die dit flesje zou kunnen achtergelaten hebben ? Niemand voor zo ver ik me herinner. Twee weken geleden was Björn hier, dat wel, maar die had geen shampoo mee. Zeker weten. Maar wie dan wel ? Trouwens, wie neemt nu zijn eigen shampoo mee als hij ergens een nachtje blijft slapen ?
Ik heb er de hele dag over gepiekerd, maar ik kom niet tot een sluitende verklaring.
Of iemand is buiten mijn weten gisterennacht bij me binnen geweest en heeft die flacon daar neergezet.
Of... of ik lijd aan schizofrenie en weet niet wat ik doe of... of Dr. Alzheimer is er wel heel vroeg bij bij mij.
Ik moet zeggen dat geen enkele van die gedachten erg geruststellend zijn. Brrr.
En weet je wat het meest griezelige is aan dit verhaal ? Ik heb het niet eens verzonnen...
22-03-2006, 19:06 geschreven door Hill
|
