Inhoud blog
  • Montmille (Oise 60)
  • Cheveuges (Ardennes 08)
  • Malmy (Ardennes 08)
  • Monthermé (Ardennes 08)
  • Courville (Marne 51)
    Categorieën
  • Kastelen België (17)
  • Kastelen Frankrijk (26)
  • Middeleeuwse festivals België (1)
  • Middeleeuwse stedelijke versterkingen België (1)
  • Romaanse architectuur België : Antwerpen (0)
  • Romaanse architectuur België : Brabant-Wallon (7)
  • Romaanse architectuur België : Hainaut (6)
  • Romaanse architectuur België : Liège (1)
  • Romaanse architectuur België : Luxembourg (1)
  • Romaanse architectuur België : Namur (1)
  • Romaanse architectuur België : Oost-Vlaanderen (15)
  • Romaanse architectuur België : Vlaams-Brabant (0)
  • Romaanse architectuur België : West-Vlaanderen (2)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Aisne 02 (18)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Allier 03 (10)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Ardennes 08 (4)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Aube 10 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Bas-Rhin 67 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Calvados 14 (8)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Eure 27 (3)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Gers 32 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Haute-Marne 52 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Jura 39 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Landes 40 (10)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Marne 51 (2)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Meurthe-et-Moselle 54 (2)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Meuse 55 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Moselle 57 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Nord 59 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Oise 60 (6)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Pas-de-Calais 62 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Puy-de-Dôme 63 (3)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Saône-et-Loire 71 (9)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Seine-Maritieme 76 (11)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Vosges 88 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Yonne 89 (1)
  • Romaanse plattelandskerken in België (1)
  • Versterkte kerken België (1)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Aisne 02 (2)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Ardennes 08 (3)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Landes 40 (1)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Nord 59 (0)
  • Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Laatste commentaren
  • Algemene opmerkingen (John Palmer)
        op Crupet (Belg. Prov de Namur)
  • jouw reactie (Belibaste)
        op Campet-Lamolère (Landes 40)
  • Aangenaam om te lezen (Kathleen Bruyland)
        op Campet-Lamolère (Landes 40)
  • Kasteel van Franchimont (John Palmer)
        op Theux; kasteel Franchimont (Belg. Prov de Liège)
  • Zoeken in blog

    Categorieën
  • Kastelen België (17)
  • Kastelen Frankrijk (26)
  • Middeleeuwse festivals België (1)
  • Middeleeuwse stedelijke versterkingen België (1)
  • Romaanse architectuur België : Antwerpen (0)
  • Romaanse architectuur België : Brabant-Wallon (7)
  • Romaanse architectuur België : Hainaut (6)
  • Romaanse architectuur België : Liège (1)
  • Romaanse architectuur België : Luxembourg (1)
  • Romaanse architectuur België : Namur (1)
  • Romaanse architectuur België : Oost-Vlaanderen (15)
  • Romaanse architectuur België : Vlaams-Brabant (0)
  • Romaanse architectuur België : West-Vlaanderen (2)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Aisne 02 (18)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Allier 03 (10)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Ardennes 08 (4)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Aube 10 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Bas-Rhin 67 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Calvados 14 (8)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Eure 27 (3)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Gers 32 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Haute-Marne 52 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Jura 39 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Landes 40 (10)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Marne 51 (2)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Meurthe-et-Moselle 54 (2)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Meuse 55 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Moselle 57 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Nord 59 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Oise 60 (6)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Pas-de-Calais 62 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Puy-de-Dôme 63 (3)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Saône-et-Loire 71 (9)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Seine-Maritieme 76 (11)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Vosges 88 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Yonne 89 (1)
  • Romaanse plattelandskerken in België (1)
  • Versterkte kerken België (1)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Aisne 02 (2)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Ardennes 08 (3)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Landes 40 (1)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Nord 59 (0)
  • Romaanse kunst, middeleeuwse versterkingen

    28-11-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Baugy (Saône-et-Loire 71)

    De kerk Saint-Pons te Baugy

    Geschiedenis.

    De naam van Baugy heeft een Gallische oorsprong en zou komen van Borua, betekend een moerassig terrein of van de naam van een hoofd van een dorp, Balbius genaamd, de vrome in het Latijn.  Balgiacum ontwikkelt zich tijdens de Gallo-Romeinse periode dankzij zijn ligging aan een oude verbindingsweg en zijn haven op de Loire.  De eerste vermelding van Pagus Balbiacensis verschijnt in een charter van de 6de eeuw, vervolgens als dorp Balgicaco in 756 geciteerd in een charter van de abdij van Saint-Benoît-sur-Loire.
    De kerk werd opgericht in de tweede helft van de 11de eeuw en in 1088 doet Geoffroy II de Semur, broer van de abt van Cluny, een schenking aan de priorij van Cluny, aan de dames van Marcigny-sur-Loire van Baugy.  De kerk werd toegewijd aan Saint-Pons.  Deze heilige werd geboren te Rome uit een aristocratische familie van senatoren, in de tweede helft van de 3de eeuw.  In 235 bekeerde hij zich tot het christendom en na de dood van zijn ouders, gaf hij al zijn bezittingen aan de armen en wijdde zich volledig aan zijn geloof, waarbij hij keizer Filippus bekeerde.  Toen keizer Valerianus aan de macht kwam, hernamen de vervolgingen en Pons zocht bescherming en een onderkomen nabij Nice, te Cimiez maar werd toch aangehouden.  Nadat hij geweigerd had zijn geloof te verzaken, stierf hij in 249 de marteldood.  Volgens de legende weerstond hij aan verschillende martelingen maar werd tenslotte onthoofd op 14 juni 249, nu zijn feestdag.

    Beschrijving.

    1) De buitenzijde.
    De kerk Saint-Pons van Baugy is één van de oudste in de Brionnais.  Tijdens de godsdienstoorlogen van de 16de eeuw bleef zij gespaard maar in de 19de eeuw ondernam men gebrekkige restauraties.  Alhoewel de beschilderingen niet tot de beste behoren, bleven deze echter gespaard.  Zij werd opgericht in klein metselverband van kalksteen.
    De klokkentoren van het vierkante plan is getooid met een spits in leisteen.  Op het niveau van de klokkenverdieping is hij doorbroken op iedere zijde van twee bogen waarbij de paarsgewijze vensters zijn omkaderd door een archivolt in rondboog.
    Aan het westelijke portaal bevindt zich een naakt timpaan omkaderd door een eenvoudige archivolt in rondboog terugvallend op twee zijdelingse colonetten met gebeeldhouwde kapitelen versiert.  Links bevindt zich een kapiteel met gebladerte, met Chelidoine, het symbool van de toegang tot het licht.  Op het rechter kapiteel vinden we twee musicerende dieren terug.  Een konijn, als symbool van de vruchtbaarheid van Moeder Aarde, blazend op de hoorn.  Een varken in de oude Keltische traditie, de druïde, spelend op een citer en een ezel als symbool voor de openbaring, speelt op een vedel.
    De instrumenten zelf zijn de symbolen van de maat van het universum en de harmonische verandering.

    2) De binnenzijde.
    De binnenzijde is van een eenvoudig plan met archaïsche trekken.  De kerk stelt zich samen met een schip, zonder zijbeuken en oorspronkelijk overdekt met een vlakke zoldering in hout, met een koortravee en een halfrond koor met apsis.  De vensters in rondboog die het schip verlichten zijn ook van een archaïsche makelij die heel nauw en diep inspringend naar de binnenzijde zijn.  De koortravee staat in verbinding met schip en de apsis door twee grote rondbogen met een dubbele gording terugvallend op de steunpilasters.  Een geschilderd inwijdingskruis is nog zichtbaar.  De kapitelen zijn er voor het merendeel in gebladerte en men vindt er hier de vooruitgang in terug van eenvoudig gebladerte met bloemen tot gebladerte met fruit.
    Ongeveer halverwege het schip vindt men een kapiteel terug met een man die uit het gebladerte tevoorschijn komt, op zoek naar het licht dat binnenvalt.  Een kapiteel aan de kruising stelt gebladerte voor met wijnranken en wijndruiven.  De struik is het symbool voor eeuwigheid maar ook voor het onderricht door de geest.  Hij maakt de verbinding tussen de aarde en de hemel.  De wijnstruik, een heilig plant bij de Grieken, is het symbool van de heropstanding, van de inleidende kennis en de toegang tot het spirituele. 
    Een ander kapiteel toont twee tov elkaar gestelde leeuwen die hun poten plaatsen in een kop waaruit gebladerte ontspringt.  De leeuw is het symbool voor de kracht en de macht, het kan hier ook de woede en de trots voorstellen.  De palm zal de verandering en het evenwicht symboliseren.  Bovenaan de dieren, bijna aan de hemel, bloeit een bloem.
    De apsis is overwelfd in een halfkoepel.  Zij is doorbroken van vijf vensters omkaderd door een reeks bogen terugvallend op de colonetten met gebeeldhouwde kapitelen.  Ditmaal geven de kapitelen ontluikend gebladerte weer, zich openend tot het centrum van het koor.   Aan iedere zijde van het koor bevinden zich kapitelen met arenden met ontplooide vleugels.  De arend is de wachtpost aan de ingang van de tempel.  Hij toont de weg en verheft zich tot de hemel.  Hij is het spirituele tegenbeeld van de tijdelijke aardse macht van de leeuw.

    Bronnen :

    - Herve Oursel in Bourgogne Romane; La Nuit des Temps 1, Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1986; 8ste éditie.
    - Raymond Oursel in Itinéraires romanes en Bourgogne; Les travaux des mois 11, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1977

    - Pauline de La Maléne in Atlas de la France Romane; Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1995.
    - Régine Pernoud en Madeleine Pernoud in Sources de l'Art Roman; Editions Berg international, Paris 1985.
    - Aurelia Stapert in l'Ange Roman dans la pensée et dans l'art; Editions Berg international, Paris 1975.
    - Sapin C., Arnaud C. et Berry W., Bourgogne Romane, Dijon, 2006.
    - Nicolas H., Eglises Romanes du Brionnais, La Taillanderie, 2000.


     



     



     



     



     



     



     



     




     



     



     



     



     



     



     



     

    Bijlagen:
    http://www.bourgogneromane.com/edifices/baugy.htm   

    28-11-2014 om 01:36 geschreven door Belibaste  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Romaanse architectuur Frankrijk : Saône-et-Loire 71
    27-11-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Perrecy-les-Forces (Saône-et-Loire 71)
    De kerk Saint-Pierre et Saint-Benoît te Perrecy-les-Forges

    Geschiedenis.

    De site van Perrecy is merkwaardig omwille van zijn oudheid.  Op het einde van de Merovingische periode ontving de broer van Karel Martel, Childebrand, rond 736 de gronden van Perrecy.  Zijn erfgenaam, de graaf Eccart, zag zich met zijn domeinen van Perrecy rond 836, het bezit bevestigd door Pepijn II, koning van Aquitanië, met toestemming van de Karolingische koning, Lodewijk de Vrome.
    Het was rond 840 dat graaf Eccart de eerste priorij zou gesticht hebben van Perrecy die in 876 zou toegevoegd worden aan de bekende abdij van Fleury-sur-Loire die bij het begin van de 8ste eeuw de relieken van de heilige Benedictus zou ontvangen hebben.
    De priorij van Perrecy is dus één van de oudste monasteria van de regio, van dezelfde periode als Charlieu in 872 en Anzy-le-Duc in 876.  Tijdens de Karolingische periode vestigde de grote abdij van Fleury-sur-Loire er een priorij.  Dit werd heel belangrijk daar zij als vluchtoord zou kunnen dienen ingeval van een inval van de Noormannen.
    Dankzij de talrijke schenkingen in de 10de en 11de eeuw ontwikkelde het monasterium van Perrecy zich en werd de tweede belangrijkste in de congregatie van Saint-Benoît-sur-Loire.  Rond 1020-1030 onderneemt de prior Rad de oprichting van een grotere en mooiere kerk.
    Deze kerk van de eerste helft van de 11de eeuw houdt een schip in, overdekt met een vlak plafond die in verbinding stond met de zijbeuken door de tussenliggende grote bogen die terugvallen op eenvoudige vierkante pijlers voorzien van imposten en van gebeeldhouwde kapitelen.  Deze architectuur van de Karolingische stijl, streng en heel bescheiden, vindt men eveneens terug in de kerk Saint-Nazaire van Bourbon-Lancy die in dezelfde periode in de invloedssfeer van Cluny kwam, rond 1030.
    Zoals deze van Bourbon-Lancy hield de kerk van Perrecy oorspronkelijk, een uitstekend transept in en overwelfd in steen.  De kruising van het transept begrensd door vier grote rondbogen is heel merkwaardig : Overdekt met een achthoekige koepel op trompen die rust op een tamboer in een vierkante vorm, op iedere zijde doorbroken met elegante paarsgewijze bogen, gescheiden door een smalle colonet van herbruikt Gallo-Romeins marmer.
    Oorspronkelijk was het kooreinde van Perrecy ingedeeld volgens een Benedictijns plan namelijk een centrale apsis geflankeerd door vier gelijke absidiolen.  Men vindt dit plan nog terug bij de kerken van Saint-Nazaire van Bourbon-Lancy, Anzy-le-Duc en Charlieu.
    Het kooreinde van Perrecy is totaal veranderd in de 14de eeuw.  De huidige apsis heeft drie vlakke wanden, voorafgegaan van een travee overwelfd met ribben en zijdelings geflankeerd met twee kapellen van het vierkante plan die de Romaanse halfronde absidiolen hebben vervangen.  Aan het uiteinde van de noordelijke kruisbeuk is de sacristie eveneens van tijdens de Gotische periode.
    In 1095 heeft men de linker vleugel van het transept herbouwd als gevolg van een instorting van het gewelf.  Het koor is volledig hertekend tijdens de Gotische periode.
    In de 15de eeuw gaat de priorij van Perrecy over naar het regime van de commende en raakt in verval.  De kerk met drie beuken wordt gewijzigd terwijl de noordelijke zijbeuk verdwijnt alsook de grote bogen in de 16de eeuw.
    Tijdens zijn hoogtepunt op het einde van de 13de eeuw, telde het monasterium van Perrecy een twintigtal monniken.  In 1695 zijn er nog drie ! Ondanks een herneming op het einde van de 17de eeuw, begin 18de eeuw, onder invloed van prior Dom Berrier, raakt het monasterium opnieuw in verval en eindigt met de opheffing in 1789.  De kloostergebouwen aan de rechterflank van de kerk worden afgebroken en al de bezittingen van het monasterium worden aan het Klein Seminarie van Autun en aan het Hospitaal van Dijon geschonken.  De kerk wordt tenslotte omgevormd tot parochiekerk onder het dubbele patronaat van Saint-Pierre en Saint-Benoît.
    De kerk is ontsnapt aan de afbraak en is nu na een restauratie, gerealiseerd op het einde van de 19de eeuw door Selmersheim, architect van de dienst Historische Monumenten.  Deze heeft het prachtige portaal van de 12de eeuw behouden.

    Nartex of portaal.

    Het voorportaal of narthex van de kerk van Perrecy-les-Forges, dat in de jaren 1120-1130 is opgericht, heeft één van de meesterwerken ontvangen van de Romaanse kunst in Bourgondië.
    Dit voorpaal is merkwaardig door zijn architectuur en de schoonheid van zijn gebeeldhouwd decor.  Het houdt zes compartimenten in, verdeeld in twee traveeën van ongelijke lengte.  Deze compartimenten staan in verbinding met elkaar door grote rondbogen die terugvallen op halfzuilen met gebeeldhouwde kapitelen.  Het portaal vormt het meesterwerk dat iedere bezoeker zijn aandacht trekt.
    In het timpaan van het portaal is Christus in majesteit voorgesteld in een mandorla omkaderd door twee engelen met ontplooide vleugels.  Dit streng en prachtig meesterwerk stelt met grootsheid de Apocalyps voor en de Christus bij het Laatste Oordeel.
    Op het linteel figureren de taferelen van het Lijden van Christus.  De tuin van Gethsemani, de Arrestatie, het verschijnen voor de opperpriester en het verloochenen van Petrus.
    Met de kapitelen van de zuilen die het portaal omkaderen, is dit gebeeldhouwd geheel, zeker verwant met de Brionnais en is een werkelijk meesterwerk van de Romaanse beeldhouwkunst in het zuiden van Bourgondië.

    Bronnen :

    - Herve Oursel in Bourgogne Romane; La Nuit des Temps 1, Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1986; 8ste éditie.
    - Raymond Oursel in Itinéraires romanes en Bourgogne; Les travaux des mois 11, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1977

    - Pauline de La Maléne in Atlas de la France Romane; Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1995.
    - Régine Pernoud en Madeleine Pernoud in Sources de l'Art Roman; Editions Berg international, Paris 1985.
    - Aurelia Stapert in l'Ange Roman dans la pensée et dans l'art; Editions Berg international, Paris 1975.
    - Sapin C., Arnaud C. et Berry W., Bourgogne Romane, Dijon, 2006.
    - Nicolas H., Eglises Romanes du Brionnais, La Taillanderie, 2000.


     

    Kooreinde met uitstekend transept van de kerk te Perrecy

     


    Uitstekend transept

     

    Klokkentoren

     

    Boogreeksen van de klokkentoren

     


    Het voorportaal of narthex

     

    Halfronde bogen met kruisgewelf in narthex

     


    Centrale gedeelte van de narthex

     


    Boogreeksen bovenop het portaal met timpaan

     


    Half ingewerkte zuilen bij de vierkante pijlers

     

    Portaal met timpaan en kapitelen van de zijdelingse colonetten

     


    Christus in majesteit in mandorla begrensd met twee engelen met ontvouwde vleugels

     


    Jezus met de apostelen in de tuin van Gethsemani en de kus van Judas

     


    De verloochening van Petrus

     


    Kraagsteen : Engel met schild

     


    Kapitelen van de zijdelings colonetten van het timpaan

     

    Kapiteel met tov elkaar gestelde olifanten

     


    Schip met zuidelijke zijbeuk en bogen op vierkante pijlers met imposten

     



    Achthoekige koepel op trompen rustend op een tamboer met vier hoeken
    en aan iedere zijde doorbroken met paarsgewijze bogen door een colonet gescheiden

    Bijlagen:
    35.png (378.2 KB)   
    42.png (373.8 KB)   
    44.png (370.9 KB)   
    http://eglise.perrecy.free.fr/.   
    http://www.romanes.com/Perrecy-les-Forges/.   

    27-11-2014 om 23:24 geschreven door Belibaste  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Romaanse architectuur Frankrijk : Saône-et-Loire 71
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Varenne-l'Arconce (Saône-et-Loire 71)

    De kerk Saint-Pierre-aux-Liens te Varennes-l'Arconce

    Geschiedenis.

    Etymologisch duidt het woord 'Varenne', een plaats aan, waarschijnlijk dicht bij het water (war = water).  Het patronaat van Saint-Pierre-aux-Liens duidt de oudheidkundige hoogte aan van deze parochie welke tijdens de Gallo-Romeinse of Merovingische periode gesticht zou zijn.  De naam van 'Varenne' is voor de eerste maal vermeld in 976.  Het betekent dus een villa welke afhing van het territorium van Briant.
    Naar een charter van Cluny van de 11de eeuw vermeldt men dat een Benedictijnenpriorij werd gesticht in 1045 door de heilige Odillon en dat in 1094 de kerk en de priorij werden gegeven aan het monasterium van Marcigny door Artaud de Briant.
    De gebouwen werden tijdens de periode van de godsdienstoorlogen in de 16de eeuw verwoest.  De kerk ging over al parochiekerk.  In de 19de eeuw werden er verschillende restauraties uitgevoerd.  In 1889 werd de kerk geklasseerd als historisch monument.  In de 20ste eeuw werden nog verschillende restauraties uitgevoerd, in 1966, 1972 en 1996.  De kerk bevindt zich nog steeds in een slechte staat.

    Beschrijving.

    1) De binnenzijde.
    De kerk van Varenne l'Arconce houdt een hoofdbeuk in met drie traveeën en geflankeerd door twee zijbeuken, een sterk uitstekend transept en een halfronde apsis, voorafgegaan door een koortravee.  Het schip staat in verbinding met de twee zijbeuken door grote bogen van het gebroken profiel.
    De pijlers zijn van het kruisvormig plan en begrensd met half in de muur gezette zuilen op drie zijden.  Het schip, de kruisbeuken van het transept en de travee van het koor zijn overwelfd in een gebroken tongewelf.  Een koepel op trompen domineert de kruising van het transept.
    De omtrek van de apsis, met daarop een halfkoepel, is versierd door een serie van vijf bogen in rondvorm terugvallend op zuilen met gebeeldhouwde kapitelen.
    Deze kerk, voorzien van hoge vensters boven op de grote bogen, is onduidelijk tot het schip.  De verlichting is gegeven door licht inspringende vensters van de zijbeuken, de armen van het transept en het koor.  De kapitelen van het schip en van de kruising zijn van een meer ruwe vervaardiging.

    2) De buitenzijde.
    De kerk heeft een aspect van een robuust en ruw geheel.  De gevel, zorgvuldig samengesteld, houdt een centraal licht uitstekend voorgebouw in.  Boven op het centrale portaal bevindt zich een niet gebeeldhouwd timpaan, omkaderd door een archivolt met verschillende booglijsten gevormd met grote voetringen omhuld door een rij van staafvormige kanteelversiering.
    Boven op het portaal, een tweede horizontaler register, wordt dit begrensd door twee uitstekende dakgoten en versierd met fijne zuiltjes en met gekanaliseerde pilasters.  Deze omkaderen een centraal sterk inspringend venster.  Op het derde niveau opent zich een nieuwe inspringend venster welke de kapconstructie verlicht.
    Robuust zoals de rest van het schip is de klokkentoren van het vierkante plan, gesitueerd boven op de kruising van het transept.  Hij bestaat uit twee verdiepingen met bogen en daarop een dak van vier zijden.  De bovenste verdieping is herdaan geweest op het einde van de 19de eeuw, in Romaanse stijl, door architect Selmersheim.  Iedere verdieping is versterkt met half in de muur gezette zuiltjes welke een analogie geven met enkele van de naburige klokkentorens van Paray-le-Monial, Vareilles en Saint-Laurent-en-Brionnais.
    Aan het zuidelijke timpaan ontdekt men een beeldhouwwerk voorstellende een mystiek Paaslam met het kruis welke de verwantschap met Cluny herinnert.

    Bronnen :

    - Herve Oursel in Bourgogne Romane; La Nuit des Temps 1, Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1986; 8ste éditie.
    - Raymond Oursel in Itinéraires romanes en Bourgogne; Les travaux des mois 11, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1977

    - Pauline de La Maléne in Atlas de la France Romane; Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1995.
    - Régine Pernoud en Madeleine Pernoud in Sources de l'Art Roman; Editions Berg international, Paris 1985.
    - Aurelia Stapert in l'Ange Roman dans la pensée et dans l'art; Editions Berg international, Paris 1975.
    - Sapin C., Arnaud C. et Berry W., Bourgogne Romane, Dijon, 2006.
    - Nicolas H., Eglises Romanes du Brionnais, La Taillanderie, 2000.


     Algemeen zicht op de kerk



     Voorgevel van de kerk



     Het fronton van de voorgevel



     

    Transept, klokkentoren en kooreinde met apsis



     Klokkentoren met bogen



     

    Zuidelijk portaal van de kerk




     

    Timpaan van zuidelijk fronton met Paaslam en Kruis




     Schip




    Zicht op de verheffing van de kerk 




     Boogreeksen




     

    Koepel




     

    Kooreinde met apsis


     Apsis



     Boogreeksen in de apsis



     

    Kapiteel met gezichten



     Kapiteel met tov elkaar gestelde dieren




     Kapiteel met griffoen



     Kapiteel met boogschutter

    Bijlagen:
    7.jpg (55.5 KB)   
    8.jpg (109.3 KB)   
    http://notes.romanes.free.fr/images/brionnais/varenne/photos.htm.   
    http://www.romanes.com/Varenne-l-Arconce/.   

    27-11-2014 om 18:56 geschreven door Belibaste  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Romaanse architectuur Frankrijk : Saône-et-Loire 71
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Châteauneuf (Saône-et-Loire 71)

    De kerk Saint-Pierre te Châteauneuf

    Geschiedenis.

    De kerk Saint-Paul te Châteauneuf, onder het patronaat van het heiligen Petrus en Paulus, is één van de mooiste Romaanse kerken in de Brionnais, gebouwd in de 12de eeuw.
    De kerk Saint-Paul behoorde tot het diocees van Mâcon en het aartsdekenschap van Beaujeu.  Zij was tot de collatie van het kapittel Saint-Paul van Lyon.  Châteauneuf was een koninklijk burggraafschap gesitueerd in het rechtsgebied van het baljuwschap van Mâcon.

    Beschrijving.

    1)De binnenzijde.
    De kerk van Châteauneuf bestaat uit drie beuken met een niet uitstekend transept.  Het koor wordt beëindigd door een halfronde apsis en geflankeerd door twee inspringende absidiolen.  Het schip houdt drie traveeën in met een tongewelf door twee gebroken gordelbogen.  De hoge vensters zijn omgeven met uitgestrekte en versierde archivolten terugvallend op zuilen.  De vensters zijn inspringend onder het tongewelf en zij geven een eerder gebruikte schikking weer zoals bij de kerk van de monniken te Charlieu.
    De uitzonderlijke hoogte van de vensters met 12 meter, heeft het schip een sierlijke indruk.  De collateralen schijnen zeer recht door het resultaat van hun verheffing.  Het schip staat in verbinding met de collateralen door de grote bogen in gebroken rondboog welke opgehoogd zijn in de 15de eeuw.  De pijlers van het vierkante plan stellen op drie zijden in de muur vastgezette zuilen voor.
    De kruising van het schip is overwelfd onder de klokkentoren, door een koepel met acht zijden, verlicht door vier rondboogvensters.  Deze schikking is heel zeldzaam in de Brionnais.
    De apsis is verlicht door drie vensters in rondboog en versierd door vijf bogen terugvallend op pijlers en zuilen met gebeeldhouwde kapitelen.

    2) De buitenzijde.
    De klokkentoren van het vierkante plan verheft zich op de kruising van het transept.  De twee bovenste verdiepingen zijn doorbroken van rondbogen en omkaderd door zuilen waarvan de kapitelen rijkelijk zijn versierd.  Viollet-le-Duc is de mening aangedaan dat het een originele Romaanse klokkentoren is van de Bourgogne.
    De hoofdgevel, met een mooie schikking, is doorbroken van drie rondboogvensters.  Boven op het portaal staat een dubbele archivolt eveneens in rondboog welke een niet versierd timpaan omkaderd.  Daar tegenover staat dat boven op een zijportaal een gebeeldhouwd linteel staat van de 11de eeuw, welke de twaalf apostelen voorstelt onder de vorm van kleine personages rechtop en zich bevindend aan de binnenzijde van de kleine bogen.  Dit beeldhouwwerk stelt ongeveer dit voor dat men kan bemerken op het oude timpaan van Charlieu.
    De heel uitstekende dakgoot is gemoluurd.  De oude gedeelten zijn gestut door de gebeeldhouwde modillons, enkele zijn versierd met glimlachende gezichten, ook vergelijkbaar met deze die men kan bemerken aan het koor van de naburige kerk van Saint-Maurice-de-Châteauneuf.

    Bronnen :

    - Herve Oursel in Bourgogne Romane; La Nuit des Temps 1, Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1986; 8ste éditie.
    - Raymond Oursel in Itinéraires romanes en Bourgogne; Les travaux des mois 11, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1977

    - Pauline de La Maléne in Atlas de la France Romane; Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1995.
    - Régine Pernoud en Madeleine Pernoud in Sources de l'Art Roman; Editions Berg international, Paris 1985.
    - Aurelia Stapert in l'Ange Roman dans la pensée et dans l'art; Editions Berg international, Paris 1975.
    - Sapin C., Arnaud C. et Berry W., Bourgogne Romane, Dijon, 2006.
    - Nicolas H., Eglises Romanes du Brionnais, La Taillanderie, 2000.



     

    Kooreinde

     

    Gevel aan de westzijde

     

    Klokkentoren

     

    Koorapsis met absidiolen


     

    Paarsgewijze bogen aan de klokkentoren



     

    Gebeeldhouwd decor aan de apsis

     

    Zuidelijk portaal


     

    Linteel



     

    Kapiteel



     

    Schip



     

    Koepel

     

    Boogreeksen

     

    Zijbeuk




     

    Boog


     

    Boogreeksen

     

    Pijlers


     

    Kapiteel


     



    Zuil

    Bijlagen:
    8.jpg (46.1 KB)   
    9.jpg (35.8 KB)   
    http://www.art-roman.net   
    http://www.chateauneuf.new.fr   

    27-11-2014 om 01:18 geschreven door Belibaste  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Romaanse architectuur Frankrijk : Saône-et-Loire 71
    25-11-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Anzy-le-Duc (Saône-et-Loire 71)

    Kerk van de Heilige Drievuldigheid, het Heilig Kruis en Onze-Lieve-Vrouw van Anzy-le-Duc

    Geschiedenis.

    Het dorp van Anzy is de site waar zich in de 9de eeuw het verblijf van Letbalt of Letbalde zich bevond en van zijn vrouw Altaric of Altasie van Poitiers.  In 876 had het koppel een schenking gedaan van hun domein aan de machtige abdij Saint-Martin van Autun.  Een Benedictijnenpriorij werd er vervolgens opgericht rond 880 onder leiding van de monnik Hugues de Poitiers, die de eerste abt van het monasterium werd.  Een eerste kerk werd er gebouwd, toegewijd aan de Heilige Drievuldigheid, het Heilig Kruis, de Moeder Gods en de heilige Maagd Maria en omgord met een hospitaal en monastieke gebouwen.  Na de dood van de abt in 930 ontwikkelde er zich een cultus voor Saint-Hugues van Anzy, versterkt door de veelvuldige mirakelen.  Zijn relieken werden in 1001 opgebaard en een nieuw graf opgericht voor de heilige.  Na de plechtige overbrenging van het lichaam en het tweede concilie van Ans in 1025, verkreef de priorij nieuwe middelen en een parochiekerk werd er opgericht in verschillende stadia, tot en met het begin van de 12de eeuw.  Het nog bestaande heiligdom werd nu van het westen naar het oosten uitgebreid, de priorij werd vergroot en veranderd in een volledig monasterium, dit alles verdedigd door een omheining met torens.  Het verging het monasterium goed tot het einde van de Middeleeuwen.  Een eerste verval begon met de plunderingen met de doortocht van de Engelsen in de 14de eeuw, de Hugenoten in 1576 en de Ligue in 1594.  De spits van de klokkentoren was afgebrand door de inslag van de bliksem in 1652.  Het monasterium werd geseculariseerd na de Revolutie, de crypte en de priorijgebouwen werd in 1791 verkocht, andere gebouwen afgebroken.  De kerk werd in 1818 een parochiekerk, na de afbraak van de oude parochiekerk.  Zij werd als historisch monument geklasseerd in 1851.  Tijdens deze periode zijn de fresco's in het koor ontdekt, vrijgemaakt in 1854-1855 en in 1857 gerestaureerd.  Na verschillende restauraties heeft de kerk nu haar pracht en luister van weleer teruggevonden.

    Beschrijving.

    Goed bewaard in haar geheel, biedt zij een ontwikkeld plan aan met een schip en zijbeuken, een diep transept en een koor met een centrale apsis omringd met vijf absidiolen.  Onder het koor opent zich een crypte die het oudste gedeelte van het gebouw is.  Het koor en een deel van het transept dateren van de jaren 1025-1050, terwijl het schip werd opgericht op het einde van de 11de eeuw en waarschijnlijk beëindigd bij het begin van de 12de eeuw.

    1) De buitenzijde.
    De buitenzijde van de kerk vertoont een metselverband in vergulde kalksteen uit de Brionnais.  De kerk wordt gedomineerd door een prachtige achthoekige klokkentoren met drie verdiepingen met paarsgewijze bogen onder archivolten en boogreeksen.  Hij dateert van bij het einde van de oprichting van het gebouw in de 12de eeuw en stelt een buitengewone bevalligheid voor, niet te evenaren in Bourgondië.  De traveeën van het schip zijn geritmeerd door steunbeerpijlers en met een serie van kleine gebeeldhouwde modillons van sirenes, duivels, monsters, ridders of gebladerte.  Het kooreinde, met zijn regelmatig verdeelde apsissen, dat omgord is met de constructies van de oude priorij, is moeilijk van de buitenzijde waar te nemen.
    De gevel van de kerk stelt een ingangsportaal voor onder een grote boog met colonetten en kapitelen.  Dit westelijke portaal is het eerste van de befaamde gebeeldhouwde gehelen van de priorij dat oorspronkelijk twee andere gehistoriseerde portalen bezat.  Zijn decor, beschadigd tijdens de Revolutie, stelt de Hemelvaart van Christus voor.  Het werd gebeeldhouwd door kunstenaars van Cluny bij het begin van de 12de eeuw in een heel typische stijl voor deze periode van de Bourgondische Romaanse kunst, ter vergelijken met het westelijke portaal van Charlieu en dit van Montceaux-l'Etoile.  Het timpaan stelt Christus voor in majesteit voor in zijn mandorla, omringd met twee aanbiddende engelen, terwijl het linteel is bevolkt door de twaalf apostelen en de heilige Maagd Maria.  De twee kleine kraagstenen die het ondersteunen zijn bezet met atlanten waarbij er één is vergezeld met een musicerende ezel.  De boogringen en de vier heel erg beschadigde kapitelen die het portaal omringen, zijn versierd met de 24 ouderlingen van het Laatste Oordeel, met hun bekers en citer.
    Enkele priorijgebouwen bevinden zich nog aan de zuidelijke zijde van de kerk, rond een centraal binnenplein.  Het logement van de prior en enkele gebouwen van de 16de-17de eeuw zijn vandaag privébezit.  De omwalling van het monasterium van de 12de eeuw, omgorden nog steeds de plaats.  De toren van de prior, een zware vierkante hoektoren, stelt Romaanse bogen voor met colonetten.  Merkwaardiger nog is het portaal van de priorij dat zich opent in de zuidelijke omheining.  Dit latere portaal dan dit van de kerk, dateert van de jaren 1140-1150.  Zijn origineel decor wordt toegewijd aan het atelier van de beeldhouwers van het portaal van Neuilly-en-Donjon waarvan de stijl is beïnvloed door Gislerbertus van Autun.  Recentelijk gerestaureerd is zijn timpaan gebeeldhouwd met de Aanbidding van de Driekoningen en de Zondeval van Adam en Eva in de appel bijtend.  Het linteel toont het Laatste Oordeel met de scheiding van de Rechtvaardigen en de Verdoemden, het geëerde Jeruzalem van het Paradijs, en de duivel van de verdoemden met een monsterlijke slang.  Men bemerkt er ook twee gehistoriseerde kapitelen, dieren op de kraagstenen en het reliëf van ridders rechts.
    Een derde timpaan, genoemd het timpaan van Arcy, bevindt zich nu in het musée du Hiéron, te Paray-le-Monial.  Dit minder gekende beeldhouwwerk behoorde tot de oude ingang aan de westelijke zijde van de omheining van de priorij.  Ontmanteld tijdens de Revolutie, is het portaal opnieuw opgezet in het museum waar het nu de hoofdzaal siert.  Daterende van de jaren 1125-1130, verschilt zijn stijl van de andere beeldhouwwerken van Anzy.  Het timpaan toont nog de Hemelvaart, met de Christus in glorie in een mandorla, biddend en dragend het boek, tussen twee engelen.  Men ziet er nog de tekens van de polychromie.  Het linteel stelt een heel vreemde scène voor : De Heilige Maagd Maria wiegend het Kind Jezus.  Zij is geflankeerd door vier heiligen; Mozes, Petrus, Paulus en Etienne en door vier heilige vrouwen.  De boogringen met gebladerte, de profeten op de kapitelen en de kraagstenen vervolledigen een andere schat van het Romaanse beeldhouwwerk van Anzy.

    2) De binnenzijde.
    Het schip is een prototype van de Romaanse architectuur in Bourgondië.  De vijf traveeën, verheven op twee verdiepingen met grote boogreeksen en hoge vensters, zijn overwelfd met ribben op gordelbogen met dubbele gordel.  De kruisvormige pijlers met half in de muur ingewerkte zuilen scheiden het schip van de zijbeuken, overwelfd met ribben op gordingen.  Daterend van het einde van de 11de eeuw, is het één van de oudste typisch Bourgondische modellen, verspreid in het diocees van Autun, in de omgeving van Avallon en zelfs hernomen bij de grote basiliek van Vézelay.
    Het transept bezit muren die ouder zijn dan de gewelven, de centrale koepel en de tongewelven op de kruisbeuken.  Het opent zich op twee absidiolen en op het koor, samengesteld met een rechte travee met tongewelf, met een centrale apsis en twee andere absidiolen.  De apsis is versierd met boogringen en verlengd door een vijfde kleine absidiool zoals het geval was te Charlieu.  Het koor dateert van 1025-1050 en zijn plan, genoemd Benedictijns, is ontnomen aan de basiliek van Cluny II.  Het altaar draagt nog een inscriptie van de 11de eeuw betreffende de wijding van de kerk.
    In de apsissen van het koor bevinden zich Romaanse fresco's.  De fresco's dateren van de 12de eeuw en werden in 1850 ontdekt.  In de halfkoepel van de apsis is een andere Hemelvaart geschilderd op een blauwgroene achtergrond met de Christus in zijn mandorla tussen twee engelen.  Daaronder bevinden zich de apostelen en de drie heilige vrouwen en nog lager onder de boogreeksen van de apsis bemerkt men de stichters Letbald en Altaric, aanbiedende hun schenkingen.  Nog vele andere bijbelse scènes zijn geschilderd onder de vorm van fresco's in de absidiool verlengend de apsis en de twee zijdelingse absidiolen.  Zo zien we het leven van de heilige Benedictus, het leven van de heilige Maur, de verschijning van de heilige Germanus aan de heilige Benedictus, het martelaarschap van Johannes de Doper en het leven van de heilige Johannes de Evangelist.
    De crypte onder het koor, waarschijnlijk van begin 11de eeuw, is het oudste gedeelte van de kerk.  Enkelen denken dat zij zou kunnen dateren van de Karolingische periode bij de stichting van de priorij.  Het is een ruimte in een archaïsche stijl van hetzelfde plan als het koor.  De ribgewelven rusten op de zuilen zonder beeldhouwwerk.  Het is de enige crypte in de Brionnais.  Men vereerde er het graf van Saint-Hugues.  Enkele overblijfselen van fresco's zijn er nog waarneembaar.
    Het schip en het koor tellen 40 Romaanse kapitelen, versierd met historische scènes, met fabeldieren alsook vegetarische motieven.  De kapitelen van het schip, van de jaren 1100, hebben de invloed van Cluny ondergaan.  Enkele kapitelen van het koor zijn nog ouder.  Al deze kapitelen zijn mooie voorbeelden van het ontstaan van de monumentale beeldhouwkunst in Bourgondië.  De talrijke kapitelen hebben als model gediend voor anderen in de regio, vooral voor Gourdon, Bois-Sainte-Marie, Tournus en ook Vézelay.

    Bronnen :

    - Herve Oursel in Bourgogne Romane; La Nuit des Temps 1, Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1986; 8ste éditie.
    - Raymond Oursel in Itinéraires romanes en Bourgogne; Les travaux des mois 11, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1977

    - Pauline de La Maléne in Atlas de la France Romane; Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1995.
    - Régine Pernoud en Madeleine Pernoud in Sources de l'Art Roman; Editions Berg international, Paris 1985.
    - Aurelia Stapert in l'Ange Roman dans la pensée et dans l'art; Editions Berg international, Paris 1975.
    - Sapin C., Arnaud C. et Berry W., Bourgogne Romane, Dijon, 2006.
    - Nicolas H., Eglises Romanes du Brionnais, La Taillanderie, 2000.


     


    Kerk met kooreinde, transept en klokkentoren

     


    Klokkentoren

     


    Westelijk portaal van de kerk

     



    Boogring :De Ouderlingen van de Apocalyps

     


    Kraagsteen : Atlant met musicerende ezel

     


    Portaal van de omheining van de priorij

     



    Het timpaan van Arzy

     


    Engel van het timpaan


     


    Heiligen van het linteel

     


    Kapiteel

     



    Verheffing van het schip

     



    Koor

     



    Fresco in het koor met Christus in majesteit in mandorla en de apostelen

     



    Crypte

     



    Kapiteel in het schip : Gevecht van de Ouderlingen

     


    De Heilige Michaël verslaat de draak

     


    Samson in gevecht met een leeuw

     



    De vier stromen van het Aards Paradijs

    Bijlagen:
    22.jpg (54.7 KB)   
    23.jpg (56.5 KB)   
    http://www.art-roman.net/anzy/anzy.htm   
    http://www.terres-romanes.lu/anzy.htm   

    25-11-2014 om 17:13 geschreven door Belibaste  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Romaanse architectuur Frankrijk : Saône-et-Loire 71
    24-11-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Semur-en-Brionnais (Saône-et-Loire 71)

    De kerk Saint-Hilaire te Semur-en-Brionnais

    Geschiedenis.

    De kerk van Semur-en-Brionnais, gebouwd in de 12de eeuw, is één van de laatste Romaanse kerken van de Brionnais.  De kerk was toegewijd aan de Heilige Hilarius, die leefde in de 4de eeuw.
    Semur is afkomstig van de vroegere Latijnse term Sinemurus en later in 879 omgevormd tot Senmurus.  Het is een oude naam welke etymologisch onbekend is.  Senemurus schijnt te verwijzen naar een citadel welke was gesitueerd op een weg en werd later de hoofdplaats in de Brionnais. 
    Voor het jaar duizend was Semur-en-Brionnais een heerlijkheid van de graven van Châlons dat later zijn eigen baronnen had.  De meest belangrijke vertegenwoordiger van de heren van Semur, was de heilige Hugo, bouwer van één van de meest voorname abdijen in het Christendom, Cluny.  Semur werd de zetel van een onafhankelijke parochie, in een charter bekrachtigd.  De kerk werd voor de eerste maal geplunderd door de Engelsen in 1364, onder de prins van Wales, de Zwarte Prins, en in brand gestoken.  Later nogmaals door de Hugenoten in 1576.  Het hoogste gedeelte van het gewelf welk verwoest was, werd hernomen, eerst met een gewelf van houten panelen, later in de 19de eeuw in steen.

    Beschrijving.

    1) De binnenzijde.
    De kerk van Semur-en-Brionnais houdt een schip in met vier traveeën geflankeerd door twee collateralen, een licht uitstekend transept en verlengd met een apsis en twee halfronde absidiolen, door een koortravee voorafgegaan.
    Het schip staat in verbinding met de twee collateralen door lange gebroken rondbogen.  De gebroken boog vindt men terug in alle delen van de  kerk zoals te Paray-le-Monial, Cluny en Autun.  De invloed van Cluny is merkbaar door de drie opgehoogde traveeën.  Tussen het niveau van de bogen en de hoge vensters waar het een triforium vormt rond de travee en de elegante versierde galerij, heeft het enkel een decoratieve functie.  De kruisvormige pijlers hebben aan de zijde van de travee, gegroefde pijlers in de stijl van Cluny.  De armen van het transept hebben gebroken tongewelven en het transept is opgehoofd met een achthoekige koepel op trompen en is versierd onder de koepel met bogen.
    De eerste drie traveeën zijn overdekt met ronde korfbogen welke herdaan geweest zijn in het begin van de 19de eeuw.  Boven de westelijke doorgang is een elegante, met kraagstenen voorziene galerij.  Het is een identieke reproductie van het portaal van de abdij van Cluny.

    2) De buitenzijde.
    De voorzijde van de kerk houdt drie verticale onderdelen in met een langzaam uitstekend gebouw met een lange oculus gezet in het bovenste gedeelte.  Boven een het rijk versierde westelijke portaal, bevindt zich een archivolt met drie achter elkaar liggende banden versierd met figuurzaagwerk, gedraaide randen en rijkelijk versierde steunen op de smalle zuilen en zijpijlers.
    Het beeldhouwwerk op het timpaan, van een eerder massieve stijl, stelt de Christus in majesteit voor omringd door twee engelen met opgevouwen vleugels en de symbolen van de vier Evangelisten.
    Op het linteel is een episode voorgesteld van het leven van de heilige Hilarius, bisschop van Poitiers tijdens het Concilie van Séleucie in 359.  De heilige Hilarius, strijdend tegen het arianisme, is neergezeten voorgesteld op de grond tussen de Vaders van het Concilie, zittende in hun zetels.  Rechts is de dood van antipaus Leo voorgesteld, hoofd van het Concilie en verdediger van de Ariaanse ketterij.
    Twee open zijportalen aan de kant van de zijbeuken, in mindere mate aan de zuidelijke deur, is een timpaan versierd met een enkelvoudig kruis.  Bovenop de noordelijke deur bevindt zich een linteel versierd met roze vensters en een timpaan met drie in één punt samenkomende einden.  Zijn archivolten en zijn pijlers zijn versierd met verschillende motieven : Gedraaide randen, eieren versierd met ribben, blokvormige versiering en roze vensters.
    Het koor lijkt harmonieus samengesteld.  De twee absidiolen bevinden zich rond de hoofdapsis en zijn geflankeerd door twee steunberen met een aflopend vlak.  De puntgevel van de inspringende muur, aan de westelijke zijde, heeft een ingezette oculus met een dubbele boog.
    De achthoekige klokkentoren, bovenaan de kruising van het transept, houdt twee verdiepingen in.  Op de benedenverdieping zijn er aan iedere zijde twee blinde openingen met rondgevormde archivolten met een middenpijler en twee smalle zuilen.
    Op de bovenste verdieping zijn de openingen opengewerkt.  Een puntvormige archivolt splitst zich op in drie bogen rustend op een smalle zuil met kapitelen, op iedere zijde van een halfronde bezette opening.

    Bronnen :

    - Herve Oursel in Bourgogne Romane; La Nuit des Temps 1, Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1986; 8ste éditie.
    - Raymond Oursel in Itinéraires romanes en Bourgogne; Les travaux des mois 11, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1977

    - Pauline de La Maléne in Atlas de la France Romane; Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1995.
    - Régine Pernoud en Madeleine Pernoud in Sources de l'Art Roman; Editions Berg international, Paris 1985.
    - Aurelia Stapert in l'Ange Roman dans la pensée et dans l'art; Editions Berg international, Paris 1975.
    - Sapin C., Arnaud C. et Berry W., Bourgogne Romane, Dijon, 2006.



     



     



     



     



     




     




     




     




     





     



     



     



     



     



     



     



     




     

    Bijlagen:
    26.jpg (98.5 KB)   
    28.jpg (91.4 KB)   
    29.jpg (93.9 KB)   
    32.jpg (110.8 KB)   
    33.jpg (92.1 KB)   
    51.jpg (57.8 KB)   
    52.jpg (58.8 KB)   
    54.jpg (25.7 KB)   
    55.jpg (27.2 KB)   
    56.jpg (63.5 KB)   
    http://www.bourgogneromane.com   
    http://www.semur-en-brionnais-vp.fr   
    http://www.semur-en-brionnais.org   

    24-11-2014 om 00:00 geschreven door Belibaste  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Romaanse architectuur Frankrijk : Saône-et-Loire 71
    22-11-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Uchizy (Saône-et-Loire 71)

    De kerk Saint-Pierre te Uchizy

    Geschiedenis.

    De parochie van Uchizy werd aan de abdij van Tournus gegeven in 878 door koning Lodewijk de Stamelaar.  Een priorij toegewijd aan Saint-Pierre werd er al gevolg ingericht, bevestigd door een charter daterende van 1059.  De Romaanse kerk werd opgericht op het einde van de 11de eeuw onder invloed van Tournus.  De priorij werd herwerkt in de 14de eeuw.  In de 16de eeuw werd de kerk versterkt, de periode van de Ligue wanneer de klokkentoren werd verhoogd met een defensieve verdieping en de zuidelijke zijbeuk werd begiftigd met een rondgang.  In de 17de eeuw is de kerk gedecoreerd met fresco's.  Het kasteel van de oude priorij werd verwoest door een brand tijdens de Revolutie van 1789.  In de 19de eeuw werd de kerk gerestaureerd en in 1913 geklasseerd als historisch monument.  In 1997 brachten de opgravingen sarcofagen aan het licht van de hoge Middeleeuwen en metselwerk van een oudere kerk.  Het binnenste gedeelte van de kerk is volledig gerestaureerd in 2011-2012.

    Beschrijving.

    De kerk die volledig Romaans is, gaat terug tot het einde van de 11de eeuw.  Zijn plan stelt zich samen met een schip van vier traveeën met zijbeuken, een uitstekend transept zich openend op twee oostelijke gerichte absidiolen en met een diep koor gevolgd door een halfrond apsis.  Oorspronkelijk was er geen westelijke gevel daar de gebouwen van de priorij aan de westelijke zijde aanpaalden.  De toegang tot de kerk laat zich langs twee portalen aan de noordelijke en zuidelijke flank van het schip.

    1) Buitenzijde.
    Aan de buitenzijde van het schip bemerkt men de verheffing van het schip met twee verdiepingen met bogen en platte steunberen aan de noordelijke zijde.  In het zuiden is de kerk volledig herwerkt geweest daar de vensters vergroot geweest zijn, de muren zijn er verhoogd en een torentje is er in de 19de eeuw aan toegevoegd.  De kruisbeuken van het transept hebben puntgevels met Romaanse friezen en Gotische bogen.  Het kooreinde met een mooi metselverband is bedekt met dakpannen.
    De kerk is gedomineerd door een hoge vierkante klokkentoren die op de kruising van het transept staat.  Met vijf verdiepingen is het één van de meest indrukwekkende Romaanse klokkentorens van de regio.  De eerste verdieping is verlicht met blinde boogreeksen en de twee opent zich door eenvoudige bogen.  De middelste verdieping is opengewerkt met paarsgewijze bogen met colonetten, pilasters en gebeeldhouwde kapitelen.  Een fries van gebroken staven scheidt het met dubbele bogen met imposten van de vierde verdieping.  De bovenste verdieping met zijn defensieve uitstraling werd toegevoegd in de 16de eeuw.
    De kerk bezit twee Romaanse portalen.  De zuidelijke portaal als hoofdingang bevindt zich onder een galerij.  Heel erg herwerkt zijn de basissen van de zuilen.  Het noordelijke portaal is interessanter.  Omkaderd door een voorste gedeelte met pijlers en kraagstenen, stelt het een versierde archivolt voor, versierd met linten van versierde eierlijsten. 

    2) Binnenzijde.
    Aan de binnenzijde is de architectuur getrapt en steviger, niet voorzien van kapitelen of ander gebeeldhouwd decor zoals te Tournus.  Men bemerkt er een groot verschil tussen het hoge en lichtrijke schip en het lage transept met dikke muren.  Het schip is overwelfd door een gebroken tongewelf op gordingen met daaronder kruisvormige pijlers en eenvoudige imposten.  De hoge vensters, in het zuiden dichtgestopt, bezetten de bovenste verdieping bovenaan de boogreeksen.
    De zijbeuken hebben gewelven ontvangen van gebroken gordingen rustend op de pijlers.  Het transversale booggewelf aan de ingang in het zuiden en de ribgewelven in het noorden.  Het transept is van het schip gescheiden door rondbogen, van een heel eenvoudige stijl.  De kruising is overwelfd door een overlangs tongewelf en de kruisbeuken zijn overwelfd met transversale booggewelven.  De kruisbeuken openen zich op de absidiolen en op nauwe boogreeksen die in verbinding staan met de zijbeuken.  Het koor is overwelfd met een gebroken tongewelf en de apsis in halfkoepel en is ontdaan van ieder Romaans decor.  Het geschilderde decor van het koor en van het transept is van de 19de eeuw, met uitzondering van de fresco's van de 17de eeuw met een kardinaal en met een monnik in de zuidelijke kruisbeuk.
    De gebouwen van de oude priorij flankeren de kerk aan de westelijke zijde.  De oude school die de donjon van de oude priorij was, gaat terug tot de 14de eeuw en bewaart nog oude fresco's en overdekkingen.  Het is nu in privé-bezit.

    Bronnen :

    - Herve Oursel in Bourgogne Romane; La Nuit des Temps 1, Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1986; 8ste éditie.
    - Raymond Oursel in Itinéraires romanes en Bourgogne; Les travaux des mois 11, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1977

    - Pauline de La Maléne in Atlas de la France Romane; Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1995.
    - Régine Pernoud en Madeleine Pernoud in Sources de l'Art Roman; Editions Berg international, Paris 1985.
    - Aurelia Stapert in l'Ange Roman dans la pensée et dans l'art; Editions Berg international, Paris 1975.
    - Sapin C., Arnaud C. et Berry W., Bourgogne Romane, Dijon, 2006.


     

    De kerk Saint-Pierre te Uchizy

     

    Noordelijke zijde

     


    Kooreinde

     


    Apsis

     


    Vierkante vieringstoren

     


    Romaans decor van de vieringstoren

     


    Paarsgewijze bogen op de vierde verdieping van de klokkentoren

     


    Noordelijk portaal

     


    Binnenzicht op het schip

     


    Verheffing van het schip

     


    Noordelijke zijbeuk

     


    Zuidelijke zijbeuk

     


    Transept

     


    Kruisbeuk

     


    Koor

     


    17de eeuwse fresco's

     


    Romaanse kooreinde en vierkante klokkentoren op de viering van het transept

    Bijlagen:
    http://uchizy.free.fr/.   
    http://www.bourgogneromane.com   

    22-11-2014 om 00:00 geschreven door Belibaste  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Romaanse architectuur Frankrijk : Saône-et-Loire 71
    19-11-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Brancion (Saône-et-Loire 71)

    De kerk Saint-Pierre te Brancion

    Geschiedenis.

    Brancedunum was een Gallo-Romeins oppidum.  Een Merovingische bezetting gaat terug tot de 6de eeuw en is bevestigd door de gevonden opgravingen van de sarcofagen in de nabijheid van de kerk.  De heerlijkheid van Brancion gaat terug tot de 9de of de 10de eeuw en zijn kasteel is vermeld in 944.  De kerk Saint-Pierre is voor de eerste maal vermeld in 964 in een charter van Cluny.  De huidige kerk werd opgericht bij het begin van de 12de eeuw door de heren van Brancion.  Zij hing af van het kapittel van Saint-Victor van Châlons volgens een bull van paus, Alexander III, gedateerd van 1180.  Het was de parochiekerk van de gemeenschap waarbij de belangrijkheid van de kerk tijdens deze periode wordt bevestigd.  De kerk bewaard een praalgraf van Jocerand III van Brancion, één van de laatste heren, in 1250 te Mansourah in het Oosten gestorven.  De kerk werd versierd met fresco's in het derde kwart van de 13de eeuw toen Brancion in de handen van de Bourgondische hertogen was overgegaan.  Later werd de kerk een eenvoudige afhankelijkheid van Martailly.  Zij was sedert lange tijd in een slechte staat vooral door de vochtigheid.  Een gordelboog van het schip was volgens een schrijven in 1834 ingestort.  In 1864 werd de kerk als historisch monument geklasseerd.  De restauraties begonnen in de 20ste eeuw.  Andere stabiliseringswerken werden nog 2000 uitgevoerd.

    Beschrijving.

    De kerk is nog volledig Romaans en verbazingwekkend homogeen.  De oprichting is heel verzorgd in kleine breukstenen van kalksteen en toont de manier van het bouwen rond 1100 uitgaande van de bouwwerken van Cluny III.  De constructie is echter extreem ontdaan van decor dat er bijna niet meer bestaande is.  Men kan de kerk dateren van bij het begin van de 12de eeuw, waarschijnlijk van voor 1130 alhoewel veel auteurs zouden ze toewijden aan het midden of zelfs het einde van deze eeuw.  Haar plan is heel eenvoudig.  Een schip met vijf traveeën en zijbeuken gevolgd door een uitstekend transept zich openend op twee absidiolen en op een koor met een rechte travee en met een apsis.
    Buitenaan is de kerk sober en harmonieus en is gedaan in een mooi okerkleurig metselverband.  De westelijke gevel, uitgevend op een uitkijkpunt voor de kerk, stelt een puntgevel voor met drie bogen en een eenvoudig portaal met een dubbele gebroken boog in een rechthoekige en uitstekend voordeel.  Het schip waarbij het dak van leisteenpannen van het centrale gedeelte hoger is als deze van de zijbeuken, is geritmeerd door inspringende bogen en door platte steunberen.  Een klein portaal opent zich aan de laatste travee van de zuidelijke zijbeuk.  De puntgevels van het transept zijn bescheiden versierd met een dakgoot van kraagstenen tussen de platte steunberen.  De klokkentoren staat op het onregelmatig langwerpig massief van de kruising.  Hij is buitengewoon eenvoudig met een kleine boog per zijde tussen de uitstekende banden en getooid met een gemetselde spitstoren.  Het koor heeft een dakgoot van kraagstenen en de apsis is gesteund door steunberen.
    De binnenzijde, ontdaan van de bepleistering, is gedaan in een reeds meer rustieke stijl door het gebruik van een gebroken boog.  Het tongewelf op vier gordelbogen valt terug op de eenvoudige imposten van de vierkante pijlers.  De bogen zijn in een gebroken profiel.  Men vindt wel verschillen terug tussen de traveeën zoals de kraagstenen in de oostelijke traveeën die misschien een voorlopige overdekking steunden tijdens de constructie.  De nauwe zijbeuken hebben een vergelijkbare overwelving ontvangen; een half tongewelf op gordingen aan de eerste traveeën, een tongewelf op gordingen aan de noordoostelijke en een inleidend tongewelf aan de zuidoostelijke.  De gordelbogen van de oostelijke traveeën vallen terug op de pijlers en in het zuiden kenmerkt een stenen bank de muur.  Het transept stelt een hoge koepel voor tussen de kleine zijdelingse gebroken bogen die het onregelmatig langwerpig massief ondersteunen. De gebroken bogen met dubbele gording geeft op het schip en het koor uit. De heel lage kruisbeuken zijn overwelfd met een tongewelf. Zij openen zich op de absidiolen en op de zijbeuken door de nauwe gebroken bogen. De travee van het koor met gebroken tongewelf geeft uit op de apsis met een gebroken halfkoepel die benadrukt is door de drie gerestaureerde bogen.  De binnenzijde is ongeveer volledig ontdaan van Romaanse elementen met uitzondering van de twee gebeeldhouwde imposten in het schip.  De eerste, ondersteunend de grote boog in het noordwesten, toont twee verminkte busten van biddende figuren.  De tweede onder het gewelf van de zuidelijke zijde van het schip stelt monsters voor men een staart in slangenfiguur.  Het praalgraf van de heer Jocerand III van de 13de eeuw, is in de laatste travee van de noordelijke zijbeuk bewaard.  In de zuidelijke absidiool treft men nog gebeeldhouwde stenen, een doopvont, graftegels op de grond en glasramen van 2003 aan.

    Bronnen :

    - Herve Oursel in Bourgogne Romane; La Nuit des Temps 1, Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1986; 8ste éditie.
    - Raymond Oursel in Itinéraires romanes en Bourgogne; Les travaux des mois 11, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1977

    - Pauline de La Maléne in Atlas de la France Romane; Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1995.
    - Régine Pernoud en Madeleine Pernoud in Sources de l'Art Roman; Editions Berg international, Paris 1985.
    - Aurelia Stapert in l'Ange Roman dans la pensée et dans l'art; Editions Berg international, Paris 1975.


     Kerk Saint-Pierre te Brancion



     Klokkkentoren met transept



     Klokkentoren



     Apsis met zuidelijke absidiool



     Lichtopening in apsis



     Schip



     Plafond met gebroken tongewelf



     Koor



     Zuidelijke zijbeuk met praalgraf



     Zicht op traveeën met vierkante pijlers



     Koepelgewelf op trompen



     Praalgraf van Jocerand III




    beschadigd beeldhouwwerk van biddende figuren met opgegeven handen

     Monsters met staarten van slangenfiguur



     



     



     



     

    Bijlagen:
    http://www.bourgogneromane.com   
    http://www.brancion.fr   
    http://www.chateau-de-brancion.fr   

    19-11-2014 om 03:00 geschreven door Belibaste  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Romaanse architectuur Frankrijk : Saône-et-Loire 71
    18-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Chapaize (Saône-et-Loire 71)

    De kerk Saint-Martin van Chapaize

    Geschiedenis.

    Chapaize is een parochie van de hoge middeleeuwen waarbij de kerk zich net naast een fontein bevindt toegewijd aan de heilige Legerius.  Ze hing af van de abdij Saint-Pierre van Châlons als priorij.  Een kleine ermitage werd opgericht in de 10de eeuw en vervolgens de kerk en het monasterium in de 11de eeuw.  Deze kerk dateert waarschijnlijk van rond 1030-1050 en werd waarschijnlijk opgericht door de Lombardische grote abt-bouwer Guillaume de Volpiano van Dijon.  Door een brand verwoest rond 1100 werd de kerk in de 12de eeuw gerestaureerd en het gewelf van het schip werd heropgericht rond 1150 om de stabiliteit te verzekeren.  Het koor werd opgericht bij het begin van de 13de eeuw.  De hoge vensters van het schip werd dichtgestopt rond 1400 wanneer men de daken herdaan heeft in leisteen.  In de 16de eeuw vertrokken de monniken naar Châlons.  Het monasterium werd vervolgens verkocht aan de heren van Uxelles.  De kloostergebouwen werden afgebroken en begin 17de eeuw werd de kerk een parochiekerk van Chapaize.  De eerste restauraties vonden plaats bij het begin van de 18de eeuw waarbij de daken en de gewelven hersteld werden.  In 1862 is de kerk geklasseerd als historisch monument opnieuw gerestaureerd in de perioden 1865-1867 en in 1881.  Gedurende de ganse 20ste eeuw hebben talrijke restauraties plaats gevonden en de kerk haar huidig aspect gegeven. 



    Beschrijving.

    De kerk van Chapaize, gedomineerd door zijn hoge klokkentoren, verheft zich in het midden van een kerkhof.  Begonnen rond 1030, dateert het grootste gedeelte van de 11de eeuw.  De kerk houdt een basicaal plan in met een niet uitstekend plan.  Het schip houdt vijf traveeën in, geflankeerd door zijbeuken, verlengt zich door een travee van het transept en een koortravee met drie absidiolen.  Het koor en de absidiolen zijn in de loop van de 13de eeuw gewijzigd in een laatromaanse stijl.
    Aan zijn westelijke zijde is zijn hoogste gedeelte versierd met Lombardische banden gevolgd door zijn puntgevel.  De boogreeksen omhorden een boog met twee colonetten met kleine kapitelen gebeeldhouwd in gebladerte.  De herwerkte zijgevels tonen de samenhang van het schip met hoge vensters en steunberen.  Aan de noordelijke zijde is de eerste travee nog versierd met drie Lombardische banden daterende van de eerste bouwcampagne.  De gootmuren zijn gereconstrueerd in een regelmatig metselverband van de 12de eeuw.  In het noorden is de muur nogmaals hernomen geweest in de 14de eeuw terwijl in het zuiden deze herdaan zijn in de 19de eeuw.  Het hoge gedeelte van de travee van de klokkentoren is eveneens versierd met Lombardische banden.  Rond 1150 is zij versterkt geweest door steunberen die het afwezige transept kenmerken.  De trap die leidt naar de klokkentoren aan de zuidelijke zijde dateert van 1751.  Het kooreinde, in groot metselverband is gekenmerkt door de puntgevel van de koortravee en de absidiolen.  De centrale apsis is gekenmerkt door een dakgoot met boogreeksen.  Nog in het noorden flankeert een moderne sacristie het geheel.
    De centrale klokkentoren is het mooiste deel van het gebouw.  Deze toren met een hoogte van 35 meter, is een meesterstuk in de Lombardische kunst.  Met een Italiaanse invloed is het de mooiste klokkentoren van het begin van de Romaanse periode in Bourgondië.  Hij is rond 1040-1050 opgericht in regelmatig metselverband.  In een onregelmatig langwerpig plan houdt hij drie verdiepingen in.  De eerste verdieping is versierd met Lombardische banden omringend een simpele vensterboog op iedere verdieping.  De middelste verdieping is doorbroken met paarsgewijze bogen met colonetten en kapitelen met grote dekstukken, omringd met boogversieringen en Lombardische banden.   Men kan een bescheiden, gebeeldhouwd decor onderscheiden dat één van de oudste in de regio is.  De kapitelen van de zuilen zijn gebeeldhouwd met gezichten in zwak reliëf.  Aan de noordelijke zijde is een beeldzuil, een biddende figuur voorstellend en met verheven handen in de lucht, één van de meest wonderbaarlijke aan deze originele klokkentoren.  De bovenste zijde houdt een andere serie van paarsgewijze bogen in met pijlers en dekstukken zonder kapiteel, omhord met blinde boogreeksen en kraagstenen. 
    Aan de binnenzijde is de muur afgekapt geweest zoals te Tournus en stelt interessante en originele structuren voor.  Het schip dat opgericht is in klein metselverband rond 1030 stelt muren voor van een grote dikte die zich op twee verdiepingen verheffen.  De grote pijlers zijn gemetseld in klein metselverband en worden door imposten beëindigd in de vorm van omgekeerde driehoeken.  De pijlers steunen de grote boogreeksen alsook de halfzuilen die de boogribben ondersteunen.  De gerestaureerde hoge vensters verzekeren de verlichting van het geheel.  Het gebroken tongewelf op gordingen van het schip is opgericht rond 1150 in maatstenen.  Zij vervangt een oorspronkelijk gewelf in een volle rondboog dat onstabiel geworden was na de brand van de jaren 1100 en waarvan men nog sporen terugvindt op de boog in het transept. 
    De zijbeuken zijn overwelfd met een ribgewelf op gordingen rustend op de pijlers met voetring op de steunpijlers van de gootmuren.  De muren en de booggordingen zijn gedeeltelijk herdaan geweest in middelmatig metselverband in de 12de en de 14de eeuw.  Enkel de laatste traveeën van de zuidelijke zijbeuk zijn nog volledig origineel.  In de 16de eeuw zijn de bogen vergroot geweest om de kleine Romaanse bogen te vervangen.  In het schip vindt men een bescheiden beschilderd gedeelte terug.  De florale fresco's omringend de boog met colonetten dragen een inscriptie van 1343.  De grafstenen die men er terugvindt dateren van de 17de tot de 19de eeuw.

    Bronnen :

    - Herve Oursel in Bourgogne Romane; La Nuit des Temps 1, Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1986; 8ste éditie.
    - Raymond Oursel in Itinéraires romanes en Bourgogne; Les travaux des mois 11, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1977

    - Pauline de La Maléne in Atlas de la France Romane; Editions Zodiaque, Abbaye Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire 1995.
    - Régine Pernoud en Madeleine Pernoud in Sources de l'Art Roman; Editions Berg international, Paris 1985.
    - Aurelia Stapert in l'Ange Roman dans la pensée et dans l'art; Editions Berg international, Paris 1975.


     



     



     



     



     



     



     



     



     



     



     



     



     



     



     

    Bijlagen:
    http://www.bourgogneromane.com   

    18-06-2014 om 00:00 geschreven door Belibaste  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Romaanse architectuur Frankrijk : Saône-et-Loire 71


    Archief per week
  • 13/07-19/07 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 22/12-28/12 2014
  • 15/12-21/12 2014
  • 08/12-14/12 2014
  • 01/12-07/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 27/10-02/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 06/10-12/10 2014
  • 29/09-05/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 15/09-21/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 11/08-17/08 2014
  • 28/07-03/08 2014
  • 21/07-27/07 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 07/04-13/04 2014
  • 24/03-30/03 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 23/12-29/12 2013
  • 31/10-06/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 12/09-18/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 29/08-04/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 11/07-17/07 2011

    Categorieën
  • Kastelen België (17)
  • Kastelen Frankrijk (26)
  • Middeleeuwse festivals België (1)
  • Middeleeuwse stedelijke versterkingen België (1)
  • Romaanse architectuur België : Antwerpen (0)
  • Romaanse architectuur België : Brabant-Wallon (7)
  • Romaanse architectuur België : Hainaut (6)
  • Romaanse architectuur België : Liège (1)
  • Romaanse architectuur België : Luxembourg (1)
  • Romaanse architectuur België : Namur (1)
  • Romaanse architectuur België : Oost-Vlaanderen (15)
  • Romaanse architectuur België : Vlaams-Brabant (0)
  • Romaanse architectuur België : West-Vlaanderen (2)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Aisne 02 (18)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Allier 03 (10)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Ardennes 08 (4)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Aube 10 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Bas-Rhin 67 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Calvados 14 (8)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Eure 27 (3)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Gers 32 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Haute-Marne 52 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Jura 39 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Landes 40 (10)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Marne 51 (2)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Meurthe-et-Moselle 54 (2)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Meuse 55 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Moselle 57 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Nord 59 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Oise 60 (6)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Pas-de-Calais 62 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Puy-de-Dôme 63 (3)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Saône-et-Loire 71 (9)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Seine-Maritieme 76 (11)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Vosges 88 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Yonne 89 (1)
  • Romaanse plattelandskerken in België (1)
  • Versterkte kerken België (1)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Aisne 02 (2)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Ardennes 08 (3)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Landes 40 (1)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Nord 59 (0)

  • Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek




    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.



    Blog als favoriet !

    Startpagina !

    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    fictiereeksen
    www.bloggen.be/fictier
    Categorieën
  • Kastelen België (17)
  • Kastelen Frankrijk (26)
  • Middeleeuwse festivals België (1)
  • Middeleeuwse stedelijke versterkingen België (1)
  • Romaanse architectuur België : Antwerpen (0)
  • Romaanse architectuur België : Brabant-Wallon (7)
  • Romaanse architectuur België : Hainaut (6)
  • Romaanse architectuur België : Liège (1)
  • Romaanse architectuur België : Luxembourg (1)
  • Romaanse architectuur België : Namur (1)
  • Romaanse architectuur België : Oost-Vlaanderen (15)
  • Romaanse architectuur België : Vlaams-Brabant (0)
  • Romaanse architectuur België : West-Vlaanderen (2)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Aisne 02 (18)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Allier 03 (10)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Ardennes 08 (4)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Aube 10 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Bas-Rhin 67 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Calvados 14 (8)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Eure 27 (3)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Gers 32 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Haute-Marne 52 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Jura 39 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Landes 40 (10)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Marne 51 (2)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Meurthe-et-Moselle 54 (2)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Meuse 55 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Moselle 57 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Nord 59 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Oise 60 (6)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Pas-de-Calais 62 (0)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Puy-de-Dôme 63 (3)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Saône-et-Loire 71 (9)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Seine-Maritieme 76 (11)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Vosges 88 (1)
  • Romaanse architectuur Frankrijk : Yonne 89 (1)
  • Romaanse plattelandskerken in België (1)
  • Versterkte kerken België (1)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Aisne 02 (2)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Ardennes 08 (3)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Landes 40 (1)
  • Versterkte kerken Frankrijk : Nord 59 (0)


  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs